Ειρηναίος  130 - 202
Αποστολική Διαδοχή
Αποστασία Εκκλησίας

Αγαπητοί σε αυτήν την ανάρτηση θα δούμε το θέμα της Αποστολικής Διαδοχής.
Ξεκινώντας πρέπει να ειπωθεί ότι μια από τις απαράδεκτες θεωρίες που διδάσκουν οι αιρετικοί είναι ότι η Εκκλησία αποστάτησε. Αυτή η θεωρία είναι η βάση ώστε να χτίσει έπειτα ο αιρετικός διάφορες κακοδιδασκαλίες, οπότε είναι κατάλληλο να δούμε πρώτα από την θεωρία της αποστασίας και έπειτα θα περάσουμε στην αποστολική διαδοχή. Με την Διαβολικής εμπνεύσεως διδαχή ότι η εκκλησία αποστάτησε ο αιρετικός θα πετύχει πολλαπλά οφέλη, σκοπός του είναι να ναρκώσει την σκέψη του υποψηφίου θύματος ώστε έπειτα να διοχετεύσει το θανατηφόρο δηλητήριο της αιρέσεως. 
Αποστασία Εκκλησίας.
Ο λόγος που έχει εφευρεθεί αυτή η θεωρία είναι ότι έπειτα ο κακοδιδάσκαλος θα παρουσιαστεί ως φορέας των ορθών διδαχών, θα παρουσιαστεί ως αναγεννητής της Αποστολικής Εκκλησίας, θα κατοχυρώσει την ομάδα του στα μάτια των θυμάτων ενώ θα αποφύγει τον σκόπελο του να αναρωτηθεί το υποψήφιο θύμα για την μόλις χτεσινή προέλευση της "εκκλησίας" του αιρεσιάρχη. Ταυτόχρονα με την διαβολική θεωρία της δήθεν αποστασίας το σχέδιο για την προσέγγιση οπαδών περιλαμβάνει συκοφάντηση της Εκκλησίας αλλά και ψέμματα για διάφορους Χριστιανούς συγγραφείς.
Δηλαδή έχουμε ένα ολόκληρο σχέδιο απάτης όπου η αποστασία της Εκκλησίας θα είναι η βάση επάνω στην οποία θα χτιστεί η κατάργηση της αποστολικής διαδοχής. 
Ας δούμε λοιπόν το πονηρό σχέδιο. 
Συκοφαντίες προς την Εκκλησία και εγκώμια προς την αίρεση.
Οι αιρετικοί διδάσκαλοι συκοφαντούν την Εκκλησία λέγοντας επί παραδείγματι, "οι παπάδες κρατάνε τους πιστούς στο σκοτάδι", "δεν μιλάνε από την Γραφή", "αντί δόξα στον Χριστό έχουν τους Αγίους". Επικεντρώνονται σε τυχόν σκάνδαλα και τα υπερτονίζουν ακόμη και εάν αυτά είναι απλές φήμες και εν τέλει αποδεικνύονται ψεύδη. Πλασάρουν ψέμματα λέγοντας επί παραδείγματι ότι παραδέχονται το Πιστεύω ώστε να προσεγγίσουν με ένδυμα προβάτου τους πιστούς ή βάζουν στο στόμα Χριστιανών συγγραφέων πράγματα που ποτέ δεν είπαν ή διαστρεβλώνουν λεχθέντα τους ώστε να εξυπηρετήσουν την κακοδοξία τους.
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω που απευθύνονται εναντίων της Εκκλησίας το σχέδιο περιλαμβάνει και: Εγκώμια προς την αίρεση όπως, "βρήκες την Αποστολική Εκκλησία", "εδώ υπάρχει ζωντανά η παρουσία του Αγίου Πνεύματος" και λοιπά όμοια. Ψυχολογική πίεση προς τα μέλη με αντιβιβλικές υποσχέσεις και αυθαίρετους ισχυρισμούς κινδυνολογίας, "αδελφέ σώθηκες", "θα γίνεις νέος στην Χιλιετή", "θα τρως πελώρια φρούτα", "θα είσαι άρχοντας σε πόλεις", "το τέλος καταφτάνει", "οι πόλεμοι μας λένε ότι σύντομα έρχεται ο Χριστός", "η αρπαγή μας στον ουρανό έρχεται σύντομα".
Δηλαδή υπάρχει συκοφαντία εναντίων της Εκκλησίας ταυτόχρονα έχουμε εγκώμια προς την αιρετική ομάδα ενώ αυτά πλαισιώνονται με ψυχολογική πίεση προς το άτομο.
Ψεύτικες αποδείξεις Αγίου Πνεύματος και λογική πλάνη.
Για να πειστεί το θύμα ότι βρήκε την αληθινή εκκλησία γίνεται αναφορά σε ψευτοαποδείξεις παρουσίας Αγίου Πνεύματος όπως η γλωσσολαλιά ή η αλλαγή ζωής ορισμένων μελών. Βεβαίως εάν παρατηρήσουμε γλωσσολαλιά παρουσιάζουν διάφορες ομάδες Προτεσταντικές που όμως διδάσκουν τα αντίθετα και οι Φωτισμένες έχουν γλωσσολαλιά, κάντε κλικ ώστε να ακούσετε "Ορθόδοξη" γλωσσολαλιά, ενώ αλλαγή σε τρόπους θα δούμε να μας λένε σε "ομολογίες" τους Πεντηκοστιανοί, μάρτυρες του Ιεχωβά και πολλοί άλλοι. Δηλαδή όταν λένε οι διάφοροι αιρετικοί ότι είναι η αληθινή εκκλησία διότι γλωσσολαλούν ή ότι βρήκαν την αληθινή Εκκλησία επειδή άλλαξαν ζωή προσπαθώντας με αυτά να επικυρώσουν τους ισχυρισμούς ότι "το καλό δέντρο παράγει καλούς καρπούς" πέφτουν σε λογική πλάνη διότι όλοι αυτοί που άλλαξαν ζωή και όλοι αυτοί που γλωσσολαλούν δεν μπορεί να το έχουν κάνει
όλοι από το Άγιο Πνεύμα, άρα αυτά δεν είναι απόδειξη παρουσίας Αγίου Πνεύματος στην ομάδα. Δηλαδή καταρρίπτεται ο ισχυρισμός που προσπαθεί να πείσει το υποψήφιο θύμα ότι βρήκε την αληθινή εκκλησία. Αντίθετα ο Παΐσιος ή ο Πορφύριος αποδεικνύουν με εμφατικότητα πως είναι η γνήσια απόδειξη παρουσίας Αγίου Πνεύματος η οποία δεν μπορεί να αντιγραφεί.
Ψευτοποδείξεις αποστασίας από την ζωή μελών της Εκκλησίας.
Εξίσου αστήρικτος είναι και ο ισχυρισμός των αιρεσιαρχών  ότι η Ορθοδοξία είναι αποστατημένη επειδή κάποιοι Ορθόδοξοι παρουσιάζουν ζωή που δεν συνάδει με την Χριστιανική πίστη. Εδώ έχουμε τον αιρετικό να παρουσιάζει λογικό σφάλμα επάνω στο λογικό σφάλμα διότι προσπαθεί να αποδείξει ότι η Ορθοδοξία είναι αποστατημένη επειδή άτομα δεν έχουν ορθή ζωή και αυτό ταυτόχρονα θα σημαίνει ότι εκείνος είναι ο σωστός, διπλή λογική πλάνη. Βεβαίως εξαρχής έχουμε λογικό σφάλμα στα λεγόμενα των αιρετικών διότι το να υπάρχουν νεκρά μέλη εντός της Εκκλησίας παρατηρούμε να παρουσιάζεται από την πρώτα χρόνια ύπαρξης της όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η Εκκλησία αποστάτησε ή εξαφανίστηκε. 
Δεν αποστάτησαν οι 12 επειδή ήταν προδότης ο Ιούδας.
Ο Χριστός απαντάει οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν σε αυτούς που του έχουν πει Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; Τα μέλη αυτά της Εκκλησίας είναι νεκρά παρά το ότι κάποια στιγμή προφήτευσαν ή θαυματούργησαν. Προφήτευσαν για να υπάρχει η απόδειξη της διδαχής, θαυματούργησαν διότι ο Χριστός ως πατέρας των αγαθών ήθελε να βοηθήσει τους ασθενείς αλλά ταυτόχρονα και να φιλοτιμήσει ώστε να παρακινηθούν αυτοί που επιτέλεσαν θαύματα να μετανοήσουν, αλλά αυτοί τα χρησιμοποίησαν για την δική τους προβολή. Αυτό εννοεί ο Χριστός όταν λέει δεν σας ξέρω.
Την ύπαρξη νεκρών αλλά και ημιθανών μελών της Εκκλησίας παρατηρούμε και στην Κόρινθο η οποία είχε τον αιμομίκτη, νεκρό μέλος, αλλά και ημιθανή μέλη ή μέλη που έχουν αρρωστήσει οὐ καλὸν τὸ καύχημα ὑμῶν. Με την επιστολή ο απόστολος απευθύνεται προς αυτούς ώστγε να γιατρέψει τα ασθενώντα μέλη της τοπικής Εκκλησίας.
Οὐ καλὸν τὸ καύχημα ὑμῶν. Οὐκ οἴδατε ὅτι μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ;
Η στάση και η αναισθησία που δείξατε μαρτυρεί ότι δεν μπορείτε να έχετε καλή καύχηση ενώπιον του Θεού. Δεν γνωρίζετε ότι λίγο προζύμι ζυμώνει και μεταβάλλει όλο το ζυμάρι; Το ότι υπάρχουν υγιή ασθενώντα και νεκρά μέλη στην Εκκλησία μπορούμε να το παρατηρήσουμε και στις Εκκλησίες της Αποκάλυψης. 
Εκεί βλέπουμε μέλη που έχουν ελάχιστη ασθένεια, 
καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Θυατείροις ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἔχων τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ὡς φλόγα πυρός, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ· οἶδά σου τὰ ἔργα καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν πίστιν καὶ τὴν διακονίαν καὶ τὴν ὑπομονήν σου, καὶ τὰ ἔργα σου τὰ ἔσχατα πλείονα τῶν πρώτων ἀλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἀφεῖς τὴν γυναῖκά σου Ἰεζάβελ, ἣ λέγει ἑαυτὴν προφῆτιν, καὶ διδάσκει καὶ πλανᾷ τοὺς ἐμοὺς δούλους πορνεῦσαι καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα. Αποκ. 2,18-20 
άλλα μέλη που είναι ημιθανή 
καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ· οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός. Αποκ. 3,14-15 
βλέπουμε και νεκρά μέλη 
τῆς ἐν Σάρδεσιν ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας· οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ Αποκ. 3,1 
ενώ υπάρχουν αυτοί που είναι πνευματικά υγιείς 
καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός, ὁ ἔχων τὴν κλεῖν τοῦ Δαυΐδ, ὁ ἀνοίγων καὶ οὐδεὶς κλείσει, καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίξει· οἶδά σου τὰ ἔργα· -ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἀνεῳγμένην, ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι αὐτήν·- ὅτι μικρὰν ἔχεις δύναμιν, καὶ ἐτήρησάς μου τὸν λόγον καὶ οὐκ ἠρνήσω τὸ ὄνομά μου ἰδοὺ δίδωμι ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς Ἰουδαίους εἶναι, καὶ οὐκ εἰσίν, ἀλλὰ ψεύδονται· ἰδοὺ ποιήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, καὶ γνῶσιν ὅτι ἐγὼ ἠγάπησά σε. Αποκ. 3,7-9
Ορισμένοι πονηροί αιρετικοί έχοντας κατά νου τις παραστάσεις από τις εκατοντάδες Προτεσταντικές "εκκλησίες" που γνωρίζουν όσοι που τους πίστεψαν φέρνουν σαν παράδειγμα την Αποκάλυψη λέγοντας ότι "η τάδε εκκλησία αποστάτησε". Με αυτό προσπαθούν να παραπλανήσουν ότι οι Εκκλησίες είναι πολλές η Ορθοδοξία είναι μια από αυτές και αποστάτησε. Λένε ψέματα και διαπράττουν αισχρή παραπλάνηση.
Οι Εκκλησίας της Αποκαλύψεως είναι τοπικές Εκκλησίες της μιας Εκκλησίας οι οποίες δεν μοιάζουν καθόλου με τον Προτεσταντικό κόσμο, ενώ όπως βλέπουμε στην Εκκλησία των Σάρδεων υπάρχουν άτομα ευσεβή παρά το ότι ο επίσκοπος είναι πνευματικά νεκρός, ἀλλὰ ἔχεις ὀλίγα ὀνόματα ἐν Σάρδεσιν, ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ περιπατήσουσι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοί εἰσιν. Αποκ. 3,4. Κατανοούμε λοιπόν ότι επειδή βλέπουμε κάποιους
στην Εκκλησία που είναι ημιθανή ή νεκρά μέλη αυτό δεν σημαίνει ότι η Εκκλησία αποστάτησε ή πέθανε. Πάντοτε σε όλους τους αιώνες κάποια μέλη της Εκκλησίας θα είναι νεκρά, το ίδιο έγινε στον κύκλο των 12 Αποστόλων ή στην Κόρινθο με τον αιμομίκτη. Εκατομμύρια αιρετικοί δεν μπορούν να φέρουν την ορθή διδαχή ούτε σε έναν για να τον σώσουν ενώ ένας και μοναδικός που κατέχει την ορθή διδαχή μπορεί να αλλάξει και να σώσει εκατομμύρια. Αυτό γίνεται φανερό από τον Μωυσή στον οποίο ο Θεός ενώ λέγει ότι είναι έτοιμος να καταστρέψει τον Ισραήλ όταν κατεβαίνει αυτός από το όρος ο λαός τον υπακούει και επανέρχεται στην ορθή πίστη.
Με την τελευταία πρόταση του αποστόλου που είδαμε στην προς Κορινθίους επιστολή, μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα ζυμοῖ, κατανοούμε ότι εάν υποθέσουμε χάριν συζητήσεως ότι οδηγός της Εκκλησίας δεν είναι το Άγιο Πνεύμα, ούτε κεφαλή αυτής ο Χριστός, αλλά ήταν η Εκκλησία μόνο άνθρωποι, τότε έστω και ένα ζωντανό μέλος της Εκκλησίας να έχει μείνει ενώ όλα τα άλλα με την ζωή τους είναι νεκρά η Εκκλησία συνεχίζει να υπάρχει, οπότε πέφτουν στο κενό οι ισχυρισμοί του ψευτοποιμένα. 
Το να αποστατήσει η Εκκλησία είναι αδύνατον.
Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι όπως ο Χριστός δεν γίνεται να αποστατήσει ομοίως και η Εκκλησία ως σώμα Χριστού κατέχει την ατρεψία προς το κακό και δεν αποστατεί ούτε είναι δυνατόν να αποστατήσει. Η Εκκλησία είναι ένα σώμα, οι πιστοί είναι μέλη του σώματος και ο Χριστός η κεφαλή ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας Εφεσ. 5:23. Οι αιρετικοί θεωρούν ως πεπραγμένο αυτό που ο Διάβολος θα ήθελε να γίνει με τους πειρασμούς του Χριστού, δηλαδή να αποστατήσει ο Χριστός. Φοβερό. Εφόσον η Εκκλησία έχει κεφαλή τον Χριστό οδηγό το Άγιο Πνεύμα και οι πύλες του Άδη δεν θα ισχύσουν επάνω της η αποστασία του χωρίου Β Θεσσαλονικείς που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι αιρετικοί κάνει λόγο για αποστασία μελών, μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας. Β Θεσ. 2,3. Οι αιρετικοί προσθέτουν στην Γραφή διότι πουθενά αυτή δεν μας λέει για "αποστασία εκκλησίας". Εδώ γίνεται λόγος για αποστασία και η Βίβλος μας υπαγορεύει ότι αυτό που πρέπει να υπάρξει ως συνοδευτικό στο ἀποστασία θα πρέπει να είναι το μερικών. 
Η Εκκλησία είναι ακατάλυτη έχοντας συνέχεια έως την σήμερον ημέρα, ειδάλλως ο Χριστός αποστάτησε, ειδάλλως ο Χριστός ψεύδεται όταν λέγει για μη ισχύ των πυλών του Άδη, ειδάλλως ο Χριστός είναι κατώτερος του Διαβόλου και έτσι γκρεμίστηκε το οικοδόμημα της Εκκλησίας. Βλασφημίες.
Ο αιρετικός θεωρεί τον Χριστό αποτυχημένο!
Κάνει το κάθε μέλος της "εκκλησίας" του εν δυνάμει και μια αίρεση.
Επιπλέον είναι και το κωμικό του πράγματος όταν κάποιος υποστηρίζει ότι η Εκκλησία αποστάτησε διότι αφού η κεφαλή απότυχε και θέλει δεύτερη προσπάθεια ποιος μας λέγει ότι δεν θα αποτύχει ξανά και θα χρειαστεί και τρίτη και τέταρτη προσπάθεια; Κάποιος μπορεί να έρθει και να λέει για αποστασία της Εκκλησίας μετά την αποστασία που δέχονται οι αιρετικοί. Να υποστηρίξει δηλαδή ότι αποστάτησε και αυτός που έλεγε για αποστασία οπότε τώρα κάποιος άλλος είναι η Εκκλησία. Εν τέλει ποιος μας διαβεβαιώνει ότι δεν θα αποτύχει σε όλες τις προσπάθειες η κεφαλή; Αλλά αποτυγχάνει ο Θεός έστω και μια φορά; 
Ο Κύριλλος Ιεροσολύμων μας έχει αφήσει στην κατήχηση του κάτι για το βάπτισμα και λέει ότι, ουκ ενί δις και τρις λαβείν το λουτρόν· επεί ενήν ειπείν· Άπαξ αποτυχών, δεύτερον κατορθώ· εαν δε το άπαξ αποτύχης, αδιόρθωτον το πράγμα. Εις γαρ Κύριος και μια πίστης και εν βάπτισμα· μόνον γαρ οι αιρετικοί αναβαπτίζονται, επειδή το πρότερον ουκ ήν βάπτισμα. Ο Χριστός είπε κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. Ματθ. 16,18 Δηλαδή: Και εγώ σου λέγω ότι εσύ είσαι ο Πέτρος και πάνω σε αυτήν την πέτρα της ομολογίας σου θα οικοδομήσω ασάλευτη την Εκκλησία μου και οι πύλες του Άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της. Άρα ξεκάθαρα μας λέει ότι οι πύλες του Άδη δεν θα υπερισχύσουν της Εκκλησίας οπότε αυτή δεν αποστατεί όπως πονηρά πλασάρουν οι αιρετικοί διδάσκαλοι. Είναι απρόσβλητη από τις διαβολικές δυνάμεις και τα όργανά τους επειδή έχει κεφαλή τον Χριστό και οδηγό το Άγιο Πνεύμα. Δηλαδή κατανοούμε ότι αποδεικνύονται μπούρδες ολκής οι θεωρίες για αποστασία της Εκκλησίας. Ταυτόχρονα αποδεικνύεται λανθασμένη και η θεωρία για κυβέρνηση του Θεού που εγκαθιδρύθηκε το 1914 την οποία πλασάρουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά αφού είναι φανερό ότι ο Χριστός έχει αιώνια διακυβέρνηση επί Γης μέσω της Αποστολικής Διαδοχής.
Κωμικές θεωρίες, ανόητες διδαχές,
βλάσφημες διδασκαλίες, 
συκοφαντία κατά της Εκκλησίας, εγκώμια προς την αίρεση, ψυχολογική πίεση. 
Αυτό είναι το πονηρό σύστημα που προσπαθεί ο αιρετικός να μεταγγίσει στο μυαλό του θύματος ώστε να κάνει την κατάλληλη προεργασία και έπειτα να του πλασάρει την διαβολική θεωρία της αποστασία της Εκκλησίας, είδαμε όμως ότι όλα καταρρίπτονται. Παρά λοιπόν το γεγονός ότι η λογική αλλά και η Γραφή μας διδάσκει ξεκάθαρα ότι η Εκκλησία δεν γίνεται να αποστατήσει, παρά το γεγονός ότι δεν πεθαίνει η Εκκλησία επειδή κάποια μέλη παρουσιάζουν ζωή που δεν είναι Χριστιανική, παρά το γεγονός ότι απόδειξη Αγίου Πνεύματος δεν είναι το κόψιμο του τσιγάρου ή το να λέω ακαταλαβίστικα λόγια πράγμα που μπορεί να γίνει επίτηδες, παρόλα αυτά λοιπόν, οι αιρετικοί πλασάρουν την θεωρία της αποστασίας της Εκκλησίας και ο λόγος είναι ότι με αυτό θα αποφύγουν μεταξύ άλλων και τον σκόπελο της Αποστολικής Διαδοχής.
Αποστολική Διαδοχή
Αφού είδαμε την βάση στην οποία θα πατήσει η αγνόηση από το θύμα της Αποστολικής Διαδοχής ας δούμε τώρα και την ίδια την διαδοχή.
Η αποστολική διαδοχή αναφαίρετο και απαραίτητο συστατικό της Εκκλησίας.
Η Αποστολική Διαδοχή είναι ένα από τα στοιχεία της αληθινής Εκκλησίας και είναι αχώριστο από τα υπόλοιπα στοιχεία με τα οποία διακρίνεται αυτή από τις ψευδοεκκλησίες. Η ορθή Αποστολική διδαχή υποχρεωτικά έχει συνέχεια όπως είδαμε να μας λέει Γραφή. Έτσι χαρακτηριστικό ή αποτέλεσμα της ορθής διδαχής είναι η Αποστολική Διαδοχή αφού διαμέσου αυτής προχωρά στους αιώνες η ορθή διδαχή. Η συνέχεια των διαδοχών εξασφαλίζει την ορθή πίστη στους αιώνες και η ορθή πίστη παρουσιάζει αποστολική διαδοχή. Το ακατάλυτο της Εκκλησίας προϋποθέτει μια γραμμή συνέχειας έως τους αποστόλους, έτσι η διαδοχή είναι αποτέλεσμα του ακατάλυτου και το επιβεβαιώνει. Το ακατάλυτο εξασφαλίζει την ορθή διδαχή εις τον αιώνα και για αυτό παρουσιάζει διαδοχή. Η διαδοχή στην Εκκλησία εξασφαλίζει την ορθή διδαχή και επιβεβαιώνει το ακατάλυτο. Η ορθή διδαχή εξασφαλίζει το ακατάλυτο και έτσι έχουμε διαδοχή. Ορθή διδαχή, αποστολική διαδοχή, ακατάλυτο εκκλησίας.
Το κάθε ένα παράγει αλλά και επιβεβαιώνει το άλλο ενώ και τα τρία έχουν αίτιο το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα δίδει την ορθή διδαχή, οδηγεί εις πάσαν την αλήθειαν, το Άγιο Πνεύμα θέτει ποιμένες δια της χειροτονίας, το Άγιο Πνεύμα οικοδομεί την Εκκλησία και αυτή δεν πρόκειται να καταλυθεί.
Τα παραπάνω μας δείχνουν ότι το στοιχείο της Αποστολικής διαδοχής είναι αλληλένδετο με τα υπόλοιπα συστατικά τα οποία ενωνόμενα μας καθορίζουν την γνήσια εκκλησία και κατ' επέκταση την ξεχωρίζουν από την κίβδηλη και ψευδεπίγραφη εκκλησία.
Όταν χαθεί το ένα συστατικό χάνονται αυτομάτως και τα υπόλοιπα, χάνεται το Άγιο Πνεύμα. Το ακατάλυτο της Εκκλησίας χτίστηκε επάνω στην ορθή διδαχή, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω, οπότε η Εκκλησία δεν καταλύεται ποτέ ενώ ταυτόχρονα κατέχει πάντοτε την ορθή διδαχή. Αν καταλυθεί η εκκλησία καταλύεται μαζί και η ορθή διδαχή.
Αν δεν υπάρχει αποστολική διαδοχή εξαφανίζεται η ορθή διδαχή και το ακατάλυτο, αν δεν υπάρχει ορθή διδαχή εξαφανίζεται το ακατάλυτο και η αποστολική διαδοχή, αν δεν υπάρχει ακατάλυτο εξαφανίζεται η ορθή διδαχή και η αποστολική διαδοχή.
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου, οι αιρετικές ομάδες οι οποίες δημιουργήθηκαν από τον εγωισμό κάποιου που δεν του άρεσε στην αίρεση που ήταν πρέπει να απορρίπτονται άμεσα λόγω του ότι εφόσον σε αυτές λείπει το ένα στοιχείο της αληθινής εκκλησίας, η αποστολική διαδοχή, τότε αυτόματα παύουν να υπάρχουν και τα υπόλοιπα.
Το Άγιο Πνεύμα διδάσκει την Αποστολική Διαδοχή.
Για να διδάξει το Άγιο Πνεύμα ότι η αποστολική διαδοχή έχει μεγάλη σημασία ο Καϊάφας προφητεύει. Το επιτρέπει ο Θεός μεταξύ άλλων ώστε να καταργήσει αυτές τις δοξασίες των αιρετικών. Ο Καϊάφας επειδή είχε ιεροσύνη μέσω των χρίσεων εκδήλωσε και ένα υπερφυσικό σημείο, προφήτευσε. Εἷς δέ τις ἐξ αὐτῶν Καϊάφας, ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου, εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς οὐκ οἴδατε οὐδέν, οὐδὲ διαλογίζεσθε ὅτι συμφέρει ἡμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ μὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόληται. τοῦτο δὲ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν, ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου προεφήτευσεν ὅτι ἔμελλεν ὁ Ἰησοῦς ἀποθνήσκειν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους, καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ ἔθνους μόνον, ἀλλ᾿ ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ εἰς ἕν. Ιωάννης 11,49-52 Ένας από αυτούς ονόματι Καϊάφας που ήταν αρχιερέας τους είπε, εσείς δεν ξέρετε τίποτα ούτε και συλλογίζεστε ότι μας συμφέρει να θανατωθεί ένας για τον λαό και να μη χαθεί ολόκληρον το έθνος; Και το είπε αυτό όχι από τον εαυτό του, αλλά επειδή ήταν αρχιερέας κατά το έτος εκείνο προφήτευσε ότι έμελλε πράγματι ο Ιησούς σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού να πεθάνει για την σωτηρία του έθνους. Και όχι μόνο για την σωτηρία του Ιουδαϊκού έθνους αλλά και για να συναθροίσει σε μία ποίμνη όλους.
Γιατί προφήτευσε ο Καϊάφας; Γιατί ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείνου προεφήτευσεν. 
Η προφητεία δεν ήταν απόρροια των στοιχείων του χαρακτήρα του ο οποίος ήταν δίκαιος και είχε φτάσει στην θέα Θεού αλλά ήταν απορροια αποκλειστικά των στοιχείων της θέσης του. Δηλαδή προφήτευσε επειδή διαμέσω της διαδοχής των χρίσεων είχε σύνδεση με τους αρχιερείς που ήταν πριν από αυτόν και έφθανε αυτή η σύνδεση μέχρι τον Ααρών. Αν βρισκόταν έξω από αυτήν την Ααρωνική διαδοχή δεν θα είχε ιεροσύνη και δεν θα μπορούσε να προφητεύσει  Ο Καϊάφας μπορεί να ειπωθεί ότι αναφέρει την προφητεία προφητειών, δηλαδή αυτή η πρόταση που είπε είναι η περίληψη όλων των προφητειών. Ο Ιωάννης εξ Αγίου Πνεύματος λαμβάνει πληροφορία ότι αυτή ήταν προφητεία, διότι αυτό το λεχθέν του Καΐάφα δεν συνιστά προφητεία η οποία είναι εμφανής. Μπορεί τα λόγια αυτά να ήταν αφ' εαυτού, δηλαδή είτε αποτέλεσμα πονηριάς ώστε να πείσει το Συμβούλιο, είτε αποτέλεσμα υπολογισμού ή άλλου σκεπτικού. Η φράση τοῦτο δὲ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν μας διδάσκει ότι δεν ήταν δικό του. Ο Καϊάφας προφητεύει χωρίς να το καταλαβαίνει ενώ ο Ιωάννης λαμβάνει την νοερά πληροφορία ότι αυτό ήταν προφητεία, δηλαδή έχουμε βάθος διδαχής Θεού. Όλα γίνονται ώστε εμείς να διδαχτούμε και να μην έχουμε αμφιβολία ή να λέμε δικαιολογίες για την αξία της Αποστολικής Διαδοχής. Μας διδάσκει επίσης ότι ο γνήσιος προφήτης είναι αυτός που έχει κοινωνία με τον Θεό άρα οι άνομοι και οι εκτός Εκκλησίας ακόμη και εάν υποτεθεί ότι προφήτευαν δεν θα το καταλάβαιναν. Οπότε δεν μπορούν να προφητεύσουν υπό την έννοια να διδάξουν αυτά που λέει ο Θεός, ὁ δὲ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ , ὁ δὲ προφητεύων ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ παραμυθίαν. Το περιστατικό μας διδάσκει και άλλα όπως επί παραδείγματι ότι οι Άγιοι που είναι στον ουρανό γνωρίζουν, έχουν και εκεί κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα. Πολύ εμφατικά λοιπόν μας δείχνει ο Χριστός την αξία της Αποστολικής Διαδοχής αλλά και το ότι οι Άγιοι έχουν πληροφορίες για ψυχωφελές σκοπό. Φυσικά αυτήη υπερφυσική πληροφόρηση δεν χάνεται όταν πάνε στον ουρανό διότι εκεί αυξάνεται η Θεία χάρη. Για τον Αρχιερέα Καΐάφα και τους Φαρισαίους λέει ο Χριστός, ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι. Βλέπουμε ξανά την λογική πλάνη των αιρετικών, ότι το κάθε μέλος της Εκκλησίας εάν έχει ζωή αμαρτωλή αυτό δεν θα έχει καμία επίπτωση στον διπλανό του και κατ' επέκταση στην Εκκλησία, θα έχει επίπτωση μόνο εάν κάνει και ο διπλανός τα ίδια. Παρατηρούμε ότι ο Χριστός μιλάει για έδρα Μωυσή. Ο τρόπος που ανέβαινες στην έδρα Μωυσή ήταν η χειροτονία, η χρίση με έλαιο. Ο Καϊάφας κάθισε στην έδρα Μωυσή και αυτό το έκανε διαμέσω της τότε χειροτονίας. Επειδή ήταν μέλος της Εκκλησίας είχε το ένα στοιχείο της αληθινής Εκκλησίας για αυτό ακολουθούσαν και τα υπόλοιπα. Οπότε μπορούσε να προφητεύσει ή μπορούσε κατάλληλα να ειπωθεί για αυτόν "κάντε ότι λέει αλλά μην κάνετε ότι κάνει" δηλαδή με άλλα λόγια μπορεί να ειπωθεί ως "καλά τα διδάσκει αλλά δεν τα τηρεί". Οι γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι ήταν στο Συμβούλιο, εκεί όμως ήταν και οι Σαδδουκαίοι. Οι γραμματείς ήταν εκ Φαρισαίων, παρατηρούμε ότι ο Χριστός με αυτά που λέει αποκλείει τους Σαδδουκαίους. Αυτό το έκανε διότι ήταν αιρετικοί, δεν πίστευαν στην ανάσταση. Εάν άκουγαν και τους Σαδδουκαίους θα κατακρίνονταν ενώ αν άκουγαν μόνο τους Φαρισαίους όχι. Σε αυτούς εφόσον δεν υπήρχε η ορθή διδαχή εξαφανίστηκε και η διαδοχή, δεν ήταν πια διάδοχοι του Μωυσή, σε αυτού την έδρα κάθονταν μόνο οι άλλοι.
Ο αιρετικός οδηγός στην απώλεια.
Ο αιρετικός ποιμένας που δεν κάθισε νομίμως στην έδρα αφού δεν είναι ούτε καν μέλος της Εκκλησίας αλλά ξεφύτρωσε χτες, δεν έχει το ένα στοιχείο της αληθινής Εκκλησίας κατ' επέκταση του λείπουν και τα υπόλοιπα. Άρα θα έχει αρνητική επίπτωση επάνω στον ακροατή διότι τον διδάσκει λάθος. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο ίδιος ο Χριστός τον αποκλείει από το "κάντε ότι λέει", δεν μπορεί να ειπωθεί για αυτόν, "κάντε ότι λέει", δηλαδή σωστά τα διδάσκει. 
Ο τρόπος που θέτει ποιμένες το Πνεύμα είναι αποκλειστικά η χειροτονία.
Γνωρίζουμε ότι ο Τιμόθεος χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Απόστολο Παύλο, δι᾿ ἣν αἰτίαν ἀναμιμνήσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ Θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν μου. Σου θυμίζω να ανανεώνεις την φωτιά του χαρίσματος του Θεού, που έλαβες όταν ακούμπησα τα χέρια μου στο κεφάλι σου. Στις Πράξεις 14,23 διαβάζουμε χειροτονήσαντες δὲ αὐτοῖς πρεσβυτέρους κατ᾿ ἐκκλησίαν καὶ προσευξάμενοι μετὰ νηστειῶν παρέθεντο αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ, εἰς ὃν πεπιστεύκασι. Αφού χειροτόνησαν για αυτούς πρεσβυτέρους σε κάθε Εκκλησία, προσευχήθηκαν νήστεψαν και εμπιστεύθηκαν αυτούς στον Κύριο στον οποίο είχαν πιστέψει. 
Αργότερα πάλι στις Πράξεις βλέπουμε το εξής: Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. Πραξ. 20,28. Προσέχετε τον εαυτό σας, πως θα ζείτε. Προσέχετε πως θα φέρεστε και τι θα διδάσκετε σε όλο το πνευματικό σας ποίμνιο στο οποίο το Άγιο Πνεύμα σας έβαλε επισκόπους για να ποιμαίνετε την Εκκλησία του Κυρίου και Θεού την οποία ο Κύριος απέκτησε με το αίμα του.
Βλέπουμε ότι η χειροτονία είναι ο τρόπος με τον οποίο το Άγιο Πνεύμα ενεργεί. 
τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν
χειροτονήσαντες δὲ αὐτοῖς πρεσβυτέρους κατ᾿ ἐκκλησίαν
Ο τρόπος που το Άγιο Πνεύμα θέτει επισκόπους στο ποίμνιο ώστε να ποιμαίνουν την Εκκλησία του Θεού είναι η χειροτονία και όχι η αγορά της Γραφής από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς. 
Η χωρίς χειροτονία ανάληψη θέσης ανήκουστη και αντιΒιβλική.
Δεν ακούστηκε φωνή εξ ουρανού και έτσι διορίστηκαν ποιμένες από το Άγιο Πνεύμα στις Εκκλησίες ούτε ήλθε κάποιος άγνωστος και αυτοδιορίστηκε ποιμένας, αλλά δια της χειροτονίας τέθηκαν οι ποιμένες. Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί με αυτόν τον τρόπο οπότε κανείς ας μην μας λέει το αντίθετο ώστε να πλασαριστεί σαν αποστολικός. Αυτοί οι ποιμένες είναι από το Άγιο Πνεύμα τοποθετημένοι στην Εκκλησία διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν μου, δεν είναι κάποιοι ουρανοκατέβατοι που πήραν ένα πρωί την Γραφή στο χέρι. Επειδή είναι τοποθετημένοι από το Άγιο Πνεύμα για αυτό προφητεύουν ή ορθοτομούν τον λόγο της Γραφής. Δηλαδή ο χειροτονημένος θα πρέπει είναι ο Βιβλικός ερμηνευτής της εκλογής μας και όχι κάποιος ουρανοκατέβατος. Επειδή το Άγιο Πνεύμα ενεργεί με τους χειροτονημένους για αυτό σε εκείνους εμπιστεύθηκε την δημιουργία του κανόνα της Καινής 27 βιβλίων και όχι τον 22 ή των 30. 
Αν παρατηρήσουμε θα δούμε ότι και οι απόστολοι χειροτονούνται καὶ ἐποίησε δώδεκα, ἵνα ὦσι μετ’ αὐτοῦ. Ο Χριστός ἐποίησε, δηλαδή έφτιαξε. Όχι φυσικά υπό την έννοια ως Πλάστης του παντός έφτιαξε και τους δώδεκα αποστόλους αλλά εδώ εννοείται ότι από απλούς ανθρώπους έφτιαξε κάτι διαφορετικό, δηλαδή ανθρώπους έχοντες ειδική εξουσία. Ας αναρωτηθούμε αγαπητοί, ο Τιμόθεος πως όριζε ποιμένες; Ακουγόταν κάποια φωνή του Αγίου Πνεύματος από τον ουρανό και του υποδείκνυε άτομα; Μήπως σε όποιον του ερχόταν στο κεφάλι να αρχίσει τα κηρύγματα ο Τιμόθεος τον χειροτονούσε; Φυσικά και όχι. Ο Τιμόθεος χειροτονούσε όποιον έκρινε κατάλληλο μέσα από την Εκκλησία. Αυτός που χειροτονούσε σίγουρα δεν ήταν κάποιος που απλά είχε αγοράσει την Γραφή η οποία εξάλλου τότε δεν υπήρχε. Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί δια της χειροτονίας, έτσι τίθονται οι ποιμένες για αυτό και ο Απόστολος αφήνει τον Τίτο ώστε να χειροτονήσει σε κάθε πόλη πρεσβύτερους. Τούτου χάριν κατέλιπόν σε ἐν Κρήτῃ, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδιορθώσῃ, καὶ καταστήσῃς κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην. Τιτ. 1,5.  
Οι χειροτονημένοι ποιμένες αναζωπυρώνουν το χάρισμα ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ Θεοῦ που έλαβαν ορίζοντας διαδόχους και αυτό θα γίνεται μέχρι την Β Παρουσία. 
Δεν είναι διάδοχος κάποιος τυχαίος που πήρε την Βίβλο απλά ως διακοσμητικό κύρους διότι αλλιώς δεν θα μπορούσε να είχε κανένα ακροατή. Αντί του τρόπου που θέτει ποιμένες το Άγιο Πνεύμα, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν -- χειροτονήσαντες, ο αιρετικός "ποιμένας" ως απόδειξη για την θέση του έχει την απόδειξη λιανικής πώλησης της Βίβλου. 
Αγόρασε την Βίβλο, νοίκιασε αίθουσα, διδάσκει την διδαχή των Αποστόλων. 
Άρα ενώ οι αιρετικοί υποστηρίζουν ότι ερμηνεύουν εξ Αγίου Πνεύματος και ότι είναι τοποθετημένοι εξ Αγίου Πνεύματος όχι μόνο δεν είναι αλλά προσβάλλουν το Πνεύμα και ακυρώνουν τις εντολές του. Μπορεί να ειπωθεί ότι και αυτοί είναι οι "άγριοι λύκοι" λύκοι βαρεῖς για τους οποίους ο Παύλος μας λέει ότι προσπαθούν να παρασύρουν το ποίμνιο. Εγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν.
Ο αιρετικός ποιμένας όμοιος με υπάλληλο και όχι Χριστιανό.
Αν ρωτήσουν τον αιρετικό περί του ποιμένα θα απαντήσει ότι αυτός πρέπει να είναι νηφάλιος, σώφρων, κόσμιος, να μην είναι αισχροκερδής, δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίληπτον εἶναι, μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλ᾿ ἐπιεικῆ, ἄμαχον, ἀφιλάργυρον. Α Τιμ. 3,2. Φυσικό επόμενο είναι αυτή η απάντηση διότι εφόσον έλαβε ο αιρετικός την χειροτονία από τον υπάλληλο του βιβλιοπωλείου για να ανέβει στην επισκοπή θα πρέπει να έχει τα προσόντα τα οποία θα ζητηθούν σε πωλητή διότι αυτό που έχει ο κάθε ένας αυτό και σου δίνει, ὃ δὲ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι·. Ο αιρετικός βλέπει και τον επίσκοπο με τον Προτεσταντικό τρόπο θεώρησης ο οποίος εν τέλει οδηγεί στο ότι ο κάθε ένας είναι και μια εκκλησία. Τον βλέπει ως άτομο και όχι ως μέρος ενός συνόλου. Οπότε πρέπει ο ποιμένας να είναι νηφάλιος, σώφρων, αφιλάργυρος, κόσμιος, φιλόξενος. Όμως ο επίσκοπος δεν είναι μόνο άτομο αλλά είναι και μέλος της Εκκλησίας. Σαν τέτοιο πρέπει να έχει την χειροτονία η οποία οπισθοβατικώς θα οδηγεί στους Αποστόλους. Κατ' αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται σε εμάς το ότι παρέλαβε κατέχει και θα μεταδώσει στον επόμενο την ορθή διδαχή. Ειδάλλως με το αφιλάργυρος νηφάλιος και κόσμιος απλά εξασφαλίζεται ότι είναι καλός υπάλληλος.
Οι Χριστιανοί σε σημαντικά ζητήματα λάμβαναν υπόψιν τους ποιμένες.
Ξεκάθαρα είδαμε ότι υπάρχει συνέχεια στην Εκκλησία και οι επίσκοποι και πρεσβύτεροι είναι οι εντεταλμένοι από το Άγιο Πνεύμα δια της χειροτονίας ώστε μέσα σε άλλα να καλλιεργούν και να αυξάνουν τον αγρό του Κυρίου. Ο Παύλος λέει ότι αυτός εφύτευσε την Εκκλησία των Κορινθίων και ο Απολλώς την πότισε, ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλὼς ἐπότισεν, Α' Κορ. 3,6. Ο Απολλώς για τον οποίο κάνει αναφορά ο Παύλος ήταν προηγουμένως στην Εκκλησία της Εφέσου. Πήγε στην Κόρινθο και δια του έργου του αυξήθηκε η Εκκλησία της Κορίνθου αλλά και ο Χριστιανισμός στην υπόλοιπη Αχαΐα. Όταν πήγε στην Κόρινθο αυτό έγινε με συστατικές επιστολές της Εκκλησίας της Εφέσου. Βουλομένου δὲ αὐτοῦ διελθεῖν εἰς τὴν Ἀχαΐαν προτρεψάμενοι οἱ ἀδελφοὶ ἔγραψαν τοῖς μαθηταῖς ἀποδέξασθαι αὐτόν· ὃς παραγενόμενος συνεβάλετο πολὺ τοῖς πεπιστευκόσι διὰ τῆς χάριτος εὐτόνως γὰρ τοῖς Ἰουδαίοις διακατηλέγχετο δημοσίᾳ ἐπιδεικνὺς διὰ τῶν γραφῶν εἶναι τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν. Πραξ. 18,27-28 Δηλαδή: επειδή ο Απολλώς ήθελε να περάσει στην Αχαΐα τον παρακίνησαν και τον ενθάρρυναν οι αδελφοί για αυτό και έγραψαν στους εκεί Χριστιανούς να τον δεχθούν με εμπιστοσύνη. Αυτός δε όταν ήλθε στην Κόρινθο ωφέλησε και στήριξε πολύ στην πίστη εκείνους οι οποίοι με την χάρη του Θεού είχαν πιστέψει στον Χριστό γιατί με πολλή δύναμη έλεγχε και αποστόμωνε δημοσία τους Ιουδαίους αποδεικνύοντας δια των Γραφών ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας. 
Αλλά και ο ίδιος ο Παύλος ως διώκτης ζήτησε συστατική επιστολή για να πάει στην Δαμασκό, ᾐτήσατο παρ᾿ αὐτοῦ ἐπιστολὰς εἰς Δαμασκὸν πρὸς τὰς συναγωγάς, ὅπως ἐάν τινας εὕρῃ τῆς ὁδοῦ ὄντας, ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, δεδεμένους ἀγάγῃ εἰς Ἱερουσαλήμ. Πραξ. 9,2. Ο Παύλος ζήτησε από τον Αρχιερέα, που είχε έδρα την Ιερουσαλήμ, συστατικές επιστολές για να παρουσιάσει στις συναγωγές της Δαμασκού.
Ο Πέτρος πως συνιστά τον Σιλουανό; Διὰ Σιλουανοῦ ὑμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς λογίζομαι, δι᾿ ὀλίγων ἔγραψα, παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρτυρῶν ταύτην εἶναι ἀληθῆ χάριν τοῦ Θεοῦ, εἰς ἣν ἑστήκατε. Α Πε. 5,12.
Ο αιρετικός συμπεριφέρεται σαν φρενοβλαβής και γιος Διαβόλου.
Ας συγκρίνουμε αγαπητοί όλα αυτά που μας αναφέρει η Γραφή με τον κάθε ένα αιρετικό που δήθεν λέει ότι την παραδέχεται. Ο κάθε αιρετικός όχι μόνο δεν έχει χειροτονία, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο θέτει το Άγιο Πνεύμα επισκόπους στην Εκκλησία, όχι μόνο δεν έχει κάποια συστατική επιστολή από την Εκκλησία, αλλά δεν είναι ούτε καν μέσα από την Εκκλησία !! Μια στιγμή του ήρθε και έφτιαξε... δική του Εκκλησία. 
Φανταστείτε κάποιος να πήγαινε στην πρώτη Εκκλησία και να έλεγε, "έχω έρθει για να γίνω ποιμένας της Εκκλησίας σας γιατί διάβασα μια επιστολή που έστειλε ο Παύλος".  
Θα γινόταν καταγέλαστος και αυτόματα θα απορριπτόταν και όμως αυτό ακριβώς λένε οι αιρετικοί !! Κλέβουν την Αγία Γραφή από το φυσικό της περιβάλλον δηλαδή την Εκκλησία ώστε να αποκτήσουν κύρος και μετά έρχονται λέγοντας, "διάβασα την επιστολή του Παύλου, έγινα ποιμένας Εκκλησίας, σας διδάσκω την διδαχή των Αποστόλων" !!
Θέλουν ενσυνείδητα να αγνοούν ότι όπως στην Παλαιά έτσι και στην Καινή πάντα πρέπει πηγαίνοντας πίσω να καταλήξουμε σε χέρια κάποιου Αποστόλου που τέθηκαν σε τελετή χειροτονίας στην κεφαλή ενός Χριστιανού είτε από τον Παύλο, τον Πέτρο, τον Ανδρέα ή οποιονδήποτε Απόστολο. Με την επίθεση των χειρών πάνω στο κεφάλι ενός άνδρα που έγινε επίσκοπος και διάδοχος των Αποστόλων σε μια συγκεκριμένη περιοχή μεταδόθηκε το χάρισμα του Θεού, δηλαδή η ιερατική χάρη. Οι χειροτονίες πηγαίνουν πίσω στον χρόνο σαν μια αλυσίδα που ο κάθε ένας κρίκος της θα μας οδηγήσει έως τους Αποστόλους. Εκεί συναντούμε τον Χριστό ο οποίος είναι ο συνδετικός κρίκος των αλυσίδων Παλαιάς και Καινής. Όπως ήδη αναφέρθηκε έχουμε συνεχή και ορατή διακυβέρνηση του Θεού επάνω στην Γη και δεν άρχισε αυτή κάποτε αργότερα αόρατα όπως λένε οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Έχουμε τον Χριστό και στην συνέχεια είναι οι Απόστολοι, έπειτα είναι οι διάδοχοι των απόστολων, έπειτα από αυτούς είναι άλλοι οπότε έτσι έχουμε μια μεγάλη αλυσίδα που διαδοχικά φθάνει ως τις ημέρες μας. Πηγαίνοντας προς τα πίσω κρίκο κρίκο φθάνουμε στον Χριστό όπως στην άλλη αλυσίδα που είχαμε την Παλαιά Διαθήκη όταν πάμε προς τα πίσω φτάνουμε στον Ααρών και πιο πριν στον Μωυσή.
Η χειροτονία και η αποστολική διαδοχή χρησιμεύει επίσης και ώστε να μην εμφανίζεται ο κάθε ένας ο οποίος θα υποστηρίζει ότι τον έχρισε ο Θεός. Από αυθαίρετους ισχυρισμούς αυτόκλητων ποιμένων μας προστατεύει η Εκκλησία σαν οργανισμός, μας προστατεύει η χειροτονία, η αποστολική διαδοχή.
Ο αιρετικός δεν λαμβάνει υπόψιν του κανέναν και τίποτε, είναι μόνο ΕΓΩ. Ακόμη και ο Χριστός χορεύει στον σκοπό του.
Ο Παύλος αν πήγαινε να κυνηγήσει να δέσει να καταδιώξει ή να κάνει οτιδήποτε άλλο στους Χριστιανούς δεν έγινε κάτι το σπουδαίο διότι και ο Αρχιερέας Χριστιανούς κυνηγούσε. Οπωσδήποτε θα του έλεγε μπράβο έχεις ζήλο και όμως ο Παύλος ζητάει έγγραφη άδεια. Ο Απολλώς λαμβάνει συστατική επιστολή. Ο Τιμόθεος ο Τίτος και οι λοιποί χειροτονούνται από τους προηγούμενους. Με την σειρά τους χειροτονούν επόμενους οι οποίοι είναι όσοι θεωρούν αυτοί κατάλληλοι για επισκόπους, ἀναμιμνήσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισμα.
Η διαστρέβλωση του όπου δυο και τρεις συνηγμένοι εκεί και εγώ.
Οι αιρετικοί ασθενούν από ιδιόρρυθμο αυτισμό, θεωρούν ότι είμαστε στο 33 ή το 50 μΧ και όχι στο σήμερα. Ομιλούν για τον Παύλο ή κάνουν λόγο για το ότι ο Χριστός είπε ότι είναι ανάμεσα σε δυο ή τρεις που τον επικαλούνται οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν και αυτά τα θεωρούν δικαιολογία για την πράξη τους να ανοίξουν την δική τους "εκκλησία". Όμως τα συγκεκριμένα λόγια δεν σημαίνουν ότι εκεί είναι Εκκλησία ή ότι εκεί έγινε μια Εκκλησία. Ο Χριστός λέει ότι είμαι ανάμεσά τους δεν λέει ότι είμαι η κεφαλή τους. Άρα δεν είναι Εκκλησία όπου μαζευτούν δυο τρία άτομα, στο συγκεκριμένο χωρίο γίνεται λόγος για αίτημα. Εξάλλου δε θα μπορούσε να ειπωθεί υπό την αιρετική έννοια αυτό διότι τότε ο Χριστός θα ευνοούσε την πλήρη αναρχία. Ο κάθε ένας με άλλον έναν θα ήταν στην κατηγορία δύο οπότε και μια Εκκλησία. Εκτός αυτού είναι και το κωμικό του πράγματος. Αν τυχόν διαφωνούσαν σε ένα θέμα και έφευγε ο ένας τότε διαλυόταν η "εκκλησία"; Μήπως ο κάθε ένας θα έλεγε ότι ο άλλος αποστάτησε και έτσι θα ο κάθε ένας από τους δυο τώρα θα ήταν και μια "εκκλησία ";
Η χειροτονία καθίσταται ανενεργή αν απορρίψεις την Εκκλησία.
Το ότι το χωρίο δεν κάνει λόγο για Εκκλησία μας το λέει και το γεγονός ότι αυτοί οι 3 εξαρχής δεν θα μπορούσαν να ιδρύσουν Εκκλησία εφόσον θα ήταν εξαρτώμενοι από τον επίσκοπο. Χωρίς χειροτονία από τον επίσκοπο δεν μπορούσε να υπάρξει κεφαλή στην εκκλησία τους. Αν αποφάσιζε μια ομάδα δύο τριών ατόμων με δικαιολογία το δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι έχοντας όμως κάποιον επίσκοπο μπορούσε αυτός να ανοίξει νεα εκκλησία όπως κάποιοι αιρετικοί έκαναν; Μπορούσε αυτός ο επίσκοπος να χειροτονήσει ο ίδιος; Επί παραδείγματι αν ο Τιμόθεος χειροτονούσε κάποιον στην Αθήνα αυτός μπορούσε με αφορμή μια διαφωνία δογματική ή πολλώ δε μάλλον μια απλή τεχνική διαφωνία να φύγει από την Εκκλησία ιδρύοντας νέα δική του στην ίδια πόλη; Φυσικά και όχι. Αυτόματα οι άλλοι επίσκοποι τον καθαιρούσαν. Δεν υπήρχε σαν επίσκοπος και θεωρούνταν διαβολοκίνητος και αντίπαλος Θεού. Ορισμένοι με αφορμή μια διαφωνία για ένα τεχνικό θέμα έφυγαν από μια "εκκλησία" και άνοιξαν το 1965 την δική τους η οποία έλεγε σχεδόν τα ίδια. Μετά αντέγραφαν την Σκοπιά! Άλλοι ίδρυσαν Εκκλησία το 1950 με την γυναίκα τους όταν... "άρχισαν χριστιανικές συναθροίσεις στο σπίτι τους"! Αυτοί δεν είχαν την φαεινή ιδέα να αντιγράψουν την Σκοπιά οπότε δεν αυξήθηκαν.
Το πονηρό επιχείρημα ότι ο Χριστός εξέλεξε εξ ουρανού τον Παύλο.
Όσο αφορά τον Παύλο τον οποίο κάλεσε ο Χριστός ή για το γεγονός ότι ο Ανανίας έκανε σε αυτόν επίθεση των χειρών θα πρέπει να ξέρουμε ότι το περιστατικό του Ανανία με τον Παύλο έχει γίνει ώστε να φανερωθεί από τον ίδιο τον Θεό η μεσιτεία των αγίων και το ότι δεν είναι η Εκκλησία σώμα ατάκτων. Δυστυχώς οι αιρετικοί βλέπουν το ακριβώς αντίθετο. Ο Θεός εξέλεξε τον Παύλο, τι του υπέδειξε μετά; 
Πήγαινε και άρχισε τα κηρύγματα; 
Τι έκανε ο Παύλος όταν τον εξέλεξε ο Θεός; Άρχισε να κηρύττει μόνος του; 
Φυσικά και όχι. Παρότι σκεύος εκλογής ο Θεός ενώ τον καλεί σταματά να του μιλάει και τον στέλνει στον Ανανία. Έτσι υποδείχτηκε η εξ ουρανού κλίση του μέσα στην Εκκλησία, εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· πορεύου, ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς μοί ἐστιν οὗτος τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων υἱῶν τε Ἰσραήλ·. Πραξ. 9,15. Δεν νοίκιασε μια αίθουσα ο Παύλος ή κάποιος άλλος και έκανε την Αποστολική Εκκλησία Εθνών. Ούτε τώρα χρίεται ο κάθε ένας ποιμένας αφ' εαυτού επειδή "ο Θεός κάλεσε τον Παύλο έτσι κάλεσε και εμένα". Εάν σε καλέσει εσένα ο Θεός δεν θα είναι από το πουθενά επειδή έτσι σε συμφέρει γιατί εσύ είσαι από το πουθενά αλλά διαμέσω της Εκκλησίας θα υποδειχθείς και θα αναδειχθείς ακριβώς όπως ο Παύλος και όλοι οι μετέπειτα που καλεί ο Θεός εφόσον τώρα πια στήθηκε το οικοδόμημα Εκκλησία.
Ο Παύλος εκλέχτηκε από τον Θεό στο αποστολικό αξίωμα, υποδείχτηκε και αναδείχτηκε μέσα στην και από την Εκκλησία. Μην σταματούμε στο 33μΧ, ούτε στην φωνή του Θεού στον Παύλο αλλά στο τι ακολούθησε αυτά. Τώρα υπάρχει η Εκκλησία και δεν θα έρχεται κάποιος με φωνή εξ ουρανού για Εκκλησία, δηλαδή να δημιουργείται νέα Εκκλησία, αλλά ο κάθε Παύλος θα έλκεται με φωνή εξ ουρανού στην Εκκλησία. Εκεί θα υποδεικνύεται και θα αναδεικνύεται ο κάθε Παύλος. Εκεί θα γίνεται φανερή η κλίση του, η κλίση του είτε ως ισαπόστολος, είτε ως εξηγητής των Γραφών, είτε να πολεμάει για την καθαρότητα της πίστης, είτε να έχει προφητικό χάρισμα και λοιπά.  
Το Άγιο Πνεύμα έχει ήδη εκλέξει μέλη της Εκκλησίας ώστε να πάνε στην Κύπρο, τι γίνεται; Τους διατάζει κατά τρόπο, πηγαίνετε Βαρνάβα και Σαύλε στην Κύπρο εγώ μιλάω ο Θεός; Όχι, αλλά λέει ξεχωρίστε μου αμέσως τον Βαρνάβα και τον Σαύλο για το έργο το οποίο εγώ τους έχω προσκαλέσει. Για ποιό λόγο γίνεται αυτό; Πρέπει να τους δίνει λογαριασμό; Μήπως άραγε δεν βλέπει καλά ο Θεός γιατί είναι ψηλά και ήθελε άλλους για να τους ξεχωρίσει; Μήπως χρειάζεται σε κάτι την επίθεση των χειρών τους; Καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον· ἀφορίσατε δή μοι τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς. τότε νηστεύσαντες καὶ προσευξάμενοι καὶ ἐπιθέντες αὐτοῖς τὰς χεῖρας ἀπέλυσαν. Πραξ. 13,2-3. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Θεός διδάσκει αλλά οι αιρετικοί όχι μόνο αγνοούν αλλά αντιστρέφουν από πάνω. 
Υιοί στην θέση των πατέρων οι Απόστολοι και όχι οι μπούρδες της Σκοπιάς.
Οι Απόστολοι έγιναν η απαρχή της Χριστιανικής Εκκλησίας, είναι οι κρίκοι μετά τον Χριστό και "οι υιοί στην θέση των πατέρων" οι οποίοι μετά την απιστία του Ισραήλ, των πατέρων δηλαδή, αναλαμβάνουν την μητέρα Σιών και την οδηγούν στον Χριστό όπως προφητεύει ο Δαυίδ. Αντὶ τῶν πατέρων σου ἐγενήθησάν σοι υἱοί· καταστήσεις αὐτοὺς ἄρχοντας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. Ψαλ. 44,17 Αντιθέτως λοιπόν με τις ανοησίες που είπε η Σκοπιά για τον στίχο βλέπουμε ότι εκείνος κάνει μυστικά λόγο για την αποστολική διαδοχή διαμέσου της οποίας οδηγούνται άνθρωποι στον Χριστό αιώνια. Η Σκοπιά είχε προφητεύσει ότι θα αναστηθούν ο Αβραάμ Ισαάκ Ιακώβ για να κυβερνήσουν την Γη. Σε διάλεξη στην Φρανκφούρτη ο αντιπρόεδρος Ρέιμοντ Φράντς είπε στις 100.000 μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίοι ήταν συγκεντρωμένοι: "αδελφοί, οι άρχοντες είναι εδώ". Καθώς ξέσπαγε μεγάλος ενθουσιασμός όλοι κοιτούσαν επάνω την σκηνή και περίμεναν να εμφανιστούν ο Αβραάμ ο Ισαάκ και ο Ιακώβ. Ο αντιπρόεδρος όμως είπε "ναι αδελφοί, οι άρχοντες είναι εδώ, κοιτάξτε γύρω σας, οι άρχοντες κάθονται μεταξύ σας, ο Ιεχωβά Θεός έδωσε νέο φως, αντί για τους πατέρες των Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, θα κυβερνήσουν οι υιοί των, οι ιεραπόστολοι και οι αξιωματούχοι των συναθροίσεων. Αυτοί είναι οι άρχοντες του νέου κόσμου τα στελέχη της οργανώσεως των μτ Ιεχωβά." Δηλαδή όχι μόνο διαστρέβλωση της Βίβλου αλλά και κοροϊδία ολκής από τους μάρτυρες του Ιεχωβά.
Δείτε σχετική ανάρτηση "μαρτυρίες πρώην στελέχους της Σκοπιάς" κάνοντας κλικ εδώ.
Έχοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω η "εκκλησία" των αιρετικών δεν παρουσιάζει κανένα γνώρισμα της αληθινής Εκκλησίας και ως εκ τούτου δεν είναι δημιούργημα του Χριστού αλλά είναι δημιούργημα του κάθε αιρεσιάρχη και κατ' επέκταση του Διαβόλου. Χτίζεται η μια επάνω στην προηγούμενη και όλες μαζί αποτελούν τα λιθάρια που συνθέτουν το οικοδόμημα του Σατανά. Όπως ο Χριστός έχει οικοδομήσει επάνω στην πέτρα της ομολογίας ότι είναι υιός Θεού όμοια και ο αντίπαλος Διάβολος έχει το οικοδόμημα του απέναντι στην Εκκλησία και την πολεμά. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ξεκάθαρα ότι υπάρχει και η Αποστατική Διαδοχή διότι ο Διάβολος είναι ο ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος, αντικείμενος δηλαδή ο αντίπαλος.
Έχει και αυτός τους ψευδαπόστολους, τους ψευδοπροφήτες, τους ψευδοδιδασκάλους και οικοδομεί το Σατανικό οικοδόμημα. Ο κάθε ένας αιρετικός λαμβάνει από τον άλλον αιρετικό τις ιδέες και γίνεται ένα λιθαράκι στο Σατανικό οικοδόμημα. Για αυτό ο Χριστός είπε ότι συμφέρει να βάλει εκείνος που σκανδαλίζει μυλόπετρα στον λαιμό. Διότι στον λαιμό του αιρετικού είναι ήδη άλλη πέτρα, η πέτρα του οικοδομήματος του Σατάν, αυτήν έβλεπε ο Χριστός. Ο κάθε αιρεσιάρχης είναι και προσφέρει ένα λιθάρι στο Σατανικό οικοδόμημα και αυτή η πέτρα που προσφέρει είναι ταυτόχρονα στον λαιμό του η οποία θα τον παρασύρει και θα τον καταποντίσει στην λίμνη του πυρός. Επειδή η απομάκρυνση από τον Θεό έχει διαβαθμίσεις αν δενόταν η μυλόπετρα στον λαιμό αυτή θα οδηγούσε σε μικρότερη κόλαση από την πέτρα που τώρα έχει στον λαιμό ο αιρεσιάρχης. Εδώ γίνεται φανερή η αγάπη και φιλανθρωπία του Θεού ο οποίος θέλει ο άνθρωπος ακόμη και όταν οικειοθελώς κολαστεί να είναι σε μικρότερη οδύνη. Επειδή η απομάκρυνση από τον Θεό είναι συνεχής ο κάθε ένας συνεχιστής της Αποστατικής Διαδοχής παρότι λαμβάνει μια θεωρία την πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα από τον προηγούμενο αιρετικό. Έτσι επί παραδείγματι βλέπουμε τον Άρειο ο οποίος είναι ο πατήρ των μαρτύρων του Ιεχωβά να παραδέχεται την ειδική ιεροσύνη αλλά τα παιδιά του την απορρίπτουν. Βλέπουμε ο πατέρας Λούθηρος να είναι υπέρ του νηπιοβαπτισμού αλλά οι συνεχιστές του οι νεοΠροτεστάντες να είναι κατά.
Η φυγή από την αίρεση σωτήρια ειδάλλως περιμένει η αιώνια καταδίκη.
Ας αναρωτηθούμε αγαπητοί, θα φύγει ποτέ από την Ιστορία η γενεά του 1914 και τα δήθεν σημεία των καιρών που πλάσαρε η Σκοπιά; Θα εξαφανιστεί ότι ο Ρώσσελ έφυγε από τους Αντβεντιστές και ίδρυσε τους μάρτυρες του Ιεχωβά; Θα φύγει το ότι ο τάδε ή ο δείνα άνοιξε Εκκλησία γιατί δεν του άρεσε εκεί που ήταν και αυτό το έκανε καταπατώντας την Βίβλο που λέει ότι παραδέχεται; Ουδέποτε. Εμείς γιατί να φορτωνόμαστε όλες αυτές τις αμαρτωλές ενέργειες των εμπαικτών του Θεού; Αποχωρώντας από την αίρεση ξεφορτωνόμαστε από την δική μας Ιστορία όλες αυτές τις ανοησίες και τις προσβολές του Θεού τις οποίες κάποιοι άλλοι έκαναν.
Μαρτυρίες Χριστιανών συγγραφέων για την Αποστολική Διαδοχή.
Η αίρεση είναι αέναη πορεία μακράν του Θεού που έχει ήδη ξεκινήσει από την Γη και δεν θα τελειώσει ποτέ ούτε και στην άλλη ζωή. Συνεχιζόμενη όλο και οδηγεί μακρύτερα από τον Θεό. Για αυτό ο Χριστός δεν λέει πορευθείτε αλλά πορεύεσθε. Δηλαδή ο αιρετικός έχει απομακρυνθεί και θα συνεχίσει να απομακρύνεται δια παντός. Πορεύεσθε ἀπʹ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ·.
Ο Ειρηναίος 130-202μΧ κάνει λόγο για έναν γνωστικό, τον Κέρδωνα, και αναφέρει ότι έλαβε από τον Σίμωνα τις ιδέες και πηγαίνοντας στην Ρώμη δίδασκε ότι ο Πατήρ Θεός δεν είναι πατέρας του Ιησού. Όπως έλαβε ο Κέρδωνας  από τον Σίμωνα έτσι έλαβε ο Ρώσσελ από τον Μπάρμπουρ και τον Άρειο, έτσι έλαβαν οι Πεντηκοστιανοί από την Σκοπιά και τον Λούθηρο.  

Δείτε εδώ την πλήρη αντιγραφή της Σκοπιάς απο τους Πεντηκοστιανούς.
Εκτός αυτής της μαρτυρίας ο Ειρηναίος μας λέει ότι οι απόστολοι θεμελίωσαν και οικοδόμησαν την Εκκλησία αναφέροντας τον κατάλογο των επισκόπων Ρώμης λέγοντας ότι σε αυτούς έχει εμπιστευθεί η λειτουργία της Εκκλησίας. 

Δηλαδή βεβαιώνει αυτό που σχολιάστηκε για το Πράξεις 14,23 χειροτονήσαντες δὲ αὐτοῖς πρεσβυτέρους κατ᾿ ἐκκλησίαν καὶ προσευξάμενοι μετὰ νηστειῶν παρέθεντο αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ, εἰς ὃν πεπιστεύκασι.
Τα λόγια του Ειρηναίου είναι τα εξής: Θεμελιώσαντες ουν και οικοδομήσαντες οι μακάριοι Απόστολοι την Εκκλησίαν, Λίνω την της επισκοπής λειτουργίαν ενεχείρισαν. Τούτου του Λίνου Παύλος εν ταις προς Τιμόθεον επιστολαίς μέμνηται. Διαδέχεται δε αυτόν Ανάκλητος, μετά τούτον δε τρίτω τόπω από των αποστόλων την επισκοπήν κληρούται Κλήμης ο και εωρακώς τους μακαρίους αποστόλους, και συμβεβληκώς αυτοίς, και έτι έναυλο το κήρυγμα των αποστόλων και την παράδοσιν προ οφθαλμών έχων, ου μόνος· έτι πολλοί υπελείποντο τότε υπό των αποστόλων δεδιδαγμένοι. Επί τούτου ουν του λήμεντος στάσεως ουκ ολίγης τοις εν Κορίνθω γενομένης αδελφοίς, επέστειλεν η εν Ρώμη Εκκλησία ικανωτάτην γραφήν τοις Κορινθίοις, εις ειρημένην συμβιβάζουσα αυτούς, και ανανεούσα την πίστηιν αυτών, και ην νεωστί από των αποστόλων παράδοσιν ειλήφει. Τον δε Κλήμεντα τούτον διαδέχεται Ευάρεστος· και τον Ευάρεστον Αλέξανδρος· ειθ' ούτως έκτος από των αποστόλων καθίσταται Ξύστος, μετά δε τούτον Τελεσφόρος ως και ενδόξως εμαρτύρησεν· έπειτα Υγίνος, είτα Πίος, μεθ' ον Ανίκητος Σωτήρος, νυν δωδεκάτω τόπω τον της επισκοπής από των αποστόλων κατέχει κλήρον Ελέυθερος. Τη αυτή τάξει, και τη αυτή διδαχή ήτε από των αποστόλων εν τη Εκκλησία παράδοσις, και το της αληθείας κήρυγμα κατήντηκεν εις ημάς.
Εκτός από τον Ειρηναίο και ο
Τερτυλλιανός 155-240μΧ κάνει λόγο για την αποστολική διαδοχή και προκαλεί τους αιρετικούς λέγοντας: ας μας φέρουν τα αρχεία της Εκκλησίας τους, ας ανοίξουν τους καταλόγους με τις διαδοχές των Επισκόπων τους στα οποία να φαίνεται ότι ο πρώτος Επίσκοπος τους είναι χειροτονημένος και έχει προκάτοχο κάποιον από τους Αποστόλους ή έναν από τους αποστολικούς συνεχιστές ο οποίος έχει συνεχίσει σταθερά και ποτέ δεν εγκατέλειψε τους Αποστόλους. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος που οι Αποστολικές Εκκλησίες μεταφέρουν τα μητρώα τους, όπως η Εκκλησία της Σμύρνης που αναφέρει ότι ο Πολύκαρπος τέθηκε εκεί από τον Ιωάννη, όπως η Εκκλησία της Ρώμης που έχει τον Κλήμη να έχει χειροτονηθεί από τον Πέτρο. Ακριβώς με αυτόν τον τρόπο και οι άλλες Εκκλησίες εκθέτουν, ως έχοντα διοριστεί στην Επισκοπική θέση από τους Αποστόλους, αυτόν που θεωρούν ως μεταδότη της Αποστολικής διαδοχής. Επόμενο θα δούμε τον

Ιππόλυτο Ρώμης 170-235μΧ ο οποίος στην Αποστολική Παράδοση όταν παραθέτει την ευχή χειροτονίας λέει, δώσε εσύ (Κύριε) που γνωρίζεις τις καρδιές όλων στον δούλο σου τον οποίο εξέλεξες να γίνει επίσκοπος και να ποιμαίνει την ποίμνη σου την αγία και να αρχιερατεύει. Παρατηρούμε και από την μαρτυρία αυτή ότι ο τρόπος που εκλέγει το Άγιο Πνεύμα επισκόπους και ποιμένες είναι η χειροτονία.
Ο Κυπριανός 210-258μΧ στην επιστολή προς Φλωρέντιο θα πει ούτε μπορώ να καυχηθώ για αυτά τα πράγματα, αλλά με θλίψη τα αναφέρω αφού εσύ είσαι δικαστής του Θεού και του Χριστού, ο οποίος είπε στους αποστόλους και ως εκ τούτου σε όλους τους αρχηγούς των εκλησιών οι οποίοι με έμμεση χειροτονία διαδέχονται τους αποστόλους: Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με.
Λουκ. 10,16
Ας δούμε τώρα τον
Ευσέβιο 265-340μΧ και την Εκκλησιαστική Ιστορία του στην οποία κάνει λόγο περὶ τῆς πρώτης τῶν ἀποστόλων διαδοχῆς. Mας λέει ότι: τῶν δὲ κατὰ τούτους διαλαμψάντων καὶ Κοδρᾶτος ἦν, ὃν ἅμα ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος ἔχει διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι δ᾿ ἐπὶ τούτοις πλείους ἐγνωρίζοντο κατὰ τούσδε, τὴν πρώτην τάξιν τῆς τῶν ἀποστόλων ἐπέχοντες διαδοχῆς· οἳ καὶ, ἅτε τηλικῶνδε ὄντες θεοπρεπεῖς μαθηταί, τοὺς κατὰ πάντα τόπον τῶν ἐκκλησιῶν προκαταβληθέντας ὑπὸ τῶν ἀποστόλων θεμελίους ἐπῳκοδόμουν, αὔξοντες εἰς πλέον τὸ κήρυγμα καὶ τὰ σωτήρια σπέρματα τῆς τῶν οὐρανῶν βασιλείας ἀνὰ πᾶσαν εἰς πλάτος ἐπισπείροντες τὴν οἰκουμένην.
Εδώ κάνει αναφορά για θεμέλιους λίθους και εννοεί τους επισκόπους οι οποίοι έχουν την διαδοχή των αποστόλων και είναι σπέρματα της ουράνιας βασιλείας τα οποία οι απόστολοι φύτεψαν.
Στο τρίτο βιβλίο διαβάζουμε:
ἐν Ἱεροσολύμοις ἐπισκοπῆς τὸν θρόνον Ἰουδαῖός τις ὄνομα Ἰοῦστος, μυρίων ὅσων ἐκ περιτομῆς εἰς τὸν Χριστὸν τηνικαῦτα πεπιστευκότων εἷς καὶ αὐτὸς ὤν, διαδέχεται. Διέπρεπέν γε μὴν κατὰ τούτους ἐπὶ τῆς Ἀσίας τῶν ἀποστόλων ὁμιλητὴς Πολύκαρπος, τῆς κατὰ Σμύρναν ἐκκλησίας πρὸς τῶν αὐτοπτῶν καὶ ὑπηρετῶν τοῦ κυρίου τὴν ἐπισκοπὴν ἐγκεχειρισμένος· καθ᾿ ὃν ἐγνωρίζετο Παπίας, τῆς ἐν Ἱεραπόλει παροικίας καὶ αὐτὸς ἐπίσκοπος, ὅ τε παρὰ πλείστοις εἰς ἔτι νῦν διαβόητος Ἰγνάτιος, τῆς κατὰ Ἀντιόχειαν Πέτρου διαδοχῆς δεύτερος τὴν ἐπισκοπὴν κεκληρωμένος.

Και αλλού αναφέρει:
Τῶν δὲ κατὰ τούτους διαλαμψάντων καὶ Κοδρᾶτος ἦν, ὃν ἅμα ταῖς Φιλίππου θυγατράσιν προφητικῷ χαρίσματι λόγος ἔχει διαπρέψαι, καὶ ἄλλοι δ᾿ ἐπὶ τούτοις πλείους ἐγνωρίζοντο κατὰ τούσδε, τὴν πρώτην τάξιν τῆς τῶν ἀποστόλων ἐπέχοντες διαδοχῆς·
Ενώ για τους καταλόγους θα μας πει ότι είναι αδύνατον να αναφερθούν όλοι όσοι χρίστηκαν επίσκοποι και αναφέρει κάποιους από μνήμης:

ἀδυνάτου δ᾿ ὄντος ἡμῖν ἅπαντας ἐξ ὀνόματος ἀπαριθμεῖσθαι ὅσοι ποτὲ κατὰ τὴν πρώτην τῶν ἀποστόλων διαδοχὴν ἐν ταῖς κατὰ τὴν οἰκουμένην ἐκκλησίαις γεγόνασιν ποιμένες ἢ καὶ εὐαγγελισταί, τούτων εἰκότως ἐξ ὀνόματος γραφῇ μόνων τὴν μνήμην κατατεθείμεθα, ὧν ἔτι καὶ νῦν εἰς ἡμᾶς δι᾿ ὑπομνημάτων τῆς ἀποστολικῆς διδασκαλίας ἡ παράδοσις φέρεται.
Επόμενη μαρτυρία θα μας δώσει ο 

Εφραίμ ο Σύρος 306-373μΧ Αλλ΄αυτός ο βραχίων ο υψηλός και φρικτός κατελθών εξ ουρανού, εδωρήσατο ημίν επιθέσει τω χειρών το πνεύμα το εαυτού, το ελθόν καθάπερ πυρ επί τους αποστόλους. Δηλαδή και αυτός ταυτίζει την εκλογή επισκόπων από το Άγιο Πνεύμα με την χειροτονία, αυτή είναι ο τρόπος ο οποίος εκλέγει ποιμένες ο Χριστός.
Εκτός από τους παραπάνω και ο Οπτάτος Μιλέβης κάνει αναφορά στο έργο του Contra Parnenianum Donatistam ενώ ο περίπου σύγχρονος του Οπτάτου
Αυγουστίνος 354-430μΧ κάνει λόγο για την Αποστολική Διαδοχή έχοντας και αυτός τον Ελληνικής καταγωγής Πάπα Υγίνο ως ένατο επίσκοπο Ρώμης. Σε επιστολή του αφού έχει πρωτύτερα αναφέρει το Ματθ. 16,18
Κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς  
παραθέτει μια σειρά Επισκόπων οι οποίοι διαδέχτηκαν τον Πέτρο στην Ρώμη ξεκινώντας από τον Λίνο, Κλήμη, Ανάκλητο, και αφού αναφέρει τους επισκόπους Ρώμης καταλήγει λέγοντας (είναι η προτελευταία πρόταση και εξής, In hoc ordine successionis..., φωτό κάτω) ότι σε αυτόν τον κατάλογο διαδοχής δεν θα βρουν κανένα Δονατιστή επίσκοπο γιατί αυτοί ήρθαν από την Αφρική και χειροτόνησαν έναν δικό τους επίσκοπο στην Ρώμη ο οποίος έγινε αρχηγός μερικών Αφρικανών που ήταν στην πόλη. Σήμερα ο Αυγουστίνος θα έλεγε στους αιρετικούς ότι εάν κοιτάξουμε τον κατάλογο της Αποστολικής Διαδοχής δεν θα βρούμε κανένα Ευαγγελικό, κανέναν της ΕΑΕΠ, κανένα Ιεχωβά, κανέναν της τάδε ή δείνα αιρέσεως, αλλά αυτοί ήρθαν από την Γερμανία ή την Αμερική και έγιναν ποιμένες μερικών που πίστεψαν ότι η Εκκλησία αποστάτησε.
Λέει ο Χριστός καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένει μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα. Το Άγιο Πνεύμα παραμένει στην Εκκλησία και την οδηγεί, για αυτό λένε οι Απόστολοι ἔδοξεν γὰρ τῷ Πνεύματι τῷ Ἁγίῳ καὶ ἡμῖν. Ο αιρετικός διδάσκαλος λέγοντας ότι η εκκλησία αποστάτησε δεν έδοξε αλλά έδιωξε γαρ το Πνεύματι τω Αγίω.
Παρατηρεί ο άγιος γέροντας Δανιήλ Γούβαλης 1940-2009μΧ
"εσύ που παρασύρθηκες από τον αιρετικό διότι σου είπε ότι μιλάει από την Γραφή και τον πίστεψες, δεν του λες να κάνει καμία ομιλία και να σου εξηγήσει τι λέει εδώ η Γραφή; 
Να σου εξηγήσει τι λέει εκεί ο Χριστός για τον ερχομό και την παραμονή του Αγίου Πνεύματος; Λέει ότι για λίγο θα παραμείνει; Λέει ότι κάποιους χρόνους θα παραμείνει και κάποιους θα αναχωρήσει και θα απομακρυνθεί από την Εκκλησία; Λέει ότι σε κάποιες έσχατες ημέρες θα γυρίσει πάλι; Αν δεν τα λέει αυτά τότε παραπατά η θεωρία του μισσιοναρίου που σε έμπλεξε στα δίχτυα της αιρέσεως του. Αυτός φαίνεται σαν άνθρωπος που αγαπά το Άγιο Πνεύμα αλλά στην πραγματικότητα το καταπολεμά. Για αυτό φύγε μακριά από αυτόν τον μισσιονάριο με τις εισαγόμενες από την Δύση θεωρίες του και με τα εισαγόμενα ευσεβή τραγουδάκια του και με την πρωτοφανή πνευματική του φτώχεια την οποία ο δυστυχής αγνοεί. Για αυτόν ισχύει το χωρίο Αποκάλυψις γ' 17  λες ότι είσαι πλούσιος και έχεις πλουτίσει και δεν έχεις ανάγκη από τίποτε και δεν ξέρεις πως εσύ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και φτωχός και τυφλός και γυμνός"
Αγαπητοί, ο Χριστός όταν έλθουμε στο βήμα της απολογίας δεν θα μας ζητήσει κάτι το υπεράνθρωπο ή το ακατόρθωτο αλλά το απλό. Θα ζητήσει από εμάς την κοινή λογική και στο θέμα αυτή λέει ότι η Αποστολική Διαδοχή είναι απαραίτητο στοιχείο της αληθινής Εκκλησίας και αλληλένδετο με τα υπόλοιπα που την διαχωρίζουν από την κίβδηλη. Η κοινή λογική λέει ότι ο αιρετικός που έγινε ποιμένας επειδή.... αγόρασε την Γραφή από το βιβλιοπωλείο όχι μόνο δεν είναι ποιμένας αλλά την βεβηλώνει χρησιμοποιώντας της σαν διακοσμητικό κύρους. Ας βάλουμε λοιπόν σε ενέργεια την κοινή λογική και ας απομακρυνθούμε άμεσα, αυτήν την στιγμή, από τις αιρετικές δοξασίες που οδηγούν στην απώλεια διότι κανείς δεν ξέρει την διάρκεια του επίγειου χρόνου που θα έχει.


Αυγουστίνος                                                                       Λούθηρος

Λούθηρος: Εδώ προκύπτει και μια ερώτηση με την οποία ο Σατανάς διαμέσω των σεκτών του προκαλεί σύγχυση στον κόσμο, δηλαδή την βάπτιση νηπίων, και το εάν τα παιδιά πιστεύουν και δικαίως βαπτίζονται. Σε σχέση με αυτό σύντομα θα πούμε, οι απλοί στην πίστη ας βγάλουν από το μυαλό τους την ερώτηση και ας την απευθύνουν σε αυτούς που γνωρίζουν καλύτερα. Αλλά εάν επιθυμείτε να απαντήσετε τότε απαντήστε ως εξής:
Το ότι το βάπτισμα των νηπίων είναι αρεστό στον Χριστό είναι επαρκώς αποδεδειγμένο από το έργο του και πιο συγκεκριμένα από το ότι ο Θεός αγιάζει πολλούς από αυτούς που έχουν βαπτιστεί και τους έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα και από το ότι υπάρχουν πολλοί ακόμη και σήμερα στους οποίους αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει σε αυτούς το Άγιο Πνεύμα από το δόγμα αλλά και τη ζωή τους καθώς από τη χάρη του Θεού μπορούμε να εξηγήσουμε τις Γραφές και να φθάσουμε στη γνώση του Χριστού, κάτι που είναι αδύνατο χωρίς το Άγιο Πνεύμα. Αλλά αν ο Θεός δεν δέχεται το βάπτισμα των βρεφών δεν θα είχε δώσει σε κανένα από αυτά το Άγιο Πνεύμα ούτε κάποιο από τα δώρα του.... 




0 comments:

Δημοσίευση σχολίου