 |
ο άγιος γέροντας Πορφύριος  |
ΚΑΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
Ψαλλόμενος εις πάσαν νόσον και ασθένειαν
Ψαλλόμενος εις πάσαν νόσον και ασθένειαν
Μοναχού Γερασίμου Μικραγιαννανίτη
η ακροστιχίδα είναι: ίασε με νόσου πικράς Κόρη, Γερασίμου.
Κύριε εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ' εμέ τό πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασιν των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ' εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου ότι εγώ δούλος σού ειμί.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. α΄ Ἐξομολογείσθε τω Κυρίῳ, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον Αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. β΄ Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. γ΄ Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν ὀφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Ο Ν' Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου και κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου· ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου και ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, και ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός σοί μόνῳ ἥμαρτον και τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, και νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα και τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, και καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, και ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν και εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου και πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, και πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου σου και τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου και πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, και ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, και τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, και οἰκοδομηθήτω τά τείχη ῾Ιερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν και ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. α΄ Ἐξομολογείσθε τω Κυρίῳ, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον Αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. β΄ Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχ. γ΄ Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν ὀφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Ο Ν' Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου και κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου· ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου και ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, και ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός σοί μόνῳ ἥμαρτον και τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, και νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα και τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, και καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με, και ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν και εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου και πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, και πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπό τοῦ προσώπου σου και τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου και πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, και ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, και τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, και οἰκοδομηθήτω τά τείχη ῾Ιερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν και ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ήχος πλάγιος του δ΄
Ωδή α΄. Υγράν διοδεύσας
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ιάτρευσον Κόρη ως συμπαθής, δεινώς με νοσούντα, κατά σώμα τε και ψυχήν, και αίτει πταισμάτων μου την λύσιν, οιάπερ Μήτηρ Θεού του οικτίρμονος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ατρώτοις παθήμασι ρικνωθείς, και νόσο βαρεία, συνεχόμενος χαλεπώς, προς σε καταφεύγω ίνα τύχω, της παρά σου Θεοτόκε ανέσεως.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Σαρκός τας οδύνας και τας πληγάς, θεράπευσον Κόρη τη θερμή σου επισκοπή, και ρώσιν μοι δίδου και υγείαν, ταπεινωθέντι οικτρώς τω ικέτη σου
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Αγγέλων η δόξα και η χαρά, χαράν μοι παράσχου, θλιβομένω οδυνηρώς, πικραίς ασθένειαις δια πλήθος, αμαρτιών Θεοτόκε ων έπραξα.
Ωδή β΄. Ουρανίας αψίδος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή β΄. Ουρανίας αψίδος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ιαμάτων πελάγη, ως αληθώς βλύζουσα, ίασαι ψυχής μου την νόσον, και τα του σώματος, πάθη θεραπεύσον, και την κατ' άμφω υγείαν, δίδου μοι Πανύμνητε, ίνα δοξάζω σε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Μητροπάρθενε Κόρη, την συντριβήν ίασαι, και τα χαλεπώτατα έλκη, τα της καρδίας μου, τη συμπαθεία σου, και έγειρον με της κλίνης, βηματίζειν πάντοτε, Θεού το θέλημα.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Εκτρυχόμενος σφόδρα, οδυνηροίς πάθεσιν, έρριμαι εκτάδην ως ράκος, ταις περιστάσεσιν, αλλ' ω Πανύμνητε, συ μου των πόνων το βάρος, άρον και παράσχου μοι, ρώσιν ευφρόσυνον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Νεκρωθείς τη κακία, νόσο πικρά πέπτωκα, και πόνοις πολλοίς το σαρκίον, Κόρη ετάζομαι, συ μοι επόρεξον, χείρα Αγνή βοηθείας, και της συνεχούσης με, θλίψεως λύτρωσαι.
Ωδή γ΄. Εισακήκοα Κύριε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή γ΄. Εισακήκοα Κύριε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Οδυνών απάλλαξον, των συνεχουσών Αγνή την καρδίαν μου, και του σώματος μου ίασαι, πυρετών την φλόγαν την αφόρητον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Συντριβείς αμαρτήμασι, νόσοις συνεσχέθην πολλοίς και άλγεσιν, αλλά συ με ανακούφισον, Κόρη και παράσχου μοι την ίασιν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Όμβροις θείας χρηστότητος, και το γλυκασμώ τη σης αγαθότητος, την πικρίαν της καρδίας μου, γλύκανον Παρθένε ως φιλάγαθος.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Υπερύμνητε Δέσποινα, την κακακωμένη ζωήν μου πάθεσι, και νοήμασι και θλίψεσι, κούφισον και σώσον με τον δείλαιον.
Ωδή δ΄. Φώτισον ημάς.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή δ΄. Φώτισον ημάς.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Πλείστοις αλγεινοίς, μαστιζόμενος κραυγάζω σοι, Θεοτόκε ασθενούντων προσφυγή, ίασαί με τον ταλαίπωρον ικέτην σου.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ίδε συμπαθώς, τον εν νόσοις συντηκόμενον, και ελπίζοντα προς σε από ψυχής, Θεοτόκε και παράσχου μοι την ίασιν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Κέκμηκα Αγνή, και εκλείπω οδυνόμενος, τη ευρούση αρρωστία με πικρά, αλλ' οικτείρησον τον τάλανα και σώσον με.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Ρώσις αληθής, η θερμή επιστασία σου, γένοιτο μοι και ρυσθήσομαι ταχύ, της ευρούσης ασθενείας με Πανάχραντε.
Ωδή ε΄. Την δέησιν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή ε΄. Την δέησιν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αγγέλων, η χαρμονή και ανθρώπων, η χαρά η αληθής Θεοτόκε, την τεθλιμμένη δεινή αρρωστία, και εν οδύνη ψυχήν μου θεράπευσον, και χαροποίησον αυτήν, ως χαράς αιωνίου υπόθεσις.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σωμάτων και των ψυχών η τεκούσα, ιατήρα και σωτήρα Παρθένε, τον αναβλύζοντα ρείθρα ελέους, τον Ποιητήν των απάντων και Κύριον, θεράπευσον μου την ζωήν, χαλεποίς ετασμοίς ήδη πάσχουσαν
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Κλινήρης, διατελών επί πλείων, και τηκόμενος πικρά ασθενεία, σε δυσωπώ την πηγήν του ελέους, ελέησον με και ίασαι Δέσποινα, και την υγείαν της ψυχής, και του σώματος αύθις μοι δώρησαι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Ολόσωμον, κεκτημένοις οδύνην, και θλιβόμενος πληγή αφορήτω, και στεναγμοίς την ζωήν διανύων, προς σε βοώ εκ μυχίων καρδίας μου, απάλλαξον με συμπαθώς, των ευρόντων δεινών με Πανάμωμε.
Ωδή ζ΄. Παίδες Εβραίων.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή ζ΄. Παίδες Εβραίων.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ρώσιν καμοί τω ταλαιπώρω, και παράκλησιν παράσχου και υγείαν, και πταισμάτων πολλών, την άφεσιν μοι δίδου, οία πηγή χρηστότητος, Παναγία Θεοτόκε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ήλγησαν πάντα τα οστά μου, πικροίς πάθεσι και νόσοις αφορήτοις, και οδύνη πολλή, συνθλίβει την ζωή μου, αλλ' ω Παρθένε Άχραντε, λύτρωσαι των οδυνών με.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Γέγονεν όλος μου ο βίος, παθών έμπλεως και πάσης αλγηδόνος, αλλ' εξ ύψους Αγνή, ίδε την συντριβήν μου, και ως οικτίρμων δίδου μοι, την κατ' άμφω θεραπείαν.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Έπιδε όμματι ευσπλάχνω, ως φιλεύσπλαχνος επί τον σον ικέτην, ασθενούντα δεινώς, Παρθένε Θεοτόκε, και δίδου μοι την ίασιν, και γαλήνη τη ψυχή μου.
Ωδή η΄. Τον Βασιλέα.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή η΄. Τον Βασιλέα.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ρύπων με ρύσαι, των της ψυχής Θεοτόκε, και ιάτρευσον το ασθενές μου σώμα, σωστικοίς φαρμάκοις, της σης φιλανθρωπίας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ατόποις έργοις, συναπαχθείς εμολύνθην, και ελύπησα Χριστόν τον ευεργέτην· συ ουν Θεοτόκε, μετάνοίαν μοι δίδου.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Συντετριμμένη, τη διανοία προσπίπτω, και κραυγάζω σοι ο τάλας Θεοτόκε· ίασαι το άλγος, της ταπεινής ζωής μου.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ίλαθι Κόρη, ώσπερ πηγή ευσπλαχνίας, ταις αμέτροις μου εν βίω αμαρτίαις, και ιάτρευσον με, κατά ψυχήν και σώμα.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Μεμολυσμένος, κατά ψυχήν αμαρτίαις, αρρωστήματι ετάζομαι το σώμα αλλά μη με παρίδης, εις τέλος Θεομήτωρ.
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Οδύνης χαλεπής με, ρύσαι ασθενείας, και την ψυχήν μου αλγούσαν τοις πάθεσι, τη ρωστική σου πρεσβεία Κόρη θεράπευσον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Οδόν Θεού παρείδον, και τας ασθενείας, ταις ανηκέστοις Παρθένε ετάζομαι, αλλά τη ση ιαθήσομαι αγαθότητι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Υψόθεν βλέψον Κόρη, επί την οδύνην, την χαλεπώς την ζωή μου μαστίζουσαν, και συμπαθούς θεραπείας με καταξίωσον.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Υμνείν ου διαλείπω, στόματι αχρείω, σε της ζωής μου Παρθένε την έφορον, και παρά σου θεραπείας την δρόσον δέχομαι.
Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως, Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
Τροπάριον Θεοτοκίον
Ήχος γ΄
Καταφυγή και δύναμις ημών Θεοτόκε, η κραταιά βοήθεια του κόσμου, ταις πρεσβείες σου σκέπε τους δούλους σου, από πάσης ανάγκης, μόνη Ευλογημένη.
Δείτε και την ανάρτηση ελιξήριο νεότητας
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου