Χιλιετής Βασιλεία

10/2/2017 Αγίου Χαραλάμπους

Χιλιετής Βασιλεία Χιλιασμός

Αγαπητοί στην σημερινή ανάρτηση θα δούμε εν συντομία το θέμα Χιλιετής βασιλεία.
Ο Χριστός με την σταυρική του θυσία καταργεί τον Διάβολο και ελευθερώνει τον άνθρωπο από την τυραννία του Διαβόλου η θεωρία όμως της Χιλιετούς λέει ότι κάποτε αργότερα ο διάβολος δένεται για 1000 χρόνια και ο Χριστός βασιλεύει. Βεβαίως είναι άμεσα φανερό ότι είναι περιττό ένα τρίτο δέσιμο του Διαβόλου αφού όχι μόνο δεν προσφέρει κάτι αλλά καταργεί την Σταυρική θυσία και τον Χριστό ως βασιλιά. Η Γραφή είναι ξεκάθαρη και μας λέει ότι ο Χριστός είναι βασιλιάς ήδη και δεν περιμένει στο μέλλον να βασιλεύσει.
εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβάλλουσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ὑμῶν ἔσονται εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾿ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν, ἐν εἰρήνῃ ἐστὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ· ἐπὰν δὲ ὁ ἰσχυρότερος αὐτοῦ ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτόν, τὴν πανοπλίαν αὐτοῦ αἴρει, ἐφ᾿ ᾗ ἐπεποίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ διαδίδωσιν. Λουκ. 11,19-22
Δηλαδή, εάν εγώ με την συνεργασία του Βεελζεβούλ διώχνω δαιμόνια τα πνευματικά σας τέκνα που εξορκίζουν δαιμόνια με την δύναμη ποιου τα βγάζουν; Για αυτό εκείνοι που δεν τους κατηγορείτε για αυτό το έργο τους θα είναι δικαστές σας και θα σας καταδικάσουν για την διπροσωπία σας. Εάν όμως εγώ με δάκτυλο και δύναμη Θεού διώχνω τα δαιμόνια αυτό αποδεικνύει ότι έφθασε επάνω σας η βασιλεία του Θεού. Όταν ο ισχυρά εξοπλισμένος φυλάσσει την αυλή του μένουν ασφαλισμένα τα υπάρχοντά του. Όταν όμως έλθει εναντίον του ισχυρός και τον νικήσει του παίρνει τα όπλα στα οποία είχε στηρίξει την πεποίθησή του και διαμοιράζει σαν λάφυρα τα υπάρχοντά του. 
Δηλαδή ο Χριστός ξεκάθαρα μας λέει ότι έρχεται και ως δυνατότερος νικάει και λαφυραγωγεί τον διάβολο. Το ίδιο βλέπουμε και στην παράλληλη περικοπή από τον Ματθαίο καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν ἐν τίνι ἐκβαλοῦσι; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ἔσονται ὑμῶν εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Πνεύματι Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾿ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἢ πῶς δύναταί τις εἰσελθεῖν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἁρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον δήσῃ τὸν ἰσχυρόν; καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. Ματθ. 12,27-29
Εάν εγώ βγάζω τα δαιμόνια με την βοήθεια του Βεελζεβούλ όπως εσείς λέτε, τα πνευματικά σας τέκνα με την δύναμη τίνος τα βγάζουν; Γιατί δεν τους κατηγορείτε; Για αυτό εκείνοι θα σας καταδικάσουν για την μοχθηρία σας και την υποκρισία σας. Εάν όμως εγώ διώχνω τα δαιμόνια με την δύναμη του Πνεύματος του Θεού, αυτό αποδεικνύει ότι έφθασε σε εσάς η βασιλεία του Θεού. Πως μπορεί κάποιος να εισέλθει στο σπίτι του ισχυρού και να αρπάξει τα υπάρχοντά του, εάν πρώτα δεν δέσει τον ισχυρό;
Ο Χριστός ξανά μας δίνει μιας εικόνα στην οποία με έναν ισχυρό ο οποίος έχει όπλα και κρατεί αιχμαλώτους. Άλλος όμως ισχυρότερος τον νικάει τον δένει και μπαίνει στο σπίτι του αρπάζοντας όσους κρατούσε αιχμαλώτους, δηλαδή τους ανθρώπους. Ξεκάθαρα βλέπουμε ότι ο Χριστός κατανικάει και δένει τον διάβολο, ερημώνει την βασιλεία του αρπάζοντας αυτούς που κρατεί αιχμαλώτους και όλο αυτό αποδεικνύει στους Φαρισαίους ότι έφτασε η βασιλεία του Θεού, άρα ο Χριστός είναι ήδη βασιλιάς.
Ας δούμε άλλο χωρίο ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ᾿ ἔστι τὸν διάβολον, καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας. Εβρ. 2,14-15 Δηλαδή, επειδή τα παιδιά του Θεού έχουν πάρει όλα την ασθενή και φθαρτή ανθρώπινη φύση για αυτό και ο Χριστός κατά παρόμοιο τρόπο πήρε σάρκα και αίμα, χωρίς όμως καμία αμαρτία. Έγινε άνθρωπος για να εξουδετερώσει με τον θάνατό του και να καταργήσει τον διάβολο και να απαλλάξει αυτούς οι οποίοι ένεκα του φόβου του θανάτου κυριαρχούνται καθ' όλον το διάστημα της ζωής τους από την καταθλιπτική δουλεία της αγωνίας και του τρόμου απέναντι στον θάνατο.
Είναι ξανά εμφανές ότι τώρα βασιλεύει ο Χριστός έτσι ο Διάβολος απογυμνώνεται εντελώς από την εξουσία του. Στον Ιωάννη βλέπουμε την ίδια διδαχή περί κατάργησης της βασιλεία του Διαβόλου. Νῦν κρίσις ἐστὶ τοῦ κόσμου τούτου, νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω· Ιω. 12,31 Τώρα κρίνεται ο κόσμος, τώρα ο άρχοντας του κόσμου θα κρημνιστεί από την εξουσία του και θα ριχτεί έξω. Και αργότερα στον Ιωάννη ξανά βλέπουμε ότι ο Διάβολος έχει κριθεί και φυσικά έχει καταδικαστεί χάνοντας την εξουσία του, περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται Ιω. 16,11. Έχουμε τις φράσεις: ἐκβληθήσεται ἔξω·-- κέκριται -- καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ᾿ ἔστι τὸν διάβολον -- δήσῃ τὸν ἰσχυρόν -- νικήσῃ αὐτόν. Δηλαδή βλέπουμε τον Διάβολο να νικιέται, να δένεται, να καταργείται, να ρίχνεται έξω. Άρα ο Διάβολος νικιέται, δένεται, καταργείται το κράτος του ενώ Χριστός είναι βασιλιάς και έχει εξουσία επάνω στα πάντα καθώς μας λέγει ο ίδιος καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς Ματθ. 28,1 δεν κάθεται αδρανής ώστε σε κάποια μελλοντική στιγμή να βασιλεύσει αρχίζοντας τότε το σωτήριο έργο του. Όχι μόνο είναι βασιλιάς αλλά η Γραφή μας τον παρουσιάζει ως βασιλιά βασιλέων. Καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον, βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων. Αποκ. 19,16. Αυτό είναι περιφραστικός υπερθετικός και σημαίνει υπέρτατος άρχοντας, βασιλιάς υπεράνω όλων. Σε άλλο σημείο της Γραφής βλέπουμε ότι οι μάγοι ρωτάνε που είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων; ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Και ενώ οι Μάγοι τον αποκαλούν βασιλιά οι διάφοροι αιρετικοί του αφαιρούν τον τίτλο και τον βάζουν να περιμένει ώστε να λάβει την βασιλεία αργότερα.  Άλλο στοιχείο που μας δείχνει ότι η Χιλιετής είναι φανταστικό δημιούργημα συνιστά το γεγονός ότι στα εσχατολογικά διαγράμματα που βλέπουμε στην Καινή Διαθήκη απουσιάζει παντελώς η Χιλιετής Βασιλεία. 
Η Β' Παρουσία παρουσιάζεται ως το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας και η αρχή μιας αιώνιας βασιλείας των πιστών που θα είναι πάντοτε σὺν Κυρίῳ στον ουρανό ενώ στην αντίπερα μεριά, αιώνιου αυτοπροορισμού μακράν του Θεού των αρνητών.
Λανθάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέλοντας ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ γῆ ἐξ ὕδατος καὶ δι᾿ ὕδατος συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόγῳ, δι᾿ ὧν ὁ τότε κόσμος ὕδατι κατακλυσθεὶς ἀπώλετο· οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόγῳ τεθησαυρισμένοι εἰσὶ πυρὶ τηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ ἀπωλείας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων.Ἓν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶς, ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας, ὥς τινες βραδυτῆτα ἡγοῦνται, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι.Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾖ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται.Β' Πέτρ.3,5-10
Την ημέρα του Κυρίου οι σημερινοί ουρανοί και Γη θα εξαφανιστούν με βοή θα αναφλεγούν και οι ουρανοί και η γη θα κατακαούν. Η μεγάλη ημέρα του Θεού κατά την οποία οι ουρανοί φλεγόμενοι θα διαλυθούν και τα στοιχεία του σύμπαντος θα λιώσουν και καινούργια Γη και ουρανοί θα υπάρξουν.
Το διάγραμμα είναι, ημέρα Κυρίου σε άγνωστη ημερομηνία, σε αυτήν ο ουρανός και η Γη καταστρέφονται, κρίση, νέα Γη και ουρανοί. Ας δούμε το διάγραμμα του Ματθαίου
Καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστὸς ἢ ὧδε, μὴ πιστεύσητε· ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. ᾿Ιδοὺ προείρηκα ὑμῖν ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μὴ ἐξέλθητε, ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε· ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ὅπου γὰρ ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί. Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾿ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν. Ματθαίος 24, 22-31
Μεγάλη θλίψη, ο ήλιος σβήνει, το σύμπαν σείεται, τα αστέρια πέφτουν, σημείο του Σταυρού στον ουρανό, άγγελοι συνάγουν τους εκλεκτούς, αυτοί είναι πάντα με τον Χριστό. Το εσχατολογικό διάγραμμα τελειώνει κατά τον ίδιο τρόπο και στον ευαγγελιστή Λουκά, καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.  Στον Παύλο διαβάζουμε για ανάσταση νεκρών, αρπαγή ζωντανών πιστών και μετά είναι το τέλος ανθρώπινης ιστορίας, ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα. Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να παραλείπεται ένα τέτοιο μέγιστο γεγονός αν υπήρχε. Αφενός διότι θα είναι αιτία μεγάλης ελπίδας και χαράς για τους Χριστιανούς και αφετέρου διότι τα εσχατολογικά διαγράμματα που δίδει ο Χριστός και οι Απόστολοι είναι πλήρη. Αν η Χιλιετής ήταν αληθινή θα έγραφαν για αυτήν οι Ευαγγελιστές. Όμως ούτε ο Ματθαίος ούτε ο Μάρκος ούτε ο Λουκάς μιλούν για 1000ετη βασιλεία. Δεν ομιλούν γιατί δεν υπάρχει. Ούτε ο απόστολος Παύλος στις 14 επιστολές του κάνει λόγο για επίγειο Βασιλεία του Χριστού επί 1000 έτη ούτε οι άλλοι Απόστολοι στις υπόλοιπες επιστολές της Καινής Διαθήκης.
Επόμενο στοιχείο που κάνει απαγορευτική την ύπαρξη Χιλιετούς είναι ότι εφόσον ένας και μόνο άνθρωπος αναστηθεί ή λάβει άφθαρτο σώμα έχουμε άμεσα την νίκη κατά του θανάτου και εκπληρώνεται το λεχθέν της Γραφής ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀθανασίαν, τότε γενήσεται ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος· κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος - και - ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος·.
Άρα υπάρχει τέλος της ανθρώπινης ιστορίας και δεν έχουμε θνητούς οι οποίοι μπαίνουν σε Χιλιετή βασιλεία, ζουν, τεκνοποιούν, πεθαίνουν.
Θα σκεφτεί ίσως κάποιος ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί ή ότι θα έχουμε αναστάσεις σε διάφορες φάσεις και έτσι όταν αναστηθεί ο τελευταίος τότε έχουμε την νίκη κατά του θανάτου. Αυτό όμως αποκλείεται κατηγορηματικά από την Γραφή. 
Ο Παύλος λέει ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο, δηλαδή, όταν αυτό το φθαρτό ενδυθεί την αθανασία τότε θα έχει εκπληρωθεί ο λόγος που λέει νικήθηκε ο θάνατος. Καταρχήν όταν μιλάει ο Παύλος ο Χριστός έχει ήδη αναστηθεί, άρα φανερά εξαιρεί τον Χριστό. Έτσι έχουμε από την μια τον Χριστό και από την άλλη όλους τους ανθρώπους. 
Δεύτερον η λέξη τοῦτο δεν εννοείται ως το δικό του σώμα αλλά όλων. Εάν λοιπόν τοῦτο δηλαδή το σώμα του αποστόλου Παύλου του ενός ή του άλλου Χριστιανού ενδυθεί την αφθαρσία τότε κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος. Η φράση κατεπόθη εἰς νῖκος, σημαίνει νικήθηκε εντελώς εξαφανίστηκε, δεν υπάρχει πια. Άρα έχουμε και εδώ την Γραφή να μας λέει για τον θάνατο ότι καταργείται εντελώς με την ανάσταση ενός και μόνο σώματος το οποίο γεγονός μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τμηματική ανάσταση και άνθρωποι που ανασταίνονται για να μπουν στην Χιλιετή.
Όλοι θα αναστηθούν την ίδια εποχή και η μόνη διαφορά θα είναι ότι η ανάσταση θα αρχίσει από τους πιστούς διότι με αυτόν τον τρόπο ο Χριστός τιμάει τους δικούς του, όπως τιμητική είναι και η αρπαγή που θα γίνει σε ορισμένους από τους ζώντες. Την στιγμή που θα τελειώνει η ανθρώπινη ιστορία αυτοί οι πιστοί οι οποίοι είναι εν ζωή στην Γη θα αρπαχτούν από αγγέλους και θα συναντήσουν τον Χριστό. Επειδή δεν υπάρχει τμηματική ανάσταση για αυτό αναλήφθηκε ο Ενώχ και ο Ηλίας και είναι με το φθαρτό σώμα τους. Θα έρθουν την εποχή του Αντίχριστου θα κηρύξουν και αυτός θα τους σκοτώσει.
Ας δούμε τώρα το χωρίο της Αποκαλύψεως 20,4-5 επάνω στο οποίο βασίζεται η λανθασμένη θεωρία περί Χιλιετούς βασιλείας. Καὶ εἶδον θρόνους, καὶ ἐκάθησαν ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ κρῖμα ἐδόθη αὐτοῖς, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πεπελεκισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ οἵτινες οὐ προσεκύνησαν τὸ θηρίον οὔτε τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔλαβον τὸ χάραγμα ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτῶν καὶ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτῶν· καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ τοῦ Χριστοῦ χίλια ἔτη· καὶ οἱ λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἕως τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. αὕτη ἡ ἀνάστασις ἡ πρώτη.
Η φράση είδα τις ψυχές των πεπελεκισμένων μας δίδει άμεσα την σκέψη ότι αυτή η βασιλεία είναι πνευματική. Η λέξη ψυχή στην Γραφή έχει διάφορες έννοιες μέσα σε αυτήν είναι η έννοια άτομο, μέσα στο καράβι ήταν 20 ψυχές λέει ο Απόστολος, εδώ όμως έχουμε ξεκάθαρα την έννοια της λέξεως ψυχή ως την αθάνατη πνευματική ύπαρξη. 
Η φράση είδα τας ψυχὰς τῶν πεπελεκισμένων ... καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ τοῦ Χριστοῦ χίλια ἔτη· εάν την μεταφράσουμε "είδα τα σώματα και αναστήθηκαν" είναι αντίθετη με το σκεπτικό της φράσης και την έννοια που δίνει στο ψυχή.
Αν εκλάβουμε την "πρώτη ανάσταση" του χωρίου αυτού ότι ομιλεί για σωματική ανάσταση θα πρέπει να δεχθούμε ότι θα υπάρξει κάποια ανάσταση, δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, στους λοιπούς των αναστημένων νεκρών.
Μακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων μέρος ἐν τῇ ἀναστάσει τῇ πρώτῃ· ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχει ἐξουσίαν, ἀλλ᾿ ἔσονται ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ, καὶ βασιλεύσουσι μετ᾿ αὐτοῦ χίλια ἔτη. Θα πρέπει να δεχθούμε ότι αυτούς ή κάποιους από αυτούς που δεν είχαν πάρει μέρος στην πρώτη σε σειρά σωματική ανάσταση νεκρών θα έχει εξουσία ο δεύτερος θάνατος με οποιαδήποτε έννοια και να θεωρηθεί, είτε πνευματικός είτε σωματικός θάνατος. Δηλαδή πολλοί ή λίγοι αναστημένοι της δεύτερης τρίτης ανάστασης θα ξαναπεθάνουν. Αυτό όμως είναι ενάντια στην Χριστιανική διδασκαλία διότι ξεκάθαρα αυτή μας διδάσκει ότι μια μόνο αφθαρτοποίηση θα γίνει στον κάθε ένα μας και δεν θα μπορεί να πεθάνει ξανά, δεν θα υπάρξει ξανά σωματικός θάνατος για τον αναστημένο ενώ οι αναστημένοι θα ακούσουν την φωνή του Χριστού θα εξέλθουν εκ των μνημείων και θα υπάρξει μια μόνιμη κατάσταση, δηλαδή δεν γίνεται να υπάρξει δεύτερος θάνατος ούτε με την σωματική έννοια ούτε με την πνευματική για κανένα αναστημένο.
Δείτε παρακάτω σύνδεσμο περί μιας και μοναδικής αναστάσεως.
Μακάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων μέρος ἐν τῇ ἀναστάσει τῇ πρώτῃ· ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχει ἐξουσίαν, ἀλλ᾿ ἔσονται ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ, καὶ βασιλεύσουσι μετ᾿ αὐτοῦ χίλια ἔτη. Το χωρίο ερμηνεύεται ως εξής: Μακάριος είναι αυτός που πίστεψε στον Χριστό και έτσι αναστήθηκε πνευματικά, αυτός μπορεί μεν να πεθάνει αλλά ο πνευματικός θάνατος δεν έχει εξουσία επάνω του, δεν θα πάει στην κόλαση, αλλά θα βασιλεύει με τον Χριστό και εδώ στην Γη διότι οι Χριστιανοί απολαμβάνουν εν τινι μέτρω τις επαγγελίες από τώρα, αλλά θα βασιλεύει και στον ουρανό όταν πεθάνει διότι θα είναι με τον Χριστό. Παρατηρήστε ότι αυτή η ερμηνεία έρχεται σε πλήρη αρμονία, πρώτον με την κατάργηση του θανάτου η οποία δεν γίνεται τμηματικά αλλά στο τέλος της ανθρώπινης ιστορίας, οπότε δεν μπορεί να έχουμε πρώτη δεύτερη τρίτη ανάσταση. Δεύτερον με την αδυναμία θανάτου μετά την ανάσταση, κανείς αναστημένος δεν πεθαίνει ξανά ούτε πνευματικά ούτε σωματικά. Τρίτον με την εξήγηση στην έννοια δεύτερος θάνατος που δίδει η Αποκάλυψη αμέσως μετά, 8 στίχους πιο κάτω καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός· οὗτος ὁ θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν. Ο δεύτερος θάνατος είναι αυτός, το ρίξιμο μέσα στην λίμνη του πυρός.
Όμως όλο αυτό συμπαρασύρει και την πρώτη ανάσταση του στίχου Αποκ. 20,5 καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ τοῦ Χριστοῦ χίλια ἔτη· καὶ οἱ λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἕως τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη. αὕτη ἡ ἀνάστασις ἡ πρώτη στο να εννοεί όχι πρώτη ανάσταση σωματική αλλά την ανάσταση που έγινε όταν πίστεψαν στον Χριστό και έτσι το χωρίο να ερμηνεύεται ως εξής, επειδή πήραν μέρος στην πρώτη ανάσταση, που είναι όταν πίστεψαν στον Χριστό, δεν έχει εξουσία σε αυτούς ο δεύτερος θάνατος, δηλαδή η κόλαση, μπήκαν στην Βασιλεία του Θεού με την πρώτη ανάσταση βασιλεύουν στην Γη αλλά θα βασιλεύσουν και στον ουρανό για μεγάλο χρονικό διάστημα που αναφέρεται συμβολικά με την φράση χιλιόχρονη βασιλεία.  
Επιπλέον αυτών οι προϋποθέσεις της αδυναμίας του δευτέρου θανάτου ισχύουν γενικώς για όλους τους αγίους αφού σε όλους δεν έχει εξουσία ο δεύτερος θάνατος ο οποίος είναι η κόλαση, το ρίξιμο στην φωτά. Άρα η φράση ἐπὶ τούτων ὁ δεύτερος θάνατος οὐκ ἔχει ἐξουσίαν, δεν γίνεται να είναι μια αχρείαστη διαπίστωση, ένας πλεονασμός, μια απλή παρατήρηση του πασίγνωστου, αφού ούτως ή άλλως ισχύει για όλους τους αγίους.
Έτσι οδηγούμαστε ξανά στο συμπέρασμα ότι η φράση ἐπὶ τούτων δεν ομιλεί μόνο για συγκεκριμένους αγίους που θα πάρουν μέρος σε κάποια πρώτη ανάσταση αλλά ομιλεί για όλους τους αγίους. Ο άγιος έχει πάρει μέρος στην ανάσταση την πρώτη, δηλαδή την πνευματική ανάσταση, όταν πίστεψε στον Χριστό. Αυτή η ανάσταση τον έκανε και άγιο και αθάνατο και βασιλιά έτσι ο δεύτερος θάνατος, το αιώνιο πυρ, δεν έχει εξουσία επάνω του. Το ότι δεν θα υπάρχει πρώτη, δεύτερη, τρίτη ανάσταση, δηλαδή δεν υπάρχει τμηματική ανάσταση αλλά όλοι μαζί οι νεκροί θα αναστηθούν και τότε θα καταργηθεί ο θάνατος οπότε δεν υπάρχει και Χιλιετής που λαμβάνουν μέρος πρώτοι αναστάντες, μας βεβαιώνει και το περιστατικό της Μάρθας όταν αυτή μιλάει για τον Λάζαρο με τον Χριστό.
Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἀναστήσεται ὁ ἀδελφός σου λέγει αὐτῷ Μάρθα· οἶδα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. 
Η Μάρθα μιλάει ξεκάθαρα για ανάσταση νεκρών στο σύνολο τους και ότι αυτή η καθολική ανάσταση θα λάβει χώρα την τελευταία ημέρα της ανθρώπινης ιστορίας. Ο Χριστός αποδέχεται αυτό το λεχθέν της Μάρθας ότι θα αναστηθεί ο Λάζαρος την τελευταία ημέρα μαζί με όλους τους νεκρούς λέγοντας της κατ' ουσίαν ότι ναι μεν θα γίνει αυτό που λες αλλά εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή, δηλαδή ότι έχει την δύναμη να δίδει ζωή και θα τον αναστήσει και τώρα. Ειδάλλως τα λόγια του Χριστού είναι κομπασμός, "εγώ είμαι που θα τους αναστήσω".
Δείτε ανάρτηση Ανάσταση Νεκρών στην οποία η Γραφή μας αποδεικνύει ότι θα υπάρξει μια ανάσταση ταυτόχρονα για όλους.

Η ιδέα της Χιλιετούς Βασιλείας δημιουργεί πολλαπλά παράδοξα και απαράδεκτα, έτσι είναι φανερό ότι είναι αιρετική διδαχή. Τα παράδοξα είναι πολλά και ανάλογα με την εκάστοτε έκδοση της Χιλιετούς που πλασάρει η κάθε αίρεση.
Ιδού μερικά.

➤ Ο Χριστός λέει ψέμματα. 

Στην Χιλιετή ο Χριστός έρχεται και ιδρύει μια υλιστική μοναρχία η οποία ουσιαστικά καταργεί τα λεχθέντα της πρώτης παρουσίας τα οποία έλεγαν για πνευματική βασιλεία που "δεν είναι εκ του κόσμου τούτου". Έτσι ο Χριστός γίνεται ο Μεσσίας που ήθελαν οι Ιουδαίοι αλλά σε άλλο χρόνο. Αλλά οπουδήποτε έχει αναφερθεί βασίλειο του Θεού στην Γραφή αυτό είναι πνευματικό. Οπότε η Χιλιετής έρχεται σε ευθεία αντίθεση όχι μόνο με την γενική ιδέα της Βασιλείας του Θεού που υπάρχει στην Γραφή αλλά σε ευθεία αντιπαράθεση και με τα ίδια τα λόγια του Χριστού περί αυτής στον Πιλάτο. ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· εἰ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἦν ἡ βασιλεία ἡ ἐμή, οἱ ὑπηρέται ἂν οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντο, ἵνα μὴ παραδοθῶ τοῖς ᾿Ιουδαίοις· νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν. Δηλαδή, αποκρίθηκε ο Ιησούς στον Πιλάτο, η βασιλεία μου δεν είναι από τον κόσμο αυτό, αν ήταν από τον κόσμο αυτό οι ακόλουθοι μου θα αγωνίζονταν να μην παραδοθώ στους Ιουδαίους, τώρα όμως δεν συμβαίνει αυτό και άρα η βασιλεία μου δεν είναι κοσμική. 
Ο Χριστός δηλαδή είπε στον Πιλάτο ότι το βασίλειο του δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.
Εάν ο Χριστός έχει και επίγειο βασίλειο είπε μισή αλήθεια, δηλαδή ψέμματα, αφού εν τέλει το βασίλειο του θα είναι και εκ του κόσμου τούτου ασχέτως εάν έλθει αργότερα.
Ίσως κάποιος σκεφτεί ότι λέει νῦν και αυτό σημαίνει ότι αργότερα θα υπάρξει, αλλά όταν ο Χριστός λέει νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν δεν εννοεί ότι τώρα δεν είναι επίγεια όμως κάποτε μετά θα είναι. Το νυν είναι βεβαιωτικό και δεν έχει καμία σημασία χρονική και το βλέπουμε αυτό σε διάφορα σημεία στον ευαγγελιστή Ιωάννη.
Ιωάννης 8,40 λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· εἰ τέκνα τοῦ ᾿Αβραὰμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ ᾿Αβραὰμ ἐποιεῖτε νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ· τοῦτο ᾿Αβραὰμ οὐκ ἐποίησεν. Αν ήσασταν παιδιά του Αβραάμ θα κάνατε αυτά που έκανε ο Αβραάμ, αλλά τώρα ζητάτε να με σκοτώσετε, εμένα ένα άνθρωπο που έχω ακούσει την αλήθεια που σας είπα από τον Θεό, ο Αβραάμ δεν το έκανε αυτό.
Ιωάννης 15,22 εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν· νῦν δὲ λέγετε ὅτι βλέπομεν· ἡ οὖν ἁμαρτία ὑμῶν μένει. Αν ήσασταν τυφλοί δεν θα είχατε αμαρτία, τώρα όμως λέτε, βλέπουμε, η αμαρτία σας λοιπόν μένει.
Ιωάννης 15, 24, εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν. Αν δεν είχα έρθει και δεν τους είχα μιλήσει δεν θα είχαν αμαρτία, τώρα όμως πρόφαση δεν έχουν για την αμαρτία τους.
Ο Χριστός στον Πιλάτο λέει, αν ήμουν επίγειος βασιλιάς οι οπαδοί μου θα αγωνίζονταν για εμένα, τώρα όμως δεν συμβαίνει αυτό, άρα δεν είμαι επίγειος βασιλιάς. Και ούτε πρόκειται να είναι ειδάλλως ο Χριστός είπε μισή αλήθεια ολόκληρο ψέμα.

➤ Η Σταυρική θυσία δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος σωτηρίας. 

Ο διάβολος πλανούσε και πλανά τα έθνη, πλάνησε και τον Ισραήλ. Εφόσον η αιτία της πλάνης και απιστίας των ανθρώπων δεν είναι η μη οικειοθελής αποδοχή του Χριστού αλλά η ελευθερία κινήσεων του Σατάν τότε δεν είναι ούτε αρκετή ούτε προσιτή η σταυρική θυσία και το δέσιμο Σατάν που προήλθε από αυτήν. Ποιος ο λόγος λοιπόν να κηρυχθεί ο σταυρωμένος Χριστός στα έθνη; Καθίσταται αναποτελεσματικός ο τρόπος σωτηρίας δια Σταυρού και οικειοποιήσεως της θυσίας από τον θέλοντα αφού αυτός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να σώσει ο Χριστός όσο πιο πολλούς μπορεί. Αν πρέπει να γίνει έτσι αργότερα, τότε στην πραγματικότητα αυτό που σώζει τα έθνη και τους περισσότερους είναι το απόλυτο δέσιμο του Σατάν και όχι η σταυρική θυσία.
Αυτή θα μπορούσαμε να την δεχθούμε ότι είναι σωτήρια και προσιτή αλλά σε λίγους. 
Για τους πολλούς χρειάζεται δέσιμο του Σατάν, οπότε τι φταίνε αν δεν πίστεψαν κάποιοι; Ήρθε με λάθος τρόπο η πρόταση για σωτηρία. Έτσι στην θεωρία της Χιλιετούς έχουμε το δέσιμο Σατάν να ισοδυναμεί ή καλύτερα να υπερβαίνει την σταυρική θυσία.
Σημειωτέον ότι έχουμε έρθει σε αυτή την φάση του σχεδίου σωτηρίας αφού περάσαμε από τον λόγο, (εποχή Ευαγγελισμού), στο σημείο (Αντίχριστος), έπειτα στο μεγαλύτερο σημείο, (εμφάνιση προφητών, ανάσταση τους), στην γνώση (εμφάνιση Χριστού) αλλά όμως τελικά για την σωτηρία χρειάζεται το δέσιμο Σατάν. Εάν χρειάζεται και νέο δέσιμο Σατάν για να εκλείψει η κακία τότε όχι μόνο υποβιβάζουμε την Σταυρική θυσία αλλά δεχόμαστε ότι ο Θεός φταίει που θα καταδικαστούν άνθρωποι διότι ο Σατανάς έχει καταλυτική επίδραση στην ανθρώπινη ύπαρξη και η σωτηρία που θα έπρεπε να προσφέρει ο Θεός είναι όχι σταύρωση και οικειοποίηση της θυσίας από τον θέλοντα, αλλά δέσιμο του Σατανά.

➤Στην Χιλιετή ο Χριστός γίνεται Αντίχριστος. 

Ο Σατανάς δένεται, αλλά το οριστικό και απόλυτο δέσιμο δεν μπορεί παρά να έγινε με την σταύρωση. Με νέο δέσιμο έχουμε απαράδεκτη κατάσταση διότι τώρα, μετά την Σταυρική θυσία, όποιος θέλει δέχεται τον Χριστό και ο διάβολος δεν έχει εξουσία επάνω του. Όποιος δεν θέλει παραμένει οικειοθελώς υπό την επήρεια του Σατάν. 
Μετά τον Αντίχριστο αυτή η κατάσταση έχει έρθει ένα βήμα παραπέρα, έχει ήδη υπάρξει παιδαγωγική τιμωρία αλλά και πατρική παράκληση. Μάλιστα έχει αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας η ύπαρξη Θεού πριν εμφανιστεί ο Χριστός για δεύτερη φορά, πόσο μάλλον όταν έρχεται για να κυβερνήσει στην Γη και είναι ορατός. Έχουμε στους αρνητές την απόρριψη του Χριστού εν γνώση, δείγμα έσχατης αμετανοησίας και πωρώσεως.
Έτσι όλοι όσοι ήταν επί Γης έχουν οικειοθελώς πιστέψει ή απορρίψει τον Χριστό.
Είναι περιττό ένα νέο δέσιμο αφού το μόνο που κάνει είναι να μετατρέπει τον Χριστό σε κάποιον που θέλει οπωσδήποτε να τον πιστέψουν, ακόμη και με το ζόρι. 
Δηλαδή ο Χριστός γίνεται... Αντίχριστος και "με ράβδο σιδηρά" προσπαθεί να τον αποδεχθούν οι άπιστοι με το ζόρι.  

➤ Ο Χριστός Θεός βρέφος.  

Από ανθρώπους που δεν θα είναι Χριστιανοί η Γραφή μας διδάσκει ότι δεν θα υπάρξει αντίσταση στον Αντίχριστο και αυτό είναι πολύ λογικό αφού έχουν αρχηγό της αρεσκείας τους. Καὶ ἐδόθη αὐτῷ πόλεμον ποιῆσαι μετὰ τῶν ἁγίων καὶ νικῆσαι αὐτούς, καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν καὶ λαὸν καὶ γλῶσσαν καὶ ἔθνος καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Αποκ. 13,7-9
καὶ ποιεῖ τὴν γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα προσκυνήσωσι τὸ θηρίον τὸ πρῶτον, οὗ ἐθεραπεύθη ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ. Αποκ. 13,12
καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν Αποκ. 13,16.
Ὧδε ἡ ὑπομονὴ τῶν ἁγίων ἐστίν, οἱ τηροῦντες τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν πίστιν Ἰησοῦ. καὶ ἔδωκα αὐτῇ χρόνον ἵνα μετανοήσῃ, καὶ οὐ θέλει μετανοῆσαι ἐκ τῆς πορνείας αὐτῆς. ὅτι αἷμα ἁγίων καὶ προφητῶν ἐξέχεαν, καὶ αἷμα αὐτοῖς ἔδωκας πιεῖν· ἄξιοί εἰσι. Αποκ. 14,12. 

καὶ ἐβλασφήμησαν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ ἐκ τῶν πόνων αὐτῶν καὶ ἐκ τῶν ἑλκῶν αὐτῶν, καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν. Αποκ. 16,11.
Σύμφωνα με την Γραφή οι επί Γης άνθρωποι τον καιρό του Αντίχριστου χωρίζονται σε 2 κατηγορίες η πρώτη είναι οι "άγιοι" τῶν ἁγίων και η δεύτερη κατηγορία είναι οι λοιποί. Αυτοί οι δεύτεροι αναφέρονται ως πάντες, πάσα φυλή και λαός, μικροί μεγάλοι πλούσιοι φτωχοί. Δηλαδή η αποστασία και η αθεΐα θα έχει φτάσει στον μέγιστο βαθμό, φυσικά αυτός είναι και ο λόγος που θα έλθει ο αντίχριστος. Έτσι εφόσον η απιστία έχει φτάσει στο ζενίθ όσοι δεν συγκαταλέγονται στους αγίους θα λάβουν οικειοθελώς το χάραγμα και θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο. Φαίνεται καθαρά ότι οι μη πιστοί είναι εντελώς πωρωμένοι και δεν μετανοούν παρά τις σφοδρές Θεϊκές παιδαγωγίες. Οι απειθείς μασούσαν τις γλώσσες από τις παιδαγωγίες Κυρίου αλλά συνέχεια βλασφημούν, δεν θέλουν τον Χριστό με κανένα τρόπο, έχουν διαβολοποιηθεί. Αποκ. 16:9,11,21 καὶ ἐκαυματίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦμα μέγα, καὶ ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔχοντος ἐξουσίαν ἐπὶ τὰς πληγὰς ταύτας, καὶ οὐ μετενόησαν δοῦναι αὐτῷ δόξαν / καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, οἳ οὐκ ἀπεκτάνθησαν ἐν ταῖς πληγαῖς ταύταις, οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὐτῶν / καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν φαρμακειῶν αὐτῶν οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν κλεμμάτων αὐτῶν.
Εάν έχουμε κάποια συνέχεια με Χιλιετή Βασιλεία στην οποία θα λάβουν μέρος, οι λύσεις για να πιστέψουν οι ασεβείς είναι δύο, παιδαγωγία και λόγος. 
Η παιδαγωγία όμως σε αυτούς είναι αναποτελεσματική όπως ήδη φάνηκε.  
Ο Χριστός εάν επιμένει να μιλάει σε απειθείς, οι οποίοι ήδη ξέρουν για αυτόν και τον έχουν απορρίψει επανειλημμένως, θα πρέπει να τους καταστρέψει την προσωπικότητα. Το να προσπαθήσει ο Χριστός να τους κάνει Χριστιανούς χρησιμοποιώντας μάλιστα και απόλυτο δέσιμο Σατάν σημαίνει απεμπόληση του ὅστις θέλει και καταστροφή της βουλήσεώς τους. Από την άλλη όμως πλευρά αναποτελεσματικός αποδείχτηκε και ο λόγος ο οποίος δεν είναι τώρα πια σε επίπεδο πίστης αλλά γνώσης, όσοι αρνούνται έχουν δει τόσα. Εάν ο Χριστός έφτιαχνε μια Χιλιετή όχι μόνο καταργεί ότι έχει πει αλλά αντιστρέφει οτιδήποτε είπε εξ αρχής της Δημιουργίας. Και εδώ ο αντικείμενος (αντίθετος) ξεμπροστιάζεται ότι η Χιλιετής είναι πλάνη του, αφού δική του υπογραφή είναι το να εμφανίζει τον Χριστό να λέει τα αντίθετα από ότι πριν. Και δεν σταματάει εδώ ο παραλογισμός, ο Χριστός αφού θα έχει δημιουργήσει ένα τέλειο βασίλειο για να πιστέψει κάποιος, είναι αυτός ορατός και ο Σατανάς δεμένος, εν τέλει τον.... λύνει ώστε να επαναφέρει σε κακή βούληση ορισμένους ή τα παιδιά τους (αναλόγως τι λέει η κάθε αίρεση, τα οποία παιδιά έχουν μεγαλώσει στο απολύτως ιδανικό περιβάλλον) και το κάνει αυτό με σκοπό άγνωστο, ίσως ώστε να υπάρξουν άπιστοι ώστε να γίνει ο πόλεμος Γώγ - Μαγώγ. Με αυτό οι οπαδοί της Χιλιετούς μετατρέπουν τον Χριστό σε κουκλοπαίκτη που δημιουργεί ανόητες καταστάσεις. Έτσι όλη Δημιουργία έχει την αρχή της στον εγωισμό και στο καπρίτσιο του Θεού. Το Θεϊκό βρέφος το οποίο βλέπουμε στην φάτνη μετατρέπεται σε Θεό βρέφος. Θεός με μυαλό μωρού.

➤ Ο Χριστός είναι άδικος. 

Στην Χιλιετή έχουμε καταστάσεις άγνωστες στην ουσία του Χριστιανισμού. Οι πιστοί που βάσταξαν το μένος του Αντιχρίστου και δεν δολοφονήθηκαν, που βάσταξαν την θλίψη που "ποτέ δεν υπήρξε πριν και δεν θα υπάρξει ξανά", που αναφέρονται ως εκλεκτοί, θα είναι με φθαρτά σώματα και αδικημένοι ενώ οι αναστημένοι ή αυτοί που έχουν αρπαχτεί στον ουρανό και κατέβηκαν πάλι στην Γη (ανάλογα με τι λέει η κάθε θεωρία) θα είναι με άφθαρτα σώματα και ευνοημένοι. Όμως ο Χριστός πάντοτε φέρεται με ισονομία σε όλους. Αν παρατηρήσουμε την Βίβλο θα δούμε ότι ο τίτλος εκλεκτός είναι τίτλος όχι αυτών που πιστεύουν αλλά αυτών που είναι άγιοι, είναι τίτλος των αντάξιων της Θείας κλήσεως. 

Αντάξιων αλλά... εντελώς παραπεταμένων. 

Και στην Γη να θλίβονται από τον Αντίχριστο και με φθαρτά σώματα στην Χιλιετή.

Καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι. Ματθ. 22,24 Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί. Λουκ. 14,16. Εδώ πάει στο καλάθι των αχρήστων και η περιβόητη αρπαγή πριν τον Αντίχριστο. Οι ἐκλεκτοί εδώ στην Γη και για αυτούς λιγοστεύουν οι ημέρες, ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται.

➤ Γελοία δημιουργία. 

Στην Χιλιετή θα υπάρχει εξωφρενική σύνθεση ανθρώπινου πληθυσμού διότι θα συνυπάρχουν άνθρωποι αθάνατοι και θνητοί. Ο Χριστός θα είναι στην Γη βασιλιάς ενώ θα πλαισιώνεται από κάποιους με άφθαρτα σώματα που δεν θα έχουν ανάγκη τροφής και όχι μόνο. Οι αναστημένοι θα μπορούν να περνάνε μέσα από τοίχους, να πετάνε, να πηγαίνουν από το ένα μέρος στο άλλο με καταπληκτική ταχύτητα, με λίγα λόγια θα έχουν τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες που βλέπουμε στον αναστημένο Χριστό ο οποίος μπήκε κεκλεισμένων των θυρών στο σπίτι που ήταν οι Απόστολοι.
Δηλαδή θα έχουμε πραγματικότητα τους.... Χ-ΜΕΝ και τον Καθηγητή Χ.
Τους Χ(ριστιανούς)-ΜΕΝ(ανθρώπους) και τον Καθηγητή Χ(ριστό).
Αυτοί θα βασιλεύουν επάνω σε θνητούς και θα προσπαθούν να πιστέψουν οι ασεβείς με το ζόρι. Προφανώς με την βοήθεια των υπερδυνάμεων των Χ-ΜΕΝ.
Φυσικά είναι περιττό να ειπωθεί ότι τέτοιες καταστάσεις είναι εντελώς κωμικές.

 

➤ Υπεργελοία Δημιουργία. 

Αν το προηγούμενο φαίνεται κωμικό ας δούμε την Ιεχωβίτικη σύνθεση πληθυσμού. 

Ο Θεός δημιουργεί κλώνους και στον εγκέφαλο τους μεταφυτεύει τις εμπειρίες των προηγούμενων ανθρώπων. Επί παραδείγματι εσείς πεθαίνετε και στην Χιλιετή δημιουργεί έναν κλώνο που νομίζει ότι είσαστε εσείς. Έπειτα χαρούμενοι όλοι οι "αναστημένοι" τρώνε από τα άφθονα φρούτα και ζαρζαβατικά περνώντας φίνα και ξεφαντώνουν γιορτάζοντας την Βουδιστική μετεμψύχωση τους στον Μωαμεθανικό παράδεισο. 

 

Χιλιετής, και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα

Χιλιετής Βασιλεία σημαίνει παραμύθι των αιρετικών. 

Και σύμφωνα με την Ιεχωβίτικη έκδοση του παραμυθιού εδώ στην Γη επί 1000 χρόνια οι κλώνοι θα τρώνε τα πιο ωραία βερίκοκα και τα πιο ωραία ζαρζαβατικά ενώ σύμφωνα  με την Προτεσταντική έκδοση του παραμυθιού οι μισοί θα έχουν φθαρτά σώματα και θα τρώνε ενώ οι άλλοι μισοί, αυτοί που έχουν αρπαγεί για 7 χρόνια στο μεσουράνημα, δεν θα τρώνε γιατί θα έχουν άφθαρτα σώματα και θα φαντάζουν σαν εξωγήινοι στα μάτια των άλλων που θα τρώνε…. 

 

 

Σειρά Χιλιετής Βασιλεία

Ολίγα περί Χιλιετούς

Χιλιετής Βασιλεία

 

Posted in Χιλιετής Βασιλεία