Ιερομαρτύρων Κάρπου και Αγαθονίκης Νεομάρτυρος Χρυσής
Αγίου Φλωρεντίου του Θεσσαλονικέως
Παράκληση στην Παναγία Θεοτόκο
Ψαλλόμενος υπέρ των νοσούντων
Ποιήμα Μητροφάνους επισκόπου Σμύρνης
Ωδή α'.
Ήχος πλ. δ'. Υγράν διοδεύσας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ναμάτων πηγήν σε πρεσβευτικών, γινώσκοντες πάντες, αναβλύζουσαν τοις πιστοίς, των ψυχών την ρώσιν και σωμάτων, απαύστως δοξάζομεν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπέρ φύσιν Λόγον θεαρχικόν, τέτοκας Παρθένε, και την φύσιν εκ της φθοράς, ερρύσω διο με των αλόγων, και παρά φύσιν παθών ελευθέρωσον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Νομάδες παθών με των σαρκικών, νυν περικυκλούσι, και συσφίγγουσι χαλεπώς, επίσκεψαι τάχει τον σον δούλον, και των κακούντων Παρθένε διάσωσον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ο πάσαν την κτίσιν ηνιοχών, και φέρων και σώζων, εν αγκάλαις αγνή ταις σαις, περιγεγραμμένος απεφάνθη, και των ανθρώπων το γένος ανέπλασεν.
Ωδή γ'. Συ ει το στερέωμα
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Κοίμισον τον τάραχον, της συνεχούσης με Δέσποινα, νυν χαλεπής, νόσου και πταισμάτων, και παθών ελευθέρωσον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τάχυνον επίσκεψαι, νοσηλευόμενον Άχραντε, και της δεινής, αλγηδόνος ρύσαι, και παντοία με θλίψεως.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Άφατον το πέλαγος, των οικτιρμών των σων Άχραντε, σων πρεσβειών, επ' εμοί και ρύσαι, πειρασμών τε και θλίψεων.
Ωδή δ'. Εισακήκοα Κύριε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ιλαστήριον πάντοτε, την εμήν καρδίαν δείξον Πανάχραντε, των αγίων ενθυμήσεων, και πλημμελημάτων καθαρτήριον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σωτηρίαν παράσχου μοι, την κατά ψυχήν και σώμα Πανάμωμε, και νοσούντος την ίασιν, και των οδυνών την απολύτρωσιν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Μεθοδίας κατάργησον, των πονηροτάτων δαιμόνων Άχραντε, και παθών την επανάστασιν, και τοις ασθενούσι ρώσιν δώρησαι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Εκ της μητρός σου Πάναγνε, της δικαιοσύνης ήλιος έλαμψε, και τον κόσμον κατελάμπρυνεν, ου ταις θείαις αίγλαις καμέ φώτισον.
Ωδή ε'. Ίνα τι με απώσω.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Λέλυνται τω σω τόκω, τα δεσμά του θανάτου και απελήλαται, της φθοράς το κράτος, Παναγία παρθένε πανύμνητε, διο λύσον τάχει, και των εμών αμαρτημάτων, τας σειράς και τα βάρη των θλίψεων.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Πονηρίας δαιμόνων, και κακίας ανθρώπων ρύσαι με Δέσποινα, και ψυχής την νόσον, και του σώματος θάττον θεράπευσον· η τεκούσαν μόνη, πάσης σαρκός και των πνευμάτων, ιατρών και σωτήρα και Κύριον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ως λαβίδα του θείου, άνθρακος Πανάχραντε καθικετεύω σε, καταφλέξαι πάσαν, εμπαθή του σου δούλου διάθεσιν· και τας ασθενείας, τας χαλεπάς και δυσφορήτους, και ξηράναι χειμάρρους των θλίψεων.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Σωτηρίαν σε πάσιν, ο Υιός σου παρέσχε πάναγνε Δέσποινα, τοις πεπιστευκόσιν, εις αυτόν και Θεόν καταγγέλουσι· σεσωματωμένων, εκ σου σαφώς με σώσον, εκ ποικίλων κινδύνων και θλίψεων.
Ωδή στ'. Ιλάστητι μοι Σωτήρ.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Επίβλεψον επ' εμέ, ιλέω όμματι Δέσποινα, και νοσημάτων δεινών, εκλυτρώσαι τάχιον, και πάσης κακώσεως, νυν προσδοκωμένης, και παγίδος και συμπτώσεως.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σκαιότητος γνωμικής, και φυσικής εμπαθείας με, και φθόνου των δυσμενών, και πάσης φαυλότητος, Παναγία δέσποινα, και κακίας ρύσαι, της του βίου σαις δεήσεσιν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ο διαπλάσας ημάς, εν σοι Παρθένε διέπλασται, την φύσιν εκ της φοράς, των βροτών ρυόμενος, καμέ τοίνυν λύτρωσαι των περιτυχόντων, πειρασμών ταις σαις δεήσεσιν.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ο φλογερός ουρανός, και θρόνος όντως πυρίμορφος, ο έμψυχος του Χριστού παράδεισος Άχραντε, η στάμνος η πάγχρυσος, της ζωής το μάννα, ζωής θείας με αξίωσον.
Κάθισμα
Ήχος πλ. δ'. Το προσταχθέν.
Το αλατόμητον πιστοί και θείον όρος, το καθαρότατον παλάτιον του Λόγου, τον πυρίμορφον θρόνον του παμβασιλέως· την τράπεζαν και λυχνίαν την χρυσαυγή, την γέφυραν την μετάγουσαν προς ζωήν την ουράνιον κλίμακα, την Θεοτόκον Μαριάμ, υμνήσομεν κραυγάζοντες, χαίρε νύμφη ανύμφευτε.
Ωδή ζ'. Οι εκ της Ιουδαίας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Στάμνος άψυχος πάλαι, σε την έμψυχον στάμνον εδήλου Δέσποινα, ζωής γαρ μάννα φέρεις, Χριστόν τον του θανάτου, την πικρίαν αμβλύναντα, τον αληθή γλυκασμόν, και φωτισμόν του κόσμου.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Μη αρπάση ως λέων, ο εχθρός την ψυχήν μου ο θηριότροπος, μη όντος λυτρουμένου και σώζοντος Παρθένε, λυτρωτήν γαρ σε κέκτημαι, την τον σωτήρα Χριστόν, και λυτρωτήν τεκούσαν.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Μακαρία Παρθένε, καταφύγιον πάντων των θλιβομένων πιστών, παντοίας επηρείας, και λύπης και κακίας, των φθονούντων με λύτρωσαι, και των πταισμάτων πολλών, και των ποικίλλων νόσων.Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Η τον βότρυν τεκούσα, της ζωής Θεοτόκε τον αγεώργητον, αξίωσον καρπούς με, προσφέρειν μετανοίας τω Υιώ σου κραυγάζοντα, ο των πατέρων ημών, Θεός ευλογητός ει.
Ωδή η'. Επταπλασίως κάμινον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τα μεγαλεία Πάναγνε, των ποικίλων θαυμάτων σου, πάντες εκβοώμεν, οι πιστώς προστρέχοντες, ταις σαις αντιλήψεσιν αλλά και νυν με νόσου δεινής, και των ψυχικών, και σαρκικών αλγημάτων· απάλλαξον και δείξον, ερρωμένον κατ' άμφω, δοξάζειν τον υιόν σου Χριστόν εις τους αιώνας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ραγδαιότατως έπνευσαν, των φθονούντων οι άνεμοι, και των δυσχερών οι ποταμοί προσέκρουσαν, σφοδρώς της οικίας μου, τη νοητή Παρθένε αγνή, αλλ' ώσπερ αφρόν, κυμαινομένης θαλάσσης· διάλυσον την ρύμην, των λυπούντων απάντων, και δός μοι σαις πρεσβείες γαλήνην εις αιώνας.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ο διαπλάσας πήλινον ανδριάντα, τον άνθρωπον, είτα και ψυχήν αυτώ ενθείς αθάνατον, εν σοι διαπλάττεται, και αναπλάτει πάλιν αυτόν, ον μοι ευμενή, και ευδιάλλακτον δείξον· Παρθένε σαις πρεσβείας, και την ρώσιν παράσχου, και πάντων των θλιβόντων την λύτρωσιν συντόμως.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Φωτοβολείς εκάστοτε, τοις το φως το ανέσπερον, ανατέταλκέναι εκ της σης Πανάχραντε, νηδύος δοξάζουσι, και από φόβου νυκτερινού, και δαιμονικής, και σκοτεινής απαλλάτεις· ενέδρας τους σους δούλους, εξ' ων ρύσαι και σώσον, καμέ των συνεχόντων δεινών ταίς σαίς πρεσβείαις.
Ωδή θ'. Κυρίως Θεοτόκον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ανύψωσον το κέρας, το της Εκκλησίας, και τοις πιστοίς κατ' εθνών δε παράσχου ισχύν, και βασιλέων τα σκήπτρα Αγνή κραταίωσον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Νωθείς και παρειμένας και νενικημένας, παρεμβολάς αλλοφύλων Παρθένε αγνή, τας τους πολέμους θελούσας θάττον απόφηνον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Η μόνη συμμαχία, των σε γεραιρόντων, Χριστιανών Ορθοδόξων πρεσβείας ταις σαίς, αγαρηνούς οπλοφόρους τάχει καταίσχυνον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Συνέτισον Παρθένε, των πιστών χορείας, και κατ' εχθρών αοράτων και ορατών, κατευοδώσασα σώσον εκ πάσης θλίψεως.
Απολυτίκιον. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Δεύτε των νόσων παντοίων πάντες οχλούμενοι, τη Πηγή της Παρθένου πίστει προσέλθωμεν· παρέχει γαρ πάσι δαψιλώς, ναμάτων ζωηρρήτων δωρεάς, και πλουσίως διανέμει, τοις πιστοίς τα ιάματα. Δόξα σοι, ω πανάσπιλε Αγνή, δόξα τη Ζωοδόχο σου Πηγή, δόξα σοι τη ελπίδι των ψυχών ημών.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου