Τι σημαίνει Παναγία, υπαγορεύει τον τίτλο η Γραφή;

2/11/2016 Οσίου γέροντος Πορφυρίου

Παναγία τι σημαίνει, υπαγορεύει τον τίτλο η Γραφή;

Ο γέροντας Δανιήλ ήταν με τον γέροντα Πορφύριο. 

Ο κάθε ένας Χριστιανός λαμβάνει χαρίσματα, όταν αυτά τα κρατά ενεργά και δεν καλύπτονται και αδρανοποιούνται από τις αμαρτίες τότε γίνεται ένα ζωντανό κύτταρο στο σώμα της Εκκλησίας. Ο ένας γέροντας μας διδάσκει με το διδακτικό του χάρισμα και ο άλλος γέροντας μας δίδει τα εχέγγυα της διδαχής με το διορατικό του χάρισμα. 

Είναι δρόμοι που οδηγούν στην Οδό.

Αγαπητοί χαίρεται, αυτήν την ανάρτηση θα δούμε εν συντομία τον τίτλο Παναγία διότι διάφοροι λένε ότι δεν είναι κατάλληλος να αποδοθεί σε κάποιον άνθρωπο αφού Πανάγιος είναι μόνο ο Θεός. Διαβάζοντας την Γραφή θα δούμε ότι τίτλοι που έχει μόνο ο Θεός δίδονται και σε άτομα ή άψυχα αντικείμενα και χώματα. Αυτό μας υποχρεώνει να δεχθούμε την σχετική έννοια σε όρους όπως πανάγιος, μεσίτης, σωτήρας, μακάριος, διδάσκαλος, ποιμένας, τους οποίους κατέχει μόνο ο Θεός. 
Έτσι θα έχουμε το σωτήρας ή πανάγιος με την απόλυτη αλλά και με την σχετική έννοια.
Ας δούμε κάποια Αγιογραφικά αποσπάσματα.
καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν
ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός·
καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους".
Η Γραφή μας λέγει ότι υπάρχει ένας ποιμήν αλλά και πολλοί ποιμένες, 
ότι υπάρχει ένας διδάσκαλος αλλά και πολλοί διδάσκαλοι. 
Ο δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός Λουκ. 18,19.
Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι Ἰωσὴφ, βουλευτὴς ὑπάρχων καὶ ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ δίκαιος Λουκ 23,50
Ο Χριστός λέει ότι μόνο ο Θεός είναι αγαθός και ο Ιωσήφ αποκαλείται αγαθός.
Υπάρχει ένας αθάνατος ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον αλλά μήπως οι άγγελοι πεθαίνουν; Δεν τους λέμε αθάνατους;  Δεν λέμε η ψυχή είναι αθάνατη;
καὶ εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δι᾿ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς δι᾿ αὐτοῦ. Α' Κορ. 8,6
Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε τοῖς κυρίοις κατὰ σάρκα μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐν ἁπλότητι τῆς καρδίας ὑμῶν ὡς τῷ Χριστῷ Εφ. 6,5
Απόλυτος Κύριος, όχι μόνο πνεύματος αλλά και σάρκας, είναι ο Χριστός, οι άλλοι είναι με την σχετική έννοια κύριοι. 
Είναι με την σχετική έννοια κύριοι αλλά και κύριοι κατά σάρκα. 
τί γὰρ οἶδας, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεις; ἢ τί οἶδας, ἄνερ, εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις; Α' Κορ. 7,16 . Σωτήρας με την σχετική έννοια είναι ο σύζυγος ή η σύζυγος, σωτήρας με την απόλυτη έννοια ο Χριστός.
γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν. Ιακ. 5,20
Ο Χριστιανός που θα επιστρέψει τον αμαρτωλό δεν έγινε Θεός ώστε να σώζει την ψυχή από τον αιώνιο θάνατο, αυτό το κάνει ο Χριστός. Φέρνει όμως άλλον άνθρωπο στον μοναδικό σωτήρα και γίνεται σωτήρας του με την σχετική έννοια.
Σύ, (Ναβουχοδονόσορ εννοεί) βασιλεῦ, βασιλεὺς βασιλέων, ᾧ ὁ Θεὸς τοῦ οὐρανοῦ βασιλείαν ἰσχυρὰν καὶ κραταιὰν καὶ ἔντιμον ἔδωκεν. Δαν. 2,37
Ότι κύριος κυρίων ἐστὶ καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί. Αποκ. 17,14
Ο Ναβουχοδονόσορ αλλά και ο Χριστός αποκαλούνται βασιλείς βασιλέων.
Ας δούμε τώρα κάποια Βιβλικά χωρία. 

Έξοδος 30, 28-29
Εβδομήκοντα = καὶ πάντα τὰ σκεύη αὐτῆς καὶ τὸν λουτῆρα καὶ τὴν βάσιν αὐτοῦ καὶ ἁγιάσεις αὐτά, καὶ ἔσται ἅγια τῶν ἁγίων· πᾶς ὁ ἁπτόμενος αὐτῶν ἁγιασθήσεται. 
Βάμβας = και θέλεις αγιάσθαι αυτά για να είναι αγιότατα. 

Έξοδος 30, 36
Εβδομήκοντα = καὶ συγκόψεις ἐκ τούτων λεπτὸν καὶ θήσεις ἀπέναντι τῶν μαρτυρίων ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου, ὅθεν γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν· ἅγιον τῶν ἁγίων ἔσται ὑμῖν. 
Βάμβας = Καί θέλεις κάμει τούτο θυμίαμα, σύνθεσιν κατά τήν τέχνην τού μυρεψού μεμιγμένον, καθαρόν, άγιον· καί θέλεις κοπανίσει μέρος εκ τούτου πολλά λεπτόν, καί θέλεις βάλει εξ αυτού έμπροσθεν τού μαρτυρίου εν τή σκηνή τού μαρτυρίου, όπου θέλω εμφανίζεσθαι εις σέ· τούτο θέλει είσθαι εις εσάς αγιώτατον.

Λευιτικόν 2, 3
Εβδομήκοντα = καὶ τὸ λοιπὸν ἀπὸ τῆς θυσίας Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ· ἅγιον τῶν ἁγίων ἀπὸ τῶν θυσιῶν Κυρίου. 
Βάμβας = το δε υπόλοιπον εξ αλφίτων προσφοράς θέλει είσθαι του Ααρών και των υιών αυτού είναι αγιότατον εκ των θυσιών.

Λευιτικόν 6, 17-18 
Εβδομήκοντα = Ο Κύριος ελάλησε προς τον Μωϋσήν και είπε· λάλησον Ἀαρὼν καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ λέγων· οὗτος ὁ νόμος τῆς ἁμαρτίας· ἐν τόπῳ, οὗ σφάζουσι τὸ ὁλοκαύτωμα, σφάξουσι τὰ περὶ τῆς ἁμαρτίας ἔναντι Κυρίου· ἅγια ἁγίων ἐστίν.
Βάμβας = Καί ελάλησε Κύριος πρός τόν Μωυσήν, λέγων, Λάλησον πρός τόν Ααρών καί πρός τούς υιούς αυτού, λέγων, Ούτος είναι ο νόμος τής περί αμαρτίας προσφοράς· Εν τώ τόπω όπου σφάζεται το ολοκαύτωμα, θέλει σφαγή η περί αμαρτίας προσφορά έμπροσθεν τού Κυρίου· είναι αγιώτατον.

Ιεζεκιήλ 48, 11-12
Εβδομήκοντα = τοῖς ἱερεῦσι τοῖς ἡγιασμένοις, υἱοῖς Σαδδούκ, τοῖς φυλάσσουσι τὰς φυλακὰς τοῦ οἴκου, οἵτινες οὐκ ἐπλανήθησαν ἐν τῇ πλανήσει υἱῶν Ἰσραήλ, ὃν τρόπον ἐπλανήθησαν οἱ Λευῖται, καὶ ἔσται αὐτοῖς ἡ ἀπαρχὴ δεδομένη ἐκ τῶν ἀπαρχῶν τῆς γῆς, ἅγιον ἁγίων ἀπὸ τῶν ὁρίων τῶν Λευιτῶν.
Βάμβας = Αύτη θέλει είσθαι διά τούς ιερείς τούς καθιερωθέντας, εκ τών υιών Σαδώκ, τούς φυλάξαντας τήν φυλακήν μου, τούς μή αποπλανηθέντας εις τήν αποπλάνησιν τών υιών Ισραήλ, καθώς απεπλανήθησαν οι Λευίται. Καί αύτη η αφιερωθείσα μερίς τής γής θέλει είσθαι εις αυτούς αγιωτάτη, πλησίον τού ορίου τών Λευιτών. 

Δανιήλ 9, 24
Εβδομήκοντα = ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες συνετμήθησαν ἐπὶ τὸν λαόν σου καὶ ἐπὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν σου τοῦ συντελεσθῆναι ἁμαρτίαν καὶ τοῦ σφραγίσαι ἁμαρτίας καὶ ἀπαλεῖψαι τὰς ἀνομίας καὶ τοῦ ἐξιλάσασθαι ἀδικίας καὶ τοῦ ἀγαγεῖν δικαιοσύνην αἰώνιον καὶ τοῦ σφραγίσαι ὅρασιν καὶ προφήτην καὶ τοῦ χρῖσαι ἅγιον ἁγίων. 
Βάμβας = Εβδομήκοντα εβδομάδες διωρίσθησαν επί τον λαόν σου και επί την πόλιν την αγίαν σου, διά να συντελεσθή η παράβασις και να τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, και να γίνη εξιλέωσις περί της ανομίας και να εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος και να σφραγισθή όρασις και προφητεία και να χρισθή ο Άγιος των αγίων. Εδώ άγιος αγίων είναι ο Χριστός.

Οι λέξεις ἅγιον ἁγίων, αγιώτατον, είναι υπερθετικός του Άγιος.
Άγιο - Αγιότερο - Αγιώτατο ή περιφραστικά Άγιο Αγίων.
Το ἅγιον ἁγίων στον Ιεζεκιήλ δεν είναι το "άγιο χωράφι των αγίων Ισραηλιτών" αλλά το "άγιο αγίων χωράφι" ή "αγιωτάτη μερίς της γης" όπως λέει ο Βάμβας, το αγιώτατο χωράφι δηλαδή ή θα μπορούσε να ειπωθεί "το πανάγιο χωράφι", είναι το ίδιο όλα.  
Στην Βίβλο έχουμε τον υπερθετικό περιφραστικά. 
Έτσι βλέπουμε να γίνεται αναφορά στο άσμα ασμάτων, στην ματαιότητα ματαιοτήτων, στον άγιο αγίων, στον κύριο κυρίων ή στην αντίθετη μεριά από την ύψιστη θέση που υποδηλώνουν τα δύο προηγούμενα έχουμε επί παραδείγματι τον δούλο δούλων, εβεντ αβαντιμ, Γεν. 9,25. Οι Εβδομήκοντα μεταφέρουν τον υπερθετικό όπως είναι στο Εβραϊκό, με περισσότερες από μια λέξεις, ενώ ο Βάμβας χρησιμοποιεί μια λέξη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στην μια περίπτωση έχουμε την φράση "άγια αγίων" ενώ στην άλλη την λέξη "αγιώτατο". 
Άγιος αγίων ο Χριστός αλλά και άγια αγίων, λουτήρες, ψωμιά, σιμιγδάλια, λιβάνια, πέτρες και χώματα. Είναι οι πέτρες και τα χώματα ανώτερα από την μητέρα το Θεού;  
Μήπως είναι ανώτερα της Θεοτόκου αντικείμενα;   
Όταν λέει άγια αγίων η Γραφή για αντικείμενα είναι εντάξει ενώ όταν είναι να αποκαλέσουμε την μητέρα του Θεού Παναγία θα λέμε με υποκρισία και σατανική τύφλωση δεν λέει πουθενά Παναγία η Γραφή;
Το πρώτο χωρίο, το Λευιτικό 2,3 ομιλεί, σημειώστε, για το υπόλοιπο σιμιγδάλι από την χούφτα της θυσιαστήριας προσφοράς το οποίο είναι αγιότατο.
Εάν το σιμιγδάλι που απέμεινε στην χούφτα του ιερέα, αλλά και είναι άψυχο, χαρακτηρίζεται άγιο αγίων, αγιότατο, τότε πως πρέπει να χαρακτηριστεί η μητέρα του Θεού; Δεν είναι με την ζωή της η καθαρή θυσία στον Κύριο ;
Εάν χώματα και πέτρες είναι άγια αγίων, δεν είναι αγία αγίων αυτή που σαν ακλόνητος βράχος παρέμεινε πιστή στις εντολές του Κυρίου και αξιώθηκε να γίνει μητέρα του; 
Και εάν ο λουτήρας όπου πλένονταν οι Ισραηλίτες είναι αγιότατος δεν είναι παναγία αυτή η οποία ξέπλυνε με την καθαρότητά της την ντροπή της Εύας;
Με ποιο πνευματικό ύψος οι κακοδιδάσκαλοι την ονομάζουν "αδελφή Μαρία" λοιπόν;  
Πολλοί φτάνουν να γίνονται και αυτόκλητοι δικηγόροι της Θεοτόκου λέγοντας ότι από ταπείνωση δεν θα ήθελε κάποιο τίτλο. Βεβαίως την μια θυμούνται την ταπείνωση και την άλλη την πετάνε στο καλάθι των αχρήστων και αυτό είναι ενδεικτικό ποιανού διδαχή είναι η αντίθεση στον τίτλο Παναγία. 
Εάν ήταν ταπεινοί θα έλεγαν Κεχαριτωμένη και όχι απλά Μαρία ενώ θα δέχονταν ευχαρίστως τον τίτλο Παναγία λέγοντας ότι η μητέρα του Θεού είναι ανώτερη από αυτούς, ο απόστολος λέει ότι είναι ο πρώτος των αμαρτωλών. Αλλά από την μια λένε ήταν ταπεινή και δεν θα ήθελε τίτλους αλλά από την άλλη πετάνε την ταπείνωση και την λένε Μαριάμ επειδή τάχα την λένε έτσι οι απόστολοι, αυτοί φαίνεται θα είναι στο ίδιο πνευματικό ύψος με τους αποστόλους.  
Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ 33 χρόνια προ της Πεντηκοστής, αλλά ο σατανοκίνητος ποιμένας διδάσκει ότι έλαβε Άγιο Πνεύμα στο ανώγειο και ότι είναι πιο μακάριοι εκείνοι που ακούν τον λόγο του Θεού, λες και η Παναγία ήταν ολιγόπιστη.
Η Γραφή την αποκαλεί Κεχαριτωμένη και Ευλογημένη, λέγει ότι ήδη είναι ο Κύριος μαζί της ὁ κύριος μετὰ σοῦ όσοι την λένε αδελφή Μαρία πως ήρθαν σε αυτό το ύψος και έγιναν αδελφοί της και ποιος το βεβαιώνει; Οι ψευτοπροφητείες τους το αντίθετο λένε.  
Εξάλλου δεν είναι άξιος αυτός που συνιστά τον εαυτό του αλλά αυτός τον οποίον ο Κύριος συνιστά, οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ᾿ ὃν ὁ Κύριος συνίστησιν.
Και ο Κύριος συνιστά την Παναγία και όχι τον κάθε νεοφανή αιρετικό ψευτοποιμένα.
Αλλά και σε μέγα ύψος να είχες τεθεί από τον Θεό έτσι όπως μιλάς εξέπεσες σαν τον Εωσφόρο και αυτού τις διδαχές τώρα εκφέρεις. Για να κατακτήσεις την αρετή της ταπείνωσης πρέπει πρώτα να έχεις καθαρισθεί από την υπερηφάνεια. Κοίτα τον Αβραάμ, φίλος Θεοῦ ἐκλήθη, φίλος Θεού αποκαλέστηκε αλλά ο ίδιος ονόμασε τον εαυτό του χώμα και στάχτη Ἐγὼ εἰμὶ γῆ καὶ σποδός πως λοιπόν εσύ αποκαλείς αδελφή σου την μητέρα του Κυρίου;  
Η έπαρση όμως που σπείρει ο Σατάν δεν έχει κανένα πρόβλημα να το πράξει. 
Και ενώ ο Αβραάμ λέει ότι είναι γη και στάχτη, ενώ το αιώνιο υπόδειγμα υπομονής ο Ιώβ λέγει ότι είναι αμαρτωλός, ἐὰν γὰρ ὦ δίκαιος, τὸ στόμα μου ἀσεβήσει· ἐάν τε ὦ ἄμεμπτος, σκολιὸς ἀποβήσομαι, ενώ ο απόστολος λέγει ότι είναι ο πρώτος μεταξύ των αμαρτωλών ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ·, εσύ έγινες ίσος με αυτήν που κατέχει όλες τις αρετές.
Δεν βλέπεις ότι λέγει η Γραφή Κεχαριτωμένη; δηλαδή στολισμένη και γεμάτη με την χάρη του Θεού, αυτό έγινε διότι πρώτα έφτασε όλες τις αρετές. 
Και ποιος το αναφέρει αυτό; Ο Αρχάγγελος. 
Αυτά τα λόγια δεν είναι μόνο άποψη του αρχάγγελου, το οποίο φυσικά πάλι θα είχε μέγα κύρος, αλλά είναι πρώτιστα λόγια Θεού. Δεν γνωρίζεις ότι για να έχεις όλες τις αρετές πρέπει πρώτα να έχεις καθαρισθεί από τα πάθη; Για να κατακτήσεις την αρετή της πίστης προς τον Θεό πρέπει να έχεις πρώτα αφαιρέσει κάθε απιστία και αμφιβολία προς Αυτόν, πως εσύ λοιπόν λες αδελφή κάνοντας τον εαυτό σου ίσο με την μητέρα του εφόσον απιστείς και δεν δέχεσαι ότι εκλέγει τον άξιο και δίκαιο;  
Μόνος σου μαρτυρείς ότι εσύ είσαι ο άπιστος.
Και αν παραδέχεσαι ότι εκλέχτηκε δικαίως γιατί δεν παραδέχεσαι ότι κατέχει και την πνευματική συγγένεια; Γιατί δεν παραδέχεσαι τις μεσιτείες της και ότι μπορεί να πρεσβεύσει ως δίκαιη αφού πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη; Διότι εάν καλείται η μητέρα του Κυρίου Κεχαριτωμένη, δεν αποκαλείται ταυτόχρονα με αυτό και οικείος του Θεού με την μεγαλύτερη έννοια, δηλαδή την πνευματική;  Εσύ λοιπόν γιατί λες ότι ο Κύριος αναφέρει ότι είναι μακάριοι αυτοί που ακούν τον λόγο του και όχι αυτή που τον γέννησε; 
Ω φερέφωνο Σατάν, μήπως ο Χριστός κάνει αντιδιαστολή δικαίου και της μητέρας του; 
Μήπως μας λέει ότι δεν τηρούσε τις εντολές ή μήπως άραγε μας διδάσκει ότι εκλέγει στην τύχη; 
Ο κύριος μετὰ σοῦ λέγει ο αρχάγγελος και με αυτό σου δείχνει ότι πρώτα απέκτησε την πνευματική και ύστερα την σαρκική συγγένεια. Εάν είσαι στολισμένος με όλες τις αρετές φυσικά κατέχεις και τις τρεις μεγάλες αρετές, την πίστη την ελπίδα και την αγάπη. 
Αυτές οι αρετές είναι που οδηγούν στον Κύριο, αυτές είναι που κάνουν τον άνθρωπο να αγαπάει τα επουράνια και να μην βλέπει τα επίγεια. Και έρχονται αφού ακολουθήσεις τις εντολές. Η χάρη Κυρίου δεν επισκιάζει τον άνθρωπο ούτε τυχαία ούτε εύκολα, πρέπει πρώτα να υπάρχει καθαρισμός ο οποίος έρχεται μετά από σκληρό και μακρύ αγώνα. 
Αυτές τις μεγάλες αρετές είχε η Παναγία. 
Άραγε δεν μας διδάσκει ο Χριστός ξεκάθαρα να κάνουμε συλλογισμούς;  
Γιατί όταν λέει τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· δεν σκέφτεσαι ότι ο Χριστός μας διδάσκει να ανεβούμε στην ταράτσα και θα μας πετάξει ψωμιά από τον ουρανό, όταν όμως πρόκειται για την μητέρα του Θεού γιατί κάνεις παράλογο συλλογισμό; 
Πρόσεξε λοιπόν μην μείνεις αναπολόγητος.
Παναγία αληθώς είναι και αυτό σημαίνει υπεράνω των αγίων και όχι πάνω από τον Θεό. Είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι υπάρχει η σχετική έννοια σε όλα, εθελοτυφλούν λοιπόν όσοι καταφέρονται εναντίων του τίτλου Παναγία αφού δεν σημαίνει ότι καταργήθηκε ο Πανάγιος, ο Άγιος Αγίων, ο Αγιότατος, εάν πω την μητέρα του Παναγία.  Ακριβώς όπως δεν καταργήθηκε ο μόνος μεσίτης εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς αν πω σε έναν "προσευχήσου αδελφέ για εμένα στον Κύριο". Μεσίτης είναι και αυτός αφού προσεύχεται για εμένα σε τρίτο άτομο, αλλά είναι απόλυτος μεσίτης ο ένας, ο Χριστός, σχετικός μεσίτης ο άλλος, ο αδελφός.

Posted in Οι Πεντηκοστιανοί και η Παναγία, Παναγία, Τίτλος Παναγία