13/2/2017
Ακύλλα και Πρισκίλλης
Παράκληση στην Παναγία για κάθε ασθένεια
Αγίου Ιωάννου Επισκόπου Ευχαΐτων
Ο άγιος εορτάζει 5 Οκτωβρίου
Τας ασθενείας ιάτρευσον μου Κόρη, Μοναχού Ιωάννου
Ωδη α'.
Ήχος πλ. δ'. Αρματηλάτην Φαραώ
Αγίου Ιωάννου Επισκόπου Ευχαΐτων
Ο άγιος εορτάζει 5 Οκτωβρίου
Τας ασθενείας ιάτρευσον μου Κόρη, Μοναχού Ιωάννου
Ωδη α'.
Ήχος πλ. δ'. Αρματηλάτην Φαραώ
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τας ασθενείας μου και νόσους ίασαι Θεογεννήτρια, ως τον Θεόν Λόγον, εν σαρκί κυήσασα, τον τοις αυτού παθήμασι, τας ημών μαλακίας, και νόσους πάντων βαστάσασα και τας ασθενείας ιώμενον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τας ασθενείας μου και νόσους ίασαι Θεογεννήτρια, ως τον Θεόν Λόγον, εν σαρκί κυήσασα, τον τοις αυτού παθήμασι, τας ημών μαλακίας, και νόσους πάντων βαστάσασα και τας ασθενείας ιώμενον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Άνευ ωδίνων η τεκούσα Δέσποινα τας αλγηδόνας μου και τους βαρείς πόνους και τας πιεζούσας με και συνθλιβούσας πάντοθεν δριμυτάτας οδύνας, ελάφρυνον επικούφισον και επισκοπή σου θεράπευσον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Στρέψον εμοί τον κοπετόν της νόσου μου εις υγείας χαράν τον σκοτεινόν σάκκον τον της καχεξίας μου Παρθένε διαρρήξασα την φαιδράν ευεξίας περίζωσον ευφροσύνην με και αγαλλιάσεως πλήρωσον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Αναπτομένη των παθών η κάμινος, σπινθήρας καίοντας, φθροποιών νόσων και πυρφόρους άνθρακας εξήψε και φλογίζει με πυρετοίς λαυροτάτοις, αλλ' ει δροσίσεις με Δέσποινα, ίαμα η ση δρόσος έσται μοι.
Ωδή γ'. Ουρανίας αψίδος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Θαυμαστόν εν αγίοις Κόρη Θεόν τέτοκας, όθεν επ' εμέ τα ελέη τα σα θαυμάστωσον· υπεραγία σεμνή και αφορήτους οδύνας ήδη νεκρωθέντα με ζώωσον δέομαι.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Επί κλίνης οδύνας οδυνηρώς κείμενος, σε επικαλούμαι Παρθένε, κλίνον το ους σου εμοί· σπεύσον του σώσαι με, τάχυνον του εξελέσθαι, πυρός υποσμήχοντος νυν τη καρδία μου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Νηπιόφρονα παίδα νέον υιόν άτακτον, ράβδω σωφρονίζει, παιδεύων πατήρ φιλόστοργος· οίδα φιλάνθρωπε, αλλ' ικανώς με τυφθέντα, δια της τεκούσης σε πάλιν ελέησον.
Νηπιόφρονα παίδα νέον υιόν άτακτον, ράβδω σωφρονίζει, παιδεύων πατήρ φιλόστοργος· οίδα φιλάνθρωπε, αλλ' ικανώς με τυφθέντα, δια της τεκούσης σε πάλιν ελέησον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ισχυράν τε κρηπίδα και ιεράν άγκυραν και αρραγεστάτην ελπίδα Δέσποινα κέκτημαι· διο με κύμασι κλυδωνιζόμενον νόσων, εις υγείας ίθυνον λιμένα εύδιον.
Ωδή δ'.΄Συ μου ισχύς.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Συ την πηγήν, των ιαμάτων επήγασας, νοσημάτων, άβυσσον ξηραίνουσα, υγείαν τοις κακώς πάσχουσι· διο τον δαμασθέντα χαλεπαίς αρρωστείαις, και πικραίς ασθενείαις με ίασαι.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ίνα τα σα, εκδιηγώμαι θαυμάσια, Θεοτόκε, και τα μεγαλεία σου ίνα ανθρώπων εν τοις υιοίς, εξομολογώμαι, τα σα ελέη πανύμνητε· επίβλεψον ευσπλάχνως, επ' εμέ τον νοσούντα, και υγείαν τελείαν μοι δώρησαι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Απαλλαγή, των ασθενούντων υπάρχουσα, και υγεία, πρόχειρος, και ίσασις μεταβολή και αναψυχή, των εν αθυμίαις και συμφοραίς τε και θλίψεσι· οδύναις πικροτάταις, ανενδότοις με πόνοις, δαπανώμενον οίκτειρον Δέσποινα.
Απαλλαγή, των ασθενούντων υπάρχουσα, και υγεία, πρόχειρος, και ίσασις μεταβολή και αναψυχή, των εν αθυμίαις και συμφοραίς τε και θλίψεσι· οδύναις πικροτάταις, ανενδότοις με πόνοις, δαπανώμενον οίκτειρον Δέσποινα.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Το ασθενές, της ανθρωπίνης ουσίας Χριστέ, ο φορέσας, δια αγαθότητα τας ασθενείας μου τας πολλάς και τας αρρωστείας, ευσπλάχνως ίασαι εύσπλαχνε· εις τούτο δυσωπούσαν, την αγνώς σε τεκούσαν, κεκτημένος αγνήν Θεομήτορα.
Ωδή ε'. Ίνα τι με απώσω.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Το ασθενές, της ανθρωπίνης ουσίας Χριστέ, ο φορέσας, δια αγαθότητα τας ασθενείας μου τας πολλάς και τας αρρωστείας, ευσπλάχνως ίασαι εύσπλαχνε· εις τούτο δυσωπούσαν, την αγνώς σε τεκούσαν, κεκτημένος αγνήν Θεομήτορα.
Ωδή ε'. Ίνα τι με απώσω.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ραντισμοίς οικτιρμών σου, τον στης ασθενείας μου βόρβορον πλύνασα, καθαράς υγείας, απολαύσαι παράσχου μοι Δέσποινα· και γαρ η ζωή μου, κατά μικρόν προδαπανάται, και ελπίς και σωτηρία ουκ έστι μοι.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Εν οδύνη τα έτη, και εν στεναγμοίς η ζωή μου εξέλιπον, και ησθενήσέ μου η ισχύς η του σώματος Δέσποινα· και γαρ εταράχθη, πολυημέρω κατακλίσει, τα οστά μου διο με ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Σε θερμή προστασίαν και επικουρίαν ετοίμη εν θλίψεσι, κεκτημένος Κόρη, προς την σην καταφεύγω αντίληψιν· τας πικράς οδύνας, τας αφορήτους αλγηδόνας, το βαρύτατον άλγος μου κούφισον.
Σε θερμή προστασίαν και επικουρίαν ετοίμη εν θλίψεσι, κεκτημένος Κόρη, προς την σην καταφεύγω αντίληψιν· τας πικράς οδύνας, τας αφορήτους αλγηδόνας, το βαρύτατον άλγος μου κούφισον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Αμαρτίαις επαύξω, άλλας αμαρτίας ο τλήμων εκάστοτε και επισυνάγω, της γεένης το πυρ το ανύποιστον, εν τη παναθλία, εμού ψυχή αφού με ρύσαι, προ της πείρας εκείνης Πανάμωμε.
Ωδή σ'. Άβυσσος αμαρτιών.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αμαρτίαις επαύξω, άλλας αμαρτίας ο τλήμων εκάστοτε και επισυνάγω, της γεένης το πυρ το ανύποιστον, εν τη παναθλία, εμού ψυχή αφού με ρύσαι, προ της πείρας εκείνης Πανάμωμε.
Ωδή σ'. Άβυσσος αμαρτιών.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Μείζονα πυρκαϊάν, της πικράς Βαβυλωνίας καμίνου, καυστικωτέρα φλόγα εμπιμπρώσαν και τήκουσαν, πυρετούς διακαείς, ένδον ανάπτουσαν της καρδίας, αμαρτιών μου η ύλη εξήψε μοι.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Όμβρισον μοι φωτεινή, χαριτόβροχε νεφέλη Παρθένε, των ιαμάτων ρείθρα και τακέντα μοι καύσωσι, πυρετών διακαών, δρόσισον δέομαι, και προς την πρώτην πάλιν δρομήσαι υγείαν παράσχου μοι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ύδατος ζώντος πηγή, το πικρόν και ανυπόστατον ύδωρ των οδύνων και πόνων και παθών των του σώματος, το χειμάζων με δεινώς, πράϋνον εύνασον στήσον ψύξον και την καρδίαν γαληνίασον.
Ύδατος ζώντος πηγή, το πικρόν και ανυπόστατον ύδωρ των οδύνων και πόνων και παθών των του σώματος, το χειμάζων με δεινώς, πράϋνον εύνασον στήσον ψύξον και την καρδίαν γαληνίασον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Κοίμησον των οδυνών, ακοιμήτω σου πρεσβείας Παρθένε τα συνεχή και λίαν αγριαίνοντα, περιόδους πυρετών και τα σφοδρότατα τούτων ρίγη παύσον· και γαρ τα οστά καταθλώσι μου.
Ωδή ζ΄. Παίδες Εβραίων.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Κοίμησον των οδυνών, ακοιμήτω σου πρεσβείας Παρθένε τα συνεχή και λίαν αγριαίνοντα, περιόδους πυρετών και τα σφοδρότατα τούτων ρίγη παύσον· και γαρ τα οστά καταθλώσι μου.
Ωδή ζ΄. Παίδες Εβραίων.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Όλην εν σοι την προσδοκίαν την ελπίδα τε της σωτηρίας όλη επιρρίπτω διο, όλην την κοίτην στρέψον, της αρρωστείας Δέσποινα της εμής εις ευρωστίαν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ρείθρον ιάσεώς μοι βλύσον και παφλάζουσαν την κάμινον Παρθένε, των σφροδών πυρετών, κατάσβεσον εις τέλος· συ γαρ πηγή βλυστάνουσα, ζωής θείας γλυκύ ρείθρον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ήγειρεν άσπετόν μοι φλόγα, η του σώματος πολλή κακοχυμία η και την φυσική ετέφρωσεν ικμάδα, δίκην δαυλού ξηράνασα, την αθλίαν μου καρδίαν.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Μόνη χαρά των θλιβομένων, ότι θλίβομαι ταχύ επάκουσον μου, πρόσχες μου τη ψυχή και σου μη αποστρέψης, το του ελέου πρόσωπον, απ' εμού Θεογεννήτορ.
Ωδή η΄. Επταπλασίως κάμινον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Μόνη χαρά των θλιβομένων, ότι θλίβομαι ταχύ επάκουσον μου, πρόσχες μου τη ψυχή και σου μη αποστρέψης, το του ελέου πρόσωπον, απ' εμού Θεογεννήτορ.
Ωδή η΄. Επταπλασίως κάμινον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Νέος τελών παράλυτος, νεκρός έμπνους ημίθνητος, καταβεβλημένος επί κλίνης βέβλημαι· καμοί γαρ εγένετο, τύμβος η κλίνη Δέσποινα, χείρας παρειμένω γόνατα τους πόδας· αλλ' όμως εάν θέλης λόγω με σώσεις μόνω, ως μόνη Θεού μήτηρ και άχραντος παρθένος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ανιαροίς νοσήμασι, χαλεποίς αρρωστήμασι και αλλεπαλλήλοις ανιάτοις πάθεσι· δεινώς χειμαζόμενος, ώσπερ εις όρμον εύδιον, εις τον γαληνόν του σου ελέους λιμένα· προσόρμισα Παρθένε, κόπασον οδυνών μου, τον κλύδωνα και παύσον τα κύματα των πόνων.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Χαίρε πηγή χρηστότητος αγαθότητος πέλαγος, και φιλανθρωπίας και ελέους άβυσσε, την σην αγαθότητα, και επ' εμοί θαυμάστωσαν και της κατεχούσης με και κατατρυχούσης εσχάτης ασθενείας, ευσπλαχνίας ρανίδι της σης Θεοκυήτορ απάλλαξον εν τάχει.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Ο ποταμός της χάριτος, ο λουτήρ των ιάσεων, ο της ευφροσύνης και αγαλλιάσεως κρατήρ ανεξάντλητος Θεογεννήτορ Δέσποινα, ίασαι καμέ, τον επί κλίνης οδύνης, οικτρώς παρερριμμένον, ώσπερ άψυχον φόρτον και κέρασον μοι πόμα παρεκτικόν υγείας.
Ωδή θ΄. Εξέστη επι τούτω.
Ο ποταμός της χάριτος, ο λουτήρ των ιάσεων, ο της ευφροσύνης και αγαλλιάσεως κρατήρ ανεξάντλητος Θεογεννήτορ Δέσποινα, ίασαι καμέ, τον επί κλίνης οδύνης, οικτρώς παρερριμμένον, ώσπερ άψυχον φόρτον και κέρασον μοι πόμα παρεκτικόν υγείας.
Ωδή θ΄. Εξέστη επι τούτω.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ιάτρευσον νοσούντα με χαλεπώς, ως Θεόν Θεοτόκε κυήσασα, άνευ σποράς, νόσους των σωμάτων και των ψυχών, νεύματι τον ιώμενον, όπως εν υγεία διατελών, υμνώ σε γηθοσύνως, γεραίρω χαρμοσύνως και ευφροσύνως, μεγαλύνω σε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ιάτρευσον νοσούντα με χαλεπώς, ως Θεόν Θεοτόκε κυήσασα, άνευ σποράς, νόσους των σωμάτων και των ψυχών, νεύματι τον ιώμενον, όπως εν υγεία διατελών, υμνώ σε γηθοσύνως, γεραίρω χαρμοσύνως και ευφροσύνως, μεγαλύνω σε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ως Μήτηρ του των όλων Δημιουργού, συντριβέντα με όλον ανάπλασον, εις χούν παθών και καταρραγέντα με προς την γην, ως αγαθή ανόρθωσον, πάντα γαρ ισχύεις ως δυνατόν, Δεσπότην εν ισχύϊ, γεννήσασα Παρθένε, και όσα θέλεις πάντα δύνασαι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ανόρθωσις πεσόντων και ασθενών, η ισχύς και υγεία και ίασις, τον ασθενή και πολυάμαρτητον αληθώς, και καταπεπτωκότα με, σώματι και πνεύματι και ψυχή, ανόρθωσον Παρθένε, αξίωσον υγείας και σωτηρίαν μοι πρυτάνευσον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν
Νοσούντων οξυτάτη απαλλαγή, ασθενούντων ετοίμη παράκλησις, αναψυχή των κακοπαθούντων εν συμφοραίς, εις την εμήν ασθένειαν και την κακοπάθειαν την πολλήν, επίβλεψον ευσπλάχνως και πρόσχες φιλανθρωπως, εν ιλαρώ σου Κόρη όμματι.
Τροπάριον Σταυροθεοτοκίον ήχος πλ. δ'.
Τον αμνόν και ποιμένα και Σωτήρα του κόσμου εν τω Σταυρώ θεωρούσα η τεκούσα έλεγε δακρύουσα· Ο μεν κόσμος αγάλλεται, δεχόμενος την λύτρωσίν, τα δε σπλάχνα μου φλέγονται, ορώσης σου την σταύρωσιν, ήν υπέρ πάντων υπομένεις ο Υιός μου και Θεός μου.
Δείτε και την ανάρτηση ελιξήριο νεότητας
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου