Στην Γραφή βλέπουμε τον Κύριο να προσφωνεί διπλώς κάποια πρόσωπα.
1) καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἶπεν· Ἁβραάμ, Ἁβραάμ. ὁ δὲ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ.
Ο Αβραάμ γίνεται πατήρ της πίστεως και πατέρας του Ισαάκ και αυτός του Ιακώβ.
2) εἶπε δὲ ὁ Θεὸς τῷ Ἰσραὴλ ἐν ὁράματι τῆς νυκτός, εἰπών· Ἰακώβ, Ἰακώβ, ὁ δὲ εἶπε· τί ἐστιν;
Ο Ιακώβ γίνεται ο Ισραήλ (Πολεμιστής του Θεού) και πατριάρχης του Ισραήλ. Οι γιοι του έγιναν οι προπάτορες των 12 φύλων του Ισραήλ.
3) ὡς δὲ εἶδε Κύριος ὅτι προσάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ τοῦ βάτου λέγων· Μωυσῆ, Μωυσῆ. ὁ δὲ εἶπε· τί ἐστι;
Ο Μωυσής γίνεται ο οδηγός του Ισραήλ προς την ελευθερία προς την Γη της Επαγγελίας και φέρνει τις 10 εντολές.
4) καὶ ἐκάλεσε Κύριος· Σαμουὴλ Σαμουήλ· καὶ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ.
Ο Σαμουήλ παίρνει εντολή από Αυτόν που αφιερώθηκε, έτσι σταματά η αφιέρωση και γίνεται ο τελευταίος από τους Κριτές και ο πρώτος των προφητών. Πρώτος μιας σειράς προφητών που έφεραν τον λόγο του Θεού στον λαό. Που συνέχισαν την διδασκαλία του Θεού στον άνθρωπο.
Αφού ο Κύριος έρχεται στην Γη έχουμε τις διπλές προσφωνήσεις στην Καινή Διαθήκη.
1) ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά·
Πολλές φορές δίδουμε σημασία στα μικρά και όχι στο σημαντικό, κινδυνεύουμε να χάσουμε την ζωή μας δίδοντας σημασία στα φθαρτά και όχι στα αιώνια.
2) Εἶπε δὲ ὁ Κύριος· Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον· ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου· καὶ σύ ποτε ἐπιστρέψας στήριξον τοὺς ἀδελφούς σου. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, μετὰ σοῦ ἕτοιμός εἰμι καὶ εἰς φυλακὴν καὶ εἰς θάνατον πορεύεσθαι. ὁ δὲ εἶπε· λέγω σοι, Πέτρε, οὐ φωνήσει σήμερον ἀλέκτωρ πρὶν ἢ τρὶς ἀπαρνήσῃ μὴ εἰδέναι με.
Μετάφραση: και εσύ Πέτρο όταν κάποτε μετανοημένος επιστρέψεις κοντά μου στήριξον τοὺς ἀδελφούς σου. Ο Ιησούς προλέγει εδώ την άρνηση του Πέτρου. Κύριε είμαι έτοιμος να βαδίσω μαζί σου σε φυλακή και σε θάνατο ακόμα. Σε διαβεβαιώνω Πέτρο ότι δεν θα λαλήσει την νύκτα ο πετεινός πριν εσύ τρεις φορές με απαρνηθείς και πεις ότι δεν με γνωρίζεις.
3) Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις;
Μερικοί ενώ νομίζουμε ότι ξέρουμε τον Κύριο τελικά δεν έχουμε ιδέα. Νομίζουμε ότι δεν έχει σημασία ποια πίστη ακολουθούμε αλλά απλά να πιστεύουμε στον Χριστό και αυτό αρκεί για να σωθούμε. Έτσι κάνουμε ότι μας κατεβεί ή πιστεύουμε ότι να 'ναι νομίζοντας ότι κάνουμε το σωστό και από πάνω, ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουμε αυτά που θέλει ο Κύριος.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι:
Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε την κλήση μας (Αβραάμ), την φωνή για την ασφάλεια που θα έχουμε μαζί Του (Ιακώβ), την κλήση για απελευθέρωση μας εκ του νοητού Φαραώ (Μωυσής) και τέλος τη προτροπή-κλήση για να Τον ακολουθήσουμε (Σαμουήλ). Αυτά από την μεριά του Θεού. Στην Καινή Διαθήκη ήρθε ο Κύριος μας άνοιξε τον δρόμο προς τον Παράδεισο και έτσι τώρα έχουμε από εμάς προς Αυτόν, την εκλογή και απόφαση να Τον ακολουθήσουμε (Μάρθα), τον αγώνα, την σταθερότητα, την μετάνοια, την επιμονή στην πίστη (Πέτρος), και τέλος έχοντας την ορθή πίστη, η οποία μόνο αυτή σώζει, να λάβουμε από τον Κύριο την σωτηρία. (Παύλος).
7 σωτήρια Μυστήρια, 7 διπλές προσφωνήσεις.
1) Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς
2) Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυνάξαι τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰν ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε! ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος.
3) Ἐλωΐ Ἐλωΐ, λιμᾶ σαβαχθανί; ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον, ὁ Θεός μου ὁ Θεός μου, εἰς τί με ἐγκατέλιπες;
Τριάδα, διπλής προσφωνήσεως σε σχέση με την Εκκλησία Του.
Για αυτές τις προσφωνήσεις θα μπορούσαμε να σκεφτούμε το εξής. Στην Εκκλησία και την σωτηρία έχουμε, στο ένα τον Πατέρα και το θέλημά του το οποίο είναι να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, στο δύο το Άγιο Πνεύμα το λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν, που οδηγεί προς την σωτηρία, στο τρίτο τον Υιό και την θυσία του που μας άνοιξε την πόρτα της Βασιλείας.
Επίσης θα μπορούσαμε να δούμε ότι σε όλα συμμετέχει η Τριάδα.
1) Ο ουράνιος Πατήρ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ο μεσίτης Θεάνθρωπος και Εμμανουήλ, το οποίο σημαίνει ο Κύριος μεθ' ημών, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος και ο "άλλος Παράκλητος" Άγιο Πνεύμα ο οποίος είναι εδώ μαζί μας, καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα. Ο ουράνιος Πατήρ τοῦ πατρός μου και δύο Κύριοι, ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε.
2) Το Άγιο Πνεύμα από το οποίο φέρονται οι προφήτες ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι -- το λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν, ο Υιός ποσάκις ἠθέλησα και ο Πατήρ, ο οίκος του Πατρός μου, μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου -- ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος.
3) Ο Υιός και τα άλλα δυο πρόσωπα της Τριάδος, Ἐλωΐ Ἐλωΐ, λιμᾶ σαβαχθανί;.
Ο Κύριος θέλει να μας σώσει όλους, μας καλεί ξανά και ξανά και ξανά, πέθανε στον Σταυρό για όλους, εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε τον Κύριο και τις εντολές του χωρίς Φαρισαϊσμό ή αίρεση, ειδάλλως εάν το κάνουμε δεν θα είναι μαζί μας, και έτσι με σταθερότητα στην πίστη και τήρηση των εντολών θα λάβουμε την σωτηρία.
Καλησπέρα! Ποιος είναι ο συγγραφέας του κειμένου; Το κείμενο είναι έμπνευση του συγγραφέα ή στηρίζεται σε κάποια ερμηνεία παλαιότερου ερμηνευτή ή ιερού πατέρα;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Μου άρεσαν τα διδάγματα από την προσέγγιση του κειμένου, απλά θα ήθελα κάποιες λεπτομέρειες για την προέλευσή του).
Μ. Ντ.
Καλησπέρα! Τα σχόλια είναι ορισμένες σκέψεις από το ιστολόγιο μιας και στον Θεό δεν "έρχονται" εκφράσεις όπως στον άνθρωπο, οτιδήποτε λέει έχει σκοπό και νόημα. Λέει ο γέροντας Δανιήλ, "η Βίβλος είναι το αιώνιο βιβλίο, το βιβλίο του Θεού. Όπως ο Θεός είναι γνωστός και άγνωστος, προσιτός αλλά και μυστηριώδης και απρόσιτος, κατά παρόμοιο τρόπο και το βιβλίο του είναι προσιτό αλλά και μυστηριώδες. Κάτω από το γράμμα κρύβονται σαν κάτω από πέπλο πολλά μυστήρια, πολλές αλήθειες. Εν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; Όπως τα βόδια εργάζονται σε γεωργική εργασία, στο αλέτρι και στο αλώνι, έτσι και οι απόστολοι κοπιάζουν στον πνευματικό αγρό της Εκκλησίας και δεν επιτρέπεται να στερούνται τα απαραίτητα υλικά αγαθά, οι Χριστιανοί οφείλουν να τους χορηγούν τα αναγκαία προς το ζην. Την ερμηνεία δεν θα την υποψιαζόμασταν εάν δεν μας την φανέρωνε ο απόστολος Παύλος. Σάρα και Άγαρ, Χριστιανική Εκκλησία και Νόμος, Μελχισεδέκ ιερέας και βασιλιάς όπως ο Χριστός και πολλά άλλα. Δεν έχω υπόψιν αν έχει σχολιάσει κάποιος ιερός πατέρας το θέμα, μάλλον όχι, είναι βέβαια δύσκολο να ειπωθεί με σιγουριά ναι ή όχι λόγο του τεράστιου όγκου έργων.
ΑπάντησηΔιαγραφή