Νεοπαγανισμός
Ομιλία πατρός Δανιήλ Γούβαλη
Ο Σατανάς είναι πονηρός, ξέρει ότι μια αίρεση πιάνει όταν χαϊδεύει κάποιες αδυναμίες των ανθρώπων, όταν κρούει κάποιες λεπτές χορδές.
Οι Έλληνες ξεχωρίζουν για την αγάπη τους προς την πατρίδα, έχουν σε μεγάλο βαθμό τον πατριωτισμό, λοιπόν σκέφτηκε ο Σατανάς εκμεταλλευόμενος τα πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων να δημιουργήσει κάποιες πνευματικές κινήσεις στον τόπο μας όπου εκθειάζεται ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος.
Τα συνθήματα άρχισαν να πέφτουν.
Να έχουμε αρχαία ονόματα, να τρώμε αρχαία φαγητά και μάλιστα χωρίς πιρούνι όπως οι αρχαίοι, να ανοίξουν και κάποια σχετικά εστιατόρια, να κάνουμε εκδρομές σε τόπους που υπάρχουν αρχαία, να ξαναζωντανέψουμε αθλήματα των αρχαίων όπως το παγκράτιο.
Το πράγμα προχωρεί και καταλήγει να επαναφέρουμε και τους αρχαίους θεούς, το Δωδεκάθεο. Έτσι φανερώθηκε στην χώρα μας μια κίνηση, ο νεοπαγανισμός.
Οι οπαδοί του θέλουν να στήσουν τους Θεούς του Ολύμπου.
Εμείς ξέρουμε ότι τα μεγάλα πνεύματα του αρχαίου Ελληνικού κόσμου δεν τους πήγαιναν τους θεούς του Ολύμπου, μιλούσαν για ένα Θεό, για ένα υπέρτατο νου, για το πρώτο κινούν, για την ιδέα του αγαθού.
Μάλιστα μερικοί ποιητές και φιλόσοφοι, όπως ο Αισχύλος, όπως ο Σωκράτης, προφήτευαν για τον ερχομό του Χριστού, παράβαλε Αισχύλου Προμηθεύς Δεσμώτης στίχος 1026 Πλάτωνος Απολογία Σωκράτους κεφάλαιο 18 στίχοι 31α Πλάτωνος Πολιτεία Β' Μέρος Κεφάλαιο 4,5 στίχοι 361c 362a Αλκιβιάδης Β' Κεφάλαιο 13 έως 14 στίχοι 15d και εξής.
Ο σοφός Πλάτων, από τα πιο θεσπέσια πνεύματα, στηλίτευε τον Όμηρο διότι έδινε λανθασμένη και απαράδεκτη εικόνα του Θείου παρουσιάζοντας τους θεούς γεμάτους κακίες και πάθη.
Οι δώδεκα θεοί δεν μπορούσαν να βοηθήσουν τους Έλληνες οι οποίοι κατά τον 3ο και το 2ο πΧ αιώνα, μέχρι το 146 πΧ που υποτάχτηκαν στους Ρωμαίους, προχωρούσαν σταθερά στην αλληλοεξόντωση και την αυτοκαταστροφή.
Σε αυτήν την χρονική περίοδο υπήρχαν διάφορα μικρά και μεγάλα Ελληνικά βασίλεια.
Των Σελευκιδών, των Πτολεμαίων, της Περγάμου, της Βυθηνίας, των Ροδίων, των Μακεδόνων, η Αχαϊκή Συμπολιτεία, η Αιτωλική Συμπολιτεία και λοιπά.
Μεταξύ τους κάθε τόσο ξεσπούσαν πόλεμοι.
Δεύτερος Συμμαχικός Πόλεμος, Πρώτος Μακεδονικός, Δεύτερος Μακεδονικός, Τρίτος Μακεδονικός.
Στον Β' Συμμαχικό πόλεμο, 220-217πΧ, η Αχαϊκή Συμπολιτεία ήλθε σε σύγκρουση με την Αιτωλική Συμπολιτεία.
Τους Αχαιούς τους βοηθούσαν οι Μακεδόνες, οι Βοιωτοί, οι Φωκιείς, οι Ηπειρώτες, οι Ακαρνάνες και οι Μεσσήνιοι.
Με τους Αιτωλούς είχαν συμπαραταχτεί οι Σπαρτιάτες και οι Ηλείοι.
Έλληνες εξόντωναν Έλληνες.
Στον πρώτο Μακεδονικό πόλεμο, 212-205 πΧ, παρόμοια.
Η μισή Ελλάδα με επικεφαλής τους Μακεδόνες πολεμούσε επί επτά έτη την υπόλοιπη με επικεφαλής τους Αιτωλούς, με φυσική συνέπεια δεινά και καταστροφές. Οι θεοί του Ολύμπου έβλεπαν απαθείς και ασυγκίνητοι όλον αυτόν τον αλληλοσπαραγμό.
Οι Σελευκίδες τρωγόταν με τους Πτολεμαίους, οι Αιτωλοί συγκρουόταν με τους Μακεδόνες και την Αχαϊκή Συμπολιτεία. Το βασίλειο της Σπάρτης συγκρουόταν με την Αχαϊκή Συμπολιτεία, οι Βοιωτοί πολεμούσαν με τους Αιτωλούς, οι Μακεδόνες τρώγονταν με τους Σελευκίδες, με τους Ροδίους, με τους Ατταλίδες.
Οι λεηλασίες έδιναν και έπαιρναν, Ελληνικές περιοχές λεηλατούνταν από Έλληνες.
Σε αυτό το είδος πρωταγωνιστούσαν οι Αιτωλοί.
Σε μια χρονική περίοδο είχαν συγκεντρωθεί στην Σπάρτη όλοι οι τυχοδιώκτες και όλοι οι κακούργοι και προέβαιναν σε ληστρικές επιδρομές.
Μεταξύ Σπάρτης και πειρατών της Κρήτης συνήφθη συμμαχία, Σπαρτιάτες και Αιτωλοί λεηλατούσαν πόλεις της Αχαϊκής Συμπολιτείας.
Οι Αιτωλοί κατέστρεψαν την πόλη της Αχαΐας Πελάνα, 240πΧ .
Οι Μακεδόνες, άσπονδοι εχθροί των Αιτωλών, κατέστρεψαν την πόλη των Αιτωλών Πλευρώνα 234 πΧ και αργότερα τα έτη 219-217 λεηλατώντας την Αιτωλία κατέστρεψαν ακόμη και το θρησκευτικό τους κέντρο τον Θέρμο.
Το θλιβερό ήταν ότι οι Έλληνες ζητούσαν την βοήθεια Ρωμαίων ή Καρχηδονίων για να εξοντώσουν άλλους Έλληνες, αυτή η άθλια τακτική είχε σαν συνέπεια εκτός των άλλων και την τρομερή καταστροφή της Κορίνθου από τον Ρωμαίο στρατηγό Λεύκιο Μόμιο το 146 πΧ.
Άγρια λεηλασία, απερίγραπτος εξανδραποδισμός, πυρπόληση, κατασκαφή και σφαγή όλου του άρρενος πληθυσμού της Κορίνθιου.
Αργότερα οι Έλληνες υποταγμένοι στους Ρωμαίους κολάκευαν κατά τρόπο απαράδεκτο τον Νέρωνα, οργάνωναν προς τιμήν του αγώνες και τον έστεφαν νικητή, αποκόμισε συνολικά 1808 στεφάνια νίκης.
Επί αυτοκρατορίας Καλιγούλα οι Έλληνες του έκτιζαν ναούς, αντικαθιστούσαν σε αγάλματα τις κεφαλές των θεών με την δική του και τους έψαλλαν ύμνους σαν σε θεό.
Αργότερα όμως που ο Ελληνισμός που έσβηνε διέγραψε τους δώδεκα θεούς και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό δέχτηκε στον οργανισμό του τονωτική ένεση και δυνάμωσε και ανυψώθηκε και έλαβε ηγετική θέση στην ιστορία.
Έτσι δημιούργησε την ένδοξη Βυζαντινή αυτοκρατορία που όχι μόνο παρουσίασε λαμπρό πολιτισμό αλλά και έσωσε την Ευρώπη αποκρούοντας επί 1000 χρόνια βαρβαρικές ορδές.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου