Τα τρία αξιώματα του Χριστού

Αγίου Ευγενίου του Ιερομάρτυρος 7/3/2017

ου γαρ ο θελω τουτο πρασσω, αλλ' ο μισω τουτο ποιω

Δεν κάνω αυτό που θέλω, αλλά αυτό που μισώ

Κάνω αυτό που δεν θέλω  

 

Τα τρία αξιώματα του Χριστού

Ιερατικό Προφητικό Βασιλικό

Ο Κύριος ως γνωστόν ήλθε για να σώσει τον άνθρωπο από τον πνευματικό θάνατο που προκάλεσε η ανυπακοή των πρωτοπλάστων. Αυτή η ανυπακοή είχε τριπλό άσχημο αποτέλεσμα επί του ανθρώπου. Είχε αποτέλεσμα, πρώτον να σκοτιστεί ο νους του ανθρώπου και να μην μπορεί να διακρίνει την αλήθεια, να γίνει δυσδιάκριτο το καλό από τον άνθρωπο, ὅτι ἔγκειται ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπιμελῶς ἐπί τά πονηρά ἐκ νεότητος αὐτοῦ. Δεύτερον έγινε δυσκίνητος προς το καλό, η δε κυριαρχία της αμαρτίας όχι μόνο τον καθιστά δυσκίνητο αλλά εάν αφεθεί αδρανοποιεί την θέληση να πράξει το καλό, επί παραδείγματι ενώ ξέρει ότι το κάπνισμα είναι κακό, ενώ ξέρει ότι το ποτό, το ψέμα, η υπερηφάνεια και όλα τα πάθη είναι κακό, αυτός έχει παραδοθεί στο πάθος, έχει κυριαρχήσει η αμαρτία σε αυτόν και κάνει ότι δεν θέλει, οὐ γάρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ᾿ ὃ μισῶ τοῦτο ποιῶ, αυτή είναι η σημασία όταν ο απόστολος μας λέει δεν κάνω αυτό που θέλω αλλά αυτό που μισώ, η φράση δεν είναι δηλωτική εξαναγκασμού. Τρίτο άσχημο αποτέλεσμα της πτώσεως ήταν ότι ο άνθρωπος με την αποστασία του αυτοκαταδικάστηκε σε αιώνιο θάνατο. Αιώνιο πνευματικό θάνατο το οποίο είναι φοβερότατο. Ο Θεός είπε ότι την ώρα που θα γευτεί θα πεθάνει, ο Αδάμ ως φυσική ύπαρξη πέθανε μετά από 900 χρόνια. Ο Χριστός ήρθε να φωτίσει τον άνθρωπο, να τον απελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και να τον συμφιλιώσει με τον Θεό. Από το σωτηριώδες έργο του Χριστού απορρέουν αυτά τα τρία αξιώματα του. Επιπλέον είναι όχι μόνο αδιαίρετα συνδεδεμένα αλλά και παρόντα αφού αυτά οδηγούν τον άνθρωπο στην σωτηρία. Είναι όπως τρεις πλευρές ενός τριγώνου επί των οποίων βασίζεται η κορυφή, η σωτηρία του ανθρώπου. Έτσι απορρίπτεται η ιδέα της Χιλιετούς βασιλείας αφού ο Χριστός εκτός από ιερεύς και προφήτης είναι και βασιλεύς από τώρα. 

Δείτε αναρτήσεις περί Χιλιετούς ΕΔΩ και ΕΔΩ.

Ήδη από την Παλαιά Διαθήκη γίνεται λόγος για τα τρία αξιώματα του Χριστού αφού αυτός παρουσιάζεται ως βασιλιάς που θα καθίσει στον θρόνο του Δαυίδ, καί δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεός τόν θρόνον Δαυΐδ τοῦ πατρός αὐτοῦ, καί βασιλεύσει, ως ιερέας κατά την τάξη Μελχισεδέκ, σύ ἱερεύς εἰς τόν αἰῶνα κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ, και ως ο προφήτης ο αγιότατος από όλους τους προφήτες, προφήτην καί τοῦ χρῖσαι ἅγιον ἁγίων.

 

Οἴδαμεν γάρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν· ἐγώ δέ σαρκικός εἰμι, πεπραμένος ὑπό τήν ἁμαρτίαν. ὃ γάρ κατεργάζομαι οὐ γινώσκω· οὐ γάρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ᾿ ὃ μισῶ τοῦτο ποιῶ. εἰ δέ ὃ οὐ θέλω τοῦτο ποιῶ, σύμφημι τῷ νόμῳ ὅτι καλός. νυνί δέ οὐκέτι ἐγώ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοί ἁμαρτία. οἶδα γάρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοί, τοῦτ᾿ ἔστιν ἐν τῇ σαρκί μου, ἀγαθόν· τό γάρ θέλειν παράκειταί μοι, τό δέ κατεργάζεσθαι τό καλόν οὐχ εὑρίσκω· οὐ γάρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακόν τοῦτο πράσσω. εἰ δέ ὃ οὐ θέλω ἐγώ τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι ἐγώ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοί ἁμαρτία. εὑρίσκω ἄρα τόν νόμον τῷ θέλοντι ἐμοί ποιεῖν τό καλόν, ὅτι ἐμοί τό κακόν παράκειται· συνήδομαι γάρ τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ κατά τόν ἔσω ἄνθρωπον, βλέπω δέ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καί αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. Ταλαίπωρος ἐγώ ἄνθρωπος! τίς με ρύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; εὐχαριστῷ τῷ Θεῷ διά ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. ἄρα οὖν αὐτός ἐγώ τῷ μέν νοῒ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δέ σαρκί νόμῳ ἁμαρτίας.

Γιατί ξέρουμε ότι ο νόμος είναι πνευματικός, εγώ όμως είμαι σάρκινος, πουλημένος κάτω από την αμαρτία. Επειδή δε γνωρίζω αυτό που κατεργάζομαι. Γιατί δεν πράττω τούτο, αυτό που θέλω, αλλά κάνω τούτο, αυτό που μισώ. Αν όμως κάνω τούτο, αυτό που δε θέλω, συμφωνώ με το νόμο ότι είναι καλός. Τώρα, όμως, εγώ πια δεν κατεργάζομαι αυτό, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου. Γιατί ξέρω ότι δεν κατοικεί μέσα μου, τουτέστι μέσα στη σάρκα μου, αγαθό. γιατί το να θέλω παρευρίσκεται σ’ εμένα, αλλά το να κατεργάζομαι το καλό, όχι. Γιατί δεν κάνω το αγαθό που θέλω, αλλά πράττω τούτο, το κακό που δεν θέλω. Αν όμως κάνω τούτο, αυτό που εγώ δεν θέλω, εγώ πια δεν το κατεργάζομαι, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου. Άρα βρίσκω αυτόν το νόμο, ότι ενώ εγώ θέλω να κάνω το καλό, σ’ εμένα το κακό παρευρίσκεται. Γιατί ευχαριστιέμαι στο νόμο του Θεού κατά τον εσωτερικό μου άνθρωπο, αλλά βλέπω άλλο νόμο στα μέλη μου, που αντιστρατεύεται στο νόμο του νου μου και με αιχμαλωτίζει στο νόμο της αμαρτίας που είναι στα μέλη μου. Ταλαίπωρος εγώ ο άνθρωπος! Ποιος θα με σώσει από τούτο το σώμα του θανάτου; Ευχαριστώ όμως το Θεό: αυτός θα με σώσει μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. Άρα, λοιπόν, αφενός εγώ ο ίδιος με το νου μου είμαι δούλος στο νόμο του Θεού, αφετέρου με τη σάρκα μου στο νόμο της αμαρτίας.

 

Προφητικό αξίωμα

Αν και σήμερα όταν λέμε προφήτης η σκέψη μας οδηγείται σε κάποιον που προλέγει γεγονότα τα οποία θα λάβουν χώρα στο μέλλον, ο χαρακτηρισμός προφήτης σημαίνει διδάσκαλος του λόγου του Θεού. Ο προφήτης είναι ένας αγωγός εξ ύψους και σε αυτόν τον αγωγό περιέχονται κυρίως διδαχές. Εκτός από Θείες διδαχές υπάρχουν και διάφορα γεγονότα που είτε θα λάβουν χώρα μελλοντικά είτε ήδη έγιναν και τα οποία ο Θεός αποκαλύπτει στον προφήτη. Η Γέννεση είναι μια υπερανεκτίμητη προφητεία για το παρελθόν. Όπως οι άνθρωποι προφήτες όμοια και ο Χριστός ερχόμενος κηρύττει τον λόγο του Θεού, για την ακρίβεια αποκαλύπτει τον Θεό στον άνθρωπο, συνεχίζει από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης οι οποίοι ήταν αυτοί που στην εποχή τους δίδασκαν τον λόγο του Θεού. Υπάρχει όμως μια τεράστια διαφορά, ο Χριστός δεν είναι ένας προφήτης όπως οι όλοι οι υπόλοιποι αλλά ως Θεάνθρωπος είναι ο Προφήτης προφητών. Εβδομήκοντα ἑβδομάδες συνετμήθησαν ἐπί τόν λαόν σου καί ἐπί τὴν πόλιν τήν ἁγίαν σου τοῦ συντελεσθῆναι ἁμαρτίαν καί τοῦ σφραγίσαι ἁμαρτίας καί ἀπαλεῖψαι τάς ἀνομίας καί τοῦ ἐξιλάσασθαι ἀδικίας καί τοῦ ἀγαγεῖν δικαιοσύνην αἰώνιον καί τοῦ σφραγίσαι ὅρασιν καί προφήτην καί τοῦ χρῖσαι ἅγιον ἁγίων. Δαν. 9,24 Εβδομήντα εβδομάδες ετών περιορίσθηκαν οι θλίψεις του λαού σου και της αγίας σου πόλης για να τεθεί τέρμα στις αμαρτίες σας, για να τεθεί σφραγίδα τέρματος στην αμαρτία, για να εξαλειφθούν όλες οι παρανομίες των ανθρώπων, για να εξιλεωθούν ενώπιον του Θεού οι αδικίες και να αποκατασταθεί αιώνια δικαιοσύνη και για να τεθεί τέρμα σε κάθε χριστολογική προφητεία και προφήτη, διότι τότε θα χρισθεί προφήτης ο αγιώτατος από όλους τους προφήτες. Όλοι οι προ αυτού προφήτες δείχνουν προς αυτόν. Ως Θεάνθρωπος μεταδίδει όχι απλώς τον λόγο του Θεού όπως οι άνθρωποι προφήτες, δεν γίνεται δηλαδή ένας μεσίτης-μεταφορέας λόγων από τον Θεό στον άνθρωπο, αλλά ως πηγή της αλήθειας διδάσκει δικά του λόγια τα οποία σώζουν, ομολογεί ο Πέτρος, ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις. Οι άνθρωποι προφήτες έλεγαν τάδε λέγει Κύριος ενώ ο Χριστός ομιλεί με απόλυτη εξουσία, επί παραδείγματι αναφέρει, ελάτε σε εμένα. Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς, ἄρατε τόν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καί μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ, καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·.  

Το ότι δεν ομοιάζει με κανέναν προφήτη είναι φανερό από το γεγονός ότι διδάσκει έχοντας απόλυτη εξουσία και κύρος. ᾿Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις -᾿Εγώ δέ λέγω ὑμῖν, ο Χριστός στην ομιλία επανειλημμένως λέει, ακούσατε ότι στους προγόνους σας ειπώθηκε, εγώ σας λέγω. Αυτό δεν θα τολμούσε να το πει κανείς άνθρωπος προφήτης αλλά ούτε αγγελικό πλάσμα. Μάλιστα όχι μόνο δεν διαμαρτυρήθηκε κάποιος όταν ο Χριστός μιλάει σε όλη την πορεία του με αυτήν την εξουσία αλλά οι καλόπιστοι αναγνωρίζουν την σοφία και το κύρος του λέγοντας, οὐδέποτε ἐλάλησεν οὕτως ἄνθρωπος, ὡς οὗτος λαλεῖ ὁ ἄνθρωπος. Ο Χριστός χαρακτηρίζει τον εαυτό του Φως, Οδό, Αλήθεια, Ζωή, ἐγώ εἰμι τό φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς. Εάν δεν ήταν Θεός όπως λένε κάποιοι ή εάν δεν ήταν Θεάνθρωπος επί Γης αλλά μόνο άνθρωπος όπως λένε κάποιοι άλλοι, αυτό θα τον έκανε έναν σφετεριστή ο οποίος κάνει αντιποίηση αρχής, κάποιον ο οποίος κάνει τον εαυτό του Θεό χωρίς να είναι. Ο άνθρωπος του Θεού ο άγγελος ο Αρχάγγελος είναι φωτισμένος αλλά όχι Φως, είναι δρόμος προς τον Θεό αλλά όχι Οδός, κατέχει την αλήθεια αλλά δεν είναι η Αλήθεια. Του Διαβόλου διδαχές ότι ο Χριστός στην γη ήταν μόνο άνθρωπος ή ότι δεν είναι Θεός αλλά και όλες οι αιρετικές θεωρίες. Τις διαδίδει ο Διάβολος ώστε να παρασύρει στην δική του αποστασία, προσπαθεί να βάλει αυτά τα λόγια στο στόμα συνανθρώπων μας ώστε να βλασφημήσουν τον Χριστό. Τους παρασέρνει όλους στην δική του κατάσταση ο Διάβολος, αν δεν μπορεί ευθέως τότε τους παρασύρει πλαγίως. Επί παραδείγματι μερικοί αιρετικοί υποστηρίζουν ότι ο Χριστός στην γη ήταν μόνο άνθρωπος όμως θεωρούν όσους λένε τον Χριστό κτίσμα όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά βλάσφημους. Αλλά εάν ο Χριστός απεκδύθηκε την Θεότητα ο Διάβολος έγινε ανώτερος όπως ήθελε, ο Διάβολος πονηρά τους βάζει να τον παραδέχονται ανώτερο από τον Χριστό.

Βασιλικό Αξίωμα

Το βασιλικό αξίωμα του Χριστού φαίνεται καθαρά από τα λεχθέντα του αγγέλου στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου αλλά και τις πράξεις του κατά την επίγεια πορεία του.  

Οὗτος ἔσται μέγας καί υἱός ὑψίστου κληθήσεται, καί δώσει αὐτῷ Κύριος ὁ Θεός τόν θρόνον Δαυΐδ τοῦ πατρός αὐτοῦ, καί βασιλεύσει ἐπί τόν οἶκον Ἰακώβ εἰς τούς αἰῶνας, καί τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος. Ο Χριστός θα καθίσει στον θρόνο Δαυίδ και θα βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων. Αυτό δεν θα γίνει στο μέλλον αλλά ήδη έγινε, ήδη ο Χριστός είναι Βασιλιάς. Επειδή είναι ήδη Βασιλεύς και δεν περιμένει να βασιλεύσει στον μέλλον σε κάποια φανταστική Χιλιετή Βασιλεία, αυτόπτες του Ιησού είδαν την Βασιλεία του, ἀμήν λέγω ὑμῖν, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μή γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ Ματθ. 16,28. Ο Ιησούς ξεκινάει να κηρύττει και επιτελεί θαύματα που ποτέ κανείς δεν έχει επιτελέσει από αρχής κόσμου. Θεραπείες ασθενών αναστάσεις νεκρών επιβεβαιώνουν την παντοδυναμία του ως βασιλιά της Κτίσεως. Ως βασιλιάς που είναι ο Χριστός αποδέχεται τα λεχθέντα των Ιουδαίων που τον υμνούν, καί οἱ προάγοντες καί οἱ ἀκολουθοῦντες ἔκραζον λέγοντες· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλογημένη ἡ ἐρχομένη βασιλεία ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ πατρός ἡμῶν Δαυΐδ· ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις. Αποδέχεται την φράση του ληστή μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου η οποία ομιλεί για βασιλεία του και φυσικά αυτό προϋποθέτει τον Ιησού ως βασιλέα. Η βασιλική του εξουσία είναι επί πάσης της κτίσεως, όχι μόνο επιγείων αλλά και καταχθονίων. Στον Άδη ως βασιλεύς συνέτριψε πύλας χαλκᾶς καί μοχλούς σιδηροῦς συνέθλασεν Ψαλμ. 106,16. Ως έχων βασιλική εξουσία συντρίβει τις πύλες του Άδη και ανασταίνει τους απ' αιώνος νεκρούς ενώ μετά την ανάληψη του κάθεται εκ δεξιών του Πατρός και κυβερνά, λέει ο αναστημένος Χριστός ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καί ἐπί γῆς Ματθ. 28,18.

Αρχιερατικό αξίωμα

Η δικαιοσύνη η αγάπη και η ευσπλαχνία του Θεού δεν μπορούν να αφήσουν τον άνθρωπο στον αιώνιο θάνατο. Έτσι ο Χριστός γίνεται άνθρωπος ώστε να αναλάβει το βάρος της αμαρτίας, να αίρει τις αμαρτίες του ανθρωπίνου γένους. Επάνω στον σταυρό προσφέρει θυσία τον εαυτό του και συμφιλιώνει τον αποστάντα άνθρωπο με τον Θεό, ἐξαλείψας τό καθ' ἡμῶν χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν ὃ ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν, καί αὐτό ἦρεν ἐκ τοῦ μέσου προσηλώσας αὐτό τῷ σταυρῷ· ἀπεκδυσάμενος τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ, θριαμβεύσας αὐτούς ἐν αὐτῷ Κολ. 2,14-15 προσφέρει την ζωή του και γίνεται αιώνιος αρχιερέας Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τούς οὐρανούς Εβρ. 4,14.

Posted in Τα τρία αξιώματα του Χριστού