Μια ερώτηση έλεγε:
Τι πιστεύουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά για το Άγιο Πνεύμα;
Οι εν λόγω αιρετικοί δεν δέχονται το Άγιο Πνεύμα σαν ένα από τα τρία πρόσωπα της Θεότητος το πιστεύουν σαν δύναμη του Θεού μάλιστα εδώ στην Ελλάδα χρησιμοποιείται από όλους τους μάρτυρε του Ιεχωβά η φράσις ενεργός δύναμη του Ιεχωβά. Όταν ρωτήσετε έναν θρησκευόμενο για το Άγιο Πνεύμα και σας απαντήσει ότι είναι η ενεργός δύναμη του Θεού να είστε 100% βέβαιοι ότι αυτός είναι οπαδός της Σκοπιάς. Όπως αν ακούσετε κάποιον να χρησιμοποιεί υβριστικά λόγια για την Παλαιά Διαθήκη να ξέρετε ότι είναι νεοπαγανιστής και διαβάζει τον Δαυλό, το Απολλώνιο Φως, το Διιπετές, το Ερμείον, το Ελλάνιον Ήμαρ και λοιπά.
Δηλαδή για τους μάρτυρες του Ιεχωβά το Άγιο Πνεύμα δεν έχει προσωπική αυτοσυνειδησία, δεν έχει προσωπικό εγώ. Μελετώντας όμως την Αγία Γραφή βλέπουμε ότι πρόκειται για πρόσωπο της Αγίας Τριάδος όπως ο Πατήρ και ο Υιός.
Στο τέλος του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου γίνεται λόγος για τις τελευταίες εντολές του αναστάντος Κυρίου προς τους μαθητές του. Πρέπει σε όλο τον κόσμο να σκορπίσουν τον Χριστιανισμό καθένας που θα γίνεται Χριστιανός θα βαπτίζεται στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και μόνο αυτός ο λόγος του Χριστού δείχνει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο. Ο Πατήρ είναι πρόσωπο, ο Υιός είναι πρόσωπο, άρα και το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο διότι εδώ σε αυτό το είδος του λόγου ο σύνδεσμος "και" συνδέει όμοια πράγματα, δηλαδή πρόσωπα, όχι δυο πρόσωπα και μια δύναμη. Στην αρχή της Α' προς Θεσσαλονικείς επιστολής του Αποστόλου Παύλου καθώς και της Β' υπάρχει η φράση Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· και λοιπά. Θα ήταν αστείο να πούμε ότι ο Παύλος και ο Σιλουανός ήταν πρόσωπα και ο Τιμόθεος δύναμη.
Τι πιστεύουν οι Πεντηκοστιανοί για την Τριάδα;
Υπάρχουν κάποιες ομάδες οι οποίες δεν δέχονται την Τριάδα. Οι δοξασίες τους θυμίζουν την αρχαία αίρεση του Σαβελλίου σύμφωνα με τον οποίο ο Πατήρ ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι τρεις μάσκες ή τρεις φανερώσεις του ενός Θεού. Αν εξαιρέσουμε αυτές τις αντιτριαδικές ομάδες οι άλλοι Πεντηκοστιανοί δέχονται την προσωπική ύπαρξη και θεότητα του Αγίου Πνεύματος. Σε θέματα εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος ή διακρίσεως ουσίας και ενεργείας στην Θεότητα δεν μπορούμε να ομιλήσουμε διότι η κίνησις αυτή δεν έχει ανεπτυγμένη θεολογία, δεν έχει θεολογικό πλούτο διότι και πρόσφατη είναι και δεν της μένει χρόνος για θεολογικές εμβαθύνσεις διότι αύριο μεθαύριο αρχίζουν τα μεγάλα εσχατολογικά γεγονότα δηλαδή η αρπαγή της Εκκλησίας στο μεσουράνημα, αυτό βασικά σημαίνει αρπαγή των Πεντηκοστιανών, ο ερχομός του Αντίχριστου, η μάχη του Αρμαγεδδώνος, χιλιετής βασιλεία και λοιπά.
Υπό την καταλυτική πίεση αυτών των αναμενόμενων συγκλονιστικών γεγονότων δεν μένει χρόνος για θεολογία. Βέβαια το είπαν και το έγραψαν ότι αυτά θα γίνονταν στην δεκαετία του '90 για να αποδειχθούν ψευδοπροφήτες με περικεφαλαία. Αλλά τι περιμένει κανείς από αιρετικούς; Αίρεσις και ψευδοπροφητεία είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Τι πιστεύουν οι Πεντηκοστιανοί για το βάπτισμα;
Για αυτούς το βάπτισμα με νερό δεν είναι μυστήριο ούτε είναι κάτι απαραίτητο για την σωτηρία. Η σωτηρία συνδέεται με την πίστη στον Χριστό σαν σωτήρα και με την μετάνοια. Για αυτούς το βάρος πέφτει στο βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα το οποίο ακολουθεί το βάπτισμα στο νερό και εκδηλώνεται με γλωσσολαλιές και θεραπείες οποίος γλωσσολαλεί έχει δεχθεί το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος και μερικοί από τους γλωσσολαλουντες ομιλούν πολλές γλώσσες σας παραθέτουμε εδώ ένα απόσπασμα από ομιλία Πεντηκοστιανού πάστορα σε σύναξη στα Βόρεια Προάστια της Αττικής. Προέρχεται από απομαγνητοφώνηση κασέτας.
"Εμείς έχουμε αδελφούς που έχουν το χάρισμα είδη γλωσσών και εγώ έχω έναν τώρα στο μυαλό μου και σας τον λέω για την δόξα του Θεού. Πολλοί είναι αλλά έναν τώρα σας λέω που έχει καταπληκτικά αυτό το χάρισμα των ειδών των γλωσσών τον Βαγγέλη ...... , εάν προσευχηθείτε μαζί με αυτόν θα ακούσετε όλες τις γλώσσες, γνωστές και άγνωστες και αγνώριστες τις πιο απλές που μιλάνε όλοι, Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, μέχρι τις πιο πολύπλοκες μέχρι και τις γλώσσες των αγγέλων, είναι καταπληκτικό, έχει δε πολλές εμπειρίες ο αδελφός μας Βαγγέλης με αυτό το χάρισμα ένα θαυμαστό χάρισμα" εδώ τελειώνει το απόσπασμα.
Αυτός ο άνθρωπος, ο αδελφός Βαγγέλης, έχει λάβει κατά την πίστη των Πεντηκοστιανών το βάπτισμα του Πνεύματος εάν δεν είχε λάβει αυτό το βάπτισμα δεν θα ομιλούσε τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων. Για εμάς βέβαια όλες αυτές οι εκδηλώσεις προέρχονται από αρρωστημένη ψυχική κατάσταση και από επήρεια πονηρού πνεύματος. Μου έλεγε κάποτε μια Πεντηκοστιανή στην Αργυρούπολη ότι όταν έλαβε το βάπτισμα του Πνεύματος ήρθε με τόση δύναμη επάνω της το Άγιο Πνεύμα που την τίναξε ψηλά ως την οροφή του σπιτιού και φυσικά άρχισε κατόπιν να ομιλεί ξένες γλώσσες και φυσικά δεν καταλάβαινε την έννοια αυτών που έλεγε. Τώρα εάν έχετε περιέργεια αν ακούσετε Πεντηκοστιανές γλωσσολαλιές τεντώστε τα αυτιά σας.
Μερικές φορές βλέπετε από την Ελληνική γλώσσα πάνε σε ξένη γλώσσα μετά ξαναέρχονται πάλι την Ελληνική. Εδώ το δήθεν Άγιο Πνεύμα παράγει υστερικές κραυγές. Υπάρχουν αλήθεια τόσο αφελείς άνθρωποι στον κόσμο που πιστεύουν ότι όλο αυτό το υστερικό αλαλούμ προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα; Είναι για να θλίβεται κανείς.
Ας έλθουμε όμως σε μια ερώτηση που προήλθε από ακροάτρια των Αθηνών, την κυρία Δέσποινα. Το Άγιο Πνεύμα πως παρουσιάζεται στους Ορθόδοξους;
Καταρχήν εμείς οι Ορθόδοξοι δεχόμαστε ότι το Άγιο Πνεύμα παρουσιάζεται και δίνεται όχι κατά την ουσία του αλλά κατά την Θεϊκή ενέργειά του. Όταν μετά την βάπτιση μας δεχόμαστε το μυστήριο το Χρίσματος ο ιερεύς σφραγίζει τα μέλη του σώματος μας με το άγιο μύρο λέγοντας σε κάθε χρίση την φράση σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου.
Με την λέξη δωρεά δηλώνεται η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Η δωρεά αυτή έχει μια δυναμική προοπτική, ομοιάζει με σπόρο ο οποίος έχει την δυνατότητα να αναπτυχθεί, να ανθοφορήσει και να καρποφορήσει. Όταν ένας βαπτισμένος Ορθόδοξος Χριστιανός ζει με ευσέβεια, με αγωνιστικότητα, καταπολεμά το κακό, προοδεύει στις αρετές, καλλιεργεί την προσευχή, συμμετέχει στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, τότε απολαμβάνει τον καρπό του Αγίου Πνεύματος. Αυτός ο άνθρωπος είναι ειρηνικός, γαλήνιος, πράος, διακρίνεται για την υπομονή του και την μακροθυμία του, έχει καλοσύνη, ευσπλαχνία, αγάπη, νιώθει βαθιά μέσα στην ψυχή του χαρά και αγαλλίαση, ακόμη και όταν του συμβαίνουν δυσάρεστα γεγονότα. Όσο πιο πολύ καλλιεργεί τις αρετές τόσο πιο πολύ αυξάνει μέσα του η δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Στην τελετή του βαπτίσματος υπάρχει μια ωραία ευχή σπουδαία και μεγαλειώδης που αφορά τον αγιασμό του ύδατος, προς το τέλος αυτής της ευχής υπάρχει η φράση ινα φυλάξας την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος και αυξήσας την παρακαταθήκην της χάριτος, δέξηται το βραβείον της άνω κλήσεως.
Αυτό σημαίνει ότι δίδεται κάτι κατά το βάπτισμα και το χρίσμα που πρέπει να διαφυλαχτεί αλλά και που πρέπει να αυξηθεί, αυξήσας την παρακαταθήκην της χάριτος.
Σε όσους υποστούν μαρτύρια για την Χριστιανική τους πίστη, σε όσους κοπιάζουν πολύ στην άσκηση των αρετών αντιμετωπίζοντας αντίξοες συνθήκες, σε όσους αφοσιωθούν στην καλλιέργεια της αδιαλείπτου προσευχής, σε αυτούς παρουσιάζεται μεγάλη αύξηση της παρακαταθήκης της χάριτος. Έτσι βλέπουμε ανθρώπους με θαυμαστά χαρίσματα, διδακτικό, προορατικό, θαυματουργικό, ιαματικό και λοιπά. Στην εποχή μας αξιωθήκαμε να δούμε και μεγάλους γέροντες πνευματοφόρους όπως τον πατέρα Πορφύριο, τον πατέρα Παΐσιο, τον πατέρα Ιάκωβο, καθώς επίσης και τον πατέρα Σοφρώνιο Σαχάρωφ του Έσσεξ. Στο ίδιο επίπεδο ήταν και ο μεγάλος γέροντας της Ρουμανίας πατήρ Κλεόπας.
Πλησιάζοντας αυτούς τους ανθρώπους βλέπαμε απτά και χειροπιαστά την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Την χάρη του Αγίου Πνεύματος την βλέπουμε και στα άγια λείψανα που πολλές φορές εκδηλώνεται ως ασηψία, είναι αδιάφθορο το ιερό σκήνωμα, επίσης ως άρρητος ευωδία, επίσης στην μελέτη αγίων βιβλίων πολλές φορές και από αυτά εκχύνεται η ίδια ευωδία, ακόμη σε όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας συναντούμε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, την ιαματική του χάρη, ιδιαίτερα στο Άγιο Ευχέλαιο, πιο πολύ παρουσιάζεται η χάρις του Παρακλήτου Πνεύματος στην Θεία Λειτουργία και στην Θεία Κοινωνία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μετά την Θεία Κοινωνία νιώθει ο πιστός μέσα στα στήθη του και στην καρδιά του μια φωτιά που καταλαβαίνει ότι ο κάτοχός της ότι είναι Θεϊκή φωτιά, το εγκάρδιον πυρ, που ομιλούν τα Πατερικά κείμενα.
Το ίδιο νιώθουν και οι ησυχαστές που καλλιεργούν την νοερά προσευχή σε προχωρημένες καταστάσεις η φωτιά το πυρ του Αγίου Πνεύματος εμφανίζεται ως Θεϊκό Φως, ως Φως πανέμορφο, από ένα άλλο κόσμο Φως, το ίδιο με εκείνο που είδαν οι τρεις απόστολοι στο όρος Θαβώρ. Για αυτό το φως θεολογεί υπέροχα ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και το εξυμνεί θαυμάσια στους λεγόμενους ύμνους Θείων ερώτων ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος: Πάλιν ἐκλάμπει μοι τό φῶς, πάλιν τρανῶς ὁρᾶται, πάλιν ἀνοίγει οὐρανούς, πάλιν τέμνει την νύκτα, πάλιν παράγει ἅπαντα, πάλιν ὁρᾶται μόνον, πάλιν ἁπάντων ἔξω με ποιεῖ τῶν ὁρωμένων. Και σε άλλο σημείο: η δε απαυγή της δόξης σου της θείας φως απλούν ημίν, φως γλυκύ καθοράται, φως αποκαλύπτεται.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου