Αειπαρθενία της Θεοτόκου
αγίου γέροντα Δανιήλ Γούβαλη
Ο Χριστιανικός κόσμος τιμά την μητέρα του Κυρίου ως παρθένο. Πριν γεννήσει τον Χριστό ήταν παρθένος, κατά τον τοκετό παρέμεινε παρθένος και μετά την γέννηση σε όλη της την ζωή διατήρησε παρθενία. Παρθένος προ του τόκου κατά τον τόκο και μετά τον τόκο. Αυτό παριστάνεται συμβολικά και με τα τρία αστέρια που βλέπουμε στις εικόνες της στο κεφάλι της και στους δυο ώμους της. Τα εκατομμύρια των Ορθοδόξων Χριστιανών αλλά και τα εκατομμύρια των Ρωμαιοκαθολικών δέχονται της αειπαρθενία της Θεοτόκου, η αρχαία ενωμένη Εκκλησία ανέκραζε "Μαρία η Παρθένος".
Από τον 16ο αιώνα που παρουσιάστηκε η αίρεση του Προτεσταντισμού με τις χίλιες δυο παραφυάδες η Αειπάρθενος Μαρία γνώρισε πολλούς εχθρούς. Η αρνητική στάση που έλαβε ο Προτεσταντικός κόσμος στην οσιακή στην ασκητική ζωή, στον μοναχισμό, υπήρξε και αυτό ένας σοβαρός λόγος που πολέμησαν την αειπάρθενο Μαρία. Ο μοναχισμός έχει σαν θεμελιώδεις αρχές την υπακοή την ακτημοσύνη και την παρθενία. Οι μοναχοί θεωρούν σαν ιδιαίτερο συμπαραστάτη του αγώνα τους την Παναγία. Η παρθένος Μαρία βοηθεί ιδιαίτερα όσους ασκούν την παρθενική ζωή, αυτά όμως είναι απαράδεκτα στους Προτεστάντες. Όσοι αιρετικοί αρνούνται το αειπάρθενο της Θεοτόκου έχουν επισημάνει κάποια χωρία της Βίβλου που νομίζουν ότι είναι υπέρ των απόψεων τους.
Από τον 16ο αιώνα που παρουσιάστηκε η αίρεση του Προτεσταντισμού με τις χίλιες δυο παραφυάδες η Αειπάρθενος Μαρία γνώρισε πολλούς εχθρούς. Η αρνητική στάση που έλαβε ο Προτεσταντικός κόσμος στην οσιακή στην ασκητική ζωή, στον μοναχισμό, υπήρξε και αυτό ένας σοβαρός λόγος που πολέμησαν την αειπάρθενο Μαρία. Ο μοναχισμός έχει σαν θεμελιώδεις αρχές την υπακοή την ακτημοσύνη και την παρθενία. Οι μοναχοί θεωρούν σαν ιδιαίτερο συμπαραστάτη του αγώνα τους την Παναγία. Η παρθένος Μαρία βοηθεί ιδιαίτερα όσους ασκούν την παρθενική ζωή, αυτά όμως είναι απαράδεκτα στους Προτεστάντες. Όσοι αιρετικοί αρνούνται το αειπάρθενο της Θεοτόκου έχουν επισημάνει κάποια χωρία της Βίβλου που νομίζουν ότι είναι υπέρ των απόψεων τους.
Το έως ότου, η κατακλείδα του πρώτου κεφαλαίου του Ευαγγελίου του Ματθαίου, είναι στα χέρια αυτών των αιρετικών το πρώτο βέλος με το οποίο τοξεύουν κατά της αειπαρθενίας της μητέρας του Κυρίου. Καί οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτήν ἕως οὗ ἔτεκε τόν υἱόν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, Ματθαίος α,25 δηλαδή ο Ιωσήφ δεν ήρθε σε συζυγική σχέση μαζί της έως ότου γεννηθεί ο Ιησούς. Να! λένε οι αιρετικοί, μέχρι τότε δεν ήρθε αλλά κατόπιν ήρθε, το συμπέρασμα τους το εξάγουν πολύ εύκολα, τους απαντούμε στο κεφάλαιο αυτό περιγράφονται τα της γεννήσεως του Χριστού, εδώ ο Ευαγγελιστής ενδιαφέρεται να τονίσει ότι η Παναγία ήταν απείραχτη, ότι ο Χριστός υπήρξε γέννημα καθαρής και αμόλυντης μητέρας, ότι ο Ιησούς ήταν γέννημα αγνότητας και παρθενικότητας, αυτό έπρεπε να το διευκρινίσει ο Ματθαίος διότι θα βρίσκονταν ασεβείς έτοιμοι να το αμφισβητήσουν. Έως ότου γεννήθηκε ο Χριστός ο Ιωσήφ δεν είχε σχέσεις με την Παρθένο αυτό δεν σημαίνει ότι μετά την γέννηση άλλαξε η κατάσταση. Όποιος μελετήσει προσεκτικά την Βίβλο, τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, θα συναντήσει διάφορους Σημιτισμούς, δηλαδή διάφορες ιδιοτροπίες της Εβραϊκής γλώσσας, και από όλα τα Ευαγγέλια τους πιο πολλούς Σημιτισμούς τους έχει το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Όλες οι γλώσσες έχουν ιδιωματισμούς, όλες οι γλώσσες έχουν ιδιοτροπίες, είτε στην Γραμματική είτε στο συντακτικό, είτε στην διατύπωση διαφόρων εννοιών.
Οι αρχαίοι προγονοί μας αντί να πουν τα παιδία παίζουσι έλεγαν τα "παιδία παίζει".
Εμάς μας ρωτά κάποιος "έφυγε το τρένο;" και απαντούμε, "τωωωρα…". Η έννοια είναι όχι ότι έφυγε τώρα αλλά ότι έφυγε προ πολλής ώρας. Στην Κρήτη ακούμε έναν Κρητικό να λέει σε κάποιον, πιάνεις λόγο Σφακιανέ; Εδώ το πιάνει λόγο δεν σημαίνει καταλαβαίνεις, δεν σημαίνει ακούς, αλλά σημαίνει εκτελείς αυτό που θα σου πω; εφαρμόζεις την εντολή που θα σου δώσω; Στην Γαλλική γλώσσα υπάρχει ένα επίθετο, beau, που σημαίνει ωραίος, αυτό μαζί με το ρήμα avoir δηλαδή έχω, σχηματίζει Γαλλικό ιδιωματισμό. Έτσι αν θα πούμε avoir beau parler αυτό δεν σημαίνει είναι ωραίο να ομιλεί κάποιος ή είναι ωραίος κάποιος που ομιλεί αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό, σημαίνει είναι μάταιο να ομιλεί κάποιος. Στην Αγγλική γλώσσα υπάρχει μια έκφραση, this argument doesn’t hold water, που αν την εννοήσουμε κατά γράμμα σημαίνει αυτό το επιχείρημα δεν κρατεί νερό, είναι Αγγλικός ιδιωματισμός που σημαίνει ότι το επιχείρημα δεν είναι καλό.
Όλες οι γλώσσες έχουν τις ιδιαιτερότητές τους.
Μπορούμε μέσα στην Αγία Γραφή να συναντήσουμε πολυάριθμα εδάφια με το έως ότου στην έννοια του ιδιωματισμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις η φράση δηλώνει το τι συνέβη μέχρι ενός χρονικού σημείου χωρίς να προσδιορίζεται τίποτα για τον υπόλοιπο χρόνο. Διευκρινίζεται τι συμβαίνει μέχρι ενός ορισμένου χρονικού διαστήματος χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στον κατοπινό χρόνο θα αλλάξουν τα πράγματα και θα πάρουν άλλη τροπή και τα άσπρα θα γίνουν μαύρα ή την υγρασία θα την ακολουθήσει ξηρασία.
Ο δὲ Κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ αὐτῆς καί εἶπεν· ἐγώ εἰμι ὁ Θεός Ἁβραὰμ τοῦ πατρός σου, καί ὁ Θεὸς Ἰσαάκ· μή φοβοῦ· ἡ γῆ, ἐφ᾿ ἧς σὺ καθεύδεις ἐπ᾿ αὐτῆς, σοί δώσω αὐτήν, καί τῷ σπέρματί σου καί ἔσται τό σπέρμα σου ὡς ἡ ἄμμος τῆς γῆς καί πλατυνθήσεται ἐπί θάλασσαν καί ἐπί λίβα καί ἐπί βοῤῥᾶν, καί ἐπ᾿ ἀνατολάς, καί ἐνευλογηθήσονται ἐν σοί πᾶσαι αἱ φυλαί τῆς γῆς καί ἐν τῷ σπέρματί σου καί ἰδοὺ ἐγώ εἰμι μετά σοῦ διαφυλάσσων σε ἐν τῇ ὁδῷ πάσῃ, οὗ ἂν πορευθῇς, καί ἀποστρέψω σε εἰς τήν γῆν ταύτην, ὅτι οὐ μή σε ἐγκαταλίπω, ἕως τοῦ ποιῆσαί με πάντα ὅσα ἐλάλησά σοι. Γένεσις κη,13-15.
Ομιλεί ο Κύριος στον Ιακώβ που εναγώνιος βαδίζει προς την Μεσοποταμία και τον εμψυχώνει, μη φοβάσαι θα είμαι μαζί σου θα σε προστατεύω σε κάθε δρόμο σου δεν θα σε εγκαταλείψω έως ότου εκπληρώσω όσα σου είπα. Ο Ιακώβ φοβάται εάν θα φτάσει ζωντανός στον θείο του τον Λάβαν στην Μεσοποταμία, εάν εκεί διαβιώσει καλά, εάν επιστρέψει με το καλό στους γονείς του, φοβάται μήπως σε κάποια στιγμή τον φονεύσει ο αδελφός του, με το μίσος που είχε ήταν διατεθειμένος και στην Μεσοποταμία να τον βρει και να τον θανατώσει. Ο Θεός του υπόσχεται ότι θα είναι μαζί του, θα τον επιστρέψει πίσω, δεν θα τον εγκαταλείψει έως ότου εκπληρώσει αυτά που του είπε και του έδωσε κουράγιο, δεν θα σε εγκαταλείψω έως ότου εκπληρώσω όσα σου είπα. Από αυτό δεν συνάγεται το συμπέρασμα ότι ακολουθεί κάποιο χρονικό διάστημα που τα πράγματα αλλάζουν και ο Θεός θα τον εγκαταλείψει.
Χαρακτηριστικό είναι και αυτό που αναφέρει ο προφήτης Ησαΐας στο πρώτο άσμα του έμπεντ Γιαχβέ, δηλαδή του δούλου του Κυρίου, δηλαδή του Μεσσία, λέει δεν θα λυγίσει ο δούλος του Κυρίου έως ότου εγκαταστήσει πάνω στην Γη την αληθινή θρησκεία και γνώση, δεν θα μικροψυχήσει έως ότου θέσει κρίση επί της Γης, μβ,4, ἀναλάμψει καί οὐ θραυσθήσεται, ἕως ἄν θῇ ἐπί τῆς γῆς κρίσιν· καί ἐπί τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.
Εμάς μας ρωτά κάποιος "έφυγε το τρένο;" και απαντούμε, "τωωωρα…". Η έννοια είναι όχι ότι έφυγε τώρα αλλά ότι έφυγε προ πολλής ώρας. Στην Κρήτη ακούμε έναν Κρητικό να λέει σε κάποιον, πιάνεις λόγο Σφακιανέ; Εδώ το πιάνει λόγο δεν σημαίνει καταλαβαίνεις, δεν σημαίνει ακούς, αλλά σημαίνει εκτελείς αυτό που θα σου πω; εφαρμόζεις την εντολή που θα σου δώσω; Στην Γαλλική γλώσσα υπάρχει ένα επίθετο, beau, που σημαίνει ωραίος, αυτό μαζί με το ρήμα avoir δηλαδή έχω, σχηματίζει Γαλλικό ιδιωματισμό. Έτσι αν θα πούμε avoir beau parler αυτό δεν σημαίνει είναι ωραίο να ομιλεί κάποιος ή είναι ωραίος κάποιος που ομιλεί αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό, σημαίνει είναι μάταιο να ομιλεί κάποιος. Στην Αγγλική γλώσσα υπάρχει μια έκφραση, this argument doesn’t hold water, που αν την εννοήσουμε κατά γράμμα σημαίνει αυτό το επιχείρημα δεν κρατεί νερό, είναι Αγγλικός ιδιωματισμός που σημαίνει ότι το επιχείρημα δεν είναι καλό.
Όλες οι γλώσσες έχουν τις ιδιαιτερότητές τους.
Μπορούμε μέσα στην Αγία Γραφή να συναντήσουμε πολυάριθμα εδάφια με το έως ότου στην έννοια του ιδιωματισμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις η φράση δηλώνει το τι συνέβη μέχρι ενός χρονικού σημείου χωρίς να προσδιορίζεται τίποτα για τον υπόλοιπο χρόνο. Διευκρινίζεται τι συμβαίνει μέχρι ενός ορισμένου χρονικού διαστήματος χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στον κατοπινό χρόνο θα αλλάξουν τα πράγματα και θα πάρουν άλλη τροπή και τα άσπρα θα γίνουν μαύρα ή την υγρασία θα την ακολουθήσει ξηρασία.
Ο δὲ Κύριος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ αὐτῆς καί εἶπεν· ἐγώ εἰμι ὁ Θεός Ἁβραὰμ τοῦ πατρός σου, καί ὁ Θεὸς Ἰσαάκ· μή φοβοῦ· ἡ γῆ, ἐφ᾿ ἧς σὺ καθεύδεις ἐπ᾿ αὐτῆς, σοί δώσω αὐτήν, καί τῷ σπέρματί σου καί ἔσται τό σπέρμα σου ὡς ἡ ἄμμος τῆς γῆς καί πλατυνθήσεται ἐπί θάλασσαν καί ἐπί λίβα καί ἐπί βοῤῥᾶν, καί ἐπ᾿ ἀνατολάς, καί ἐνευλογηθήσονται ἐν σοί πᾶσαι αἱ φυλαί τῆς γῆς καί ἐν τῷ σπέρματί σου καί ἰδοὺ ἐγώ εἰμι μετά σοῦ διαφυλάσσων σε ἐν τῇ ὁδῷ πάσῃ, οὗ ἂν πορευθῇς, καί ἀποστρέψω σε εἰς τήν γῆν ταύτην, ὅτι οὐ μή σε ἐγκαταλίπω, ἕως τοῦ ποιῆσαί με πάντα ὅσα ἐλάλησά σοι. Γένεσις κη,13-15.
Ομιλεί ο Κύριος στον Ιακώβ που εναγώνιος βαδίζει προς την Μεσοποταμία και τον εμψυχώνει, μη φοβάσαι θα είμαι μαζί σου θα σε προστατεύω σε κάθε δρόμο σου δεν θα σε εγκαταλείψω έως ότου εκπληρώσω όσα σου είπα. Ο Ιακώβ φοβάται εάν θα φτάσει ζωντανός στον θείο του τον Λάβαν στην Μεσοποταμία, εάν εκεί διαβιώσει καλά, εάν επιστρέψει με το καλό στους γονείς του, φοβάται μήπως σε κάποια στιγμή τον φονεύσει ο αδελφός του, με το μίσος που είχε ήταν διατεθειμένος και στην Μεσοποταμία να τον βρει και να τον θανατώσει. Ο Θεός του υπόσχεται ότι θα είναι μαζί του, θα τον επιστρέψει πίσω, δεν θα τον εγκαταλείψει έως ότου εκπληρώσει αυτά που του είπε και του έδωσε κουράγιο, δεν θα σε εγκαταλείψω έως ότου εκπληρώσω όσα σου είπα. Από αυτό δεν συνάγεται το συμπέρασμα ότι ακολουθεί κάποιο χρονικό διάστημα που τα πράγματα αλλάζουν και ο Θεός θα τον εγκαταλείψει.
Χαρακτηριστικό είναι και αυτό που αναφέρει ο προφήτης Ησαΐας στο πρώτο άσμα του έμπεντ Γιαχβέ, δηλαδή του δούλου του Κυρίου, δηλαδή του Μεσσία, λέει δεν θα λυγίσει ο δούλος του Κυρίου έως ότου εγκαταστήσει πάνω στην Γη την αληθινή θρησκεία και γνώση, δεν θα μικροψυχήσει έως ότου θέσει κρίση επί της Γης, μβ,4, ἀναλάμψει καί οὐ θραυσθήσεται, ἕως ἄν θῇ ἐπί τῆς γῆς κρίσιν· καί ἐπί τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.
Τι θα συμπεράνουμε από αυτό που λέει; Ότι έπειτα θα μικροψυχήσει;
Ότι έπειτα θα κυριευτεί από δειλία και κακομοιριά; Κάθε άλλο.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με, ὅτι ἐπί σοί πέποιθεν ἡ ψυχή μου καί ἐν τῇ σκιᾷ τῶν πτερύγων σου ἐλπιῶ, ἕως οὗ παρέλθῃ ἡ ἀνομία. Ψαλμός 56. Στον 56ο Ψαλμό στην αρχή του, ο καταδιωκόμενος Δαυίδ λέει στον Θεό ότι θα ελπίζει σε αυτόν έως ότου περάσει το κακό, έως ότου παρέλθουν οι συμφορές. Αυτό βέβαια δεν δηλώνει ότι κατόπιν θα πάψει να ελπίζει στον Θεό. Και κατόπιν η ίδια κατάσταση θα υπάρχει και το καντήλι της ελπίδας θα είναι πάντοτε αναμμένο στην καρδία του μελωδού προφήτη.
Ας δούμε και έναν άλλον Ψαλμό που ανήκει στου Μεσιακούς, Ψαλμός 109ος στίχος πρώτος Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. Ο Πατήρ λέει στον Χριστό κάθισε στα δεξιά μου έως ότου καταστήσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδών σου. Τι σημαίνει αυτό;
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με, ὅτι ἐπί σοί πέποιθεν ἡ ψυχή μου καί ἐν τῇ σκιᾷ τῶν πτερύγων σου ἐλπιῶ, ἕως οὗ παρέλθῃ ἡ ἀνομία. Ψαλμός 56. Στον 56ο Ψαλμό στην αρχή του, ο καταδιωκόμενος Δαυίδ λέει στον Θεό ότι θα ελπίζει σε αυτόν έως ότου περάσει το κακό, έως ότου παρέλθουν οι συμφορές. Αυτό βέβαια δεν δηλώνει ότι κατόπιν θα πάψει να ελπίζει στον Θεό. Και κατόπιν η ίδια κατάσταση θα υπάρχει και το καντήλι της ελπίδας θα είναι πάντοτε αναμμένο στην καρδία του μελωδού προφήτη.
Ας δούμε και έναν άλλον Ψαλμό που ανήκει στου Μεσιακούς, Ψαλμός 109ος στίχος πρώτος Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. Ο Πατήρ λέει στον Χριστό κάθισε στα δεξιά μου έως ότου καταστήσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδών σου. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι ο Υιός του Θεού μετά την συντριβή των αντίθεων δυνάμεων θα πάψει να κάθεται στα δεξιά του θρόνου; Θα τοποθετηθεί στα αριστερά; Θα στέκεται όρθιος;
Όχι, και στην συνέχεια η ίδια κατάσταση επικρατεί.
Σύμφωνα με αποκάλυψη του αποστόλου Παύλου που καταχωρείται στο 10ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής ο Υιός θα κάθεται πάντοτε, συνεχώς, στα δεξιά του Θεού Πατρός εις το διηνεκές, εἰς τὸ διηνεκές ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ ι,12.
Όχι, και στην συνέχεια η ίδια κατάσταση επικρατεί.
Σύμφωνα με αποκάλυψη του αποστόλου Παύλου που καταχωρείται στο 10ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής ο Υιός θα κάθεται πάντοτε, συνεχώς, στα δεξιά του Θεού Πατρός εις το διηνεκές, εἰς τὸ διηνεκές ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ ι,12.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου