Οι μεσιτείες των Αγίων

14-9-2016 Τιμίου Σταυρού

μεσιτείες των Αγίων

πρεσβείες των Αγίων

μεσιτειες αγιων πρεσβειες αγιων

Οι αιρετικοί είναι σαρκολάτρες, διώχνουν το Άγιο Πνεύμα από τους Αγίους. Ο δε διάβολος διαμέσου των αιρετικών αφού τους αφαιρεί το Άγιο Πνεύμα βάζει τους αγίους στον Άδη !!

Αγαπητοί, στην σημερινή δημοσίευση θα δούμε το θέμα της μεσιτείας των Αγίων.

Θα παρουσιαστεί το θέμα κλιμακωτά ώστε να καταισχυνθούν οι θέσεις των αιρετικών και να γίνει φανερή η αλογία των αιρετικών επιχειρημάτων και η εναντίωση τους στον Θεό. Είθε ο πατήρ Δανιήλ μαζί με όλους τους αγίους να πρεσβεύουν υπέρ ημών προς τον Κύριο ώστε να δίδει σε όλους φώτιση και να οδηγεί στον αγώνα.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ

1 Ο Χριστός διδάσκει τους μεσίτες προς αυτόν
2 "Εις μεσίτης", οι αιρετικοί συκοφαντούν
3 Οι Άγιοι έχουν πληροφόρηση από το Άγιο Πνεύμα στην γη αλλά και στον ουρανό
4 Οι Άγιοι στον ουρανό προσεύχονται και μεσιτεύουν για εμάς
5 "Οι νεκροί δεν γνωρίζουν ουδέν" τι εννοεί ο Εκκλησιαστής και εξήγηση άλλων χωρίων
6 Ο Διάβολος διαμέσω των αιρετικών βάζει τους Αγίους στον Άδη !

Ο Χριστός διδάσκει τους μεσίτες προς αυτόν.
Οι μεσιτείες τους έχουν μεγάλη ισχύ και η εναντίωση
σε αυτούς είναι εναντίωση στον Κύριο.

Αγαπητοί, ο Χριστός μας διδάσκει την μεσιτεία των αγίων, αυτός είναι ο διδάσκαλος της μεσιτείας των αγίων και όποιος στρέφεται ενάντια σε αυτήν στρέφεται εναντίων του Χριστού. Είναι πασιφανές σε όλη την Βίβλο ότι ο Κύριος δέχεται και αποζητά την μεσιτεία των αγίων, ήδη από την Γέννεση βλέπουμε τον διάλογο του Αβραάμ με τον Θεό για την πόλη των Σοδόμων. Σε αυτόν τον διάλογο ο Θεός επανειλημμένα δέχεται τις αιτήσεις του Αβραάμ αλλά δυστυχώς δεν υπήρχαν ούτε δέκα δίκαιοι στα Σόδομα.

[ο Ιώβ μεσιτεύει κατ' εντολή Χριστού]

Στο βιβλίο του Ιώβ βλέπουμε τον Θεό να λέει στους τρεις φίλους του, τον Βαλδάδ, τον Σωφάρ και τον Ελιφάζ ,οι οποίοι είχαν πάει να τον επισκεφούν τα εξής, νῦν δὲ λάβετε ἑπτὰ μόσχους καὶ ἑπτὰ κριοὺς καὶ πορεύθητε πρὸς τὸν θεράποντά μου Ἰώβ, καὶ ποιήσει κάρπωσιν ὑπὲρ ὑμῶν. Ἰὼβ δὲ ὁ θεράπων μου εὔξεται περὶ ὑμῶν, ὅτι εἰ μὴ πρόσωπον αὐτοῦ λήψομαι· εἰ μὴ γὰρ δι᾿ αὐτόν, ἀπώλεσα ἂν ὑμᾶς·. Πάρτε τώρα επτά μοσχάρια και επτά κριούς και πηγαίνετε στον δούλο μου Ιώβ και αυτός θα προσευχηθεί για εσάς και εγώ θα λάβω υπόψη την προσευχή του και θα σας συγχωρήσω, αν δεν ήταν για χάρη του θα σας κατέστρεφα γιατί δεν είπατε την αλήθεια. Ο Θεός φυσικά θα συγχωρούσε και χωρίς τον Ιώβ αλλά είπε ότι συγχώρησε την αμαρτία τους για χάρη του Ιώβ ώστε να μας διδάξει. Εδώ έχουμε την διδασκαλία των μεσιτών από τον ίδιο τον Κύριο.

[ο Αμβραάμ μεσιτεύει]

Ο Θεός κάνει και τον Αβραάμ μεσίτη ώστε να μας διδάξει, εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸς-νῦν δὲ ἀπόδος τὴν γυναῖκα τῷ ἀνθρώπῳ, ὅτι προφήτης ἐστὶ καὶ προσεύξεται περὶ σοῦ καὶ ζήσῃ· Γεν. 20,7 Και τώρα δώσε πίσω την γυναίκα στον σύζυγό της της Αβραάμ, διότι είναι προφήτης και θα προσευχηθεί υπέρ σου και θα ζήσεις.

[ο Μωυσής μεσιτεύει]

Στο Δευτερονόμιο βλέπουμε τον Θεό να λέει στον Μωυσή το εκπληκτικό έασόν με δηλαδή άφησε με. Καὶ εἶπε Κύριος πρός με λέγων· λελάληκα πρός σε ἅπαξ καὶ δὶς λέγων· ἑώρακα τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ ἰδοὺ λαὸς σκληροτράχηλός ἐστι· καὶ νῦν ἔασόν με ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς, καὶ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτῶν ὑποκάτωθεν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ποιήσω σε εἰς ἔθνος μέγα καὶ ἰσχυρὸν καὶ πολὺ μᾶλλον ἢ τοῦτο. Δευτ. 9:13,14 . Δηλαδή, είπε ο Κύριος προς εμένα, σου έχω μιλήσει και μία και δύο φορές και σου είπα, είδα και παρακολούθησα τον λαό αυτό και ιδού ότι ο λαός αυτός είναι σκληρός και ανυπότακτος. Και τώρα άφησέ με να τους εξολοθρεύσω και να εξαλείψω το όνομα αυτών από την υφήλιο και αναδείξω εσένα λαό μεγάλο και ισχυρό πολύ περισσότερο από αυτόν.

Είναι φανερό ότι δεν κρατούσε ο Μωυσής τον παντοδύναμο Θεό ώστε αυτός να του ζητάει την άδεια για να τον αφήσει να κάνει κάτι. Αντιθέτως ο Θεός λέει αυτά τα λόγια στον Μωυσή ώστε να συγχωρήσει δια μέσου της μεσιτείας του και να μας διδάξει. Ο Μωυσής επιδεικνύει την μέγιστη των αρετών, την αγάπη, η οποία αυτή είναι η όλη κινητήριος δύναμη και αιτία των μεσιτειών των Αγίων. Λέει ο Μωυσής καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ἄφες· εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆς βίβλου σου, ἧς ἔγραψας. Δηλαδή: συγχώρησε την αμαρτία τους ειδάλλως και εμένα μαζί εξάλειψε με από το βιβλίο σου.

Η αιτία των λόγων αυτών είναι η μέγιστη των αρετών δηλαδή η αγάπη η οποία αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Η ίδια απεριόριστη και γνήσια αγάπη είναι η αιτία και των παρόμοιων λόγων του αποστόλου Παύλου, ηὐχόμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου. Αυτά τα λόγια είναι απόρροια του εμοί το ζην Χριστός, η ίδια αγάπη που έχει ο Χριστός και το παράδειγμα του να γίνει λύτρο αντί πολλών είναι η αιτία των λόγων Μωυσή και Παύλου αλλά και η αιτία των πρεσβειών όλων των Αγίων οι οποίοι μεσιτεύουν για εμάς προς τον Θεό.

[στην Βίβλο ο Θεός δίνει παράδειγμα μεσιτείας κεκοιμημένων]

Ας δούμε τώρα τον προφήτη Ιερεμία, καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἐὰν στῇ Μωσῆς καὶ Σαμουὴλ πρὸ προσώπου μου, οὐκ ἔστιν ἡ ψυχή μου πρὸς αὐτούς·, ομιλεί ο προφήτης Ιερεμίας λέγοντας, και μου είπε ο Κύριος ότι εάν σταθούν προσευχόμενοι μπροστά μου ο Μωυσής και ο Σαμουήλ η ψυχή μου δεν θα στραφεί ευνοϊκή προς αυτούς. Εφόσον όσοι είναι εν τω ουρανώ κοιμόνταν ή οι μεσιτείες των Αγίων δεν είναι δεκτές από τον Θεό τέτοια λόγια δεν θα αναφέρονταν. Επιπλέον θα ήταν μια άστοχη παρομοίωση διότι εδώ παρουσιάζονται δύο σωματικώς νεκροί.

Όταν λέγονται αυτά ο Μωυσής και ο Σαμουήλ έχουν πεθάνει ενώ σίγουρα ο Θεός δεν υποβιβάζει τον Ιερεμία. Ως γνωστόν ο Ιερεμίας δεν ήταν ο οποιοσδήποτε πιστός, δεν ήταν καν ένας καλός πιστός ή ένας από τους "μικρούς" προφήτες, είναι ο μέγας Ιερεμίας και τώρα είναι στην ίδια θέση που ήταν τότε ο Σαμουήλ ή ο Μωυσής, δηλαδή αυτός είναι τώρα ο εντολοδόχος Θεού επί γης. Εάν δεν υπήρχαν ο Μωυσής και ο Σαμουήλ να προσεύχονται αυτά τα λόγια θα ήταν ένα άστοχο παράδειγμα το οποίο επιπλέον θα υποβίβαζε τον Ιερεμία, "καλά εσύ, αλλά ούτε αυτούς που έχω σε μεγάλη υπόληψη δεν θα τους ακούσω αν προσευχηθούν". Αντιθέτως ο Θεός με αυτήν την εικόνα δηλώνει ότι νεκροί και ζωντανοί εάν προσευχηθούν δεν θα τους ακούσει.

[μεσιτεία στον προφήτη Ιεζεκιήλ]

Είναι πάρα πολλά τα χωρία που μας διδάσκουν τις μεσιτείες των αγίων οπότε για συντομία ας δούμε ένα τελευταίο τώρα από τον προφήτη Ιεζεκιήλ καὶ ἐζήτουν ἐξ αὐτῶν ἄνδρα ἀναστρεφόμενον ὀρθῶς καὶ ἑστῶτα πρὸ προσώπου μου ὁλοσχερῶς ἐν τῷ καιρῷ τῆς γῆς τοῦ μὴ εἰς τέλος ἐξαλεῖψαι αὐτήν, καὶ οὐχ εὗρον. καὶ ἐξέχεα ἐπ᾿ αὐτὴν θυμόν μου ἐν πυρὶ ὀργῆς μου τοῦ συντελέσαι· τὰς ὁδοὺς αὐτῶν εἰς κεφαλὰς αὐτῶν δέδωκα, λέγει Κύριος Κύριος. Ιεζ. 22,30-31 Ζήτησα μεταξύ τους άνθρωπο ο οποίος να συμπεριφέρεται ορθώς, να σταθεί άρτιος και ακατηγόρητος ενώπιόν μου για να μη την καταστρέψω και δεν βρήκα. Για αυτό άφησα να ξεσπάσει ο δίκαιος θυμός μου και η φωτιά της οργής μου ώστε να τους εξοντώσει. Έριξα πάνω στα κεφάλια τους την ευθύνη για τους παρανόμους τρόπους και δρόμους της ζωής τους λέγει ο Κύριος Κύριος.

[η μεσιτεία συνεχίζεται και στην Καινή]

Ας δούμε τώρα την διδαχή Κυρίου περί μεσιτών στην Καινή Διαθήκη.

Ο απόστολος Ιάκωβος όταν μας λέγει περί του μυστηρίου του ευχελαίου αναφέρει ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ' αὐτὸν και εννοεί ότι οι πρεσβύτεροι θα προσευχηθούν για τον ασθενή. Αυτό είναι μεσιτεία εφόσον οι πρεσβύτεροι προσεύχονται για κάποιον άλλον. Μάλιστα αυτή η προσευχή συγχωρεί αμαρτίες, κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ, εδώ έχουμε εκτός των άλλων διδαχών και την ξεκάθαρη διδασκαλία της μεσιτείας.

[το περιστατικό Παύλου και Ανανία τρανή απόδειξη μεσιτείας]

Στο περιστατικό του Ανανία με τον Παύλο έχουμε την περίτρανη διδαχή των μεσιτών από τον ίδιο τον Χριστό. Ο Χριστός βάζει τον ένα απέναντι από τον άλλο να συνομιλούν, αυτά που λένε και κάνουν τα υπαγορεύει ο Χριστός. Έχουμε μία διδακτική σκηνή η οποία σκοπό έχει να μας διδάξει την μεσιτεία των αγίων αφού αν δεν έχουμε σχετικούς μεσίτες είναι εντελώς αχρείαστη. Ενώ μιλάει ο Χριστός στον Παύλο, σταματάει και του λέει ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν, καὶ λαληθήσεταί σοι τί σε δεῖ ποιεῖν. Δηλαδή: σήκω επάνω πήγαινε στην πόλη και εκεί θα σου ανακοινωθεί τι πρέπει να κάνεις.

Ἦν δέ τις μαθητὴς ἐν Δαμασκῷ ὀνόματι Ἀνανίας, καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος ἐν ὁράματι· Ἀνανία ὁ δὲ εἶπεν· ἰδοὺ ἐγώ, Κύριε· Δηλαδή: υπήρχε στην Δαμασκό ένας μαθητής που ονομαζόταν Ανανίας και ο Χριστός του είπε, Ανανία, σήκω και πήγαινε στην οδό που λέγεται Ευθεία και ζήτησε στο σπίτι του Ιούδα κάποιον που τον λένε Σαύλο από την Ταρσό. Γιατί να, αυτήν την στιγμή προσεύχεται και ζητάει την βοήθεια μου.

Παρατηρούμε τα εξής: Ότι ο Ανανίας όχι μόνο δεν γνωρίζει το περιστατικό αλλά δεν γνωρίζει τον τότε Σαύλο ούτε καν εξ όψεως. Δηλαδή ο Χριστός πληροφορεί έναν εντός εισαγωγικών τυχαίο για πράγματα που εάν αποδεχθούμε την γνώμη των αιρετικών είναι εντελώς αχρείαστα. Τον Ανανία δεν τον χρειαζόταν ο Χριστός σε τίποτα ενώ επιπλέοον δεν είχε καμία σχέση με το όλο περιστατικό και όμως παραδόξως όχι μόνο του υποδυκνύεται να πάει στον Παύλο αλλά του αποκαλύπτεται από τον Θεό ότι εκείνη την ώρα ο Παύλος προσεύχεται προς αυτόν. Καὶ εἶδεν ἐν ὁράματι ἄνδρα ὀνόματι Ἀνανίαν εἰσελθόντα καὶ ἐπιθέντα αὐτῷ χεῖρα, ὅπως ἀναβλέψῃ. Ο Παύλος είδε και αυτός σε όραμα έναν άνθρωπο με το όνομα Ανανίας ο οποίος μπήκε στο σπίτι και επέθεσε το χέρι του επάνω του ώστε να ξαναδεί. Ο Παύλος προσεύχεται στον Χριστό για θεραπεία και ο Χριστός ως απάντηση του δείχνει μια μελλοντική σκηνή, τον Ανανία, αποκαλύπτει δηλαδή και το όνομα, να επιθέτει τα χέρια και να τον θεραπεύει. Ἀπεκρίθη δὲ Ἀνανίας· Κύριε, ἀκήκοα ἀπὸ πολλῶν περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, ὅσα κακὰ ἐποίησε τοῖς ἁγίοις σου ἐν Ἱερουσαλήμ· Ο Ανανίας λέει στον Χριστό: έχω ακούσει πολλά για αυτόν, έχει κυνηγήσει πολύ τους Χριστιανούς. Δηλαδή δεν είχε δει ποτέ του τον Παύλο, του ήταν εντελώς άγνωστος, ακουστά τον είχε ότι κυνηγούσε με θέρμη τους Χριστιανούς.

εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· πορεύου, ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς μοί ἐστιν οὗτος τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων υἱῶν τε Ἰσραήλ· ἐγὼ γὰρ ὑποδείξω αὐτῷ ὅσα δεῖ αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός μου παθεῖν. Ο Χριστός λέει μην φοβάσαι, πήγαινε, τον έχω εκλέξει για να κηρύξει και εγώ θα του υποδείξω από τώρα όσα πρέπει να πάθει για το όνομα μου. Ο Χριστός ενώ μιλούσε αυτοπροσώπως στον Παύλο έχει σταματήσει και έρχεται κατ' εντολή του ένας εντελώς άγνωστος και αχρείαστος ο οποίος ενεργεί σαν μεσίτης του. Αυτός ο τρίτος όχι μόνο μεταφέρει τα λόγια του Χριστού στον Παύλο αλλά θα ενεργήσει ώστε να ξαναδεί παρά το ότι ο Παύλος προσεύχεται στον Χριστό. Την στιγμή που θα επιθέσει τα χέρια του ο μεσίτης Ανανίας θα θεραπευθεί από τον Χριστό ο Παύλος. Ας θυμηθούμε ότι στο όραμα ο Χριστός δείχνει στον Παύλο ότι τον θεραπεύει ο Ανανίας ενώ ουσιαστικά τον θεραπεύει ο Χριστός.

Ἀπῆλθε δὲ Ἀνανίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ ἐπιθεὶς ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας εἶπε· Σαοὺλ ἀδελφέ, ὁ Κύριος ἀπέσταλκέ με, Ἰησοῦς ὁ ὀφθείς σοι ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἤρχου, ὅπως ἀναβλέψῃς καὶ πλησθῇς Πνεύματος Ἁγίου. Πήγε ο Ανανίας στο σπίτι που υπέδειξε ο Χριστός. Έθεσε τα χέρια του επάνω στον Σαούλ και είπε, αδελφέ, ο Κύριος ο οποίος σου παρουσιάστηκε στον δρόμο με έστειλε να αποκτήσεις πάλι το φως σου και να γεμίσεις Πνεύμα Άγιο.

Καὶ εὐθέως ἀπέπεσον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ ὡσεὶ λεπίδες, ἀνέβλεψέ τε, καὶ ἀναστὰς ἐβαπτίσθη, καὶ λαβὼν τροφὴν ἐνίσχυσεν. Και μόλις ο Ανανίας έθεσε το χέρι του στον Παύλο έπεσαν από τα μάτια του σαν λέπια και απέκτησε το φως του σηκώθηκε και βαπτίσθηκε και κατόπιν έφαγε τροφή και απέκτησε πάλι τις δυνάμεις του.

Εδώ πρέπει να πέσουν τα λέπια από τα μάτια των αιρετικών και να δουν την εντελώς εξόφθαλμη διδαχή της μεσιτείας των Αγίων από τον ίδιο τον μόνο μεσίτη.

Ο Χριστός δίδει εντολή αλλά και όλες τις πληροφορίες βάζοντας τον ένα απέναντι από τον άλλο, ότι λέει ο Ανανίας το λέει ο Χριστός και ότι κάνει ο Ανανίας το κάνει ο Χριστός.

Αν δεν ξέραμε ότι ο Κύριος μας διδάσκει εμφατικότατα την μεσιτεία των αγίων θα λέγαμε ότι εδώ έχουμε μία εντελώς αχρείαστη θεατρική σκηνή όπου ο Χριστός θέτει τον έναν απέναντι στον άλλον και από ψηλά σαν υποβολέας τους κατευθύνει στο τι θα πουν και τι θα κάνουν! Κερασάκι στην τούρτα όταν ο Ανανίας βάζει τα χέρια επάνω στον Παύλο με εντολή Χριστού και ο Χριστός εκείνη την στιγμή κάνει ο Παύλος να βλέπει ξανά. Ο μόνος μεσίτης Χριστός μας διδάσκει τους σχετικούς μεσίτες με τον άσχετο προς τον Παύλο Ανανία.

Ο εκλεκτός Χριστού Παύλος και ο εκλεκτός Χριστού Ανανίας δεν κοιμούνται, οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων, ούτε είναι απομονωμένοι στον ουρανό χωρίς να ξέρουν τι γίνεται στην γη, ούτε φυσικά τώρα πια που είναι στον ουρανό δεν ενδιαφέρονται για την σωτηρία των αδελφών τους ώστε να κάθονται αδρανείς.

Ο Χριστός στο περιστατικό του Ανανία έβαλε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό του αν και αυτός τα έκανε όλα όπως είπε και για το θυσιαστήριο, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου.

Ο Χριστός κάνει τον Ανανία μεσίτη μεταξύ αυτού και Παύλου, οπότε ο ίδιος ο Χριστός είναι ο διδάσκαλος της μεσιτείας. Ο μόνος μεσίτης διδάσκει την μεσιτεία.

Έτσι βλέπουμε τον απόστολο Παύλο να λέει Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Πνεύματος, συναγωνίσασθαί μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεόν Ρωμ. 15,30 και ο Πέτρος ζητάει τις προσευχές των Χριστιανών ὁ μὲν οὖν Πέτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ φυλακῇ· προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενὴς γινομένη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ Πραξ. 12,5. Δεν μπορούσαν οι απόστολοι να προσευχηθούν μόνοι τους ή μήπως δεν είχαν παρρησία στον Θεό; Προσεύχονται όλοι οι αδελφοί για τον Πέτρο και ο Παύλος ζητάει την προσευχή όλων διότι υπάρχει η ενότητα της Εκκλησίας την οποία διασπούν οι αιρετικοί που αρνούνται την μεσιτεία των αγίων.

[ο Χριστός παρουσιάζει την μεσιτεία Μακεδόνα]

Ας δούμε και άλλο περιστατικό περί μεσιτείας. Καὶ ὅραμα διὰ τῆς νυκτὸς ὤφθη τῷ Παύλῳ· ἀνήρ τις ἦν Μακεδὼν ἑστώς, παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν ὡς δὲ τὸ ὅραμα εἶδεν, εὐθέως ἐζητήσαμεν ἐξελθεῖν εἰς τὴν Μακεδονίαν, συμβιβάζοντες ὅτι προσκέκληται ἡμᾶς ὁ Κύριος εὐαγγελίσασθαι αὐτούς. Πραξ. 16,9-10 Την νύχτα παρουσιάσθηκε στον Παύλο ένα όραμα, κάποιος Μακεδόνας στεκόταν όρθιος μπροστά του και τον παρακαλούσε λέγοντας ,"πέρασε από την Ασία στην Μακεδονία και βοήθησέ μας". Αμέσως μόλις είδε αυτό το όραμα ο Παύλος πήραμε την απόφαση να ταξιδεύσουμε στην Μακεδονία διότι καταλάβαμε ότι ο Κύριος μας είχε διατάξει να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο στους κατοίκους της Μακεδονίας. Βλέπουμε ότι ο Χριστός ξανά διδάσκει τις μεσιτείες των Αγίων πολύ εμφατικά. Παρουσιάζει με όραμα έναν Μακεδόνα ο οποίος θα ήταν κάποιος που ικέτευε και εξ αυτών των ικεσιών προστάζει τον Παύλο. Η δημιουργία της τοπικής Εκκλησίας είναι αποτέλεσμα των ικεσιών ενός Μακεδόνα και πληροφορίας του Αγίου Πνεύματος για αυτές στον Παύλο. Αλλά άραγε ο Μακεδόνας ήταν αιτία να υπάρξει Εκκλησία; Αν δεν ήταν αυτός δεν είχε στο Θεϊκό του σχέδιο ο Χριστός να εξαπλωθεί εκεί ο λόγος του; Μήπως το είχε ξεχάσει και ο Μακεδόνας του το θύμισε; Σαν τι παραπάνω να έκανε ο Χριστός ή σαν τι παραπάνω να έγραφε ο "μόνο ο λόγος του Θεού" που τάχα παραδέχονται οι αιρετικοί ώστε να δείξει την πληροφόρηση από το Άγιο Πνεύμα για ψυχωφελές αποτέλεσμα και την μεσιτεία των Αγίων;

Εις μεσίτης

Η μεσιτεία των Αγίων

εξαρτώμενη από την μεσιτεία Χριστού

[οι αιρετικοί μη έχοντας επιχειρήματα καταφεύγουν σε λογικές πλάνες]

Ο Χριστός είναι ο μεσίτης με την απόλυτη έννοια όπως είναι ο Άγιος με την απόλυτη έννοια όπως είναι ο διδάσκαλος με την απόλυτη έννοια και λοιπά.

Δείτε την σχετική και την απόλυτη έννοια σε προσφωνήσεις όπως πάτερ και άλλες.

Είναι ο μεσίτης μεταξύ Θεού Πατρός και ανθρώπων αλλά όπως είδαμε ο ίδιος δίδαξε ότι υπάρχουν και οι σχετικοί μεσίτες, για αυτό εξάλλου βλέπουμε και ανθρώπους στην Γραφή να προσεύχονται και να μεσιτεύουν υπέρ άλλων. Οι διάφοροι αιρετικοί κατηγορούν ότι δεν αποδεχόμαστε την μεσιτεία του Χριστού αλλά έχουμε τους Αγίους ή την Παναγία για μεσίτες ή κατηγορούν ότι υποβιβάζουμε τον Χριστό. Αυτό όμως είναι όχι μόνο μια πονηρή ψευτοκατηγορία αλλά και μια μεγάλη ανοησία. Ποιος πιστός εάν ρωτηθεί θα υποστηρίξει ότι ο άγιος είναι Θεός; Κυριολεκτικά ουδείς. Δηλαδή οτιδήποτε κάνει ο πιστός είναι τιμητικό. Οι εξωτερικές εκδηλώσεις είναι ακριβώς ίδιες και είναι η εσωτερική γνώμη η οποία κάνει την διαφορά. Μια μετάνοια εμπρός σε έναν Απόστολο που τον θεωρούμε άξιο εργάτη του Ευαγγελίου είναι εξωτερικά κατά πάντα όμοια με μια μετάνοια μπροστά στον Χριστό. Οπότε εφόσον ο πιστός δεν θεωρεί εντός του τον Άγιο ως Θεό, τότε εάν πρόκειται για προσκύνηση αυτή είναι τιμητική, εάν πρόκειται για μεσιτεία αυτή είναι εκζήτηση προσευχής. Παρόλα αυτά οι αιρετικοί ενώ ξέρουν ότι ουδείς παραδέχεται ότι ο Άγιος είναι ο Θεός, συκοφαντούν λέγοντας "οι Ορθόδοξοι καταργούν τον μόνο μεσίτη". Πάντοτε υπήρχε και θα υπάρχει η εκζήτηση πρεσβείας ή η τιμητική προσκύνηση την οποία βλέπουμε ξεκάθαρα στην Βίβλο. Η τιμητική προσκύνηση διαφέρει από την λατρευτική, ὑψοῦτε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστι. Ψαλμ. 98,5.

Η προσκύνηση στον Θεό και η προσκύνηση στο υποπόδιο είναι διαφορετικές.

Η δεύτερη είναι τιμητική διότι εκεί πατούν τα πόδια του Θεού και έχει αγιασθεί ο τόπος, εἰσελευσόμεθα εἰς τὰ σκηνώματα αὐτοῦ, προσκυνήσομεν εἰς τὸν τόπον, οὗ ἔστησαν οἱ πόδες αὐτοῦ. Ψαλ. 131,7. Δεν είναι Θεός το υποπόδιο, ούτε τα χώματα είναι άξια τιμής ίδια με αυτήν στον Θεό. Τα χώματα είναι άψυχα και όμως άξια τιμής. Άραγε δεν είναι άξιος τιμής αυτός που σκήνωσε ο Θεός, αυτός που κατοίκησε ο Θεός κατά το Ἐάν τις ἀγαπᾷ μέ, τόν λόγον μου τηρήσει, καί ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καί πρός αὐτόν ἐλευσόμεθα καί μονήν παρ᾿ αὐτῷ ποιήσωμεν; Εκτός αυτών οι αιρετικοί προβάλουν και ένα ερώτημα το οποίο είναι το εξής, ποιόν πρέπει να τιμώ τον Θεό ή τον άγιο; Αλλά είναι εμφανές ότι ο άγιος και ο Χριστός δεν είναι έννοιες διάφορες όπως ο Βούδας και ο Χριστός ώστε η τιμή στον ένα να αποκλείει τιμή στον άλλο και άρα όταν τιμώ τον ένα δεν μπορώ να τιμώ τον άλλον. Τιμώ τον ένα σαν άνθρωπο αφού τέτοιον τον θεωρώ και τιμώ τον Χριστό σαν Θεό. Δηλαδή λένε κουταμάρες οι αιρετικοί όταν ρωτούν ποιον πρέπει να τιμήσω, τον Χριστό ή τον Άγιο; Γενικώς οι αιρετικοί πέφτουν συνεχώς σε λογική πλάνη.

[οι αιρετικοί επιδεικνύουν ακραίο παραλογισμό και μέγιστη αλογία]

Επιπλέον αυτών στον Άγιο δεν ζητάμε φυσική παρουσία όταν αιτούμαστε βοήθεια όπως επί παραδείγματι όταν λέμε σε κάποιον να συνδράμει ώστε να σηκωθεί ένα βαρύ αντικείμενο ώστε να λένε οι αιρετικοί "δεν είναι πανταχού παρών ο Άγιος". Ούτε χρειάζεται ο Άγιος να είναι δίπλα μας ώστε να θαυματουργήσει, ούτε το θαύμα θέλει ώρες για να τελεστεί, ούτε ο χρόνος κυλάει για αυτόν που είναι κεκοιμημένος ίδια με τον ζωντανό. Άραγε εάν επικαλεστώ κάποιον Άγιο που δεν είναι τόσο γνωστός, υπό την έννοια δεν τον επικαλούνται πολλοί, αυτό θα είναι αποδεκτό για τους αιρετικούς; Άραγε είναι αποδεκτό αν δεν επικαλεστώ συγκεκριμένο Άγιο αλλά επικαλεστώ όλους τους Αγίους, οι οποίοι είναι πολλά εκατομμύρια, οπότε κάποιος θα είναι εύκαιρος;

Δηλαδή και στο χαμηλότατο επίπεδο των επιχειρημάτων των διαφόρων αιρετικών εάν έλθουμε πάλι αυτοί δεν μπορούν να σταθούν. Με νύχια και με δόντια ο Διάβολος προσπαθεί να τυφλώσει ώστε μην υπάρξει εκζήτηση πρεσβείας.

[ο σκοπός Διαβόλου είναι παντί τρόπω να μην υπάρξει εκζήτηση πρεσβείας οι αιρετικοί υπό τις οδηγίες του αφαιρούν το Πνεύμα από τους αγίους]

Δυστυχώς αγαπητοί όλα γίνονται ώστε να μην υπάρξει επίκληση του Αγίου.

Ανόητες δικαιολογίες ψιθυρίζει ο Διάβολος και είναι όμοιες όλες. Όπως λέει "έλα καημένε εσύ δεν έχεις σωτηρία με τόσες αμαρτίες", έτσι λέει "έλα καημένε εσένα θα κοιτάξει ο άγιος;", "που να πρωτοπάει; σάρκα είναι και αυτός". Ας προσέξουμε πάρα πολύ αυτό το τελευταίο, δηλαδή το είναι σάρκα. Τα διδάσκει όλα αυτά ώστε έπειτα να σπείρει την απόγνωση, το μεγαλύτερο όπλο του. Μακριά λοιπόν από τις διαβολικές θεωρίες. Οι αιρετικοί αφαιρούν το Άγιο Πνεύμα από τους Αγίους, τους αφήνουν σάρκες όπως θα ήθελε ο Σατάν να ήταν. Ο άνθρωπος όταν είναι απλά σάρκα δεν έχει τις ιδιότητες του "υιού της αναστάσεως", της αναστάσεως υιοί όντες.

Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας. Όταν το θεωρείς αυτό για τον Άγιο φυσικό επόμενο είναι να λες, δεν μπορούν να βοηθήσουν γιατί δεν είναι πανταχού παρόντες, δεν βλέπουν γιατί είναι μακριά η Γη, που να πρωτοπάνε. Προφανώς δεν ακούν γιατί δεν ακούγεται η φωνή μας εκεί ψηλά που είναι, δεν βλέπουν γιατί τα μάτια τους είναι σαρκικά, που να πρωτοπάνε γιατί είναι σάρκες και όλες αυτές τις κωμικοτραγικοσατανικές δικαιολογίες. Εάν θεολογείς διαβολικά με την "σοφίαν τοῦ αἰῶνος τούτου" και όχι ΑγιοΠνευματικά αυτά τα τραγικά λες.

Η μεσιτεία των Αγίων όπως είδαμε ξεκάθαρα είναι απόλυτα εξαρτώμενη από αυτήν του μόνου μεσίτη και είναι μεταξύ ανθρώπων και Χριστού.

Άγιοι -> Θεάνθρωπος -> Θεός Πατήρ.

Εάν δεν υπήρχε η μεσιτεία του Θεανθρώπου, δεν θα μπορούσε να υπάρξει και η μεσιτεία των Αγίων. Η γραμμή μεταξύ Θεού και ανθρώπων που είχε διαρραγεί με την πτώση αποκαταστάθηκε, έτσι η μεσιτεία των Αγίων είναι εξαρτώμενη από αυτήν του Χριστού. Δεν είναι ανάγκη να παρατεθούν χωρία στα οποία βλέπουμε ο Παύλος να ζητάει τις προσευχές και των υπόλοιπων μελών της Εκκλησίας εφόσον η μεσιτεία με την σχετική έννοια είναι πασιφανής διότι η Γραφή μας διδάσκει να προσευχόμαστε υπέρ τρίτων ακόμη και αυτών που μας διώκουν. Ο προσευχόμενος όμως υπέρ άλλου εφόσον προσεύχεται υπέρ τρίτου ατόμου λέγεται και είναι μεσίτης ή πρεσβευτής και τα λοιπά συνώνυμα. Αν ρωτήσουν στους αιρετικούς εσύ προσεύχεσαι για άλλον; Θα απαντήσουν "ναι το υπαγορεύει ο λόγος του Θεού".

Δηλαδή με όλα αυτά που λένε οι αιρετικοί ο λόγος του Θεού γίνεται αλλοπρόσαλλος.

Παρατηρήσαμε καθαρά ότι όχι μόνο συκοφαντούν αλλά και ανοητεύουν οι αιρετικοί.

[οι αιρετικοί ψευδώς κατηγορούν την υμνολογία της Εκκλησίας]

Μάλιστα η αλογία τους και οι ψευδοκατηγορίες είναι σε μέγιστο βαθμό διότι παρά το γεγονός ότι υπάρχει η μεσιτεία με την σχετική έννοια, η Εκκλησία σπανίως λέγει στους ύμνους για μεσιτεία Αγίων ή μεσιτεία της Παναγίας και ο λόγος είναι ότι ακόμη και την λέξη την φυλάσσει για τον Χριστό. Λέμε επί παραδείγματι ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶσον ἡμᾶς και πολύ σπανίως ομιλεί η Εκκλησία για μεσιτεία. Τις ελάχιστες φορές που το κάνει γίνεται πασιφανές από την ίδια την Εκκλησία στο ίδιο σημείο ότι μιλάει για μεσιτεία με την σχετική έννοια, δηλαδή ότι γίνεται λόγος για μεσιτεία ανθρώπου προς τον Χριστό. Λέμε καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω, πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τὰς πράξεις, ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων, παρακαλῶ σε, Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει. Ποιος είναι ο Θεός που θα ελέγξει τις πράξεις; Φυσικά ο Χριστός, διότι ἔστησεν ἡμέραν ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, ἐν ἀνδρὶ ᾧ ὥρισε, πίστιν παρασχὼν πᾶσιν ἀναστήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. Δηλαδή έχουμε στον ύμνο ξεκάθαρα την σχετική μεσιτεία στον απόλυτο μεσίτη. Όσο αφορά τον μη έλεγχο των πράξεων ενώπιον των αγγέλων αυτό δεν δηλώνει "άσε με να κάνω ότι θέλω και να πάω και στον Παράδεισο" αλλά δηλώνει το άκρως αντίθετο. Δηλώνει την εκζήτηση μεσιτείας προς άμεση διόρθωση του αμαρτωλού εκ φωτίσεως Θεού ώστε να μην υπάρξει έλεγχος. Ο έλεγχος που θέλουμε να αποφευχθεί είναι στο μέλλον ἐν ᾗ μέλλει κρίνειν όμως η βοήθεια που ζητάμε είναι τώρα και μάλιστα τάχιστα βοήθησόν μοι ἐν τάχει, εν τάχει διότι κανείς δεν ξέρει πότε θα πεθάνει.

Παρόλο που βλέπουμε όλα τα παραπάνω, δηλαδή ενώ κανείς δεν θεωρεί τον Άγιο Θεό, ενώ ο προσευχόμενος για άλλον είναι μεσίτης, ενώ η Εκκλησία φυλάει ακόμη και την λέξη μεσίτης, οι αιρετικοί υποστηρίζουν ότι καταργούμε τον μόνο μεσίτη !

Στο ίδιο ακριβώς σημείο η Εκκλησία επεξηγεί στα πάντα, δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε κάπου αλλού ώστε να ερμηνευθεί κάτι. Στον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο διαβάζουμε το εξής τροπάριο Τῇ Θεοτόκῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν, ἁμαρτωλοὶ καὶ ταπεινοί, καὶ προσπέσωμεν ἐν μετανοίᾳ, κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς· Δέσποινα, βοήθησον ἐφ' ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα, σπεῦσον ἀπολλύμεθα ὑπὸ πλήθους πταισμάτων, μὴ ἀποστρέψῃς σοὺς δούλους κενούς· σὲ γὰρ καὶ μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα.

Παρατηρούμε ότι γίνεται αρχή με το Τῇ Θεοτόκῳ και όχι με "τη Θεά προσδράμωμεν". Αυτό αμέσως γκρεμίζει τις αιρετικές ανόητες συκοφαντίες ενώ μας καταδεικνύει ότι οτιδήποτε ακολουθεί στο τροπάριο είναι με την σχετική έννοια. Δηλαδή λέγοντας τῇ Θεοτόκῳ εννοούμε την μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς ἐμέ, εδώ ομιλεί το Άγιο Πνεύμα. Μήτηρ τοῦ Κυρίου, Κυριομήτωρ ή αλλιώς Θεο-τόκος. Βλέπουμε την Παναγία ως την γυναίκα που γέννησε τον Θεό, την γυναίκα η οποία αναφέρεται στην Γέννεση 3,15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς·. Κατ' επέκταση την θεωρούμε: αφενός άνθρωπο, άρα ότι λέγεται είναι με την σχετική έννοια, αφετέρου ότι βρίσκεται σε μέγιστο πνευματικό ύψος αφού ο Θεός εκλέγει πάντοτε τον άξιο. Έτσι ζητούμε την μεσιτεία ανθρώπου δικαίου του οποίου ισχύει πολύ η δέηση. Η δε φράση μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα αναφέρεται σε αντίθεση με την ελπίδα στα γήινα. Δηλαδή είναι η μόνη μας πραγματική ελπίδα αφού όλες οι ελπίδες που αποθέτουμε στα γήινα δεν προσφέρουν σωτηρία για αυτό λέει ἐν μετανοίᾳ μα και σπεῦσον ἀπολλύμεθα ὑπὸ πλήθους πταισμάτων. Μετανιώνουμε ἐν μετανοίᾳ που αποθέσαμε την ελπίδα στα γήινα, για αυτό τον λόγο υπάρχουν και τα πλήθη πταισμάτων, έτσι επειδή αποθέσαμε την ελπίδα στα Γήινα ἀπολλύμεθα, χανόμαστε και παρακαλούμε την Θεοτόκο, όχι τη Θεά, να βοηθήσει την κατάσταση στην οποία έχουμε φέρει τον εαυτό μας. Είναι πασιφανές ότι οι αιρετικοί επιδίδονται συνεχώς στην προσφιλή σε αυτούς μέθοδο της συκοφάντησης, μάλιστα του ανόητου είδους αυτής. Οι κατηγορίες τους είναι μεγάλες σατανικές συκοφαντίες.

Οι άγιοι έχουν πληροφόρηση από το Πνεύμα στην γη

αυτή συνεχίζεται και στον ουρανό

[η επί Γης υπερφυσική πληροφόρηση από το Άγιο Πνεύμα]

Είδαμε το περιστατικό του Ανανία με την υπερφυσική πληροφόρηση, ας δούμε ότι αυτή η πληροφόρηση εξ Αγίου Πνεύματος υπήρχε πάντοτε, φυσικά δεν είναι χάριν εντυπωσιασμού και επιδείξεως αλλά για ψυχωφελή σκοπό προς σωτηρία ψυχών. Έτσι επειδή ο Θεός όρισε να βοηθάει ο ένας τον άλλον στον δρόμο προς την σωτηρία όχι μόνο θα πληροφορεί όταν οι εν τω ουρανώ προσεύχονται για εμάς αλλά και μόνος του θα πληροφορεί, όπως έγινε στον Ανανία ή στον Μωυσή και σε τόσους άλλους, ώστε έπειτα η πληροφορία να γίνει απαρχή μεσιτείας. Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε καὶ ὁ βασιλεὺς Συρίας ἦν πολεμῶν ἐν Ἰσραὴλ καὶ ἐβουλεύσατο πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ λέγων· εἰς τὸν τόπον τόνδε τινὰ ἐλμωνὶ παρεμβαλῶ. καὶ ἀπέστειλεν Ἑλισαιὲ πρὸς τὸν βασιλέα Ἰσραὴλ λέγων· φύλαξαι μὴ παρελθεῖν ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ὅτι ἐκεῖ Συρία κέκρυπται. καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸν τόπον, ὃν εἶπεν αὐτῷ Ἑλισαιέ, καὶ ἐφυλάξατο ἐκεῖθεν οὐ μίαν οὐδὲ δύο.καὶ ἐξεκινήθη ἡ ψυχὴ βασιλέως Συρίας περὶ τοῦ λόγου τούτου, καὶ ἐκάλεσε τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· οὐκ ἀναγγελεῖτέ μοι τίς προδίδωσί με βασιλεῖ Ἰσραήλ;καὶ εἶπεν εἷς τῶν παίδων αὐτοῦ· οὐχί κύριέ μου βασιλεῦ, ὅτι Ἑλισαιὲ ὁ προφήτης ὁ ἐν Ἰσραὴλ ἀναγγέλλει τῷ βασιλεῖ Ἰσραὴλ πάντας τοὺς λόγους, οὓς ἐὰν λαλήσῃς ἐν τῷ ταμιείῳ τοῦ κοιτῶνός σου. Δ Βασ. 6,8-12.

Κατά την εποχή εκείνη ο βασιλειάς της Συρίας βρισκόταν σε πόλεμο εναντίον του Ισραηλιτικού λαού. Έκανε σύσκεψη με τους δικούς του και είπε, θα στήσω ενέδρα εναντίων των Ισραηλιτών. Ο Ελισαίος τότε έστειλε προς τον βασιλιά του Ισραήλ άνθρωπο και του είπε, πρόσεξε να μη περάσεις από τον τόπο εκείνο διότι οι Σύριοι έχουν στήσει εκεί ενέδρα. Ο Ισραηλίτης βασιλιάς έστελνε τους ανθρώπους σε μέρη όμως αυτοί απέφυγαν ούτε μία ούτε δύο αλλά επανειλημμένως να περάσουν από εκεί. Νευρίασε τότε ο Σύριος βασιλιάς και κάλεσε τους δικούς του λέγοντας, δεν θα μου φανερώσετε λοιπόν τον προδότη; Ένας από τους ανθρώπους του είπε, κύριε μου και βασιλιά κανένας από εμάς δεν σε προδίδει, αλλά ο Ελισαίος ο οποίος βρίσκεται μεταξύ των Ισραηλιτών καθιστά γνωστά στον βασιλέα των Ισραηλιτών όλα τα λόγια που εσύ λες ακόμη και αν τα λες στο πιο απόμερο δωμάτιο. Ας δούμε και άλλο περιστατικό πε΄ρι υπερφυσικής πληροφόρησης αγίων καὶ αὐτὸς εἰσῆλθε καὶ παρεστήκει πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ· καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἑλισαιέ· πόθεν, Γιεζί; καὶ εἶπε Γιεζί· οὐ πεπόρευται ὁ δοῦλός σου ἔνθα καὶ ἔνθα καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν Ἑλισαιέ· οὐχὶ ἡ καρδία μου ἐπορεύθη μετὰ σοῦ, ὅτε ἐπέστεψεν ὁ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς συναντήν σοι; καὶ νῦν ἔλαβες τὸ ἀργύριον, καὶ νῦν ἔλαβες τὰ ἱμάτια καὶ ἐλαιῶνας καὶ ἀμπελῶνας καὶ πρόβατα καὶ βόας καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας· Δ Βασ. 5,25-26.

Δηλαδή, κατόπιν ο Γιεζί ο υποτακτικός του προφήτης Ελισαίου μπήκε στο σπίτι που ήταν ο Ελισαίος. Ο Ελισαίος τον ρώτησε, από που έρχεσαι; Ο Γιεζί απάντησε ο δούλος σου εδώ είναι, δεν πήγε εδώ και εκεί. Είπε τότε προς αυτόν ο Ελισαίος, νομίζεις ότι το μάτι της ψυχής μου δεν σε παρακολούθησε όταν ο Νεεμάν επέστρεψε από το άρμα του για να σε συναντήσει; Πήρες λοιπόν τις δύο στολές, πήρες και το αργύριο, ώστε με τα χρήματα αυτά να αγοράσεις ελαιώνες, αμπελώνες, πρόβατα, βόδια, δούλους και δούλες.
Ο προφήτης γνωρίζει με πληροφόρηση από το Άγιο Πνεύμα την πονηριά του Γιεζί.
Ο Ελισαίος είχε θεραπεύσει από λέπρα τον Νεεμάν ο οποίος ήταν Σύριος αξιωματούχος. Από ευγνωμοσύνη ο Νεεμάν προσέφερε χρήματα στον Ελισαίο αλλά ο προφήτης αρνήθηκε. Ο Γιεζί όμως ήθελε να βγάλει λεφτά στην πλάτη του προφήτη, έτσι πήγε λίγο αργότερα και είπε στον Νεεμάν ότι ο προφήτης τελικά ήθελε κάποια χρήματα. Για να γίνει πιο πιστευτός, διότι ο Νεεμάν μάλλον ήξερε τι εστί αληθινός προφήτης, είπε ότι δεν τα ήθελε τα λεφτά ο Ελισαίος για τον ίδιο αλλά για να βοηθήσει δύο νέους.

Η πραγματικότητα όμως ήταν ότι ο πονηρός Γιεζί ήθελε τα λεφτά για τον εαυτό του.
Ο Νεεμάν πίστεψε την ψευτιά και του έδωσε τα διπλά από ότι ζήτησε αλλά όπως είδαμε ο προφήτης δια Αγίου Πνεύματος γνωρίζει όλα όσα έγιναν και ου μυκτηρίζεται, δεν κοροϊδεύεται, όπως δεν κοροϊδεύεται και ο Θεός μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· (εξαπατάται), ενώ ο προφήτης ρωτάει τον Γιεζί "από πού έρχεσαι;" πόθεν, Γιεζί; ακριβώς όπως ο Θεός έκανε με τον Διάβολο, καὶ εἶπεν ὁ Κύριος τῷ διαβόλῳ· πόθεν παραγέγονας; Είναι Χριστοποιημένοι οι Άγιοι.
[οι άγιοι Χριστοποιημένοι, γνωρίζουν κρυφά γεγονότα ακόμη και σκέψεις]

Γνωρίζει ο προφήτης όχι μόνο τις φανερές πράξεις αλλά ακόμη και τις κρυφές σκέψεις του υποτακτικού, δηλαδή τι ήθελε να αγοράσει με τα λεφτά, μέθεξη Αγίου Πνεύματος έχουν οι Άγιοι. Ακτημοσύνη, θαυματουργικό χάρισμα, διορατικό χάρισμα. Με τους γνωστούς γέροντες των ημερών μας κατά νου, καταλαβαίνετε εύκολα που είναι η αλήθεια και που έχουν συνέχεια οι προφήτες. Ο απόστολος Πέτρος, λέει Ἁνανία, διατί ἐπλήρωσεν ὁ σατανᾶς τὴν καρδίαν σου ψεύσασθαί σε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ νοσφίσασθαι ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου; Εξ Αγίου Πνεύματος ο Πέτρος πληροφορείται για το ψέμα του Ανανία.
Ξανά ο Πέτρος λέγει δίκαιον δὲ ἡγοῦμαι, ἐφ' ὅσον εἰμὶ ἐν τούτῳ τῷ σκηνώματι, διεγείρειν ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει, εἰδὼς ὅτι ταχινή ἐστιν ἡ ἀπόθεσις τοῦ σκηνώματός μου, καθὼς καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήλωσέ μοι σπουδάσω δὲ καὶ ἑκάστοτε ἔχειν ὑμᾶς μετὰ τὴν ἐμὴν ἔξοδον τὴν τούτων μνήμην ποιεῖσθαι. Ο Πέτρος έχει πληροφορία από τον Χριστό ότι πρόκειται να πεθάνει και τους λέει, μην αποθαρρύνεστε, σας υπόσχομαι ότι θα φροντίζω και μετά τον θάνατό μου να σας υπενθυμίζω ότι μέχρι τώρα σας έχω διδάξει. Οι επιστολές Α' και Β' Πέτρου διαβάζονται σε λίγα λεπτά. Θα ήταν παράδοξο να λέει ότι θα φροντίσω να γράψω πολλές φορές αυτά τα λίγα και να τα στείλω στις Εκκλησίες ή να λέει αυτά σας έλεγα τόσα χρόνια, θα τα γράψω κιόλας. Εδώ λέει και από ψηλά θα φροντίζω να τα θυμάστε και εκεί ψηλά παραμένω απόστολος φροντίζοντας το ποίμνιο. Λίγο παρακάτω στην ίδια επιστολή διαβάζουμε, οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι. Β' Πετρ. 1,21
Φερόμενοι, δηλαδή οδηγούμενοι, από το Άγιο Πνεύμα.
[οι Άγιοι φέρονται από το Πνεύμα και στην άλλη ζωή, άρα όπως οι επί Γης και αυτοί συμπάσχουν και ενδιαφέρονται για την σωτηρία των αδελφών]

Αυτοί όλοι οι Άγιοι άνθρωποι που είδαμε είχαν κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα και γνώριζαν γεγονότα χωρίς να τα έχουν δει ή να τα έχουν μάθει από άλλους.
Όλοι οι Άγιοι μετέχουν στο ίδιο Άγιο Πνεύμα όπως λέγει ο απόστολος εἴ τις οὖν παράκλησις ἐν Χριστῷ, εἴ τι παραμύθιον ἀγάπης, εἴ τις κοινωνία Πνεύματος, εἴ τις σπλάγχνα καὶ οἰκτιρμοί. Αν λοιπόν Φιλιππήσιοι θέλετε να με παρηγορήσετε τώρα που βρίσκομαι φυλακισμένος και δέσμιος, εάν επιθυμείτε με την αγάπη σας να με παρηγορήσετε στην θλίψη μου, εάν μετέχετε στο ίδιο Άγιο Πνεύμα που μετέχω και εγώ, εάν έχετε σπλάγχνα καλοσύνης και οικτιρμούς και με συμπονάτε για όσα τώρα πάσχω. Οι Χριστιανοί είναι σαν μια ψυχή και μια καρδιά επιζητώντας το συμφέρον των άλλων μὴ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοπεῖτε, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέρων ἕκαστος, επιζητούν φυσικά το συμφέρον ως προς την σωτηρία της ψυχής. Άραγε μόλις πάνε στον ουρανό αρχίζουν και επιδιώκουν το ατομικό τους συμφέρον και κάθονται αδρανείς απολαμβάνοντας τον Παράδεισο;
Όχι και εκεί είναι ένα σώμα μέτοχοι του ιδίου Αγίου Πνεύματος και εκεί επιζητούν το συμφέρον των αδελφών και εκεί έχουν την αγάπη προς τους άλλους όπως είχε και έχει ο Χριστός. Αυτός που αρνείται ότι οι Άγιοι που βρίσκονται στον ουρανό γνωρίζουν και βοηθούν όχι μόνο αφαιρεί από αυτούς το Άγιο Πνεύμα αλλά αφαιρεί και την αγάπη.
Εάν ο Κύριος από αγάπη προς το πλάσμα του έλαβε δούλου μορφή, άραγε οι Άγιοι δεν θα λαμβάνουν μορφή δούλου, δηλαδή βοηθού, αλλά θα κάθονται στην μακαριότητά τους τὰ ἑαυτῶν ζητοῦσιν; Δεν θα μετέχουν στον αγώνα εφόσον αυτός μαίνεται ακόμη;

[η πληροφόρηση όχι μόνο συνεχίζει να υπάρχει στον ουρανό αλλά αυξάνεται]
Στην Γη παρότι βλέπουν δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι μπορούν και γνωρίζουν γεγονότα. Όταν τελειώσουν τον καλό αγώνα και έχουν πια οριστική κοινωνία, πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· με το Άγιο Πνεύμα, δεν θα γνωρίζουν γεγονότα τα οποία γίνονται επί γης;
Στον ουρανό που έχουν μεγαλύτερη κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα και οι Άγιοι πορεύονται συνέχεια προς τον Θεό, δεν θα έχουμε γνώση γεγονότων ώστε να υπάρξει ψυχωφελές αποτέλεσμα; Βεβαίως ναι, ὅταν δὲ ἔλθη τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται.

[οι αιρετικοί υπό τις οδηγίες Σατάν καταργούν την επαγγελία Θεού,

κάνουν τους Αγίους μη κοινωνούς Θείας φύσεως]
Οι Χριστιανοί ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης. Εδώ ο απόστολος λέει, η ζωή της αγιότητας είναι ωφέλιμη σε όλα και στο σώμα και στο πνεύμα, όχι όπως την γυμναστική που είναι ωφέλιμη μόνο στο σώμα, διότι υπόσχεται και προσφέρει αγαθά όχι μόνο στην παρούσα αλλά και στην αιώνια ζωή. Τώρα η πνευματική υπόσχεση, επαγγελία, είναι η ίδια με την μέλλουσα. Η διαφορά έγκειται στο ότι τότε θα είναι πρόσωπον προς πρόσωπον ενώ τώρα είναι δι εσόπτρου εν αινίγματι. Οι επαγγελίες είναι ότι ο άνθρωπος θα γίνει κοινωνός Θείας φύσεως, μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως. Από τώρα ο ευσεβής Χριστιανός είναι κοινωνός Θείας φύσεως, είναι υιός Θεού, είναι υιός της αναστάσεως, είναι ισάγγελος. Τώρα βοηθάει με φυσική παρέμβαση, με προσευχή προς τον Θεό, με το να μιλάει για τον Χριστό στους αδελφούς. Από τον ουρανό βοηθάει ξανά με παρέμβαση, με προσευχή προς τον Θεό, με θαυματουργία η οποία μιλάει για τον Χριστό στους αδελφούς και δεν είναι μαντρωμένος σε έναν ΚαινοΔιαθηκικό Άδη όπως θα γινόταν όταν δεν είχε έλθει το Πνεύμα οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη ή όπως θα γινόταν αν αυτοί δεν ήταν άγιοι. Αν εδώ είναι κοινωνός Θείας φύσεως ἐκ μέρους και γνωρίζει γεγονότα, στον ουρανό όπου το ἐκ μέρους καταργηθήσεται δεν θα γνωρίζει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό; Βεβαιότατα.

Οι αιρετικοί όμως αφαιρούν τον Θεό από τους Αγίους, τους κάνουν σάρκες.
[όπως οι επί γης όμοια και οι εν τω ουρανώ είναι ισάγγελοι, έτσι μαζί με τους αγγέλους διακονούν τους μέλλοντας κληρονομείν την σωτηρίαν]

Οι Χριστιανοί ισάγγελοι εισί και υιοί εισί του Θεού, της αναστάσεως υιοί όντες, δηλαδή, είναι ισάγγελοι και γιοί του Θεού, γιοί της αναστάσεως, αλλά είναι και κοινωνοί Θείας φύσεως, θείας κοινωνοὶ φύσεως. Όλα αυτά ξεκινάνε από τώρα όχι κάποια στιγμή στο μέλλον. Οι Χριστιανοί έχουν λάβει την υιοθεσία από τώρα. Από τώρα λέγουν Πάτερ ημών, από τώρα είναι ίσοι με τους αγγέλους, από τώρα είναι παιδιά της Ανάστασης, αυτή τους έδωσε την υιοθεσία, την αναγέννηση, την σωτηρία. Είναι ίσοι όχι μόνο γιατί ζουν από εδώ τον αγγελικό βίο χωρίς να διαπράττουν πορνείες, κλοπές, αδικίες, αλλά είναι και ισάγγελοι διότι αναλαμβάνουν και αυτοί το άγιο έργο των αγγέλων γινόμενοι διάκονοι των αδελφών τους, διάκονοι, βοηθοί δηλαδή, οὐχὶ πάντες εἰσὶν λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;
Βοηθοί και στην επίγεια ζωή αλλά και στην μετά ζωή. Όχι μόνο είναι εἰς διακονίαν, δηλαδή βοηθοί, αλλά κακοπαθούν διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν ώστε να τους οδηγήσουν στον Κύριο, σε τέτοιο μέγεθος φτάνει η διακονία τους. Καὶ ἃ ἤκουσας παρ᾿ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι, σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ. Β Τιμ. 2,-3 Αυτά που έχεις ακούσει από εμένα παρουσία πολλών μαρτύρων, αυτά να διδάξεις ως θησαυρό σε πιστούς, οι οποίοι θα είναι ικανοί και άλλους να διδάξουν τις αλήθειες του Ευαγγελίου. Εσύ λοιπόν κακοπάθησε σαν καλός στρατιώτης του Ιησού Χριστού.
Κοινωνός Θείας φύσεως είναι ο Χριστιανός εδώ αλλά και στον ουρανό. Έτσι το Άγιο Πνεύμα όχι μόνο τον οδηγεί, αφού δεν θα σταματήσουμε ποτέ να προχωράμε προς τον Θεό, αλλά και τον πληροφορεί. Αυτή η ιδιότητα, να γνωρίζουν χωρίς να είναι εκεί ή να έχουν δει, δεν χάνεται από τους Χριστιανούς διότι ο πιστός προχωρεί και δεν γυρνάει πίσω, αυξάνεται η χάρις και δεν ελαττώνεται. Όραμα διὰ τῆς νυκτὸς ὤφθη τῷ Παύλῳ· ἀνήρ τις ἦν Μακεδὼν ἑστώς. Αυτή η πληροφόρηση των ικεσιών προς βοήθεια όχι μόνο δεν εξαφανίζεται στον ουρανό αλλά αυξάνεται. Στον ουρανό συνεχίζει ο πιστός να είναι μέλος του σώματος Χριστού, συνεχίζει να είναι Χριστοποιημένος και να ενδιαφέρεται για τους επί γης και να τους βοηθάει. Είναι κοινωνός Θείας φύσεως και αυτό συνεπάγεται υπερφυσικά χαρίσματα. Αυτή η πληροφόρηση είναι εντός του Θεϊκού σχεδίου και πάντοτε παρούσα διότι αν η πληροφόρηση των μελλόντων αγαθών έχει σκοπό την ενίσχυση τότε υπάρχει απαραιτήτως πληροφόρηση ώστε αυτά να αποκτηθούν διότι το δεύτερο είναι ανώτερο από το πρώτο. Όποιος έχει εμπειρία μπορεί να βεβαιώσει ότι οι άγιοι όχι μόνο ακούν και βοηθούν αλλά γνωρίζουν πρωτύτερα από εμάς τα γεγονότα και μας βοηθούν πριν καν το ζητήσουμε. Όχι μόνο η ψυχή των αγίων αλλά ακόμη και τα λείψανα τους που μένουν στην Γη έχουν την χάρη του Αγίου Πνεύματος τελώντας υπερφυσικά σημεία, για αυτό πολλές φορές εκπέμπουν άρρητη ευωδία και μοσχοβολούν και θαυματουργούν. Για αυτό τα λείψανα του προφήτη Ελισαίου ανέστησε νεκρό, ἥψατο τῶν ὀστέων Ἑλισαιὲ καὶ ἔζησε καὶ ἀνέστη ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ Δ Βασ. 13,21. Στον Άγιο η άκτιστη χάρη εφόσον βρίσκεται στο λείψανο πόσο μάλλον θα βρίσκεται στην ψυχή, άρα έχουν πληροφόρηση, τελούν θαύματα και επιπλέον είναι άξιοι προσκύνησης οι άγιοι είτε εν ζωή είτε έχουμε μόνο τα λείψανα τους.

[η πληροφόρηση των αγίων στην Γη ή στον ουρανό είναι μέσο σωτηρίας, οι αιρετικοί το αρνούνται προς σωτηρία αλλά το παραδέχονται προς κολασμό]

Ας δούμε τώρα κάτι από την Α' προς Κορινθίους επιστολή ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν ἡμῖν δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ· τὸ γὰρ Πνεῦμα πάντα ἐρευνᾷ, καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ. Α' Κορινθ. 2,10 Δηλαδή, εκείνα που έχει ετοιμάσει ο Θεός από καταβολής κόσμου για αυτούς που τον αγαπούν είναι τέτοια, τα οποία μάτι δεν είδε ποτέ και αυτί δεν έχει ακούσει και ανθρώπινος νους δεν έχει φαντασθεί. Σε εμάς όμως φανέρωσε αυτά ο Θεός με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Διότι το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει τα πάντα, ερευνά και αυτά τα άπειρα βάθη του Θεού και είναι σε θέση να μεταδώσει, όσον χωράει στην ανθρώπινη διάνοια, τα μεγαλεία του Θεού. Ξανά εδώ έχουμε πληροφόρηση εξ Αγίου Πνεύματος. ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν ἡμῖν δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ Πνεύματος η πληροφόρηση για τα μέλλοντα αγαθά υπαγορεύει πληροφόρηση για πράγματα και πράξεις που θα οδηγήσουν σε αυτά διότι η μια πληροφόρηση έχει σκοπό την ενίσχυση ενώ η άλλη την απόκτηση αυτών, φυσικά ανώτερο είναι το δεύτερο. Είδαμε πριν ότι ο Αβραάμ έχει στον ουρανό πληροφόρηση όχι μόνο για την επίγεια θεώρηση πραγμάτων που είχε ο πλούσιος αλλά και για την ψυχική κατάσταση των αδελφών του και για το επίγειο μέλλον τους, δεν θα πίστευαν ούτε αργότερα στον χρόνο από το θαύμα. Δηλαδή η πληροφόρηση που έχουν οι Άγιοι εντάσσεται στο σχέδιο Θεού προς σωτηρία μας. Η υπερφυσική πληροφόρηση του Ελισαίου του Παύλου και όλων των επί Γης αγίων είναι μέσο σωτηρίας αυτή συνεχίζεται και στον ουρανό. Οι κλητοί του Αρνίου όπως θα δούμε να αποκαλούνται έχουν στην φαρέτρα των όπλων τους την υπερφυσική πληροφόρηση. Στην αντίθετη πλευρά από τους υιούς της Αναστάσεως, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, οι γιοί της απωλείας μαζί με τους δαίμονες και τον "αντίθετο" ὁ ἀντικείμενος Διάβολο προσπαθούν η υπερφυσική πληροφόρηση να γίνει αιτία απωλείας. Επί παραδείγματι ως πνεύματα μπορούν να ακούσουν γεγονότα που σχεδιάζονται ή γεγονότα που γίνονται πολύ μακριά και έπειτα ή να τα αποκαλύψουν ή με αστραπιαία ταχύτητα να τα παρουσιάσουν σε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει επισκεφθεί κάποιο μέντιουμ ώστε αυτή η γνώση να γίνει αιτία απωλείας. Δηλαδή αρχικά να δώσει εμπιστοσύνη ο άνθρωπος και έπειτα το μέντιουμ να γίνει ο οδηγός του. Ο Διάβολος μιμείται το γνήσιο, εν προκειμένω την πληροφόρηση εκ Πνεύματος που έχουν οι άγιοι είτε για γεγονότα είτε για το μέλλον. Οι αιρετικοί θεωρούν ότι στην άλλη ζωή υπάρχει το κίβδηλο αλλά όχι το γνήσιο, θεωρούν ότι ο Διάβολος μιμείται το γνήσιο αλλά όμως το γνήσιο δεν υπάρχει. Για να υπάρχει όμως αυτή η συνολική απάτη από τον Διάβολο, πρέπει να υπάρχει και το γνήσιο. Δηλαδή υπάρχει η γνήσια πληροφόρηση, η γνήσια μεταφορά των αγίων εν ριπή οφθαλμού σε μέρη και λοιπά. Όπως θα δούμε αργότερα, οι άγιοι για να είναι στην πολεμική πομπή Χριστού πολεμήσουσι -- νικήσει ο οποίος εξήλθε ίνα νικήσει και σώσει, απαραιτήτως θα κατέχουν ως ένα από τα όπλα τους σε αυτήν την μάχη και την υπερφυσική πληροφόρηση εφόσον αυτή είναι μέσον σωτηρίας.

Οι εν τω ουρανώ δεν είναι σε κώμα
γνωρίζουν τα επί γης προσεύχονται και πρεσβεύουν

[μαρτυρία του οράματος Ονία]

Στην Γραφή μαρτυρία δέησης κεκοιμημένου προς τον Θεό υπάρχει στο Β' Μακκαβαίων 15,12 το οποίο βρίσκεται εντός της μεταφράσεως των Ο', Εβδομήκοντα, τουτέστιν περιέχεται στα βιβλία που αυτοί μετέφρασαν. Την ἦν δὲ ἡ τούτου θεωρία τοιάδε· Ὀνίαν τὸν γενόμενον ἀρχιερέα ἄνδρα καλὸν καὶ ἀγαθόν, αἰδήμονα μὲν τὴν ἀπάντησιν, πρᾷον δὲ τὸν τρόπον καὶ λαλιὰν προϊέμενον πρεπόντως καὶ ἐκ παιδὸς ἐκμεμελητηκότα πάντα τὰ τῆς ἀρετῆς οἰκεῖα, τοῦτον τὰς χεῖρας προτείναντα κατεύχεσθαι τῷ παντὶ τῶν Ἰουδαίων συστήματι. Στον Ιούδα Μακκαβαίο εμφανίζονται ο προφήτης Ιερεμίας και ο Ονίας ο οποίος ήταν αρχιερέας και κεκοιμημένος, τον είχαν σκοτώσει. Ο Ονίας εμφανίζεται "με υψωμένα χέρια να προσεύχεται για όλους τους Ιουδαίους" και έπειτα να λέει για τον Ιερεμία ότι προσεύχεται για τους αδελφούς του διότι πολύ τους αγαπάει, ἀποκριθέντα δὲ τὸν Ὀνίαν εἰπεῖν· ὁ φιλάδελφος οὗτός ἐστιν ὁ πολλὰ προσευχόμενος περὶ τοῦ λαοῦ καὶ τῆς ἁγίας πόλεως Ἱερεμίας ὁ τοῦ Θεοῦ προφήτης. Ο Ονίας είπε στον Ιούδα, ο προφήτης Ιερεμίας αγαπάει πολύ τους αδελφούς του και προσεύχεται θερμά για τον λαό αυτόν και την Ιερουσαλήμ προς τον Θεό. Βλέπουμε ξανά ότι αιτία των προσευχών είναι η αγάπη.
[χωρίο Αποκ. 6,9-10]

Στο Αποκάλυψη 6,9-10 διαβάζουμε Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ ἀρνίου ἣν εἶχον· καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς; καὶ ἐδόθη αὐτοῖς ἑκάστῳ στολὴ λευκή, καὶ ἐῤῥέθη αὐτοῖς ἵνα ἀναπαύσωνται ἔτι χρόνον μικρόν, ἕως πληρώσωσι καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ μέλλοντες ἀποκτέννεσθαι ὡς καὶ αὐτοί. Οι ομιλούντες στο χωρίο γνωρίζουν τι γίνεται επί γης και από τον μεγάλο διωγμό και την αγωνία για τους αδελφούς τους ζητούν από τον Κύριο να επέμβει και να σταματήσει την δίωξη της Εκκλησίας. Δεν φωνάζουν στον Κύριο για εκδίκηση διότι αυτό δεν συνάδει με το Χριστιανικό σκεπτικό ενώ επιπλέον είναι αυθάδεια προς τον Θεό. Αυτό τους ενδιαφέρει; η εκδίκηση και φωνάζουν μάλιστα για αυτήν; Όσο ήταν στην Γη είχαν προσωπείο και τώρα εκδηλώθηκαν; Φυσικά και όχι. Η γνώση της συνεχιζόμενης άγριας δίωξης των εν τη Γη αδελφών από τους οπαδούς του Αντιχρίστου και τον ίδιο είναι η αιτία της φωνής μεγάλης και όχι εφόσον δεν γνωρίζουν αιτία είναι η μεγάλη θέληση τους, η μεγάλη δίψα τους, για εκδίκηση. Ο Κύριος επάνω στον σταυρό είπε άφες αυτοίς φυσικά για να είναι αυτοί μαζί με το Αρνίον που σφάχτηκε χωρίς να μιλάει θα κάνουν και θα λένε το ίδιο. Δηλαδή θα λένε άφες αυτοίς και όχι χτύπησε αυτοίς.
Γνωρίζουν λοιπόν και η φωνή μεγάλη είναι το ενδιαφέρον τους, άρα έχουν γνώση επίγειων γεγονότων και πονάνε για τους αδελφούς ζητώντας την γρήγορη επέμβαση του Κυρίου. Άρα σε αυτό το χωρίο έχουμε όχι μόνο την γνώση των επίγειων καταστάσεων αλλά και εμφανέστατη την μεσιτεία των αγίων. Οι αιρετικοί ισχυρίζονται ότι ο Κύριος τους λέει να αναπαυθούν, δηλαδή υποστηρίζουν ότι τους λέει να ξεκουραστούν, έτσι προφανώς η λευκή ρόμπα που τους δόθηκε είναι για την άνεση τους στον πνευματικό ύπνο. Αυτά είναι ανοησίες και μόνο σε κωμική θέση φέρνουν τους αιρετικούς οι απόπειρες απόδρασης από τα δύσκολα που τους βάζει η Γραφή. Αφενός το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, δηλαδή οι εν τω ουρανώ γνωρίζουν και πρεσβεύουν και αφετέρου αυτοί θα αναπαυθούν για το συγκεκριμένο αίτημα όχι θα πέσουν στο εξής σε λήθη. Για το συγκεκριμένο αίτημα το οποίο μάλιστα λαμβάνει απάντηση είναι αυτή η φράση. Η απάντηση είναι περιμένετε λίγο. Μάλιστα η στην πράξη απάντηση που τους δίδεται πριν την λεκτική, δηλαδή ο λευκός χιτώνας, είναι διότι ο Χριστός τους ακούει και απαντά δεν αργώ, θα επέμβω σύντομα. Λευκό χιτώνα θα φορέσουν οι νικητές, άρα εφόσον τους δίδεται σημαίνει ότι ο Χριστός ακούει το αίτημα και απαντά, δεν αργώ. Ο Χριστός με έργα απαντά στο αίτημα, ομοίως γίνεται και σε όλα τα αιτήματα, ο Χριστός αμέσως απαντάει αναλόγως στο αίτημα. Όπως οι συγκεκριμένοι, ομοίως και όλοι οι εν των ουρανώ όλων των αιώνων, εκφέρουν αίτημα επεμβάσεως Χριστού για τους αδελφούς κάθε εποχής οι οποίοι αδικούνται ή βασανίζονται από τους προδρόμους Αντιχρίστου.
[χωρίο Αποκ. 5,8]

Ας δούμε άλλο χωρίο από την Αποκάλυψη, κεφάλαιο 5 στίχος 8 καὶ ὅτε ἔλαβε τὸ βιβλίον, τὰ τέσσαρα ζῷα καὶ οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, ἔχοντες ἕκαστος κιθάραν καὶ φιάλας χρυσᾶς γεμούσας θυμιαμάτων, αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων·. Οι 24 πρεσβύτεροι υμνούν το Αρνίον, ο κάθε ένας έχει κιθάρα, σημαίνει τον ύμνο και την δοξολογία, ενώ κρατάει φιάλες χρυσές γεμάτες από θυμίαμα που είναι οι προσευχές των αγίων. Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι οι προσευχές μεταφέρονται από τους 24 πρεσβύτερους στον Θεό. Φυσικά ο Θεός όχι απλά δεν έχει ανάγκη μεταφοράς και παράδοσης προσευχών αλλά γνωρίζει τις προσευχές που μεταφέρουν οι πρεσβύτεροι πριν καν τις εκφέρουν αυτοί που τις ανέπεμψαν, οπότε ξανά εδώ έχουμε να διδάσκει ο Χριστός τους μεσίτες στον ουρανό. Παρατηρούμε ότι δεν κρατούν τις προσευχές τους μόνο, ούτε τις προσευχές μερικών Αγίων, αλλά όλων των αγίων. Εκείνος που τους έχει τοποθετήσει σε αυτήν την θέση είναι ο Χριστός, άρα δεν σημαίνει ότι απεκδύεται την μεσιτεία του όταν αυτοί προσφέρουν τις προσευχές, ούτε εφόσον αυτοί φέρνουν τις προσευχές σημαίνει ότι λαμβάνουν την τιμή αντί του Θεού όπως λένε οι αιρετικοί όταν ακούν ότι ζητούμε την μεσιτεία των αγίων. Η δόξα ανήκει στον Θεό αλλά όπως βλέπουμε υπάρχουν και οι σχετικοί μεσίτες. Οι πρεσβύτεροι που φέρνουν τις προσευχές των αγίων λένε ότι η δόξα ανήκει στον Θεό, άρα δεν αφαιρείται η δόξα στον Θεό όταν κάποιος άλλος προσφέρει προσευχές υπέρ μας, καὶ εἶδον καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ἀγγέλων πολλῶν κύκλῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν ζῴων καὶ τῶν πρεσβυτέρων .... τῷ ἀρνίῳ ἡ εὐλογία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

[στην Αποκάλυψη έχουμε την λέξη προσευχαῖς ώστε με αυτό να διδαχθούμε την μεσιτεία των αγίων που βρίσκονται στον ουρανό]

Το κείμενο γράφει οι προσευχές των Αγίων και όχι οι δοξολογίες των Αγίων οι οποίοι είναι στον ουρανό και τώρα απλώς ευχαριστούν ή απλώς δοξάζουν. Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτὸν χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλά, ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἀνέβη ὁ καπνὸς τῶν θυμιαμάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Αποκ. 8,3-4. Καὶ ὅτε ἔλαβε τὸ βιβλίον, τὰ τέσσαρα ζῷα καὶ οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, ἔχοντες ἕκαστος κιθάραν καὶ φιάλας χρυσᾶς γεμούσας θυμιαμάτων, αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων·. Αποκ. 5,8 Οπότε με την λέξη προσευχαῖς εννοούνται προσευχές οι οποίες περιέχουν δοξολογία ικεσίες και ευχαριστία. Αυτός είναι ο λόγος που ενώνονται με των εν τω ουρανό, ειδάλλως ανόμοια πράγματα δεν ενώνονται. Η κάθε προσευχή για να είναι αρεστή στον Κύριο πρέπει απαραιτήτως να περιέχει δοξολογία ευχαριστία και ικεσία. Χωρίς αυτά δεν νοείται ούτε και έχει ύπαρξη η προσευχή. Δοξολογία διότι δοξάζει τον Κύριο. Ευχαριστία διότι ευχαριστεί τον Κύριο για όλες τις δωρεές, υλικές και πνευματικές. Ικεσία υπέρ εαυτού και αλλήλων, με αυτό ο άνθρωπος εκζητεί την Θεία βοήθεια δείχνοντας αφενός ότι έχει οδηγό στην θέωση τον Θεό και όχι τον εαυτό όπως έγινε στην Πτώση και αφετέρου δείχνει ότι ενδιαφέρεται για τον αδερφό. Έχουμε δηλαδή την προσευχή του κάθε Χριστιανού να δημιουργείται από τις δυο μεγαλύτερες εντολές οι οποίες "είναι όμοιες και σε αυτές κρέμεται όλος ο νόμος και οι προφήτες", ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. Παρατηρούμε ότι στον ουρανό γίνεται ακριβώς το ίδιο με την Γη, οι προσευχαῖς έχουν δοξολογία ευχαριστία αλλά και μεσιτεία υπέρ των άλλων μελών του σώματος Χριστού. Είναι χρυσές οι φιάλες με τις προσευχές διότι συμβολίζουν την πνευματική ελεημοσύνη, δηλαδή το έλεος προς τους άλλους για σωτηρία ψυχής, ενώ παρουσιάζονται ως θυμίαμα οι προσευχές γιατί είναι αποτέλεσμα της φλόγας της αγάπης η οποία καίει στις καρδιές των πιστών. Επειδή αιτία των προσευχών είναι και η αγάπη προς αλλήλους για αυτό είναι ευωδιαστές σαν θυμίαμα προς τον Θεό διότι ο ίδιος είναι αγάπη ενώ αυτός που δεν αγαπά δεν γνωρίζει τον Θεό, ὁ μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν Θεόν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν.
[χωρίο Αποκ. 12,10]

Ας δούμε τώρα το χωρίο Αποκάλυψη 12,10 καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην ἐν τῷ οὐρανῷ λέγουσαν· ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήθη ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, ὁ κατηγορῶν αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός, αυτοί που παρουσιάζονται είναι άνθρωποι και όχι άγγελοι, μαθαίνουν δε εξ Αγίου Πνεύματος. Αυτό το χωρίο μας δείχνει τον άρρηκτο σύνδεσμο μεταξύ ουρανού και γης ο οποίος είναι βασισμένος στην αγάπη. Το ότι αυτοί που είναι στον ουρανό πληροφορούνται από το Άγιο Πνεύμα και έχουν αγάπη προς τους αγωνιζόμενους, άρα ενδιαφέρονται για αυτούς, το βλέπουμε καθαρά στην χαρά που γίνεται στον ουρανό όταν κάποιος μετανοεί.
[η παραβολή πλουσίου και Λαζάρου κονιορτοποιεί τις αιρετικές θεωρίες]

Και στην παραβολή πλουσίου και Λαζάρου μπορούμε να μάθουμε πολλά για το θέμα της μεσιτείας των αγίων, αυτή μας προσφέρει πολλά και μεγάλα διδάγματα.

[η προσφυγή στα λόγια "δεν μπορούν να περάσουν" είναι λογική πλάνη]

Καταρχήν πρέπει να γίνει μία διευκρίνηση, βλέπουμε να λέει ο Αβραάμ, οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. Εδώ αυτή η πρόταση κάνει λόγο για το ότι δεν μπορούν να πάνε από την Κόλαση στον Παράδεισο όσοι θέλουν, δεν έχει κάποια σχέση με το αν οι κεκοιμημένοι μπορούν να γνωρίζουν ή να μεσιτεύσουν προς τον Θεό. Ούτε το χωρίο μας λέει ότι δεν μπορούν να μάθουν οι πέραν του τάφου γεγονότα. Οι αιρετικοί συνεχώς πέφτουν σε λογική πλάνη.
Το χωρίο ομιλεί για την θέληση τους, θέλοντες, να πάνε από την κόλαση στον παράδεισο και εξυπακούεται για τους αγίους ότι δεν μπορούν, όχι φυσικά να πάνε στην κόλαση, αλλά να βοηθήσουν τους κολασμένους γιατί το χάσμα είναι η αρετή και η κακία. Το έλεος δεν μπορεί να διαπεράσει διαπερῶσιν την σκληρή καρδιά τους. Αυτό το χάσμα δεν υπάρχει μεταξύ αυτών στον ουρανό και αυτών στην Γη. Οι επί γης μπορούν να έχουν μετάνοια προτού επέλθει η μερική κρίση και πάει ο πλούσιος στην φλόγα ή απαιτηθεί η ψυχή του άλλου πλούσιου από αυτόν, τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ·.
[ο Αβραάμ γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια την ζωή του πλουσίου αλλά και γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα αφότου αυτός είχε προ πολλού πεθάνει]

Στην παραβολή αυτή διαβάζουμε, εἶπε δὲ Ἀβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· δηλαδή, θυμήσου παιδί μου ότι απόλαυσες τα αγαθά σου στη ζωή σου, και ο Λάζαρος ομοίως τα κακά. Επίσης ο Αβραάμ λέει ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν δηλαδή έχουν τον Μωυσή και τους προφήτες. Είναι πασίγνωστο ότι ο Μωυσής και ειδικά οι προφήτες είναι πολύ μεταγενέστεροι του Αβραάμ. Εδώ βλέπουμε ο Αβραάμ να γνωρίζει τα επίγεια γεγονότα, επίσης με το "θυμήσου ότι απόλαυσες τα αγαθά σου στην ζωή σου και ο Λάζαρος απόλαυσε τα κακά" φαίνεται να γνωρίζει με μεγάλη λεπτομέρεια και όχι επιφανειακά επίγεια γεγονότα, την ζωή του πλουσίου, σε σημείο που να του λέει "θυμήσου". Αν απολαύει κάποιος στην Γη φαγητό θα πάει στην κόλαση ή αν έχει αρρώστιες θα πάει οπωσδήποτε στον Παράδεισο; Φυσικά και όχι. Εδώ του λέει ότι απόλαυσε αυτά που νόμιζε ο ίδιος ότι ήταν αγαθά και ο Λάζαρος "απόλαυσε" τα κακά που νόμιζε ο πλούσιος κακά. Ο πλούσιος θεωρούσε ότι η ζωή είναι να έχουμε την υγειά μας για να λέμε στην υγειά μας, να έχουμε υγεία ώστε να "φάγωμεν πίωμεν" και να ξεχνάμε τους άλλους και το Θεό που είπε ελεημοσύνη και εγκράτεια, ειδάλλως ούτε κάθε μέρα θα εὐφραινόταν κάθε ἡμέραν λαμπρῶς εφόσον αυτό είναι μεγάλη υπερβολή, ούτε θα άφηνε τον Λάζαρο να πεθαίνει της πείνας. Ο πλούσιος θεωρούσε ότι το να είσαι φτωχός είναι άσχημο γιατί δεν μπορείς να ζεις την μεγάλη ζωή, στην πραγματικότητα να ζεις άσωτα, εάν δε είσαι και φτωχός και άρρωστος, ε, τότε αυτό είναι κάτι το πολύ χειρότερο. Εδώ φαίνεται διπλά, Μωυσής προφήτες, θυμήσου, μια βαθύτατη γνώση η οποία είναι απόδειξη ότι οι πληροφορίες προέρχονται εξ Αγίου Πνεύματος. Το ίδιο είδαμε και στον Ελισαίο, βαθιά γνώση, Χριστοποιημένοι είναι οι Άγιοι. Ότι έλεγε ή σκεπτόταν ο Σύριος βασιλιάς, ότι έλεγε και σπεπτόταν ο Γιεζί, είναι γνωστά στον Ελισαίο, ότι θεωρούσε ο πλούσιος καλό στην ζωή ή ποιό θα ήταν το αποτέλεσμα του θαύματος είναι γνωστό στον Μωυσή.

[ο Αβραάμ έχει άμεση πληροφόρηση από τον Θεό]

Βλέπουμε ότι ο Αβραάμ αφενός ομιλεί με εξουσία προς τον πλούσιο, δεν του λέει "κάτσε να ρωτήσω τον Θεό μήπως και εάν αναστηθεί κάποιος πιστέψουν οι συγκεκριμένοι" και αφετέρου στην απάντηση του πλουσίου "όχι αλλά αν πάει νεκρός θα πιστέψουν" του λέει άμεσα εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωυσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται, δηλαδή αν δεν ακούσουν τους προφήτες και νεκρός να αναστηθεί δεν θα πιστέψουν. Αυτή η απάντηση δεν είναι μια προσωπική υπόθεση του Αβραάμ του ύφους, δεν έλαβαν υπόψιν τους προφήτες άρα δεν θα λάβουν υπόψιν και την ανάσταση, αλλά είναι πληροφόρηση εκ Πνεύματος. Ο Χριστός επιτέλεσε και θαύματα αναστάσεως νεκρών, δεν απαντούσε "ακούστε τι λέω διαβάστε και τους προφήτες", ούτε ενεργεί με υποθέσεις και πιθανολογίες του άρα. Δεν πίστεψαν με το τάδε άρα δεν θα πιστέψουν ούτε με το δείνα και ας είναι μεγαλύτερο θαύμα.

[ο Αβραάμ γνωρίζει ακαριαία και το αποτέλεσμα του αιτήματος, γνωρίζει γεγονότα που θα συνέβαιναν στην Γη αν το αίτημα πραγματοποιούνταν]

Στην Γραφή, Παλαιά και Καινή, υπάρχουν περιπτώσεις αναστάσεως νεκρών. Αυτές οι αναστάσεις είναι πρώτιστα για πνευματικό σκοπό, γνωρίζουμε ότι και ο Χριστός έκανε θαύματα αναστάσεως νεκρών. Όταν ανακοίνωσαν στον Ιάειρο ότι η κόρη του πέθανε ο Χριστός που βρισκόταν δίπλα δεν απάντησε, "ας ακούσετε τι λέω" ή "διαβάστε τον Μωυσή και τους προφήτες στην Βίβλο", αλλά επιτέλεσε θαύμα. Ο Χριστός επιτέλεσε θαύματα αναστάσεως και με αυτά πίστεψαν όχι μόνο ο Ιάειρος αλλά και πολλοί άλλοι. Γιατί να μην γίνει και εδώ μία ανάσταση αν πρόκειται να σωθούν οι ψυχές των αδερφών του πλουσίου; Οι Φαρισαίοι όταν έγιναν αναστάσεις, επί παραδείγματι αυτή ενός άλλου Λαζάρου, μπορεί να μην πίστεψαν, όμως κάποιοι από αυτούς που τις είδαν πίστεψαν όπως ακριβώς έγινε και με τα υπόλοιπα θαύματα. Άρα ο Αβραάμ, όπως και ο Ελισαίος, πληροφορείται ακαριαία από το Άγιο Πνεύμα. Δεν χρειάζεται να ρωτήσει, γνωρίζει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τους αδελφούς του πλουσίου τους διέπει η ίδια αμετανοησία με τον αδελφό τους. Εάν πάει νεκρός το μόνο που θα γίνει θα είναι να χειροτερεύσουν την θέση τους στην επερχόμενη κόλαση. Η νεκρανάσταση και η φώτιση Θεού θα απορριπτόταν όχι μόνο άμεσα αλλά και παντοτινά στο μέλλον. Δηλαδή όσα χρόνια και να ζούσαν οι αδελφοί του πλουσίου θα απέρριπταν συνεχώς. Τα σημεία φέρνουν στην πίστη και αμέσως αλλά και αργότερα. Κάποιοι που αρχικά απέρριψαν τον Χριστό από διάφορους παράγοντες όπως οι συκοφαντίες των Φαρισαίων, όταν αξιολόγησαν σωστά τα πράγματα ήρθαν στην πίστη και ομολόγησαν ότι ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος. Τα αδέλφια του πλουσίου θα είχαν μεγαλύτερο κρίμα αν γινόταν δεκτό το αίτημα διότι και θα αγνοούσαν σε όλη την διάρκεια της ζωής τους ένα μέγιστο θαύμα όπως μια νεκρανάσταση και θα απέρριπταν την φώτιση Θεού. Η φράση "να πιστέψουν τον Μωυσή και τους προφήτες" δεν σημαίνει να πιστέψουν τα λόγια, τα δια ζώσης ή τα γραπτά, δηλαδή την Βίβλο. Οι προφήτες προσφέρουν και τα εχέγγυα της διδαχής, έχουν το διορατικό χάρισμα, το θαυματουργικό, το θεραπευτικό και άλλα υπερφυσικά χαρίσματα όπως η πληροφόρηση εξ Αγίου Πνεύματος. Αυτά τα βλέπουν οι άνθρωποι και ορισμένοι πιστεύουν άμεσα όπως ο Ναθαναήλ, "από που με ξέρεις; Προτού σου πει ο Φίλιππος να έρθεις σε είδα να είσαι κάτω από την συκιά". Άλλοι τα αξιολογούν και πιστεύουν αργότερα ὅτι πολλοὶ δι᾿ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν Ιω. 12,11. Άλλοι τα απορρίπτουν αενάως και σε οποιοδήποτε μέγεθος, ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν Ιω. 12,10. Το αίτημα που εκφέρει ο πλούσιος δεν πραγματοποιείται από αγάπη διότι δεν είναι προς ωφέλεια. Αν είναι προς ωφέλεια και από αγάπη δεν θα πραγματοποιηθεί; Φυσικά και ναι.
[ο Αβραάμ ακούει το αίτημα ενός κολασμένου, πόσο μάλλον θα ακούει αγίου προσθέτοντας και την δική του πρεσβεία ώστε αυτό να πραγματοποιηθεί]

Ο πλούσιος είχε κάποιο αίτημα αλλά δυστυχώς κουβαλάει στον άλλο κόσμο την επίγεια προετοιμασία και προσβάλλει τον Αβραάμ αλλά και τον ίδιο τον Θεό, λέει οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ. Το "όχι πάτερ Αβραάμ" σημαίνει "ο Θεός δεν γνωρίζει, εγώ ξέρω πιο καλά και λέω ότι καλύτερα θα είναι να αναστηθεί νεκρός, τότε θα πιστέψουν". Όμως ο Αβραάμ έχει αγάπη και φέρεται σαν να είναι παιδί του ο πλούσιος. Έτσι ακούει αρχικώς τον πλούσιο και έπειτα συνεχίζει να απαντά στα αιτήματα. Όλα τα μεταχειρίζεται για να σωθούμε ο Κύριος, ανασταίνει Λάζαρο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι του πλουσίου η αίτηση έγινε κατά κάποιο τρόπο δεκτή ή αλλιώς είδαμε στην πράξη την αλήθεια των λόγων Μωυσή.
[ο κολασμένος ενδιαφέρεται και πρεσβεύει για τα αδέλφια του οι άγιοι δεν θα ενδιαφέρονται και θα πρεσβεύουν περί των αδελφών τους;]

Βλέπουμε ότι ο πλούσιος που είναι στην φλόγα έχει αιτήματα και ενδιαφέρεται για αυτούς που είναι στην Γη, φυσικά ο Άγιος που είναι με τον Χριστό θα έχει και αυτός αιτήματα και θα ενδιαφέρεται για τα αδέλφια του στην Γη. Ο Αβραάμ έχει αγάπη και ενδιαφέρεται να ακούσει τον πλούσιο που έχει ήδη κριθεί, πόσο μάλλον περισσότερο θα έχει αγάπη για αυτόν που είναι στην γη και αγωνίζεται, έτσι θα τον ακούει όταν ζητάει την βοήθειά του. Ακούει αυτόν που ποτέ δεν τον αναγνώρισε ως πατέρα, άραγε δεν θα ακούσει αυτόν που ως πατέρα τον παραδέχεται είτε είναι στην Γη είτε στον ουρανό;
Μάλιστα οι Άγιοι θα έχουν αιτήματα σύμφωνα με την διδασκαλία.

Το αίτημά τους δεν θα είναι όπως του πλουσίου, από τον αυθεντία-εαυτό προς τους δούλους-άλλους, το οποίο μάλιστα λαμβάνει απάντηση, την συμφέρουσα, ενώ δεν απορρίπτεται ούτε η εκφορά του, αλλά θα είναι αποκλειστικά για τους άλλους κινούμενο από αγάπη και με πρώτα το θέλημα Κυρίου. Οπότε τα εντός Χριστιανικού σκεπτικού αιτήματα των Αγίων και υπάρχουν και ακούγονται και γίνονται δεκτά. Όλα τα ορθά αιτήματα προς σωτηρία ψυχής γίνονται πάντοτε δεκτά.
[κωμικές δικαιολογίες των αιρετικών για την παραβολή]

Κάποιοι αιρετικοί, όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά, προσπαθούν με κωμικές θεωρίες να δικαιολογήσουν το ότι εδώ εμφανίζονται νεκροί να μιλάνε έχοντας συνείδηση.
Λένε διάφορα όπως ότι δανείστηκε ο Χριστός εικόνες ξένες στην διδαχή και έφτιαξε μια παραβολή ή λένε ότι η διήγηση είναι αλληγορική. Αυτό είναι εξαιρετικά γελοίο και βλάσφημο. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι όλα τα στοιχεία που συνθέτουν μια παραβολή του Χριστού είναι αληθινά και εντός της Χριστιανικής διδαχής. Εάν δεν υπήρχαν άγγελοι ο Χριστός δεν θα έλεγε ότι πήραν τον Λάζαρο και τον οδήγησαν στον κόλπο Αβραάμ. Εάν μετά θάνατον ο άνομος δεν κολαζόταν αλλά εξαφανιζόταν δεν θα παρουσιαζόταν να βρίσκεται σε οδύνες ο πλούσιος. Εάν οι νεκροί δεν είχαν συνείδηση δεν θα υπήρχε παράδειγμα με νεκρούς να συζητούν. Θα ήταν απαράδεκτο οι νεκροί να είναι σε κώμα ή χειρότερα σε ανυπαρξία και ο Χριστός να τους παρουσιάζει να συζητούν ακόμη και αλληγορικά. Θα ήταν γελοίο να δανείζεται θεωρίες από αλλού ή να παρουσιάζει εικόνες ενάντια στην διδαχή. Θα ήταν σαν να έλεγε "πέθανε ο Λάζαρος και πέρασε τον Αχέροντα πηγαίνοντας στα Ηλύσια Πεδία συναντώντας τον Δία". Ούτε ο χειρότερος κήρυκας δεν θα έλεγε τέτοια και όμως ορισμένοι αιρετικοί τα προβάλλουν σαν δικαιολογία προσβάλλοντας τον Χριστό!
[οι αιρετικοί φυλακίζουν τους αγίους σε ένα διαβολικό Limbus Beatum]

Αποδυκνύεται περίτρανα ότι αυτοί που βρίσκονται στον ουρανό ενδιαφέρονται αλλά και προσεύχονται, η Γραφή είναι αψευδής μάρτυρας.
Πρεσβεύουν και παρεμβαίνουν οι άγιοι γιατί το Άγιο Πνεύμα πληροφορεί για τα επίγεια γεγονότα. Φυσικά πληροφορεί ορισμένους όχι όλους τους νεκρούς, όσους είχαν επί Γης και τώρα έχουν οριστικά πια κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα η οποία αυξάνεται.
Δυστυχώς το Προτεσταντικό Limbus Beatum θέλει όλους τους Αγίους ξεκομμένους και παροπλισμένους να μην γνωρίζουν οτιδήποτε.

[οι αιρετικοί δεν γνωρίζουν πως πραγματικά είναι να έχεις Άγιο Πνεύμα]

Όμως αυτοί που είναι στον ουρανό δεν παύουν να είναι αδέλφια και μέλη του σώματος Χριστού καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἓν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη. Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. Α Κορ. 12,26-27. Δεν παύουν να έχουν την αγάπη προς τους αδελφούς οι οποίοι είναι μέλη του σώματος Χριστού εν τη γη. Είναι και αυτοί στον αγώνα, είναι και αυτοί ενεργοί και όχι παροπλισμένοι όπως τους θέλουν οι αιρετικοί. Οι αιρετικοί λένε ότι αυτοί στον ουρανό ενδιαφέρονται μεν δεν ακούνε δε. Φυσικά όλα αυτό είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι το Άγιο Πνεύμα δεν έχει έρθει ποτέ σε εκείνους που τα υποστηρίζουν αυτά, ειδάλλως θα ήξεραν ότι όταν κάποιος έχει το Άγιο Πνεύμα όχι μόνο διδάσκει θεόπνευστα αλλά έχει και πληροφορίες που δεν τις άκουσε, ούτε τις είδε ποτέ. Όπως ο απόστολος που γνωρίζει για το χωράφι της Σαπφείρας ή ο Πέτρος που γνωρίζει ότι πρόκειται σε λίγο να πεθάνει ή ο Παΐσιος που ήξερε για εσένα πριν σε δει.

[οι αιρετικοί αφαιρούν από τους αγίους το Άγιο Πνεύμα]

Αυτοί που είχαν κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα και λαμβάνουν πληροφορίες επί γης και συνεχίζουν να έχουν το Άγιο Πνεύμα περισσότερο στον ουρανό για τους αιρετικούς χάνουν την πληροφόρηση γιατί προφανώς η πληροφόρηση θέλει σαρκικά αυτιά. Είναι αυτό που είδαμε πρωτύτερα, τους κάνουν σάρκες.
Έτσι το Άγιο Πνεύμα θέλει αυτιά για να πει την πληροφορία.
Αυτός ο λόγος είναι η αιτία που εγώ δεν μπορώ να πω στον κεκοιμημένο αδερφό, προσευχήσου για εμένα, διότι τώρα που πέθανε δεν έχει σαρκικά αυτιά και δεν μπορεί να με ακούσει. Προσεύχεται και ενδιαφέρεται, εφόσον ακόμη και ο πλούσιος είχε αίτημα, αλλά τώρα είναι σάρκα και σαν σε φυλακή. Προσβολή προς το σώμα Χριστού και εν τέλει προς την κεφαλή όλες αυτές οι θεωρίες των αιρετικών.
[οι άγιοι είναι η συνοδεία Χριστού και γύρω μας, με την κατάργηση του Άδη είναι μαζί με τους αγγέλους οι προστάτες του Χριστιανικού έθνους]

Ο απόστολος Παύλος λέει τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων. Έχουμε νέφος μαρτύρων που μας περιτριγυρίζει, περικείμενον ημίν, γύρω από εμάς τους έχουμε, δεν είναι ψηλά απομονωμένοι ούτε λέει έχοντες εν τη διάνοιά μας το νέφος των μαρτύρων που είναι στα νεκροταφεία, αλλά γύρω μας τους έχουμε.
Νέφος μαρτύρων αόρατοι προστάτες και βοηθοί όπως στο Δ' Βασιλειών. Εκεί είναι ένα περιστατικό στο οποίο ο βασιλιάς της Συρίας στέλνει εναντίων του Ελισαίου ιππικό και πεζικό μεγάλου μεγέθους ἵππον καὶ ἅρμα καὶ δύναμιν βαρεῖαν, καὶ ἦλθον νυκτὸς καὶ περιεκύκλωσαν τὴν πόλιν που ήταν ο Ελισαίος.
Ο Γιεζί, ο υποτακτικός του Ελισαίου, είδε τον στρατό που τους είχε περικυκλώσει και ενώ εκείνοι ήταν μόνο δύο άτομα, αυτός και ο Ελισαίος, ο προφήτης του είπε "μην φοβάσαι εμείς είμαστε περισσότεροι" και προσεύχεται για να ανοιχτούν τα μάτια του Γιεζί.
Καὶ προσηύξατο Ἑλισαιὲ καὶ εἶπε· Κύριε, διάνοιξον δὴ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ παιδαρίου καὶ ἰδέτω· καὶ διήνοιξε Κύριος τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ τὸ ὄρος πλῆρες ἵππων, καὶ ἅρμα πυρὸς περικύκλῳ Ἑλισαιέ. Δηλαδή, ο Ελισαίος προσευχήθηκε προς τον Θεό λέγοντας Κύριε άνοιξε σε παρακαλώ τα μάτια του για να δει. Ο Κύριος άνοιξε τα μάτια του υποτακτικού και αυτός είδε και να! Το όρος ήταν γεμάτο από ιππικό και άρματα πύρινα γύρω από τον Ελισαίο. Άλλα τα μάτια του προφήτη και άλλα του υποτακτικού, το ίδιο και τα αυτιά τους, μέθεξη με το Άγιο Πνεύμα έχουν οι ισάγγελοι οι κοινωνοί Θείας φύσεως, μέθεξη Θεού εδώ αλλά και στον άλλο κόσμο. Είδαμε ολόκληρο στρατό να είναι γύρω από τον Ελισαίο, ένας άγγελος δεν έφτανε να προστατέψει τον Ελισαίο; Θα μπορούσε να κατατροπώσει μόνος όλο το στράτευμα. Ένας άγγελος δεν έφτανε όταν πήγαν να συλλάβουν τον Ιησού; Οι δώδεκα λεγεώνες ήταν εντελώς περιττές. Αυτό έγινε ώστε να δείξει η Γραφή ότι όλοι οι εν τω ουρανώ είναι ένα σώμα και εναντίων του κακού, δίδει αυτήν την εικόνα διότι δεν είναι σε φυλακή οι Άγιοι, ἢ δοκεῖς ὅτι οὐ δύναμαι ἄρτι παρακαλέσαι τὸν πατέρα μου, καὶ παραστήσει μοι πλείους ἢ δώδεκα λεγεῶνας ἀγγέλων; Ή νομίζεις ότι δε μπορώ να παρακαλέσω τον Πατέρα μου και θα μου παρατάξει τώρα περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων; 12 Απόστολοι και περισσότεροι, δηλαδή όλοι οι Χριστιανοί, περισσότερες από 12 λεγεώνες. Νέφος γύρω μας αγαπητοί που προστατεύει και βοηθά τους Χριστιανούς όταν βαδίζουν τον δρόμο προς την σωτηρία. Τώρα που ο Άδης καταργήθηκε για τους δικαίους δεν είναι μόνο οι άγγελοι γύρω από τους Χριστιανούς όπως στον Ελισαίο αλλά και οι ἰσάγγελοι, δηλαδή όλοι οι Χριστιανοί είτε βρίσκονται στην Γη είτε βρίσκονται στον ουρανό.

Οι νεκροί δεν γνωρίζουν ουδέν

[η αιρετική κακοποίηση του χωρίου Εκκλησιαστής 9,5]

Σε αυτό το κεφάλαιο θα δούμε κάποια χωρία που διαστρεβλώνουν οι αιρετικοί. Κάποιοι από αυτούς φέρνουν προς υποστήριξη τους τα λόγια του Σολομώντα από τον Εκκλησιαστή ο οποίος αναφέρει : ὅτι οἱ ζῶντες γνώσονται ὅτι ἀποθανοῦνται, καὶ οἱ νεκροὶ οὐκ εἰσὶ γινώσκοντες οὐδέν· καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς ἔτι μισθός, ὅτι ἐπελήσθη ἡ μνήμη αὐτῶν· Εκκλ. 9,5. Επιχειρηματολογούν λέγοντας, "ιδού, η Γραφή μας διδάσκει ότι οι νεκροί δεν γνωρίζουν ουδέν". Εδώ όμως ο Εκκλησιαστής δίδει το νόημα και το βάρος στην "μνήμη θανάτου", μιλάει για τους ζωντανούς οι οποίοι ξέρουν ότι κάποτε θα πεθάνουν οἱ ζῶντες γνώσονται ὅτι ἀποθανοῦνται και για τους ζωντανούς νεκρούς, για τους πνευματικά νεκρούς, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τίποτα, δεν έχουν πραγματική γνώση, οἱ νεκροὶ οὐκ εἰσὶ γινώσκοντες οὐδέν·. Καταρχήν είναι φανερό από τα παραπάνω κεφάλαια ότι οι νεκροί οι οποίοι είχαν μέθεξη Αγίου Πνεύματος γνωρίζουν πολύ καλά. Η φράση ξεχάστηκε ἐπελήσθη η μνήμη των νεκρών θα μας βοηθήσει να δούμε ξεκάθαρα για τι νεκρούς ομιλεί ο Σολομώντας. Λέει ξεχάστηκαν οι νεκροί, αλλά ξεχάστηκαν οι Τρεις Παίδες και η ωδή τους; ξεχάστηκε ο Ησαΐας; ο Ελισαίος; ο Πρόδρομος; οι Απόστολοι; ο Χρυσόστομος; ο Μέγας Αθανάσιος; Φυσικά και όχι, λέγει ο 112ος Ψαλμός εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος δηλαδή ο δίκαιος θα μνημονεύεται δια παντός.

Από την άλλη πάρα μα πάρα πολλοί θυμούνται και τους ασεβείς. Έχουν την ζωή, τα λόγια ή τις πράξεις τους ως παράδειγμα και είναι υποστηρικτές τους. Πως ξεχάστηκε η μνήμη των νεκρών αφού τόσοι, είτε πιστοί είτε ασεβείς, τους θυμούνται; Είναι η Βίβλος με χωρία που λέει ο λόγος; Μην τα παίρνουμε και τις μετρητοίς όλα αυτά που λέει; Εδώ η Βίβλος μιλάει αποκλειστικά για την μνήμη των ευσεβών. Ο ασεβής έχει ξεχαστεί από τον δίκαιο και αν κάποτε έρχεται στην μνήμη η θύμηση του είναι σαν άσχημη οσμή, όπως στην αντίθετη μεριά το να θυμάται τους Αγίους που περπάτησαν και περπατούν στην γη είναι σαν το καλύτερο άρωμα, λέει πριν ο ίδιος, αγαθὸν ὄνομα ὑπὲρ ἔλαιον ἀγαθὸν Εκκλησιαστής 7,1, δηλαδή, το καλό όνομα είναι προτιμότερο και από το καλύτερο μύρο. Το όνομα θυμάται γιατί έχει καλά και κακά ονόματα ή τις πράξεις;

Άρα για ποιά σβησμένη μνήμη μιλάει;

Η φράση ὅτι ἐπελήσθη ἡ μνήμη αὐτῶν· μας κάνει πιο φανερό ότι όταν ο Σολομών λέει οἱ νεκροὶ μιλάει για τους πνευματικά νεκρούς, ο ίδιος το βεβαιώνει λέγοντας μνήμη δικαίων μετ᾿ ἐγκωμίων, ὄνομα δὲ ἀσεβοῦς σβέννυται Παροιμίες Σολομώντος 10,7.

Δηλαδή η ανάμνηση των δικαίων συνοδεύεται πάντοτε από επαίνους και εγκώμια, ενώ το όνομα του ασεβούς θα σβήσει για πάντα. Θα σβήσει από την μνήμη του Θεού και των δικαίων γιατί οι ασεβείς θα τους θυμούνται. Πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακὰ τοῦ ἐξολοθρεῦσαι ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν, το πρόσωπο Κυρίου έχει στραφεί εναντίων των πονηρών ανθρώπων για να εξολοθρεύσει την ανάμνησή τους.

Ο Σολομών λέει ότι στην μνήμη των δικαίων οι πνευματικά νεκροί δεν υπάρχουν, ξεχάστηκαν, ἐπελήσθη ἡ μνήμη αὐτῶν·, αυτοί οι πνευματικά νεκροί που δεν γνωρίζουν ουδέν, οὐκ εἰσὶ γινώσκοντες οὐδέν·, δηλαδή δεν έχουν την πραγματική γνώση, αγαθότητα και δεν εννοούν ότι κάποτε θα πεθάνουν, έχουν σβηστεί από την θύμηση των δικαίων οι οποίοι έχουν πάντοτε "μνήμη θανάτου", γνώσονται ὅτι ἀποθανοῦνται.

Αυτοί λοιπόν που δεν γνωρίζουν ουδέν είναι οι αιρετικοί και όχι οι Άγιοι. Δεν γνωρίζουν ότι εδώ ο Εκκλησιαστής δεν μιλάει για αυτούς που είναι στον ουρανό αλλά για τους ζωντανούς, ομιλεί για τους πνευματικά νεκρούς.

[οι άγιοι όχι απλά γνωρίζουν αλλά είναι η εκλεκτή συνοδεία Χριστού και πάντοτε μαζί του, οι αιρετικοί αποκόπτουν τον Χριστό από την συνοδεία του]

Όπως μας λέει η Αποκάλυψη οι άγιοι είναι ακόλουθοι του Αρνίου, ἀκολουθοῦντες τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἂν ὑπάγῃ, οι οποίοι πολεμούν μαζί του στον αγώνα για την σωτηρία οὗτοι μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καὶ τὸ ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶ καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί.

Και όσοι είναι μετ' αυτού είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί, Βάμβας.

Με πολύ απλά λόγια: όσοι είναι μαζί του είναι μαζί του. Κλητοί σημαίνει αυτοί που είναι μαζί του, όμως έχει πει πριν ότι είναι μαζί του, οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, και τώρα λέει κλητοί. Δηλαδή η Καινή Διαθήκη μας διδάσκει ότι έχει πομπή ο Χριστός η οποία είτε στο δείπνο, εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι Αποκ. 19,9, είτε στην μάχη για την σωτηρία, πολεμήσουσι -- νικήσει, είτε οπουδήποτε αλλού, είναι μαζί του, κλητοί κεκλημένοι. Εδώ βλέπουμε καθαρά ότι οι άγιοι πολεμούν μαζί με τον Χριστό ίνα νικήσει. Είναι εδώ στην Γη και βοηθούν τους πιστούς στον αγώνα εναντίων του Διαβόλου και προς την σωτηρία. Είναι η πομπή του Αρνίου το οποίο ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ. Ανάμεσα στα όπλα των πολεμιστών Κυρίου είναι και η υπερφυσική πληροφόρηση για επίγεια γεγονότα η οποία είναι όπλο και μέσο σωτηρίας. Για το νόημα της φράσης μετ᾿ αὐτοῦ κλητοὶ παράβαλε το ἤκουσεν Ἀδωνίας καὶ πάντες οἱ κλητοὶ αὐτοῦ Γ' Βασ. 1,41. Δηλαδή, άκουσε ο Αδωνίας και όλοι οι επίσημοι που ήταν μαζί του στο συμπόσιο.

[οι αιρετικοί παραλογίζονται, στην Γη είναι μέγιστοι υποστηρικτές των χαρισμάτων αλλά όμως στον ουρανό θεωρούν ότι αυτά εξαφανίζονται]

Επιπλέον ο Εκκλησιαστής είναι σε μια εποχή που λειτουργεί ο Άδης, δεν βρίσκεται στην εποχή της Καινής όπου τώρα είναι πάρα πολύ διαφορετικά τα πράγματα με το Άγιο Πνεύμα "να έχει έλθει", οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη. Θα περίμενε κάποιος οι αιρετικοί, ειδικά ορισμένοι των ενθουσιαστικών τάσεων, με το Άγιο Πνεύμα να έχει έρθει και να τους έχει σκορπίσει τα τόσα δήθεν χαρίσματα, τις γλωσσολαλιές, τις προφητείες, τα ενύπνια, το ένα και το άλλο τάχα του Αγίου Πνεύματος, να είναι οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές της μεσιτείας των Αγίων λέγοντας ότι τους πληροφορεί το Άγιο Πνεύμα γιατί ήταν αναγεννημένοι, ότι πάνε όπου θέλουν μαζί με τον Κύριο βοηθώντας στον αγώνα και λοιπά. Αντιθέτως οι αιρετικοί διαμαρτύρονται χωρίς να ξέρουν το γιατί και ο λόγος είναι ότι έτσι τους λέει ο Διάβολος να κάνουν. Στην Γη υπήρχε στους Χριστιανούς το Άγιο Πνεύμα το οποίο έδινε πληροφορίες και διάφορα χαρίσματα ώστε οι Άγιοι να προσελκύσουν στην πίστη και να φανερωθεί ο Θεός. Ποια είναι το αντίστοιχα στον ουρανό ΑγιοΠνευματικά χαρίσματα; Κάποια μακαριότητα παύλα Νιρβάνα; Ο πόλεμος μαίνεται. Τώρα οι Άγιοι είναι οι κλητοί Χριστού, πολεμούν μαζί του, ενδιαφέρονται για τους αδελφούς. Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. Α Κορ. 12,27. Είναι σαν να τελείωσε την θητεία του κάποιος στον πόλεμο και οι άλλοι ακόμη πολεμάνε. Τι θα κάνει; Θα κάθεται να απολαμβάνει τα ρυάκια του Παραδείσου;

[ένας από τους λόγους που εμφανίστηκαν μαζί με τον Χριστό ο Μωυσής και Ηλίας στην Μεταμόρφωση ήταν ώστε να διδαχθούμε την μεσιτεία των αγίων]

Φυσικά και όχι, έτσι ένας λόγος που εμφανίζονται ο Μωυσής και ο προφήτης Ηλίας στην Μεταμόρφωση είναι ώστε να μας δείξει ο Χριστός την βοήθεια των Αγίων προς εμάς, ότι είναι εδώ και μας βοηθούν. Στην προτύπωση του Σταυρού στην Παλαιά με τον Μωυσή, ο Θεός τον διατάζει να προσεύχεται έχοντας το σώμα του σε σχήμα σταυρού με τα χέρια του ανοιχτά. Κάποια στιγμή όμως πέφτουν από την κούραση τα χέρια και τότε ο Αμαλήκ κερδίζει, όταν πήγαιναν ξανά στην θέση σχηματίζοντας σταυρό ηττόνταν ο Αμαλήκ. Έτσι έρχεται ο Ααρών και ο Ωρ και κρατάνε τα χέρια του Μωυσή όταν αυτά κουράζονται οπότε νικάει ο Ισραήλ. Η νίκη ερχόταν από το σχήμα του σταυρού διότι ο Μωυσής προσευχόταν και όταν τα χέρια του έπεφταν λόγω κούρασης. Θα μπορούσε ο Κύριος να του πει με κάποιο άλλο τρόπο να δημιουργήσει σταυρό. Επί παραδείγματι αλληγορικά όπως σχημάτισε με το χάλκινο φίδι ή να φτιάξει έναν κανονικό σταυρό ή να ξαπλώσει ο Μωυσής στο έδαφος ώστε να μην κουράζονται τα χέρια του, αν ήταν ξαπλωμένος θα μπορούσαν τα χέρια του να είναι για ώρες σε σχήμα σταυρού. Το διατάζει όμως κατ' αυτόν τον τρόπο ώστε τα χέρια του να πέφτουν από την κούραση και να έρχεται ο Ααρών και ο Ωρ ώστε ταυτόχρονα πλαισιώνεται ο Σταυρός από το Α και το Ω και από ανθρώπους και να κατανοήσουμε ότι πάντοτε γύρω από τον Θεό δρουν οι άνθρωποι του, οι κλητοί του, δρα η βασιλική πομπή του. Στην Μεταμόρφωση τον δοξασμένο Κύριο πλαισιώνει ξανά η πομπή του, ο σωματικά νεκρός Μωυσής και ο ζωντανός Ηλίας. Δηλαδή διδασκόμαστε ότι τώρα στην εποχή της Καινής με την κατάργηση του Άδη νεκροί και ζωντανοί δορυφορούν τον Θεό και είναι η πομπή του όπως είδαμε στην Αποκάλυψη. Έτσι τα ορίζει ξανά ο Κύριος ώστε να μας δείξει ότι οι Άγιοι βοηθούν, είναι εδώ, δορυφορούν όχι μόνο τον Σταυρό αλλά και τον δοξασμένο Θεό. Το ότι όσοι είναι στον ουρανό μας βοηθούν διότι είναι στην ακολουθία του Αρνίου και βοηθούν στην σωτηρία ψυχής και σώματος δεν είναι μόνο σε επιχειρήματα αλλά και σε εμπειρία. Μπορούμε να το παρατηρήσουμε στην απτή πραγματικότητα.

[οι αιρετικοί αρνούνται την πραγματικότητα και τις μαρτυρίες]

Είναι χιλιάδες οι πιστοί που έλαβαν βοήθεια από κάποιον άγιο και φανερά τον είδαν να τους ευεργετεί όπως έχει γίνει πολλές φορές με τους άγιους Ραφαήλ Νικόλαο και Ειρήνη, με τον άγιο Εφραίμ, με τον άγιο Παΐσιο, τον άγιο Πορφύριο και τόσους άλλους αγίους. Υπάρχουν πολλές χιλιάδες μαρτυρίες καταγεγραμμένες σε βιβλία τα οποία μπορεί κάποιος εύκολα να προμηθευτεί.

[χωρίο Ψαλμός 6,6]

Άλλο χωρίο που διαστρεβλώνουν οι αιρετικοί είναι το Ψαλμός 6,6 ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου· ἐν δὲ τῷ ᾅδῃ τίς ἐξομολογήσεταί σοι.

Εδώ ο Ψαλμωδός μας λέει κάτι εντελώς διαφορετικό από το θέμα, ότι μετά θάνατον δεν υπάρχει μετάνοια. Όταν κάποιος πεθάνει αμετανόητος δεν μπορεί να θυμηθεί τον Θεό, στον Άδη δεν μπορεί να δοξολογήσει τον Θεό διότι κουβαλάει την επίγεια προετοιμασία του. Δηλαδή ακριβώς ότι είδαμε στον πλούσιο της παραβολής του Λαζάρου. Αυτός ως αμετανόητος δεν μπορεί ούτε να θυμηθεί αλλά ούτε και να δοξολογήσει τον Θεό. Θυμάται και δοξολογεί το εγώ του και ζητάει να γίνει αυτό που θέλει αυτός, είδαμε τον πλούσιο να λέει "όχι πάτερ Αβραάμ". Έτσι επειδή στον Άδη δεν υπάρχει μετάνοια στον αμέσως επόμενο στίχο ο ψαλμωδός λέει ότι μετανοεί εν ζωή για τις αμαρτίες του Ψαλ. 6,7 ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου, λούσω καθ᾿ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω.

[χωρίο Ψαλμός 113, 25-26]

Ας δούμε τώρα ένα άλλο χωρίο το Ψαλ. 113,25-26 οὐχ οἱ νεκροὶ αἰνέσουσί σε, Κύριε, οὐδὲ πάντες οἱ καταβαίνοντες εἰς ᾅδου, ἀλλ᾿ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εὐλογήσομεν τὸν Κύριον, ἀπὸ τοῦ νῦν, καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. Όπως και στο προηγούμενο χωρίο ομοίως και εδώ ο Ψαλμωδός λέει ότι ενόσω ζούμε πρέπει να θυμόμαστε και να δοξολογούμε τον Θεό, ειδάλλως στον άλλο κόσμο δεν υπάρχει δυνατότητα μετάνοιας. Ορισμένοι αιρετικοί φέρνουν αυτά τα χωρία ώστε να αποδείξουν όχι μόνο ότι οι νεκροί δεν ακούν αλλά ότι στον Άδη οι νεκροί είναι σε κώμα.

[η Βίβλος διδάσκει ότι οι κεκοιμημένοι γνωρίζουν και έχουν συνείδηση]

Δυστυχώς με αυτό αφενός διαστρεβλώνουν τα χωρία διότι αυτά ξεκάθαρα ομιλούν για άλλο θέμα και αφετέρου κάνουν την Γραφή αλλοπρόσαλλη. Ο Κύριος δια μέσω του προφήτη Ιεζεκιήλ προφητεύει για τον Φαραώ ότι θα σκοτωθεί σε μάχη και όταν θα κατέβει στον Άδη θα δει άλλους βασιλιάδες αισθανόμενος παρηγοριά.

Καὶ σὺ ἐν μέσῳ ἀπεριτμήτων κοιμηθήσῃ μετὰ τετραυματισμένων μαχαίρᾳ ἐκεῖ ἐδόθησαν οἱ ἄρχοντες Ἀσσοὺρ οἱ δόντες τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ εἰς τραῦμα μαχαίρας· οὗτοι μετὰ τραυματιῶν ἐκοιμήθησαν, μετὰ καταβαινόντων εἰς βόθρον ἐκεῖ οἱ ἄρχοντες τοῦ βοῤῥᾶ πάντες στρατηγοὶ Ἀσσούρ, οἱ καταβαίνοντες τραυματίαι, σὺν τῷ φόβῳ αὐτῶν καὶ τῇ ἰσχύϊ αὐτῶν ἐκοιμήθησαν ἀπερίτμητοι μετὰ τραυματιῶν μαχαίρας καὶ ἀπήνεγκαν τὴν βάσανον αὐτῶν μετὰ τῶν καταβαινόντων εἰς βόθρον ἐκείνους ὄψεται βασιλεὺς Φαραὼ καὶ παρακληθήσεται ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἰσχὺν αὐτῶν, λέγει Κύριος Κύριος. Ιεζ. 32,28-31

Βάμβας: Ναι, συ θέλεις συντριφθή εν μέσω των απεριτμήτων, και θέλεις κοίτεσθαι μετά των τεθανατωμένων εν μαχαίρα. 32,28. Ο Φαραώ θα ιδεί αυτούς και θα παρηγορηθεί δια άπαν το πλήθος αυτού, ο Φαραώ και άπαν το στράτευμα αυτού, οι τεθανατωμένοι εν μάχαιρα, λέγει Κύριος ο Θεός. 32,31.
Σε αυτό το κεφάλαιο το προφητεύεται η ήττα του Φαραώ από τον Ναβουχοδονόσορα.

Ο Φαραώ σκοτώνεται με τον στρατό του, τα σώματα τους μένουν στην Γη, οι ψυχές πηγαίνουν στον Άδη, ἐν μέσῳ ἀπεριτμήτων κοιμηθήσῃ. Εκεί ο Φαραώ βλέπει και άλλους σκοτωμένους βασιλιάδες με τον στρατό τους και νιώθει κάποια ανακούφιση, ἐκείνους ὄψεται βασιλεὺς Φαραὼ καὶ παρακληθήσεται. Ο Θεός προλέγει ότι θα αισθανθεί παρηγοριά γιατί δεν ήταν ο μόνος που με τον στρατό του ηττήθηκε και θανατώθηκε.

Αυτά όλα δείχνουν ότι οι άνθρωποι μετά θάνατον σαν αθάνατες ψυχές υπάρχουν, καταλαβαίνουν, αισθάνονται. Ο Φαραώ στον Άδη καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του, διακρίνει αυτούς που υπάρχουν, νιώθει παρηγορημένος διότι και άλλοι υπέστησαν τα ίδια με αυτόν. Ο Φαραώ ὄψεται θα δει τους άλλους βασιλιάδες την στιγμή που θα πεθάνει και όχι κάποια στιγμή στο μέλλον, επί παραδείγματι την Β' Παρουσία, διότι το κείμενο κάνει λόγο για βόθρον. Ο Άδης στην Παλαιά είχε τμήματα και η φράση μετά τῶν καταβαινόντων εἰς βόθρον δεν περιγράφει γενικώς τον Άδη λέγοντας "μαζί με αυτούς που κατεβαίνουν στον Άδη" αλλά είναι τοπική σε αναφορά, περιγράφει ένα συγκεκριμένο τμήμα του ΠαλαιοΔιαθηκικού Άδη, το κατώτερο. Εξ αυτού και η φρασεολογία μετά καταβαινόντων εἰς βόθρον. ἐκεῖ... . Η Αγία Γραφή λοιπόν είναι αντίθετη με τις αιρετικές θεωρίες όπως φαίνεται από την παραβολή του Λαζάρου και από την προφητεία του Ιεζεκιήλ.

Οι αιρετικοί είναι σαρκολάτρες,
διώχνουν το Άγιο Πνεύμα από τους Αγίους

Ο δε διάβολος διαμέσου των αιρετικών αφού τους έχει αφαιρέσει

το Άγιο Πνεύμα τους βάζει στον Άδη !!

Λέγει ο απόστολος Παύλος ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν ἡμῖν δὲ ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ Πνεύματος, αυτά που οφθαλμός δεν είδε και αυτί δεν άκουσε ετοίμασε ο Θεός για όσους τον αγαπούν, σε εμάς όμως τα αποκάλυψε ο Θεός με το Άγιο Πνεύμα. Και αν έχουν πληροφόρηση για τα μέλλοντα αγαθά, δεν θα έχουν πληροφόρηση για κάτι που θα οδηγήσει έναν σε αυτά; Γιατί η πληροφόρηση των μελλόντων αγαθών έχει σκοπό την ενίσχυση αλλά η πληροφόρηση για τους αδελφούς σκοπό έχει να τους βοηθήσει να κερδηθούν αυτά. Πες μου λοιπόν, η αγάπη των αδελφών δεν θα αγωνιά και θα προσεύχεται και η αγάπη του Κυρίου δεν θα πληροφορεί και θα δέχεται τις αιτήσεις που μέγιστα θα βοηθήσουν στην μεταστροφή και στην μετάνοια; Αυτή η μετάνοια θα γίνει η αιτία χαράς στον ουρανό. Και όταν χαίρει επ' αυτό ο καλός ποιμήν και οι άγγελοι, μήπως τα μέλη του Χριστού δεν χαίρονται; Μήπως δεν συμμετέχουν στην χαρά οι άγιοι; Μήπως στον ουρανό δεν είναι "μέλη εκ μέρους"; Βλέπεις λοιπόν ότι το χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ κάνει αναφορά όχι μόνο στους αγγέλους αλλά και στους αγίους; Μήπως όταν η κεφαλή της εκκλησίας χαίρεται το σώμα παραμένει απαθές διότι είναι σε δεσμά; Όχι αλλά όλοι, σε Γη και ουρανό, χαίρονται για τον αμαρτωλό που μετανοεί. Καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη, εἴτε δοξάζεται ἓν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη. Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. Α Κορ. 12,26-27 Και όπως είναι γνωστό εάν πάσχει ένα μέλος πάσχουν μαζί με αυτό όλα τα μέλη και εάν δοξάζεται ένα μέλος χαίρουν μαζί του όλα τα μέλη. Λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι. Και δεν είπε όταν έρθει στον Παράδεισο γίνεται η χαρά αλλά όταν μετανοεί, δηλαδή την στιγμή που μετανοεί στην Γη γίνεται η χαρά στον ουρανό. Δεν είναι όμως ο άνθρωπος τρεπτός; Σήμερα μπορεί να μετανοήσει φαινομενικά αλλά αύριο να γίνει χειρότερος ή να κρεμαστεί όπως έγινε με τον Ιούδα. Μήπως άγγελοι και άγιοι στο ουράνιο στερέωμα θα χαίρονται τώρα αλλά αύριο θα απογοητεύονται και συνέχεια αυτό το κωμικό θα γίνεται μόλις κάποιος φαίνεται ότι μετανοεί; Όχι γιατί εδώ έχουμε χαρά επειδή αυτή η μετάνοια είναι πραγματική και όχι μια προσωρινή αποστροφή προς την αμαρτία, διότι το Άγιο Πνεύμα που γνωρίζει όχι μόνο την όψη αλλά και την καρδιά, όχι μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον, είναι αυτό που πληροφορεί.

Βλέπεις λοιπόν ότι αυτοί που είναι στον ουρανό γνωρίζουν εξ Αγίου Πνεύματος;

Και αν γίνεται μεγάλη χαρά όταν μετανοεί, όταν ακόμη ο αδελφός είναι στην αμαρτία δεν υπάρχει αγωνία και ενδιαφέρον που υπαγορεύει ενέργεια και μεσιτεία; Αυτά τα δυο είναι αλληλένδετα και δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Βλέπεις λοιπόν ότι πρεσβεύουν οι Άγιοι; Μήπως η αιτία της χαράς δεν είναι η αγάπη προς τους αδελφούς; Αυτή η αγάπη είναι το κίνητρο των προσευχών των Αγίων για εμάς, έτσι όταν αρνείσαι την πρεσβεία των Αγίων επιτίθεσαι συγκαλυμμένα στον δεσμό που ενώνει τους αδελφούς, την αγάπη.

Οι αιρετικοί όμως θέλουν δεσμίους όσους είναι στον ουρανώ, τους θέλουν με αλυσίδες όπως είναι ο πατήρ τους ο Διάβολος που όλους θα ήθελε στην δική του κατάσταση να παρασύρει. Ω ταλαίπωρε, αν αυτός που είναι στην φλόγα έχει αιτήματα και ενδιαφέρεται για τους επί Γης πες μου, δεν θα έχει αιτήματα ο άγιος που είναι τύπος του Ποιμένα και ενδιαφέρεται για το απολωλώς; Αν ο πατριάρχης Αβραάμ έχει αγάπη και ενδιαφέρεται για τον πλούσιο που έχει ήδη κριθεί και επιπλέον τον ακούει όταν λέγει τα παράλογα, πες μου δεν θα έχει αγάπη για αυτόν που είναι στην γη και αγωνίζεται; Δεν θα ακούει αυτόν που ζητάει την βοήθειά του; Ποιο αίτημα προς ωφέλεια ψυχής είδες να ζητούν και ο Κύριος δεν άκουσε; Και αν γίνεται χαρά όταν μετανοεί ο αμαρτωλός, τότε δεν είναι άξιος τιμής εκείνος που προξένησε την χαρά; Δεν είναι άξιος τιμής ο απόστολος και ο κάθε ένας που διδάσκει με τον λόγο αλλά και το παράδειγμα του την μετάνοια;

Πως λοιπόν οι αιρετικοί λένε ότι δεν πρέπει να τιμούμε τους αγίους;

Ο Κύριος πάλι δεν ήταν που όρισε τους αποστόλους να διαδώσουν τον λόγο του και να γίνουν πρόξενοι της αλλαγής μας; Μήπως τιμώντας αυτούς δεν τιμούμε και τον Κύριο που τους έστειλε; Εάν τιμήσεις τον πρέσβη κάποιου πάντοτε τιμάς ταυτόχρονα και αυτόν που τον απέστειλε. Είδες λοιπόν ότι ποτέ δεν τιμάται ο άγιος μόνος του αλλά πάντοτε μαζί του τιμάται και ο Κύριος; Πως λοιπόν οι αιρετικοί λένε ότι αφαιρούμε την τιμή από τον Χριστό αφού ουδέποτε μπορεί να τιμηθεί μόνος του ο άγιος; Κοίταξε πως ο Διάβολος τους κοροϊδεύει και εκτός από το ότι τους βάζει να αφαιρούν τον Κύριο από αυτούς στους οποίους έχει κατοικήσει, τους κάνει επιπλέον και ειδωλολάτρες που προσκυνούν την σάρκα αν και διατείνονται ότι σέβονται τον Χριστό και τους δικούς του.

Ο απόστολος Παύλος παρακάλεσε τους Χριστιανούς να προσευχηθούν στον Θεό για αυτόν, συναγωνίσασθαι μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεόν, και εάν τους πεις ότι ζητώ από κάποιον ζωντανό να προσευχηθεί για εμένα καμία αντίρρηση δεν έχουν και δέχονται να πουν "προσευχήσου για εμένα" όταν ζει, αλλά όταν πεθάνει λένε ότι δεν μπορώ να το πω, ούτε να ζητήσω την βοήθεια ή την πρεσβεία του γιατί τώρα ο Παύλος ή ο Πέτρος δεν με ακούν και δεν γνωρίζουν τι γίνεται στην Γη. Και λένε ότι δεν μπορώ να μιλήσω στους εν ουρανοίς και να ζητήσω την προσευχή τους αλλά θα πρέπει να βρω κάποιον με σαρκικά αυτιά που ακούει κάνοντας το Άγιο Πνεύμα να χρειάζεται τα σαρκικά αυτιά ώστε να πληροφορήσει. Μήπως άραγε οι κεκοιμημένοι εφόσον δεν έχουν μάτια δεν βλέπουν τον Χριστό; Τα αυτιά και τα μάτια των κεκοιμημένων είναι ουράνια, συλλαμβάνουν τις προσευχές όπως συλλαμβάνουν τον Κύριο τα ουράνια μάτια τους. Και θα δεχθούν οι αιρετικοί να τιμήσουν τους Αγίους και εγκώμια να τους πλέξουν και αν ήταν εδώ ο Παύλος θα τον ασπάζονταν αλλά θα αρνηθούν ότι τώρα ακούει και βλέπει. Είδες λοιπόν πως αν και λένε ανόητα ότι δεν ασπάζονται αυτοί τα μέλη των αγίων το πράττουν και μάλιστα αφού πρώτα τους έχουν αφαιρέσει το Άγιο Πνεύμα;

Γιατί εμείς προσκυνούμε τα μέλη των αγίων που έχει κατοικήσει το Άγιο Πνεύμα, ενώ οι αιρετικοί δέχονται τα μέλη και τα τιμούν αφού τους το έχουν αφαιρέσει.

Ο Διάβολος τους πλανά και με τις οδηγίες του ενώ εμάς αποκαλούν ειδωλολάτρες αυτοί είναι οι πραγματικοί ειδωλολάτρες και σαρκολάτρες.

Οι άγγελοι είναι δίπλα μας και μας βοηθούν, οι δαίμονες μπορούν και είναι στην γη, πειράζουν για να φανούν οι δόκιμοι και όταν τους δοθεί δικαίωμα από τον άνθρωπο τον καταλαμβάνουν, είτε με δαιμονισμό είτε με το να κυριαρχούν ολοκληρωτικά επάνω στην διάνοιά του όπως έγινε στον Ιούδα, εἰσῆλθε δὲ ὁ σατανᾶς εἰς Ἰούδαν.

Αλλά ω της Σατανικής διδασκαλίας ενώ οι δαίμονες μπορούν να βρίσκονται στην Γη οι άγιοι είναι κλεισμένοι σε φυλακή, οι εχθροί Χριστού ελεύθεροι και οι φίλοι Χριστού φυλακισμένοι. Η πομπή του Διαβόλου ελεύθερη να καταστρέφει και η παράταξη του Αρνίου φυλακισμένη να μην μπορεί να πράξει το καλό, χειρότεροι από τους δαίμονες οι άγιοι γίνονται με αυτές τις θεωρίες που ακόμη και ο ίδιος ο Σατάν δεν θα τολμούσε να πει.

Ο Διάβολος γνωρίζεις ότι προσπαθεί να μιμηθεί το Άγιο Πνεύμα για να οδηγήσει στην απώλεια. Έτσι επιτίθεται με τον κατάλληλο τρόπο στον κάθε ένα, εμφανίζεται να γνωρίζει το μέλλον, εγείρει ψευτοπροφήτες, ψευδοδιδασκάλους, ψευδοχρίστους. Συνεργάζεται με τα άλλα δαιμόνια, έχει διασύνδεση νοερή, έτσι μπορεί να ξέρει γεγονότα πολύ γρήγορα και ακριβώς την στιγμή που πραγματοποιούνται. Αυτά όλα είναι μίμηση της Εκκλησίας και της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος το οποίο ενεργεί απόλυτα κατάλληλα για τον κάθε ένα και προσπαθεί να τον οδηγήσει στην σωτηρία. Προλέγει γεγονότα και πληροφορεί τους Αγίους για διάφορες καταστάσεις. Και εάν κάποιος μάντης αποκαλύψει ένα γεγονός το οποίο γίνεται την ίδια στιγμή κάπου μακριά αυτοί θα πουν ότι με αυτήν την ψευτογνώση θέλει να κερδίσει την εμπιστοσύνη για να παρασύρει στην απώλεια τον άνθρωπο που τον επισκέφθηκε. Λέγοντας λοιπόν ότι οι Άγιοι που είναι στον ουρανό "δεν βλέπουν, δεν ακούν" όχι μόνο τους έχουν κλείσει στον Άδη αλλά τους αρνούνται το γνήσιο ενώ παραδέχονται το κίβδηλο, την απομίμηση, και ξανά καταλαβαίνεις ότι τους έχουν σε χειρότερη θέση από τους δαίμονες.

Aμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις. Ιω. 21,18 Και πληροφορώντας αυτόν ο Κύριος του λέει, σε διαβεβαιώνω ότι όταν ήσουν νεώτερος έζωνες τον εαυτό σου και πήγαινες όπου ήθελες. Όταν όμως γεράσεις θα απλώσεις τα χέρια σου και άλλος θα σε ζώσει και θα σε φέρει εκεί που δεν θέλεις.

Στην Γη οι άνθρωποι πάνε όπου θέλουν ακόμη και εάν ήταν πονηροί ή κακοί ή άσπλαχνοι μήπως τώρα στον ουρανό όπου είναι η κατοικία των αγαθών θα είναι φυλακισμένοι; Άραγε είναι ο Θείος νους ανοητότερος του ανθρωπίνου και φυλακίζει τους αγαθούς; Άραγε η δικαιοσύνη του Θεού έγινε χειρότερη της ανθρώπινης και φυλακίζει τους άξιους για τιμή; Φυσικά και όχι. Βλέπεις λοιπόν ότι όμοιοι με τους διώκτες είναι οι αιρετικοί; Ότι πηγαίνουν τον Άγιο εκεί που δεν θέλει, δηλαδή μακριά από τον Χριστό και τους αδελφούς;

Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο ο Χριστός δεν εμφανίζεται δημόσια στην Γη; Διότι μας αγνοεί ή μήπως διότι θέλει ο άνθρωπος να πιστέψει χωρίς εξαναγκασμό; Ασφαλώς το δεύτερο. Για τον ίδιο λόγο οι κεκοιμημένοι δεν εμφανίζονται μεν αλλά σαν τον Χριστό είναι και αυτοί γύρω μας βοηθώντας. Γιατί εαν είναι αλήθεια αυτά που λένε οι αιρετικοί τότε ο λόγος που δεν υπάρχουν γύρω μας είναι ότι ο Χριστός τους έκλεισε σε φυλακή και όχι ότι δεν θέλουν να εξαναγκάσουν την πίστη.

Ω της αιρετικής ανοησίας, ενώ ο απόστολος στην Γη είχε πληροφόρηση από το Πνεύμα τώρα την έχασε, όταν ήταν στην Γη πήγαινε όπου ήθελε για να επιτελέσει το αγαθό έργο ενώ τώρα είναι φυλακισμένος, στην Γη ακολουθούσε τον Χριστό ενώ τώρα δεν ακολουθεί το αρνίον όπου και εάν υπάγει, ἀκολουθοῦντες τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἂν ὑπάγῃ.

Γιατί τι είπε ο Κύριος; ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι.

Μήπως τώρα άραγε ο Παύλος σταμάτησε να ακολουθεί τον Χριστό;

Μήπως άραγε απαρνήθηκε τώρα τον Χριστό και ενδύθηκε τον Άδη;

Και που υπάγει ο Κύριος; Μήπως δεν εξήλθε νικών ίνα νικήσει την αμαρτία και να σώσει; Μήπως άραγε ο Παύλος τώρα σταμάτησε να είναι απόστολος και να αγωνίζεται υπέρ των Χριστιανών; Μήπως δεν είναι μιμητής Χριστού και δεν εργάζεται το έργο εκείνου; μιμηταί μου γίνεσθε, καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ.

Μήπως αυτός και όλοι όσοι είναι μαζί με τον Κύριο δεν είναι οι προσκεκλημένοι και διαλεγμένοι από τον Θεό οι οποίοι αποτελούν την βασιλική του παράταξη και πολεμούν μαζί με το Αρνίον εναντίον του Σατάν;

οὗτοι μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καὶ τὸ ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶ καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί.

Οι κλητοί είναι πάντοτε μαζί με τον Χριστό, είτε είναι μάχη με το κακό, είτε είναι στο δείπνο του Αρνίου μακάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι, είτε σε οτιδήποτε κάνει ο Χριστός. Και τι λέγει το Αρνίον για τους ισάγγελους; καὶ δώσω αὐτῷ τὸν ἀστέρα τὸν πρωϊνόν (πρωινός αστέρας σημαίνει εωσφόρος) και μυστικώς σου διδάσκει ότι το τάγμα των πονηρών δαιμόνων αντικαθιστούν και αυτό ξεκινάει από τώρα.

Αλλά ω της βλασφημίας, ο εν τω ουρανώ όχι μόνο έχει χάσει την κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα αλλά βρίσκεται σαν σε φυλακή και ενώ ο Άδης καταργήθηκε, οι αιρετικοί τον έχουν ακόμη σε λειτουργία έχοντας κλεισμένους μέσα τους Αγίους.

Εφονεύσατε τὸν δίκαιον· και εις Άδη φυλακίσατε την ψυχήν αυτού.

Δεν βλέπεις ότι ο Σατανάς αυτήν την φυλακή αναπολεί και τα παλαιά νοσταλγεί για αυτό βάζει να λένε αυτό που θα του άρεσε ακόμη να γίνεται;

Τους αμαρτωλούς και αμετανόητους ακόμη τους κρατεί ενώ τους δίκαιους έχασε.

Γιατί λοιπόν εσύ γίνεσαι ακόλουθος του και θες να φυλακίζεις στον Άδη τους Αγίους;

Αυτοί τώρα εγέρθηκαν, είναι οι φύλακες και προστάτες του Χριστιανικού έθνους. Μαζί με τους αγίους αγγέλους κρατούν την ρομφαία της διδαχής Κυρίου, καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναστήσεται Μιχαὴλ ὁ ἄρχων ὁ μέγας, ὁ ἑστηκὼς ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου·. Μαζί με τους αγγέλους είναι οι αόρατοι προστάτες και βοηθοί.

Ταλαίπωρε δεν γνωρίζεις τι λέγει η Γραφή; Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου και ἐγώ εἰμι Ῥαφαήλ, εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἁγίων ἀγγέλων, οἳ προσαναφέρουσι τὰς προσευχὰς τῶν ἁγίων, καὶ εἰσπορεύονται ἐνώπιον τῆς δόξης τοῦ ἁγίου και φιάλας χρυσᾶς γεμούσας θυμιαμάτων, αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων·;

Είδες ότι όχι μόνο στην Γη αλλά και όταν ανέλθουν στον ουρανό προσεύχονται οι άγιοι;

Δεν κατανοείς ότι το σώμα του Χριστού είναι ένα; Δεν βλέπεις ότι ο Άδης τώρα καταργήθηκε; Λες ότι μόνο ο Κύριος σώζει και διαμαρτύρεσαι, πες μου μήπως αποστάτησε ο απόστολος που είπε ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν αὐτοῦ ἐκ θανάτου; Δεν βλέπεις ότι αποκαλεί άνθρωπο σωτήρα ψυχών; Γιατί λοιπόν οι λόγοι Παναγία σώσε με σε κάνουν να εξανίστασαι; Δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό το ζητεί γιατί τον απόστολο άκουσε; Και πως μπορεί κάποιος να επιστρέψει έναν στην ευθεία οδό αν πρώτα δεν περιπατεί σε αυτήν και την γνωρίζει; Δεν βλέπεις λοιπόν ότι τον δίκαιο επικαλείται του οποίου πολύ ισχύει η δέησις; Και επιπλέον οι αιρετικοί κατηγορούν ότι τεμαχίζουμε τα λείψανα αλλά δεν βλέπουν ότι αυτοί τεμαχίζουν διπλά το σώμα του Χριστού. Αφού σε δύο κομμάτια πρώτα τεμάχισαν το σώμα Κυρίου χωρίζοντας Γη και ουρανό, μετά με τις αιρέσεις συνέχεια σε μυριάδες κομμάτια τεμαχίζουν.

Μιχαήλ ὁ ἄρχων ὁ μέγας ὁ ἑστηκὼς ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου
τώρα μαζί με τους Αγίους προστάτης του Χριστιανικού λαού.

Κρατώντας ξίφος φύλακας στέκομαι και φίλος σου είμαι, είσελθε με χαρά,

εάν όμως είσαι εχθρός πρόξενος κακού και γεμάτος δόλο μακριά μείνε από την πύλη αυτή.

Ξιφήρης ίσταμαι και φύλαξ, υμών δε φίλος πέφυκα, είσελθε χαίρων.

Ή δε εχθρός και βάσκανος και γέμων δόλου, πόρρω άπεχε της πύλης ταύτης.

"Χριστιανισμός" 1992
Δείτε ανάρτηση:

Πεντηκοστιανοί, οι μεγαλύτεροι εμπαίκτες των Θείων του 20ου αιώνα

Posted in Μεσιτείες των Αγίων, Πρεσβείες των Αγίων

2 σχόλια:

DylanCOA11 Νοεμβρίου 2023 στις 10:17 π.μ.
Hola soy católico romano y tu post es tal cual nuestra teologia en un post has hecho lo que muchos no hicieron en años y me quedaré con un punto sobre loa herejes que niegan la intercesión de los santos:

"no ven, no oyen" no sólo los tienen encerrados en el Hades sino que les niegan lo genuino admitiendo lo falso, la imitación, y nuevamente se comprende que los tienen en peor situación que los demonios.
NO SOLO ESO SINO QUE ADMITEN LOS DONES EN LOS DEMONIOS Y LOS NIEGAN EN LOS SANTOS MAS HEREJES QUE EL MISMO DIABLO
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις

Προσθήκη σχολίου

Ορθόδοξον Ιστολόγιον

Ορθόδοξο Αντιαιρετικό Ιστολόγιο
Αγίου γέροντος Δανιήλ Γούβαλη

κλικ εδώ για την ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

!ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ!
!DO NOT COPY !