Παναγία του Πάθους, 15ος αιώνας
Παράκληση στην Παναγία υπέρ των ασθενών
Παρακλητικός κανόνας στην Παναγία Ζωοδόχο Πηγή που ψάλλεται για τους ασθενείς
Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ' εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασιν των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου. Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ' εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου ότι εγώ δούλος σού ειμί.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. α΄ Ἐξομολογείσθε τω Κυρίῳ, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον Αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. β΄ Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. γ΄ Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν ὀφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Και τα τροπάρια
Ήχος δ'. Ο υψωθείς.
Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί, και προσπέσωμεν, εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής, Δέσποινα βοήθησον εφ' ημίν σπλαγχνισθείσα, σπεύσον απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων, μη αποστρέψης σους δούλους κενούς, σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Όμοιον.
Ως θησαυρόν πολυτελή η Παρθένος, και κρήνη βρύουσαν τα ρείθρα θαυμάτων, ταύτην την ζωήρρυτον πηγήν δέδωκεν άπασιν, νόσους θεραπεύουσαν παθημάτων ποικίλων, φλόγα τε δροσίζουσαν, θλίψεως και οδύνης· διο και πάντας εκθαμβεί, της θείας, παρθένε, Πηγής, τα ξένα ταύτης κατάπληκτα τέρατα.
Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Όμοιον
Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ειμή γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις, αεί εκ παντοίων δεινών.
Ο Ν' Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά το μέγα ἔλεός σου και κατὰ το πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον το ἀνόμημά μου· ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου και ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, και ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός σοι μόνῳ ἥμαρτον και τὸ πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, και νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ἰδού γαρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, και ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου ἰδοὺ γαρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τα ἄδηλα και τα κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, και καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, και ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν και εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα ἀπόστρεψον το πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου και πάσας τας ἀνομίας μου ἐξάλειψον καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, και πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου σου και το πνεῦμά σου το ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου και πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, και ἀσεβεῖς ἐπί σε ἐπιστρέψουσι ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ἀνοίξεις, και το στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου την Σιών, και οἰκοδομηθήτω τα τείχη ῾Ιερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν και ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ωδή α'. 'Ηχος πλ. δ'. Υγράν διοδεύσας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. α΄ Ἐξομολογείσθε τω Κυρίῳ, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον Αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. β΄ Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. γ΄ Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν ὀφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Και τα τροπάρια
Ήχος δ'. Ο υψωθείς.
Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί, και προσπέσωμεν, εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής, Δέσποινα βοήθησον εφ' ημίν σπλαγχνισθείσα, σπεύσον απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων, μη αποστρέψης σους δούλους κενούς, σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Όμοιον.
Ως θησαυρόν πολυτελή η Παρθένος, και κρήνη βρύουσαν τα ρείθρα θαυμάτων, ταύτην την ζωήρρυτον πηγήν δέδωκεν άπασιν, νόσους θεραπεύουσαν παθημάτων ποικίλων, φλόγα τε δροσίζουσαν, θλίψεως και οδύνης· διο και πάντας εκθαμβεί, της θείας, παρθένε, Πηγής, τα ξένα ταύτης κατάπληκτα τέρατα.
Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Όμοιον
Ου σιωπήσωμεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ειμή γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις, αεί εκ παντοίων δεινών.
Ο Ν' Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά το μέγα ἔλεός σου και κατὰ το πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον το ἀνόμημά μου· ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου και ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, και ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός σοι μόνῳ ἥμαρτον και τὸ πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, και νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ἰδού γαρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, και ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου ἰδοὺ γαρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τα ἄδηλα και τα κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, και καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, και ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν και εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα ἀπόστρεψον το πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου και πάσας τας ἀνομίας μου ἐξάλειψον καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, και πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου σου και το πνεῦμά σου το ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου και πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, και ἀσεβεῖς ἐπί σε ἐπιστρέψουσι ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ἀνοίξεις, και το στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου την Σιών, και οἰκοδομηθήτω τα τείχη ῾Ιερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν και ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ωδή α'. 'Ηχος πλ. δ'. Υγράν διοδεύσας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Πηγήν η κυήσασα της ζωής, πηγής εξ αφθόνου, των πλουσίων σου δωρεών, μετάδος, Παρθένε, τω νοσούντι και την υγείαν αυτών νυν χορήγησον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Η πύλη της όντως Ανατολής, ανάτειλον αίγλη σωτηρίας τω χαλεπώς, εν κλίνη κειμένω ασθενείας, και εκ πυλών του θανάτου εξάρπασον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ιάματα βρύεις τοις τω ναώ, τω σω προσιούσι και νοσήματα των ψυχών, Αγνή και σωμάτων απελαύνεις, διό των δούλων σου ίασαι δέσποινα.
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Αφέσεως ύδωρ ως αληθώς, εγγένησας Κόρη και πηγάζεις δια παντός, πέλαγος θαυμάτων ιωμένη, τους ασθενείας βυθώ κινδυνεύοντας.
Ωδή γ'. Ουρανίας αψίδος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αφέσεως ύδωρ ως αληθώς, εγγένησας Κόρη και πηγάζεις δια παντός, πέλαγος θαυμάτων ιωμένη, τους ασθενείας βυθώ κινδυνεύοντας.
Ωδή γ'. Ουρανίας αψίδος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Το κατάσκιον όρος το καθαρόν σκήνωμα, Λόγου του εν σοι ανεκφράστως κατασκηνώσαντος, σκιάς θανάτου με και πυρετού λαυροτάτου και πολλής κακώσεως Κόρης εξάρπασον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ουρανών πλατυτέρα θεοπρεπές τέμενος, της στενοχωρούσης οδύνης τάχος εκλύτρωσαι, τον προσφυγόντα με, υπό την σκέπην σου Κόρη όπως μεγαλύνω σε την υπερύμνητον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ο βυθός των κακών μου εις αχανές πέλαγος, Άχραντε δεινής αρρωστίας νυν με συνώθησεν· αλλ' η την άβυσσον, της ευσπλαχνίας τεκούσα, δος μοι χείραν σώσον με κράζει ο δούλος σου.
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Η πηγή της σοφίας σου εν γαστρί ώκησε, Δέσποινα πηγήν ιαμάτων όθεν σε έδειξε, ρείθρον αφέσεως και αδαπάνητον πλούτον και των ανυμνούντων σε σκέπην και στήριγμα.
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν, ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν
Επίβλεψον εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος
Αίτησις και το Κάθισμα.
Ήχος β'. Τα άνω ζητών
Πρεσβεία θερμή, και τείχος απροσμάχητον, ελέους πηγή, του κόσμου καταφύγιον, εκτενώς βοώμέν σοι, Θεοτόκε Δέσποινα, πρόφθασον, και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, η μόνη ταχέως προστατεύουσα.
Ωδή δ'. Εισακήκοα Κύριε
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν, ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν
Επίβλεψον εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος
Αίτησις και το Κάθισμα.
Ήχος β'. Τα άνω ζητών
Πρεσβεία θερμή, και τείχος απροσμάχητον, ελέους πηγή, του κόσμου καταφύγιον, εκτενώς βοώμέν σοι, Θεοτόκε Δέσποινα, πρόφθασον, και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, η μόνη ταχέως προστατεύουσα.
Ωδή δ'. Εισακήκοα Κύριε
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπό πλήθους πταισμάτων μου, πλήθη οδυνών με περιεκύκλωσαν, σου το έλεος κυκλώσαι με, της τεκούσης Λόγον πολυέλεον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σφοδροτάτοις ψαλλόμενος, κόρη αλγηδόσι και οδυνώμενος, σοι προσέδραμον Παντάνασσα, των πιστών το μέγα καταφύγιον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ζωηφόρε αμίαντε νυν θανατηφόρου νόσου απάλλαξον, τον εν νόσοις εταζόμενον και θανάτου πύλας προσεγγίζοντα.
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Μη υπνώσω εις θάνατον, νόσω βαρυτάτη περικυκλούμενος, ακοιμήτω δε πρεσβεία σου, σώσων με Παρθένε και σωθήσομαι.
Ωδή ε'. Ίνα τι με απώσω.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή ε'. Ίνα τι με απώσω.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ιαμάτων πηγήν σε έδειξε σοφίας η άπειρος άβυσσος, εκ σου προελθούσα, Παναγία παρθένε θεόνυμφε, αλλά όμβρισόν μοι αναψυχής αγνή ρανίδα την πυράν των παθών μου σβεννύουσαν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Επί κλίνης οδύνης, επί αρρωστίας στρωμνής κατακείμενος της ζωής τα τέλη και θανάτου εφόδους φαντάζομαι, αλλ' επίσκεψαι με επισκοπή σωτηριώδει, Θεοτόκε βοά σοι ο δούλος σου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Του Δεσπότου των όλων, ώφθης καθαρότατος ναός Πανάμωμε και ναόν τον θείον σου τη κλήσει αξίως τιμώμενον, ευλογείς Παρθένε, Πηγήν αφθόνων χαρισμάτων, τοις πιστώς προσιούσι δεικνύουσα.
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Εξ αμέτρων πταισμάτων, άμετροι επήλθον μοι νόσοι επάλληλοι· αλλ' η άμετρος σου ευσπλαχνία νυν επιφθασάτω με Παναγία κόρη ο ασθενών πιστώς βοά σοι, δωρουμένη μοι ρώσιν και έλεος.
Ωδή στ'. Ιλάσθητί μοι Σωτήρ.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή στ'. Ιλάσθητί μοι Σωτήρ.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Η πύλη η νοητή, της σωτηρίας η είσοδος, τον δούλον σου εκ πυλών θανάτου εξάρπασον, και τούτον εισάγαγε εις υγείας τρίβους, σωτηρίας εις σκηνώματα.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Νοσούσαν μου την ψυχήν, ιάτρευσον Αειπάρθενε κεκακωμένον πολλαίς, παθών μαστιγώσεσι, το σώμα μου ίασαι, όπως ευχαρίστως μεγαλύνω σε πανάμωμε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ιλέω όμματι νυν επίσκεψαι με τον δούλον σου, και πάθη μου τα κρυπτά θεράπευσον Δέσποινα, όπως τα ελέη σου φανερώς κηρύττω ελεήμον απειρόγαμε.
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Υπέρ την προβατικήν ο σος ναός αναδέδεικται, ούχ ένα κατά καιρόν, πολλούς δε ιώμενος τη γεύσει του ύδατος, ούπερ Παναγία καθηγιάσας θεόνυμφε.
Αίτησις και το Κοντάκιον. Ήχος β'.
Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε, μεσιτεία προς τον Ποιητήν αμετάθετε, μη παρίδης αμαρτωλών δεήσεων φωνάς, αλλά πρόφθασον ως αγαθή εις την βοήθειαν ημών, των πιστώς κραυγαζόντων σοι. Τάχυνον εις πρεσβείαν, και σπεύσον εις ικεσίαν, η προστατεύουσα αεί, Θεοτόκε, των τιμώντων σε.
Μνησθήσομαι του ονόματος σου εν πάση γενεά και γενεά.
Στίχος: Άκουσον θύγατερ και ίδε και κλίνον το ους σου και επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου.
Ευαγγέλιο
Εν ταις ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής, εις πόλιν Ιούδα, και εισήλθεν εις τον οίκον Ζαχαρίου, και ησπάσατο την Ελισάβετ. Και εγένετο ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησε το βρέφος εν τη κοιλία αυτής, και επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ, και ανεφώνησε φωνή μεγάλη, και είπεν, Ευλογημένη συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, και πόθεν μοι τούτο, ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; ιδού γαρ, ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου. Και μακαρία η πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Και είπε Μαριάμ, μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου, ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. Ιδού γαρ, από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός, και άγιον το όνομα αυτού. Έμεινε δε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις, και υπέστρεψεν εις τον οίκον αυτής.
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Δόξα Πατρί…
Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, Τριάς η εν Μονάδι, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αεί…
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. Ελεήμον, ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου.
Ήχος πλ. β'. Όλην αποθέμενοι.
Ρείθρα των ιάσεων αναβλυστάνεις Παρθένε, τοις πιστοίς προστρέχουσι τη Πηγή σου πάντοτε θεονύμφευτε· δωρεάν ρέει γαρ δαψιλή και χύδην, τοις νοσούσι τα ιάματα· τυφλούς εμβλέποντας φαίνεις εναργώς προσιόντας σοι· χωλούς πολλούς ανώρθωσας και τους παρειμένους συνέσφιξας· τον δε νεκρωθέντα εζώωσας προσχύσει τη τριττή υδρωπικών και δυσπνόων τε πάθη εθεράπευσας.
Μη καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία δέσποινα αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου, θλίψις γαρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι, των δαιμόνων τα τοξεύματα, σκέπην ου κέκτημαι, ουδέ που προσφύγω ο άθλιος, πάντοθεν πολεμούμενος και παραμυθίαν ουκ έχω πλην σου, Δέσποινα του κόσμου ελπίς και προστασία των πιστών, μη μου παρίδης την δέησιν, το συμφέρον ποίησον.
Ουδείς προστρέχων επί σοι, κατησχυμένος από σου εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ' αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως.
Μεταβολή των θλιβομένων, απαλλαγή των ασθενούντων υπάρχουσα Θεοτόκε Παρθένε, σώζε πόλιν και λαόν, των πολεμουμένων η ειρήνη, των χειμαζομένων η γαλήνη, η μόνη προστασία των πιστών.
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου. Είτα ο Κανών.
Ωδή ζ'. Παίδες Εβραίων.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αίτησις και το Κοντάκιον. Ήχος β'.
Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε, μεσιτεία προς τον Ποιητήν αμετάθετε, μη παρίδης αμαρτωλών δεήσεων φωνάς, αλλά πρόφθασον ως αγαθή εις την βοήθειαν ημών, των πιστώς κραυγαζόντων σοι. Τάχυνον εις πρεσβείαν, και σπεύσον εις ικεσίαν, η προστατεύουσα αεί, Θεοτόκε, των τιμώντων σε.
Μνησθήσομαι του ονόματος σου εν πάση γενεά και γενεά.
Στίχος: Άκουσον θύγατερ και ίδε και κλίνον το ους σου και επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου.
Ευαγγέλιο
Εν ταις ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής, εις πόλιν Ιούδα, και εισήλθεν εις τον οίκον Ζαχαρίου, και ησπάσατο την Ελισάβετ. Και εγένετο ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησε το βρέφος εν τη κοιλία αυτής, και επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ, και ανεφώνησε φωνή μεγάλη, και είπεν, Ευλογημένη συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, και πόθεν μοι τούτο, ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; ιδού γαρ, ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου. Και μακαρία η πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Και είπε Μαριάμ, μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου, ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. Ιδού γαρ, από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός, και άγιον το όνομα αυτού. Έμεινε δε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις, και υπέστρεψεν εις τον οίκον αυτής.
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Δόξα Πατρί…
Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, Τριάς η εν Μονάδι, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αεί…
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. Ελεήμον, ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου.
Ήχος πλ. β'. Όλην αποθέμενοι.
Ρείθρα των ιάσεων αναβλυστάνεις Παρθένε, τοις πιστοίς προστρέχουσι τη Πηγή σου πάντοτε θεονύμφευτε· δωρεάν ρέει γαρ δαψιλή και χύδην, τοις νοσούσι τα ιάματα· τυφλούς εμβλέποντας φαίνεις εναργώς προσιόντας σοι· χωλούς πολλούς ανώρθωσας και τους παρειμένους συνέσφιξας· τον δε νεκρωθέντα εζώωσας προσχύσει τη τριττή υδρωπικών και δυσπνόων τε πάθη εθεράπευσας.
Μη καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία δέσποινα αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου, θλίψις γαρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι, των δαιμόνων τα τοξεύματα, σκέπην ου κέκτημαι, ουδέ που προσφύγω ο άθλιος, πάντοθεν πολεμούμενος και παραμυθίαν ουκ έχω πλην σου, Δέσποινα του κόσμου ελπίς και προστασία των πιστών, μη μου παρίδης την δέησιν, το συμφέρον ποίησον.
Ουδείς προστρέχων επί σοι, κατησχυμένος από σου εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ' αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως.
Μεταβολή των θλιβομένων, απαλλαγή των ασθενούντων υπάρχουσα Θεοτόκε Παρθένε, σώζε πόλιν και λαόν, των πολεμουμένων η ειρήνη, των χειμαζομένων η γαλήνη, η μόνη προστασία των πιστών.
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου. Είτα ο Κανών.
Ωδή ζ'. Παίδες Εβραίων.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Πάθει δεινώ κρατημένος οδυνώμενος και στένων σοι προστρέχων, τρυχομένης ψυχής τον πόνον μη παρίδης, αλλ' ευμενής υπάρχουσα, ίασαι με Θεοτόκε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Έχω πληθύν αμαρτημάτων περιέπεσον εις πλήθος νοσημάτων, αλλά σου τη πολλή προσήλθον δυναστεία, των αναγκών μου ρύσαι με, Παναγία Θεοτόκε.
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Άγιον τέτοκας αγίων αγιότευκτε της θείας όντως δόξης, τω ναώ σου διό τους πίστει προσιόντας, καθαγιάζεις Άχραντε, λυτρουμένη των κινδύνων.
Ωδή η'. Επταπλασίως κάμινον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή η'. Επταπλασίως κάμινον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Η του Υψίστου δύναμις επί σοι κατεσκήνωσε, δύναμιν ανίκητον σε περιζώσασα, διο παρειμένον με, εξ αμετρήτων πόνων Αγνή, εξ αρρωστημάτων εκ παθών ανιάτων, απάλλαξον και δείξον, αρτιόδρομον ψάλλειν, λαός υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Του Σιλωάμ ο οίκος σου τιμιώτερος δέδεικται, όνπερ Παναγία, θαυμαστώς ηγίασας, τυφλούς και κωφεύοντας και χαλεπώς πυρρέτοντας και αρρωστημάτων προσβολαίς κλονουμένους, ιώμενος και πείθων, ευχαρίστως κραυγάζειν, λαός υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας.
Ωδή θ'. Εξέστη επί τούτω ο ουρανός.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή θ'. Εξέστη επί τούτω ο ουρανός.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αγία Θεοτόκε ζώσα πηγή, εκ παλάμης το μύρον πηγάζουσα και ποταμούς θείων ιαμάτων παντοδαπώ, τους δεομένους δούλους σου, πότισον και έπλυνον των παθών, κηλίδας θεομήτορ όπως σε μεγαλύνει σος λαός επαγαλλόμενος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Η πύλη ην ο Ύψιστος διελθών, απαράνοικτον πάλιν κατέλιπε, τας εαυτής πύλας ανεπέτασεν ευμενώς, οι εν δεινοίς υπάρχοντες, δεύτε και προσέλθετε προς αυτήν και ρώσιν προσλαβόντες, ου μη καταισχυνθείτε φωτί τω ταύτης σημειούμενοι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Πηγή των ιαμάτων παναληθής, κιβωτέ του σεπτού αγιάσματος θρόνε Θεού των καταπιπτόντων η κραταιά και δυνατή ανόρθωσις, έγειρον εκ λάκκου αμαρτιών και βόθρου ασθενείας και χάους αλγηδόνων τον σον ικέτην δυσωπούντα σε.
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και τις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Απόστολοι, Προφήται, Αρχιερείς, Αθλοφόρων, Οσίων ομήγυρις των εκλεκτών, τάγματα Αγγέλων θεοειδών, σε δυσωπούσι Κύριε, ίασαι το άλγος του ασθενούς, ελάφρυνον τον πόνον ως μόνος ελεήμων και την υγείαν αυτώ δώρησαι.
Άξιόν εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
Μεγαλυνάρια
Χαίροις θλιβομένων αναψυχή και κινδυνευόντων σωτηρία η ταχινή, χαίροις Θεοτόκε, ημάς η ρυομένη, θλίψεως αδοκήτου τους πεποιθότας σοι.
Την υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ της κατάρας, την δέσποιναν του κόσμου ύμνοις τιμήσωμεν.
Από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί το σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή, προς σε καταφεύγω, την κεχαριτωμένην, ελπίς απηλπισμένων, συ μοι βοήθησον.
Δέσποινα και μήτηρ του λυτρωτού, δέξαι παρακλήσεις αναξίων σών ικετων, ίνα μεσιτεύσης προς τον εκ σου τεχθέντα, Ώ δέσποινα του κόσμου, γενού μεσίτρια.
Ψάλλομεν προθύμως σοι την ωδήν νυν τη πανυμνήτω Θεοτόκω χαρμονικώς, μετά του Προδρόμου και πάντων των Αγίων, δυσώπει Θεοτόκε, του οικτειρήσαι ημάς.
Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσαν υπό του αποστόλου Λουκά ιερωτάτου, την Οδηγήτριαν.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, αποστόλων η δωδεκάς, οι άγιοι πάντες, μετά τής Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.
Τρισάγιον. Παναγία Τριάς. Πάτερ ημών.
Απολυτίκιον
Δεύτε των νόσων παντοίων πάντες οχλούμενοι, τη Πηγή της Παρθένου πίστει προσέλθωμεν· παρέχει γαρ πάσι δαψιλώς, ναμάτων ζωηρρήτων δωρεάς, και πλουσίως διανέμει, τοις πιστοίς τα ιάματα. Δόξα σοι, ω πανάσπιλε αγνή, δόξα τη ζωοδόχο σου πηγή, δόξα σοι τη ελπίδι των ψυχών ημών.
Η Εκτενής, η Απόλυσις και τα παρόντα τροπάρια
Πάντων προστατεύεις αγαθή, των καταφευγόντων εν πίστει τη κραταιά σου χειρί, άλλην γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί προς Θεόν, εν κινδύνοις και θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών, Μήτερ του Θεού του Υψίστου όθεν σοι προσπίπτομεν ρύσαι πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.
Πάντων θλιβομένων η χαρά και αδικουμένων προστάτις και πενομένων τροφή, ξένων τε παράκλησις και βακτηρία τυφλών, ασθενούντων επίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη και αντίληψις και ορφανών βοηθός, μήτερ του Θεού του υψίστου, συ υπάρχεις άχραντε, σπεύσον δυσωπούμεν ρύσασθαι τους δούλους σου.
Ήχος πλ. δ'
Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β'.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Παναγία Δέσποινα, υπό την σκέπην σου πάντες, οι δούλοι σου τρέχομεν, και παρακαλούμεν σε οι ανάξιοι. Πρόφθασον λύτρωσον πάντας τους δούλους σου, από πάσης περιστάσεως, και από θλίψεων και επηρειών και κακώσεων. Οίδαμεν ότι δύνασαι όσα συ αν θέλεις και βούλησαι. Δέσποινα του κόσμου, βασίλισσα κυρία του παντός, Κεχαριτωμένη επάκουσον των παρακαλούντων σε.
Δείτε και την ανάρτηση ελιξήριο νεότητας
Μεγαλυνάρια
Χαίροις θλιβομένων αναψυχή και κινδυνευόντων σωτηρία η ταχινή, χαίροις Θεοτόκε, ημάς η ρυομένη, θλίψεως αδοκήτου τους πεποιθότας σοι.
Την υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ της κατάρας, την δέσποιναν του κόσμου ύμνοις τιμήσωμεν.
Από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί το σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή, προς σε καταφεύγω, την κεχαριτωμένην, ελπίς απηλπισμένων, συ μοι βοήθησον.
Δέσποινα και μήτηρ του λυτρωτού, δέξαι παρακλήσεις αναξίων σών ικετων, ίνα μεσιτεύσης προς τον εκ σου τεχθέντα, Ώ δέσποινα του κόσμου, γενού μεσίτρια.
Ψάλλομεν προθύμως σοι την ωδήν νυν τη πανυμνήτω Θεοτόκω χαρμονικώς, μετά του Προδρόμου και πάντων των Αγίων, δυσώπει Θεοτόκε, του οικτειρήσαι ημάς.
Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσαν υπό του αποστόλου Λουκά ιερωτάτου, την Οδηγήτριαν.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, αποστόλων η δωδεκάς, οι άγιοι πάντες, μετά τής Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.
Τρισάγιον. Παναγία Τριάς. Πάτερ ημών.
Απολυτίκιον
Δεύτε των νόσων παντοίων πάντες οχλούμενοι, τη Πηγή της Παρθένου πίστει προσέλθωμεν· παρέχει γαρ πάσι δαψιλώς, ναμάτων ζωηρρήτων δωρεάς, και πλουσίως διανέμει, τοις πιστοίς τα ιάματα. Δόξα σοι, ω πανάσπιλε αγνή, δόξα τη ζωοδόχο σου πηγή, δόξα σοι τη ελπίδι των ψυχών ημών.
Η Εκτενής, η Απόλυσις και τα παρόντα τροπάρια
Πάντων προστατεύεις αγαθή, των καταφευγόντων εν πίστει τη κραταιά σου χειρί, άλλην γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί προς Θεόν, εν κινδύνοις και θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών, Μήτερ του Θεού του Υψίστου όθεν σοι προσπίπτομεν ρύσαι πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.
Πάντων θλιβομένων η χαρά και αδικουμένων προστάτις και πενομένων τροφή, ξένων τε παράκλησις και βακτηρία τυφλών, ασθενούντων επίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη και αντίληψις και ορφανών βοηθός, μήτερ του Θεού του υψίστου, συ υπάρχεις άχραντε, σπεύσον δυσωπούμεν ρύσασθαι τους δούλους σου.
Ήχος πλ. δ'
Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β'.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Παναγία Δέσποινα, υπό την σκέπην σου πάντες, οι δούλοι σου τρέχομεν, και παρακαλούμεν σε οι ανάξιοι. Πρόφθασον λύτρωσον πάντας τους δούλους σου, από πάσης περιστάσεως, και από θλίψεων και επηρειών και κακώσεων. Οίδαμεν ότι δύνασαι όσα συ αν θέλεις και βούλησαι. Δέσποινα του κόσμου, βασίλισσα κυρία του παντός, Κεχαριτωμένη επάκουσον των παρακαλούντων σε.
Δείτε και την ανάρτηση ελιξήριο νεότητας
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου