Τούρκος πασάς θεραπεύεται από τύφλωση με το αγίασμα του Αγίου
Το μνήμα του ιερομάρτυρα Αγίου Γερασίμου
Βίος Αγίου Μύρωνα
Ο Άγιος Μύρων καταγόταν από την Κρήτη, γεννήθηκε κατά το 250 μ.Χ. όταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο αιμοσταγής Δέκιος και από μικρός διακρινόταν για το ζήλο του και την βαθιά πίστη του στον Θεό. Οι γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς και αγωνίζονταν στα δύσκολα χρόνια των διωγμών. Από την παιδική του ηλικία γινόταν αντιληπτό ότι θα εξελιχθεί σε φρόνιμο και συνετό άνδρα αφού απέφευγε τις παιδικές επιπολαιότητες και έδειχνε μεγάλη υπακοή στους γονείς του οι οποίοι τον ανέθρεψαν σύμφωνα με την Χριστιανική αγωγή. Όταν έφθασε σε κατάλληλη ηλικία οι γονείς του τον προέτρεψαν να παντρευτεί. Ο νεαρός Μύρων κάνοντας υπακοή νυμφεύθηκε και εργαζόταν σκληρά στα χωράφια για βγάλει τα προς το ζην. Από τα αγαθά που του έδινε ο Κύριος τα περισσότερα τα διέθετε για ελεημοσύνη.
Ο Άγιος ήταν πολύ ελεήμονας, κάποτε μοίρασε σχεδόν όλα τα σταφύλια των αμπελιών του στους φτωχούς, η μητέρα του όμως παραπονέθηκε ότι με τα λιγοστά που απέμειναν δεν θα έβγαζαν ούτε λίγο κρασί για να πουλήσουν. Ο άγιος Μύρων τότε πήγε στο αμπέλι και μάζεψε τα ελάχιστα σταφύλια που απέμειναν, τα έριξε στο πατητήρι σταυρώνοντας τα, και ω του θαύματος! Από αυτά τα λιγοστά σταφύλια ο μούστος έτρεχε άφθονος και δεν σταμάτησε παρά μόνο όταν είχαν γεμίσει όλα τα δοχεία του σπιτιού!
Κατά τον καιρό του θέρους διανυκτέρευε στο αλώνι. Κατά την διάρκεια κάποιας νύχτας δέχθηκε την επίσκεψη κλεπτών. Οι κλέπτες άρχισαν να σηκώνουν τα τσουβάλια με το σιτάρι για να τα φορτώσουν χωρίς όμως να έχουν αντιληφθεί την παρουσία του αγίου.
Ο άγιος βλέποντας τους αντί να τους καταδιώξει τους βοήθησε να πάρουν το σιτάρι συμβουλεύοντας τους ταυτόχρονα να σταματήσουν να κλέβουν και μην πουν πουθενά το γεγονός. Η ζωή του έγγαμου για τον άγιο δεν ήταν μεγάλη σε διάρκεια διότι δεν πέρασε πολύς καιρός αφότου παντρεύτηκε και η γυναίκα του άφησε την μάταιη αυτή ζωή.
Ο άγιος τότε αφιερώθηκε στον Θεό και μετά από λίγο καιρό χειροτονήθηκε ιερέας.
Οι μεγάλες του αρετές και η άμεμπτη ζωή του τον έκαναν πολύ γνωστό έτσι λαός και κλήρος του πρότειναν να γίνει επίσκοπος Κρήτης. Προς στιγμήν ο Μύρων δίστασε όμως μετά από τα θερμά παρακάλια των συντοπιτών του αποφάσισε να δεχθεί.
Σαν επίσκοπος κάποτε περιόδευε και φθάνοντας μπροστά στον ποταμό Τρίτωνα είδε ότι η διάβαση ήταν αδύνατη λόγω πλημμύρας, τότε παίρνοντας την ράβδο του σαν άλλος Μωυσής χτύπησε τα νερά και αμέσως ο ποταμός σταμάτησε την ροή του! Όταν ο Άγιος έφθασε στη εκκλησία έστειλε κάποιον με την ράβδο λέγοντας του να χτυπήσει τα νερά ξανά, έτσι έγινε και μόνο τότε επανήλθε η φυσική ροή του ποταμού.
Αναρίθμητα είναι τα θαύματα του Αγίου ο οποίος σε καιρούς χαλεπούς για το γένος αλλά και στις μέρες μας δεν σταματά να θαυματουργεί. Επί τουρκοκρατίας οι Οθωμανοί αποφάσισαν να κάνουν τον ναό αποθήκη για να βάλουν μέσα τα πυρομαχικά τους και τοποθέτησαν μέσα στον ναό εφόδια και μεγάλη φρουρά απέξω να τα φυλάει. Την νύχτα όμως ακούστηκε φοβερή βοή και βροντές. Όταν οι κάτοικοι κοίταξαν από τα παράθυρα να δουν τι συμβαίνει είδαν έντρομους τους Τούρκους να φεύγουν τρέχοντας λέγοντας ότι ένας γέροντας με λευκή γενειάδα και χρυσά ενδύματα τους έδιωχνε!
Την άλλη μέρα έβγαλαν αμέσως τα εφόδια και τα πυρομαχικά και έδωσαν πίσω τον ναό.
Κατά την δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα έδρασε στην Κρήτη ο
Χασάν πασάς ο οποίος διέπραξε θηριωδίες εναντίων του Κρητικού λαού που επαναστάτησε. Ερήμωσε το οροπέδιο Λασιθίου, επέδραμε σε
πολλές άλλες επαρχίες, ενώ ήταν πρωτοστάτης και στην σφαγή της Μιλάτου το 1823. Εκεί ο Χασάν πασάς έσφαξε χίλιους Κρητικούς ανάμεσα τους και πολλά βρέφη ενώ σκότωσε ή έκαψε ζωντανούς και 18 ιερείς αφού πρώτα τους έκοψε τα 3 δάχτυλα που σχηματίζουν τον σταυρό. Τη περίοδο της Τουρκοκρατίας οι Χριστιανοί Κρήτες υπέφεραν και υπέστησαν ακραίες αγριότητες από τους Μωαμεθανούς.
Ο φόνος Χριστιανού έμενε ατιμώρητος, οι Χριστιανοί δολοφονούνταν απλά προς τέρψη των ισλαμιστών ή προς εξάσκηση τους στην σκοποβολή. Χαρακτηριστική είναι η παροιμία iki gavur bok yemeden osmanli pilav yemez. Αν δυο άπιστοι δεν φάνε σκα-ά ένας μωαμεθανός δεν τρώει πιλάφι. Γκιαούρ
ο άπιστος, η γνωστή υβριστική ονομασία των Χριστιανών, οσμανλί ο ισλαμιστής υπήκοος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ο οποίος όχι απλά αδιαφορεί για την ένδεια
των βρωμερών άπιστων ραγιάδων όπως τους θεωρεί αλλά αποσκοπεί στην πλήρη εξόντωσή τους.
Το έτος 1826 ένα άγημα Τούρκων με επικεφαλής τον εν λόγω πασά εκστράτευσε εναντίων χωριών της επαρχίας Μαλεβιζίου. Σε αυτήν την εξόρμηση συνελήφθησαν Κρητικοί φιλοπάτριδες και καθώς οι Τούρκοι κατευθύνονταν προς το Ηράκλειο, όπου εκεί ήθελαν να βασανίσουν και να εκτελέσουν τους αιχμαλώτους, διανυκτέρευσαν στην κωμόπολη γενέτειρα του Αγίου. Τους αιχμαλώτους ανέβασαν σε μια ταράτσα σπιτιού δίπλα από τον Ναό ώστε να είναι δύσκολη η διαφυγή και έβαλαν φρουρά να τους φυλάει. Οι αιχμάλωτοι την νύχτα επικαλέστηκαν τον άγιο και τότε παρουσιάστηκε ένα εκτυφλωτικό φως ενώ ακούστηκε μεγάλη βοή και θόρυβος.
Οι Τούρκοι νόμισαν ότι δέχονται επίθεση από μεγάλο πλήθος Κρητικών πατριωτών.
Ο Χασάν πασάς και οι στρατιώτες του πανικοβλήθηκαν και έφυγαν τρέχοντας, έτσι οι κάτοικοι έλυσαν τα δεσμά των αιχμαλώτων οι οποίοι ευχαρίστησαν τον άγιο και επέστρεψαν στα σπίτια τους σώοι έχοντας αποφύγει τον βασανισμό και τον θάνατο.
Ξανά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας στις Άνω Αρχάνες επαρχίας Τεμένους ζούσε ένας Οθωμανός ονόματι Χουσεΐν ο οποίος ήταν ένας από τους πρωτοστάτες της σφαγής της 24ης Ιουνίου 1821 η οποία έχει ονομαστεί ο "Μεγάλος Αρπεντές".
Η σφαγή αυτή ήταν απάντηση στην κήρυξη της επανάστασης το 1821 στην Κρήτη.
Οι Τούρκοι στην επανάσταση των Κρητών το 1821, η οποία ξεκίνησε στις 14 Ιουνίου, απάντησαν με σφαγές αμάχων και ακραίες ωμότητες.
Πρώτα θύματα τους ήταν ο κλήρος του νησιού, επίσκοποι και ιερείς.
Σε αυτήν την σφαγή μαρτύρησαν οι ιερομάρτυρες Γεράσιμος μητροπολίτης Κρήτης και άλλοι έξι άγιοι επίσκοποι, ο Κνωσού Νεόφυτος, ο Χερρονήσου Ιωακείμ, ο Λάμπης Ιερόθεος, ο Πέτρας Ιωακείμ, ο Σητείας Ζαχαρίας, ο Διοπόλεως Καλλίνικος.
Οι Τούρκοι έκοψαν το κεφάλι του αγίου Γεράσιμου το έμπηξαν σε ένα κοντάρι και αφού πρώτα το περιέφεραν σε ολόκληρη την πόλη του Ηρακλείου ως τρόπαιο έπειτα το παρουσίασαν μπροστά στον βεζίρη Σερίφ Πασά.
Ο Χουσεΐν λόγω μια σοβαρής ασθένειας τυφλώθηκε και κάποιοι του πρότειναν να πάει στην Τήνο ώστε να παρακαλέσει την Παναγία μήπως τον γιατρέψει, αυτός πράγματι πήγε αλλά ματαίως. Όταν επέστρεψε άκουσε για τον Άγιο Μύρωνα και τα θαύματα που επιτελεί. Επισκέφθηκε τότε τον ναό την ώρα της Λειτουργίας γονατίζοντας στον τάφο του Αγίου. Κατά την ανάγνωση του Ευαγγελίου άρχισε να βλέπει αμυδρά ενώ με την απόλυση έπλυνε τα μάτια του με το αγίασμα του Αγίου και η όραση του επανήλθε πλήρως. Από τότε μέχρι και τον θάνατό του το 1859 επισκεπτόταν τον Ναό και έφερνε διάφορα δώρα.
Ο Χουσεΐν λόγω μια σοβαρής ασθένειας τυφλώθηκε και κάποιοι του πρότειναν να πάει στην Τήνο ώστε να παρακαλέσει την Παναγία μήπως τον γιατρέψει, αυτός πράγματι πήγε αλλά ματαίως. Όταν επέστρεψε άκουσε για τον Άγιο Μύρωνα και τα θαύματα που επιτελεί. Επισκέφθηκε τότε τον ναό την ώρα της Λειτουργίας γονατίζοντας στον τάφο του Αγίου. Κατά την ανάγνωση του Ευαγγελίου άρχισε να βλέπει αμυδρά ενώ με την απόλυση έπλυνε τα μάτια του με το αγίασμα του Αγίου και η όραση του επανήλθε πλήρως. Από τότε μέχρι και τον θάνατό του το 1859 επισκεπτόταν τον Ναό και έφερνε διάφορα δώρα.
Και ένας άλλος Τούρκος ονόματι Σελήμ αγάς έφερνε δώρα στον Άγιο, αυτός έφερνε λάδι για τα καντήλια λέγοντας ότι ο άγιος τον είχε ευεργετήσει πολλές φορές.
Όχι μόνο την Τουρκοκρατία αλλά και κατά την διάρκεια της Κατοχής ο Άγιος επιτέλεσε θαύματα. Ο επικεφαλής της φρουράς που είχε οριστεί στην κωμόπολη που βρίσκεται ο ναός του Άγιου είδε στο όνειρο του έναν γέροντα ο οποίος του είπε ότι εάν δεν πειράξει τους κατοίκους θα τον βοηθήσει να επιστρέψει σώος στην Γερμανία. Ο αξιωματικός τότε ξύπνησε και άρχισε να αναρωτιέται ποιος να ήταν άραγε αυτός ο χρυσοντυμένος γέροντας που του είπε αυτά τα λόγια. Η απορία του λύθηκε όταν μετά από μέρες μπήκε στον ναό και με κατάπληξη αναγνώρισε στην εικόνα του Αγίου τον γέροντα που είχε ονειρευτεί. Από τότε δεν πείραξε κανένα και πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία.
Κατά την αποχώρηση των Γερμανών από την Κρήτη το 1944 καθώς άρματα πλησίαζαν στην πόλη ο επικεφαλής διέταξε να την βομβαρδίσουν. Αυτό είχε τον σκοπό ώστε οι κάτοικοι να φοβηθούν και οι Γερμανοί να συνεχίσουν την αποχώρηση με την ησυχία τους. Όμως ενώ ο καιρός ήταν καλός μόλις ετοιμάστηκαν να ρίξουν τις πρώτες βολές ξαφνικά ένα σύννεφο σκέπασε την πόλη! Έτσι δεν υπήρχε καθαρός στόχος και οι βολές δεν προξένησαν σοβαρή ζημιά. Το γεγονός διηγήθηκε ο ίδιος ο Γερμανός επικεφαλής.
Τον Ιούλιο του έτους 1930 ο Λάμπρος Ζαχαρής ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και διευθυντής του περιοδικού Οικογενειακή Ζωή έφθασε στο προσκύνημα του Αγίου, έπασχε από σοβαρό οφθαλμολογικό νόσημα και είχε χάσει μέρος της οπτικής του ικανότητας. Κατέφυγε στον τάφο του Αγίου παρακαλώντας τον να του δώσει την υγεία των οφθαλμών. Αφού προσευχήθηκε έπειτα πλύθηκε με το αγίασμα και ω του θαύματος, αμέσως ανέκτησε πλήρως την όρασή του. Κατά την διάρκεια διανοίξεως στο αγίασμα του Αγίου καταπλακώθηκε από μεγάλο όγκο χωμάτων ο Νικόλαος Παπαδάκης κάτοικος Αγίου Μύρωνα ο οποίος εργαζόταν στα έργα. Έμεινε εγκλωβισμένος κάτω από τις πέτρες και τα χώματα για 1 ώρα και 15 λεπτά. Όταν τελικά κατάφεραν να τον απεγκλωβίσουν ο γιατρός Ιωάννης Μακρυγιαννάκης διαπίστωσε ότι δεν έδειχνε σημεία ζωής. Τότε έφεραν αγίασμα και το έριξαν στο πρόσωπο του και εκείνος αμέσως κίνησε το κεφάλι του. Στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε οι εξετάσεις έδειξαν ότι δεν είχε το παραμικρό. Αναρίθμητα πραγματικά είναι τα θαύματα του Αγίου Μύρωνα όχι μόνο παλαιότερα αλλά και στις ημέρες μας. Και σήμερα ο Άγιος συνεχίζει να επιτελεί θαυμάσια. Το 1988 η Ευαγγελία Λιναρδάκη κάτοικος Αγίου Μύρωνα διαγνώσθηκε με καρκίνο του μαστού και υποβλήθηκε σε μαστεκτομή. Η υγεία της όμως δεν αποκαταστάθηκε, αντίθετα επιδεινωνόταν καθημερινώς. Τότε επικαλέστηκε τη χάρη του Αγίου και οι επιπλοκές σταμάτησαν χωρίς ιατρική επέμβαση ενώ η υγεία της αποκαταστάθηκε πλήρως. Την ίδια χρονιά ο Άγιος επιτέλεσε θαύμα στη κωφάλαλη μικρή Ειρήνη από την Κομοτηνή. Η μητέρα της έχοντας ακούσει για τον Άγιο Μύρωνα ήρθε να τον παρακαλέσει να θεραπεύσει το παιδί της. Πραγματικά την στιγμή που εκείνη γονατιστή προσευχόταν μπροστά στον τάφο το παιδί άρχισε να αρθρώνει κάποιες λέξεις. Ακολούθησε η τέλεση της Θείας Λειτουργίας κατά τη διάρκεια της οποίας το παιδί άρχισε να μιλάει κανονικά γεγονός που προκάλεσε το θαυμασμό και το δέος των πιστών. Την Μεγάλη Παρασκευή του 1998 ήρθε στο ναό του Αγίου Μύρωνα μια γυναίκα από το χωριό Μεγάλη Βρύση του νομού Ηρακλείου η οποία είχε ένα γιο ο οποίος ήταν ασθενής. Ο Άγιος της είχε υποδείξει σε όραμα το χώρο που είχε ασκητεύσει. Όταν ήρθε και διαπίστωσε ότι όλα όσα είχε δει στο όραμα της ήταν πραγματικά ξέσπασε σε λυγμούς. Η πίστη και η ευλάβεια της βοήθησαν ώστε να γίνει καλά ο γιος της. Ο Γ. Βραχασωτάκης κάτοικος Ηρακλείου ταλαιπωρούνταν από καρκίνο στους αδένες. Σε όνειρο του παρουσιάστηκε ο Άγιος λέγοντας να έρθει και να πλυθεί με το αγίασμα. Πράγματι ήρθε πλύθηκε ήπιε αγίασμα και μέρα με τη μέρα η κατάσταση του άρχισε να βελτιώνεται. Το 1999 ο εφημέριος του ιερού ναού πατήρ Νικόλαος Κριτσωτάκης μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας αισθάνθηκε έντονο πόνο στη περιοχή της καρδιάς γεγονός το οποίο τον ανησύχησε γιατί και άλλες φορές είχε νιώσει τον συγκεκριμένο πόνο. Στάθηκε μπροστά στην εικόνα του Αγίου και τον παρακάλεσε να τον βοηθήσει. Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας είδε στον ύπνο του ότι ενώ βρισκόταν μέσα στον ιερό του ναού μπήκε ο Άγιος από τη βόρεια πύλη και τον χαιρέτησε με συμπάθεια και ιλαρότητα. Την ίδια μέρα πήγε στο Ηράκλειο και υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις κατά τις οποίες οι γιατροί διαπίστωσαν ότι υπήρχε πρόβλημα αλλά πλέον είχε ξεπεραστεί. Τη εβδομάδα των Βαΐων του 1997 κατά την εσπερινή προηγιασμένη της Τετάρτης διαπιστώθηκε ότι ο τάφος έβγαζε Άγιο Μύρο το οποίο γέμισε με ευωδία όλο το ναό. Η ευωδία αυτή ελαττωνόταν και αυξάνονταν μέχρι την απόδοση του Πάσχα ενώ ήταν ιδιαίτερα έντονη κατά τις ήμερες των παθών και την Ανάσταση. Το ίδιο γεγονός επαναλήφθηκε και το 2001, από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και έπειτα ο τάφος του Αγίου έβγαζε άγιο μύρο. Την ίδια χρονιά κατά τη διάρκεια του εσπερινού της εορτής του Αγίου όχι μόνο ο τάφος αλλά και η εικόνα άρχισε να αναβλύζει μύρο. Τα
θαύματα του Αγίου είναι πάμπολλα και πριν λίγες ημέρες ένα νέο θαύμα
που έχει να κάνει με θεραπεία παιδιού δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα. Εκατοντάδες πιστοί βλέπουν τον Άγιο κατ' όναρ να τους προτρέπει να έρθουν σε αυτόν για να βρουν την θεραπεία τους. Ο τάφος του Άγιου εκπέμπει πολλές φορές θαυμαστή ευωδία και μπροστά του τυφλοί είδαν ανάπηροι περπάτησαν και κάθε ασθένεια παύθηκε.
"Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού"
Παράκληση του Αγίου
Εορτάζει στις 8 Αυγούστου
Εορτάζει στις 8 Αυγούστου
Ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου
Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως ἀρχόμεθα άναγινώσκοντες τόν ΡΜΒ’ (142) Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου· καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καί ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου· μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου· ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου· καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου· καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καί ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου· μή ἀποστρέψῃς τό πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα· γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου· ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου· τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ. ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου· καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. α΄ Ἐξομολογείσθε τω Κυρίῳ, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον Αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. β΄ Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. γ΄ Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν ὀφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Και τα κάτωθι τροπάρια.
Ως Ιεράρχης του Χριστού θεοφόρος, και ευσπλαχνίας ανεξάντλητον ρείθρον, και αυτουργός θαυμάτων Μύρων Όσιε, πάσης ημάς λύτρωσε, συμφοράς και ανάγκης, οία συμπαθέστατος, τη θερμή σου πρεσβεία, τους τω σεπτώ σου σπεύδοντας ναό, και εξαιτούντας την χάριν σου Άγιε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Το αυτό.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.
Θεοτοκίον.
Ου σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι· ειμή γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων; τις δε διεφύλαξεν, έως νυν ελευθέρους; ουκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου· σους γαρ δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.
Είτα ο Ν' Ψαλμός
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου· ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου μή ἀποῤῥίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τήν Σιών, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη ῾Ιερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ο κανών του Αγίου, φέρων ακροστιχίδα
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου· ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου μή ἀποῤῥίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τήν Σιών, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη ῾Ιερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ο κανών του Αγίου, φέρων ακροστιχίδα
"ΣΩΖΕ Ω ΜΥΡΩΝ ΤΟΥΣ ΣΕ ΤΙΜΩΝΤΑΣ. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ."
Ωδη α΄. Ηχος πλ. δ'. Υγράν διοδευσας.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Συνών των Αγγέλων ταις στρατιαίς, απαύστως δυσώπει, Πάτερ Μύρων θαυματουργέ, Πάσης ημάς ρύεσθαι ανάγκης, τους τη σεπτή σου πρεσβεία προστρέχοντας.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ως έχων ακένωτον θησαυρόν, Πάτερ ευσπλαχνίας, ευσπλαγχνίσθητι εφ' ημίν, και δέξαι ημών τας ικεσίας, και τας αιτήσεις ημών Μύρων πλήρωσον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ζωήν ειρηναίαν και ευσταθή, και απηλλαγμένην, πάσης βλάβης και συμφοράς, ημάς καταξίωσον ανύειν, τους σε προστάτην θερμόν Πάτερ έχοντας.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Εκ σου ανατέταλκεν εν σαρκί, δι' έλεος μέγα, καταυγάζων πάσαν την γην, ο Ήλιος της δικαιοσύνης, ου ταις ακτίσι καμέ Κόρη λάμπρυνον.
Ωδη γ΄. Ουρανίας αψίδος.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ως ωκτείρησας πάλαι, ως συμπαθής Όσιε, τους χειρί δολία τον σίτον, τον σον αρπάζοντας, ούτως οικτείρησον, και πάσης ρύου ανάγκης, Μύρων τους προστρέχοντας, τη προστασία σου.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Μύρον πάντοτε βλύζει, ως αληθώς αύλον, της παρά Θεού σοι δοθείσης, πλουσίας χάριτος, η ση αγία εικών, και των παθών το δυσώδες, διαλύει Άγιε, εκ των τιμώντων σε.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Υπέρ πάντων δυσώπει, τον αγαθόν Κύριον, Μύρων των πιστών προσιόντων, τω θείω τάφω σου, ως αν ρυσθείημεν, επιφορών πολύτροπων, και πάσης κακώσεως τη αντιλήψει σου.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ρώμιν δίδου και χάριν, κατά παθών Άχραντε, τοις ειλικρινώς ανυμνούσι, τα μεγαλεία σου, και πάσαν σύντριψον, την καθ' ημών κινουμένην, του Βελίαρ δύναμιν, καθικετεύομεν.
Διάσωσον, θαυματουργέ Ιεράρχα Μύρων θεόφρον, πάσης βλάβης και χαλεπών περιστάσεων, τους εξαιτούντας την θείαν σου προστασίαν.
Eπίβλεψον, εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Αίτησις και το Κάθισμα.
Ήχος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Προστάτης ημών και μέγα καταφύγιον, και πρέσβυς θερμός, προς τον Σωτήρα Κύριον, συ ει Μύρων μακάριε· δια τούτο πίστει βοώμεν σοι· Μη διαλείπεις αεί δυσωπείν, διδόναι ημίν πταισμάτων άφεσιν
Ωδή δ΄. Εισακήκοα Κύριε.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ως θερμόν αντιλήπτορα, και προς τον Θεόν μεσίτην σε έχοντες, Πάτερ Μύρων ιερώτατε, τη σεπτή σου σκέπη πίστει σπεύδομεν.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Νοσημάτων και θλίψεων, και πολυειδών εν βίω στενώσεων, Πάτερ Μύρων απολύτρωσαι, τους τω σω ναώ πιστώς προστρέχοντας.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Τη πολλή συμπαθεία σου, συμπαθώς επίνευσον ταις δεήσεσι, Πάτερ Μύρων συμπαθέστατε, των ειλικρινώς υμνολογούντων σε.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ο Θεός εκ σου τίκτεται, και δι΄ ευσπλαχνίας σώζει τον άνθρωπον ον ικέτευε δεόμεθα, σώσαι Θεοτόκε του υμνούντας σε.
Ωδή ε΄. Φώτισον ημάς.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ύψιστον Θεόν τον λαμπρώς σε θαυμαστώσαντα, Πάτερ Μύρων καθικέτευε αεί, των πταισμάτων ημίν δούναι την συγχώρησιν.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Σκέπη ασφαλής, τη τιμώση σε πατρίδι σου, έσο Μύρων χορηγών αυτή αεί, της θερμής σου προστασίας τα δωρήματα.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Σώματος δεινάς, ασθενείας Πάτερ ίασαι, και ψυχών την αθυμίαν την πικράν, αφ' ημών τη ση πρεσβεία διασκέδασον.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Έχεις οικτιρμούς, αμετρήτους Μητροπάρθενε, οια Μήτηρ του οικτίρμονος Θεού· όθεν οίκτηρον καμέ τον απολλύμενον.
Ωδή στ΄. Την δέησιν εκχεώ.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Το ρείθρον, του ποταμού παραδόξως, αναστείλας ακωλύτως διήλθες, θαυματουργέ αξιάγαστε Μύρων· όθεν ημάς αποντίστως διέρχεσθαι, κυβέρνησον ως συμπαθής, πολυφρόντιδος βίου την θάλασσαν.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ισχύι, των πρεσβειών σου παμμάκαρ, ενεκρώθει ο ολέθριος δράκων, ο απειλών συμφοράν τη ση ποίμνη· αλλά και νυν τη δοθείση σοι χάριτι, τον εφορμώντα καθ΄ ημών, απονέκρωσον βύθιον δράκοντα.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Μεγίστων, ως αυτουργός θαυμασίων, τη σην χάριν την σωτήριον δίδου, τοις ευλαβώς τω αγιώ ναώ σου, και τω σω τάφω προστρέχουσιν Άγιε, και νοσημάτων και παθών, αβλαβείς ημάς Μύρων διάσωζε.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ως Μήτηρ, του ελεήμονος Λόγου, Παντευλόγητε Παρθένε Μαρία προς σωτηρίας κυβέρνησον τρίβους, τους εν οδοίς αμαρτίας υπάρχοντας, και δίδου άπασιν ημίν, αφορμάς αληθούς μεταγνώσεως.
Διάσωσον, θαυματουργέ Ιεράρχα Μύρων θεόφρον, πάσης βλάβης και χαλεπών περιστάσεων, τους εξαιτούντας την θείαν σου προστασίαν.
Άχραντε, η διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως επ' εσχάτων, των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αίτησις και το Κοντάκιον
Ήχος β΄. Τοις των αιμάτων σου.
Τη προς Θεόν Ιεράρχα πρεσβεία σου, την σην πατρίδα απαύστως διάσωζε, και πάσι πιστοίς δίδου πάντοτε, πάσης ανάγκης και θλίψεως λύτρωσιν, ω Μύρων Κρητών εγκαλλώπισμα.
Προκείμενον.
Οι ιερείς σου Κύριε ενδύσονται δικαιοσύνην, και οι Όσιοί σου αγαλλιάσονται.
Στιχ. Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του οσίου αυτού.
Ευαγγέλιον.
Εκ του κατά Ιωάννην. (ι΄9-16)
ΕΙπεν ο Κύριος ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι' ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν, καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ταις του Ιεράρχου πρεσβείαις Ελεήμων εξάλειψον τα πληθη των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις Ελεήμων εξάλειψον τα πληθη των εμών εγκλημάτων
Προσόμοιον.
Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι.
Στιχ. Ελεήμων, ελεησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεόν σου και κατά το πλήθος των οικτηρμών σου εψάλειψον το ανόμημά μου.
Χάρις πλουσιόδωρος, παρά Θεού σοι εδόθη, Μύρων παμμακάριστε, του τελείν θαυμάσια, τοις προστρέχουσι· διό νυν Άγιε, ως Χριστού θεράπων, και προστάτης ημών μέγιστος, πάσης κακώσεως, και επηρειών του αλάστορος, και πάσης ρύου θλίψεως, και ασθενημάτων εκάστοτε, τους τη ση πρεσβεία, προσπίπτοντας θεόφρον ευλαβώς, και των πταισμάτων συγχώρησιν, αίτει ημίν πάντοτε.
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου…
Ωδή ζ΄. Οι εκ της Ιουδαίας.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Νάμα άυλον θείον, εκ πηγών σωτηρίου ταις ικεσίαις σου, επόμβισον και σβέσον, παθών ημών την φλόγα, και κίνδυνων τον καύσωνα, Μύρων θεράπων Χριστού, ημών ο αντιλήπτωρ.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Τον ναόν σου τον θείον, νοητόν ως λιμένα, Πάτερ κατέχοντες, προστρέχομεν εν τούτω, εν ζάλαις ταις του βίου, και ταχέως λυτρούμεθα, τρικυμιών χαλεπών, τη ση πρεσβεία Μύρων.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ασθενούσιν την ρώσιν, και τοις πάσχουσι Πάτερ, ταχείαν ίασιν, και τοις υπό πνευμάτων, δεινών συνεχόμενους, την εκλύτρωσιν βράβευσον, ως του Θεού μιμητής θαυματοφόρε Μύρων.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σαρκωθείς απορρήτως, εξ αγνών σου αιμάτων, ο Υπερούσιος, εθέωσε την φύσιν, ημών δι΄ ευσπλαχνίαν, Θεοτόκε Πανύμνητε· ον εκδυσώπει αεί, τυχείν με σωτηρίας.
Ωδή ζ΄. Τον Βασιλέα.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Γαλήνη δίδου, και ευπραγίαν εν βίω, Μύρων Άγιε τοις πίστοι προσιούσι, τω σεπτώ σου τάφω, και σε υμνολογούσιν.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Έχει σε Πάτερ, καταφυγή εν ανάγκαις, η τιμώσα σε πατρίς σου Ιεράρχα· όθεν και προστρέχει τω θείω σου τεμένει.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ράβδω αγία, της προστασίας σου Πάτερ, και νυν ίθυνον ως πάλαι εις λειμώνας, θείων ενταλμάτων, την λογικήν σου ποίμνην.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αγιωτέρα, των ουρανίων Αγγέλων Αειπάρθενε Αγνή Θεοκυήτορ, εναγούς κακίας, απάλλαξον τον νούν μου.
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Στεφάνω αφθαρσίας, Πάτερ διαπρέπων, πάσης φθοράς και παθών απολύτρωσαι, τους τω αγίω σου τάφω, Μύρων προσπίπτοντας.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Ισχύν ημίν παράσχου, κατά του Βελίαρ, και δυσπραγίας απάσης και θλίψεως, ατρώτους φύλαττε Πάτερ, ημάς δεόμεθα.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Μυρίπνοον ως ρόδον, ημίν φερονύμως, ευωδιάζει την χάριν του Πνεύματος, η ση εικών και ο τάφος σου Μύρων Όσιε.
Θεοτοκίον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υμνώ ευσήμω γλώσση, τη περί εμέ σου, εν πάση ώρα Παρθένε αντίληψιν· ότι αεί βοηθείς με, και διασώζεις με.
Αξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
Μεγαλυνάρια
Χαίροις ο της Κρήτης θείος πυρσός, Μύρων θεοφόρε, Ποιμενάρχης τε ο κλεινός· χαίροις των θαυμάτων, ακένωτος χειμάρρους, ο πάσιν αναβλύζων, χάριν και έλεος.
Βίον τον ενάρετον εκ παιδός, Πάτερ αγαπήσας, σκεύος ώφθης των αρετών, και ιεροσύνης, χρισθείς τω θείω μύρω, Αρχιερεύς εδείχθης, Χριστού θεόληπτος.
Χάριν ουρανόθεν παρά Θεού, πλουσίαν εδέξω, ώσπερ πράος και ταπεινός· όθεν εδοξάσθεις, εν θαύμασι ποικίλοις, ω Μύρων Ιεράρχα, αξιοθαύμαστε.
Χαίροις του ελέους ο θησαυρός, και της συμπαθείας, ρείθρον θείον και δαψιλές· χαίροις θείε Μύρων, Κρητών το μέγα κλέος, και πάσης Εκκλησίας, το αγαλλίαμα.
Τους τω σω αγίω Πάτερ ναώ, πιστώς προσιόντας, πάσης λύτρωσαι απειλής, και επερχόμενων, κινδύνων τε και πόνων, ατρώτους διατήρει, Μύρων μακάριε.
Ώσπερ ελεήμων και συμπαθής, ευμενώς προσδέχου, τας δεήσεις ημών αεί, Μύρων Ιεράρχα, και πλήρου τας αιτήσεις, των επικαλουμένων, την σην βοήθειαν.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.
Το Τρισάγιον.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (τρις)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίῳ Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών ένεκεν τού ονόματός Σου.
Κύριε ελέησον. (τρις)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης· τον άρτον ημών των επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών· και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Τα συνήθη τροπάρια. Εκτενής παρά του ιερέως και Απόλυσις.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (τρις)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίῳ Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών ένεκεν τού ονόματός Σου.
Κύριε ελέησον. (τρις)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης· τον άρτον ημών των επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών· και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Τα συνήθη τροπάρια. Εκτενής παρά του ιερέως και Απόλυσις.
Ήχος β'. Ότε εκ του ξύλου.
Μύρων Ιεραρχα θαυμαστέ, μύστα του Χριστού θεοφόρε, θαυμάτων θεία πηγή, νόσων και κακώσεων, και χαλεπών οδυνών, πειρασμών και στενώσεων, και εκ πάσης άλλης, βλάβης ρύου πάντοτε, ημάς δεόμεθα, θείες προς Θεόν σου πρεσβείες, τους εν αδιστάκτω καρδία, τη σεπτή σου σκέπη καταφεύγοντας.
Απολυτίκιον
Προστάτης και πρόμαχος του σου ποιμνίου σοφέ και τείχος και καύχημα της
νήσου Κρήτης σαφώς εδείχθης θεόληπτε, εύφρανας Ορθοδόξων τας χορείας
τρισμάκαρ, έπλησας Κρήτη των πολλών σου θαυμάτων. Διο υπέρ ημών τω
Χριστώ Μύρων ικέτευε.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι Μήτερ του Θεού φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Δέσποινα πρόσδεξαι τας δεήσεις τών δούλων σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν
Δίστιχον.
Μύρισον Μύρων οσμαίς των σων χαρίτων.
Γεράσιμον σπεύδοντα τη αρωγή σου.
Δείτε και την ανάρτηση ελιξήριο νεότητας
- Παράκληση ευχαριστήρια στην Παναγία - Γερασίμου μοναχού Μικραγιαννανίτου
- Παράκληση στην Παναγία για κάθε ασθένεια - Αγίου Ιωάννου επ. Ευχαΐτων
- Παράκληση στην Παναγία για όσους ασθενούν - Μητροφάνους Επ. Σμύρνης
- Παράκληση στους οσίους Παρθένιο και Ευμένιο
- Τα 24 μεγαλυνάρια του Αγίου Νεκταρίου
- Παράκληση στην Παναγία για κάθε θλίψη - Γερασίμου μοναχού Μικραγιαννανίτου
- Παράκληση στην Παναγία για νοσούντες - Γερασίμου μοναχού Μικραγιαννανίτου
- Προσευχή νυκτερινή στον Κύριο - Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου
- Παράκληση στην Μεταμόρφωση του Κυρίου - Ιακώβου μοναχού
- Παράκληση αγίου Μύρωνος - Γερασίμου μοναχού Μικραγιαννανίτου
- Παράκληση στους αγίους που ήταν στρατιωτικοί
- Προσευχή κατά αισχρών και πονηρών λογισμών
- Παράκληση στην Παναγία για ασθενείς
- Προσευχή στην Παναγία για κάθε ασθένεια και θλίψη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου