Ευχέλαιο ίαση ασθενειών

Ευχέλαιο
θεραπεία σώματος και ψυχής
το μυστήριο του ευχελαίου

Αγαπητοί στην σημερινή ανάρτηση θα δούμε το μυστήριο του ευχελαίου κυρίως ώστε να απαντηθούν ορισμένες κατηγορίες αλλά και απορίες περί αυτού. Ο απόστολος Ιάκωβος στην επιστολή του λέει ότι εάν κάποιος είναι ασθενής τότε πρέπει να καλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας και να κάνουν Ευχέλαιο.
Τα λόγια του στο 5ο κεφάλαιο της επιστολής έχουν ως εξής:
Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις; ψαλλέτω ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ᾿ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη. Ιακώβου 5, 13 - 16.
Δηλαδή, υπάρχει μεταξύ σας κάποιος που ταλαιπωρείται και θλίβεται; Ας προσεύχεται. Βρίσκεται κανείς σε κατάσταση χαράς; Ας ψάλλει δοξολογώντας τον Θεό. Είναι κανείς μεταξύ σας ασθενής; Ας προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας και ας προσευχηθούν επάνω από αυτόν προς τον Θεό, αλείφοντας αυτόν με έλαιο στο όνομα του Κυρίου. Και η προσευχή αυτή που θα εμπνέεται από την πίστη και θα γίνεται με πίστη θα θεραπεύσει και θα σώσει τον άρρωστο και θα τον σηκώσει ο Κύριος από το κρεβάτι της αρρώστιας και εάν ο ασθενής έχει κάνει αμαρτίες αυτές θα του συγχωρηθούν εκ μέρους του Θεού. Να εξομολογήστε μεταξύ σας τα αμαρτήματά σας και να προσεύχεστε ο ένας υπέρ του άλλου για να θεραπευτείτε. Διότι δέηση η οποία προσφέρεται με πίστη πολλή προς τον Θεό εκ μέρους του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη.
Αρχικά αυτό που παρατηρούμε είναι ότι ο Χριστιανός σε όλες τις στιγμές της ζωής του πρέπει να έχει τον νου του στον Χριστό. Όταν είναι σε ταλαιπωρίες και θλίψεις προσεύχεται, κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω. Στις θλίψεις και στις ταλαιπωρίες ο Χριστιανός προσεύχεται ώστε να έχει την υπομονή, να έχει την φώτιση, να έχει την κατά Θεό αντιμετώπιση των θλίψεων και των ταλαιπωριών. Σαν άνθρωπος κάποιες φορές θα αναρωτηθεί αλλά όμως έχει εμπιστοσύνη στο σχέδιο του Θεού, θεωρεί τον Θεό σαν πατέρα όχι σαν μπάτλερ παύλα υπηρέτη ή σαν συνεταίρο σε πράξεις του κόσμου τούτου ζητώντας την βοήθειά του Θεού ώστε να προοδεύσει εντός εισαγωγικών, ούτε θεωρεί τον Θεό σαν μια ασφάλεια από κινδύνους ζητώντας να μην πάθει ποτέ τίποτα ή να είναι στο απυρόβλητο από γηρατειά και από ασθένειες.
Ο Χριστιανός έχει για τα πάντα, είτε στην υγεία είτε στην οποιαδήποτε κατάσταση κακοπαθείας, στην πρώτη θέση τον Θεό, δεν καταφεύγει σε αυτόν έπειτα αλλά πρώτα, ούτε θεωρεί ότι ο Θεός έχει δικαιοδοσία μέσα στον Ναό αλλά απέξω αρμόδιος είναι ο κάθε "υιός ανθρώπου από τον οποίον δεν προέρχεται σωτηρία", μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.
Στην περίπτωση ασθένειας ο απόστολος λέει να καλεστούν οι πρεσβύτεροι ώστε να γίνει το ευχέλαιο και να επέλθει σωματική ίαση αλλά και ψυχική ίαση διαμέσω της αφέσεως αμαρτιών. Άρα το ευχέλαιο είναι για περίπτωση ασθένειας ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; όχι "για το καλό" ή για μαγεία ή για άλλο παρόμοιο λόγο. Τα μάγια και ο πατέρας τους Σατάν καθίστανται αδύναμα με την μετάνοια με την συμμετοχή μας στα μυστήρια όχι με κάποια μαγική τελετή, έτσι βλέπει το ευχέλαιο αυτός που θα κάνει "ευχέλαιο για μαγεία".
Ώστε να επιτελεστεί το ευχέλαιο είδαμε ότι πρέπει να καλούνται οι πρεσβύτεροι και να γίνεται επάλειψη με λάδι. Το λάδι δεν έχει κάποια ιαματική ιδιότητα ενώ σίγουρα δεν είναι πανάκεια ώστε να θεραπεύει κάθε ασθένεια. Αυτό ήταν γνωστό στο Άγιο Πνεύμα γνωστό και στον απόστολο Ιάκωβο παρά το ότι αυτός δρούσε πριν 2000 χρόνια, οπότε η επάλειψη με το λάδι μας δηλώνει και το ότι υπάρχουν υλικά και αντικείμενα με τα οποία μεταδίδεται η χάρη του Θεού, όπως γίνεται με το έλαιο του Χρίσματος, με τον Αγιασμό, με διάφορα αγιάσματα που αναβλύζουν. Αν το λάδι γίνεται φορέας Θείας Χάριτος πόσο μάλλον το λείψανο ενός Αγίου στον οποίο έχει κατοικήσει το Άγιο Πνεύμα.
Το έλαιο θα χρησιμοποιήσουν οι πρεσβύτεροι, λέξη με την οποία ο απόστολος δεν εννοεί τους ηλικιωμένους αλλά τους ειδικούς ιερείς οι οποίοι μπορεί να ήταν νέοι στην ηλικία.
Ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει στον Τιμόθεο μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, κανείς ας μη καταφρονεί το νεαρό της ηλικίας σου, ενώ ο Ιγνάτιος στην επιστολή προς Μαγνησιείς λέγει το ίδιο για τον Δάμα. Και υμίν δε πρέπει μη συγχράσθαι τη ηλικία του επισκόπου, αλλά κατά δύναμιν Θεού Πατρός πάσαν εντροπήν αυτω απονέμειν, καθώς εγνων και τους αγίους πρεσβύτερους ου προσειληφοτας την φαινόμενην νεωτερικην τάξιν, αλλ' ως φρονιμω εν θεω συγχωρουντας αυτω· ουκ αυτω δε, αλλά τω πατρί Ιησού Χριστού, τω πάντων επισκόπω. Ο επίσκοπος ή αλλιώς και πρεσβύτερος Δάμας είναι νέος σε ηλικία. Για να έχουμε την άφεση και ίαση ώστε να επιτελεστεί η ψυχική και σωματική θεραπεία πρέπει να καλεστούν οι πρεσβύτεροι, όχι οι χαρισματούχοι έχοντες το ιαματικό χάρισμα, ούτε οι Χριστιανοί που βρίσκονται κοντά, όπως συγγενείς και άλλα μέλη της Εκκλησίας. Στην αρχή του Χριστιανισμού υπήρξαν έκτακτα χαρίσματα ώστε οι άνθρωποι να λάβουν τα εχέγγυα και να προσέλθουν στην νέα πίστη, ανάμεσα στα διάφορα έκτακτα χαρίσματα υπήρχε σε αφθονία και το χάρισμα της θεραπείας.
Οι πρεσβύτεροι διότι ως ειδικοί ιερείς που είναι έχουν το δικαίωμα από το ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται να πουν και αυτοί ακριβώς ότι είπε και ο Χριστός όταν θεράπευε στην Καπερναούμ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου και στην Βηθεσδά, λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. Δηλαδή, "βλέποντας ο Ιησούς την πίστη τους είπε στον παράλυτο, παιδί μου έχε θάρρος, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες", και, "σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτησε".
Παρατηρούμε ότι στον παράλυτο της Καπερναούμ ο Χριστός λέει ότι συγχωρούνται οι αμαρτίες, άρα αυτές ήταν η αιτία της ασθενείας. Στο ευχέλαιο οι ειδικοί ιερείς πρεσβύτεροι θα πουν ότι είπε και ο Χριστός και θα έλθει ίαση και συγχώρηση κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς.
Αυτή η φράση σημαίνει αν έχει κάνει αμαρτίες, αλλά υπήρχε περίπτωση να ήταν αναμάρτητος ο ασθενής; Μας διδάσκει εδώ ο απόστολος ότι έχουμε αμαρτωλούς και αναμάρτητους; Ανατρέχουμε στην διδαχή η οποία λέει ότι δεν υπάρχει αναμάρτητος άνθρωπος, άρα άμεσα εδώ κατανοούμε ότι η έννοια είναι αν έχει κάνει αμαρτίες από τις οποίες προήλθε η ασθένεια, αυτές θα τις συγχωρήσει το ευχέλαιο. Ο πρεσβύτερος που είναι ειδικός ιερέας καλείται και με το ευχέλαιο συγχωρούνται οι αμαρτίες, με αυτό γίνεται και το σώμα καλά διότι κάποιες φορές οι ασθένειες του σώματος οφείλονται σε αμαρτήματα που δεν έχουμε εξομολογηθεί.
Όπως για την λέξη "πρεσβύτερος" αλλά και για την φράση "αν έχει κάνει αμαρτίες" ανατρέχουμε στην διδαχή και δεν κατανοούμε ότι η πρώτη εννοεί ο ηλικιωμένος και η δεύτερη ο αναμάρτητος, παρομοίως και για την λέξη "έγερση" ανατρέχουμε ξανά στην όλη διδασκαλία. Δηλαδή ισχύουν και οι υπόλοιπες εντολές, όχι μόνο αυτές που βλέπουμε στις συγκεκριμένες προτάσεις του Ιακώβου, δηλαδή τις εντολές ότι πρέπει να έχουμε έλαιο, να καλεστούν οι πρεσβύτεροι, να γίνει προσευχή.
Οπότε για να υπάρξει έγερση απαραίτητο είναι να πληρούνται και οι υπόλοιπες προϋποθέσεις που θέτει η διδαχή, άρα πρέπει να υπάρχει πίστη εκ μέρους του ασθενούς, να υπάρξει ψυχική ωφέλεια η οποία θα επέλθει από την ίαση, να είναι η περίπτωση εντός της διδαχής του ότι ο Χριστιανός προσδοκά ανάσταση νεκρών όχι ανοσία από ασθένειες, ότι δεν ζητάει ασφάλεια παντός κινδύνου και σωματική αθανασία.
Κανείς δεν θα υποστηρίξει ότι όταν ο απόστολος λέει "θα τον σηκώσει ο Κύριος" εννοεί ότι όποτε είναι κάποιος άρρωστος με το ευχέλαιο θα γίνεται καλά ή ότι εάν είναι η αρρώστια από μεγάλη ηλικία θα γίνεται ο Χριστιανός νέος. Δηλαδή ακόμη και οι ψευδοκατήγοροι είναι εντός της διδαχής αλλά πονηρά θα αφαιρέσουν ορισμένα μέρη της ώστε να κατηγορήσουν. Όμως όπως ο Χριστιανισμός δεν λέει ότι θα γίνει άτρωτος από ασθένειες και φυσικούς νόμους αυτός που πιστεύει, έτσι δεν λέει ότι θα γίνεται καλά συνεχώς κάποιος ή ότι θα γίνονται καλά όλοι διότι ορισμένους δεν τους συμφέρει η θεραπεία.
Η σωματική ασθένεια του παράλυτου της Βηθεσδά ήταν από αμαρτήματα, αν γινόταν καλά άμεσα τότε οι πιθανότητες για τον συγκεκριμένο, και όχι μόνο, θα ήταν την επόμενη μέρα να συνέχιζε τις αμαρτίες και δεν αποκλείεται μετά από μερικές ιάσεις να έλεγε ότι ο Θεός τον θεραπεύει ώστε να... κάνει την αμαρτία. Ο άνθρωπος αν δεν αλλάξει εσωτερικά ξεχνάει πολύ εύκολα διότι ο νους δεν είναι στον Θεό αλλά στα υλικά. Έτσι στον πόνο τρέχει στον Χριστό αλλά την επόμενη μέρα έχει ξεχάσει ακόμη και που βρίσκεται η Εκκλησία της γειτονιάς του. Ο Χριστός όπως ξέρουμε ευγενικά βρίσκει τον παράλυτο αργότερα, όταν ήταν μόνος του, ιδιαιτέρως, όχι στον κόσμο στην κολυμβήθρα. Εκεί του λέει μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται δηλαδή, πρόσεξε από εδώ και πέρα μην αμαρτάνεις για να μην πάθεις τίποτα χειρότερο. Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο από το να είναι κάποιος 38 χρόνια παράλυτος και μπροστά στην θεραπεία του αλλά να μην μπορεί να την λάβει. Εξ άλλου θα είχε χρόνο για να ζήσει άλλα 38 χρόνια σε αυτήν την κατάσταση; Οπότε εδώ ο Χριστός εννοεί πρόσεξε από αμαρτίες μην χάσεις την ψυχή σου, αυτό είναι το χειρότερο που θα πάθαινε. Άρα αν ο παράλυτος με τον φοβερότατο σταυρό και 38 χρόνια πόνου μα και χρόνου ώστε να δει τα πράγματα με την πνευματική ματιά ήταν κάπως επίφοβος και του χρειαζόταν επιπλέον συμβουλή ώστε να πράξει το αυτονόητο, δηλαδή να μην αμαρτάνει, σε άλλον μπορεί και ποτέ να μην είναι προς πνευματικό του συμφέρον η ίαση από μια ασθένεια. Ο Χριστός είπε καλύτερα να μπεις στον Παράδεισο με ένα μάτι παρά στην κόλαση με δυο, είπε καλύτερα να μπεις στον Παράδεισο με ένα χέρι παρά στην κόλαση με δυο, οπότε καλύτερα να μπεις στον Παράδεισο νέος παρά στην κόλαση αιωνόβιος.
Ιδού λοιπόν άλλος ένας λόγος γιατί το ευχέλαιο δεν επιτελεί πάντοτε ίαση αν οι αμαρτίες ήταν αιτία της ασθένειας. Εμείς νομίζουμε ότι έχουμε μετανοήσει και στην δύσκολη στιγμή υποσχόμαστε όχι απλά ότι θα προσέχουμε να μην αμαρτάνουμε αλλά ότι θα γίνουμε σε Αγιότητα ο Παΐσιος ο Πορφύριος ο Ιάκωβος και ο Ευμένιος μαζί, όμως πόσες φορές δεν έχουμε υποσχεθεί στον Χριστό ότι θα μετανοήσουμε αλλά εντέλει αποδειχθήκαμε ψεύτες;
Ο γέροντας Πορφύριος λέει σε μια ηχογράφηση ότι δεν αγαπάει όσο θα ήθελε τον Χριστό και ζητάει την βοήθεια του ώστε να τον αγαπήσει περισσότερο, τον ακούμε σε άλλο σημείο να ψάλει το ποσάκις ἐπηγγειλάμην, μετανοῆσαι Χριστέ, καὶ ψευδὴς εὑρέθην ὁ ἀνόητος. Καλύτερα να μπεις μονόφθαλμος στον Παράδεισο παρά με δυο μάτια στην κόλαση, το βάρος είναι στο πνευματικό μέρος όχι στο υλικό, δεν τελείται το ευχέλαιο ώστε να ιαθεί το σώμα αλλά να ιαθεί η ψυχή. Αν η ψυχή βρίσκει την υγεία με την ασθένεια τότε αν και ο άνθρωπος είναι ασθενής υγιαίνει. Φαινομενικά είναι ασθενής αλλά στην πραγματικότητα είναι υγιής, έτσι δεν επέρχεται ίαση σωματική διότι στον Θεό δεν έχουμε το υλιστικό σκεπτικό που διέπει τον άνθρωπο του κόσμου τούτου ο οποίος θέλει έναν παντοδύναμο υπηρέτη ασφαλιστή. Πρώτα το πνευματικό μέρος και μετά το υλικό. Το σκεπτικό του κόσμου τούτου λέει ότι πρέπει να γίνει καλά ο άρρωστος, αυτό έχει σημασία, να ζήσει, και αν έχει και τίποτα αμαρτίες, ε, εντάξει, θα του συγχωρηθούν και αυτές. Ζει και με αμαρτίες με την ασθένεια όμως πεθαίνει. Αλλά σημασία έχει να ζήσει αιώνια και όχι προσωρινά, με τις αμαρτίες ασθενεί, με τις αμαρτίες πεθαίνει.
Όπως στην περίπτωση της κακοπαθείας ο Χριστιανός προσεύχεται και κάποιες φορές ζητεί παρελθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο· αλλά όμως έχει κατά Χριστόν νου και ακολουθεί το πλὴν οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω, ἀλλ᾿ ὡς σύ όχι όπως θέλω εγώ αλλά όπως εσύ, έτσι σκέφτεται και στην περίπτωση της ασθενείας. Στην ασθένεια λέει "όπως εσύ θες" ειδάλλως παραδέχεται ότι ο Θεός έχει δικαιοδοσία μόνο στον Ναό μέσα, ότι είναι για καμία βάπτιση και γάμο, ότι δεν διοικεί τα πράγματα και δεν έχει ένα προσωπικό σχέδιο για εμάς που θα οδηγήσει στην σωτηρία μας. Ας σκεφτούμε και αυτό, ότι δεν είναι για τους άλλους οι δυσκολίες οι βαριές καταστάσεις και ο χειμώνας των ασθενειών αλλά και για εμάς. Αγαπητοί, όπως είπαν οι Άγιοι 40 μάρτυρες, δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος.

Posted in Ευχέλαιο