Η νηστεία υποχρέωση του Χριστιανού

Η νηστεία υποχρέωση του Χριστιανού

Η νηστεία αγαπητοί μου αδελφοί είναι εντολή του Θεού και η εφαρμογή της είναι καθήκον από τον κάθε Χριστιανό. Όλοι θυμόμαστε ότι η πρώτη εντολή που δόθηκε στους ανθρώπους ήταν η εντολή της νηστείας, και η παράβασή της οδήγησε στην πτώση του ανθρώπου και στην απογύμνωση του από την Θεία χάρη.
Είναι ωφέλιμη και στην ψυχή σαν εντολή του Θεού αλλά και στο σώμα, δεν χρειάζεται να μιλήσω για τις τόσες ιατρικές έρευνες που καταδικάζουν την πολυφαγία σαν αιτία για ένα σωρό αρρώστιες που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο.

Η νηστεία από το νη εσθιω δεν τρώω, γίνεται εν ονόματι Κυρίου και σύμφωνα με το θέλημά Του, έτσι έχει ιδιαίτερο νόημα και αποκτά άλλο περιεχόμενο από την γνωστή μας δίαιτα, για την οποία δίαιτα βλέπουμε δυστυχώς ότι πολλοί την εφαρμόζουν με μεγάλη ευχαρίστηση υπακούοντας σχεδόν δουλικά στις επιταγές της μόδας ενώ δυσανασχετούν όταν πρόκειται περί της συντεταγμένης από την Εκκλησία νηστείας.Πρέπει λοιπόν ο κάθε Χριστιανός να νηστεύει σύμφωνα με τις διατάξεις της Εκκλησίας αλλά και φυσικά τις σωματικές του δυνάμεις και να μην ακούει τις λαθεμένες διδασκαλίες των διαφόρων αιρετικών που την απορρίπτουν διακηρύττοντας μόνο ότι σωθήκαμε, ότι δεν έχουμε πια καμιά ανάγκη αγώνα, διδάσκοντας έτσι μόνο την καλοπέραση μας.

Οι αιρετικοί κατά την προσφιλή τους τακτική, αραδιάζουν χωρία στα ανυποψίαστα θύματά τους για να τους πείσουν ότι τάχα δεν πρέπει να νηστεύουμε, ότι η νηστεία δεν έχει μεγάλη αξία και είναι στην διάθεση του κάθε ενός να την κάνει εάν θέλει ή ότι τάχα ο Θεός, άκουσον άκουσον, την....κατήργησε !!

Ας δούμε διάφορα χωρία που επικαλούνται οι αιρετικοί ώστε να πλανήσουν τους αθώους που αναζητούν τον Χριστό και να τους μυήσουν στην κακοδιδασκαλια τους.

Τότε προσέρχονται αὐτῷ οἱ μαθηταὶ ᾿Ιωάννου λέγοντες· διατί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά, οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσι; καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν ἐφ᾿ ὅσον χρόνον μετ᾿ αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος;

Εδώ βλέπουμε τους μαθητές του Ιωάννη του Βαπτιστή να λένε ότι οι μαθητές του Ιησού δεν νηστεύουν. Ο Ιησούς δεν την αποκηρύσσει άλλα απαντά ότι όσο καιρό είναι ανάμεσα τους νηστεία δεν γίνεται από τους μαθητές αφού είναι εορτή το γεγονός αυτό. Θα νηστευσουν όταν έρθει ο καιρός,  ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Ιησούς δεν λέει κάτι κατά της νηστείας, της δίνει μάλιστα νόημα το οποίο έχει κέντρο Αυτόν.

βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. (Α' Κορινθ η'8)

Οι αιρετικοί αναφέρουν αυτό το χωρίο και διδάσκουν τάχα ότι είτε νηστεύει κανείς είτε όχι είναι το ίδιο. Και φυσικά ως συνήθως επειδή η Γραφή τους ξεμπροστιάζει, αποσπούν το χωρίο και το παρουσιάζουν "γυμνό" και όπως τους αρέσει, μήπως και καταφέρουν να πιάσουν στα δίχτυα τους κάποιον.

Το η' κεφάλαιο ξεκινάει ως εξής: περί δὲ τῶν εἰδωλοθύτων, οἴδαμεν ὅτι πάντες γνῶσιν ἔχομεν ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ. Δηλαδή, για τα κρέατα των ζώων που έχουν προσφερθεί θυσία στα είδωλα όλοι έχουμε γνώση, η γνώση φουσκώνει την ψυχή, η αγάπη όμως οικοδομεί τον αδελφό. Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο ο Απόστολος ομιλεί για τα ειδωλοθυτα.  Αλλα ας δούμε τι λέει στον αμέσως προηγούμενο στίχο από αυτόν που επικαλούνται οι αιρετικοί, Αλλ᾿ οὐκ ἐν πᾶσιν ἡ γνῶσις· τινὲς δὲ τῇ συνειδήσει τοῦ εἰδώλου ἕως ἄρτι ὡς εἰδωλόθυτον ἐσθίουσι, καὶ ἡ συνείδησις αὐτῶν ἀσθενὴς οὖσα μολύνεται η'7.

Λέγει λοιπόν ότι δεν έχουν όλοι σαφή και καθαρή γνώση περί των ειδωλοθυτων. Έτσι μερικοί νομίζουν τα κρέατα αυτά ως πραγματική θυσία σε θεούς.

Και συνεχίζει βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα, βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν.

Δεν είναι το φαγητό από τα ειδωλοθυτα και το ότι μας επιτρέπετε να τα τρώμε που μας παρουσιάζει ευάρεστους στον Θεό, ούτε εάν φάμε από αυτά προοδεύουμε στην αρετή, ούτε εάν δεν φάμε από αυτά μένουμε πίσω.
Εδώ το "βρῶμα" που εάν το φάμε δεν θα μας παρουσιάσει ευαρεστους "τῷ Θεῷ", ότι τάχα δηλαδή έχουμε μεγάλη πίστη, είναι τα ειδωλόθυτα. Δεν ομιλεί για τον θεσμό της νηστείας αλλά ειδικά για τα κρέατα από τις θυσίες.
Έτσι λοιπόν λέει ότι δεν υπάρχουν φαγητά που μολύνουν, και συμβουλεύει τους δυνατούς στην πίστη να αποφεύγουν να τρώνε για να μην σκανδαλίσουν τον ασθενέστερο αδελφό, γιαυτό καταλήγει στον τελευταίο στίχο του η' κεφαλαίου και λέγει, διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω.
Η αποχή κατά την διάρκεια της νηστείας από ορισμένα φαγητά αδελφοί μου δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι δεν έχει σκοπό το να μας απαγορεύσει να τα φάμε επειδή είναι...μολυσμένα.
Τα λεγόμενα του Αποστόλου Παύλου καμιά σχέση δεν έχουν με τον θεσμό της νηστείας. Πόσο μάλλον να ομιλούν κιόλα περί καταργήσεώς της..

Στην συνέχεια θα αναφέρω περί της απόπειρας των διαφόρων αιρετικών να αποδώσουν έννοια κατά της νηστείας σε γραφόμενα του Αποστόλου Παύλου η οποία είναι το λιγότερο ασεβής.

Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ·  (Ρωμ. ιδ' 17)

Πάλι εδώ θα δούμε αφενός ότι το χωρίο δεν αναφέρετε στην νηστεία και αφετέρου την πονηρή προσπάθεια των αιρετικών διδασκάλων που απομονώνουν τα χωρία από το περιβάλλον τους ώστε να τα παρουσιάσουν με διαφορετικό νόημα. Στο ιδ' κεφάλαιο της προς Ρωμαίους ο Απόστολος απευθύνεται προς τους πιστούς και ομιλεί για την μακροθυμία που πρέπει να έχουν προς τους αδύνατους και τους διστακτικούς.
Οι αδύνατοι λοιπόν κατά την συνείδηση χριστιανοί διέκριναν τις τροφές σε καθαρές και ακάθαρτες, έτσι δεν έτρωγαν ορισμένες επειδή τις θεωρούσαν ακάθαρτες κατά τον Μωσαϊκό νόμο.
Ορίστε τι λένε οι στίχοι 1 έως 4 , τον δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. 2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. 3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. 4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.
  Έτσι λοιπόν ο Απόστολος στο κεφάλαιο αυτό δεν ομιλεί περί της  νηστείας αλλά ειδικά για το φαγητό από τα ειδωλοθυτα  μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ πάντα μὲν καθαρά, ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι, βλέπουμε ότι ομιλεί για καθαρά φαγητά, η νηστεία συνιστά αποχή από φαγητό με σκοπό την άσκηση, την εγκράτεια, δεν είναι αποχή από φαγητά επειδή είναι ακάθαρτα, είναι προσπάθεια κατά των παθών.

Καμία σχέση λοιπόν δεν έχουν τα λόγια του Αποστόλου με τον θεσμό της νηστείας.

Αχαρακτήριστο είναι ορισμένοι να προσπαθούν να παρουσιάσουν χωρία κατά της νηστείας από τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου ο οποίος μας λέγει ότι οι κήρυκες του Ευαγγελίου πρέπει να εκτελούν την διακονία τους ἐν νηστείαις (Β' Κορινθ στ'5) Λέτε ο Απόστολος να δίδασκε αλλά να μην έπραττε;

Τι διαστρέβλωση! Να παρουσιάζουν αυτόν που είχε συντροφιά στα κηρύγματά του αλλά και σε όλη την ζωή του την νηστεία, να ομιλεί εναντίον της.

Άραγε οι διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι ποιμένες διακονούν εν νηστειαις ή αντί να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού των αποστόλων και της αρχαίας εκκλησίας, λένε ότι δεν έχει σημασία η νηστεία;
Πως άλλωστε θα μπορούσε ο Απόστολος να λέγει ότι δεν παίζει ρόλο εάν κάποιος νηστέψει η όχι αφού η νηστεία είναι εντολή του Θεού; ἁγιάσατε νηστείαν (Ιωήλ α'14) σαλπίσατε σάλπιγγι ἐν Σιών, ἁγιάσατε νηστείαν. (Ιωήλ β'15) και εκδιώκει δαιμόνια και μάλιστα τα ισχυρά; τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. (Ματθ. ιζ' 21)
Θα ομιλούσε ποτέ ο μαθητής ενάντια στον Διδάσκαλο ;
Τι μας λέγει η Γραφή αδελφοί μου μετά την βάπτιση του Ιησού;
Ιησούς δὲ πλήρης Πνεύματος ῾Αγίου ὑπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ ᾿Ιορδάνου, καὶ ἤγετο ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὴν ἔρημον ἡμέρας τεσσαράκοντα πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ διαβόλου, καὶ οὐκ ἔφαγεν οὐδὲν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις·καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα Λουκ δ' 1-2
Ο Κύριος νηστεύει πριν ξεκινήσει το έργο της σωτηρίας μας. Μονό το γεγονός ότι ο Χριστός νήστεψε είναι ικανό να σταματήσει κάθε εναντίωση στον θεσμό της νηστείας. .
Είναι δυνατόν λοιπόν ο μαθητής να ομιλεί εναντίον της νηστείας με την οποία ο Διδάσκαλος του άρχισε το έργο Του;
Θα νήστευαν οι απόστολοι εάν δεν είχε σημασία; λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίῳ καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον· ἀφορίσατε δή μοι τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς τότε νηστεύσαντες καὶ προσευξάμενοι καὶ ἐπιθέντες αὐτοῖς τὰς χεῖρας ἀπέλυσαν (Πραξ. ιγ' 2-3) χειροτονήσαντες δὲ αὐτοῖς πρεσβυτέρους κατ᾿ ἐκκλησίαν καὶ προσευξάμενοι μετὰ νηστειῶν παρέθεντο αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ, εἰς ὃν πεπιστεύκασι. (Πραξ. ιδ'23)

Και δεν νήστεψε μόνο ο Χριστός, τόσους άλλους βλέπουμε στην Γραφή να νηστεύουν, ο Δαυίδ ο Μωυσής ο πρ. Δανιήλ, ολόκληρος ο λαός Ισραήλ, ο πρ. Ηλίας, η Άννα, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής κλπ.
Αλλά και η εκκλησία των πρώτων ετών νήστευε, Πρὸ δὲ τοῦ βαπτίσματος προνηστευσάτω ὁ βαπτίζων καὶ ὁ βαπτιζόμενος καὶ εἴ τινες ἄλλοι δύνανται· κελεύεις δὲ νηστεῦσαι τὸν βαπτιζόμενον πρὸ μιᾶς ἢ δύο. Αἱ δὲ νηστεῖαι ὑμῶν μὴ ἔστωσαν μετὰ τῶν ὑποκριτῶν· νηστεύουσι γὰρ δευτέρᾳ σαββάτων καὶ πέμπῃ· ὑμεῖς δὲ νηστεύσατε τετράδα καὶ παρασκευήν. Διδαχή των Δώδεκα Αποστόλων 7-4 και 8-1.

Από την αρχαία Εκκλησία λοιπόν έχουν θεσπιστεί οι νηστείες Τετάρτης και Παρασκευής, όπως και άλλες νηστείες, από την εκκλησία που είναι ο στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας με κεφαλή τον Χριστό και οδηγό εις τον αιώνα το Άγιο Πνεύμα. Ο Χριστιανός έχει υποχρέωση να νηστεύει, όσο μπορεί, έστω και λίγο, αλλά πάντως πρέπει να νηστεύει αφου η εκκλησία θέσπισε τις νηστείες και μάλιστα πριν από την αναγνώριση βιβλίων της Αγίας Γραφής !

Πως οι κάθε λογής αιρετικοί αναγνωρίζουν την Γραφή και όχι την νηστεία;

Η ίδια εκκλησία πριν την θέσπισε!

Ας θυμηθούμε: καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ.
Εκδιώκει τα ισχυρότερα δαιμόνια! Βλέποντας τα δαιμόνια αυτό, προσπαθούν να την εξαφανίσουν από το οπλοστάσιο του Χριστιανού βάζοντας διάφορους που, αλίμονο, έγιναν όργανά του, να την καταργήσουν !! Έτσι με αντάλλαγμα το φαΐ τους προσφέρουν την αιώνια κόλαση !

Αδελφέ μου, όταν πάμε να αγοράσουμε κάτι όσο ανεβαίνει η αξία του τόσο το ερευνούμε και το κοιτάμε καλύτερα, σε αυτό το ζήτημα της σωτηρίας της ψυχής μας που ξέρουμε ότι είναι ανεκτίμητο δεν πρέπει να ψάξουμε; Θα ακούσουμε χωρίς έρευνα διάφορους κήρυκες, "σωσμένους" καλοπερασάκηδες, που χωρίς φόβο όλη την ώρα διορθώνουν Χριστό και Αποστόλους;

ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη· καὶ ἐγκατέλιπε τὸν Θεὸν τὸν ποιήσαντα αὐτὸν καὶ ἀπέστη ἀπὸ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ

(Δευτ. λβ’, 15)

.

Posted in Νηστεία