Των ουρανίων στρατιών αρχιστράτηγοι μετάφραση

Των ουρανίων στρατιών αρχιστράτηγοι

Απολυτίκιο Αγίων Αρχαγγέλων

Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι δυσωποῦμεν ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι ἵνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας ἐκτενῶς καί βοῶντας, εκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.

Τῶν οὐρανίωv στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι,

Το απολυτίκιο ξεκινάει κάνοντας λόγο για αρχιστρατήγους των ουρανίων στρατιών. Ο απόστολος Παύλος μας λέει το εξής για τις ουράνιες δυνάμεις, υπεράνω πάσης ἀρχῆς καί ἐξουσίας καί δυνάμεως καί κυριότητος καί παντός ὀνόματος ὀνομαζομένου οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλά καί ἐν τῷ μέλλοντι·. Εφ. 1,21. Και έβαλε τον Θεάνθρωπο υψηλότερα από τους αγγέλους, πάνω από κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη και κυριότητα και από κάθε άλλο αγγελικό και ένδοξο όνομα που υπάρχει και ονομάζεται όχι μονάχα στην παρούσα ζωή αλλά και στην μέλλουσα. Λίγο αργότερα ο απόστολος κάνει ξανά λόγο για ουράνιες στρατιές, ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καί ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις διά τῆς ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ Εφ. 3,10. Έμεινε απόκρυφη αυτή η αλήθεια για να γίνει τώρα γνωστή στα πνευματικά τάγματα του ουρανού, στις αρχές και εξουσίες, η πολυποίκιλη σε μορφές και τρόπους ενεργείας σοφία του Θεού. Εδώ αναφέρονται οι λέξεις, αρχής, εξουσίας, δυνάμεως, κυριότητος, οι οποίες μας δηλώνουν συγκροτημένη δομή. Ο ευαγγελιστής Λουκάς και ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιούν ίδιες φράσεις, αρχές και εξουσίες, για το ανθρώπινο σύστημα πραγμάτων. Ὑπομίμνησκε αὐτούς ἀρχαῖς καί ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρός πᾶν ἔργον ἀγαθόν ἑτοίμους εἶναι. Τιτ. 3,1. Όταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς ἐπί τάς συναγωγάς καί τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας, μή μεριμνᾶτε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε·. Λουκ. 12,11. Όταν σας οδηγούν υπόδικους εμπρός στις συναγωγές και στις αρχές και τις εξουσίες, μη ταραχτείτε τι θα απολογηθείτε ή τι θα πείτε. Δηλαδή βλέπουμε την Βίβλο να μας δηλώνει ότι οι ουράνιες δυνάμεις έχουν οργανωμένο σώμα. Λίγα κεφάλαια μετά τα ανωτέρω αποσπάσματα της προς Εφεσίους επιστολής, θα παρατηρήσουμε ότι σε αυτήν ο απόστολος μας συμβουλεύει να ντυθούμε πανοπλία του Θεού. Δηλαδή παρομοιάζει τον Χριστιανό με έναν στρατιώτη, διά τοῦτο ἀναλάβετε τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ. ἐνδύσασθε τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρός τό δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρός τάς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρός αἷμα καί σάρκα, ἀλλά πρός τάς ἀρχάς, πρός τάς ἐξουσίας, πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. Εφ. 6,11-13. Ντυθείτε τα όπλα του Θεού ώστε να μπορείτε να αντισταθείτε στις μεθοδείες του διαβόλου. Διότι ο αγώνας μας δεν είναι αγώνας προς ανθρώπους αλλά προς τις πονηρές αρχές και εξουσίες, προς τους καταχθόνιους κοσμοκράτορες που κυριαρχούν σε όσους βρίσκονται στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού αυτού αιώνα. Ο αγώνας μας διεξάγεται εναντίον των πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομιάς της ουράνιας βασιλείας. Για αυτό πάρετε όλα τα όπλα που δίνει ο Θεός ώστε να μπορέσετε να αντισταθείτε και να σταθείτε σταθερά.

Ο απόστολος αναφέρει δυο φορές την φράση πανοπλία Θεού, αναφέρει την λέξη πάλη δηλαδή αγώνας, την λέξη αντιστήναι δηλαδή αντίσταση απέναντι στον εχθρό, άρα μας δηλώνεται ότι διεξάγεται αόρατος πόλεμος. Βλέπουμε επίσης ότι αναφέρονται και για τους δαίμονες οι λέξεις αρχές και εξουσίες οι οποίες αναφέρθηκαν για τους αγγέλους, ταῖς ἀρχαῖς καί ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίοις -- πρός τάς ἀρχάς, πρός τάς ἐξουσίας, πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου. Για τους δαίμονες μπορεί να ειπωθεί πρός τάς ἀρχάς, πρός τάς ἐξουσίας εν τοις καταχθονίοις. Οπότε μας αποκαλύπτεται από τον απόστολο ότι όχι μόνο οι άγγελοι αλλά και οι δαίμονες έχουν συγκροτημένη δομή η οποία αντιθέτως με αυτήν των αγγέλων αποσκοπεί στην παραπλάνηση και στην ήττα των ανθρώπων. Η συγκροτημένη δομή των αγγέλων δεν είναι όπως γνωρίζουμε την στρατιωτική δομή στην Γη. Δηλαδή οι άγγελοι δεν κάνουν κάτι παρά την θέλησή τους ούτε εκτελούν διαταγές. Όλοι μηδενός εξαιρετέου θέλουν αυτό που θέλει και ο Θεός. Ενεργούν από αγάπη στον Θεό και τους ανθρώπους και μας βοηθούν στον αόρατο πόλεμο εναντίων των καταχθόνιων αρχών και εξουσιών. Για το θέμα της προσφώνησης αρχιστράτηγοι θα μας βοηθήσει ο προφήτης Δανιήλ. Εκεί έχουμε να λέγεται το εξής, καί ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναστήσεται Μιχαήλ ὁ ἄρχων ὁ μέγας, ὁ ἑστηκὼς ἐπί τούς υἱούς τοῦ λαοῦ σου· Δαν. 12,1. Κατά τον καιρό εκείνο θα εγερθεί ο μέγας άρχων Μιχαήλ ο οποίος στέκεται προστάτης των υιών του λαού σου. Στις όχθες του ποταμού Τίγρη εμφανίζεται στον Δανιήλ κάποιο ουράνιο πρόσωπο με όψη αστραφτερή, μάλλον ήταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ, και του αποκαλύπτει τι θα συμβεί στο μέλλον. Με την φράση Μιχαήλ ὁ ἄρχων ὁ μέγας γίνεται λόγος για τον Ταξιάρχη ο οποίος είναι "προστάτης στους γιούς του λαού σου". Τώρα ο λαός του Χριστού είναι ο Χριστιανικός λαός και ο Ταξιάρχης ή αλλιώς "ο ουράνιος αρχιστράτηγος" όπως αναφέρει το απολυτίκιο ή αλλιώς "ο μέγας άρχων Μιχαήλ" όπως αναφέρει ο Δανιήλ, είναι προστάτης του πνευματικού λαού του Θεού, δηλαδή τώρα είναι εστηκώς επί τους Χριστιανούς. Όλοι γνωρίζουμε τα θαύματα που επιτελεί. Επί παραδείγματι στον Μανταμάδο Λέσβου βρίσκεται η πασίγνωστη θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ο πασίγνωστος "Ταξιάρχης". Τα αόρατα θαύματα του Ταξιάρχη είναι απείρως περισσότερα από τα ορατά και αυτά θα επικαλεστούμε σε λίγο με την φράση της αύλου ημών δόξης. Από τα χωρία που είδαμε στην Βίβλο, άριστα οι άγγελοι προσφωνούνται με την στρατιωτική ορολογία που αναφέρει το απολυτίκιο. Αυτό διότι παρουσιάζονται να έχουν συγκροτημένη δομή, να είναι βοηθοί των στρατιωτών του Θεού ανθρώπων, να είναι εναντίων των Διαβολικών στρατευμάτων. Οι άγγελοι μπορούν καταλλήλως να αποκαλεστούν, ασώματοι στρατιώτες, ουρανίων στρατιών μέλη, στρατιώτες ασωμάτων τάξεων, συστρατιώτες ανθρώπων ή μπορεί καταλλήλως να ειπωθεί, των ουρανίων στρατιών αρχιστράτηγε Μιχαήλ ή στρατηγέ των ασωμάτων τάξεων Γαβριήλ όπως παρατηρούμε να λέγεται στο απολυτίκιο του αρχάγγελου Γαβριήλ. Φερωνυμίᾳ καταλλήλῳ ἐμπρέπων, καθυπουργεῖς ἐν τῇ τοῦ Λόγου σαρκώσει, ὡς στρατηγός τῶν Ἀσωμάτων τάξεων· ὅθεν εὐηγγέλισαι, τῇ Παρθένῳ Μαρίᾳ, χαῖρε προσφωνῶν αὐτῇ, τόν Θεόν γάρ συλλήψῃ· ὃν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἡμᾶς, τούς σὲ ὑμνοῦντας, Γαβριήλ Ἀρχάγγελε.

δυσωποῦμεv ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι,

Στο χωρίο της προς Εφεσίους επιστολής όπου είδαμε να γίνεται λόγος για στρατιώτες Θεού, ο απόστολος συνεχίζει κάνοντας αναφορά στον οπλισμό του στρατιώτη. Παρομοιάζει την αλήθεια με την στρατιωτική ζώνη, την πίστη με την ασπίδα, τον λόγο του Θεού με σπαθί και άλλα εφόδια του στρατιώτη και καταλήγει ως εξής, διά πάσης προσευχῆς καί δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντί καιρῷ ἐν Πνεύματι, καί εἰς αὐτό τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καί δεήσει περί πάντων τῶν ἁγίων Εφ. 6,18. Να παρακαλείτε με προσευχές τον Κύριο να σας βοηθήσει ώστε να αξιοποιήσετε τον οπλισμό αυτό προσευχόμενοι σε κάθε καιρό με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Να επιμένετε πολύ στο έργο της προσευχής. Να είσθε άγρυπνοι με κάθε εγκαρτέρηση και με δέηση για όλους γενικώς τους Χριστιανούς. Σύμφωνα με όσα μας συμβουλεύει και ο απόστολος Παύλος, δυσωπούμεν τους αρχαγγέλους, δηλαδή εκτενώς παρακαλούμε εκζητώντας την αρωγή τους. Οι δεήσεις μας πρέπει να είναι εκτενείς και επίμονες.

ἵvα ταῖς ὑμῶv δεήσεσι τειχίσητε ἡμᾶς,

Οι Άγγελοι οι Άγιοι και εξαιρετικά η Υπεραγία Θεοτόκος έχουν τεθεί από τον Θεό ως προστασία μας. Η Θεοτόκος είναι προς εμάς τείχος ακράδαντον όπως λέει και ο Μικρός Παρακλητικός Κανόνας. Για αυτήν την φράση του Μικρού Παρακλητικού Κανόνος και την φράση του απολυτίκιου κατάλληλο είναι να δούμε στον προφήτη Ιερεμία το εξής που λέει ο Κύριος προς αυτόν, ἰδού τέθεικά σε ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὡς πόλιν ὀχυράν καί ὡς τεῖχος χαλκοῦν, ὀχυρόν πᾶσι τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα καί τοῖς ἄρχουσιν αὐτοῦ καί τῷ λαῷ τῆς γῆς, καί πολεμήσουσί σε καί οὐ μή δύνωνται πρός σε, διότι μετά σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, εἶπε Κύριος. Ιερ. 1,18-19 Ιδού Ιερεμία, σε έχω θέσει και αναδείξει κατά την σημερινή ημέρα σαν οχυρωμένη πόλη και σαν τείχος χάλκινο, απόρθητο από όλους τους βασιλείς του Ιούδα και τους άρχοντες του βασιλείου αυτού και τον λαό της χώρας αυτής. Θα πολεμήσουν αυτοί εναντίον σου αλλά δεν θα μπορέσουν να κατορθώσουν τίποτα, διότι εγώ θα είμαι μαζί σου για να σε λυτρώσω από τα χέρια τους είπε ο Κύριος. Εξαιρετικά η Υπεραγία Θεοτόκος μας προστατεύει και όπως παρατηρήσαμε έχουμε τον Θεό να αναφέρει ότι ο Ιερεμίας τειχίζει τον λαό. Ο προφήτης είναι τείχος το οποίο έλκει την δύναμη του από τον Θεό, μετά σοῦ ἐγώ εἰμι, εγώ θα είμαι μαζί σου. Ομοίως και οι Αρχάγγελοι μας τειχίζουν με τις δεήσεις και τις πράξεις τους. Είναι βοηθοί και προστάτες μας στον καλό αγώνα που δίδουμε εναντίων των δαιμονικών στρατευμάτων. Οι άγγελοι είναι αοράτως γύρω από εμάς και μας προστατεύουν. Αυτό έκαναν και με τον προφήτη Δανιήλ τον οποίο προστάτεψαν από τα λιοντάρια, καί εἶπε Δανιήλ τῷ βασιλεῖ· βασιλεῦ, εἰς τούς αἰῶνας ζῆθι ὁ Θεός μου ἀπέστειλε τόν ἄγγελον αὐτοῦ, καί ἐνέφραξε τά στόματα τῶν λεόντων, καί οὐκ ἐλυμήναντό με, ὅτι κατέναντι αὐτοῦ εὐθύτης εὑρέθη ἐμοί· καί ἐνώπιον δέ σου, βασιλεῦ, παράπτωμα οὐκ ἐποίησα. Δανιήλ 6,21-22. Δηλαδή, είπε ο Δανιήλ, βασιλιά ο Θεός έστειλε τον άγγελό του και έκλεισε τα στόματα των λεόντων και έτσι κανείς από αυτούς δεν με έβλαψε, διότι εγώ το σωστό έπραξα απέναντι του Θεού. Αλλά και απέναντί σου δεν διέπραξα κανένα σφάλμα. Σε άλλο περιστατικό βλέπουμε τον προφήτη Ελισαίο μαζί με τον υποτακτικό του τον Γιεζί να έχουν περικυκλωθεί από ολόκληρο στρατό. Ο Γιεζί βλέποντας τον στρατό ο οποίος τους είχε περικυκλώσει φοβήθηκε. Ο Ελισαίος όμως του είπε "μην φοβάσαι εμείς είμαστε πιο πολλοί". Τότε ο Ελισαίος προσευχήθηκε και ανοίχτηκαν τα μάτια της ψυχής του Γιεζί, τότε ο υποτακτικός του προφήτη είδε στρατιές αγγέλων να είναι δίπλα τους καί διήνοιξε Κύριος τούς ὀφθαλμούς αὐτοῦ καί εἶδε καί ἰδού τό ὄρος πλῆρες ἵππων, καί ἅρμα πυρός περικύκλῳ Ἑλισαιέ. Και άνοιξε τα μάτια της ψυχής του υποτακτικού ο Θεός και αυτός είδε το βουνό να είναι γεμάτο από ιππικό αγγέλων και πύρινα άρματα γύρω από τον γέροντα. Οι άγγελοι μας όχι μόνο μας προστατεύουν αλλά μεταφέρουν τις δεήσεις μας στον Θεό όπως μας λέει η Αποκάλυψη, καί ἀνέβη ὁ καπνός τῶν θυμιαμάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων ἐκ χειρός τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. καί ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καί ἐστάθη ἐπί τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτόν χρυσοῦν, καί ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλά, ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπί τό θυσιαστήριον τό χρυσοῦν τό ἐνώπιον τοῦ θρόνου. Αποκ. 8,3-4. Και ένας άλλος άγγελος ήρθε και στάθηκε στο επουράνιο θυσιαστήριο κρατώντας στα χέρια του ολόχρυσο θυμιατό. Και δόθηκαν σε αυτόν πολλά θυμιάματα, οι προσευχές των αγίων, που βρίσκονται στους ουρανούς, για να προσφέρει και συνενώσει αυτές με τις προσευχές των πιστών της Γης στο ολόχρυσο θυσιαστήριο που είναι εμπρός στον θρόνο του Θεού. Και η ευωδία των θυμιαμάτων μαζί με τις προσευχές ανέβηκε από το χέρι του αγγέλου εμπρός στον Θεό.

Όχι μόνο μεταφέρουν τις δικές μας δεήσεις αλλά και οι ίδιοι προσεύχονται και μεσιτεύουν για εμάς καί ἀπεκρίθη ὁ ἄγγελος Κυρίου καί εἶπε· Κύριε παντοκράτωρ, ἕως τίνος οὐ μή ἐλεήσῃς τήν Ἱερουσαλήμ καί τάς πόλεις Ἰούδα, ἃς ὑπερεῖδες τοῦτο ἑβδομηκοστόν ἔτος; καί ἀπεκρίθη Κύριος παντοκράτωρ τῷ ἀγγέλῳ τῷ λαλοῦντι ἐν ἐμοί ῥήματα καλά καί λόγους παρακλητικούς. Ζαχ. 1,12-13 Ο προφήτης Ζαχαρίας έβλεπε έναν άγγελο ο οποίος μίλησε στον Κύριο και του είπε, "Κύριε παντοκράτορα έως πότε δεν θα ελεήσεις την Ιερουσαλήμ και τις πόλεις της χώρας Ιούδα τις οποίες εδώ και εβδομήντα έτη παραβλέπεις;" Και ο Κύριος παντοκράτορας απάντησε λόγους καλούς, λόγους παρηγοριάς προς τον άγγελο.

Ο άγγελος έπειτα είπε στον προφήτη Ζαχαρία τι του είχε απαντήσει στο αίτημα αυτό ο Θεός, η απάντηση ήταν ότι θα ελευθερωνόταν. Οι άγγελοι λοιπόν είναι φύλακες, στέκονται δίπλα μας και μας προστατεύουν, μεταφέρουν τις προσευχές μας, προσεύχονται για εμάς, άρα πολύ σωστά κάνουμε με την συγκεκριμένη προσευχή που ζητούμε την βοήθεια των Αρχαγγέλων ή πολύ σωστά κάνουμε με την προσευχή, Άγιε άγγελε ο εφεστώς, που ζητούμε την βοήθεια του αγγέλου μας. Σε άλλο σημείο της Βίβλου βλέπουμε ότι κρατούν από το χέρι τον Λώτ. Καί ἐκράτησαν οἱ ἄγγελοι τῆς χειρός αὐτοῦ καί τῆς χειρός τῆς γυναικός αὐτοῦ καί τῶν χειρῶν τῶν δύο θυγατέρων αὐτοῦ, ἐν τῷ φείσασθαι Κύριον αὐτοῦ. Γεν. 19,16 έπιασαν οι άγγελοι από το χέρι τον Λώτ την γυναίκα και τις κόρες του και τους οδήγησαν μακριά από την πόλη.
Αν ανατρέξουμε στην εποχή που δρούσαν οι απόστολοι θα δούμε το εξής περιστατικό. Όταν οι Χριστιανοί που βρίσκονταν μέσα σε ένα σπίτι άκουσαν ότι ο Πέτρος είναι στην εξώπορτα και χτυπάει δεν πίστεψαν την μικρή Ρόδη. Αυτό το έκαναν γιατί γνώριζαν ότι ήταν φυλακισμένος και αλυσοδεμένος από τον Ηρώδη. Απάντησαν στην μικρή λέγοντας ότι δεν είναι ο Πέτρος αλλά ο άγγελός του. Ήταν και πίστη των πρώτων Χριστιανών ότι καθένας έχει τον φύλακα άγγελό του. Καί ἐπιγνοῦσα τήν φωνήν τοῦ Πέτρου, ἀπό τῆς χαρᾶς οὐκ ἤνοιξε τόν πυλῶνα, εἰσδραμοῦσα δέ ἀπήγγειλεν ἑστάναι τόν Πέτρον πρό τοῦ πυλῶνος οἱ δέ πρός αὐτήν εἶπον· μαίνῃ ἡ δέ διισχυρίζετο οὕτως ἔχειν οἱ δέ ἔλεγον· ὁ ἄγγελος αὐτοῦ ἐστιν. Επειδή η μικρή Ρόδη γνώριζε καλά την φωνή του Πέτρου, κατάλαβε ότι αυτός είναι στην πόρτα και τους χτυπάει. Από την χαρά της όμως δεν του άνοιξε αλλά έτρεξε προς τα μέσα λέγοντας στους άλλους "ο Πέτρος στέκεται στην εξώπορτα!". Τότε αυτοί της είπαν "δεν είσαι στα καλά σου". Η μικρή όμως επέμενε και τους διαβεβαίωνε, "ο Πέτρος είναι!". Αυτοί της απάντησαν "ο άγγελος του θα είναι".
Οι άγγελοι δέονται για εμάς και μας τειχίζουν, βοηθούν δηλαδή εναντίων του πονηρού αλλά ταυτόχρονα βοηθούν να αποφύγουμε άσχημες και οδυνηρές καταστάσεις, μας βοηθούν να ξεφύγουμε ακόμη και από κίνδυνο θανάτου, το είδαμε στον προφήτη Ελισαίο ή στον προφήτη Δανιήλ.

σκέπῃ τῶν πτερύγωv τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης

Η φράση υπό την σκέπη των πτερύγων σας έχει φυσικά την έννοια οι άγγελοι να μας προστατεύουν λες και μας σκεπάζουν με φτερά. Η εικόνα είναι μια μεταφορά την οποία συναντούμε αρκετές φορές στην Βίβλο. Διαβάζουμε στους Ψαλμούς, φύλαξόν με ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ· ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου σκεπάσεις με Ψαλ. 16,8. Φύλαξέ με ως κόρη οφθαλμού, σκέπασέ με κάτω από την προστασία των πτερύγων σου. Ως ἐπλήθυνας τό ἔλεός σου, ὁ Θεός· οἱ δὲ υἱοί τῶν ἀνθρώπων ἐν σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἐλπιοῦσι. Ψαλ. 35,8. Πόσο μέγα και συνεχές έλεος έδειξες Θεέ μου! Ολοι οι άνθρωποι έχουν την ελπίδα τους στην σκέπη των πτερύγων σου. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με, ὅτι ἐπί σοί πέποιθεν ἡ ψυχή μου καί ἐν τῇ σκιᾷ τῶν πτερύγων σου ἐλπιῶ, ἕως οὗ παρέλθῃ ἡ ἀνομία. Ψαλ. 56,2 Ελέησέ με Θεέ μου, δείξε την ευσπλαχνία σου και το έλεός σου σε εμένα διότι έχω στηρίξει την πεποίθησή μου κάτω από την προστατευτική σκιά των παντοδύναμων πτερύγων σου και ελπίζω ότι θα διαφυλαχτώ ασφαλής έως ότου παρέλθει ο κίνδυνος τον οποίο οι άνομοι έχουν στήσει εναντίον μου. Παροικήσω ἐν τῷ σκηνώματί σου εἰς τούς αἰῶνας, σκεπασθήσομαι ἐν σκέπει τῶν πτερύγων σου. Ψαλ. 60,5. Πιστεύω ότι και τώρα θα ευδοκήσεις να κατοικήσω παντοτινά κοντά στο ιερό σου σκήνωμα, στην Ιερουσαλήμ, ώστε να βρίσκομαι κάτω από την σκέπη των πτερύγων σου. Ότι ἐγενήθης βοηθός μου, καί ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι. Ψαλ. 62,8 . Διότι εσύ στο παρελθόν υπήρξες βοηθός μα και στο μέλλον θα δοκιμάζω αγαλλίαση κάτω από την σκέπη των πτερύγων σου. Εν τοῖς μεταφρένοις αὐτοῦ ἐπισκιάσει σοι, καί ὑπό τάς πτέρυγας αὐτοῦ ἐλπιεῖς· ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ. Ψαλ. 90,4. Ο Κύριος θα στέκεται μπροστά από εσένα και θα σε υπερασπίζει από τους εχθρούς. Κάτω από την προστασία των πτερύγων του θα ελπίζεις σε αποτελεσματική βοήθεια, σαν με ασπίδα θα σε περιβάλλει. Λέει ο Χριστός, Ἱερουσαλήμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τούς προφήτας καί λιθοβολοῦσα τούς ἀπεσταλμένους πρός αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τά τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τά νοσσία ἑαυτῆς ὑπό τάς πτέρυγας, καί οὐκ ἠθελήσατε. Ματθ. 23,37. Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ εσύ που σκοτώνεις προφήτες και λιθοβολείς εκείνους που ο Θεός σου έχει στείλει! Πόσες φορές θέλησα να περιμαζέψω τα παιδιά σου όπως η όρνις συγκεντρώνει τα μικρά πουλιά της κάτω από τις φτερούγες της και δεν θελήσατε.

Και ένα τελευταίο απόσπασμα περί πτερύγων Θεού. Καί Μωυσῆς ἀνέβη εἰς τό ὄρος τοῦ Θεοῦ· καί ἐκάλεσεν αὐτόν ὁ Θεός ἐκ τοῦ ὄρους λέγων· τάδε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ Ἰακὼβ καί ἀναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· αὐτοί ἑωράκατε ὅσα πεποίηκα τοῖς Αἰγυπτίοις, καί ἀνέλαβον ὑμᾶς ὡσεί ἐπί πτερύγων ἀετῶν καί προσηγαγόμην ὑμᾶς πρός ἐμαυτόν. καί νῦν ἐάν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καί φυλάξητε τήν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαός περιούσιος ἀπό πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμή γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ· Εξ. 19,3-5. Ο Μωυσής ανέβηκε στο όρος του Θεού. Τον κάλεσε ο Θεός από το όρος και του είπε, αυτά θα πεις στους απογόνους του Ιακώβ, αυτά θα αναγγείλεις στους απογόνους του Ισραήλ. Εσείς οι ίδιοι με τα μάτια σας είδατε πόσα εγώ έκανα στην Αίγυπτο, πως σας πήρα σαν σε φτερά αετού και σας έκανα λαό δικό μου. Και τώρα εάν ακούσετε την φωνή μου και φυλάξετε τις εντολές μου θα είσαστε για εμένα λαός εκλεκτός μεταξύ όλων των εθνών, τα οποία είναι και αυτά υπό την εξουσία μου γιατί δική μου είναι όλη η γη. Εδώ παρατηρούμε τον Κύριο να αναφέρει στους Ισραηλίτες ότι τους ανέλαβε "ωσεί επί πτερύγων αετών" και ότι είδαν με τα μάτια τους όσα έκανε στην Αίγυπτο. Ας δούμε ένα περιστατικό από αυτά που επικαλείται ο Θεός ότι είδαν με τα μάτια τους οι Ισραηλίτες. Καί ἰδού ἐγὼ σκληρυνῶ τήν καρδίαν Φαραὼ καί τῶν Αἰγυπτίων πάντων, καί εἰσελεύσονται ὀπίσω αὐτῶν· καί ἐνδοξασθήσομαι ἐν Φαραὼ καί ἐν πάσῃ τῇ στρατιᾷ αὐτοῦ καί ἐν τοῖς ἅρμασι καί ἐν τοῖς ἵπποις αὐτοῦ καί γνώσονται πάντες οἱ Αἰγύπτιοι ὅτι ἐγώ εἰμι Κύριος, ἐνδοξαζομένου μου ἐν Φαραὼ καί ἐν τοῖς ἅρμασι καί ἵπποις αὐτοῦ. Εξ. 14,17. Θα παραχωρήσω να σκληρυνθεί η καρδία του Φαραώ και όλων των Αιγυπτίων ώστε αμετανόητοι και από αυτό αυτό το θαύμα, δηλαδή να χωρίσεις την θάλασσα, να εισέλθουν σε αυτήν πίσω από τους Ισραηλίτες. Τότε θα φανεί δόξα μου, διότι ο Φαραώ η στρατιά του τα άρματα και το ιππικό του θα βυθιστούν στην θάλασσα ενώ εσείς θα σωθείτε και όταν έτσι δοξαστώ με την βύθιση των αρμάτων και ιππικού, θα μάθουν όλοι οι Αιγύπτιοι ότι εγώ είμαι Κύριος ο Θεός. Εδώ ο Κύριος λέει ότι θα φανεί η δόξα του, δηλαδή οι Ισραηλίτες με το θαύμα είδαν την δόξα Κυρίου.

Ας δούμε άλλο ένα απόσπασμα στο οποίο φάνηκε η δόξα Κυρίου. Καί ἀνέβη Μωυσῆς καί Ἰησοῦς εἰς τό ὄρος, καί ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τό ὄρος. καί κατέβη ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐπί τό ὄρος τό Σινά, καί ἐκάλυψεν αὐτό ἡ νεφέλη ἓξ ἡμέρας· καί ἐκάλεσε Κύριος τόν Μωυσῆν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἐκ μέσου τῆς νεφέλης. τό δὲ εἶδος τῆς δόξης Κυρίου ὡσεί πῦρ φλέγον ἐπί τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους ἐναντίον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. Εξ. 24,15-17. Ο Μωυσής και ο Ιησούς του Ναυή ανέβηκαν στο όρος Σινά και η νεφέλη το σκέπασε. Κατέβηκε ως λάμψη η δόξα του Θεού στο όρος και το σκέπασε η νεφέλη επί έξι ημέρες. Την έβδομη ο Κύριος μέσα από την νεφέλη κάλεσε τον Μωυσή. Το είδος της δόξας του Κυρίου ήταν σαν πυρ που εκπέμπει συνεχώς φλόγες επάνω στην κορυφή του όρους, ορατό από όλους τους Ισραηλίτες. Εδώ έχουμε την υλική, τουτέστιν ορατή δόξα Κυρίου. Το είδος της σαν πυρ που εκπέμπει φλόγες. Φεύγοντας απο την Έξοδο πάμε στο 16 κεφάλαιο των Αριθμών. Εκεί αναφέρεται ότι κάποιοι εγωιστές Ισραηλίτες, ο Κορέ, ο Δαθάν, ο Αβειρών, διάφορα επίσημα πρόσωπα, διάφοροι αρχηγοί ομάδων, έκαναν πραξικόπημα. Οι πραξικοπηματίες αμφισβητούσαν την αρχηγία του Μωυσή και την αρχιεροσύνη του Ααρών. Ο Κορέ επειδή καταγόταν και αυτός από την φυλή του Λευί, το έφερε βαρέως ότι δεν είχε ιεροσύνη όπως ο Ααρών. Οι Δαθάν και Αβειρών, που ήταν και αδελφοί, κατηγορούσαν σκληρά τον Μωυσή λέγοντας ότι αντί να τους οδηγήσει σε γη όπου έτρεχε γάλα και μέλι, δηλαδή σε γη με εύφορους αγρούς και αμπέλια, αυτός τους ταλαιπωρούσε τριγυρνώντας τους σε ερήμους και σε γη άνυδρη και είχε και το θράσος να κάνει και τον αρχηγό. Την άλλη μέρα το πρωί μπροστά στην σκηνή του μαρτυρίου θα γίνονταν κρίση από τον ίδιο τον Θεό. Θα έδειχνε ο Θεός αν είχαν δίκιο οι πραξικοπηματίες ή ο Μωυσής και ο Ααρών. Πράγματι την άλλη μέρα ο Θεός επενέβη και τιμώρησε τους πραξικοπηματίες. Καί ἐπισυνέστησεν ἐπ αὐτούς Κορὲ τήν πᾶσαν αὐτοῦ συναγωγήν παρά τήν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. καί ὤφθη ἡ δόξα Κυρίου πάσῃ τῇ συναγωγῇ. καί ἐλάλησε Κύριος πρός Μωυσῆν καί ᾿Ααρὼν λέγων· ἀποσχίσθητε ἐκ μέσου τῆς συναγωγῆς ταύτης, καί ἐξαναλώσω αὐτούς εἰσάπαξ. Αριθ 16, 19-21. Εδώ εμφανίστηκε ο Θεός και καταρχάς μίλησε στον Μωυσή και στον Ααρών. Ο Κύριος εμφανίστηκε με άρρητη Θεϊκή δόξα για αυτό το ιερό κείμενο σημειώνει "και η δόξα του Κυρίου εφάνη εις πάσαν την συναγωγήν". Η φράση "η δόξα του Κυρίου εφάνη" ισοδυναμεί με την φράση ο ένδοξος Κύριος εφάνη ή αλλιώς ο Κύριος της δόξης εφάνη. Με όλα τα ανωτέρω κατανοούμε ότι η δόξα που εννοείται στο απολυτίκιο δεν είναι καλολογικό στοιχείο ή δόξα σε αντιδιαστολή με την επίγεια. Τουτέστιν η δόξα για την οποία κάνει λόγο το τροπάριο δεν είναι ούτε κάποιο γλωσσικό στολίδι άνευ βαθύτερης ουσίας, η δόξα σας, ούτε είναι αναφορά στην απουσία ύλης της φύσεως των αγγέλων, προστατέψτε μας κάτω από τα άυλα φτερά σας, ούτε είναι η αντίθετη από την υλική, δηλαδή υλική δόξα η του κόσμου άυλη δόξα η του Θεού, αλλά με την φράση εννοείται η αόρατη δόξα Θεού σε αντιδιαστολή με την ορατή δόξα του Θεού. Οι αρχάγγελοι έχοντες τον Θεό εντός τους μας βοηθούν ποικιλοτρόπως και κάθε στιγμή με την Θεϊκή δύναμη και αυτό ζητούμε να συνεχιστεί. Οι Άγιοι και οι Άγγελοι επιτελούν συνεχώς αόρατα θαυμάσια και το εἶδος τῆς δόξης αυτών πότε ὡσεί αόρατον πῦρ φλέγον δαίμονες και πολεμίους, πότε ωσεί αόρατον κύματι θαλάσσης το κρύψαντα πάλαι διώκτην τύραννον και όλες τις άπειρες αφανείς ευεργεσίες που επιτελούν σε εμάς οι άγιοι αρχάγγελοι και άγγελοι.

φρουροῦvτες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτεvῶς καί βοῶντας·

Οι άγγελοι είναι φρουροί μας όπως είδαμε πρωτύτερα και εμείς από ευλάβεια προσπίπτουμε σε αυτούς ζητώντας να μας βοηθούν συνεχώς. Εαν παρατηρήσουμε την επίσκεψη του πλούσιου νέου στον Χριστό θα διαπιστώσουμε ότι ο νέος προσέπεσε σε αυτόν, καί ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδόν προσδραμὼν εἷς καί γονυπετήσας αὐτόν ἐπηρώτα αὐτόν· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσω ἵνα ζωήν αἰώνιον κληρονομήσω; ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδείς ἀγαθός εἰ μή εἷς ὁ Θεός. Μαρκ. 10,17 Η απάντηση του Χριστού κάνει φανερό ότι ο πλούσιος νέος δεν τον θεωρούσε Θεό αλλά έναν προφήτη ή κάποιον φωτισμένο διδάσκαλο των Γραφών. Στην απάντηση ο Χριστός δεν παρατηρεί κάτι ως προς την προσκύνηση παρά μόνο για την λέξη αγαθός, δηλαδή μας διδάσκει ότι η μετάνοια είναι κατάλληλη σε σεβάσμιο άνθρωπο του Θεού. Όχι μόνο η μετάνοια αλλά και η λέξη αγαθός αποδίδεται σε άνθρωπο, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι Ἰωσὴφ, βουλευτὴς ὑπάρχων καὶ ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ δίκαιος Λουκ 23,50, και να κάποιος με το όνομα Ιωσήφ από Αριμαθαίας, άνδρας αγαθός και δίκαιος. Αγαθός είναι μόνο ο Θεός αλλά και δίκαιος είναι μόνο ο Θεός, για αυτό εξάλλου σε εκείνον μόνον ανήκει η κρίση, διότι είναι ο μόνος που μπορεί να εκφέρει δικαία κρίση. Μήπως ο μαθητής πηγαίνει αντίθετα με τον Διδάσκαλο; Όχι διότι ο Ιωσήφ ήταν με την σχετική έννοια ἀγαθὸς και δίκαιος. Οπότε ο Χριστός με αυτά που λέει στον πλούσιο νέο και με αυτά που λέει δια Ευαγγελιστού αποδέχεται όχι μόνο την προσκύνηση ημάς προσπίπτοντας, και γόνυ κλίνω Δέσποινα, αλλά και το ἀγαθός όταν απευθύνονται σε άνθρωπο. Και τότε γιατί αναφέρει κάτι μόνο για το δεύτερο; Διότι η απάντηση του Χριστού είναι προς διδαχή μας και με τέτοιο τρόπο ώστε να διδάξει εμάς και τον νέο να πλησιάζει μεν με σεβασμό τους διδασκάλους και πατέρες αλλά έχοντας τον νου στον Θεό και απαλλαγμένο από τον κόσμο, εδώ την κολακεία. Αυτός είναι ο λόγος που δεν σχολιάζει ο Χριστός την μετάνοια αλλά μόνο την λέξη αγαθός παρά το ότι και τα δυο μπορούν να απευθυνθούν σε άνθρωπο. Διότι το πρώτο, η μετάνοια, ήταν από σεβασμό, ενώ το δεύτερο, το αγαθέ, από κολακεία. Οπότε διδαχή Θεού λέμε στον Μέγα Παρακλητικό Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο και γόνυ κλίνω Δέσποινα ή στο απολυτίκιο προσπίπτοντας. Προσπέφτουμε στους αγγέλους και δεόμαστε εκτενώς όπως αναφέρεται διότι η δέηση ποτέ δεν λείπει από το στόμα του Χριστιανού. Αυτή είναι εκτενής και συνεχής διότι ο αγώνας είναι και δύσκολος αλλά και σε δυο επίπεδα. Είναι υπέρ ανθρώπων και κατά δαίμονων οι οποίοι όπως είδαμε δεν είναι σάρκα και αίμα. Τα πονηρά πνεύματα ενεργούν επάνω σε όσους δεν τηρούν τις εντολές του Θεού τυφλώνοντας τον νου τους. Αυτή είναι η αιτία που συνάνθρωποί μας παραμένουν σε αιρέσεις ή ασπάζονται τις αιρέσεις. Πολλές αιρέσεις έχουν εξωφρενικές διδασκαλίες, άλλες έχουν εξωφρενικες ψευδοπροφητείες στην πλάτη τους όπως το Κυβερνών Σώμα των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αν τα καταφέρουν οι αιρετικοί και πείθουν τους οπαδούς τους να αφήσουν την Ορθοδοξία και είτε να πιστεύουν εξωφρενικές διδασκαλίες, είτε να μην τους καίγεται καρφί για τις περασμένες ψευτοπροφητείες, είτε να μην λαμβάνουν υπόψιν οδοδείκτες όπως ο άγιος Παΐσιος ή ο άγιος Πορφύριος, οι οποίοι με τα χαρίσματά τους δίδουν τα εχέγγυα στο που είναι η αλήθεια, ας είμαστε βέβαιοι ότι αυτό δεν επιτυγχάνεται με ανθρώπινη δύναμη. Τα καταφέρουν με την επέμβαση αυτού που αναφέρεται στο χωρίο Β' Θεσ. 2,12. Εκεί γίνεται λόγος για "ενέργεια πλάνης", ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει. Που αποσκοπεί αυτή η ενέργεια; Το εξηγεί ο Απόστολος: στο να πιστεύει κάποιος στο ψεύδος. Θέλει προσευχή, νηστεία, ιερά μελέτη, Θείες Λειτουργίες για να σωθεί κάποιος από την πονηρή, από την διαβολική αυτή ενέργεια. Αν αυτά λείπουν η επιχειρηματολογία δεν πείθει καθόλου τον αιρετικό. Το δεύτερο μέτωπο είναι προς τους ανθρώπους. Ο αγώνας προς τους ανθρώπους δεν είναι αντιπαλότητα, δεν είναι μια έχθρα, δεν περιέχει συναισθήματα αρνητικά, αλλά είναι εξ αγάπης αγώνας υπέρ τους και με αυτόν τον τρόπο πρέπει να διεξάγεται. Πρέπει να διεξάγεται ως προς οικείο. Είναι ενδιαφέρον ως προς οικείο, δηλαδή αδελφό, είναι αγώνας από αγάπη ώστε αυτός να δει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι, να αξιολογήσει όλες τις καταστάσεις και τα γεγονότα σωστά και να προσέλθει στον πατέρα μας Χριστό. Δεν είναι σωστό όταν συνομιλούμε με κάποιον αφού πρώτα του πούμε μια δυο κουβέντες στην συνέχεια να τον εγκαταλείπουμε στην τύχη του. Η στάση αυτή μοιάζει με την στάση του ιερέως και του Λευίτη στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη οι οποίοι άφησαν στην τύχη του τον πληγωμένο συνάνθρωπο τους στηριζόμενοι στο γράμμα και όχι στο πνεύμα της Γραφής. Μεγαλύτερο ακόμη λάθος είναι η συζήτηση με τον αδελφό να γίνεται για να κατακριθεί και για να μειωθεί και λιγότερο για να συμβουλευθεί και για να νουθετηθεί. Στην Β' προς Θεσσαλονικείς στο 3ο κεφάλαιο ο απόστολος Παύλος λέει καί μή ὡς ἐχθρόν ἡγεῖσθε, ἀλλά νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν. Β Θεσ. 3,14-15 Μη θεωρείτε εχθρό όποιον δεν υπακούει στα λόγια της επιστολής αυτής αλλά να τον συμβουλεύετε με αγάπη ως αδελφό. Στην Α' προς Θεσσαλονικείς επιστολή ο απόστολος μας διδάσκει τα εξής, Παρακαλοῦμεν δέ ὑμᾶς, ἀδελφοί, νουθετεῖτε τούς ἀτάκτους, παραμυθεῖσθε τούς ὀλιγοψύχους, ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, μακροθυμεῖτε πρός πάντας. Α Θεσ. 5,14 Σας παρακαλούμε αδελφοί να συμβουλεύετε και να καθοδηγείτε αυτούς που συμπεριφέρονται άτακτα, να παρηγορείτε και να ενισχύετε τους ολιγόψυχους, να στηρίζετε και να βοηθάτε όσους είναι ασθενείς κατά την πίστη, να δείχνετε μεγαλοκαρδία προς όλους. Σε αυτά τα λόγια βρίσκεται το πνεύμα του Παύλου όταν στην προς Τίτον επιστολή αναφέρει μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ. Δεν εννοεί ο απόστολος ότι πρέπει να απευθύνουμε στους αδελφούς μας μια δυο κουβέντες με μερικές συμβουλές και έπειτα να αφήνονται στην τύχη τους, μη γένοιτο. Ο απόστολος Παύλος στο χωρίο προς Τίτον δεν υποστηρίζει την γρήγορη εγκατάλειψη των αδελφών μας ούτε το τυπικό ενδιαφέρον προς αυτούς. Πολύ περισσότερο δεν υποστηρίζει την εγωιστική επίθεση εναντίων τους και την αυτάρεσκη αναδίπλωση στον εαυτό μας. Είναι αδύνατον να αφήνονται στα νύχια του ωρυόμενου λέοντος Διαβόλου οι αδελφοί μας. Ένας απλός βοσκός εάν τυχόν ο λύκος του αρπάξει ένα πρόβατο δίνει μάχη αιματηρή και επικίνδυνη ώστε να το σώσει. Δεν το αφήνει εύκολα στα δόντια του λύκου έχοντας κάνει μια δυο προσπάθειες ίσως και για το θεαθήναι ή από αυταρέσκεια. Όταν κάποιος αρπάξει από έναν γονιό το παιδί του, μήπως αυτός απλά θα προσπαθήσει μια δυο φορές για να το σώσει;Όχι αλλά θα φτάσει έως θυσίας ώστε να το ξαναφέρει κοντά του και η Εκκλησία θα αφήσει τα παιδιά της να χαθούν χωρίς να πολεμήσει μέχρι τέλους;

Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς,

ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.

Οι κίνδυνοι για τους οποίους κάνει λόγο το απολυτίκιο δεν είναι μόνο αυτοί που ίσως νομίζουμε, δηλαδή λύτρωση από ασθένειες και κάθε είδους άσχημες περιστάσεις, αλλά είναι σωτηρία και από καλές εντός εισαγωγικών περιστάσεις. Με την λέξη κινδύνων εννοούνται όχι μόνο τα θεωρούμενα από το υλικό σκεπτικό άσχημα αλλά και όλες οι καταστάσεις οι οποίες θα μας βλάψουν πνευματικά. Οι άγγελοι όχι μόνο γνωρίζουν άριστα τα πνευματικά αφού έχουν διδαχθεί από τον Θεό, όχι μόνο γνωρίζουν τους ανθρώπους, αλλά επιπλέον έχουν και νοερή επικοινωνία με τον Θεό. Οπότε μπορούν να προγνωρίζουν μελλοντικά γεγονότα ή μπορούν να γνωρίζουν εάν μια κατάσταση η οποία μοιάζει σε εμάς καλή στην πραγματικότητα μας οδηγεί σε πνευματικό κακό και απομάκρυσή μας από τον Θεό. Οι άγγελοι μπορούν να προγνωρίζουν το μέλλον διότι τους το αποκαλύπτει ο Θεός και αυτό γίνεται ώστε να δράσουν προς ωφέλειά μας. Μόνο ο Θεός ο οποίος είναι άκτιστος και εκτός χρόνου μπορεί να γνωρίζει το μέλλον, κατ' επέκταση το μέλλον γνωρίζουν μόνο όσοι είναι του Θεού. Όσοι είναι γνησίως του Θεού και όχι όσοι νομίζουν ότι είναι του Θεού ή απλά έχουν μια εικόνα ώστε δείχνουν του Θεού για να παραπλανούν. Ο καταχθόνιος στρατός δεν έχει κοινωνία με τον Θεό άρα δεν γνωρίζει το μέλλον. Δεν γνωρίζουν το μέλλον οι δαίμονες, οι πέτρες και τα χώματα των πλανητών, το γυαλί του φλιτζανιού, η τράπουλα. Όποιος θεωρεί αντίθετα θεοποιεί τον Διάβολο ή την ύλη διότι τα κάνει να έχουν ύπαρξη εκτός χρόνου. Ο Διάβολος απλά υποθέτει από διάφορες παραμέτρους τι θα γίνει στο μέλλον, αυτό το κάνει ώστε να έχει πιθανότητες επιτυχίας η επίθεση που θα κάνει. Η υπόθεση του μέλλοντος εξάγεται από την παρατήρηση μας, από την πείρα που έχει αποκτήσει λόγω παρατήρησης εκατομμυρίων περιπτώσεων, από την νοερή επικοινωνία η οποία μπορεί να μεταφέρει πληροφορίες ακαριαία σε μεγάλες αποστάσεις, από την όραση πνεύματος που διαθέτει η οποία διαφέρει από την ανθρώπινη και από άλλες παραμέτρους. Πολλές φορές δημιουργεί το μέλλον, τουτέστιν προλέγει κάτι τάχα που θα συμβεί και το βγάζει αληθές εκ των υστέρων ώστε να αποσπάσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων από τον Θεό και αυτοί να δώσουν εμπιστοσύνη στο μέντιουμ ή στην χαρτορίχτρα η οποία σύντομα θα γίνει και καθοδηγητής, ενώ άλλες φορές το μέλλον που γνωρίζει δεν είναι τίποτα παραπάνω από πληροφορίες σχέδια ή θέλω που έχουν αναφέρει άνθρωποι και αυτός άκουσε αφού ως πνεύμα δεν τον εμποδίζει η ύλη.

Ἀρχιστράτηγοι Θεοῦ, λειτουργοί Θείας δόξης, τῶν ἀνθρώπων ὁδηγοί, καί ἀρχηγοί Ἀσωμάτωv, τό συμφέροv ἡμῖv αἰτήσασθε, καί τό μέγα ἔλεος, ὡς τῶv Ἀσωμάτων Ἀρχιστράτηγοι.

Σήμερα 9/1/2023 εορτάζουν: Άγιος Πολύευκτος. Όσιος Ευστράτιος ο θαυματουργός. Όσιος Πέτρος επίσκοπος Σεβαστείας. Αγία Αντωνίνα που μαρτύρησε στη Νικομήδεια. Άγιος Λαυρέντιος ο μάρτυρας. Οσίων Αββάδων των εν τη Λαύρα του Χοζεβά αναιρεθέντων. Μνήμη μεγάλου σεισμού. Άγιος Φίλιππος μητροπολίτης Μόσχας και πάσης Ρωσίας. Άγιος Αδριανός ηγούμενος Καντουαρίας. Άγιος Βριθγουόλντος αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας. Όσιος Ιωνάς ο Γέροντας. Όσιοι Βασίλειος και Γρηγόριος οι θαυματουργοί.

ΣΕΙΡΑ :

Η ΕΛΛΑΜΨΙΣ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

ΣΤΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

Ερμηνεία στιχηρών του Πάσχα: Αναστήτω ο Θεός

Ερμηνεία ευχής: Και δος ημίν Δέσποτα προς ύπνον απιούσιν

Ερμηνεία ευχής: Κύριε Κύριε ο ρυσάμενος ημάς

Ερμηνεία ευχής: Αγίου Αντιόχου πατρολογίας Migne

Ερμηνεία ευχής: Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα

Ερμηνεία ευχής: Φως ιλαρόν

Ερμηνεία τροπαρίων:

Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα