Τον συνέφερε να δέσει μυλόπετρα στον λαιμό
 
Γιατί το είπε αυτό ο Χριστός και από που είναι ορμώμενη η φράση
εορτή Αθανασίου και Κυρίλλου
18/1/16

Ο Υιός του Θεού και η διδασκαλία του είναι ο λίθος επάνω στον οποίο οικοδομήθηκε η Εκκλησία, καί ἐπί ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τήν ἐκκλησίαν, καί πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. Οι λόγοι του Χριστού σαν πέτρα σταθεροί παρομοιάζονται, πᾶς ὁ ἐρχόμενος πρός με καί ἀκούων μου τῶν λόγων καί ποιῶν αὐτούς, ὑποδείξω ὑμῖν τίνι ἐστίν ὅμοιος· ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδομοῦντι οἰκίαν, ὃς καί ἔσκαψε καί ἐβάθυνε καί ἔθηκε θεμέλιον ἐπί τήν πέτραν· πλημμύρας δέ γενομένης προσέῤῥηξεν ὁ ποταμός τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καί οὐκ ἴσχυσε σαλεῦσαι αὐτήν· τεθεμελίωτο γάρ ἐπί τήν πέτραν Κάθε ένας που έρχεται κοντά μου και τηρεί τα λόγια μου θα σας δείξω με τι είναι όμοιος. Μοιάζει με συνετό άνθρωπο που κτίζει σπίτι με θεμέλια σε βράχο. Όταν έγινε πλημμύρα και έπεσε ορμητικά ποτάμι υδάτων επάνω στο σπίτι, αυτό δεν κλονίστηκε γιατί είχε θεμελιωθεί στον ασάλευτο βράχο. Με αυτό καταλαβαίνεις ότι η ασάλευτη πέτρα είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και η διδασκαλία του. Όχι μόνο ο Χριστός αλλά και ο κάθε Χριστιανός είναι μια πέτρα στο οικοδόμημα Εκκλησία. Πρός ὃν προσερχόμενοι, λίθον ζῶντα, ὑπό ἀνθρώπων μέν ἀποδεδοκιμασμένον, παρά δέ Θεῷ ἐκλεκτόν, ἔντιμον, καί αὐτοί ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε, οἶκος πνευματικός, ἱεράτευμα ἅγιον, ἀνενέγκαι πνευματικάς θυσίας εὐπροσδέκτους τῷ Θεῷ διά Ἰησοῦ Χριστοῦ· Α Πε. 2,4-5 Να προσέρχεστε πάντοτε με ιερό πόθο και ευλάβεια προς τον Χριστό, ο οποίος είναι ακρογωνιαίος λίθος της Εκκλησίας, που από μεν τους ανθρώπους έχει αποδοκιμαστεί αφού τον σταύρωσαν, ενώπιον όμως του Θεού είναι εκλεκτός και τιμημένος. Και εσείς οι ίδιοι να οικοδομείσθε πάνω σε αυτόν σαν λίθοι ζωντανοί, ώστε να είσθε πνευματικός οίκος και κατοικητήριο του Θεού, ιεράτευμα άγιο, για να προσφέρετε δια μέσου του Ιησού Χριστού θυσίες πνευματικές, τις οποίες με ευχαρίστηση δέχεται ο Θεός. Μιμούμενος τον Χριστό και το οικοδόμημα της Εκκλησίας ὁ ἀντικείμενος (αντίθετος) Διάβολος οικοδομεί βλάσφημο οικοδόμημα με τις αιρέσεις και τις πλάνες, ὁ ἀντικείμενος καί ὑπεραιρόμενος ἐπί πάντα λεγόμενον Θεόν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτόν εἰς τόν ναόν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεόν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτόν ὅτι ἐστὶ Θεός.
Όπως η πέτρα Χριστός και η διδασκαλία του γίνεται η απαρχή του οικοδομήματος της Εκκλησίας και της σωτηρίας μας, έτσι στην αντίθετη πλευρά η πέτρα της βλάσφημης διδασκαλίας γίνεται αιτία καταποντισμού και θανάτου. 
ὃς δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τόν τράχηλον αὐτοῦ καί καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης. Ο Χριστός δεν είπε να βάλει, αλλά συμφέρει αὐτῷ, τον συνέφερε, δηλαδή ήταν προτιμότερο να κρεμάσει μυλόπετρα στον λαιμό του, καταδεικνύοντας έτσι ταυτόχρονα την φοβερή κόλαση που τον περιμένει μα και δείχνοντας ότι άλλη πέτρα, η πέτρα της ανίερης ομολογίας είναι ήδη στον λαιμό του αιρετικού διδασκάλου. Ο Διάβολος είναι ὁ ἀντικείμενος καί ὑπεραιρόμενος, αντικείμενος δηλαδή ο αντίπαλος. Έχει και αυτός τους ψευδαπόστολους, τους ψευδοπροφήτες, τους ψευδοδιδασκάλους και οικοδομεί το Σατανικό οικοδόμημα. Όπως ο Χριστός είναι Φως και όσοι τον ακολουθούν είναι και αυτοί φώτα έτσι και στην αντίθετη πλευρά ο Διάβολος είναι σκοτάδι και όσοι τον ακολουθούν είναι σκότος, ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε·
. Όπως ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος και κεφαλή της Εκκλησίας όμοια και ο κάθε ένας Χριστιανός είναι ένα λιθάρι, καί αὐτοί ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε, και εσείς να οικοδομήστε επάνω στον θεμέλιο λίθο Χριστό σαν λίθοι ζωντανοί, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναόν ἅγιον ἐν Κυρίῳ·, έχετε κτιστεί επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, σε ένα οικοδόμημα του οποίου ακρογωνιαίος λίθος είναι ο Χριστός. Πάνω σε αυτόν με την δύναμη του, όλη η οικοδομή συναρμολογείται και αυξάνεται κατά τρόπο ώστε να γίνει ναός άγιος. Στην αντίθετη πλευρά ο Διάβολος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος και η κεφαλή του Διαβολικού οικοδομήματος. Ο κάθε ένας αιρετικός είναι ένας λίθος οικοδομήματος Σατάν και προσφέρει λιθάρι στο Σατανικό οικοδόμημα. Για αυτό τον λόγο ο Χριστός ανέφερε ότι συμφέρει να βάλει εκείνος που σκανδαλίζει μυλόπετρα στον λαιμό, δεν ήταν φράση τυχαία ή προερχόμενη από το πουθενά. Το είπε διότι στον λαιμό του αιρετικού είναι ήδη άλλη πέτρα, η πέτρα του οικοδομήματος Σατάν. Ο κάθε αιρεσιάρχης είναι και προσφέρει ένα λιθάρι στο Σατανικό οικοδόμημα και αυτή η πέτρα είναι ταυτόχρονα στον λαιμό του, είναι η πέτρα η οποία θα τον παρασύρει καταποντίζοντας τον στην θάλασσα του αιωνίου πυρός. Ὁ διάβολος ὁ πλανῶν αὐτούς ἐβλήθη εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρὸς καί τοῦ θείου, ὅπου καί τό θηρίον καί ὁ ψευδοπροφήτης, ο Διάβολος ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης του ρίχτηκαν στην λίμνη του πυρός, καί εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραμμένος, ἐβλήθη εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός, και όποιος δεν βρέθηκε εγγεγραμμένος στο βιβλίο της ζωής ρίχτηκε στην λίμνη της φωτιάς. Επειδή η απομάκρυνση από τον Θεό έχει διαβαθμίσεις, αν δενόταν μυλόπετρα στον λαιμό και έπεφτε στην θάλασσα τότε αυτό θα οδηγούσε σε μικρότερη κόλαση από την κόλαση στην οποία θα οδηγήσει η πέτρα που τώρα έχει στον λαιμό ο κάθε ένας αιρεσιάρχης. 
Η αίρεση είναι η μέγιστη απομάκρυνση από τον Θεό, αμαρτία πλάνη σχίσμα αίρεση.
Εδώ γίνεται φανερή η αγάπη και φιλανθρωπία του Θεού ο οποίος αφενός και πρώτιστα θέλει να φέρει τον αμαρτωλό σε μετάνοια λέγοντας για την φοβερή αιώνια κατάσταση που θα περιέλθει από τις πράξεις του και αφετέρου θέλει ο άνθρωπος ακόμη και όταν οικειοθελώς κολαστεί να είναι σε μικρότερη οδύνη.
Ο αιρετικός διαπράττει την βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, την αμαρτία που αποπέμπει την Θεία φώτιση και χάρη. Έτσι με την πέτρα της βλασφημίας στον λαιμό, οδηγείται με σιγουριά στον βυθό της λίμνης του πυρός και φοβερή κόλαση τον αναμένει η οποία θα είναι βαρύτερη από αυτή του αυτόχειρα
Μεγάλη είναι η τιμωρία γιατί μεγάλη είναι και η καταστροφή. Η μυλόπετρα στέλνει στον αιώνιο θάνατο έναν όμως η πέτρα της αιρετικής διδασκαλίας πολλούς διότι η αίρεση διαδίδεται και εξαπλώνεται. Αιτία θανάτου όχι ενός αλλά πολλών γίνεται, για αυτό ο Κύριος είπε οὐαί τῶν ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται και συμφέρει αὐτῷ.
Τύπος της θέλησης του Διαβόλου και της λίμνης του πυρός που αυτός θέλει να παρασύρει έγινε η θάλασσα που καταπόντισε τους χοίρους. Υπάγετε λέγει ο Χριστός στους δαίμονες, καί ἐπέτρεψεν αὐτοῖς εὐθέως ὁ Ἰησοῦς καί ἐξελθόντα τά πνεύματα τά ἀκάθαρτα εἰσῆλθον εἰς τούς χοίρους· καί ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατά τοῦ κρημνοῦ εἰς τήν θάλασσαν· ἦσαν δέ ὡς δισχίλιοι· καί ἐπνίγοντο ἐν τῇ θαλάσσῃ.  Επέτρεψε να εισέλθουν στους χοίρους ώστε να σου διδάξει πολλά. Να σου δείξει ότι αυτός είναι ο Παντοδύναμος Κύριος, ότι ο Διάβολος είναι ανθρωποκτόνος, ότι δεν έχει εξουσία και εάν ήταν ελεύθερος όλους θα τους είχε θανατώσει, ότι ο σκοπός του είναι να κατακρημνίσει μαζί με τον εαυτό του και άλλους στην αιώνια κόλαση και στην λίμνη του πυρός. Κατά του κρημνού εις θάλασσαν και απέθανον εν τοις ύδασιν, θανατώνει όχι μόνο το σώμα μα και την ψυχή και θέλει στην αιώνια Γέεννα μαζί του να παρασύρει όπως μαζί με τους χοίρους έπεσε στην θάλασσα.  
Άκουσε όμως τον προφήτη τι λέγει για τον Κύριο, αὐτός ἐπιστρέψει καί οἰκτειρήσει ἡμᾶς, καταδύσει τάς ἀδικίας ἡμῶν καί ἀποῤῥιφήσονται εἰς τά βάθη τῆς θαλάσσης, πάσας τάς ἁμαρτίας ἡμῶν. Αυτός θα επιστρέψει και θα μας ελεήσει, θα καταποντίσει τις αδικίες μας και όλες οι αμαρτίες μας θα ριχτούν στα βάθη της θαλάσσης.
Ο Κύριος όλους τους ευσπλαχνίζεται και θέλει να τους σώσει, ως φιλεύσπλαχνος Σωτήρ καταποντίζει τις αμαρτίες και με αυτό μας χαρίζει την αιώνιο ζωή μαζί του. 
Εορτή σήμερα του Μέγα Αθανασίου και Κυρίλλου, της Αλεξανδρείας Πατριαρχών και φωστήρων και προμάχων της Εκκλησίας. 
Ο Άγιος Κύριλλος παρατηρεί, είποι δ' αν τις, και μάλα εικότως, ουχί μόνος τοις των ειδώλων θεραπευταίς, το σπείρατε εαυτοίς εις δικαιοσύνην και τα τούτοις εφεξής, αλλά γαρ και τοις της ορθής πίστεως αποτρέχουσι, προσκειμένοις δε μάλλον "πνεύμασι πλάνης, εν υποκρίσει δαιμονίων, κεκαυτηριασμένοις την συνείδησιν" ως γουν ο σοφότατος γράφει Παύλος. Ούτοι σπείρουσι μεν τοις εις γνώσιν και φιλομάθειαν εγκείμενοι πόνοις, πλήν ουκ εις έργα δικαιοσύνης, αλλ' εις αδικίαν και ασέβειαν "πλανώντες και πλανώμενοι" και "τύπτοντες ασθενούσαν την συνείδησιν των αδελφών, υπέρ ων ο Χριστός απέθανε". Τρυγώσι δη ουν ούκ εις καρπόν ζωής πόθεν, αλλ' είς κόλασιν τε και κρίσιν. Και γούν έφασκεν ο Χριστός, ότι "Ος δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικός εἰς τόν τράχηλον αὐτοῦ καί καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης.
Ουκούν αγαπάτωσαν την αλήθειαν, τούτο εστι το της γνώσεως φως.





0 comments:

Δημοσίευση σχολίου