αγία Αναστασία
Κοιμάται τον ύπνο του δικαίου
Αγαπητοί το γνωστό "κοιμάται τον ύπνο του δικαίου" είναι ένα ρητό το οποίο λέγεται ώστε να δείξει ότι κάποιος δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του. Αν και στην Βίβλο βλέπουμε σε αρκετά μέρη τον δίκαιο όπως είναι φυσικό να κοιμάται, το συγκεκριμένο ρητό δεν έχει Βιβλικό σκεπτικό, το αντίθετο μάλιστα. Στην πραγματικότητα ο δίκαιος όχι μόνο δεν "κοιμάται" ποτέ αλλά είναι και ο μόνος ξύπνιος ενώ στην αντίθετη πλευρά ο άδικος είναι αυτός που κοιμάται. Μάλιστα ο ύπνος του άδικου ανθρώπου δεν είναι ο γνωστός ύπνος αλλά κώμα πριν τον θάνατο. Φυσικά για τον "κόσμο τούτο" είναι ο δίκαιος που κοιμάται και όχι ο άδικος. Αυτό γιατί σε όλες τις εποχές και ειδικά όσο περνάει ο χρόνος τα πράγματα θα αντιστρέφονται. Έτσι όλα τα δείγματα δύναμης παρουσιάζονται και θα παρουσιάζονται σαν παραδείγματα αδυναμίας. Ο καλός καλό δεν βλέπει, τον καλό τον πατάνε, ο καλός δεν πάει μπροστά, εσύ θα σώσεις τον κόσμο;, κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, κορόιδο είσαι;, με το σταυρό στο χέρι δεν πας μπροστά και όλα τα λοιπά όμοια. Όμως όλα αυτά στην πραγματικότητα δηλώνουν την αποκήρυξη της ορθής ζωής και προτρέπουν προς μια άσβεστη αντιπαλότητα.
Κάποιος ίσως σκεφτεί ότι έτσι ο άνθρωπος μετατρέπεται σε ένα κορόιδο αλλά αυτό είναι μέγιστο λάθος διότι αφενός ο δίκαιος δεν αποποιείται άκριτα το δίκαιό του ούτε αποσκοπεί στην ατιμωρησία και αφετέρου αδυναμία δεν είναι η τιμιότητα αλλά είναι η κλοπή, αδυναμία δεν είναι η πίστη αλλά η απιστία, αδυναμία δεν είναι η αλήθεια αλλά το ψέμα. Τα δεύτερα και όχι τα πρώτα συνιστούν ξεπεσμό, αυτά είναι ανοησία, είναι εξευτελισμός, αλλά είναι και έχθρα και απανθρωπιά. Με την όρεξη πλουτισμού δια κλοπής πατάς επί πτωμάτων αλλά και ευτελίζεις τον εαυτό σου, με το ψέμα εξαπατάς τον συνάνθρωπο και πέφτεις χαμηλά, με την παντός είδους ατιμία και αδικία υποβιβάζεις τον διπλανό σου και ντροπιάζεις τον εαυτό σου. Δύναμη ποτέ δεν ήταν το ψέμα η κλοπή και γενικώς η αδικία, αυτά ήταν όχι μόνο αδυναμία αλλά και απαράδεκτη συμπεριφορά προς τον συνάνθρωπο. Βεβαίως κάποιες φορές φαίνεται ότι το κακό υπερισχύει εναντίων των πραττόντων το αγαθό, όμως δεν χρειάζεται αγαπητοί να πάμε μακρύτερα από αυτόν τον ίδιο τον Σταυρό ώστε να δούμε την αλήθεια. Ο Χριστός εκεί φαίνεται ο μεγάλος χαμένος της υποθέσεως. Οι Φαρισαίοι με ικανοποίηση και χαρά βλέπουν την θανάτωση του αντιπάλου τους, βλέπουν τους μαθητές σκορπισμένους, βλέπουν εαυτούς να υπερισχύουν απόλυτα. Και όμως.... Ο Χριστός ήταν αυτός που νίκησε.
Αν κάποια φορά το κακό φαινομενικά υπερισχύει αυτό δεν γίνεται απόντος του Θεού.
Αν κάποια φορά το κακό φαινομενικά υπερισχύει αυτό δεν γίνεται απόντος του Θεού.
Kαί γίνεται λαῖλαψ ἀνέμου μεγάλη, τά δέ κύματα ἐπέβαλλεν εἰς τό πλοῖον, ὥστε ἤδη αὐτό βυθίζεσθαι. καί ἦν αὐτός ἐπί τῇ πρύμνῃ ἐπί τό προσκεφάλαιον καθεύδων· καί διεγείρουσιν αὐτόν καί λέγουσιν αὐτῷ· διδάσκαλε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἀπολλύμεθα; καί διεγερθείς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καί εἶπε τῇ θαλάσσῃ· σιώπα, πεφίμωσο. καί ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καί ἐγένετο γαλήνη μεγάλη. καί εἶπεν αὐτοῖς· τί δειλοί ἐστε οὕτω; πῶς οὐκ ἔχετε πίστιν; καί ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν καί ἔλεγον πρός ἀλλήλους· τίς ἄρα οὗτός ἐστιν, ὅτι καί ὁ ἄνεμος καί ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ; Μαρκ. 4,37-41 Και αίφνης ξέσπασε μεγάλη θύελλα, τα κύματα κτυπούσαν το πλοίο και τα νερά ανέβαιναν σε αυτό τόσο πολύ ώστε ήδη είχε αρχίσει να βυθίζεται. Ο Χριστός κοιμόταν στην πρύμνη. Τον ξύπνησαν οι μαθητές και του είπαν, "διδάσκαλε! δεν σε νοιάζει που θα πνιγούμε;" Και αφού σηκώθηκε ο Χριστός επέπληξε τον άνεμο και είπε στην θάλασσα, πάψε αμέσως. Και κατάπαυσε ο άνεμος και έγινε μεγάλη γαλήνη. Τότε είπε σε αυτούς, γιατί είσαστε τόσο δειλοί; Πως αφού είδατε τόσα θαύματα δεν έχετε πίστη; Και κατελήφθησαν από μεγάλο φόβο και θαυμασμό και έλεγαν ο ένας στον άλλον, ποιος είναι αυτός που όχι μόνο αρρώστιες θεραπεύει αλλά ακόμη και τα στοιχεία της φύσεως τον υπακούν;
Η μοναδική φορά που παρουσιάζει η Καινή Διαθήκη τον Χριστό να κοιμάται είναι στο συγκεκριμένο περιστατικό και φυσικά αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο Χριστός μπορεί να φαίνεται ότι είναι καθεύδων, ότι κοιμάται τον ύπνο του δικαίου όταν γίνεται "λαῖλαψ μεγάλη" και το πλοίο της ζωής μας ή του κόσμου κλυδωνίζεται, αλλά στην πραγματικότητα είναι ξύπνιος και μας προστατεύει ενώ έχει το σχέδιό του για εμάς.
Η μοναδική φορά που παρουσιάζει η Καινή Διαθήκη τον Χριστό να κοιμάται είναι στο συγκεκριμένο περιστατικό και φυσικά αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο Χριστός μπορεί να φαίνεται ότι είναι καθεύδων, ότι κοιμάται τον ύπνο του δικαίου όταν γίνεται "λαῖλαψ μεγάλη" και το πλοίο της ζωής μας ή του κόσμου κλυδωνίζεται, αλλά στην πραγματικότητα είναι ξύπνιος και μας προστατεύει ενώ έχει το σχέδιό του για εμάς.
Όπως ο Χριστός όμοια και ο Χριστιανός φαίνεται ότι κοιμάται ή ότι είναι κοιμισμένος αλλά στην πραγματικότητα αυτός είναι ο πραγματικά ξύπνιος. Στο περιστατικό όπου κατάπαυσε την τρικυμία, ο Χριστός μας διδάσκει ότι μπορεί στην τρικυμία της ζωής μας ή την τρικυμία στον κόσμο να μας φαίνεται ότι κοιμάται αλλά όμως αυτός καθόλου δεν είναι σε αδράνεια, εμείς πρέπει να έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό. Με την κίνηση του να κοιμηθεί δείχνει ότι είναι άνθρωπος ενώ με την κίνησή του να γαληνέψει την θάλασσα δείχνει ότι είναι Υιός του Πατρός. Σαν τον Χριστό έτσι και ο Χριστιανός με τον ύπνο του δείχνει ότι είναι άνθρωπος και όχι απάνθρωπος και με την προσευχή του δείχνει ότι είναι γιος του Πατρός.
Ο δίκαιος λοιπόν κοιμάται και η τύχη του δουλεύει, "κοιμώμενος" κερδίζει.
Ακολουθώντας τις εντολές κερδίζει όχι μόνο την αιώνια ζωή αλλά και ευεξία και την επίγεια μακροζωία αλλά και την παραμονή σε κάποια θέση. Όταν φύγει από αυτήν είναι εκ Θεού και όχι εξ επιτυχίας σχεδίων των άνομων.
Υἱέ, μὴ παραῤῥυῇς, τήρησον δὲ ἐμὴν βουλὴν καὶ ἔννοιαν, ἵνα ζήσῃ ἡ ψυχή σου, καὶ χάρις ᾖ περὶ σῷ τραχήλῳ. ἔσται δὲ ἴασις ταῖς σαρξί σου καὶ ἐπιμέλεια τοῖς σοῖς ὀστέοις, ἵνα πορεύῃ πεποιθὼς ἐν εἰρήνῃ πάσας τὰς ὁδούς σου, ὁ δὲ πούς σου οὐ μὴ προσκόψῃ· ἐὰν γὰρ κάθῃ, ἄφοβος ἔσῃ, ἐὰν δὲ καθεύδῃς, ἡδέως ὑπνώσεις· καὶ οὐ φοβηθήσῃ πτόησιν ἐπελθοῦσαν, οὐδὲ ὁρμὰς ἀσεβῶν ἐπερχομένας· ὁ γὰρ Κύριος ἔσται ἐπὶ πασῶν ὁδῶν σου καὶ ἐρείσει σὸν πόδα, ἵνα μὴ σαλευθῇς. Παρ. 3,21 Γιε μου πρόσεχε μη παρεκκλίνεις από τον δρόμο μου και παρασυρθείς στον ολισθηρό κατήφορο της απώλειας. Φύλαξε την συμβουλή μου για να διατηρηθεί επί πολύ χρόνο η ζωή σου στην γη. Η δε εύνοια του Θεού και η εκτίμηση εκ μέρους των ανθρώπων ως πολύτιμο κόσμημα θα περιβάλλει τον λαιμό σου. Τότε θα έχεις υγεία σωματική, ευεξία και αναγέννηση για να πορεύεσαι έτσι με πεποίθηση και ειρήνη σε όλους τους δρόμους της ζωής σου, τα δε πόδια σου δεν θα σκοντάφτουν. Όταν θα κάθεσαι κατά την ημέρα δεν θα έχεις κανένα φόβο. Όταν δε κατά την νύχτα θα κοιμάσαι, ο ύπνος σου θα είναι γλυκός ειρηνικός και ξεκούραστος. Δεν θα φοβηθείς από κάτι που έρχεται να σε τρομάξει, ούτε από τις εναντίον σου εφορμήσεις και εφόδους των ασεβών ανθρώπων. Διότι ο Κύριος θα βρίσκεται σε όλες τις πορείες της ζωής σου και θα στερεώσει ασφαλή τα πόδια σου ώστε να μη κλονισθείς και πέσεις.
Υἱέ, μὴ παραῤῥυῇς, τήρησον δὲ ἐμὴν βουλὴν καὶ ἔννοιαν, ἵνα ζήσῃ ἡ ψυχή σου, καὶ χάρις ᾖ περὶ σῷ τραχήλῳ. ἔσται δὲ ἴασις ταῖς σαρξί σου καὶ ἐπιμέλεια τοῖς σοῖς ὀστέοις, ἵνα πορεύῃ πεποιθὼς ἐν εἰρήνῃ πάσας τὰς ὁδούς σου, ὁ δὲ πούς σου οὐ μὴ προσκόψῃ· ἐὰν γὰρ κάθῃ, ἄφοβος ἔσῃ, ἐὰν δὲ καθεύδῃς, ἡδέως ὑπνώσεις· καὶ οὐ φοβηθήσῃ πτόησιν ἐπελθοῦσαν, οὐδὲ ὁρμὰς ἀσεβῶν ἐπερχομένας· ὁ γὰρ Κύριος ἔσται ἐπὶ πασῶν ὁδῶν σου καὶ ἐρείσει σὸν πόδα, ἵνα μὴ σαλευθῇς. Παρ. 3,21 Γιε μου πρόσεχε μη παρεκκλίνεις από τον δρόμο μου και παρασυρθείς στον ολισθηρό κατήφορο της απώλειας. Φύλαξε την συμβουλή μου για να διατηρηθεί επί πολύ χρόνο η ζωή σου στην γη. Η δε εύνοια του Θεού και η εκτίμηση εκ μέρους των ανθρώπων ως πολύτιμο κόσμημα θα περιβάλλει τον λαιμό σου. Τότε θα έχεις υγεία σωματική, ευεξία και αναγέννηση για να πορεύεσαι έτσι με πεποίθηση και ειρήνη σε όλους τους δρόμους της ζωής σου, τα δε πόδια σου δεν θα σκοντάφτουν. Όταν θα κάθεσαι κατά την ημέρα δεν θα έχεις κανένα φόβο. Όταν δε κατά την νύχτα θα κοιμάσαι, ο ύπνος σου θα είναι γλυκός ειρηνικός και ξεκούραστος. Δεν θα φοβηθείς από κάτι που έρχεται να σε τρομάξει, ούτε από τις εναντίον σου εφορμήσεις και εφόδους των ασεβών ανθρώπων. Διότι ο Κύριος θα βρίσκεται σε όλες τις πορείες της ζωής σου και θα στερεώσει ασφαλή τα πόδια σου ώστε να μη κλονισθείς και πέσεις.
Το ρητό ώστε να δείξει ότι κάποιος δεν αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του και εν τέλει είναι ο μεγάλος χαμένος θα έπρεπε να λέει "κοιμάται τον ύπνο του αδίκου".
Ο δίκαιος όχι μόνο δεν κοιμάται αλλά έχει και άγρυπνο φρουρό δίπλα του τον Θεό ενώ ο άδικος είναι αυτός που κοπιάζει χωρίς όφελος. Στους Ψαλμούς διαβάζουμε, Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων. εἰς μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν, ἐγείρεσθαι μετὰ τὸ καθῆσθαι, οἱ ἐσθίοντες ἄρτον ὀδύνης, ὅταν δῷ τοῖς ἀγαπητοῖς αὐτοῦ ὕπνον. Ψαλ. 126,1-2
Εάν ο ίδιος ο Κύριος δεν οικοδομήσει και δεν ευδοκήσει στην ανοικοδόμηση ενός σπιτιού, ματαίως κοπίασαν οι οικοδομούντες. Εάν ο ίδιος ο Κύριος δεν φυλάξει μία πόλη, ματαίως αγρύπνησαν οι φρουροί της. Εάν δεν έχετε βοηθό τον Θεό, ματαίως ξυπνάτε αξημέρωτα για να μεταβείτε στις εργασίες σας. Ματαίως μόλις σηκωθείτε από το κρεβάτι σας ή από την τραπέζι του φαγητού πάτε προς την εργασία σας και έτσι τρώτε τον άρτο σας με πολύ κόπο και πόνο σε στιγμή κατά την οποία ο Κύριος δίδει στους αγαπητούς του πιστούς ανθρώπους ήρεμο ύπνο.
Δηλαδή μας λέει η Γραφή ότι ο Θεός ως κύριος των πάντων είναι αυτός που ευοδώνει κάθε καλό έργο και κάθε κόπο κάνει προς όφελος. Από την άλλη ο αμαρτωλός είναι αυτός που ταλαιπωρείται και μάλιστα αυτό γίνεται ενόσω ο δίκαιος κοιμάται, δηλαδή είναι σε ηρεμία. Ο δίκαιος έχοντας δίπλα του τον Θεό δεν αποθαρρύνεται ενώ αναρίθμητα πλήθη τον έχουν περικυκλώσει, φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, καὶ ἐπήκουσέ μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ, ἐγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα· ἐξηγέρθην, ὅτι Κύριος ἀντιλήψεταί μου. οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι Ψαλ. 3,5-7 Κατά το παρελθόν πολλές φορές, με φωνή ισχυρή φώναξα προς τον Κύριο και ζήτησα την βοήθειά του, και εκείνος με άκουσε από το όρος Σιών, από το άγιο αυτού κατοικητήριο. Για αυτό και τώρα ο Κύριος θα εισακούσει την προσευχή μου, κοιμήθηκα με ήρεμο και αναπαυτικό ύπνο. Σηκώθηκα από τον ύπνο ειρηνικός και αισιόδοξος διότι ο Κύριος θα με βοηθήσει και θα με προστατεύσει. Δεν θα φοβηθώ από αναρίθμητα πλήθη εχθρικού λαού που με έχουν περικυκλώσει από όλα τα σημεία και επιτίθενται όλοι μαζί εναντίον μου.
ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου· ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληθύνθησαν. ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθήσομαι καὶ ὑπνώσω, ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ μόνας ἐπ᾿ ἐλπίδι κατῴκισάς με. Ψαλ. 4,8-9.
Γέμισες την δική μου καρδία από χαρά και αγαλλίαση την οποία δεν δοκιμάζουν ποτέ οι αμαρτωλοί αντίπαλοί μου μολονότι είναι γεμάτοι από τους καρπούς της γης, από σιτάρι κρασί και λάδι. Εγώ όμως με την ελπίδα μου στέρεη προς εσένα θα κοιμηθώ ήσυχος και ειρηνικός, θα χορτάσω τον ύπνο, διότι εσύ Κύριε, αν και εγώ είμαι τώρα εγκαταλελειμμένος και μόνος μου παρέχεις την προστασία σου, υπό την σκέπη της οποίας κατοικώ γεμάτος ελπίδα προς εσένα.
Ο δίκαιος όχι μόνο δεν κοιμάται αλλά έχει και άγρυπνο φρουρό δίπλα του τον Θεό ενώ ο άδικος είναι αυτός που κοπιάζει χωρίς όφελος. Στους Ψαλμούς διαβάζουμε, Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων. εἰς μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν, ἐγείρεσθαι μετὰ τὸ καθῆσθαι, οἱ ἐσθίοντες ἄρτον ὀδύνης, ὅταν δῷ τοῖς ἀγαπητοῖς αὐτοῦ ὕπνον. Ψαλ. 126,1-2
Εάν ο ίδιος ο Κύριος δεν οικοδομήσει και δεν ευδοκήσει στην ανοικοδόμηση ενός σπιτιού, ματαίως κοπίασαν οι οικοδομούντες. Εάν ο ίδιος ο Κύριος δεν φυλάξει μία πόλη, ματαίως αγρύπνησαν οι φρουροί της. Εάν δεν έχετε βοηθό τον Θεό, ματαίως ξυπνάτε αξημέρωτα για να μεταβείτε στις εργασίες σας. Ματαίως μόλις σηκωθείτε από το κρεβάτι σας ή από την τραπέζι του φαγητού πάτε προς την εργασία σας και έτσι τρώτε τον άρτο σας με πολύ κόπο και πόνο σε στιγμή κατά την οποία ο Κύριος δίδει στους αγαπητούς του πιστούς ανθρώπους ήρεμο ύπνο.
Δηλαδή μας λέει η Γραφή ότι ο Θεός ως κύριος των πάντων είναι αυτός που ευοδώνει κάθε καλό έργο και κάθε κόπο κάνει προς όφελος. Από την άλλη ο αμαρτωλός είναι αυτός που ταλαιπωρείται και μάλιστα αυτό γίνεται ενόσω ο δίκαιος κοιμάται, δηλαδή είναι σε ηρεμία. Ο δίκαιος έχοντας δίπλα του τον Θεό δεν αποθαρρύνεται ενώ αναρίθμητα πλήθη τον έχουν περικυκλώσει, φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, καὶ ἐπήκουσέ μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ, ἐγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα· ἐξηγέρθην, ὅτι Κύριος ἀντιλήψεταί μου. οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι Ψαλ. 3,5-7 Κατά το παρελθόν πολλές φορές, με φωνή ισχυρή φώναξα προς τον Κύριο και ζήτησα την βοήθειά του, και εκείνος με άκουσε από το όρος Σιών, από το άγιο αυτού κατοικητήριο. Για αυτό και τώρα ο Κύριος θα εισακούσει την προσευχή μου, κοιμήθηκα με ήρεμο και αναπαυτικό ύπνο. Σηκώθηκα από τον ύπνο ειρηνικός και αισιόδοξος διότι ο Κύριος θα με βοηθήσει και θα με προστατεύσει. Δεν θα φοβηθώ από αναρίθμητα πλήθη εχθρικού λαού που με έχουν περικυκλώσει από όλα τα σημεία και επιτίθενται όλοι μαζί εναντίον μου.
ἔδωκας εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου· ἀπὸ καρποῦ σίτου, οἴνου καὶ ἐλαίου αὐτῶν ἐπληθύνθησαν. ἐν εἰρήνῃ ἐπὶ τὸ αὐτὸ κοιμηθήσομαι καὶ ὑπνώσω, ὅτι σύ, Κύριε, κατὰ μόνας ἐπ᾿ ἐλπίδι κατῴκισάς με. Ψαλ. 4,8-9.
Γέμισες την δική μου καρδία από χαρά και αγαλλίαση την οποία δεν δοκιμάζουν ποτέ οι αμαρτωλοί αντίπαλοί μου μολονότι είναι γεμάτοι από τους καρπούς της γης, από σιτάρι κρασί και λάδι. Εγώ όμως με την ελπίδα μου στέρεη προς εσένα θα κοιμηθώ ήσυχος και ειρηνικός, θα χορτάσω τον ύπνο, διότι εσύ Κύριε, αν και εγώ είμαι τώρα εγκαταλελειμμένος και μόνος μου παρέχεις την προστασία σου, υπό την σκέπη της οποίας κατοικώ γεμάτος ελπίδα προς εσένα.
.jpg)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου