Οι κατάρες
Η κατάρα στην Γραφή
Αγαπητοί, ποικίλες απόψεις ακούγονται για τις κατάρες. Ο ένας λέει το τάδε για αυτές, ο άλλος λέει το δείνα. Έτερος μας λέει ότι ο τάδε είπε το δείνα για τις κατάρες και από όλα αυτά που ακούμε δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε. Επιπλέον με τους τόσους που λένε διάφορα για τον ένα γέροντα και τον άλλον, δεν γνωρίζουμε και το τι πραγματικά έχει πει κάποιος γέροντας που έχει μιλήσει για τις κατάρες. Με όλα αυτά άκρη δεν βγάζουμε οπότε είναι σκόπιμο να δούμε εν συντομία το τι λέει η Γραφή για τις κατάρες. Ξεκινώντας θα πρέπει να ειπωθεί ότι η κατάρα που βλέπουμε σε κάποια σημεία στην Γραφή δεν είναι απόρροια δίψας για εκδίκηση, ούτε είναι αποτέλεσμα μαγικών δυνάμεων, ούτε βεβαίως μπορούν να επιβληθούν γεγονότα δια της βίας από παράγοντες όπως τα άστρα, την γέννηση το Σάββατο, το μάτι ενός ανθρώπου και τα λοιπά παρόμοια. Αυτό διότι δεν μπορεί να παρακαμφθεί ο φέρων τε τά πάντα τῷ ρήματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ Θεός, δηλαδή, ο κρατών και κυβερνών τα πάντα με τον παντοδύναμο λόγο του.
Όταν βλέπουμε μια κατάρα στην Γραφή αυτό είναι είτε μια δικαία κρίση του Θεού επί πολλών ανομημάτων, είτε είναι αναφορά στα κακά που θα επέλθουν από την απιστία και τον παραγκωνισμό του Θεού. Έτσι στο βιβλίο της Γραφής σοφία Σειράχ, στο κεφάλαιο 4 στίχοι 5 έως 6, διαβάζουμε, ἀπό δεομένου μή ἀποστρέψῃς ὀφθαλμόν καί μὴ δῷς τόπον ἀνθρώπῳ καταράσασθαί σε· καταρωμένου γάρ σε ἐν πικρίᾳ ψυχῆς αὐτοῦ, τῆς δεήσεως αὐτοῦ ἐπακούσεται ὁ ποιήσας αὐτόν. Δηλαδή, μην αποστρέψεις τα μάτια σου από άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη και μη δίνεις σε κανένα αφορμή να σε καταραστεί διότι ο Κύριος ο οποίος τον έπλασε θα ακούσει την δέηση του. Εδώ δεν έχουμε κατάρα υπό την έννοια του να πάθει κακό αυτός που απέστρεψε τα μάτια του αλλά έχουμε το παράπονο, την πικρία ψυχής, από κάποιον που είναι σε ανάγκη και αγνοήθηκε. Θα μπορούσε να ειπωθεί επί παραδείγματι σαν "γιατί δεν με βοηθάς; τι αδικία Θεέ μου".
Αυτή είναι η "κατάρα", δηλαδή εδώ η Γραφή κάνει λόγο για την δίκαιη κρίση του Θεού επάνω στον αποστρέψαντα τους οφθαλμούς. Τουτέστιν ενώ ο Θεός βοηθά κάποιον ώστε να έχει καλή οικονομική κατάσταση αλλά και υγεία ώστε να χαρεί τον πλούτο του, αυτός όταν του ζητάνε βοήθεια είναι παγερά αδιάφορος και αφήνει τον συνάνθρωπο χωρίς να δώσει σημασία. Με αυτήν την συμπεριφορά ο Θεός απομακρύνεται από τον άσπλαχνο ώστε αυτός να διδαχθεί. Είναι το ίδιο σκεπτικό με την παραβολή του χρεοφειλέτη των μυρίων ταλάντων στον οποίο ενώ χαρίστηκε ένα αστρονομικό χρέος που δεν είχαν δέκα πλούσιοι μαζί, το ποσό είναι ίσο με ημερομίσθια 160.000 ετών, αυτός δεν χάριζε ένα μικρό ποσό, 100 ημερομίσθια, σε κάποιον που του χρωστούσε και απαίτησε την εξόφληση, μάλιστα βίαια, τον έπιασε από τον λαιμό. Εκείνος που χάρισε το αστρονομικό χρέος μόλις άκουσε ότι ο οφειλέτης απαίτησε ένα μικροποσό ξεχνώντας το μεγάλο καλό που του έγινε, τον φυλάκισε έως ότου ξεπληρώσει. Είναι οι πνευματικοί νόμοι που έλεγε ο γέροντας Παΐσιος. Αυτή είναι η κατάρα που λέει το χωρίο ότι θα εισακούσει ο Θεός.
Όταν βλέπουμε μια κατάρα στην Γραφή αυτό είναι είτε μια δικαία κρίση του Θεού επί πολλών ανομημάτων, είτε είναι αναφορά στα κακά που θα επέλθουν από την απιστία και τον παραγκωνισμό του Θεού. Έτσι στο βιβλίο της Γραφής σοφία Σειράχ, στο κεφάλαιο 4 στίχοι 5 έως 6, διαβάζουμε, ἀπό δεομένου μή ἀποστρέψῃς ὀφθαλμόν καί μὴ δῷς τόπον ἀνθρώπῳ καταράσασθαί σε· καταρωμένου γάρ σε ἐν πικρίᾳ ψυχῆς αὐτοῦ, τῆς δεήσεως αὐτοῦ ἐπακούσεται ὁ ποιήσας αὐτόν. Δηλαδή, μην αποστρέψεις τα μάτια σου από άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη και μη δίνεις σε κανένα αφορμή να σε καταραστεί διότι ο Κύριος ο οποίος τον έπλασε θα ακούσει την δέηση του. Εδώ δεν έχουμε κατάρα υπό την έννοια του να πάθει κακό αυτός που απέστρεψε τα μάτια του αλλά έχουμε το παράπονο, την πικρία ψυχής, από κάποιον που είναι σε ανάγκη και αγνοήθηκε. Θα μπορούσε να ειπωθεί επί παραδείγματι σαν "γιατί δεν με βοηθάς; τι αδικία Θεέ μου".
Αυτή είναι η "κατάρα", δηλαδή εδώ η Γραφή κάνει λόγο για την δίκαιη κρίση του Θεού επάνω στον αποστρέψαντα τους οφθαλμούς. Τουτέστιν ενώ ο Θεός βοηθά κάποιον ώστε να έχει καλή οικονομική κατάσταση αλλά και υγεία ώστε να χαρεί τον πλούτο του, αυτός όταν του ζητάνε βοήθεια είναι παγερά αδιάφορος και αφήνει τον συνάνθρωπο χωρίς να δώσει σημασία. Με αυτήν την συμπεριφορά ο Θεός απομακρύνεται από τον άσπλαχνο ώστε αυτός να διδαχθεί. Είναι το ίδιο σκεπτικό με την παραβολή του χρεοφειλέτη των μυρίων ταλάντων στον οποίο ενώ χαρίστηκε ένα αστρονομικό χρέος που δεν είχαν δέκα πλούσιοι μαζί, το ποσό είναι ίσο με ημερομίσθια 160.000 ετών, αυτός δεν χάριζε ένα μικρό ποσό, 100 ημερομίσθια, σε κάποιον που του χρωστούσε και απαίτησε την εξόφληση, μάλιστα βίαια, τον έπιασε από τον λαιμό. Εκείνος που χάρισε το αστρονομικό χρέος μόλις άκουσε ότι ο οφειλέτης απαίτησε ένα μικροποσό ξεχνώντας το μεγάλο καλό που του έγινε, τον φυλάκισε έως ότου ξεπληρώσει. Είναι οι πνευματικοί νόμοι που έλεγε ο γέροντας Παΐσιος. Αυτή είναι η κατάρα που λέει το χωρίο ότι θα εισακούσει ο Θεός.
Δεν είναι λοιπόν η κατάρα ανεξάρτητη με τον Θεό και την Χριστιανική διδασκαλία η οποία κάνει λόγο περί φιλανθρωπίας και περί παιδαγωγίας. Δεν μπορεί ο κάθε ένας να επιβάλλει κάτι κακό στον δίκαιο με κατάρες. Είναι λοιπόν προφανές ότι εφόσον δεν παραμερίζεται ο Θεός, τότε αυτός δεν θα εισακούσει κατάρα η οποία κινείται επί παραδείγματι από ζήλια για υλικά αγαθά τα οποία έχει ο άλλος αλλά όχι εμείς και έτσι από φθόνο αρχίζουμε τις κατάρες. Είναι σε συνάφεια με την Χριστιανική διδασκαλία η "κατάρα" που λέει το χωρίο και για αυτό εισακούεται. Δεν επέρχεται από κάποιο γεγονός όπως την "δύναμη" της γεννήσεως το Σάββατο, το χρώμα της ίριδος του ματιού ή άλλο παρόμοιο με αυτά και ο λόγος είναι διότι δεν παρακάμπτεται ο Θεός.
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου, είναι ευκόλως εννοούμενο να κατανοήσουμε ότι μια άδικη κατάρα δεν πιάνει. Δηλαδή ο κάθε ένας μπορεί να νομίζει ότι έχει δίκιο και να αρχίζει να καταριέται όποιον δεν του αρέσει ή ένας να βλέπει κάποιον να κατέχει υλικό ή μη αγαθό και να καταριέται από φθόνο και όλα τα σχετικά παρόμοια, όμως αυτά δεν σημαίνουν ότι η κατάρα του θα εισακουστεί από τον Θεό, το αντίθετο μάλιστα....
Η Γραφή λέει ὥσπερ ὄρνεα πέταται καί στρουθοί, οὕτως ἀρά ματαία οὐκ ἐπελεύσεται οὐδενί. Παρ. 26,2 δηλαδή: όπως πετούν και φεύγουν τα πουλιά και τα σπουργίτια και χάνονται, έτσι και η άδικη κατάρα θα εξαφανιστεί και δεν θα επέλθει εναντίον κανενός. Αυτό γίνεται διότι ο Θεός είναι φιλάνθρωπος. Την φιλανθρωπία Θεού όμως δεν λαμβάνει μόνο ο άδικος στον οποίο δε γυρνάει πίσω η κατάρα όπως συχνά ακούμε αλλά και ο δίκαιος ο οποίος όταν κακολογείται από φθόνο ή ότι άλλο άσχημο και εξαπολύουν σε αυτόν κατάρες εκείνος ευλογείται από τον Θεό.
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου, είναι ευκόλως εννοούμενο να κατανοήσουμε ότι μια άδικη κατάρα δεν πιάνει. Δηλαδή ο κάθε ένας μπορεί να νομίζει ότι έχει δίκιο και να αρχίζει να καταριέται όποιον δεν του αρέσει ή ένας να βλέπει κάποιον να κατέχει υλικό ή μη αγαθό και να καταριέται από φθόνο και όλα τα σχετικά παρόμοια, όμως αυτά δεν σημαίνουν ότι η κατάρα του θα εισακουστεί από τον Θεό, το αντίθετο μάλιστα....
Η Γραφή λέει ὥσπερ ὄρνεα πέταται καί στρουθοί, οὕτως ἀρά ματαία οὐκ ἐπελεύσεται οὐδενί. Παρ. 26,2 δηλαδή: όπως πετούν και φεύγουν τα πουλιά και τα σπουργίτια και χάνονται, έτσι και η άδικη κατάρα θα εξαφανιστεί και δεν θα επέλθει εναντίον κανενός. Αυτό γίνεται διότι ο Θεός είναι φιλάνθρωπος. Την φιλανθρωπία Θεού όμως δεν λαμβάνει μόνο ο άδικος στον οποίο δε γυρνάει πίσω η κατάρα όπως συχνά ακούμε αλλά και ο δίκαιος ο οποίος όταν κακολογείται από φθόνο ή ότι άλλο άσχημο και εξαπολύουν σε αυτόν κατάρες εκείνος ευλογείται από τον Θεό.
Λέει η Βίβλος, οἱ εὐλογοῦντές σε εὐλόγηνται, καὶ οἱ καταρώμενοί σε κεκατήρανται Αριθ.24,9. Δηλαδή: Λαέ του Ισραήλ, εκείνοι που θα σε ευλογούν θα είναι ευλογημένοι και όσοι σε καταρώνται θα είναι κατηραμένοι. Εδώ είναι η περίπτωση του Βαλαάμ, δεν θα παρατεθούν λεπτομέρειες περί
του περιστατικού με τον Βαλαάμ όμως είναι γνωστό ότι τώρα δεν έχουμε
τον
Ισραηλιτικό λαό αλλά τον νέο Ισραήλ και τον πολίτη του, δηλαδή έχουμε
τον Χριστιανικό λαό και τον Χριστιανό. Οπότε είναι φανερό ότι όταν ο
άδικος καταριέται τον δίκαιο, η κατάρα και άδικη
σαν τον κύριό της είναι και συμβαδίζει με κατάκριση, με άσχημα σχόλια,
με κακά κίνητρα. Έτσι
με αυτά τα λόγια φθόνου και την εν γένει κακή συμπεριφορά του, ο καταρώμενος αφενός
αποδιώκει περισσότερο τον Θεό από τον εαυτό του και αφετέρου ο δίκαιος
που αδίκως κακολογείται προσελκύει τον Θεό.
Διαβάζουμε στην Βίβλο τα εξής, Καταράσονται αὐτοί, καί σὺ εὐλογήσεις· οἱ ἐπανιστάμενοί
μοι αἰσχυνθήτωσαν, ὁ δὲ δοῦλός σου εὐφρανθήσεται. Ψαλμός 108,28. Οι πολέμιοι θα καταριούνται, εσύ όμως Θεέ μου θα με ευλογείς. Έτσι οι πολέμιοι θα ντροπιαστούν, εγώ
δε ο δούλος σου θα ευφρανθώ για τις δωρεές σου.
Με όλα τα παραπάνω γίνονται φανερά τα εξής:
➡ Ότι η κατάρα που συναντούμε στην Γραφή και αυτή ισχύει, συνιστά κάτι εντελώς διαφορετικό από την κατάρα που νομίζουμε.
Με όλα τα παραπάνω γίνονται φανερά τα εξής:
➡ Ότι η κατάρα που συναντούμε στην Γραφή και αυτή ισχύει, συνιστά κάτι εντελώς διαφορετικό από την κατάρα που νομίζουμε.
➡ Ότι ο Θεός είναι φιλάνθρωπος και έτσι όπως είδαμε "η άδικη κατάρα δεν πέφτει σε κανένα" ἀρά ματαία οὐκ ἐπελεύσεται οὐδενί, δεν πάει επάνω σε κάποιον ούτε έρχεται πίσω. Εφόσον δεν επιστρέφει στον άδικο που την εξαπέλυσε, πόσο μάλλον δεν έρχεται κάποια κατάρα στον δίκαιο επειδή έτσι το θέλει ο κάθε άνομος.
➡ Ότι η εναντίωση στο καλό, δηλαδή οι άδικες κατάρες από ποταπά και υλικά κίνητρα εναντίων κάποιου δικαίου, είναι ευλογίες. Ο Θεός περισσότερο ευλογεί αυτόν που είναι δίκαιος και οι άλλοι από φθόνο ή όμοιο κακό κίνητρο τον βλασφημούν ή του εύχονται κακά, ενώ αντιθέτως η ευλόγηση του κακού είναι αποστροφή Θεού και άρα κατάρα όπως μας λέει η Γραφή. Ο δίκαιος όχι μόνο δεν μπορεί να πειραχτεί από κατάρες αλλά ευλογείται παραπάνω διότι ο Θεός τον βοηθάει, Καταράσονται αὐτοί, καί σὺ εὐλογήσεις·.
➡ Ότι επάνω σε αυτόν που καταράται από φθόνο και όλα τα άσχημα συναφή, έρχεται κατάρα οἱ καταρώμενοί σε κεκατήρανται. Αυτό όχι διότι του γύρισε πίσω κάτι που είπε αλλά επειδή απωθεί τον Θεό. Δηλαδή πέφτει επάνω του κατάρα υπό την έννοια ότι έρχεται σε κάθε είδους δυσκολίες και ταλαιπωρίες διότι εξεδίωξε τον Θεό με την συμπεριφορά του και όταν φεύγει ο Θεός έρχεται ο ἀνθρωποκτόνος Ιω. 8,44 Διάβολος με την δαιμονική συνοδεία του και από φονιά και συμμορία μόνο καλό δεν περιμένεις.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου