Προσευχή για τους αισχρούς και πονηρούς λογισμούς

Προσευχή κατά αισχρών και πονηρών λογισμών

Η νηστεία βοηθάει τα μέγιστα στο να μην μπορεί ο Διάβολος να μας επιφέρει πονηρούς λογισμούς και αισχρά ενύπνια. Ας θυμηθούμε τα λόγια του Χριστού που είπε τοῦτο τό γένος ἐν οὐδενί δύναται ἐξελθεῖν εἰ μή ἐν προσευχῆ καί νηστεία, αυτό το είδος δαιμόνων δεν γίνεται να εξέλθει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (Τρις).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς ελέησον ημάς, Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών, Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν, Άγιε επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών ένεκεν του ονόματός Σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ήχος πλ. α'
Φοβερός σου ο θρόνος, πονηρός μου ο βίος, και τις με λυτρώσεται της τότε ανάγκης, ειμή συμπαθήσεις με, Χριστέ ο Θεός, ως οικτίρμων και φιλάνθρωπος.
Δόξα Πατρί
Η μελέτη του βίου εξέβαλέ με τού παραδείσου, και τι ποιήσω, ο απεγνωσμένος· διά τούτο κρούω τη πύλη και κράζω· Κύριε, Κύριε, άνοιξόν μοι διά της μετανοίας, και σώσον με.
Και νυν και αεί
Τίνα καλέσωμεν τον ναόν σου, Θεοτόκε, λιμένα πνευματικόν, παράδεισον τρυφής επουρανίου, πρόξενον ζωής ατελευτήτου. Πάντα γαρ έχεις τα καλά, πάντοτε πρέσβευε Χριστώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Το Κύριε ελέησον 40 φορές και οι ευχές

Προς τον Κύριο
Ο Θεός ο δίκαιος και αινετός, ο Θεός ο μέγας και ισχυρός, ο Θεός ο Προαιώνιος, εισάκουσον αμαρτωλού ανδρός/αμαρτωλής γυναικός ευχής τη ώρα ταύτη· επάκουσόν μου, ο επαγγειλάμενος επακούειν των εν αληθεία σε επικαλουμένων, και μη βδελύξη με, τον ακάθαρτα χείλη έχοντα, και εν αμαρτίαις συνεχόμενον· η ελπίς πάντων των περάτων της γης, και των επί ξένοις μακράν. Επιλαβού όπλου και θυρεού και ανάστηθι εις την βοήθειάν μου· έκχεον ρομφαίαν και σύγκλεισον εξ εναντίας των καταδικαζόντων με. Επιτίμησον τοις ακαθάρτοις πνεύμασι από προσώπου της αφροσύνης μου, και υπαναχωρησάτω από της εμής διανοίας πνεύμα μίσους και μνησικακίας, πνεύμα φθόνου και δόλου, πνεύμα δειλίας και ακηδίας, πνεύμα υπερηφανίας και πάσης άλλης κακίας, και κατασβεσθείτω μου πάσα πύρωσις και κίνησις σαρκός εκ διαβολικής ενεργείας συνισταμένη, και φωτισθείτω μου η ψυχή και το σώμα και το πνεύμα τω φωτί της σης Θείας γνώσεως· ίνα των οικτιρμών σου τω πλήθει καταντήσας εις την ενότητα της πίστεως, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας, δοξάσω συν Αγγέλοις και πάσι τοις αγίοις σου το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα του Πατρός, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ Λόγε του Θεού αθάνατε, ο των μεγίστων τουτωνί φύσεων τεχνίτης και κυβερνήτης, ο αχρόνως εκ του Πατρός εκλάμψας Υιός μονογενής, και ο αυτός εκ της αγίας Παρθένου προελθών αφράστως και σαρκωθείς ατρέπτως και ασυγχυτως, ως οίδας αυτός, ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού, ο του Πατρός μη χωρισθείς και μεθ' ημών των αχρείων δούλων σου συναναστραφείς, το φως της αληθείας, ο τους σκότους της αγνοίας διώκτης, η λαμπρότης των νηφαλίων ψυχών, η παγκόσμιος χαρά των ορθοδόξων, η ηδύτης των αγγέλων και των ψυχών, ο όλος ως κάλλος ακόρεστον, ο όλος ως γλυκασμός, ο όλος ων επιθυμία και έφεσις, ο της κατά νουν αντιλήψεως άφθονος όλβος τοις γνησίως σοι διακειμένοις, ο φύσει αγαθός και εύσπλαχνος και ελεήμων, αποδίωξων απ' εμού του ταλαιπώρου τους παρενοχλούντας μοι λογισμούς.
Συ γαρ επίστασαι, Καρδιογνώστα, ο θεωρών τα κρυπτά της καρδίας μου, ότι άκουσμά μου εισί. Συγχώρησον μου, Δέσποτα, των απάντων, και μη γενέσθωσάν μοι εις σύνταγμα αμαρτίας, αλλ' ίλεως μοι γενόμενος, εξαπόστειλον την χάριν σου εξ' αγίου θρόνου δόξης σου και επισκίασον τη ασθενεία μου του αρχείου δούλου σου. Συνέτισόν με και μαθήσομαι τας εντολάς σου και ζήσομαι. Ίασαι τα τραύματα της ψυχής μου και φώτισον του οφθαλμούς της διανοίας μου, ίνα κατανοώ αεί, Κύριε, την σην οικονομίαν την εν εμοί γενομένην, επειδή εμωράνθη μου η διανοία τι δε ερώ σοι, Προγνώστα, τω ετάζοντι καρδίας και νεφρούς, συ γινώσκεις, ότι ως γη άνυδρος διχά σε η καρδία μου.
Κατάπεμψον ουν την χάριν σου Κύριε, ίνα έλθη και κορέση την εμήν πείναν και ποτίση την εμήν δίψαν. Σε γαρ ποθώ και διψώ το φως της αληθείας, τον δοτήρα της σωτηρίας.
Στάξον ουν, Κύριε, σταγόνα μια του ελέους σου, ίνα καυθή ως φλόξ εν τη καρδία μου, και καταφάγη τας ακάνθας και τριβόλους αυτής, τους πονηρούς λογισμούς. Και γένηται ώσπερ αιχμάλωτος ο νους μου, και σε μόνον ποθεί και ζητεί τον Σωτήρα του κόσμου.
Ρύσαι με Κύριε από πάντων των θηρευόντων την ψυχήν μου αοράτων εχθρών και τον υπόλοιπον της ζωής μου χρόνον απταίστως μοι δωρήσαι και ειρηνικώς εκτελέσαι εν πολιτεία αγνή, εν ζωή ευαρέστω, εν υπομονή ακυμάντω και τω πλήθει των οικτιρμών σου την των καθημερινών σφαλμάτων μου άφεσιν παράσχου μοι.
Ναι, Δέσποτα μόνε αγαθέ, επάκουσον της δεήσεώς μου και δώρησαι τα αιτήματα της καρδίας μου, ίνα γένωμαι ναός της χάριτος σου, και ίνα αύτη οικήσασα εν εμοί, άγξη μου την διάνοιαν ώσπερ εν χαλινώ, όπως μη πλανηθείς αμάρτω σοι και εκβληθώ του φωτός σου. Ότι σον εστί το ελεείν και σώζειν ημάς, Χριστέ ο Θεός ημών και σοι την δόξαν και ευχαριστίαν και προσκύνησιν αναπέμπομεν συν το ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι νυν και αεί και εις του αιώνας των αιώνων αμήν.

Δέσποτα Κύριε ο Θεός μου, ου εν χερσίν οι κλήροι μου, αντιλαβού μου κατά το έλεος σου, και μη εάσης με συναπολέσθαι ταις ανομίαις μου, μηδέ τω θελήματι επακολούθησαι της επιθυμούσης σαρκός μου κατά του πνεύματος. Πλάσμα σόν ειμί, μη παρίδης έργον χειρών σου· μη αποστραφής· οίκτειρον· αλλά μή εξουδενώσης, μηδέ υπερίδης με, Κύριε, ότι ασθενής ειμί, ότι προς σέ κατέφυγον τον σκεπαστήν μου Θεόν. Ίασαι την ψυχήν μου, ότι ήμαρτον σοι· σώσον με ένεκεν του ελέους σου, ότι επί σε επερρίφην εκ νεότητός μου, αισχυνθήτωσαν οι επανιστάμενοί μοι και εντραπήτωσαν οι ζητούντες με εξώσαι από σού δια πράξεων ασέμνων, δια λογισμών απρεπών, δι' ενθυμήσεων ασυμφόρων.
Απέλασον απ' εμού πάσαν ρυπαρίαν, κακίας περίσσευμα, ότι συ ει μόνος άγιος, μόνος ισχυρός, μόνος αθάνατος, κατά πάντα έχων την δυναστείαν ανείκαστον· και δια σου δίδοται πάσιν η κατά του διαβόλου και της αυτού στρατιάς ισχύς. Ότι πρέπει σοι πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Προς την Θεοτόκο
Η μόνη χαρά των θλιβομένων υπάρχουσα και των αδικουμένων προστάτις, των πενθούντων παράκλησις και των αβοηθήτων βοήθεια, των ασθενούντων επίσκεψις και των καταπονουμένων σκέπη και αντίληψις, των χειμαζομένων λιμήν και των τυφλών βακτηρία, των πεπλανημένων οδηγός και των εν ανάγκαις επίκουρος ασφαλής, Θεογεννήτορ πανάμωμε πρόσχες τη οικτρά και ευτελεί μου ταύτη δεήσει, ην προσφέρω σοι εν συνοχή καρδίας, και ελευθέρωσον με της πονηράς των λογισμών καταιγίδος, λύτρωσαι με του εξ ακηδίας προσγενομένου μοι βαρέος ύπνου, και απάλλαξόν με της δεινής ραθυμίας, ρύσαι με της πικράς των δαιμόνων τυραννίδος, και εξάρπασόν με της δεινής των παθών συνηθείας, και ως οίδας σώσον με τον ανάξιον δούλον σου, τον εν σοι μετά Θεόν τας της εμής σωτηρίας ελπίδας προσαναθέμενον.
Δίδου μοι ευπροθύμως, Πανάχραντε, τα του Υιού σου και Θεού ημών πράττειν εντάλματα, και τους σωτηρίους αυτού νόμους φυλάττειν διαπαντός και ενίσχυσόν με εγρηγορότι λογισμώ και νήφουση διανοία προς τα ευπροσδέκτους αυτού προφθάσαι δοξολογίας. Σοι γαρ τη των καλών προξένω και συνεργώ πεποιθώς, την παρούσαν προσάγω αίτησιν.
Μη ουν εκπέσω της εις σε προσδοκίας, Πάναγνε μηδέ αποστραφείην τεταπεινωμένος και κατησχυμμένος, αλλ' εύροιμι δια σου, θεοχαρίτωτε Δέσποινα, των εμών αιτήσεων εν τάχει το πέρας. Όπως, ως προστάτιν βεβαίαν ημών των αμαρτωλών και των εμών αιτήσεων εκπλήρωσιν, δια παντός γεραίρω και μεγαλύνω σε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.

Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, η μόνη καθαρωτάτη ψυχή τε και σώματι, η μόνη κατοικητήριον όλη γενομένη της όλης χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, καντεύθεν και αυτάς τας αΰλους και αγγελικάς Δυνάμεις ασυγκρίτως υπερβάσα τη καθαρότητι και τω αγιασμώ της ψυχής και του σώματος. Έπιδε επ' εμέ τον εναγή και ακάθαρτον και ρερυπωμένον και ψυχήν και σώμα τω μολυσμώ της εμπαθούς και ενηδόνου ζωής μου.
Κάθαρόν μου την εμπαθή διάνοιαν και άγνισον· διόρθωσόν μου τους πεπλανημένους και τετυφλωμένους λογισμούς· ρύθμισον και παιδαγώγησόν μου τας αισθήσεις, ελευθέρωσόν με της τυραννούσης κακίας και αισχράς συνηθείας των ακαθάρτων προλήψεων και παθών. Στήσον μου πάσαν την κατ' ενέργειαν αμαρτίαν και δώρησαί μοι νήψιν και διάκρισιν τω εσκοτισμένω και ταλαιπώρω νοΐ προς διόρθωσιν των οικείων σφαλμάτων τε και πτωμάτων, ίνα του σκότους της αμαρτίας απαλλαγείς, καταξιωθώ δοξάζειν και ανυμνείν εν παρρησία, σε την μόνην αληθινήν Μητέρα του αληθινού φωτός, Χριστού του Θεού ημών. Ότι μόνη συν αυτώ και δι' αυτού ευλογημένη και δεδοξασμένη υπάρχεις υπό πάσης της αοράτου και ορατής κτίσεως νυν και αεί και εις του αιώνας των αιώνων, αμήν.

Δέσποινα Θεοτόκε, η ελπίς μου και καταφυγή μου, συ γινώσκεις τους λογισμούς μου και τας πράξεις μου και την ασθένειαν της ταπεινής μου φύσεως, και σοι την εμήν ψυχήν παριστώ ρερυπωμένην πολλαίς αμαρτίαις και λογισμοίς ατόποις. Σύ, Δέσποινα, βλέπεις τα έλκη των τραυμάτων της εμής ψυχής, συ την ίασιν βράβευσον, επιχέουσα ρανίδα της σης φιλανθρώπου συμπαθείας. Επίβλεψον, Δέσποινα μου Θεοτόκε, και ευμενή ποίησον μετ' εμού τον σον Υιόν και Θεόν, τον μέλλοντα δημοσιεύειν ενώπιον Αγγέλων και ανθρώπων τους πονηρούς μου λογισμούς και ενθυμήσεις και πράξεις.
Δέχεται σε ως Μητέρα ο φιλάνθρωπος, υπέρ ψυχής αμαρτωλού και απεγνωσμένης πρεσβεύουσαν, ώς καταφυγήν και μεσίτριαν των αμαρτωλών. Ελέησον με τον χειμαζόμενον τω πελάγει των πειρασμών, τον θαρρούντα τω σώ ελέει και τη συμπαθεί προστασία, τον επιρρίπτοντα δια παντός το της ψυχής όμμα εις το πλήθος των σων οικτιρμών, και προσφέροντα σοι στεναγμόν εκ καρδίας συντετριμμένης.
Μη παύση υπέρ εμού πρεσβεύουσα του ταπεινού και αθλίου, ίνα δια της σης αντιλήψεως αξιωθώ συγχωρήσεως των πολλών μου δεινών πράξεων. Σε γαρ επί τούτου καταφυγήν των αμαρτωλών έθετο ο Υιός σου και Θεός ημών, ο πάσης κτίσεως δημιουργός. Και ίνα δια της σης προς αυτόν μεσιτείας τυχών σωτηρίας, μεγαλύνω και δοξάζω το υπεράγιον και υπέρτιμον όνομα, σου της υπερευλογημένης και υπεράγνου Θεομήτορος, της Πανενδόξου Παντανάσσης, νυν και αεί και εις τους ατελευτήτους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δείτε και την ανάρτηση ελιξήριο νεότητας