Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα

 

Αγαπητοί σε αυτήν την ανάρτηση θα δούμε την γνωστή ευχή του απόδειπνου ο έν παντί καιρώ και πάση ώρα διότι οι διάφοροι αιρετικοί συκοφαντούν την Εκκλησία για την υμνολογία της οπότε είναι κατάλληλο να παρουσιαστεί η ερμηνεία της ευχής ώστε να επιβεβαιωθεί η ορθή θέση της Εκκλησίας και να αποδειχθούν αντίΘεοι οι αιρετικοί ποιμένες που την αρνούνται.

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος, Χριστός ο Θεός

Ο Χριστός είναι προσκυνητός και δοξάζεται από όλους τους πιστούς σε κάθε περίσταση, ο ψαλμός 33 μας διδάσκει σε κάθε στιγμή να δοξολογούμε τον Θεό. Εὐλογήσω τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ, διὰ παντὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου. Ψαλ. 33,2 Θα δοξολογώ τον Κύριο σε κάθε περίσταση της ζωής μου, ευμενή η δυσμενή, η δοξολογία του θα βρίσκεται πάντοτε στο στόμα μου.  

Σε άλλο σημείο της Βίβλου βλέπουμε τον Δαυίδ να λέει μπροστά στο εκκλησίασμα δοξασμένος να είσαι Κύριε εις τους αιώνας των αιώνων.

καὶ εὐλόγησεν ὁ βασιλεὺς Δαυὶδ τὸν Κύριον ἐνώπιον τῆς ἐκκλησίας λέγων· εὐλογητὸς εἶ, Κύριε ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ὁ πατὴρ ἡμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. σοί, Κύριε, ἡ μεγαλωσύνη καὶ ἡ δύναμις καὶ τὸ καύχημα καὶ ἡ νίκη καὶ ἡ ἰσχύς, ὅτι σὺ πάντων τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς δεσπόζεις, ἀπὸ προσώπου σου ταράσσεται πᾶς βασιλεὺς καὶ ἔθνος. Α Παραλ. 29,10-11 Τότε ο Δαυίδ δόξασε τον Θεό μπροστά στην εκκλησία λέγοντας, δοξασμένος είσαι Κύριε ο πατέρας μας από αιώνων και έως αιώνας των αιώνων. Σε εσένα Κύριε υπάρχει πάντοτε η μεγαλοσύνη η δύναμη η δόξα η νίκη η ισχύ διότι είσαι ο Κύριος όλων όσων υπάρχουν στο ουρανό και στην γη.
Στην Αποκάλυψη όλα τα κτίσματα είτε σε γη είτε σε ουρανό δίδουν δόξα στον Θεό. λέγοντες φωνῇ μεγάλῃ· ἄξιόν ἐστι τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον λαβεῖν τὴν δύναμιν καὶ τὸν πλοῦτον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν. καὶ πᾶν κτίσμα ὃ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὑποκάτω τῆς γῆς καὶ ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἐστί, καὶ τὰ ἐν αὐτοῖς πάντα, ἤκουσα λέγοντας· τῷ καθημένῳ ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ τῷ ἀρνίῳ ἡ εὐλογία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα ἔλεγον, ἀμήν· καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεσαν καὶ προσεκύνησαν. Αποκ. 5,12-14 Και έλεγαν με δυνατή φωνή άξιο είναι το Αρνίο Χριστός που έχει σφαγεί να λάβει την δύναμη και τον πλούτο και την σοφία και την ισχύ και την τιμή και την δόξα και την ευλογία. Και κάθε κτίσμα που είναι πάνω στον ουρανό και κάτω στη γην και κάτω από την γη και πάνω στην θάλασσα και όλα όσα υπάρχουν άκουσα να λένε όλοι μαζί στον Θεό που κάθεται επί του θρόνου και στο Αρνίο Χριστό ανήκει κάθε εγκώμιο τιμή δόξα και εξουσία στους αιώνες των αιώνων.

 

ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυεύσπλαχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών

 

Στην δεύτερη πρόταση έχουμε κάποιες ιδιότητες του Θεού που αναφέρουμε και για τις οποίες είμαστε ευγνώμονες. Η πρόταση ξεκινάει με το μακρόθυμος το οποίο σημαίνει αυτός που δείχνει ανεκτικότητα και εδώ συγκεκριμένα σημαίνει ότι ο Θεός περιμένει την επιστροφή μας. Βλέπουμε τον απόστολο να συμβουλεύει και εμάς "δείξτε μακροθυμία και υπομονή".Μακροθυμήσατε οὖν, ἀδελφοί, ἕως τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου. ἰδοὺ ὁ γεωργὸς ἐκδέχεται τὸν τίμιον καρπὸν τῆς γῆς, μακροθυμῶν ἐπ᾿ αὐτῷ ἕως λάβῃ ὑετὸν πρώϊμον καὶ ὄψιμον. Ιακ. 5,7 Εσείς αδελφοί που ταλαιπωρείστε και πάσχετε από διάφορους, δείξτε μακροθυμία και υπομονή. Μιμηθείτε τον γεωργό ο οποίος ιδού, ύστερα από τους κόπους της σποράς περιμένει με υπομονή και ελπίδα τον πολύτιμο καρπό και μακροθυμεί για αυτό έως ότου πάρει από τον Θεό την βροχή την πρώιμη και την την όψιμη που ευνοεί την καρποφορία. 

 

Έπειτα έχουμε πολυέλεος το οποίο σημαίνει αυτός που έχει μεγάλη ευσπλαχνία και εδώ συγκεκριμένα σημαίνει ότι ο Θεός σε όλους όσους τον επικαλούνται συγχωρεί τα αμαρτήματα και φωτίζει. Διαβάζουμε στον πρώτο στίχο του πασίγνωστου και λεγόμενου καθημερινώς 50ου ψαλμού Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου· Ψαλ. 50,3 Ελέησέ με ω Θεέ μου σύμφωνα με το μέγα έλεός σου και σύμφωνα με το απέραντο πλήθος των οικτιρμών σου σβήσε την παρανομία μου. Πριν από τον προφήτη Δαυίδ και ο Μωυσής είχε μεσιτεύσει για τα αμαρτήματα του λαού λέγοντας Κύριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός, ἀφαιρῶν ἀνομίας καὶ ἀδικίας καὶ ἁμαρτίας, καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς. ἄφες τὴν ἁμαρτίαν τῷ λαῷ τούτῳ κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καθάπερ ἵλεως ἐγένου αὐτοῖς ἀπ᾿ Αἰγύπτου ἕως τοῦ νῦν. Αρ. 14,18 Κύριε είσαι μακρόθυμος και πολυέλεος και αξιόπιστος στα λόγια σου. Συγχωρείς και εξαλείφεις ανομίες αδικίες και γενικώς τις αμαρτίες και δεν αφήνεις ατιμώρητο τον ένοχο μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς για τις αμαρτίες των πατέρων των. Αλλά συγχώρησε Κύριε, κατά το μέγα σου έλεος την αμαρτία στον λαό τούτο. Γίνε εύσπλαχνος, όπως εύσπλαχνος έγινες από την ημέρα της εξόδου τους από την Αίγυπτο μέχρι τώρα. Εδώ το νόημα των λόγων Μωυσή ότι δεν καθαρίζεις τον ένοχο σημαίνει ότι ο Θεός δεν γίνεται συνεταίρος σε παρανομίες ενώ η απόδοση αμαρτιών μέχρι τρίτη και τέταρτη γενεά δεν σημαίνει την επιβολή τιμωρίας σε κάποιον που δεν ευθύνεται αλλά σημαίνει την διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου, δηλαδή την διάρκεια ζωής του ενόχου και μη εκζητούντος την συγχώρηση, τρεις τέσσερις γενεές είναι η ζωή ενός ανθρώπου. Στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε τον συγγραφέα της Προς Εβραίους επιστολής να μας διδάσκει προσερχώμεθα οὖν μετὰ παῤῥησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. Εβρ. 4,16 Λοιπόν ας προσευχόμαστε με θάρρος και ακλόνητη πεποίθηση στον θρόνο της χάριτος για να λάβουμε έλεος και συγχώρηση των αμαρτιών μας και για να βρούμε θεία χάρη που θα μας βοηθάει σε κάθε περίσταση πειρασμών και κινδύνων. 

Ο Χριστός από την μεγάλη του ευσπλαχνία ήρθε στην Γη και το γένος έλαβε την συγχώρηση και τον φωτισμό διὰ σπλάγχνα ἐλέους Θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους Λουκ. 1,78 Ο Χριστός θα προσφέρει την σωτηρία και αυτό όχι για τα ενάρετα έργα μας, αλλά για τα γεμάτα άπειρο έλεος και συμπάθεια σπλάγχνα του. Λόγω της μεγάλου του ελέους μας επισκέφθηκε Θεία ανατολή από τον ουρανό ο ήλιος της δικαιοσύνης, δηλαδή ο Χριστός. Βλέπουμε ότι ο Θεός είναι εύσπλαχνος και σαν Φως μας φωτίζει, ανατολή ήλιος δικαιοσύνης όπως είπε στον προφήτη Μαλαχία. 

 

Έπειτα έχουμε πολυεύσπλαχνος το οποίο σημαίνει έχει μεγάλη ευσπλαχνία και εδώ συγκεκριμένα σημαίνει ότι ο Θεός μας θεραπεύει από την κάθε ασθένεια σαρκός και πνεύματος. Βλέπουμε στην Γραφή ότι ο Χριστός ευσπλαχνίζεται τον οφειλέτη, ευσπλαχνίζεται τον άσωτο υιό. Ευσπλαχνίζεται τους ασθενείς, ευσπλαχνίζεται τους δυο τυφλούς, ευσπλαχνίζεται τον λεπρό, ευσπλαχνίζεται τον δαιμονισμένο. Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς εἶδε πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀῤῥώστους αὐτῶν. Ματθ. 14,14. σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἀπέλυσεν αὐτὸν καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. Ματθ. 18,27. σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ εὐθέως ἀνέβλεψαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί, καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ. Ματθ. 20,34. ὁ δὲ Ἰησοῦς σπλαγχνισθείς, ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· θέλω, καθαρίσθητι. Μαρκ. 1,41 καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς. Μαρκ. 9,22 ὁ δὲ Ἰησοῦς σπλαγχνισθείς, ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· θέλω, καθαρίσθητι. Μαρκ. 1,41. καὶ ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. Λουκ. 15,20

 

Έπειτα έχουμε την φράση ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών. Αυτή έχει συντεθεί από το Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους και το ὁδόν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ. Πρόκειται για φράσεις του Ψαλμού 145 Κύριος σοφοῖ τυφλούς, Κύριος ἀνορθοῖ κατεῤῥαγμένους, Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους, Κύριος φυλάσσει τοὺς προσηλύτους· ὀρφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται καὶ ὁδὸν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ Ψαλ. 145, 8-9 

Στην ευχή έχουμε λήψη μόνο των δυο και αυτό γίνεται με σκοπό ενώ το ὁδὸν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ έχει λάβει την μορφή της ερμηνείας. Παρατηρούμε ότι ο Ψαλμός δεν λέει ότι ο Θεός αφανίζει τον αμαρτωλό αλλά αφανίζει τους δρόμους του αμαρτωλού. Αφανίζει τους κακούς δρόμους που αυτός έχει πάρει, ελεεί τον αμαρτωλό ώστε να έλθει στην μετάνοια. Εδώ η έννοια της φράσεως της ευχής είναι ότι ο Θεός μας οδηγεί προς αυτόν είτε παραμένουμε στην αγιότητα είτε πέφτουμε και αφήσουμε τις εντολές. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν εκλεχθεί μόνο οι δυο καταστάσεις μόνο, δίκαιος αμαρτωλός. Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους -- ο τους δικαίους αγαπών, ὁδὸν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ -- και τους αμαρτωλούς ελεών. Είδαμε στον ψαλμό ότι οδηγεί από την τύφλωση στην κατά Θεόν σοφία, τους δίκαιους αγαπάει, οδηγεί από την πτώση στην ανόρθωση και λοιπά ενώ τέλος έχουμε οδηγεί τον αμαρτωλό στην μετάνοια. Με την  φράση αγαπάει τον δίκαιο δεν νοείται ένα απλό αίσθημα, η αγάπη του Θεού οδηγεί και τους δικαίους όπως όλους τους προηγούμενους. Δηλαδή η αγάπη Θεού φωτίζει ώστε να μετανοήσει ο αμαρτωλός και ξανά η αγάπη του Θεού οδηγεί τον δίκαιο καθώς βαδίζει τον δρόμο να αυξάνει σε αρετές και να προοδεύει προς τον Θεό.

ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών. 

Ο Χριστός όλους μας καλεί κοντά του διαμέσω της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών. Η φράση της προτάσεως κάνει λόγο για τα μέλλοντα αγαθά του Παραδείσου και φαίνεται ίδια έκφραση με αυτή που συναντούμε στην προς Εβραίους επιστολή. Σκιὰν γὰρ ἔχων ὁ νόμος τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, οὐκ αὐτὴν τὴν εἰκόνα τῶν πραγμάτων, κατ᾿ ἐνιαυτὸν ταῖς αὐταῖς θυσίαις ἃς προσφέρουσιν εἰς τὸ διηνεκές, οὐδέποτε δύναται τοὺς προσερχομένους τελειῶσαι· Εβρ. 10,1 Έχοντας λοιπόν ο Νόμος της Παλαιάς υποτύπωση των αγαθών τα οποία έμελλε ο Χριστός να δώσει και όχι σαφή εικόνα των ουρανίων πραγμάτων, δεν μπορεί ποτέ με τις ίδιες θυσίες, τις οποίες κάθε χρόνο συνεχώς προσφέρουν οι ιερείς και ο Αρχιερέας, να δώσει άφεση αμαρτιών και λύτρωση, να κάνει τέλειους αυτούς οι οποίοι προσέρχονται στον ναό και το θυσιαστήριο του. 

Η φράση της ευχής μελλόντων αγαθών ίσως φαίνεται ίδια με αυτήν στην Προς Εβραίους όμως είναι διαφορετικές, ο συγγραφέας της επιστολής εννοεί την σημερινή κατάσταση πραγμάτων. Όπως παρατηρούμε μιλάει για τον Νόμο, ὁ νόμος τῶν μελλόντων ἀγαθῶν. Για να διαπιστώσουμε τι ακριβώς εννοεί η φράση της ευχής ας δούμε τι μας λέει ο απόστολος στην πρώτη επιστολή που έστειλε στον Τιμόθεο, ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίαν ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης. Α Τιμ. 4,8 Διότι η μεν σωματική γυμναστική λίγο είναι ωφέλιμη. Η ευσέβεια όμως είναι ωφέλιμη σε όλα και στην ψυχή και στο σώμα διότι υπόσχεται και προσφέρει αγαθά για την παρούσα και την μέλλουσα ζωή. Οι επαγγελίες επαγγελίας ἐπαγγελίαν ή αλλιώς τα ἐπαγγέλματα που κηρύσσει ο Χριστός, είναι ότι ο άνθρωπος θα γίνει Θείας κοινωνός φύσεως. Δι᾿ ὧν τὰ τίμια ἡμῖν καὶ μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς. Β Πε. 1,4 Δια μέσου δε αυτών των απείρων τελειοτήτων του έχουν δωρηθεί σε εμάς οι μέγιστες υποσχέσεις ώστε με αυτές να γίνετε κοινωνοί Θείας φύσεως αποφεύγοντας την διαφθορά του κόσμου προς την οποία ωθεί και υποδουλώνει η αμαρτωλή επιθυμία. Αυτή η επαγγελία, δηλαδή το ότι ο άνθρωπος γίνεται Θείας κοινωνός φύσεως, δεν είναι απλά υποσχέσεις για το μέλλον αλλά βίωση εν τινί μέτρω της Βασιλείας και της κοινωνίας Θεού από την εδώ ζωή. Είδαμε ο απόστολος να λέει ότι η εὐσέβεια προσφέρει όχι μόνο σε μελλούσης αλλά και νῦν, δηλαδή σε αυτήν την ζωή υπάρχει πρόγευση των μελλόντων αγαθών. Στην εδώ ζωή έχουμε τον αρραβώνα της κληρονομίας και απολυτρώσεως όπως λέει σε άλλη επιστολή ο απόστολος, ὅς ἐστιν ἀῤῥαβὼν τῆς κληρονομίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν τῆς περιποιήσεως, εἰς ἔπαινον τῆς δόξης αὐτοῦ. Εφ. 1,14 Αυτό δε το Άγιο Πνεύμα είναι η ασφαλής εγγύηση για την επουράνια κληρονομία μας. Προετοιμάζει δε και παρέχει την απολύτρωση στον λαό του Θεού για να υμνείται έτσι η άπειρη δόξα του. Σε όποιον ακολουθεί τις εντολές Χριστού προσφέρεται ένας αρραβώνας, δίδεται μια γεύση της Θεοκοινωνίας, λαμβάνει μια εικόνα των μελλόντων αγαθών, λαμβάνει μια εικόνα του πράγματος. Τώρα υπάρχει εικόνα της απολυτρώσεως, γεύση των επαγγελιών της Θεοκοινωνίας και ο άνθρωπος βλέπει δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, είναι μεν από τώρα Θείας κοινωνός φύσεως όμως διαφορετικά από ότι θα είναι στην άλλη ζωή. Στην εδώ ζωή ζει εν τινί μέτρω την Βασιλεία, την αγγελική ζωή, λαμβάνει γεύση της κληρονομίας, όμως δεν παύει να έχει τα αδιάβλητα πάθη ή ενίοτε να αμαρτάνει. Όπως έφυγε η σκιά του Νόμου και ήρθε η εικόνα της Καινής, όμοια στην επόμενη ζωή φεύγει η εικόνα και έρχεται το πράγμα. Μπορεί να ειπωθεί ότι στην άλλη ζωή υπάρχει το πραγματικό και ο άνθρωπος απαλλάσσεται απολυτρώνεται λαμβάνει πλήρως την επαγγελία γίνεται κοινωνός Θείας φύσεως, βλέπει τον Θεό, πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· μετέχει στην Θεία δόξα. Η λέξη επαγγελίας δεν σημαίνει κάλεσμα δια κηρύγματος και υποσχέσεων για το μέλλον αλλά κάλεσμα προς σωτηρία δια της γεύσεως των μελλόντων αγαθών, δια μιας εικόνας των μελλόντων πραγμάτων. Ο Χριστός δεν δίνει υποσχέσεις για το μέλλον αλλά γεύση του μέλλοντος. Αλλιώς μπορεί να ειπωθεί δίδει μια γνώση του μέλλοντος. Αυτήν την εικόνα, αυτόν τον αρραβώνα, αυτήν την γεύση των επαγγελιών, την εν τίνι μέτρω θέα Θεού, προσπαθεί ο Διάβολος εντατικά σε όλες τις εποχές να αποτρέψει να γευθεί ο άνθρωπος. Σήμερα ο πόλεμος εναντίων των επαγγελιών και της γεύσεως αυτών γίνεται με τις ανατολίτικες θεωρίες για Γιόγκα για θετική ενέργεια για ρεφλεξολογία Φένγκ Σούϊ και τα διάφορα όμοια. Αυτές συκοφαντούν τον Χριστό στον Χριστιανό λέγοντας ότι αυτός δίδει υποσχέσεις για το μέλλον και για το παρόν πρέπει να αναζητήσουμε κάτι άλλο. Όμως όπως είδαμε η ευσέβεια παρέχει επαγγελίες και στην εδώ ζωή αλλά και στην ψυχή και στο σώμα. Οπότε ενώ οι άνθρωποι νομίζουν ότι γιόγκα θετική ενέργεια και όλα τα όμοια τον ωφελούν στην πραγματικότητα τον βλάπτουν. Και ο πόλεμος εναντίων του Χριστού χτες γινόταν με κάποιο άλλο τρόπο, σήμερα με άλλον, αύριο θα γίνεται με κάποιον άλλο. Ο Διάβολος λυσσαλέα προσπαθεί ο Χριστιανός να μην αποκτήσει τώρα γεύση των μελλόντων πραγμάτων οπότε έτσι τα μέλλοντα να του φανούν αβέβαια και εν τέλει ανύπαρκτα.

Αυτός Κύριε πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις, και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. 

 

Από αυτό το σημείο ξεκινούν οι αιτήσεις της ευχής. Αρχικώς παρακαλούμε τον Θεό να δεχθεί τις προσευχές μας και να οδηγήσει την ζωή μας προς τις εντολές του. Ιθύνω σημαίνει ισιώνω, οδηγώ ευθεία, αλλά και το κατευθύνω έρχεται από το κατ- και ευθύνω από το ευθύς. Εδώ ζητούμε από τον Θεό να κάνει ευθείες τις οδούς μας προς τις εντολές του, δηλαδή ότι έχει πει ο Ησαΐας και αργότερα έλεγε ο Ιωάννης Πρόδομος να κάνουν οι άνθρωποι ώστε να έρθει ο Θεός σε αυτούς. Λέει ο προφήτης Ησαΐας εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Το ίδιο ακριβώς έλεγε και ο Ιωάννης Πρόδρομος. ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ· πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν καὶ αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας, καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ. Λουκ. 3,4-6.

Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου. εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται, καὶ ἔσται πάντα τὰ σκολιά εἰς εὐθεῖαν καὶ ἡ τραχεῖα εἰς ὁδοὺς λείας· καὶ ὀφθήσεται ἡ δόξα Κυρίου, καὶ ὄψεται πᾶσα σάρξ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ, ὅτι Κύριος ἐλάλησε. Ησ. 40,3-4. Ιδού ακούγεται φωνή ανθρώπου ο οποίος φωνάζει στην έρημο και λέει ετοιμάστε την οδό δια μέσω της οποίας θα διέλθει ο Κύριος. Κάντε ευθείς και απρόσκοπτους τους δρόμους του Θεού μας. Κάθε φαράγγι πρέπει να χωματιστεί και κάθε όρος και βουνό πρέπει να ισοπεδωθεί. Όλα τα στραβά πρέπει να ευθυγραμμιστούν και κάθε τραχεία, κακοτράχαλη οδός, πρέπει να γίνει λεία και θα φανεί η δόξα Κυρίου και κάθε άνθρωπος θα δει την σωτηρία που ο Θεός προσφέρει. Ο Κύριος είπε και βεβαίωσε.       

Η φράση ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου είναι η απάντηση στην πρόσκληση που απευθύνει ο Θεός προς εμάς με την φράση εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ο Κύριος μιλώντας στον Ησαΐα δεν κάνει ούτε άσχετες παρατηρήσεις για όρη βουνά φαράγγια και οδούς ούτε η Γραφή είναι βιβλίο με διηγήματα και έχουμε μεταφορές οι οποίες είναι προς καλλωπισμό, ότι λέει ο Χριστός είναι διδαχή. Αυτά που αναφέρει είναι για την θεώρηση από εμάς των εντολών, για να δούμε τον Θεό πρέπει να γίνουν όσα αναφέρει κεκαλυμμένα πίσω από τις μεταφορές. Κάθε βουνό, βουνός, δηλαδή αμαρτία, κάθε ὄρος, δηλαδή πάθος, κάθε πτώση που προέρχεται από την μη διάθεση για αγώνα ή από θεώρηση των πραγμάτων, οπότε έτσι φαίνεται σαν αδιάβατο φαράγγι, φάραγξ, κάθε διαλογή εντολών εκ μέρους μας, σκολιά οδός, και κάθε εντύπωση ότι κάποιες εντολές είναι σχεδόν ακατόρθωτες, μη λείες οδοί να διαβείς, τραχεῖα εἰς ὁδούς λείας·, πρέπει να γίνουν ευθείες και έπειτα καθώς βαδίζονται οι οδοί θα φανεί η δόξα Κυρίου και εν τέλει ο κάθε άνθρωπος θα δει την σωτηρία που προσφέρει ο Θεός, ὀφθήσεται ἡ δόξα Κυρίου, καί ὄψεται πᾶσα σάρξ τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ.

Παρατηρούμε ξεκάθαρα να μας διδάσκει μεταξύ άλλων ότι η διαλογή εντολών εκ μέρους μας είναι λάθος, πάντα τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν, και δεν οδηγεί στο να ιδωθεί η δόξα του από εμάς. Σκολιός σημαίνει στραβός, στραβός δρόμος. Βλέπουμε κάποιες εντολές και αυτές μπορεί λόγω του αμαρτωλού περίγυρου που έχει ορθώσει ο Διάβολος να μας φαίνονται επί παραδείγματι παρωχημένες και ντεμοντέ, στα μάτια μας να φαίνονται εντολές για άλλες εποχές, όμως αυτό είναι λάθος, όλες οι εντολές πρέπει να ακολουθούνται. Ο Διάβολος προσπαθεί ώστε η κοινωνία που ζει ο άνθρωπος να είναι αμαρτωλή διότι έτσι το άτομο παρασύρεται ευκολότερα μακριά από τις εντολές ενώ του χρειάζεται και περισσότερος αγώνας. Αυτό ο Διάβολος το κάνει διότι απαλύνεται ο φόβος Θεού, ο άνθρωπος νομίζει ότι επειδή πολλοί κάνουν κάτι αυτό είναι καλό σωστό αγαθό, πυξίδα του γίνεται αυτό που θεωρούν οι άνθρωποι καλό. Τα αυτιά και τα μάτια έχουν αμαρτωλά ακούσματα καθημερινά, η γλώσσα όχι μόνο δεν έχει φραγμό αλλά παραδειγματίζεται κιόλας προς το κακό, ο άνθρωπος μιμείται αλλά και αναγκάζεται να κινηθεί σύμφωνα με το πλήθος και έτσι γίνεται και εκείνος όμοιος. Αν οι αρχές που πιστεύει η πλειοψηφία είναι διεστραμμένες τότε το άτομο θα είναι εντός αυτών των αρχών κάνοντας συνεχώς την ανομία που είναι νόμιμη ενώ ταυτόχρονα θα υπάρχει μια απάλυνση της αμαρτίας, αυτή θα φαίνεται μικρότερη ή και ανύπαρκτη. Το τι είναι ευγενές κίνητρο, τι είναι καλό και τι κακό, τι είναι επιτυχία και πρόοδος, τι πρέπει να έχει ο άνθρωπος, το ποιος είναι ανώτερος σκοπός, θα τα έχει πλάσει ο ίδιος ο Σατάν. Ο άνθρωπος θα ζητάει την αμαρτία συνεχώς, δεν θα υπάρχει καμία απολύτως πάλη ώστε να διώξει ο άνθρωπος τον κακό λογισμό. Ο Σατάν με αυτό επιδιώκει να δημιουργήσει την διαβολική αδιάλειπτη προσευχή κατά απομίμηση της γνήσιας νοεράς προσευχής. Τότε ο άνθρωπος μένει συνεχώς στην πλάνη και ενώθηκε με τον Σατανά, ο νους εσωτερικά παραμένει σταθερός και ακίνητος στην διαβολική επίκληση. Θέλει να αναστρέψει το "η επιθυμία γεννά την αμαρτία" σε η αμαρτία γεννά την επιθυμία, εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν Ιακ. 1,15.

Με αμαρτωλό περίγυρο γίνεται πολλαπλώς ευκολότερο το έργο του Σατάν διότι έτσι όχι μόνο θα γεννάει άτομα ναρκωμένα αλλά θα έχει δημιουργήσει ένα εχθρικό περιβάλλον αν ακολουθείς τον νόμο του Θεού, οπότε με όλα αυτά θα χρειαστεί να παραλείψει αρκετά προκαταρκτικά βήματα για την νίκη. Δεν θα πρέπει να ξεράνει το δέντρο της πίστης, πράγμα δύσκολο, αλλά θα πρέπει απλά να προσπαθήσει ώστε να πάρει τον σπόρο. Τον σπόρο που έχει ρίξει ο Θεός εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ. Εκτός αυτών μας διδάσκει ότι με την εκζήτηση βοηθείας Θεού όλες τις εντολές έχουμε την δυνατότητα να τηρήσουμε, καμία δεν είναι ακατόρθωτη, αυτό εννοεί με το να γίνουν οι οδοί λείες, καί ἡ τραχεῖα εἰς ὁδούς λείας, κρυφίως εννοεί τις εντολές που φαίνονται δύσκολο να τηρηθούν, δύσβατες οδοί προς Κύριον, κακοτράχαλοι δρόμοι προς τον Θεό. Μας διδάσκει κάνοντας λόγο για πλήρωση φάραγγος, δηλαδή μυστικώς μας λέει ότι όταν ο άνθρωπος πραγματικά θέλει ο Κύριος έρχεται και συμπληρώνει την αδυναμία. Πληρῶ, πληρώνει σημαίνει γεμίζει, γεμίζει το φαράγγι. Μας διδάσκει ότι από οποιαδήποτε αμαρτία και πάθος μπορούμε να απαλλαγούμε εφόσον αγωνιστούμε και ζητήσουμε την βοήθειά του και παρατηρήσαμε πριν την πλήρωση ενώ τώρα για τις αμαρτίες και πάθη έχουμε το ταπεινωθήσεται. Ο άγιος γέροντας Παΐσιος είπε: εκείνος που αγωνίζεται πολύ καιρό αλλά δεν βλέπει πνευματική πρόοδο έχει υπερηφάνεια και εγωισμό.

 
Τας ψυχάς ημών αγίασον τα σώματα άγνισον

Έπειτα από την εκζήτηση του Θεού ως οδηγού μας τώρα έχουμε αίτηση ώστε να μας αγιάσει ψυχή τε και σώματι. Η εδώ φράση είναι εκζήτηση του ἁγιάσαι ὑμᾶς ὁλοτελεῖς όπως το μεταφέρει ο απόστολος Παύλος και θα δούμε στην επόμενη αίτηση της ευχής. Την ίδια αίτηση λέμε στην Θεία Λειτουργία.  

Δέσποτα, πρόσδεξαι καὶ ἐκ στόματος ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν τὸν Τρισάγιον ὕμνον καὶ ἐπίσκεψαι ἡμᾶς ἐν τῇ χρηστότητί σου· συγχώρησον ἡμῖν πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον· ἁγίασον ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα· καὶ δὸς ἡμῖν ἐν ὁσιότητι λατρεύειν σοι πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν· πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων, τῶν ἀπ᾿ αἰῶνός σοι εὐαρεστησάντων. Δέξου Δέσποτα Χριστέ από εμάς τους αμαρτωλούς τον τρισάγιο ύμνο και έλα κοντά μας και συγχώρησε μας κάθε αμάρτημα ηθελημένο ή αθέλητο, αγίασε τις ψυχές και τα σώματά μας και δώσε μας καθαροί και άγιοι να σε λατρεύουμε όλη την ζωή μας, με τις πρεσβείες της Θεοτόκου και όλων των αγίων που έκαναν το θέλημά σου εξ αρχής του κόσμου.

Πάλιν καὶ πολλάκις σοὶ προσπίπτομεν καὶ σοῦ δεόμεθα, ἀγαθὲ καὶ φιλάνθρωπε, ὅπως ἐπιβλέψας ἐπὶ τὴν δέησιν ἡμῶν, καθαρίσῃς ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶ δῴης ἡμῖν ἀνένοχον καὶ ἀκατάκριτον τὴν παράστασιν τοῦ ἁγίου σου θυσιαστηρίου. Ξανά και πολλές φορές πέφτουμε μπροστά σου και σε παρακαλούμε αγαθέ και φιλάνθρωπε για να μας ακούσεις και να καθαρίσεις τις ψυχές και τα σώματά μας από κάθε σαρκική και πνευματική μόλυνση και να μας δώσεις να σταθούμε μπροστά στο άγιο θυσιαστήριο σου χωρίς ενοχή και κατάκριση.

τους λογισμούς διόρθωσον τας εννοίας κάθαρον
 

Έπειτα από την εκζήτηση του αγιασμού ψυχής και σώματος από κάθε σαρκικό και πνευματικό μολυσμό, έρχεται η αίτηση για διόρθωση λογισμών και κάθαρσης εννοίας "διότι οι διεστραμμένοι λογισμοί χωρίζουν τους ανθρώπους από τον Θεό και η θεία του δύναμη ελέγχει τους άφρονες που την καταφρονούν", σκολιοὶ γὰρ λογισμοὶ χωρίζουσιν ἀπὸ Θεοῦ, δοκιμαζομένη τε ἡ δύναμις ἐλέγχει τοὺς ἄφρονας. Σοφ. Σολ. 1,3 Δηλαδή αυτή η πρόταση έρχεται σε συνέχεια της προηγούμενης και αφορά αίτηση για την πορεία μας, για αυτό και δεν υπάρχει παραδοξότητα ή πλεονασμός στα εδώ λόγια της ευχής που λένε "διόρθωσε τους λογισμούς μας καθάρισε τις σκέψεις" ενώ πριν είδαμε "κατεύθυνε τη ζωή μας ώστε να είναι σύμφωνη προς τις εντολές σου" αφού για να κατευθυνθεί η ζωή στις εντολές πρέπει ο νους να φωτιστεί και να σκέπτεται κατά Θεόν. Στην Σοφία Σολομώντος χωρίο 1,3 που είδαμε πριν εννοείται η μετάνοια και αναζήτηση Κυρίου, βλέπουμε ότι στον στίχο 1,1 λέει φρονήσατε περὶ τοῦ Κυρίου ἐν ἀγαθότητι, καὶ ἐν ἁπλότητι καρδίας ζητήσατε αὐτόν· Σοφ. Σολ. 1,1. Τα λεγόμενα όμως στο 1,3 δεν ισχύουν μόνο για την επιστροφή στον Θεό αλλά και για την μετάνοια καθώς προχωρεί ο άνθρωπος στον δρόμο. Πρέπει συνεχώς ο άνθρωπος να έχει εκζήτηση Θεού ζητήσατε αὐτόν, έπειτα εμπιστοσύνη σε αυτόν και μνήμη θανάτου ἐλέγχει τοὺς ἄφρονας, ώστε να μπορέσει να εισέλθει στην Βασιλεία, ειδάλλως αν αφεθεί σε σκολιούς λογισμούς και γενικώς την αμαρτία θα χωριστεί εκ Θεού. 

Στην αντίθετη πλευρά των καλών λογισμών όποιος έχει λογισμούς κακούς ή όποιος έχει χαλασμένο λογισμό, για να ειπωθεί με φρασεολογία αγίου γέροντος Παϊσίου, σκέπτεται και σχεδιάζει το κακό και έπειτα τρέχει να διαπράξει την κάθε κακότητα που συνέλαβε, καὶ καρδία τεκταινομένη λογισμοὺς κακοὺς καὶ πόδες ἐπισπεύδοντες κακοποιεῖν. Παρ. 6,18 του άνομου η πονηρή καρδία έχει πονηρούς λογισμούς που σκέπτονται και σχεδιάζουν το κακό και έπειτα τα πόδια του τρέχουν γρήγορα ώστε να διαπράξουν το κάθε κακό. Είδαμε ότι οι κακοί λογισμοί χωρίζουν από την Θεό, σκολιοὶ γὰρ λογισμοὶ χωρίζουσιν ἀπὸ Θεοῦ, μας βγάζουν από την ευθεία οδό. Ας παραμείνουμε στο ίδιο βιβλίο της Γραφής που λέγονται αυτά τα λόγια και ας δούμε κάποια άλλα λόγια που λέγονται ελάχιστα μετά, ἐὰν γὰρ ἔλθῃ ἡ σοφία εἰς σὴν διάνοιαν, ἡ δὲ αἴσθησις τῇ σῇ ψυχῇ καλὴ εἶναι δόξῃ, βουλὴ καλὴ φυλάξει σε, ἔννοια δὲ ὁσία τηρήσει σε, ἵνα ῥύσηταί σε ἀπὸ ὁδοῦ κακῆς καὶ ἀπὸ ἀνδρὸς λαλοῦντος μηδὲν πιστόν. ὦ οἱ ἐγκαταλείποντες ὁδοὺς εὐθείας τοῦ πορεύεσθαι ἐν ὁδοῖς σκότους· οἱ εὐφραινόμενοι ἐπὶ κακοῖς καὶ χαίροντες ἐπὶ διαστροφῇ κακῆ· ὧν αἱ τρίβοι σκολίαι καὶ καμπύλαι αἱ τροχιαὶ αὐτῶν τοῦ μακράν σε ποιῆσαι ἀπὸ ὁδοῦ εὐθείας καὶ ἀλλότριον τῆς δικαίας γνώμης. υἱέ, μή σὲ καταλάβῃ κακὴ βουλή, ἡ ἀπολιποῦσα διδασκαλίαν νεότητος καὶ διαθήκην θείαν ἐπιλελησμένη· Παρ. 2,10-17 Διότι εάν η σοφία έλθει στην διάνοιά σου θεωρήσεις και παραδεχθείς την από την γνώση του νόμου του Θεού σύνεση και διάκριση ως καλή και ωφέλιμη, τότε απόφαση αγαθή και συνετή θα σε προφυλάξει από τις αμαρτωλές εκτροπές, έννοια δε αγία θα σε διατηρεί πλησίον του Θεού για να σε γλυτώσει έτσι από τον ολέθριο δρόμο και από άνθρωπο ο οποίος δεν λέγει ποτέ κάτι το αξιόπιστο. Αλίμονο σε εκείνους οι οποίοι αφήνουν τις ευθείες οδούς του Κυρίου για να βαδίσουν τους αμαρτωλούς δρόμους του σκότους. Αλίμονο σε αυτούς που ευχαριστιούνται για τα κακά που διαπράττουν οι ίδιοι ή οι άλλοι και χαίρονται για την προς το κακό διαστροφή αυτών και των άλλων, αυτοί, των οποίων οι δρόμοι είναι διεστραμμένοι και οι πορείες τους κυκλικές στη δολιότητά τους, ώστε να απομακρύνουν και εσένα από την ευθεία οδό και να σε αποξενώσουν από την ορθή φρόνηση. Παιδί μου, πρόσεχε να μη σε κυριεύσει και υποδουλώσει διεστραμμένη θέληση η οποία έχει αρνηθεί και εγκαταλείψει την διδασκαλία που άκουσες κατά την νεότητά σου και η οποία θέληση λησμόνησε τον θείο νόμο. Βλέπουμε εδώ καθαρότερα ότι με την φράση τους λογισμούς διόρθωσον γίνεται λόγος για την βουλὴ καλὴ και με την φράση τας εννοίας κάθαρον γίνεται λόγος για την έννοια οσία, ἔννοια δὲ ὁσία, δηλαδή εδώ έχουμε την εκζήτηση απόφασης αγαθής που προφυλάσσει από αμαρτωλές εκτροπές και καθαρής εννοίας η οποία διατηρεί τον άνθρωπο στον καλό αγώνα, τηρήσει σε, αυτά τον προφυλάσσουν από το να αφήσει τις ευθείες οδούς του Κυρίου τοῦ μακράν σε ποιῆσαι ἀπὸ ὁδοῦ εὐθείας που εκζήτησε προηγουμένως, ίθυνον της ζωήν ημών προς τας εντολάς.

Είχαμε πριν αίτηση ώστε να γίνει ευθεία η ζωή μας προς τις εντολές Κυρίου, έπειτα να καθαρισθούμε, τώρα όπως βλέπουμε έχουμε εκζήτηση της απόφασης αγαθής και της αγίας έννοιας τα οποία διατηρούν στην ευθεία οδό. Ειδάλλως ο άνθρωπος παρά το ότι αρχικώς πορεύθηκε τώρα αφήνει τις ευθείες οδούς και πορεύεται στις σκολιές οδούς. Την ίδια αίτηση με τις δυο τελευταίες προτάσεις της ευχής βλέπουμε να κάνει ο απόστολος Παύλος στην προς Θεσσαλονικείς επιστολή. Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑμᾶς ὁλοτελεῖς, καὶ ὁλόκληρον ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη. Α' Θεσ. 5,23. Αυτός δε ο Θεός, η πηγή και ο χορηγός της ειρήνης είθε να σας καταστήσει αγίους πλήρως και ολόκληρο το πνεύμα η ψυχή και το σώμα σας να διατηρηθούν άμεμπτα κατά την παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Τας ψυχάς ημών αγίασον τα σώματα άγνισον 

ἁγιάσαι ὑμᾶς ὁλοτελεῖς, 

τους λογισμούς διόρθωσον τας εννοίας κάθαρον 

καὶ ὁλόκληρον ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη.

Ο Θεός να σας αγιάσει και έπειτα να σας τηρήσει άμεμπτους έως την Κρίση.

Όλοι οι άνθρωποι του Θεού όπως ο απόστολος Παύλος, ο συγγραφέας του βιβλίου της Παλαιάς, ο συντάκτης της ευχής, ο άγιος γέροντας Παΐσιος, ο άγιος γέροντας Πορφύριος, για το κάθε θέμα λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα με διαφορετική φρασεολογία. Επί παραδείγματι ο άγιος γέροντας Παΐσιος είπε σε έναν δημοσιογράφο, η δική σου η μηχανή είναι χαλασμένη και παράγει μόνι­μα κακούς λογισμούς. Ο άγιος Παΐσιος είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο να ομιλεί και αυτός ήταν ότι μιλούσε με σύντομες παραβολές. Η χαλασμένη μηχανή είναι η Βιβλική καρδία σκαμβή Ψαλ. 100,3 και η παραγωγή μόνιμα κακών λογισμών θα μπορούσε να ειπωθεί με το ορυχείο κακών, ἐξώρυξεν ἁμαρτίαν Παρ. 29,22. ἀνὴρ θυμώδης ὀρύσσει νεῖκος, ἀνὴρ δὲ ὀργίλος ἐξώρυξεν ἁμαρτίαν ὕβρις ἄνδρα ταπεινοῖ, τοὺς δὲ ταπεινόφρονας ἐρείδει δόξῃ Κύριος. Παρ. 29,22-23.

Ο θυμώδης άνθρωπος βγάζει και σκορπά ολόγυρά του φιλονικίες και έριδες. Ο δε οργίλος παράγει από μέσα του σαν από μεταλλείο κακών ποικίλες αμαρτίες. Αν ο οργίλος είναι μεταλλείο αμαρτιών ή αλλιώς μηχανή παραγωγής κακών, πόσο μάλλον ο έχων καρδία σκαμβή είναι μεταλλείο παραγωγής κακών και από αυτόν εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί γιατί ἐκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρχονται διαλογισμοὶ πονηροί φόνοι μοιχεῖαι πορνεῖαι κλοπαί ψευδομαρτυρίαι βλασφημίαι. Ο άγιος γέροντας Παΐσιος είπε στον συγκεκριμένο μια σύντομη παραβολή η οποία είναι και υψηλότατη Θεολογία. Αν αυτά που έλεγε μας φαίνονται απλοϊκά αυτό είναι λάθος. Μπορεί να μας φαίνονται κάποια λόγια του ενός αγίου απλοϊκά και του άλλου περισπούδαστα αλλά δεν πρέπει να συμβαίνει αυτό. Όλα τα λόγια των αγίων είναι υψίστου επιπέδου και όπως ο επίγειος αλιεύς όμοια και ο ουράνιος αλιεύς ψυχών έχει πολλών ειδών δίχτυα. Όλοι οι άγιοι λένε τα ίδια επειδή όλοι φέρονται από το ίδιο Πνεύμα, τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται. οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι. Β' Πε. 1,20-21. Αυτό προ παντός πρέπει να γνωρίζετε, ότι κάθε προφητεία της Γραφής δεν αποσαφηνίζεται κατά την προσωπική αντίληψη εκάστου αλλά με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Διότι ποτέ δεν ειπώθηκε προφητεία με το θέλημα ανθρώπου, αλλά οι άγιοι άνθρωποι του Θεού προφήτευσαν εμπνεόμενοι και οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα. 

Ευκόλως εννοούμενο είναι ότι οι άνθρωποι του Θεού δεν εμπνέονται από το Πνεύμα μόνο όταν λένε κάτι για το μέλλον αλλά και όταν διδάσκουν. Ο προφήτης είναι κυρίως διδάσκαλος, σήμερα προφήτης όταν λέμε έχει επικρατήσει να έρχεται στον νου αυτός που έχει το προορατικό χάρισμα. Οπότε όπως η κάθε προφητεία υπό την έννοια λεχθέν για το μέλλον επιλύεται με τον φωτισμό του Πνεύματος, ομοίως και η προφητεία υπό την έννοια διδασκαλία στην Βίβλο χρειάζεται τον φωτισμό ώστε να ερμηνευθεί και άρα πρέπει να απευθυνθούμε στους φωτισμένους από το Πνεύμα πατέρες, είτε παλαιούς είτε σύγχρονους, ώστε να μας συμβουλεύσουν για τα διάφορα θέματα της πίστεως.

 
και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως κακών και οδύνης. 

 

Στην πορεία μας εκτός από τον εαυτό υπάρχει ο αδελφός που δεν έχει γνωρίσει τον Κύριο και βαδίζει στις σκολιές οδούς αλλά και ο αδελφός που βάδισε την ευθεία οδό αλλά κάποια στιγμή έπεσε και τώρα βαδίζει σκολιές οδούς, τουτέστιν είναι ημιθανές ή νεκρό μέλος της Εκκλησίας. Η αμαρτία είναι νόσος και αρρωσταίνει τον άνθρωπο. Σε αυτήν έχουμε ίδιες καταστάσεις διαταραχής και πορεία όπως και στην νόσο του σώματος. Η νόσος αμαρτία ξεκινάει με την ασθένεια προχωρεί και εξαπλώνεται εμφανίζοντας διάφορα συμπτώματα και τέλος έχουμε την κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου, ημιθανές, και τον θάνατο, νεκρό μέλος. Αντιθέτως όμως με την σωματική ασθένεια από όλες τις διαταραχές της καλής λειτουργίας του οργανισμού υπάρχει θεραπεία, είτε ελαφριά συμπτώματα είτε θάνατος υπάρχει η θεραπεία και η ανάσταση της μετανοίας.

Η φράση της εδώ αιτήσεως συντίθεται από το ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ του Πάτερ ημών και από το θλίψεως κακῶν καὶ ὀδύνης του Ψαλμού 106. Επειδή ο συνάνθρωπος δεν είναι εφευρέτης της αποστασίας ούτε είναι αντίπαλος αλλά πάντοτε αδελφός, ενώ γίνεται αρχή με την γνωστή φράση του Πάτερ ημών δεν έχουμε στην συνέχεια το ἀπὸ τοῦ πονηροῦ αλλά αυτό αντικαθιστά λεχθέν από τον Ψαλμό 106 που λέγει καὶ ὠλιγώθησαν καὶ ἐκακώθησαν ἀπὸ θλίψεως κακῶν καὶ ὀδύνης. Ψαλ. 106,39 Εν τω μεταξύ οι Ισραηλίτες λιγόστεψαν διότι κακοπάθησαν και δεινοπάθησαν από τους θλίψεις και συμφορές τις οποίες κακοί άνθρωποι τους προκάλεσαν. Παρατηρούμε και εδώ αλλά και σε όλη την ευχή ότι ο λόγος του συγγραφέα της ομοιάζει πολύ με τον λόγο του συγγραφέα της Προς Εβραίους επιστολής.

Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι

 

Καθώς η ευχή συνεχίζει να προχωρεί στην σειρά αιτημάτων, τώρα έχουμε εκζήτηση της προστασίας των αγγέλων καθώς περπατούμε τον δρόμο οδεύοντας προς την Βασιλεία. Η φράση παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι είναι από το περιστατικό του Ιακώβ στον οποίο ο Θεός έστειλε αγγελικό στράτευμα ώστε να τον βοηθήσει. Καὶ Ἰακὼβ ἀπῆλθεν εἰς τὴν ὁδὸν ἑαυτοῦ. καὶ ἀναβλέψας εἶδε παρεμβολὴν Θεοῦ παρεμβεβληκυῖαν, καὶ συνήντησαν αὐτῷ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ. εἶπε δὲ Ἰακώβ, ἡνίκα εἶδεν αὐτούς· παρεμβολὴ Θεοῦ αὕτη· καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Παρεμβολαί. Γεν. 32,1-2 Καθώς ο Ιακώβ πορευόταν προς την γη Χαναάν κάποια στιγμή σήκωσε το βλέμμα του και είδε παρατεταγμένο ένα Θείο στράτευμα που αποτελούνταν από αγγέλους του Θεού και οι οποίοι τον συνάντησαν. Όταν τους είδε ο Ιακώβ είπε αυτό το στράτευμα είναι στράτευμα Θεού και ονόμασε τον τόπο εκείνο παρεμβολές. Το να μπορέσει να δει τα αόρατα για κάποια στιγμή έγινε ώστε να ενισχυθεί ο Ιακώβ διότι τον κυνηγούσε ο Λάβαν. Αυτό δεν απευθύνεται μόνο στον Ιακώβ αλλά και σε εμάς, είναι διδαχή και ενίσχυση προς εμάς. Τα περιστατικά αυτά είναι διδαχή για τους μαθητές όλων των αιώνων. Το περιστατικό μας δείχνει όταν αγωνιζόμαστε οι άγγελοι είναι δίπλα μας και μας βοηθούν κατά την διάρκεια του αγώνα. Λέει ο απόστολος Παύλος οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν; Εβραίους 1,14. Είναι αοράτως γύρω μας και μας προστατεύουν όπως βλέπουμε ότι έκαναν όχι μόνο στον Ιακώβ αλλά αργότερα και στον προφήτη Δανιήλ τον οποίο προστάτεψαν από τα λιοντάρια, καὶ εἶπε Δανιὴλ τῷ βασιλεῖ· βασιλεῦ, εἰς τοὺς αἰῶνας ζῆθι ὁ Θεός μου ἀπέστειλε τὸν ἄγγελον αὐτοῦ, καὶ ἐνέφραξε τὰ στόματα τῶν λεόντων, καὶ οὐκ ἐλυμήναντό με, ὅτι κατέναντι αὐτοῦ εὐθύτης εὑρέθη ἐμοί· καὶ ἐνώπιον δέ σου, βασιλεῦ, παράπτωμα οὐκ ἐποίησα. Δανιήλ 6,21-22. Είπε ο Δανιήλ, βασιλιά ο Θεός έστειλε τον άγγελό του και έκλεισε τα στόματα των λεόντων. Και έτσι κανείς από αυτούς δεν με έβλαψε, διότι εγώ το σωστό έπραξα απέναντι του Θεού. Αλλά και απέναντί σου δεν διέπραξα κανένα σφάλμα. Σε άλλο περιστατικό βλέπουμε τον προφήτη Ελισαίο μαζί με τον υποτακτικό του τον Γιεζί να έχουν περικυκλωθεί από ολόκληρο στρατό. Ο Γιεζί βλέποντας τον στρατό που τους είχε περικυκλώσει φοβήθηκε, ο Ελισαίος όμως του είπε "μην φοβάσαι εμείς είμαστε πιο πολλοί". Τότε ο προφήτης προσευχήθηκε και ανοίχτηκαν τα μάτια της ψυχής του Γιεζί και είδε στρατιές αγγέλων να είναι δίπλα τους καὶ διήνοιξε Κύριος τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ τὸ ὄρος πλῆρες ἵππων, καὶ ἅρμα πυρὸς περικύκλῳ Ἑλισαιέ. Και άνοιξε τα μάτια της ψυχής του υποτακτικού ο Θεός και αυτός είδε το βουνό να ειναι γεμάτο από ιππικό αγγέλων και πύρινα άρματα γύρω από τον γέροντα.
Οι άγγελοι μας προστατεύουν αλλά και μεταφέρουν τις προσευχές μας όπως μας λέει η Αποκάλυψη, καὶ ἀνέβη ὁ καπνὸς τῶν θυμιαμάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτὸν χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλά, ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου. Αποκ. 8,3-4. 

Και ένας άλλος άγγελος ήρθε και στάθηκε στο επουράνιο θυσιαστήριο κρατώντας στα χέρια του ολόχρυσο θυμιατό. Και δόθηκαν σε αυτόν πολλά θυμιάματα, οι προσευχές των αγίων, που βρίσκονται στους ουρανούς, για να προσφέρει και συνενώσει αυτές με τις προσευχές των πιστών της Γης στο ολόχρυσο θυσιαστήριο που είναι εμπρός στον θρόνο του Θεού. Και η ευωδία των θυμιαμάτων μαζί με τις προσευχές ανέβηκε από το χέρι του αγγέλου εμπρός στον Θεό. Όχι μόνο μεταφέρουν αλλά και οι ίδιοι προσεύχονται και μεσιτεύουν για εμάς καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ εἶπε· Κύριε παντοκράτωρ, ἕως τίνος οὐ μὴ ἐλεήσῃς τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ τὰς πόλεις Ἰούδα, ἃς ὑπερεῖδες τοῦτο ἑβδομηκοστὸν ἔτος; καὶ ἀπεκρίθη Κύριος παντοκράτωρ τῷ ἀγγέλῳ τῷ λαλοῦντι ἐν ἐμοὶ ῥήματα καλὰ καὶ λόγους παρακλητικούς. Ζαχ. 1,12-13 Ο προφήτης Ζαχαρίας έβλεπε έναν άγγελο ο οποίος μίλησε στον Κύριο και του είπε, "Κύριε παντοκράτορα έως πότε δεν θα ελεήσεις την Ιερουσαλήμ και τις πόλεις της χώρας Ιούδα τις οποίες εδώ και εβδομήντα έτη παραβλέπεις;" Και ο Κύριος παντοκράτορας απάντησε λόγους καλούς, λόγους παρηγοριάς προς τον άγγελο. Ο άγγελος έπειτα είπε στον προφήτη Ζαχαρία τι του είχε απαντήσει στο αίτημα αυτό ο Θεός, η απάντηση ήταν ότι θα ελευθερωνόταν. Οι άγγελοι λοιπόν είναι φύλακες, στέκονται δίπλα μας και μας προστατεύουν, μεταφέρουν τις προσευχές μας, προσεύχονται για εμάς, άρα πολύ σωστά κάνουμε με την συγκεκριμένη προσευχή που ζητούμε την βοήθεια του αγγέλου μας. Σε άλλο σημείο της Βίβλου βλέπουμε τον αρχάγγελο Μιχαήλ να είναι προστάτης, ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναστήσεται Μιχαὴλ ὁ ἄρχων ὁ μέγας, ὁ ἑστηκὼς ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου·, εδώ γίνεται λόγος για τον Ταξιάρχη ο οποίος "στέκεται επί τους υιούς του λαού σου" δηλαδή προστατεύει τον λαό του Θεού, τώρα στέκεται δίπλα στους Χριστιανούς. Ο Χριστός μας λέει για τον Λάζαρο εγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ· δηλαδή, πέθανε ο φτωχός Λάζαρος και τον πήγαν οι άγγελοι στον Παράδεισο, άρα εδώ βλέπουμε ότι είναι ψυχοπομποί οι άγγελοι. Όσοι ακολουθούν τον Χριστό και αγωνίζονται έρχονται οι άγγελοι ως τιμητική συνοδεία και πάνε την ψυχή στον ουρανό. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει διηγήσεις που άγγελοι ήρθαν να παραλάβουν τις ψυχές Χριστιανών. Σε άλλο σημείο της Βίβλου βλέπουμε ότι κρατούν από το χέρι τον Λώτ Καὶ ἐκράτησαν οἱ ἄγγελοι τῆς χειρὸς αὐτοῦ καὶ τῆς χειρὸς τῆς γυναικὸς αὐτοῦ καὶ τῶν χειρῶν τῶν δύο θυγατέρων αὐτοῦ, ἐν τῷ φείσασθαι Κύριον αὐτοῦ. Γεν. 19,16 έπιασαν από το χέρι οι άγγελοι τον Λώτ την γυναίκα του και τις κόρες του και τους οδήγησαν μακριά από την πόλη. Είναι προστάτες λοιπόν οι άγγελοι στις διάφορες περιστάσεις του βίου μας αλλά και αυτοί που θα οδηγήσουν την ψυχή στον ουρανό, θα είναι η τιμητική συνοδεία μας όταν πηγαίνουμε στον ουρανό για αυτό και την εποχή του αντίχριστου οι πιστοί θα αρπαχτούν από τον άγγελο τους και θα πάνε να συναντήσουν τον Κύριο ο οποίος θα κατ-έρχεται για την Δευτέρα Παρουσία. Αυτή είναι η λεγόμενη αρπαγή ή αλλιώς παραλαβή, είναι τιμητική προς όλους τους δίκαιους και όχι αρπαγή πριν τον Αντίχριστο για να ξεφύγουν οι ζώντες Χριστιανοί όπως κακόδοξα διδάσκουν διάφοροι αιρετικοί. Όσοι είναι αμετανόητοι αμαρτωλοί και αιρετικοί ο άγγελος τους θα είναι αποστάς και δεν θα αρπαγούν, αυτοί "αφήνονται".οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ εἷς ἀφίεται· δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μυλῶνι, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται. Ματθ. 24,39-41 Έξαφνα και απροσδόκητα θα γίνει η Β Παρουσία. Τότε δύο θα είναι στον αγρό ο ένας παραλαμβάνεται από τους αγγέλους ο άλλος αφήνεται. Δυο αλέθουν στον μύλο η μία παραλαμβάνεται η άλλη αφήνεται. Ενώ οι άγγελοι είναι η τιμητική συνοδεία των δικαίων προς τον ουρανό, δυστυχώς όταν πεθαίνουμε αμετανόητοι τότε αυτοί αποχωρούν εγκαταλείποντας τον άνθρωπο και έτσι έρχεται ο Διάβολος που αρπάζει την ψυχή οδηγώντας την στην κόλαση, εἶπε δὲ αὐτῷ ὃ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· Λουκ 12,20. Απερίσκεπτε, νόμιζες ότι σήμερα αρχίζει η ευδαιμονία σου αλλά όμως αυτήν την νύχτα θα πεθάνεις και οι δαίμονες απαιτούν να πάρουν την ψυχή σου.Η Γραφή σε άλλο σημείο μας λέει ότι τον Χριστό διακονούσαν άγγελοι, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόνουν αὐτῷ. Ματθ. 4,11 κατά τον ίδιο τρόπο διακονούν και τους ανθρώπους, είδαμε πριν το οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν; Εβρ. 1,14. Όταν ο Διάβολος έρχεται να πειράξει τον Χριστό του λέει μεταξύ άλλων εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτὸν ἐντεῦθεν κάτω· γέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε, καὶ ὅτι ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου. Λουκ. 4,9-11. Δηλαδή, εάν είσαι υιός του Θεού, πέσε από εδώ ψηλά κάτω και δεν θα πάθεις τίποτε, διότι είναι γραμμένο στην Βίβλο ότι ο Θεός θα δώσει εντολή για σένα στους αγγέλους του να σε διαφυλάξουν. Επιπλέον λέει η Βίβλος ότι θα σε σηκώσουν στα χέρια τους ώστε να μη κτυπήσει ούτε το πόδι σου σε πέτρα, ούτε καν θα σκοντάψεις.Αυτό που είπε ο Διάβολος είναι από τον Ψαλμό 91 στον οποίο διαβάζουμε τα εξής, ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου· ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου·. Ο Ψαλμός μιλάει γενικώς για τον άνθρωπο ο οποίος είναι πιστός στον Θεό, δηλαδή καταλαβαίνουμε ότι όχι μόνο ο Χριστός αλλά και κάθε ένας πιστός έχει άγγελο δίπλα του.

Αλλού η Γραφή μας λέει για τον Χριστό ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐνισχύων αὐτόν Λουκάς 22,43. Δηλαδή, παρουσιάστηκε σε αυτόν την ώρα εκείνη άγγελος από τον ουρανό ο οποίος τον ενίσχυε. Εφόσον η Γραφή εμφανίζει αγγέλους να διακονούν να βοηθούν ή να ενισχύουν τον Χριστό τότε το ίδιο ακριβώς γίνεται και σε εμάς, εκτός αυητού είδαμε ότι σε τόσα άτομα οι άγγελοι ήταν βοηθοί και κοντά τους. Λέει ο Χριστός Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ματθ. 18,10 Προσέχετε να μη καταφρονήσετε έναν από τους μικρούς όπως τους νομίζετε, διότι σας λέγω ότι αυτοί έχουν μεγάλη αξία ενώπιον του Θεού και οι άγγελοί τους βλέπουν ακατάπαυστα το πρόσωπο του Πατρός. Ξανά λοιπόν διαβεβαίωση για το ότι έχουμε φύλακα άγγελο ο οποίος μάλιστα βλέπει το πρόσωπον του πατρός Θεού και πρεσβεύει για εμάς όπως είδαμε και στο περιστατικό με τον προφήτη Ζαχαρία. Αν ανατρέξουμε στην εποχή που δρούσαν οι απόστολοι θα δούμε ότι όταν οι Χριστιανοί που ήταν μέσα σε ένα σπίτι άκουσαν ότι ο Πέτρος είναι στην πόρτα και χτυπάει δεν πίστεψαν την μικρή Ρόδη που τους το έλεγε και αυτό γιατί ήξεραν ότι ήταν φυλακισμένος και αλυσοδεμένος από τον Ηρώδη. Της απάντησαν λέγοντας ότι δεν είναι ο Πέτρος αλλά ο άγγελός του, ήταν δηλαδή και πίστη των πρώτων Χριστιανών ότι καθένας έχει τον φύλακα άγγελό του, καὶ ἐπιγνοῦσα τὴν φωνὴν τοῦ Πέτρου, ἀπὸ τῆς χαρᾶς οὐκ ἤνοιξε τὸν πυλῶνα, εἰσδραμοῦσα δὲ ἀπήγγειλεν ἑστάναι τὸν Πέτρον πρὸ τοῦ πυλῶνος οἱ δὲ πρὸς αὐτὴν εἶπον· μαίνῃ ἡ δὲ διισχυρίζετο οὕτως ἔχειν οἱ δὲ ἔλεγον· ὁ ἄγγελος αὐτοῦ ἐστιν. Και επειδή γνώριζε καλά την φωνή του Πέτρου η νεαρή κατάλαβε ότι αυτός είναι στην πόρτα όμως από την χαρά της δεν άνοιξε αλλά έτρεξε μέσα λέγοντας "ο Πέτρος στέκεται στην εξώπορτα!". Εκείνοι τότε της είπαν, "δεν είσαι στα καλά σου". Εκείνη όμως επέμενε και τους διαβεβαίωνε, "ο Πέτρος είναι!". Αυτοί της απάντησαν "ο άγγελος του θα είναι". Βλέπουμε καθαρά ότι οι άγγελοι μας βοηθούν εναντίων του πονηρού αλλά ταυτόχρονα βοηθούν να αποφύγουμε άσχημες και οδυνηρές καταστάσεις, ακόμη και κίνδυνο θανάτου, το είδαμε στον Ελισαίο ή στον Δανιήλ.

 

καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωση της απροσίτου σου δόξης

 

Στην πρόταση το Άγιο Πνεύμα επαναλαμβάνει τα λόγια του βλέπουμε στην προς Εφεσίους επιστολή, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.

Μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, Εφ. 4,13 μέχρις ότου καταλήξουμε όλοι σε μία και αυτή πίστη, χωρίς διαφορές και αντιθέσεις, στην βαθειά γνώση του Υιού του Θεού, έλθουμε σε τέλειο άνδρα από απόψεως πνευματικής, στο μέτρο της πνευματικής ηλικίας και της πλήρους ηθικής τελειότητας, για να ολοκληρωθούμε και αποτελέσουμεν έτσι το σώμα του Χριστού.

Στο πρώτο συνθετικό καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως έχουμε αυτούσιο το μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως. Παρόμοια αίτηση υπάρχει και την Θεία Λειτουργία, Τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι... αφού αιτηθήκαμε να είμαστε ενωμένοι σε μια πίστη και να έχουμε μαζί το Άγιο Πνεύμα ας αφήσουμε ο κάθε ένας τον εαυτό του και όλοι μαζί την ζωή μας στον Θεό μας Ιησού Χριστό. Η διχόνοια είτε είναι σε επίπεδο προσωπικών σχέσεων είτε χειρότρα σε επίπεδο δογματικό προκαλεί αναστάτωση και επιφέρει μεγάλη ζημία.

Στο δεύτερο συνθετικό της προτάσεως, δηλαδή το εις την επίγνωση της απροσίτου σου δόξης, υπάρχει μόνο ομοιότητα με το τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ όχι όμως και το ίδιο νόημα. Στην πρόταση τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ γίνεται λόγος από τον απόστολο για την διδασκαλία και την διαφωνία ως προς τα δόγματα, στην επίγνωση της ορθοδοξίας, να μην υπάρχουν διαφωνίες. Βλέπουμε ότι αμέσως μετά ο απόστολος κάνει λόγω για άνεμο διδασκαλιών, λέει ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης Εφ. 4,14.

Για να κατανοήσουμε τι εννοεί το δευτερο συνθετικό της προτάσεως στην ευχή ας φέρουμε στον νου αυτό που παρατηρήσαμε νωρίτερα περί της γεύσεως της Θεοκοινωνίας. Είδαμε την Γραφή νας μας λέει ότι ο άνθρωπος στην εδώ ζωή λαμβάνει μια εικόνα της επαγγελίας, λαμβάνει γεύση των μεγίστων επαγγελμάτων, λαμβάνει αρραβώνα της επαγγελίας, γίνεται εν τινί μέτρω Θείας κοινωνός φύσεως. Σε όλα τα ανωτέρω μπορεί να συμπληρωθούν τα εξής, ότι ο άνθρωπος στην Γη την εποχή της Καινής βλέπει σαν μέσα από θαμπό καθρέπτη, ότι γνωρίζει μερικώς την δόξα Κυρίου. Μας λέει ο απόστολος Παύλος, βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. Α Κορ. 13,12 

Διότι τώρα βλέπουμε σαν μέσα σε θαμπό καθρέπτη τότε όμως θα δούμε πρόσωπο προς πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μέρος τότε όμως θα αποκτήσω επίγνωση, θα λάβω καθαρή και τέλεια γνώση. Εδώ παρατηρούμε γνώση μέρους γινώσκω ἐκ μέρους και τελεία γνώση ἐπιγνώσομαι, τώρα στην εδώ ζωή γνώση και στην άλλη ζωή επίγνωση. Πριν από τον Παύλο μας έχει πει ο προφήτης Αββακούμ για το θέμα το εξής, ὅτι ἐπλησθήσεται ἡ γῆ τοῦ γνῶναι τὴν δόξαν Κυρίου, ὡς ὕδωρ κατακαλύψει αὐτούς. Αμβ. 2,14 Η γη θα γεμίσει με την γνώση της δόξας του Κυρίου. Θα καλύψει τους ανθρώπους όπως το νερό καλύπτει την γη. Μας λέει ότι στην Καινή θα υπάρξει γνώση δόξας Θεού ενώ διακρίνουμε την μυστική αναφορά του προφήτη στο Άγιο Πνεύμα του οποίου η χάρη παρομοιάζεται είτε με νερό είτε με φωτιά. Αυτή η γνώση γνῶναι της δόξας Κυρίου που θα ερχόταν και για την οποία κάνει λόγο ο προφήτης γνῶναι τὴν δόξαν Κυρίου είναι η τωρινή κατάσταση την οποία περιγράφει ο απόστολος ως ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους. Η μικρή γεύση που έχουμε τώρα μπορεί να ονομαστεί γνώση της δόξης Κυρίου ή εκ μέρους γνώση της δόξης Κυρίου. Ο πιστός στην εποχή της Καινής έχει γνώση δόξας Κυρίου γνῶναι -- γινώσκω ενώ στην επόμενη ζωή θα έχει επίγνωση δόξης Κυρίου τότε δὲ ἐπιγνώσομαι. Σε αντιστοιχία με τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους αλλά και του προφήτη Αββακούμ για την εποχή της Καινής, μπορεί να ειπωθεί για την επόμενη ζωή το εξής: ο Παράδεισος θα γεμίσει με την επίγνωση της δόξης Κυρίου. Τώρα γίνεται φανερό ότι τα λόγια εις την επίγνωση της απροσίτου σου δόξης κάνουν λόγο για τον Παράδεισο και έχουν συντεθεί από το τότε δὲ ἐπιγνώσομαι την επίγνωση, από το δόξαν Κυρίου σου δόξης, αλλά και από το φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον της Α' επιστολής προς Τιμόθεο, της απροσίτου. Ο μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον· ἀμήν. Α Τιμ. 6,16 Ο Θεός ο οποίος μόνος έχει από τον εαυτό του την αθανασία και κατοικεί σε απλησίαστο φως και το οποίο κανείς από τους ανθρώπους ούτε είδε ούτε μπορεί να δει. Σε αυτόν ανήκει η τιμή και εξουσία αμήν. 

Η φράση της ευχής κάνει λόγο για τον Παράδεισο. Η λέξη επίγνωση ἐπιγνώσομαι σε ευχή και Α προς Κορινθίους επιστολή είναι ταυτόσημη με το μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι της προς Ρωμαίους επιστολής. Λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς. Ρωμ. 8,18 Τα όσα υποφέρουμε κατά το διάστημα της παρούσας ζωής δεν είναι άξια κατά κανένα τρόπο να συγκριθούν προς την δόξα η οποία πρόκειται να αποκαλυφθεί σε εμάς. Έχουμε τωρινή δόξα την οποία γνωρίζει ο Χριστιανός και προείπε ο Αββακούμ γνῶναι τὴν δόξαν και μελλοντική δόξα την οποία θα γνωρίσει μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι. Στην εδώ ζωή γνώση στην επόμενη επίγνωση, στην άλλη ζωή ο άνθρωπος θα απολαύσει τις επαγγελίες πλήρως και θα γίνει θείας κοινωνός φύσεως ολοκληρωτικά. Βεβαίως η μέθεξη Θεού είναι πάντα σε σχέση με την φύση μας, κτίσματα, αλλά και την αγιότητα εκάστου, οπότε η έννοια του ολοκληρωτικά είναι σε συνάφεια με αυτά.

Το τελευταίο αίτημα που ομιλεί για την θέωση ουσιαστικά ζητάει να έρθουμε στην θέα του ακτίστου φωτός. Το τέλος της πορείας και ο στόχος είναι η θέα του ακτίστου φωτός. Το αίτημα της εδώ προτάσεως δίνει και άλλο νόημα στην λέξη επαγγελίας της πρότασης ο πάντας καλών προς σωτηρίαν δια της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών, η γνώση της δόξας Θεού, η γεύση των επαγγελιών στην γη,  η γεύση των μεγίστων επαγγελμάτων στην γη, η γεύση της κοινωνίας θείας φύσεως στην εδώ ζωή, έχει κορύφωση την εκ μέρους ή αλλιώς την θέα του ακτίστου φωτός. Η επίγνωση της δόξης Θεού, η ολοκληρωμένη γνώση Θεού, η ένωση με τον Θεό, που θα υπάρξει στην άλλη ζωή είναι η πλήρης ή αλλιώς διαρκής θεωρία του ακτίστου φωτός. Αυτά μπορούμε να τα δούμε στον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά και βλέπουμε ξανά ότι όλοι οι άγιοι λένε ίδια πράγματα για το κάθε θέμα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των ανθρώπων της τελειοποιού τάξεως που το πρόσωπό τους περιλούσθηκε με Θεϊκή δόξα. Ο Μωυσής την δεύτερη φορά που κατέβηκε από το όρος Σινά έλαμπε στο πρόσωπο, "έβλεπαν οι Ισραηλίτες ότι το πρόσωπο του Μωυσή ακτινοβολούσε". Εξ. 34,35. Αυτά όλα γίνονται κατά το πρότυπο του Χριστού του οποίου στην Μεταμόρφωσή στο όρος Θαβώρ "έλαμψε το πρόσωπό του σαν τον ήλιο και τα ενδύματά του έγιναν λευκά σαν το φως" Ματθ. 17,2. καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο στίλβοντα, λευκὰ λίαν ὡς χιών, οἷα γναφεὺς ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναται οὕτω λευκᾶναι. Μαρκ. 9,3 Και τα ενδύματα αυτού έγιναν απαστράπτοντα και ακτινοβόλα, λευκά πάρα πολύ σαν το χιόνι, τέτοια που κανένας βαφέας στην γη δεν μπορεί ποτέ να λευκάνει έτσι. Ο Μωυσής και ο Ηλίας παρουσιάσθηκαν εν απροσίτου σου δόξης, ὀφθέντες ἐν δόξῃ, καὶ ἐγένετο ἐν τῷ προσεύχεσθαι αὐτὸν τὸ εἶδος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἕτερον καὶ ὁ ἱματισμὸς αὐτοῦ λευκὸς ἐξαστράπτων. καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο συνελάλουν αὐτῷ, οἵτινες ἦσαν Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας, οἳ ὀφθέντες ἐν δόξῃ ἔλεγον τὴν ἔξοδον αὐτοῦ ἣν ἔμελλε πληροῦν ἐν Ἱερουσαλήμ. Λουκ. 9,29-30. Και ενώ προσευχόταν ο Χριστός, έγινε η μορφή του προσώπου του διαφορετική και η ενδυμασία του ολόλευκη και απαστράπτουσα. Και ιδού δύο άνδρες συνομιλούσαν μαζί του και αυτοί ήταν ο Μωϋσής και ο Ηλίας οι οποίοι παρουσιάσθηκαν με δόξα και έλεγαν για την αναχώρηση του από τον κόσμο αυτό την οποία σύμφωνα με τις προφητείες έμελλε να εκπληρώσει στην Ιερουσαλήμ.  

Όταν προσέχουμε τη ζωή μας και αφήνουμε την χάρη του Αγίου Πνεύματος να πνέει μέσα μας, τότε αυτή μας μεταβάλλει σε δοξολογητικά όργανα, μας κάνει επίγειους αγγέλους που σκορπούν γύρω τους το άκτιστο φως. Έτσι όταν οι Ιουδαίοι κάθισαν υπόδικο τον Άγιο Στέφανο στο Συνέδριο και άρχι­σαν να εκτοξεύουν εναντίων του τις ψευδείς κατηγορίες, "ατένισαν σε αυτόν όλοι που ήταν στο Συνέδριο και είδαν το πρόσωπό του να ακτινοβολεί σαν πρόσωπο αγγέλου" Πράξ. 6, 15. Το Άκτιστο Φως είναι και αόρατο και το βλέπουν τα μάτια της ψυχής. Τι ωραία μας περιγράφει αυτήν την αόρατη ακτινοβολία του Ακτίστου Φωτός ο Μέγας Αθανάσιος όταν συγγράφει για τον βίο του Με­γάλου Αντωνίου. Μεταξύ άλλων σημειώνει: Όταν ήταν ο Αντώνιος μαζί με τους άλλους μοναχούς και κάποιος που δεν τον γνώριζε ήθελε να τον δει, μόλις πλησίαζε προς το μέρος του προσπερνούσε τους άλλους μοναχούς και κατευθυνόταν προς τον Μέγα Αντώνιο σαν να τον τραβούσε το πρόσωπό του. Στον προφήτη Ιεζεκιήλ θα δούμε την δόξα Θεού Χριστό να παρουσιάζεται ως φως. Παρατηρούμε την δόξα Κυρίου να έρχεται επί των Χερουβείμ, να πηγαίνει στην εσωτερική αυλή του Ναού, να εισέρχεται στον Ναό, έπειτα ανεβαίνει ξανά στα φτερά των Χερουβίμ φεύγει από τον Ναό και πηγαίνει στο όρος απέναντι από την Ιερουσαλήμ, δηλαδή το όρος των ελαιών όπου έγινε η ανάληψη του Χριστού.

καὶ τὰ Χερουβὶμ εἰστήκει ἐκ δεξιῶν τοῦ οἴκου ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν ἄνδρα, καὶ ἡ νεφέλη ἔπλησε τὴν αὐλὴν τὴν ἐσωτέραν. καὶ ἀπῇρεν ἡ δόξα Κυρίου ἀπὸ τῶν Χερουβὶμ εἰς τὸ αἴθριον τοῦ οἴκου, καὶ ἔπλησε τὸν οἶκον ἡ νεφέλη, καὶ ἡ αὐλὴ ἐπλήσθη τοῦ φέγγους τῆς δόξης Κυρίου· Ιεζ. 10,3-4 Τα Χερουβίμ ήταν όρθια στο δεξιό μέρος του ναού η δε νεφέλη γέμισε την εσωτερική αυλή του. Η λάμψη της δόξας του Κυρίου σηκώθηκε από τα Χερουβίμ, ήλθε στο κατώφλι του ναού και γέμισε τον οίκο του Κυρίου η νεφέλη. Και η αυλή ακόμη γέμισε από το φως της δόξας του Κυρίου.

καὶ ἐξῆλθε δόξα Κυρίου ἀπὸ τοῦ οἴκου καὶ ἐπέβη ἐπὶ τὰ Χερουβίμ, καὶ ἀνέλαβον τὰ Χερουβὶμ τὰς πτέρυγας αὐτῶν καὶ ἐμετεωρίσθησαν ἀπὸ τῆς γῆς ἐνώπιον ἐμοῦ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτά, καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν. καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὰ πρόθυρα τῆς πύλης οἴκου Κυρίου τῆς ἀπέναντι, καὶ δόξα Θεοῦ Ἰσραὴλ ἦν ἐπ᾿ αὐτῶν ὑπεράνω. Ιεζ. 10,18-19 Βγήκε τότε η μεγάλη θεία λάμψη του Κυρίου από τον ναό και κάθισε πάνω στα Χερουβίμ. Άπλωσαν τότε τις πτέρυγες τους τα Χερουβίμ ανέβηκαν πάνω στον αέρα και βγήκαν από τον ιερό ναό και ήλθαν και στάθηκαν στην είσοδο της απέναντι πύλης του ναού και η δόξα του Θεού του ισραηλιτικού λαού βρισκόταν πάνω από αυτά.

Καὶ ἐξῇραν τὰ Χερουβὶμ τὰς πτέρυγας αὐτῶν, καὶ οἱ τροχοὶ ἐχόμενοι αὐτῶν, καὶ ἡ δόξα Θεοῦ Ἰσραὴλ ἐπ᾿ αὐτὰ ὑπεράνω αὐτῶν. καὶ ἀνέβη ἡ δόξα Κυρίου ἐκ μέσης τῆς πόλεως καὶ ἔστη ἐπὶ τοῦ ὄρους, ὃ ἦν ἀπέναντι τῆς πόλεως. Ιεζ. 11,22-23 Τα Χερουβίμ ξεδίπλωσαν και άνοιξαν τα φτερά τους και η δόξα του Θεού του Ισραήλ ήταν επάνω από αυτά. Η δόξα αυτή του Κυρίου ανεχώρησε από το μέσο της πόλης και στάθηκε επάνω στο όρος το οποίο είναι απέναντι της πόλεως Ιερουσαλήμ.

Καθώς με την βοήθεια Κυρίου είδαμε την ερμηνεία και της τελευταίας πρότασεως τώρα παρατηρούμε ότι με αυτήν έχουμε το τέλος της εκζήτησης μιας σωτήριας πορείας η οποία άρχισε από το Αυτός Κύριε και καταλήγει με την αίτηση εισαγωγής μας στον Παράδεισο. Οι αιτήσεις ξεκίνησαν με το να μας οδηγήσει ο Κύριος στην μετάνοια και στην ορθή θεώρηση των πραγμάτων, ἴθυνον τήν ζωήν ἡμῶν πρός τάς ἐντολάς σου, ίσιωσε τον δρόμο προς τις εντολές σου, έπειτα έχουμε αίτηση να μας καθαρίσει από μολυσμό ψυχής και σώματος, τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἅγνισον, έπειτα παρατηρήσαμε αιτήσεις ως προς την πορεία μας, αυτές ξεκινούν με το αίτημα ώστε να διατηρήσουμε την καθαρότητα καθώς πορευόμαστε στην στενή οδό, τούς λογισμοὺς διόρθωσον, τάς ἐννοίας κάθαρον, διόρθωσε τους λογισμούς καθάρισε τις σκέψεις μας και κατανοήσαμε από το χωρίο των Παροιμιών με ποιά ακριβώς έννοια λέγονται αυτά, ταυτόχρονα με την αίτηση διατήρησης είδαμε αίτημα ώστε να μας προφυλάξει ο Θεός από κακό κακών, έπειτα πάντα καθώς προχωρούμε τον δρόμο γίνεται αίτηση ώστε να έχουμε τους άγιους αγγέλους βοηθούς τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις και έτσι εν τέλει ως ένα σώμα να εισαχθούμε στην Βασιλεία, να μετέχουμε στο άκτιστο φως, να πάμε από την γνώση του προφήτη Αββακούμ στην επίγνωση του αποστόλου Παύλου, εἰς τήν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης. 

Έχοντας στον νου την ερμηνεία των προτάσεων από το πρόσδεξαι και ημών εως απροσίτου σου δόξης, ας φέρουμε τώρα στον νου τα επίθετα που προηγήθηκαν και την ερμηνεία. Τουτέστιν ας φέρουμε στον νου ποιές ευεργεσίες εννούνται με αυτά και που απαριθμήσαμε πριν στην ευχή ευχαριστώντας για αυτές τον Θεό. Συγκρίνοντας τα δυο θα διαπιστώσουμε ότι το κομμάτι της ευχής από το ο μακρόθυμος έως μελλόντων αγαθών είναι οι ιδιότητες του Θεού που επικαλούμαστε στις αιτήσεις που έρχονται έπειτα.

 

Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός

 

ο μακρόθυμος, περιμένει την επιστροφή μας

πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις

 

ο πολυέλεος, συγχωρεί φωτίζει και έλκει προς αυτόν όσους τον επικαλούνται

και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου

 

ο πολυεύσπλαγχνος, άφεσις, καθαρισμός παντός μολυσμού.

Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον  

 

ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, οδηγεί προς την σωτηρία

τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι

ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών  

Θεοκοινωνία εκ μέρους και ολοκληρωτικά, γνώση επίγνωση, σωτηρία, άκτιστο φως.

καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης

 

ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν.

 

Τώρα κατανοούμε και την φράση, αυτός Κύριε που προηγείται των αιτήσεων.

Παρατηρήσαμε ότι τα επίθετα, οι ιδιότητες του Θεού που αναφέρθηκαν, δεν είναι ούτε τυχαίες λέξεις που κατέβηκαν στον κεφάλι ενός από όλα τα επίθετα που μπορούμε να πούμε στον Θεό, όπως παντοδύναμος πάνσοφος και άλλα λοιπά όμοια, ούτε πολλώ δε μάλλον τα επίθετα να ήταν κολακείες. Η αρχή της ευχής είναι ευχαριστία προς τον Θεό και έπειτα έρχονται οι κατάλληλες αιτήσεις που προέρχονται απο αυτές τις ειδιότητες για τις οποίες ευχαριστήσαμε. Αγαπητοί, όλες ευχές του Απόδειπνου αλλά και οι Χαιρετισμοί που λέγονται μαζί με αυτό είναι προφητείες και απευθείας από τον ουρανό, είναι ισόζυγες ισόκυρες ισοστάσιες με την Αγία Γραφή είναι δε μεταφρασμένες. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο η μετάφραση τους είναι το αρχικό κείμενο. Βλέποντας αυτά τα κείμενα κάποιος αδελφός θα ενισχυθεί στον δύσκολο αγώνα του διότι θα σκεφθεί ότι εφόσον ο Θεός δεν έχει αφήσει στην τύχη αλλά απασχολήθηκε και έκανε θαυμάσια για το άψυχο (το ψαλτήρι) άραγε δεν θα απασχολείται με το έμψυχο δηλαδή τον κάθε ένα μας; Άλλος αδελφός βλέποντας θα σκεφτεί ότι η ευχή δεν είναι αποτέλεσμα ποιητή αλλά ένα ουράνιο δώρο προς εμάς και με αυτήν το Πνεύμα μας διδάσκει πως να προσευχηθούμε, οπότε έτσι την διαβάζει με ακόμη περισσότερη ευλάβεια. Άλλος αδελφός που δεν είναι στην πίστη αντί να σκεφτεί ή να λοιδορήσει ότι κολακεύουμε τον μακρόθυμο τον πολυέλεο τον πολυεύσπλαχνο τον πολυχρονεμένο που να μας κόβει ο Θεός ημέρες και χρόνια να του δίνει, θα βοηθηθεί από εμάς, τουτέστιν τον αποτρέπουμε από το να αμαρτήσει λέγοντας τέτοια λόγια και ποιος ξέρει με την καλή περιέργεια που έλεγε ο γέροντας Παΐσιος και την έρευνα που αυτή φέρνει ίσως έλθει στην πίστη. Κυρίως ο αδελφός θα σκεφτεί ότι όλα τα του Θεού, άρα και ο ίδιος ο Θεός, δεν προσεγγίζονται με τις γνώσεις, με λεξικά, με εξυπνάδα. Η αρχική γλώσσα δεν μαθαίνεται με τον γνωστό τρόπο που γνωρίζουμε ότι μαθαίνονται οι ξένες γλώσσες αλλά με τον τρόπο που υπέδειξε ο Θεός.

 

ΣΕΙΡΑ :  

Η ΕΛΛΑΜΨΙΣ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ 

ΣΤΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

Ερμηνεία στιχηρών του Πάσχα: Αναστήτω ο Θεός

Ερμηνεία ευχής: Και δος ημίν Δέσποτα προς ύπνον απιούσιν 

Ερμηνεία ευχής: Κύριε Κύριε ο ρυσάμενος ημάς

Ερμηνεία ευχής: Αγίου Αντιόχου πατρολογίας Migne

Ερμηνεία ευχής: Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα

Ερμηνεία ευχής: Φως ιλαρόν

Ερμηνεία τροπαρίων:

Της μετανοίας άνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα

Τα πλήθη των πεπραγμένων μοι δεινών εννοών ο τάλας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Υπεραγία Θεοτόκος και άγιος γέρων Δανιήλ:

Φανέρωσις ερμηνείας Μεγάλης Παρακλήσεως Προς Την Υπεραγία Θεοτόκο

Φανέρωσις ερμηνείας Μικρής Παρακλήσεως Προς Την Υπεραγία Θεοτόκο

Φανέρωσις ερμηνείας Μεγαλυναρίων των Παρακλήσεων

Φανέρωσις ερμηνείας Χαιρετισμών: Α' Στάση--Β' Στάση--Γ' Στάση--Δ' Στάση

Ερμηνεία τροπαρίου: Της σωτηρίας εύθυνόν μοι τρίβους Θεοτόκε

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΥΜΝΟΙ ΠΡΟΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Ερμηνεία ευχής αποδείπνου: Άγιε Άγγελε ο εφεστώς

 

 

Σήμερα εορτάζουν οι, δίκαιος Συμεών ο Θεοδόχος και Άννα η προφήτιδα. Άγιοι Σταμάτιος και Ιωάννης οι αυτάδελφοι και ο συνοδίτης αυτών Νικόλαος οι νεομάρτυρες εκ Σπετσών. Άγιοι Αδριανός και Εύβουλος. Άγιος Βλάσιος ο βουκόλος. Προφήτης Αζαρίας. Άγιοι Παύλος και Σίμων οι μάρτυρες. Όσιος Κλαύδιος. Άγιος Κελερίνος ο μάρτυρας. Άγιος Λαυρέντιος Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας. Όσιος Ανσέριος απόστολος της Δανίας και της Σκανδιναβίας. Άγιος Ρωμανός ο πρίγκιπας. Άγιος Ιάκωβος Αρχιεπίσκοπος Σερβίας. Άγιος Συμεών εκ Ρωσίας. Όσιος Σάββας ο πνευματικός. Όσιος Παύλος εκ Ρωσίας. Άγιος Νικόλαος Κασάτκιν επίσκοπος Ιαπωνίας ο Ισαπόστολος. Άγιος Ιγνάτιος επίσκοπος Μαριουπόλεως. Αγία Βερβούργα.

 

 

Posted in Απόδειπνο μετάφραση ευχών, Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα