Κυριακή του παραλύτου








Λίγα σχόλια επάνω στο περιστατικό του παραλύτου της Βηθεσδά
Σε μια από τις πύλες των Ιεροσολύμων στην λεγόμενη προβατική πύλη υπήρχε μια δεξαμενή η οποία λεγόταν Βηθεσδά. Γύρω από την δεξαμενή με το νερό υπήρχαν πέντε υπόστεγα σε σχήμα θόλου.  Σε αυτήν κάθε κάποιο διάστημα άγγελος στελνόταν και τάραζε τα νερά και όποιος έμπαινε πρώτος έβρισκε την θεραπεία από την ασθένεια που τον βασάνιζε. Έτσι πολλοί άνθρωποι ήταν μαζεμένοι γύρω και περίμεναν το τίναγμα των νερών ώστε να πέσουν στα νερά και να γιατρευτούν. 
Ο σκοπός της ταραχής από τον άγγελο των υδάτων ήταν διδακτικός και προφητικός.
Δίδασκε Ιουδαίους και μη πολλά, καταρχήν δίδασκε ότι ζει ο Κύριος ενώ προφήτευε το Χριστιανικό βάπτισμα. Δίδασκε τους Ιουδαίους ότι ο Θεός ζει, ότι είναι εύσπλαχνος, ότι μπορεί να τους δώσει πολύ περισσότερα απ οαυτό που ελάμβαναν αφού και τώρα τους έδινε θεραπείες παρά το γεγονός ότι είχαν τον παράλυτο 38 χρόνια και περίμενε. 
38 χρόνια σερνόταν προς την κολυμβήθρα ο παράλυτος, όμως μέχρι να συρθεί και να πέσει στην κολυμβήθρα άλλος είχε προλάβει. 
Άνθρωπο δεν είχε αλλά πως έβρισκε τροφή όντας παράλυτος; 
Κάποιος θα του έδινε την τροφή που χρειάζονταν αλλά η φιλανθρωπία των συντοπιτών του ήταν έως εκεί. Αλλά ούτε κάποιος μετά που θεραπεύτηκε δεν ένιωσε μέσα του την φωνή της συνείδησης να του λέει ότι αφού ιάθηκε αυτός τώρα ας περιμένει ώστε να βοηθήσει και τον παράλυτο  ο οποίος ήταν εκεί δεκαετίες και περίμενε να θεραπευτεί.
Δεκαετίες τον αγνοούσαν και έπεφταν πρώτοι στην κολυμβήθρα και παραδόξως αντί να γίνουν χειρότερα, γιατρευόνταν.
Μεγάλη η φιλανθρωπία του Θεού.
Όχι μόνο ήταν ανάξιοι για θεραπεία, αλλά άραγε, δεν ήταν άξιοι περισσότερων βασάνων από όσα είχαν αφού άφηναν εκεί 38 χρόνια τον συντοπίτη τους να υποφέρει ; 
Μήπως πάλι δεν ήταν φανερό στις Γραφές ότι όσοι βοήθησαν τον συνάνθρωπο, όσοι προτίμησαν να αδικηθούν, βρήκαν μεγάλη χάρη και έλαβαν πολύ περισσότερα ; 
Μήπως άραγε δεν γνώριζαν για τον Πατριάρχη Αβραάμ και για τον Λώτ ; 
Αν συμφωνούσαν να βάλουν τον παράλυτο στην κολυμβήθρα να γιατρευτεί γιατί "πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει" θα γίνονταν καλά όλοι όσοι ασθενείς παρευρίσκονταν στην κολυμβήθρα την ίδια ακριβώς στιγμή με αυτόν, γιατί ο Κύριος που δίδαξε το έλεος θέλω και ου θυσία θα έβλεπε την φιλανθρωπία τους και θα τους αντάμειβε πλούσια διότι θα έμοιαζαν στον ίδιο ο οποίος ήταν τώρα μπροστά τους γιατί δεν είπε εξ ουρανού, σας σώζω, αλλά ήρθε και έπαθε και πέθανε για εμάς.
Όμως η σκληροκαρδία τους ενώ έφευγαν υγιείς στο μικρότερο, τους έκανε να παραμένουν άρρωστοι στο μεγαλύτερο και η κακή τους συμπεριφορά τους έκανε ενώ μπορούσαν να λάβουν το περισσότερο να λαμβάνουν το λιγότερο
Ένας μόνο γιατρεύονταν, ο πρώτος, και οι υπόλοιποι υπέφεραν μέχρι το επόμενο τίναγμα των νερών όπου ξανά πάλι μόνο ένας θα γιατρευόταν. 
Μα και ο Χριστός που όλους μπορούσε να τους θεραπεύσει θεραπεύει μόνο έναν. 
Βλέπεις λοιπόν ότι η ασθένεια της ψυχής οδηγεί όχι μόνο στην ασθένεια του σώματος αλλά και στην παράτασή της ; 
Κοίτα όμως τώρα το ενδιαφέρον του Ιησού που είδε ότι έχει εκεί πολύ καιρό και από την άλλη δες την αδιαφορία των υπόλοιπων συμπατριωτών του παράλυτου. 
Αφού δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να τον βοηθήσει τώρα ο Κύριος δεν στέλνει άγγελο αλλά τον επισκέπτεται ο ίδιος ώστε να τον θεραπεύσει και με αυτό διδάσκει ότι ο καταφρονεμένος που έχει υπομονή και ελπίδα στον Θεό μπορεί να μην έχει άνθρωπο βοηθό αλλά έχει όμως δίπλα του βοηθό τον ίδιο τον Θεό. 
Αδύνατο θα ήταν να παρακολουθήσει τα κηρύγματα του Ιησού ως παράλυτος και δύσκολα θα είχε την σωστή γνώμη περί του Ιησού διότι αφενός δεν τον είχε δει ποτέ και αφετέρου πολλοί άκουγαν τα κηρύγματα αλλά  τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; οἱ δὲ εἶπον· οἱ μὲν ᾿Ιωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ ᾿Ηλίαν, ἕτεροι δὲ ῾Ιερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητών.
Δηλαδή "ποιος λένε οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ;" και οι μαθητές απαντούν, "άλλοι λένε ότι είσαι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, άλλοι ότι είσαι ο Ηλίας, άλλοι ότι είσαι ο Ιερεμίας ή ένας από τους προφήτες".
Χωρίς να του αποκαλύψει ότι είναι ο Κύριος τον γιατρεύει για να διδάξει ότι μυστικά είναι δίπλα μας στον πόνο και βοηθάει τον κάθε ένα που αντιμετωπίζει τις δυσκολίες του με υπομονή και ελπίδα σε αυτόν. 
Μυστικά και αοράτως δίπλα μας στον πόνο και στην χαρά είναι ο Κύριος. 
Στον γάμο της Κανά μυστικά παρευρίσκεται και τώρα θεραπεύει τον παράλυτο χωρίς να του αποκαλύψει ότι είναι ο Κύριος.
Και πάει σε αυτόν γιατί ο παράλυτος με τον πόνο έχει γιατρευτεί στο μεγαλύτερο και αυτό ο παντογνώστης το αποκαλύπτει με την ερώτηση θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι
Ο παράλυτος δεν απαντά "με κοροϊδεύεις;" ή "θέλω αλλά δεν πρόκειται", ούτε του απαντά "δεν βλέπεις τους άσπλαχνους που 38 χρόνια ούτε ένας που αφότου γιατρεύτηκε δεν με βοήθησε", αλλά του απαντά άνθρωπον ουκ έχω και ούτε κατηγορεί κανένα, ούτε ειρωνεύεται ή νευριάζει με την παράδοξη ερώτηση, ούτε απελπίζετε από την αδιαφορία και από την κατάσταση του αλλά πάντα προσπαθεί, ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει, και διαμέσου του πόνου έχει καλλιεργήσει τις αρετές.
Ας έχουμε παράδειγμα τον παράλυτο αυτόν και ας μην απελπιζόμαστε λοιπόν όταν είμαστε σε θλίψη γιατί με την σωστή αντιμετώπιση έχουμε δίπλα μας τον Κύριο, γιατί διαμέσου θλίψεων θα γίνουμε καλύτεροι αλλά και γιατί την τεθλιμμένη οδό και την στενή πύλη βαδίζουμε.
Ο παράλυτος θα ήταν ο τελευταίος που γιατρεύτηκε από την κολυμβήθρα γιατί από εκεί και πέρα σταμάτησε η λειτουργία της ως ιατρείου αφού ξεκίνησε η Χριστιανική εποχή.  Τώρα στην εποχή της χάριτος λαμβάνουμε την θεραπεία όχι με τον άγγελο αλλά με τον μέγα ιατρό των ψυχών και των σωμάτων ημών ο οποίος δέχεται ασθενείς στο ιατρείο του, το οποίο δεν είναι πια η προβατική κολυμβήθρα της Ιερουσαλήμ αλλά η Εκκλησία και η εκεί κολυμβήθρα. Βηθεσδά σημαίνει οίκος ελέους τώρα ο οίκος ελέους είναι η Εκκλησία.



0 comments:

Δημοσίευση σχολίου