Η απόταξη του Σατανά στην βάπτιση

ο άγιος γέροντας Δανιήλ Γούβαλης, ιδρυτής του Ιστολογίου
 

σήμερα 23/12/2016 των Αγίων Δέκα μαρτύρων, μαρτύρησαν το 250μΧ

 

Η απόταξη του Σατανά στην βάπτιση

αποτάσση τω σατανά ;
 απεταξάμην τον σατανά

Αποτάσση απεταξάμην που σημαίνουν αποκηρύσσω, αρνούμαι 

 

Προ του βαπτίσματος λαμβάνει χώρα η απόταξη του Σατανά η οποία γίνεται ως εξής: 

Ο νονός στρέφεται δυτικά και ο ιερέας τον ρωτάει 3 φορές: Αποτάσση το Σατανά; και πάσι τοις έργοις αυτού; και πάση τη λατρεία αυτού; και πάσι τοις  αγγέλοις αυτού; και πάση τη πομπή αυτού; 

Ο νονός απαντά και τις τρεις: αποτάσσομαι. [τον αποκηρύσσω]
Έπειτα ρωτάει τρεις φορές ο ιερέας: Απετάξω τω Σατανά; 

Ο ανάδοχος απαντάει και τις τρεις: απεταξάμην. [τον αποκήρυξα]

Τότε λέει ο ιερέας: και εμφύσησον και έμπτυσον αυτώ. 

Τότε ο ανάδοχος φυσά 3 φορές στον αέρα και πτύει συμβολικά 3 φορές στο έδαφος. 

Έπειτα ιερέας και ανάδοχος στρέφονται ανατολικά κοιτώντας το Ιερό. 

Τότε ρωτάει διαδοχικά 3 φορές ο ιερέας τον ανάδοχο: συντάσση τω Χριστώ; 

Ο ανάδοχος απαντάει και τις τρεις φορές: συντάσσομαι.

Έπειτα ρωτάει ξανά ο ιερέας διαδοχικά τρεις φορές: συνετάξω τω Χριστώ; 

Ο ανάδοχος απαντάει και τις τρεις φορές: συνεταξάμην. 

Έπειτα ρωτάει ο ιερέας: και πιστεύεις αυτώ; 

Ο ανάδοχος απαντάει: πιστεύω αυτώ ως Βασιλεί και Θεώ. 

Έπειτα απαγγέλλει ο ανάδοχος το Πιστεύω:

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιό του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων· Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν, εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των προφητών. Εις μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν

Οι διάφοροι αιρετικοί κατηγορούν για αυτήν την απόταξη οπότε είναι κατάλληλο να δούμε το συγκεκριμένο σημείο της βάπτισης μέσα από τα λόγια των πρώτων Χριστιανών συγγραφέων. Με αυτό θα βεβαιωθούμε ότι η απόταξη είναι από πολύ νωρίς καταγεγραμμένη στην Χριστιανική γραμματεία και προφανώς παραδεδομένη από τους αποστόλους. Οπότε εκτός της βεβαίωσης για την απόταξη έχουμε και την βεβαίωση της Ιερής Παραδόσεως την οποία αρνούνται οι αιρετικοί. Η απόταξη λάμβανε χώρα επειδή ο αβάπτιστος θεωρούνταν ότι βρίσκεται στον πτωτικό κόσμο και υπό την επήρεια του Σατανά. Έτσι γίνεται φανερό ότι όπως και εμείς σήμερα, ομοίως και η αρχαία Εκκλησία θεωρούσε ότι το βάπτισμα είναι η αναγέννηση του ανθρώπου. Ο απόστολος Παύλος λέει Εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ τῷ ἱκανώσαντι ἡμᾶς εἰς τὴν μερίδα τοῦ κλήρου τῶν ἁγίων ἐν τῷ φωτί, ὃς ἐῤῥύσατο ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐξουσίας τοῦ σκότους καὶ μετέστησεν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ υἱοῦ τῆς ἀγάπης αὐτοῦ Κολ. 1,12-13. Να ευχαριστείτε και να δοξάζετε τον Θεό ο οποίος με την χάρη του μας έδωσε την ικανότητα να λάβουμε μέρος και να γίνουμε μέτοχοι της κληρονομιάς την οποία θα έχουν οι άγιοι. Αυτός είναι εκείνος που μας λύτρωσε από την εξουσία των σκοτεινών δαιμόνων και μας κατέταξε εις την Βασιλεία του Υιού της αγάπης του. Με το βάπτισμα ο άνθρωπος μεταφέρεται σε έναν διαφορετικό κόσμο σαν σε κιβωτό, η κιβωτός ήταν τύπος του βαπτίσματος, ἐν ἡμέραις Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ᾿ ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν δι᾿ ὕδατος ὃ ἀντίτυπον νῦν καί ἡμᾶς σῴζει βάπτισμα Α' Πέτρ. 3,20-21. Εκτός από την κατάδειξη του κύρους της Ιεράς Παραδόσεως έχουμε συνάμα και την κατάρριψη του επιχειρήματος των αιρετικών κατά του νηπιοβαπτισμού, δηλαδή ότι ο Χριστός παρήγγειλε να βαπτίζονται μόνο ενήλικες. Λαμβάνοντας υπόψιν τις μαρτυρίες των πρώτων Χριστιανών συγγραφέων που βρίσκονται στην ανάρτηση νηπιοβαπτισμός θα γίνει φανερό ότι οι ίδιοι συγγραφείς που θα παρουσιαστούν εδώ να μιλούν για απόταξη του Σατανά και σύνταξη με τον Χριστό από ενήλικα, οι ίδιοι μιλούν και για νηπιοβαπτισμό ως πρακτική της Εκκλησίας. Άρα το επιχείρημα των αιρετικών ότι τα παιδιά δεν μπορούν να ομολογήσουν οπότε δεν πρέπει να βαπτίζονται είναι όχι απλά λανθασμένο αλλά ανόητη λογική πλάνη του επιπέδου "αστυνομικός ίσον μπουζούκι" και εκ Διαβόλου ο οποίος αποσκοπεί στο να στερηθεί το νήπιο της χάρης του Θεού και του βαπτίσματος το οποίο είναι σωτήριο, είδαμε πριν νῦν καὶ ἡμᾶς σῴζει βάπτισμα.

Προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων. Θα προσέχουν σε πνεύματα πλάνης και σε δαιμονικές διδασκαλίες Τιμ. 4,1. Εν οἷς ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνος τούτου ἐτύφλωσε τὰ νοήματα τῶν ἀπίστων εἰς τὸ μὴ αὐγάσαι αὐτοῖς τὸν φωτισμὸν τοῦ εὐαγγελίου τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ, ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ. Β Κορ. 4,4. Ο θεός του αμαρτωλού τούτου αιώνα, δηλαδή ο Διάβολος, έχει τυφλώσει την διάνοια και τις σκέψεις των απίστων ώστε να μη λάμψει σε αυτούς το φως του Ευαγγελίου της δόξης του Χριστού ο οποίος είναι εικόνα του Θεού. Προσωπικά ο Εωσφόρος και τα ισχυρότερα δαιμόνια εφευρίσκουν αιρετικές διδασκαλίες και τις υποβάλλουν στον άνθρωπο προς αποδοχή. Σκοπός τους είναι να τον κάνουν ώστε να παρασυρθεί και να μην παραδέχεται τα Θεϊκά λόγια ή να παρακινείται προς τις αιρέσεις. Με τις κατωτέρω μαρτυρίες θα γίνει ξεκάθαρο ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία ακολουθεί την διδαχή Χριστού και Αποστόλων την οποία διατηρεί ανόθευτη.

Τερτυλλιανός 150-220 μΧ
Για να αρχίσουμε με το βάπτισμα, όταν είμαστε έτοιμοι να μπούμε στο νερό, λίγο πριν, έχουμε καταθέσει στην Εκκλησία κάτω από τα χέρια του Επισκόπου ότι αποκηρύσσουμε τον Σατανά και την πομπή του και τους αγγέλους του. Μετά καταδυόμαστε τρεις φορές και λέμε το πιστεύω μας.
Σε λίγες προτάσεις μετά θα πει:
σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας έξοδο και είσοδο από το σπίτι, όταν βάζουμε τα ρούχα μας, όταν πλενόμαστε, όταν καθόμαστε στο τραπέζι, όταν ανάβουμε την λάμπα, στην καρέκλα, στον καναπέ, σε όλες τις συνηθισμένες στιγμές της ζωής, κάνουμε στο μέτωπο μας το σημείο. MPL 2,79. Migne Patrologia Latina

Σχόλιο: Ο Τερτυλλιανός αναφέρει την πρακτική αυτή ως κάτι σύνηθες, οπότε είναι σίγουρο ότι αυτή δεν ήταν νεωτερισμός. Δεν άρχισε την χτεσινή ή προχθεσινή ημέρα που συγγράφει το συγκεκριμένο έργο. Αναφέρει "λέμε το πιστεύω μας", στα Λατινικά που συγγράφει ο Τερτυλλιανός διαβάζουμε επί λέξη "κάτι παραπάνω από αυτό που διέταξε ο Κύριος" και με αυτό εννοεί το: εις το όνομα Πατρός Υιού και Πνεύματος από το Ματθ. 28,19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Με την φράση "κάνουμε στο μέτωπο μας το σημείο" εννοεί το σημείο του Σταυρού.
Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις; ψαλλέτω, ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας....
Σε κάθε απλή στιγμή της ζωής, σε κάθε περίσταση είτε ευθυμίας, είτε θλίψεως, είτε αρρώστιας, σε κάθε κίνηση, σε κάθε αναπνοή, ο Χριστιανός έχει στο νου του τον Χριστό, εδώ η σκέψη μας πηγαίνει στο κομποσκοίνι και την αδιάλειπτη ευχή.

Ιππόλυτος Ρώμης 170-235μΧ
Ο γαρ καταβαίνων μετά πίστεως εις το της αναγεννήσεως λουτρόν διατάσσεται τω πονηρώ, συντάσσεται δε τω Χριστώ· απαρνείται τον εχθρόν, ομολογεί δε το, Θεόν είναι τον Χριστόν· αποδύεται την δουλείαν, ενδύεται δε την υιοθεσίαν· ανέρχεται από του βαπτίσματος λαμπρός ως ο ήλιος, απαστράπτων τας της δικαιοσύνης ακτίνας· το δε μέγιστον, άνεισιν υιός Θεού και συγκληρονόμος Χριστού. MPG 10,861. Migne Patrologia Graeca.

 

Σχόλιο: Ο Τερτυλλιανός γεωγραφικά βρίσκεται στην Αφρική, ο Ιππόλυτος βρίσκεται στην Ρώμη, οπότε έχουμε ξανά βεβαίωση ότι δεν είναι νεωτερισμός η απόταξη αυτή. Είναι αδύνατον μια τοπική δοξασία να εξαπλωθεί τόσο σύντομα σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο και να γίνεται αποδεκτή έτσι απλά χωρίς να υπάρχει κάποια αντίδραση. Όχι μόνο αυτό αλλά επιπλέον να αναφέρεται τόσο νωρίς ως κάτι σύνηθες στην τελετή του βαπτίσματος.

 
Ωριγένης 185-251 μΧ
κατ' ἀρχάς μέν οὖν ὅτε κατηχεῖσθαι ἐμέλλετε. εὐλόγως ἂν ὑμῖν εἴρητο· "εἰ δέ μή ἀρέσκει ὑμῖν λατρεύειν κυρίῳ, ἐκλέξασθε ὑμῖν αὐτοῖς σήμερον τίνι λατρεύσετε, εἴτε τοῖς θεοῖς τῶν πατέρων ὑμῶν τῶν ἐν τῷ πέραν τοῦ ποταμοῦ εἴτε τοῖς θεοῖς τῶν Ἀμοῤῥαίων, ἐν οἷς ὑμεῖς κατοικεῖτε ἐπί τῆς γῆς." καί ἔλεγεν ἂν ὑμῖν ὁ κατηχῶν· "ἐγὼ δὲ καί ἡ οἰκία μου λατρεύσομεν κυρίῳ, ὅτι ἅγιός ἐστιν." νῦν δέ ταῦτα οὐκ ἔχει χώραν ὑμῖν λέγεσθαι· τότε γάρ εἴπετε· "μή γένοιτο ἡμῖν καταλιπεῖν κύριον, ὥστε λατρεύειν θεοῖς ἑτέροις. Κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν αὐτός θεός ἐστιν, ὃς ἀνήγαγεν ἡμᾶς καί τούς πατέρας ἡμῶν ἐξ Αἰγύπτου, καί διεφύλαξεν ἡμᾶς ἐν πάσῃ τῇ ὁδῷ, ᾗ ἐπορεύθημεν ἐν αὐτῇ" ἀλλά καί ἐν ταῖς περί θεοσεβείας συνθήκαις πάλαι τοῖς κατηχοῦσιν ὑμᾶς ἀπεκρίθητε τόδε· "καί ἡμεῖς λατρεύσομεν κυρίῳ· οὗτος γὰρ ὁ θεός ἡμῶν ἐστιν". Εἰ τοίνυν ὁ παραβάς τάς πρός ἀνθρώπους συνθήκας ἄσπονδός τις ἐστί καί σωτηρίας ἀλλότριος, τί λεκτέον περί τῶν διὰ τοῦ ἀρνεῖσθαι ἀθετούντων ἃς ἔθεντο πρός θεόν συνθήκας καί παλινδρομούντων ἐπί τὸν σατανᾶν, ᾧ βαπτιζόμενοι ἀπετάξαντο; Προτρεπτικός προς Μαρτύριον MPG 11,585

 

Σχόλιο: Παρατηρούμε την συνέχεια της διδαχής και στον επόμενο αιώνα, "να αθετήσουν τα του Θεού και να πάνε πάλι πίσω στον Σατανά τον οποίο στο βάπτισμα απέταξαν;"

Κυπριανός 210-258 μΧ
Μπορεί ο δούλος του Θεού να σταθεί εκεί για να μιλήσει (εννοεί μπροστά στον ειδωλολατρικό βωμό) αποκηρύσσοντας τον Χριστό, όταν έχει ήδη αποκηρύξει τον Σατανά και τον κόσμο;

Σχόλιο: Καίει το βάπτισμα τον Σατανά για αυτό προσπαθεί να το πολεμήσει με κάθε τρόπο. Στους διωγμούς προσπαθούσε να προσκυνήσει ο πιστός τον ειδωλολατρικό βωμό. Τώρα προσπαθεί να πλασάρει θεωρίες διαμέσω των αιρετικών κατά του βαπτίσματος και να το πολεμήσει ώστε ο άνθρωπος να προσκυνήσει τον αιρετικό βωμό. Ο Διάβολος στην τελετή της Σατανικής μύησης απαιτεί ο υποψήφιος οπαδός του να αποκηρύξει την Χριστιανική διδασκαλία και να σπάσει τον Σταυρό. Ο Σατανισμός προέρχεται από τον Διάβολο, οι αιρέσεις προέρχονται από τον Διάβολο, διδασκαλίαις δαιμονίων -- ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνος τούτου ἐτύφλωσε τὰ νοήματα, κοινός ο πατέρας για αυτό παρατηρούμε κοινά σημεία και στα τέκνα του. Αν ο Σατανάς χαίρεται όταν ο υποψήφιος λάτρης του αποκηρύσσει το Ορθόδοξο δόγμα και σπάει τον Σταυρό, πρέπει ωσαύτως να χαίρεται όταν κάποιος Χριστιανός παρασυρθεί από αιρετικούς και απορρίψει την ορθή διδασκαλία. Στους αιρετικούς η απόρριψη δεν γίνεται υπό συνθήκες αποτρόπαιες, νύχτα, μεσάνυχτα, μέσα σε δωμάτιο με πεντάλφες και νεκροκεφαλές, με μαύρα κεριά, με καρφωμένα κέρινα ομοιώματα και τα τοιαύτα. Σε αυτούς γίνεται όμορφα, πολιτισμένα, με ωραία λόγια, με λογικοφανή επιχειρήματα, με χαρούμενο πρόσωπο, με κομψό ντύσιμο.
Οι τρόποι διαφέρουν, το αποτέλεσμα είναι όμως το ίδιο.
Όταν κάποιος τυφλωθεί δεν έχει σημασία αν τυφλωθεί μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά ή μέσα σε ένα ανθοστολισμένο σαλόνι, εκείνο που μετράει είναι η απώλεια της οράσεως. Όταν κάποιος απορρίψει την Ορθοδοξία εκείνη την ώρα τυφλώνεται, αυτό χαροποιεί υπερβολικά τον Σατανά και κάνει τον αρχηγό του σκότους να πανηγυρίζει. Εφόσον μάλιστα προηγουμένως είχε βαπτιστεί το Χριστιανικό βάπτισμα με τις τρεις καταδύσεις στην κολυμβήθρα στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, τώρα με την άρνηση ο άρχοντας του σκότους και τα δαιμόνια πανηγυρίζουν.

 
Κύριλλος Ιεροσολύμων  313-386 μΧ
Eισήειτε πρώτον εις τον προαύλιον του βαπτιστηρίου οίκον, και προς τας δυσμάς εστώτες, ηκούσατε και προσετάττεσθε εκτείνειν την χείρα και ως παρόντι απετάττεσθε τω Σατανά. Χρή δε τούτο υμάς ειδέναι, ότι εν παλαιά ιστορία ούτος κείται ο τύπος. Ότε γαρ Φαραώ, ο πικρότατος και ωμότατος τύρρανος, κατέθλιβε των Εβραίων τον ελεύθερον λαόν και ευγενή ..... εκεί Μωσύς εις Αίγυπτον από του Θεού πεμπόμενος ενταύθα Χριστός εκ του Πατρός εις τον κόσμον αποστελλόμενος. Εκεί ίνα εξάγαγη λαόν εξ Αιγύπτο θλιβόμενον ώδε Χριστός ίνα ρύσηται τους εν τω κόσμω υπό της αμαρτίας καταπονούμενους ..... αλλ' όμως ακούεις, τεταμένη τη χειρί ως προς παρόντα ειπείν, αποτάσσομαι σοι, Σατανά. Βούλομαι και τίνος ένεκεν ίστασθαι προς δυσμάς, ειπείν αναγκαίν γαρ. Επειδή του φαινομένου σκότους τόπος αι δυσμαί εκείνος δε σκότος τυγχάνων, εν σκότω έχει το κράτος τούτου χάριν συμβολικώς προς δυσμάς αποβλέποντες, αποτάσσεσθε τω σκοτεινώ και ζοφερώ εκείνω άρχοντι. Μυσταγωγική Πρώτη Κατήχησις MPG 33,1068

Γρηγόριος Θεολόγος 329-389 μΧ
Γνώσῃ καὶ τοῖς σχήμασι καὶ τοῖς ῥήμασιν, ὡς ὅλην ἀποπέμπῃ τὴν ἀθεΐαν, οὕτως ὅλῃ θεότητι συντασσόμενος. Λόγος 40ος, Εις το άγιον βάπτισμα.
Τούτο ημίν το μέγα μυστήριον βούλεται· η εις Πατέρα και Υιόν και Άγιον Πνεύμα και το κοινόν όνομα πίστις και αναγέννησις, άρνησις αθεΐας και ομολογία θεότητος.

Ιωάννης Χρυσόστομος 344-407 μΧ
Αποτάσσομαι σοι, Σατανά, και τη πομπή σου, το παν απείληφε. Τούτο τοίνυν λέγομεν. Αποτάσσομαι σοι, Σατανά, ως εκεί μέλλοντες, κατά την ημέραν εκείνην, ταύτην απαιτείσθαι την φωνήν και φυλάξωμεν αυτήν, ίνα σώαν την παρακαταθήκην ταύτην αποδώμεν τότε· πομπή δε σατανική έστι θέατρα και ιπποδρομίαι και πάσα αμαρτία και παρατήρησις ημερών και κλήδονες και σύμβολα. MPG 49,239
Αποτάσσομαι σοι, σατανά, και τη πομπή σου και τη λατρεία σου, και συντάσσομαί σοι, Χριστέ, και μηδέποτε χωρίς της φωνής ταύτης εξέλθης· τούτο σοι βακτηρία έσται,τούτο όπλον, τούτο πύργος άμαχος. Και μετά του ρήματος τούτου και τον σταυρόν επί του μετώπου διατύπωσον· ούτω γαρ ου μόνο άνθρωπος απαντών, αλλ' ουδέ αυτός ο διάβολος βλάψαι τι δυνήσεται μετά τούτων σε ορών των όπλων πανταχού φαινόμενον. MPG 49,240
Ίνα αγιάσει, φησί, καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι. Ίνα παραστήση αυτήν εαυτώ ένδοξον την Εκκλησίαν, μη έχουσα σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλ' ίνα η αγία και άμωμος. Τω λουτρώ λούει αυτής την ακαθαρσίαν. Εν ρήματι, φησί. Ποίω; Εν ονόματι του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος. MPG 62,137

 

Σχόλιο: Εκτός από την αποταγή του Σατανά παρατηρούμε και στον Χρυσόστομο το σημείο του σταυρού, τον σταυρόν επί του μετώπου διατύπωσον.

Αποστολικές Διαταγές 380μΧ
Και όταν η προς αυτό λοιπόν το βαπτισθήναι ο κατηχηθείς, μανθανέτω τα περί της αποταγής του Διαβόλου και τα περί της συνταγής του Χριστού. Δει γαρ αυτών πρώτον μεν αποσχέσθαι των εναντίων· MPG 1,1041. Βιβλίο 7, Κεφάλαιο 40.
Απαγγελλέτω ουν ο βαπτιζόμενος εν τω αποτάσσεσθαι "Αποτάσσομαι τω Σατανά και τοις έργοις αυτού και ταίς πομπαίς αυτού και ταίς λατρείας αυτού και τοις αγγέλοις αυτού και ταις εφευρέσεσιν αυτού και πάσι τοις υπ' αυτόν". Μετά δε την αποταγήν συντασσόμενος λεγέτω, ότι "Και συντάσσομαι τω Χριστώ και πιστέυω και βαπτίζομαι εις ένα αγένητον μόνον αληθινόν Θεόν".

"Διονύσιος" Αεροπαγίτης 4xx μΧ
Τον προσοιόντα την οίον προτέραν ζωήν απεκδύσασα και μέχρι των κατ' εκείνην εσχάτων σχέσεων απολύσασα γυμνόν και ανυπόδετον ίστησι προς δυσμάς αφορώντα, και τη των χειρών απώσει τας της αλαμπούς κακίας αναινόμενον (αναίνομαι=απορρίπτω) κοινωνίας, και την εγγενομένην αυτώ της ανομοιότητος έξιν ώσπερ εκπνέοντα και τα ολικάς ομολογήσαντα προς το του θεοειδούς εναντίον αποταγάς. De Ecclesiastica Hierarchia, Περί της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, MPG 3,401

Αμβρόσιος Μεδιολάνων 339-397 μΧ
Μετά από αυτό τα Άγια των Αγίων ανοίχτηκαν για εσένα και εισήλθες στο άδυτο της αναγεννήσεως, θυμήσου τι σε ρώτησαν, θυμήσου και τι απάντησες. Αποκήρυξες τον Διάβολο και τα έργα του, τον κόσμο και τις απολαύσεις του. Η απάντηση σου δεν φυλάσσεται σε τάφους νεκρών αλλά στο βιβλίο των ζωντανών. Είδες εκεί τον διάκονο (levitam) είδες τον ιερέα (sacerdotem) είδες τον μέγιστο ιερέα/τον Αρχιερέα (summum sacerdotem). Αναλογίσου όχι την σωματική μορφή αλλά την χάρη των μυστηρίων (mysteriorum). Μίλησες υπό την παρουσία αγγέλων γιατί έχει γραφτεί ὅτι χείλη ἱερέως φυλάξεται γνῶσιν, καὶ νόμον ἐκζητήσουσιν ἐκ στόματος αὐτοῦ, διότι ἄγγελος Κυρίου παντοκράτορός ἐστιν. Μαλ. 2,7. MPL 16,391 De Mysteriis, Lib1,Cap2. Σε παρένθεση είναι οι λέξεις στο πρωτότυπο.

Σχόλιο: Ο προφήτης Μαλαχίας σε αυτό τον στίχο λέγει, "διότι τα χείλη του ιερέως πρέπει να διαφυλάττουν και να εκφράζουν πάντοτε την αληθινή γνώση. Γιατί οι άνθρωποι από το στόμα του αναζητούν να μάθουν τον νόμο του Θεού, διότι ο ιερεύς είναι αγγελιαφόρος Κυρίου του Θεού του Παντοκράτορα."
Summum sacerdotem, superus - superior - supremus ή summus, οπότε summus sacerdos ίσον Αρχιερέας και ο Ιερώνυμος εννοεί τον Eπίσκοπο. Summus sacerdos αποκαλεί τον επίσκοπο και ο Τερτυλλιανός. Δηλαδή βλέπουμε το ειδικό ιερατείο στην Καινή, βλέπουμε τον Αρχιερέα τον ιερέα και τον διάκονο όπου αυτός ενίοτε ονομάζεται Λευίτης κατά το σχήμα της Παλαιάς, είδαμε levitam. Το σχήμα Επίσκοπος, Ιερέας, Λευίτης, βλέπουμε και στα λεγόμενα του Κλήμη Ρώμης 35;-100μΧ. Τῷ γὰρ ἀρχιερεῖ ἴδιαι λειτουργίαι δεδομέναι εἰσὶν καὶ τοῖς ἱερεῦσιν ἴδιος ὁ τόπος προστέτακται καὶ λευΐταις ἴδιαι διακονίαι ἐπίκεινται· ὁ λαϊκός ἄνθρωπος τοῖς λαϊκοῖς προστάγμασιν δέδεται. 
Και στον Κυπριανό βλέπουμε το ειδικό ιερατείο. Είδες αδελφέ ότι η ειδική ιεροσύνη συνεχίζεται και στην εποχή της Καινής; Αν αιρετικοί διδάσκαλοι σε έμπλεξαν στα δίχτυα τους και τους εξαφάνισαν για αυτό δεν τους βλέπεις, φύγε μακριά από αυτούς. Ποια χείλη θα ακούσεις για το θέμα; Τον Αμβρόσιο, τον Κλήμη Ρώμης, τον Κυπριανό, ο οποίος και εκείνος μαρτύρησε επί Δεκίου όπως οι Άγιοι Δέκα που εορτάζουν σήμερα ή θα ακούσεις τον κάθε νεοφανή αιρετικό ;

Νείλος Αγκυρανός;  ; - 430 μΧ
Όταν μέλης προβαίνειν τα πρόθυρα του πυλώνος, τούτο φθέξαι το ρήμα πρώτον, Αποτάσσομαί σοι, Σατανά, και τη πομπή σου και τη λατρεία σου και συντασσομαί σοι, Χριστέ και μηδέποτε χωρίς της φωνής ταύτης εξέλθης. Τούτο σοι βακτηρία έσται τούτο όπλον τούτο πύργος άμαχος. Μετά του ρήματος τούτου και τον σταυρόν επί του μετώπου διατύπωσον. Ούτω γαρ ου μόνον άνθρωπος απαντών, αλλ' ουδέ αυτός ο διάβολος βλάψαι τι δυνήσεται, μετά τούτον σε των όπλων ορών πανταχού φαινόμενον. Επιστολή 287, τω Ευδαίμονι Σχολαστικώ, MPG 79,525

Σχόλιο: Και εδώ βλέπουμε να σημειώνουν επάνω τους το σημείο του Σταυρού οι Χριστιανοί, τον σταυρόν επί του μετώπου διατύπωσον. Δεν μπορεί να βλέπει τον σταυρό ο Σατάν για αυτό τον μετατρέπει σε πάσσαλο, δείτε κάτω μάρτυρες του Ιεχωβά.

Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ Διαβόλου τόν Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας· φρίττει γάρ καί τρέμει, μή φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τήν δύναμιν, ὅτι νεκροὺς ἀνιστᾷ καί θάνατον κατήργησε. Διά τοῦτο προσκυνοῦμεν τήν ταφήν σου καί τήν Ἔγερσιν.
Πολλοί γάρ περιπατοῦσιν, - οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δέ καί κλαίων λέγω, τοὺς ἐχθρούς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ

Ιερώνυμος 347-420 μΧ
Στρεφόμενοι προς την Ανατολή κάνουμε Διαθήκη με τον ήλιο της δικαιοσύνης. MPL 25,1068. 

Σχόλιο: εδώ ο Ιερώνυμος περιγράφει την σύνταξη με τον Χριστό επειδή ο λόγος το προτάσσει, όπως είδαμε οι άλλοι συγγραφείς λένε για απόταξη Διαβόλου επειδή είναι το κατάλληλο για την επιχειρηματολογία τους. Συντάσσομαι τω Χριστώ λέει ο Ιερώνυμος. Οπότε εδώ ξανά βλέπουμε την συνέχεια της διδαχής στους αιώνες αλλά και το ότι στρεφόμαστε προς ανατολάς. Αυτό γίνεται ώστε να αντικρίσουμε τον Ήλιο της δικαιοσύνης Χριστό ο οποίος φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο. Ο απόστολος Ιωάννης μας λέει για τον Χριστό ότι είναι το φως του κόσμου που φωτίζει κάθε άνθρωπο που γεννιέται, Ἦν τό φῶς τό ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον Ιω. 1,9. Η φράση ήλιος δικαιοσύνης την οποία αναφέρει ο Ιερώνυμος είναι από τον στίχο, καί ἀνατελεῖ ὑμῖν τοῖς φοβουμένοις τό ὄνομά μου ἥλιος δικαιοσύνης. Μαλ. 4,2.  

Γνωρίζεις αγαπητέ αδελφέ πως εννόησαν οι πρώτοι Χριστιανοί την προφητεία του Μαλαχία στο 1,11; Διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου ἕως δυσμῶν τὸ ὄνομά μου δεδόξασται ἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐν παντὶ τόπῳ θυμίαμα προσάγεται τῷ ὀνόματί μου καὶ θυσία καθαρά, διότι μέγα τὸ ὄνομά μου ἐν τοῖς ἔθνεσι, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. 
Δες εδώ πως, Θεία Ευχαριστία Μέρος 5ο.
Ποια χείλη θα πιστέψεις αδελφέ; 
Των Χριστιανών συγγραφέων έως το 450μΧ που είδαμε ή τον νεοφανή χθεσινό αιρετικό; Όπως έχει αναφερθεί στην ανάρτηση Νηπιοβαπτισμός, ο Τερτυλλιανός ή ο Ιππόλυτος ομιλούν και σε ηλικιωμένους Χριστιανούς οι οποίοι όταν ήταν μικροί διδάχτηκαν από αυτόπτες των αποστόλων, ο Ιωάννης Θεολόγος πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του 90μΧ. Θα ήταν κωμικό να υποστηρίξουμε ότι περιγράφουν κάποια πρακτική της φαντασίας τους και μάλιστα στους σύγχρονούς τους Χριστιανούς εφόσον είναι εμφανές ότι η αποταγή του Σατανά αναφέρεται ως κάτι το εντελώς σύνηθες. Φυσικά αυτό μας δείχνει ότι η πρακτική δεν θα άρχισε λίγο πριν γράψει ο Τερτυλλιανός ή ο Ωριγένης, έτσι από όλα αυτά καταλαβαίνουμε ότι η απόταξη είναι παραδεδομένη από τους Αποστόλους. 
Όπως γνωρίζουμε αυτή η παράδοση συνεχίζεται και σήμερα στην Εκκλησία, την μόνη Εκκλησία, αυτήν που διαφύλαξε ανόθευτη την διδαχή του Χριστού και των Αποστόλων,
την Ορθόδοξο Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Οι ενήλικες ομολογούν αλλά τα νήπια και βαπτίζονται και λαμβάνουν την Θεία Ευχαριστία, ο Τερτυλλιανός κάνει αναφορά και σε μικρά παιδιά που βαπτίζονται και σε νονό. Δηλαδή δεν ισχύει το ψευτοεπιχείρημα ότι επειδή δεν μπορούν να ομολογήσουν ή δεν πρέπει να βαπτιστούν. Είναι φανερό από όσα είδαμε ότι ουδέποτε έπαιξε κάποιο ρόλο το ότι τα βρέφη δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την διδασκαλία διότι το βάπτισμα αλλάζει την φύση του νηπίου και όπως ασυναίσθητα εισήλθε στην Πτωτική κατάσταση έτσι ασυναίσθητα εξέρχεται. 
Το τελευταίο οχυρό ή μάλλον κρυψώνα, των αιρετικών διδασκάλων που μπλέκουν αθώους στα δίχτυα τους καταρρέει. Αυτοί ομοιάζουν με στρατιώτες που αρνούνται να δεχθούν ότι ο πόλεμος τελείωσε και παραμένουν για χρόνια κρυμμένοι στα δάση της αιρέσεως επιμένοντας να πολεμούν τον Κύριο και την Εκκλησία του.

Κωμικές διαστρεβλώσεις από τους μάρτυρες του Ιεχωβά. 

Ο Χριστός σταυρωμένος σε πάσαλο. Η απόρριψη της Αγίας Τριάδος είναι η πρώτη θύρα της κολάσεως, η δεύτερη θύρα σχετίζεται με την αποκήρυξη του Σταυρού. Στον υποψήφιο σατανιστή που βρίσκεται μέσα στον κύκλο με την πεντάλφα δίνεται ένας σταυρός για τον σπάσει, απόρριψη του Σταυρού. Παρόμοια και όποιος γίνει μάρτυς του Ιεχωβά παύει να θεωρεί τον Σταυρό ως ιερό σύμβολο του Χριστιανισμού. Ο Σατανισμός προέρχεται από τον Διάβολο, οι αιρέσεις προέρχονται από τον Διάβολο, κοινός ο πατέρας, για αυτό παρατηρούμε κοινά σημεία και στα τέκνα του.

"Αληθινά σου λέω σήμερα, θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο". 

Επειδή δεν συμφέρει το σήμερα, αφού θα αποδεικνύει ότι οι κεκοιμημένοι άμεσα είναι με τον Χριστό και δεν κοιμούνται αλλά έχουν συνείδηση, το κόμμα μεταφέρεται μετά το σήμερα. Το κόμμα μετά το σήμερα λες και ο ληστής είχε αμφιβολία αν ο Χριστός του μιλούσε σήμερα.... Λες και μπορεί να υπέθετε ο ληστής ότι ο Χριστός του μιλάει άλλη μέρα, χτες ή αύριο. Ή λες και ο Χριστός υπονοούσε ότι σήμερα του λέει αλήθεια αλλά αύριο μπορεί να του έλεγε ψέμματα. Ο Παράδεισος είναι "κήπος" και "πάρκο" και επάνω στην Γη, έχει δε πολλά και άφθονα φαγητά "για να τρώνε όλοι", τουτέστιν Παράδεισος με άφθονες μάσες. Και μιας και οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν παραδέχονται αθάνατη ψυχή, τότε μετά θάνατον έχουμε το κωμικό να υπάρχει μια ιδιόρρυθμη Βουδιστική μετεμψύχωση σε έναν Μωαμεθανικό παράδεισο. Πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια Ψαλ. 95,5. Οι θεοί εθνών προέρχονται από τον Διάβολο, οι αιρέσεις προέρχονται από τον Διάβολο, κοινός ο πατέρας για αυτό παρατηρούμε κοινά σημεία και στα τέκνα του. Άραγε και στην άλλη ζωή οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα στέκονται στα Παραδείσια πάρκα να μοιράζουν την Σκοπιά σε όσους αναστήθηκαν για να την μελετούν ώστε να μην πεθάνουν ξανά; Ο Χριστός είπε στον καλό ληστή ότι θα είναι μαζί αλλά.... "δεν θα βρίσκεται ακριβώς μαζί με τον ληστή. Όχι, ο Ιησούς θα βρίσκεται στον ουρανό από όπου θα κυβερνάει", τον κήπο με τα ζαρζαβατικά. Αληθινά σου λέω σήμερα, που λέει ο λόγος θα είσαι μαζί μου στο πάρκο. 

  

Ο Διάβολος μετατρέπει πονηρά τους οπαδούς του χωρίς να αυτοί το κατανοούν σε άθεους. Όταν η Σκοπιά λέει "να καταγράψει και να αναστήσει το ίδιο το άτομο" εννοεί να εμφυτεύσει την προσωπικότητα του σε έναν νέο εγκέφαλο. Ο Θεός αντί να κρατάει ζωντανό το ίδιο το άτομο μετά θάνατον όπως αρμόζει σε Παντοδύναμο Θεό, δημιουργεί ένα εντελώς νέο άτομο στο οποίο έχει εμφυτεύσει προσωπικότητα και αναμνήσεις. Ανθρώπινη "αθανασία". Αθανασία όχι του Θεού αλλά της τεχνολογίας.

Η αθεΐα προέρχεται από τον Διάβολο, οι αιρέσεις προέρχονται από τον Διάβολο.

Κοινός ο πατέρας, για αυτό παρατηρούμε κοινά σημεία και στα τέκνα του

 

Προσδοκώ κλωνοποίηση νεκρών και άτομο που θα νομίζει ότι είμαι εγώ αμήν
 

Ο πατήρ της αθεΐας Σατάν εξαφανίζει τον Θεό κάνοντάς τον αποκύημα φαντασίας. Αιώνια ζωή λες και δεν υπάρχει Θεός, ο Διάβολος μετατρέπει πονηρά τους οπαδούς του χωρίς να αυτοί το κατανοούν σε άθεους. Ο άνθρωπος στρεφόμενος σε άνθρωπο για την μακροζωία ή την αθανασία του θα λάβει αυτό που μπορεί να ληφθεί από την φύση του δότη. Δηλαδή από το προσωρινό θα λάβει το προσωρινό ενώ θα πρέπει να στραφεί στο αιώνιο ώστε να αποκτήσει το αιώνιο. Από το προσωρινό δεν θα αποκτήσει την γνήσια αιωνιότητα αλλά θα του δοθεί ένα υποκατάστατο της. Η αιώνια ζωή και η συνέχεια της ύπαρξης που θα του προσφερθεί θα είναι κάποια ταινία ή κάποια εικόνα με αυτόν. Εν τέλει θα είναι "αιώνια" ζωή στην ανάμνηση του δότη της αθανασίας, θα είναι μια εντός εισαγωγικών αθανασία. "Αθανασία" των φωτό και βίντεο. Ο άνθρωπος παύει να υπάρχει οριστικώς. Όμως όλα αλλάζουν όταν ο άνθρωπος αποτανθεί στο αιώνιο για να του δοθεί το αιώνιο. Εκεί δεν υπάρχει υποκατάστατο αλλά το γνήσιο, εκεί ο άνθρωπος δεν ζει αιώνια διαμέσου της ανάμνησης αλλά ζει ο ίδιος αιώνια.

μετεμψυχώνεσε σε μάσες και..... εκτελείς ή εκτελείσε

 

Ιδιόρρυθμη Βουδιστική μετεμψύχωση σε Μωαμεθανικό παράδεισο

Posted in Η απόταξη του Σατανά στην βάπτιση