Πόλεμος Αρμαγεδδώνα

Ναι, ο Αρμαγεδδών είναι ο πόλεμος του Θεού ο οποίος χρησιμοποιεί τον Ιησού για να οδηγήσει τις ουράνιες στρατιές στην μάχη. Ας διαβάσουμε μαζί πότε περίπου ο Θεός ξεφορτώνεται όλους τους κακούς και σώζει όλους όσους τον υπηρετούν

Ο πολέμαρχος του Θεού Χριστός, επικεφαλής αγγελικού στρατού,

σκοτώνει όσους δεν έχαψαν τις μπαρούφες της εταιρείας
όπως την κλωνοποίηση νεκρών ή τις μάσες στον Παράδεισο

Πόλεμος Αρμαγεδδώνα

Πόλεμος Γωγ Μαγώγ

Πολλά λέγονται για τον πόλεμο του Αρμαγεδδών, οι διάφοροι πλάνοι και αιρετικοί θεωρούν ότι θα υπάρξει ένας πόλεμος με αρχηγό τον Χριστό ο οποίος επικεφαλής αγγελικών δυνάμεων θα έρθει στην Γη ώστε να πολεμήσει εναντίων του Αντίχριστου και του στρατεύματος του. Είναι η σύγχυση τόση που ορισμένοι αιρετικοί όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν εφεύρει και διαδίδουν κωμικές θεωρίες για αυτόν τον υποτιθέμενο πόλεμο. Οι δοξασίες τους λένε διάφορα όπως επί παραδείγματι ότι ο Χριστός θα είναι επικεφαλής μια πολεμικής παράταξης με στρατιώτες αγγέλους, ένας πολέμαρχος του Θεού. Θα είναι το πρωτοπαλίκαρο του στρατεύματος του Ιεχωβά Θεού ο οποίος έχοντας στο πλάι του τον αγγελικό στρατό θα έρθει από τον ουρανό ώστε να πολεμήσει τις Αντίχριστες δυνάμεις και να σκοτώσει τους ασεβείς. Από τον πόλεμο αυτό θα μείνουν ζωντανοί μόνο οι Ιεχωβάδες οι οποίοι θα περνάνε ζωή χαρισάμενη και θα είναι κυρίαρχοι της Γης. Εκτός από τον πολέμαρχο Χριστό που έρχεται με στρατό να σκοτώσει τους κακούς, διαδίδουν ότι οι άνθρωποι θα κλωνοποιηθούν από τον Θεό με μια ιδιόρρυθμη μετεμψύχωση και έπειτα θα εγκατασταθεί μια Θεϊκή επίγεια κυβέρνηση ενώ ο Παράδεισος θα είναι εδώ στην Γη και θα έχει φρούτα και άφθονα φαγητά ώστε να τρώνε και να πίνουν όσοι πιστέψουν αυτές τις ανόητες θεωρίες. Δηλαδή η δοξασία των Ιεχωβάδων διανθίζεται με νότες από Μωαμεθανισμό και Βουδισμό.
Βεβαίως είναι φανερό ότι πρόκειται για κωμικές θεωρίες αποτέλεσμα εντελώς λανθασμένου σκεπτικού οι οποίες διαδίδουν την σήμερον ημέρα την άποψη που είχαν οι Φαρισαίοι περί Μεσσία την εποχή του Χριστού. Ας δούμε διάφορα αποσπάσματα από την Βίβλο η οποία μας λέει για πόλεμο στην τοποθεσία Αρμαγεδδών και μας δίδει κάποιες εικόνες με περιγραφή ενός πολέμου. Ξεκινώντας θα δούμε το όνομα Αρμαγεδδών Εἰσί γάρ πνεύματα δαιμονίων ποιοῦντα σημεῖα, ἃ ἐκπορεύεται ἐπί τούς βασιλεῖς τῆς οἰκουμένης ὅλης, συναγαγεῖν αὐτούς εἰς τόν πόλεμον τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. Ἰδού ἔρχομαι ὡς κλέπτης· μακάριος ὁ γρηγορῶν καί τηρῶν τά ἱμάτια αὐτοῦ, ἵνα μή γυμνός περιπατῇ καί βλέπωσι τήν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ. καί συνήγαγεν αὐτούς εἰς τόν τόπον τόν καλούμενον ἑβραϊστί Ἁρμαγεδών. Αποκ. 16,14-16 Και ήσαν αυτά δαιμονικά πνεύματα που έκαναν αγύρτικα θαύματα. Και τα δαιμονικά αυτά πνεύματα, που ξεπήδησαν από τα στόματα εκείνων,έσπευσαν στους βασιλείς όλης της οικουμένης, για να τους συγκεντρώσουν σε πόλεμο που θα γίνει την μεγάλη ημέρα, την οποία έχει ορίσει ο Θεός ο Παντοκράτωρ. Ιδού έρχομαι ξαφνικά σαν κλέπτης, λέγει ο Κύριος. Μακάριος είναι εκείνος, που μένει άγρυπνος και προσεκτικός και φυλάσσει αγνά και καθαρά τα ενδύματα της ψυχής του για να μη ζει και περπατά γυμνός και βλέπουν την ασχήμια του. Και τότε τα δαιμονικά εκείνα πνεύματα μάζεψαν τους βασιλείς σε τόπο ο οποίος λέγεται Αρμαγεδδών.
Από εδώ είναι η πασίγνωστη λέξη Αρμαγεδδών η οποία στον καθημερινό λόγο παραπέμπει σε καταστροφή και μεγάλο όλεθρο. Η λέξη δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Γραφή, σε αυτό το απόσπασμα είναι η μοναδική αναφορά που γίνεται σε αυτόν τον ψηλό τόπο της Μεγιδδώ όπου μαζεύονται οι βασιλείς της Γης. Στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο, 17ο, βλέπουμε να γίνεται μια περιγραφή μάχης. Οὗτοι μετά τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καί τό ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστί καί βασιλεύς βασιλέων, καί οἱ μετ᾿ αὐτοῦ κλητοί καί ἐκλεκτοί καί πιστοί. Καί λέγει μοι· τά ὕδατα ἃ εἶδες, οὗ ἡ πόρνη κάθηται, λαοί καί ὄχλοι εἰσί καί ἔθνη καί γλῶσσαι. καί τά δέκα κέρατα ἃ εἶδες καί τό θηρίον, οὗτοι μισήσουσι τήν πόρνην καί ἠρημωμένην ποιήσουσιν αὐτήν καί γυμνήν, καί τάς σάρκας αὐτῆς φάγονται, καί αὐτήν κατακαύσουσιν ἐν πυρί. Αποκ. 17,14 Θα πολεμήσουν εναντίον του Αρνίου, αλλά αυτό θα τους νικήσει διότι είναι κύριος των κυρίων και βασιλιάς των βασιλιάδων και αυτοί που είναι μαζί του και αποτελούν την βασιλική του παράταξη είναι οι προσκεκλημένοι και διαλεγμένοι από τον Θεό πιστοί. Και μου είπε ο άγγελος, τα νερά, τα οποία είδες, πάνω στα οποία καθόταν η διεφθαρμένη πόλη, είναι λαοί και όχλοι και έθνη και γλώσσες διάφορες, πάνω στα οποία κυριαρχεί η πόρνη, εννοεί η ενσάρκωση της διαφθοράς. Και τα δέκα κέρατα που είδες και τα οποία συμβολίζουν δέκα βασιλιάδες και το θηρίον όλοι αυτοί θα μισήσουν την διεφθαρμένη πόλη και θα εξεγερθούν εναντίον της αφού ανάμεσα στους παρανόμους κυριαρχεί το μίσος)και θα την ερημώσουν, θα καταφάγουν τις σάρκες της δηλαδή θα διαμοιραστούν μεταξύ τους τις περιοχές της και θα την κατακάψουν με φωτιά. Εδώ γίνεται λόγος για λαούς όχλους και έθνη οπαδούς της πόρνης η οποία είναι ο συμβολισμός της διαφθοράς και της ανομίας.
Καί εἶδον τόν οὐρανόν ἀνεῳγμένον, καί ἰδού ἵππος λευκός, καί ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτόν, καλούμενος πιστός καί ἀληθινός, καί ἐν δικαιοσύνῃ κρίνει καί πολεμεῖ· οἱ δὲ ὀφθαλμοί αὐτοῦ ὡς φλόξ πυρός, καί ἐπί τήν κεφαλήν αὐτοῦ διαδήματα πολλά, ἔχων ὀνόματα γεγραμμένα, καί ὄνομα γεγραμμένον ὃ οὐδείς οἶδεν εἰ μή αὐτός, καί περιβεβλημένος ἱμάτιον βεβαμμένον ἐν αἵματι, καί κέκληται τό ὄνομα αὐτοῦ, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.καί τά στρατεύματα τά ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθει αὐτῷ ἐπί ἵπποις λευκοῖς, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκόν καθαρόν καί ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται ῥομφαία ὀξεῖα δίστομος, ἵνα ἐν αὐτῇ πατάσσῃ τά ἔθνη· καί αὐτός ποιμανεῖ αὐτούς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ· καί αὐτός πατεῖ τήν ληνόν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. καί ἔχει ἐπί τό ἱμάτιον καί ἐπί τόν μηρόν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον, βασιλεύς βασιλέων καί κύριος κυρίων. Καί εἶδον ἕνα ἄγγελον ἑστῶτα ἐν τῷ ἡλίῳ, καί ἔκραξεν ἐν φωνῇ μεγάλῃ λέγων πᾶσι τοῖς ὀρνέοις τοῖς πετομένοις ἐν μεσουρανήματι· δεῦτε συνάχθητε εἰς τό δεῖπνον τό μέγα τοῦ Θεοῦ, ἵνα φάγητε σάρκας βασιλέων καί σάρκας χιλιάρχων καί σάρκας ἰσχυρῶν καί σάρκας ἵππων καί τῶν καθημένων ἐπ᾿ αὐτῶν, καί σάρκας πάντων ἐλευθέρων τε καί δούλων, καί μικρῶν τε καί μεγάλων. Καί εἶδον τό θηρίον καί τούς βασιλεῖς τῆς γῆς καί τά στρατεύματα αὐτῶν συνηγμένα ποιῆσαι τόν πόλεμον μετά τοῦ καθημένου ἐπί τοῦ ἵππου καί μετά τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ καί ἐπιάσθη τό θηρίον καί ὁ μετ᾿ αὐτοῦ ψευδοπροφήτης ὁ ποιήσας τά σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς ἐπλάνησε τούς λαβόντας τό χάραγμα τοῦ θηρίου καί τούς προσκυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ· ζῶντες ἐβλήθησαν οἱ δύο εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός τήν καιομένην ἐν θείῳ. καί οἱ λοιποί ἀπεκτάνθησαν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ καθημένου ἐπί τοῦ ἵππου, τῇ ἐξελθούσῃ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ· καί πάντα τά ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν. Αποκ. 19,13 Λόγω έκτασης σύντομη μετάφραση ορισμένων: Και είδα τον ουρανό ανοικτό και να ένας λευκός ίππος που καθόταν ο Χριστός, τα μάτια του ήταν σαν φωτιά γιατί είναι φως που φωτίζει ή καίει, είναι ο βασιλιάς βασιλιάδων ντυμένος με ιμάτιο αιματοβαμμένο από το δικό του αίμα. Τα ουράνια στρατεύματα τον ακολουθούσαν και από το στόμα του εξερχόταν δίκοπο κοφτερό μαχαίρι. Πατάει στον ληνό της δίκαιης οργής του Θεού και τιμωρεί τους ασεβείς. Και είδα άγγελο που στεκόταν στον ουρανό και είπε με μεγάλη φωνή σε όλα τα όρνια που πετούν μεσουράνια, ελάτε να φάτε τις σάρκες αυτών που προσκύνησαν τον Αντίχριστο. Και είδα τον Αντίχριστο και τους ασεβείς της γης με στρατεύματά τους να έχουν μαζευτεί για να κάνουν πόλεμο εναντίων του Χριστού και της στρατιάς του. Και πιάστηκε αιχμάλωτος ζωντανός ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης και ζωντανοί ρίχτηκαν στην λίμνη του πυρός και οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν από το σπαθί του Χριστού που είναι στο στόμα του.
Θα περάσουμε τώρα στο 20ο κεφάλαιο.
Καί ὅταν τελεσθῇ τά χίλια ἔτη, λυθήσεται ὁ σατανᾶς ἐκ τῆς φυλακῆς αὐτοῦ, καί ἐξελεύσεται πλανῆσαι τά ἔθνη τά ἐν ταῖς τέσσαρσι γωνίαις τῆς γῆς, τόν Γὼγ καί τόν Μαγώγ, συναγαγεῖν αὐτούς εἰς τόν πόλεμον, ὧν ὁ ἀριθμός αὐτῶν ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης καί ἀνέβησαν ἐπί τό πλάτος τῆς γῆς, καί ἐκύκλευσαν τήν παρεμβολήν τῶν ἁγίων καί τήν πόλιν τήν ἠγαπημένην· καί κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπό τοῦ Θεοῦ καί κατέφαγεν αὐτούς· καί ὁ διάβολος ὁ πλανῶν αὐτούς ἐβλήθη εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός καί τοῦ θείου, ὅπου καί τό θηρίον καί ὁ ψευδοπροφήτης, καί βασανισθήσονται ἡμέρας καί νυκτός εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αποκ. 20,7-10. Και όταν συμπληρωθεί η μακρά περίοδος που συμβολίζεται με τα χίλια έτη θα λυθεί ο σατανάς από την φυλακή του και θα βγει για να πλανήσει τα έθνη στις τέσσερις γωνίες της γης και τα οποία συμβολίζονται από τον Γωγ, τον σκληρό βασιλιά, και τον Μαγώγ, τον βάρβαρο και άγριο λαό του. Αυτούς τους αγρίους και αιμοχαρείς, των οποίων ο αριθμός θα είναι σαν την άμμο της θαλάσσης, θα τους συγκεντρώσει ο σατανάς για να πολεμήσουν εναντίον του Χριστού. Και πράγματι οι λαοί αυτοί και κατέκλυσαν την επιφάνεια της γης και περικύκλωσαν την παράταξη των αγίων και την αγαπημένη πόλιν του Θεού εννοεί την νέα Σιών την στρατευόμενη Εκκλησία. Και κατέβηκε φωτιά από τον ουρανό και τους κατέφαγε. Και ο διάβολος, που τους παραπλανούσε ρίχτηκε στην λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού όπου ήταν το θηρίο, δηλαδή ο αντίχριστος, και ο ψευδοπροφήτης. Και θα βασανιστούν εκεί ακατάπαυστα ημέραν και νύκτα στους αιώνας των αιώνων.

Αγαπητοί δεν χρειάζεται πολλή σοφία ώστε να σκεφτεί κάποιος ότι ο Χριστός ως Θεός με ένα λόγο του μπορεί να νικήσει τον Διάβολο και τους ακολούθους του, δεν έχει καμία ανάγκη να μαζέψει στρατό. Παράδειγμα η συκιά η οποία ξεραίνεται απλά με έναν λόγο του Χριστού ή βλέπουμε εκδίωξη των δαιμόνων πάλι με έναν λόγο Χριστου. Στην ίδια την Αποκάλυψη οι άνομοι παρουσιάζονται σαν σταφύλια που δεν έχουν την παραμικρή αντίσταση όταν τα πατάει κάποιος. Καί ἔβαλεν ὁ ἄγγελος τό δρέπανον αὐτοῦ εἰς τήν γῆν, καί ἐτρύγησε τήν ἄμπελον τῆς γῆς, καί ἔβαλεν εἰς τήν ληνόν τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τήν μεγάλην. καί ἐπατήθη ἡ ληνός ἔξω τῆς πόλεως, καί ἐξῆλθεν αἷμα ἐκ τῆς ληνοῦ ἄχρι τῶν χαλινῶν τῶν ἵππων ἀπό σταδίων χιλίων ἑξακοσίων. Αποκ. 14,19-20. Και έριξε ο άγγελος το δρεπάνι του στην γη και τρύγησε το αμπέλι της παρανομίας και έριξε τους αμαρτωλούς σαν σταφύλια στο μεγάλο πατητήρι του θυμού του Θεού. Και πατήθηκε το πατητήρι, αυτό που ήταν έξω από την πόλη και βγήκε αίμα, που πλημμύρισε την περιοχή σε έκταση χιλίων εξακοσίων σταδίων και σε ύψος μέχρι τα χαλινάρια των ίππων. Εδώ έχουμε την εικόνα των σταφυλιών που πατιούνται ώστε να μας δείξει η Γραφή την αδυναμία των αντίθεων δυνάμεων εμπρός στον Θεό. Όπως τα σταφύλια μπαίνουν στον ληνό, το πατητήρι και πατιούνται κατά όμοιο τρόπο ο Θεός θα νικήσει τις δυνάμεις της ανομίας.
Στον Ησαΐα διαβάζουμε ἀλλά κρινεῖ ταπεινῷ κρίσιν καί ἐλέγξει τούς ταπεινούς τῆς γῆς· καί πατάξει γῆν τῷ λόγῳ τοῦ στόματος αὐτοῦ καί ἐν πνεύματι διά χειλέων ἀνελεῖ ἀσεβῆ· Ησ. 11,4 Δηλαδή θα κρίνει με ευθύτητα και δικαιοσύνη, θα δικαιώσει τον ταπεινό και τον δίκαιο, θα φανερώσει και θα αποδώσει το δίκαιο στους ταπεινούς. Με τον λόγο του στόματός του θα κτυπήσει τον αμαρτωλό και άδικο κόσμον. Και με ένα απλό φύσημα των χειλιών του θα αναλώσει τους ασεβείς. Ο πόλεμος του Αρμαγεδδώνα είναι καθαρά πνευματικός. Όπως λέει ο απόστολος αν και έχουμε οι Χριστιανοί σάρκα και οστά δεν αγωνιζόμαστε τον καλό αγώνα με σαρκικά μέσα διότι τα όπλα μας δεν είναι αδύνατα ανθρώπινα όπλα αλλά δυνατά και γκρεμίζουν τα οχυρώματα του εχθρού Διαβόλου, εν σαρκί γάρ περιπατοῦντες οὐ κατά σάρκα στρατευόμεθα· τά γάρ ὅπλα τῆς στρατείας ἡμῶν οὐ σαρκικά, ἀλλά δυνατά τῷ Θεῷ πρός καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων·. Β Κορ. 10,3-4. Όλες αυτές οι εικόνες που βλέπουμε στην Γραφή είναι με ανθρώπινους όρους ώστε να μας δείξουν την πάλη και την νίκη του Χριστού, το σπαθί που βρίσκεται στο στόμα του Χριστού είναι τρανή απόδειξη ότι έχουμε συμβολικό λόγο. Οι συμβολικές εικόνες ιππικού θέλουν να αποδώσουν την μάχη των αντίθεων δυνάμεων εναντίον του Χριστού και των δικών του και όχι να μας μιλήσουν για ένα στρατηγό Χριστό και μια κυριολεκτική μάχη με ιππικό ή με άρματα μάχης ή οτιδήποτε πολεμικό μέσο υπάρχει την τότε εποχή. Ο πόλεμος που διεξάγει ο Χριστός και ο Χριστιανός δεν είναι με υλικό οπλισμό. Ούτε έχει ανάγκη ο Χριστός κάποιο στρατό που θα πολεμήσει έναν συνασπισμό του κακού. Αυτό θα είναι γελοίο να το σκεφτεί κάποιος και όμως ορισμένοι αιρετικοί και διάφοροι πλάνοι πλασάρουν σε ανυποψίαστους ότι ο Χριστός θα έρθει με στρατό ώστε να πολεμήσει τον Διάβολο και τον Αντίχριστο και να "βγάλει από την μέση κάθε άλλη κυβέρνηση", "να ξεφορτωθεί" τους κακούς ώστε να είναι αυτός ο πρωθυπουργός παύλα αρχηγός της πόλης. Ο πόλεμος του Αρμαγεδδών είναι ο πόλεμος ανάμεσα στην Εκκλησία και τις αντίθεες δυνάμεις αλλά με το πέρασμα του χρόνου έχει σχετιστεί, από ορισμένους μάλιστα και αποκλειστικά, με μια μάχη στην οποία στρατιωτικές δυνάμεις θα συγκρουστούν μεταξύ τους. Ο πόλεμος όμως αυτός είναι πνευματικός και δεν θα διεξαχθεί κάποια εποχή αλλά έχει ήδη ξεκινήσει από την έλευση του Χριστού. Λαμβάνει χώρα κάθε έτος ημέρα και ώρα με μάχες μέχρι την έλευση του Αντίχριστου, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι πρόκειται για την πάλη του καλού και του κακού ανά τους αιώνες. Σε κάθε εποχή ο Διάβολος και τα όργανά του προσπαθούν να υπερισχύσουν εναντίων της Εκκλησίας ενώ η κορύφωση της σύγκρουσης θα είναι με τον Αντίχριστο όπου αυτός θα διώξει την Εκκλησία.
Πολεμικές συγκρούσεις γίνονται και θα γίνονται πάντοτε, αν υπάρξει κάποιος πόλεμος στο τέλος της ανθρώπινης Ιστορίας ο οποίος θα είναι πολύ αιματηρός αυτός θα είναι όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι δεν θα έχουμε πόλεμο όπου από την μια παράταξη θα έχει τις Διαβολικές δυνάμεις και από την άλλη τον πολέμαρχο του Θεού ο οποίος με αγγέλους θα πολεμήσει εναντίων τους.