Ιερείς με χάρισμα
όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε
όποιος πρόλαβε τον Παΐσιο τον Πορφύριο τον Ιάκωβο τον Ευμένιο είδε;
όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε
όποιος πρόλαβε τον Παΐσιο τον Πορφύριο τον Ιάκωβο τον Ευμένιο είδε;
Το πασίγνωστο ρητό "όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε" λέγεται για κάτι που είναι σπάνιο και προσφέρεται για σύντομο χρονικό διάστημα οπότε κατ' επέκταση πρέπει με ταχύτητα να σπεύσει κάποιος ώστε να επωφεληθεί. Αν θέλαμε να βρούμε κάποιο λεχθέν στην Βίβλο το οποίο θα μπορούσαμε να σκεφτούμε με την πρώτη ματιά ότι ίσως πλησιάζει στο νόημα του ρητού κανένα δεν είναι καταλληλότερο από αυτό που βλέπουμε στο Κατά Ματθαίον κεφάλαιο 13 στίχος 17. Σε αυτό ο Χριστός απευθύνεται στους αποστόλους λέγοντας ότι είναι μακάριοι οι οφθαλμοί τους που βλέπουν όλα αυτά γιατί πολλοί προφήτες και βασιλείς θέλησαν να τα δουν και δεν τα είδαν διότι έζησαν παλαιότερα. Αμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν. Ματθ. 13,17 Σας διαβεβαιώνω ότι πολλοί προφήτες και δίκαιοι επιθύμησαν να δουν αυτά που βλέπετε και δεν τα είδαν και να ακούσουν αυτά που ακούτε και δεν τα άκουσαν.
Αν θέλαμε να το εφαρμόσουμε σήμερα στην αναζήτηση του διορατικού θα λέγαμε ότι μακάριοι όσοι ζούσαν στην εποχή που Παΐσιου του Πορφύριου του Ιάκωβου του Ευμένιου Σαριδάκη του Εφραίμ Κατουνακιώτη γιατί τώρα δεν υπάρχουν και όποιος πρόλαβε πρόλαβε. Με λιγότερες λέξεις, όποιος πρόλαβε τους γέροντες είδε.
Μακάριοι όσοι είχαν προβλήματα, μακάριοι οι ασθενείς που τους επισκέφθηκαν.
Πολλοί ασθενείς και ταλαιπωρημένοι θέλουν να γιατρευτούν ή να βρουν λύση στο πρόβλημά τους αλλά δεν έζησαν στην εποχή των γερόντων.
Ήλθαν ημέρες που επιθυμούμε να δούμε μια ημέρα των γερόντων και δεν μπορούμε.
Η τελευταία πρόταση είναι από λόγια του Χριστού στο κατά Λουκάν 17,22. Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε. Είπε ο Χριστός στους μαθητές, θα έλθουν ημέρες που θα επιθυμήσετε να δείτε μια από τις ημέρες του υιού του ανθρώπου και δεν θα δείτε. Εδώ το νόημα είναι ότι θα υπάρχει μια περίοδος όπου οι μαθητές Χριστού θα είναι χωρίς παρηγοριά, χωρίς να υπάρχει ανακούφιση, εποχή που θα λέμε που είσαι Παΐσιε, που είσαι Πορφύριε, που είσαι Χριστέ μου. Μια εποχή που θα αναζητούμε αυτά τα άγια πρόσωπα που είναι οι σύγχρονοι πατέρες της Εκκλησίας, είναι οι οδηγοί που με τα χαρίσματα τα οποία έλαβαν από το Άγιο Πνεύμα μας συμβουλεύουν με τις διδαχές τους και μας ανακουφίζουν με τα θαύματά τους. Εμείς τώρα φαίνεται σαν να μην έχουμε κάποιον να μας ανακουφίζει σαν να μην έχουμε ποιμένα.
Αν πάμε τρία κεφάλαια νωρίτερα από το λεχθέν του Χριστού για τους βασιλείς και δικαίους που ήθελαν να δουν αλλά δεν είδαν θα παρατηρήσουμε τον Χριστό να βλέπει το πλήθος και ο Ευαγγελιστής μας λέει, Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐῤῥιμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. Ματθ. 9,38 Δηλαδή, όταν ο Χριστός είδε τα πλήθη του λαού, αισθάνθηκε ευσπλαχνία και πόνο για αυτούς, διότι ήταν πνευματικά αποκαμωμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα.
Ο Χριστός βλέπει τον λαό και τον ευσπλαχνίζεται γιατί ήταν χωρίς ποιμένα. Αλλά μήπως όμως ήταν παραπεταμένη σε κακή πνευματική κατάσταση και χωρίς ποιμένα η Θεοτόκος; Ήταν χωρίς ποιμένα ο Ιωάννης Πρόδρομος; Μήπως ήταν χωρίς ποιμένα η μητέρα του Ελισάβετ η οποία πλήσθηκε Πνεύματος Αγίου; Ήταν χωρίς ποιμένα ο άγιος Συμεών Θεοδόχος που δέχτηκε στις αγκάλες του τον οκταήμερο Χριστό; Ήταν παραπεταμένη και χωρίς ποιμένα η προφήτιδα Άννα; Φυσικά και όχι.
Χωρίς ποιμένα ήταν όσοι είχαν φύγει από την διδαχή, το κομμάτι του λαού το οποίο κοιτούσε πρώτα τα επίγεια και αν έβρισκε χρόνο πήγαινε που και που στην εκκλησία, έκανε καμιά προσευχή όταν το θυμόταν, απασχολούνταν για ώρες με ανωφελή και δεν είχε χρόνο για τον Χριστό, νήστευε μερικές ώρες, από βραδύς, πριν κοινωνήσει το πρωί μια φορά τον χρόνο.
Αυτοί που είδε ο Χριστός χωρίς ποιμένα και παραπεταμένοι ήταν όσοι είχαν παραπετάξει οι ίδιοι τον εαυτό τους. Ήταν οι Χριστιανοί της ταυτότητας που τον ακολούθησαν γιατί χόρτασαν από τους άρτους, δηλαδή για συμφεροντολογικούς λόγους και δεν ενδιαφέρονταν και πολύ για αυτά που έλεγε. Και όμως ο Χριστός τους ευσπλαχνίζεται άρα ακόμη για για τους αδιάφορους και συμφεροντολόγους υπάρχει το μέγα ενδιαφέρον του Θεού, οπότε ευτυχώς κατανοούμε ότι το "όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε" είναι ένα άγνωστο ρητό στον Χριστό.
Πάντοτε έχουμε ποιμένα ο οποίος μας περιμένει και πάντοτε το Άγιο Πνεύμα μας βοηθάει στις διάφορες δύσκολες στιγμές. Ο απόστολος Παύλος μας λέει, Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξόμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· Ρωμ. 8,26 Και αυτό επίσης το Άγιο Πνεύμα μας βοηθάει σε όλες τις αδυναμίες μας, απαλύνει τους κόπους τους πόνους και τις θλίψεις μας. Ειδικότερα δε, επειδή εμείς δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να προσευχηθούμε και τι να ζητήσουμε στην προσευχή μας, αυτό τούτο το Πνεύμα το Άγιο μεσιτεύει με το παραπάνω υπέρ μας, εμπνέει στις καρδιές μας στεναγμούς ιερής κατανύξεως, που δεν είναι δυνατόν να εκφρασθούν με λόγια και οι οποίοι μας υψώνουν προς τον Θεό.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εντός του Χριστιανού και αιτείται στον Θεό, μας παρηγορεί την δύσκολη ώρα, πόσους ενώ είναι σε δύσκολη στιγμή έχουμε ακούσει να λένε ότι μου δίνει δύναμη ο Θεός, το Άγιο Πνεύμα μας στηρίζει όταν δοκιμαζόμαστε από θλίψεις και δυσκολίες.
Επιπλέον ο Θεός ποτέ δεν μένει αμαρτύρητος, σε κάθε εποχή υπάρχουν οι χαρισματούχοι, σήμερα ίσως ο Θεός τους κρύψει γιατί παρά το ότι μας έδωσε όλα αυτά τα μεγάλα πνευματικά αναστήματα ακολούθησε η ψευδοευμάρεια και οι ηδονές του βίου οι οποίες μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση και έχουμε τον κανόνα που μας έχει θέσει ο Θεός.
Να επισκεπτόμαστε τους χαρισματούχους οι οποίοι πάντοτε υπάρχουν διότι είναι εκ Θεού η διαίρεση των χαρισμάτων και άλλος έχει το διορατικό ο άλλος το θαυματουργικό άλλος το διδακτικό, εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε αν δεν το έχουμε ήδη κάνει είναι να τους αναζητούμε όλους και όχι μόνο τον διορατικό επειδή αυτός μας ενδιαφέρει οπότε έτσι εμπίπτουμε στην κατηγορία του με ζητάτε γιατί θέλετε να χορτάσετε από τους άρτους αλλά δεν ενδιαφερόμαστε για τα υπόλοιπα.
Αν θέλαμε να το εφαρμόσουμε σήμερα στην αναζήτηση του διορατικού θα λέγαμε ότι μακάριοι όσοι ζούσαν στην εποχή που Παΐσιου του Πορφύριου του Ιάκωβου του Ευμένιου Σαριδάκη του Εφραίμ Κατουνακιώτη γιατί τώρα δεν υπάρχουν και όποιος πρόλαβε πρόλαβε. Με λιγότερες λέξεις, όποιος πρόλαβε τους γέροντες είδε.
Μακάριοι όσοι είχαν προβλήματα, μακάριοι οι ασθενείς που τους επισκέφθηκαν.
Πολλοί ασθενείς και ταλαιπωρημένοι θέλουν να γιατρευτούν ή να βρουν λύση στο πρόβλημά τους αλλά δεν έζησαν στην εποχή των γερόντων.
Ήλθαν ημέρες που επιθυμούμε να δούμε μια ημέρα των γερόντων και δεν μπορούμε.
Η τελευταία πρόταση είναι από λόγια του Χριστού στο κατά Λουκάν 17,22. Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε. Είπε ο Χριστός στους μαθητές, θα έλθουν ημέρες που θα επιθυμήσετε να δείτε μια από τις ημέρες του υιού του ανθρώπου και δεν θα δείτε. Εδώ το νόημα είναι ότι θα υπάρχει μια περίοδος όπου οι μαθητές Χριστού θα είναι χωρίς παρηγοριά, χωρίς να υπάρχει ανακούφιση, εποχή που θα λέμε που είσαι Παΐσιε, που είσαι Πορφύριε, που είσαι Χριστέ μου. Μια εποχή που θα αναζητούμε αυτά τα άγια πρόσωπα που είναι οι σύγχρονοι πατέρες της Εκκλησίας, είναι οι οδηγοί που με τα χαρίσματα τα οποία έλαβαν από το Άγιο Πνεύμα μας συμβουλεύουν με τις διδαχές τους και μας ανακουφίζουν με τα θαύματά τους. Εμείς τώρα φαίνεται σαν να μην έχουμε κάποιον να μας ανακουφίζει σαν να μην έχουμε ποιμένα.
Αν πάμε τρία κεφάλαια νωρίτερα από το λεχθέν του Χριστού για τους βασιλείς και δικαίους που ήθελαν να δουν αλλά δεν είδαν θα παρατηρήσουμε τον Χριστό να βλέπει το πλήθος και ο Ευαγγελιστής μας λέει, Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐκλελυμένοι καὶ ἐῤῥιμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα. Ματθ. 9,38 Δηλαδή, όταν ο Χριστός είδε τα πλήθη του λαού, αισθάνθηκε ευσπλαχνία και πόνο για αυτούς, διότι ήταν πνευματικά αποκαμωμένοι και παραπεταμένοι σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα.
Ο Χριστός βλέπει τον λαό και τον ευσπλαχνίζεται γιατί ήταν χωρίς ποιμένα. Αλλά μήπως όμως ήταν παραπεταμένη σε κακή πνευματική κατάσταση και χωρίς ποιμένα η Θεοτόκος; Ήταν χωρίς ποιμένα ο Ιωάννης Πρόδρομος; Μήπως ήταν χωρίς ποιμένα η μητέρα του Ελισάβετ η οποία πλήσθηκε Πνεύματος Αγίου; Ήταν χωρίς ποιμένα ο άγιος Συμεών Θεοδόχος που δέχτηκε στις αγκάλες του τον οκταήμερο Χριστό; Ήταν παραπεταμένη και χωρίς ποιμένα η προφήτιδα Άννα; Φυσικά και όχι.
Χωρίς ποιμένα ήταν όσοι είχαν φύγει από την διδαχή, το κομμάτι του λαού το οποίο κοιτούσε πρώτα τα επίγεια και αν έβρισκε χρόνο πήγαινε που και που στην εκκλησία, έκανε καμιά προσευχή όταν το θυμόταν, απασχολούνταν για ώρες με ανωφελή και δεν είχε χρόνο για τον Χριστό, νήστευε μερικές ώρες, από βραδύς, πριν κοινωνήσει το πρωί μια φορά τον χρόνο.
Αυτοί που είδε ο Χριστός χωρίς ποιμένα και παραπεταμένοι ήταν όσοι είχαν παραπετάξει οι ίδιοι τον εαυτό τους. Ήταν οι Χριστιανοί της ταυτότητας που τον ακολούθησαν γιατί χόρτασαν από τους άρτους, δηλαδή για συμφεροντολογικούς λόγους και δεν ενδιαφέρονταν και πολύ για αυτά που έλεγε. Και όμως ο Χριστός τους ευσπλαχνίζεται άρα ακόμη για για τους αδιάφορους και συμφεροντολόγους υπάρχει το μέγα ενδιαφέρον του Θεού, οπότε ευτυχώς κατανοούμε ότι το "όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε" είναι ένα άγνωστο ρητό στον Χριστό.
Πάντοτε έχουμε ποιμένα ο οποίος μας περιμένει και πάντοτε το Άγιο Πνεύμα μας βοηθάει στις διάφορες δύσκολες στιγμές. Ο απόστολος Παύλος μας λέει, Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξόμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· Ρωμ. 8,26 Και αυτό επίσης το Άγιο Πνεύμα μας βοηθάει σε όλες τις αδυναμίες μας, απαλύνει τους κόπους τους πόνους και τις θλίψεις μας. Ειδικότερα δε, επειδή εμείς δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να προσευχηθούμε και τι να ζητήσουμε στην προσευχή μας, αυτό τούτο το Πνεύμα το Άγιο μεσιτεύει με το παραπάνω υπέρ μας, εμπνέει στις καρδιές μας στεναγμούς ιερής κατανύξεως, που δεν είναι δυνατόν να εκφρασθούν με λόγια και οι οποίοι μας υψώνουν προς τον Θεό.
Το Άγιο Πνεύμα είναι εντός του Χριστιανού και αιτείται στον Θεό, μας παρηγορεί την δύσκολη ώρα, πόσους ενώ είναι σε δύσκολη στιγμή έχουμε ακούσει να λένε ότι μου δίνει δύναμη ο Θεός, το Άγιο Πνεύμα μας στηρίζει όταν δοκιμαζόμαστε από θλίψεις και δυσκολίες.
Επιπλέον ο Θεός ποτέ δεν μένει αμαρτύρητος, σε κάθε εποχή υπάρχουν οι χαρισματούχοι, σήμερα ίσως ο Θεός τους κρύψει γιατί παρά το ότι μας έδωσε όλα αυτά τα μεγάλα πνευματικά αναστήματα ακολούθησε η ψευδοευμάρεια και οι ηδονές του βίου οι οποίες μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση και έχουμε τον κανόνα που μας έχει θέσει ο Θεός.
Να επισκεπτόμαστε τους χαρισματούχους οι οποίοι πάντοτε υπάρχουν διότι είναι εκ Θεού η διαίρεση των χαρισμάτων και άλλος έχει το διορατικό ο άλλος το θαυματουργικό άλλος το διδακτικό, εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε αν δεν το έχουμε ήδη κάνει είναι να τους αναζητούμε όλους και όχι μόνο τον διορατικό επειδή αυτός μας ενδιαφέρει οπότε έτσι εμπίπτουμε στην κατηγορία του με ζητάτε γιατί θέλετε να χορτάσετε από τους άρτους αλλά δεν ενδιαφερόμαστε για τα υπόλοιπα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου