Χριστιανικά σύμβολα και η σημασία τους

Ιχθύς, άγκυρα, στεφάνι.

ΙΧΘΥΣ ΖΩΝΤΩΝ
φράση αποτελούμενη από τα:
Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ και
Θεός δέ οὐκ ἔστι νεκρῶν, ἀλλά ζώντων· πάντες γάρ αὐτῷ ζῶσιν Λουκάς 20,38
Μάθετε ότι ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών αλλά ζωντανών·

έχουν φύγει από την γη αλλά ζουν με αυτόν.
Η πρώτη Εκκλησία αντίθετα με διάφορους αιρετικούς όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά και ορισμένους Προτεστάντες πίστευε ότι υπάρχει ψυχή και οι νεκροί δεν είναι σε σε κώμα.
D-M εδώ σημαίνει Deo Maximo όχι Dis Manibus

LICINIAE-AMIATI-BENE-MERENTI-VIXIT

Στην αξιομακάριστη Λικινία Αμία, έζησε....

Χριστιανικά σύμβολα

και η σημασία τους

Χριστιανικά σύμβολα

Αγαπητοί σε αυτήν την δημοσίευση θα δούμε εν συντομία κάποια πρωτοχριστιανικά σύμβολα και τη σημασία τους.

Λαμβάνουμε πληροφορίες από τον Κλήμη Αλεξανδρείας 150-215 μΧ και τις συμβουλές του για τις σφραγίδες των Χριστιανών με τις παραστάσεις που πρέπει να έχουν.

Συμβουλεύει ο Κλήμης: Αι δε σφραγίδες ημίν ἔστων (ας είναι) πελειάς, (περιστέρι) ἢ ἰχθύς, ἢ ναύς (πλοίο) ουρανοδρομούσα (που ταξιδεύει στους ουρανούς), ἢ λύρα μουσική, η κέχρηται (που χρησιμοποιεί ο) Πολυκράτης, ἢ άγκυρα ναυτική, ην Σέλευκος ενεχαράττετο (χάραζε/σκάλιζε) τη γλυφή (με τη σμίλη) κἄν ἁλιεύων τις η, Αποστόλου μεμνήσεται, και των εξ ὕδατος ανασπωμένων παιδίων. (και εάν είναι κάποιος που ψαρεύει, που είναι ψαράς, να θυμάται τον Απόστολο και τα παιδιά που έβγαιναν έξω από το νερό).

Εδώ βλέπουμε την αναφορά "εξ ὕδατος ανασπωμένων παιδίων" δηλαδή μικρά παιδιά που έβγαιναν από το νερό, έτσι γίνεται φανερό ότι η βάπτιση σε μικρή ηλικία είναι Αποστολική πρακτική, δηλαδή οι διάφοροι ενάντιοι στον Νηπιοβαπτισμό βρίσκονται σε αίρεση. Οι εικόνες: παιδί που βαπτίζεται, Νώε, άρτος και ιχθύς, παγώνι, καλός ποιμήν, Χριστός Α-Ω, Χι-Ρο, Δανιήλ και λέοντες, πλοίο, επιτάφιες πλάκες, είναι από κατακόμβες της Ρώμης.

Περιστέρι - Πελειάς

Συμβολίζει την αγνότητα την σωτηρία και την ειρήνη, το βλέπουμε ως αγγελιοφόρο καλών νέων και της ειρήνης μετά τον κατακλυσμό. Είναι επίσης σύμβολο ακακίας και ακεραιότητας, ο Χριστός το φέρνει παράδειγμα και μας λέγει να γίνουμε ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί. Με την μορφή περιστεριού έχουμε να εμφανίζεται το Άγιο Πνεύμα κατά την βάπτιση του Ιησού καί ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης λέγων ὅτι τεθέαμαι τό Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς περιστεράν ἐξ οὐρανοῦ, καί ἔμεινεν ἐπ’ αὐτόν·.

Κάτω υπάρχει τοιχογραφία ο Νώε και το περιστέρι με κλαδί ελιάς.

Αν φέρουμε κατά νου τα λόγια της Βίβλου ἐν ἡμέραις Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ᾿ ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν δι᾿ ὕδατος ὃ ἀντίτυπον νῦν καὶ ἡμᾶς σῴζει βάπτισμα τα οποία παραλληλίζουν το νερό του κατακλυσμού με αυτό του βαπτίσματος το οποίο σώζει μπορούμε να διακρίνουμε τον εξής συμβολισμό, περιστέρι - Άγιο Πνεύμα, ελιά - έλαιο του Χρίσματος.

Με το Βάπτισμα και την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος ο άνθρωπος αναγεννιέται και γίνεται μέλος της Εκκλησίας, έπειτα χρίεται με το έλαιο του Χρίσματος. Με το Χρίσμα επαναλαμβάνεται στον κάθε βαπτισμένο το γεγονός της Πεντηκοστής, έχουμε δηλαδή μια επέκταση της Πεντηκοστής στους αιώνες. Μεταδίδεται στον βαπτισμένο το Άγιο Πνεύμα, η δύναμη, η δωρεά, τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος μεταδίδονται προς ενίσχυση ανάπτυξη και τελείωση της αρξάμενης πνευματικής ζωής. Βάπτισμα και Χρίσμα.

Όπως έγινε με τον Νώε ο οποίος μετά το περιστέρι και την ελιά εξήλθε από την Κιβωτό στον νέο κόσμο για να αγωνιστεί έτσι και ο πιστός με το βάπτισμα έρχεται στον νέο κόσμο όπου δεν υπάρχουν οι συνέπειες της Πτώσης και εξέρχεται στον στίβο της Χριστιανικής ζωής ώστε να αγωνιστεί "τον καλό αγώνα". Τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα· λοιπόν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος. Ομιλεί ο απόστολος Παύλος: παιδί μου Τιμόθεε να είσαι συνετός σε όλα, κακοπάθησε, κάνε έργο Ευαγγελισμού, την υπηρεσία σου κάνε στην εντέλεια. Εγώ είμαι έτοιμος να χύσω το αίμα μου, έφτασε ο καιρός της αναχωρήσεως μου. Το αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη τήρησα, τώρα μου απομένει το στεφάνι της δικαιοσύνης το οποίο θα μου δώσει ο Κύριος.

Ψάρι - Ιχθύς

Είναι το πιο δημοφιλές και σύνηθες σύμβολο, μας λέει τι είναι ο Ιησούς. Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ = Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. Το ψάρι συμβολίζει και τον βαπτισμένο. Υπάρχει η εικόνα ψαριού και πέντε άρτων η οποία συμβολίζει την Θεία Ευχαριστία, επίσης μας θυμίζει το θαύμα του Χριστού με τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων αλλά και τα λόγια του ότι είναι ο άρτος της ζωής, εἶπε δέ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μή πεινάσῃ, καί ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μή διψήσῃ πώποτε.

Ο Κλήμης, το οποίου είδαμε στην αρχή την αναφορά στα σύμβολα, λέγει για τον Χριστό ότι είναι "αλιεύ μερόπων των σωζομένων, πελάγους κακίας ιχθύς αγνούς κύματος εχθρού γλυκερά ζωή δελεάζων". Ο Χριστός είναι αυτός που ψαρεύει και σώζει τους ανθρώπους από το πέλαγος της κακίας.

Πλοίο - Ναύς

Συμβολίζει την Εκκλησία που πορεύεται προς τον Χριστό, τον ασφαλή λιμένα, αλλά συμβολίζει επίσης και τον Χριστιανό ο οποίος πορεύεται στην ζωή εν μέσω καλών αλλά και κακών συνθηκών. Πλοίο που πηγαίνει στον ουρανό, δηλαδή η "ναύς ουρανοδρομούσα" που είδαμε στον Κλήμη, συμβολίζει την Εκκλησία που πηγαίνει στην Άνω Ιερουσαλήμ, τον παράδεισο. Λέγει ο Άγιος Ιππόλυτος, "η Εκκλησία ως ναύς εν πελάγει χειμάζεται μεν αλλ' ουκ απόλλυται. Έχει γάρ μεθ' εαυτής τον έμπειρο κυβερνήτη Χριστόν, φέρει δεν εν μέσω και το τρόπαιον, το κατά του θανάτου, ως τον σταυρόν του Κυρίου μεθ' εαυτής βαστάζουσα", δηλαδή, η Εκκλησία είναι σαν πλοίο μέσα στο τρικυμισμένο πέλαγος αλλά δεν χάνεται, έχει μαζί της τον έμπειρο κυβερνήτη Χριστό και στην μέση σαν κατάρτι το τρόπαιο που κατάργησε τον θάνατο, τον Σταυρό.

Λύρα

Η λύρα συμβολίζει την ωραιότητα και την γλυκύτητα των λόγων του Ευαγγελίου. Όπως η λύρα μαγεύει έτσι και ο λόγος του Θεού είναι ωραίος στα αυτιά των ανθρώπων, έχει ευεργετική επίδραση επάνω τους διότι αγιάζει, είναι η εικόνα με την λύρα του Απόλλωνα και του Ορφέα που βλέπουμε κάτω.

Ο κύριος ενός πράγματος δεν μπορεί να το υιοθετήσει, αυτό είναι αδύνατον εφόσον το πράγμα ανήκει σε εκείνον. Ο Χριστός είναι ο καλός ποιμένας ο οποίος οδηγεί τον άνθρωπο στον Θεό, ο διάβολος είναι ο σφετεριστής. Όπως ο Χριστός έχει τους γνήσιους προφήτες, τον άγιο γέροντα Παΐσιο, τον άγιο γέροντα Πορφύριο, τον άγιο γέροντα Ιάκωβο, δια μέσω των οποίων αποδεικνύει την ύπαρξη του στον άνθρωπο ενώ ταυτόχρονα δίνει προφητείες ανακουφίζοντας τον ανθρώπινο πόνο, όμοια κατά αντίθετο τρόπο ο Σατάν ως διαβολέας που είναι είχε διαβάλλει το γνήσιο έχοντας δαιμόνιο ως προφήτη.

Πίσω από τον μάντη του ανύπαρκτου Απόλλωνα έδινε ψευτοχρησμούς και εντολές για ανθρωποθυσίες ώστε αφενός να δίνει κάποια εγγύηση ότι έχουμε ύπαρξη του δήθεν θεού και αφετέρου να επιφέρει κακό. Ο Χριστός διαμέσω του Παΐσιου μας διδάσκει να έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό, να συμμετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, να επιδεικνύουμε πνεύμα θυσίας ενώ οι γέροντες με τις προφητείες τους ανακούφιζαν τον ανθρώπινο πόνο σε όσους τον επισκέπτονταν. Ο διαβολέας στην αντίθετη πλευρά έδινε ψευτοχρησμούς ώστε να προκαλεί πόνο, δίδασκε την πίστη σε ψευτοθεούς και θυσίες ανθρώπων. Δηλαδή διέβαλε όχι μόνο τον καλό ποιμένα που οδηγεί τον άνθρωπο αλλά ακόμη και την προφητεία και το σκοπό που έχει αυτή. Δείτε σχετικά κάνοντας κλίκ εδώ Απολλώνιο Φως όπου βλέπουμε τον Απόλλωνα, δηλαδή το δαιμόνιο που ήταν πίσω από αυτόν, να ζητά συνεχώς θυσίες γυναικών, "θυσιάσατε άχραντον κόρην".

Δεν γίνεται λοιπόν υιοθεσία αλλά θα λέγαμε ότι έχουμε αφαίρεση από τον σφετεριστή, επαναφορά της κυριότητας στον νόμιμο κάτοχο. Επειδή στον διαβολέα δεν αρέσει αυτό, εκείνος βάζει τους δικούς του να διαμαρτύρονται. Έτσι διαμαρτύρονται όχι μόνο πολέμιοι που δεν είναι Χριστιανοί αλλά ακόμη και μερικοί που λένε ότι δήθεν πιστεύουν στον Χριστό. Δηλαδή οι διάφοροι αιρετικοί. Επί παραδείγματι οι μάρτυρες του Ιεχωβά διαμαρτύρονται επειδή η 25η Δεκεμβρίου ήταν παλαιότερα η ημέρα που εορτάζονταν τα Σατουρνάλια και τώρα αυτήν την ημέρα γιορτάζουμε τον Χριστό. Δεν αρέσει στον Διάβολο που οι άνθρωποι την ημέρα αυτή οδηγούνται στον Χριστό και δεν σκύβουν σε αυτόν όπως παλαιά, οπότε βάζει τους δικούς του να αντιτίθενται σε αυτό.

Μήπως άραγε δεν υπήρχαν και πολλές άλλες αρχαίες εορτές κάθε ημέρα;

Άραγε θα πρέπει να αφήσουμε όλες αυτές τις ημέρες κενές;

Δείτε σχετικά την ανάρτηση κάνοντας κλικ εδώ, Χριστούγεννα Σατουρνάλια.

Άγκυρα

Συμβολίζει την ελπίδα και την σταθερότητα, επίσης συμβολίζει την ασφάλεια των εντολών του Χριστού που σταθεροποιούν τον Χριστιανό στις τρικυμίες και τις δοκιμασίες της ζωής. Ο απόστολος Παύλος ομιλεί για άγκυρα λέγοντας ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχομεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος· ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καί βεβαίαν. Δηλαδή, αυτήν την ελπίδα την έχουμε σαν άγκυρα της ψυχής ασφαλή και σταθερή, η οποία μας κρατά σταθερά ενωμένους προς τον ουρανό.

Ο Κλήμης είδαμε να λέει ότι ο Χριστός είναι αυτός που αλιεύει τους ανθρώπους από το πέλαγος της κακίας. Το επάνω μέρος της έχει το σχήμα του Σταυρού και μας υπενθυμίζει την σωτηρία δια μέσω αυτού. Η άγκυρα ήταν και κρυφό σύμβολο του Σταυρού κατά τους διωγμούς. Υπάρχει και σε συνδυασμό με το ψάρι. Αυτή η εικόνα δηλώνει ότι η ελπίδα μας είναι με τον Ι.Χ.Θ.Υ.Σ. δηλαδή τον Χριστό.

Άγκυρα, Χι-Ρο, περιστέρι, κλαδί ελιάς.

Ο Δημήτριος και η Λεοντία στην αξιομακάριστη κόρη τους Σειρίκη,

θυμήσου Κύριε Ιησού το παιδί μας.

Επιτάφια πλάκα με επιμνημόσυνη δέηση από την φράση Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου την οποία είπε ο ληστής στον σταυρό. Σήμερα ψάλλεται το Μνήσθητι Κύριε ὡς ἀγαθός τῶν δούλων σου και ὅσα ἐν βίῳ ἥμαρτον συγχώρησον· οὐδείς γάρ ἀναμάρτητος, εἰ μη Σύ ὁ δυνάμενος, και τοῖς μεταστᾶσι δοῦναι τήν ἀνάπαυσιν.

Δείτε: κατάρριψη των αιρετικών ανοησιών για τα μνημόσυνα.

Παγώνι - Ταώς

Συμβολίζει την αθανασία της ψυχής για αυτό χρησιμοποιείται και στα μνήματα ή στα τέμπλα των Εκκλησιών. Επίσης συμβολίζει την μέλλουσα αφθαρσία του σώματος την ανάσταση αλλά και την μακροζωία. Αυτά επειδή το παγώνι αλλάζει κάθε χρόνο τα φτερά του αλλά και επειδή οι αρχαίοι είχαν έναν μύθο ο οποίος έλεγε ότι όταν πεθάνει το παγώνι το δέρμα του δεν φθείρεται.

Ελιά

Συμβολίζει την αθανασία την ειρήνη και την ευσπλαχνία. Περιστέρι με κλαδί στο ράμφος συμβολίζει την Θεϊκή ευσπλαχνία. Κλαδί ελιάς με πολλούς καρπούς συμβολίζει τις ευλογίες τις οποίες ο Κύριος στέλνει στους πιστούς, ἐγώ δέ ὡσεί ἐλαία κατάκαρπος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ· ἤλπισα ἐπί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἰς τόν αἰῶνα καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, δηλαδή, εγώ θα είμαι μέσα στον οίκο του Κυρίου όπως η κατάκαρπη ελιά, στήριξα την ελπίδα μου στο έλεος του Θεού μου πάντοτε, στους αιώνας των αιώνων. Μικρό δένδρο ελιάς συμβολίζει τα ευσεβή παιδιά τα οποία θα φέρουν καρπούς οἱ υἱοί σου ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν κύκλῳ τῆς τραπέζης σου, αυτός ο στίχος του Ψαλμού 127 λέγεται και στην ακολουθία του γάμου. Ο απόστολος Παύλος παρομοιάζει την Εκκλησία με ήμερη ελιά, ἐνεκεντρίσθης εἰς καλλιέλαιον και τον άνθρωπο με κλαδί το οποίο από την αγριελιά κεντρίζεται στην ήμερη ελιά.

Α - Ω

Τα γράμματα του αλφαβήτου Α και Ω συμβολίζουν τον Χριστό, την αρχή και το τέλος.

Εγώ ειμί το Άλφα και το Ωμέγα λέει ο Χριστός στην Αποκάλυψη. Είναι η αρχή, δηλαδή δημιουργός της κτίσης, αλλά και το τέλος, δηλαδή ο συντηρητής του σύμπαντος και ο οδηγός του προς την τελείωση.

Χι-Ρο

Είναι ένα σχέδιο από τα γράμματα της λέξεως ΧΡιστός, είναι το μονόγραμμα του Χριστού. Δημιουργήθηκε από τους πρώτους πιστούς οι οποίοι το είχαν ως κρυφό σημείο για να δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί. Έχει διάφορα σχήματα, το πιο κοινό είναι απλώς τα δυο γράμματα, μια από τις παραλλαγές του είναι αυτή με το Α και το Ω στα πλάγια.

Χι-Ρο, Πέτρος και Παύλος. Επιτάφια πλάκα κάποιου παιδιού.

Στον αξιομακάριστο Ασέλλο, έζησε 6 χρόνια 8 μήνες και 23 ημέρες.

Στεφάνι

Συμβολίζει την νίκη, την αιώνια ζωή, γίνου πιστός ἄχρι θανάτου, καί δώσω σοι τόν στέφανον τῆς ζωῆς, εδώ ομιλεί ο Χριστός και λέει προσπάθησε και αγωνίσου να γίνεις πιστός μέχρι και μαρτυρικού ακόμη θανάτου για την πίστη σου και θα σου δώσω ως βραβείο των αγώνων σου τον στέφανο της αιώνιας ζωής.

Συμβολίζει επίσης την ευτυχία και την δόξα, ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος είδαμε να λέει ο απόστολος Παύλος. Την νίκη, μεταξύ άλλων, συμβολίζουν και τα στεφάνια στον γάμο. Νίκη κατά της αμαρτίας και των παθών.

Επιτάφια πλάκα άγνωστου Χριστιανού που βρέθηκε σε κατακόμβη.
Παρατηρούμε το όνομα του, Σεβήρος, το μονόγραμα Χ-Ρ, το στεφάνι, το Α-Ω, αριστερά βλέπουμε ένα βαρέλι. Όχι δεν πέθανε από το πιοτό, ήταν έμπορος κρασιού ή βαρελοποιός.

Λέων

Συμβολίζει την δύναμη την μεγαλοπρέπεια αλλά και την καταστροφική μανία.

Ο Ιακώβ παρομοιάζει τον Χριστό ως σκύμνο λέοντος Ιούδα, σκύμνος είναι το μικρό λιονταράκι. Η Αποκάλυψη παρομοιάζει τον Χριστό με λιοντάρι που νικάει ἰδού ἐνίκησεν ὁ λέων ὁ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα. Όπως το λιοντάρι και το μικρό του βρυχώνται και όσοι τρέχουν να του πάρουν την λεία υποχωρούν τρομαγμένοι το ίδιο και ο Κύριος κάνει, θα πολεμήσει εναντίων του κακού και οι δαίμονες θα υποχωρήσουν μας λέει ο προφήτης Ησαΐας, ὅτι οὕτως εἶπέ μοι Κύριος· ὃν τρόπον ἐάν βοήσῃ ὁ λέων ἢ ὁ σκύμνος ἐπί τῇ θύρᾳ, ᾗ ἔλαβε, καί κεκράξῃ ἐπ᾿ αὐτῇ, ἓως ἂν ἐμπλησθῇ τά ὄρη τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καί ἡττήθησαν καί τό πλῆθος τοῦ θυμοῦ ἐπτοήθησαν, οὕτως καταβήσεται Κύριος σαβαώθ ἐπιστρατεῦσαι ἐπί τό ὄρος τό Σιών, ἐπί τά ὄρη αὐτῆς. Ησ. 31,4.

Οπότε όπως ο Χριστός, όμοια και ο Χριστιανός είναι λιοντάρι και δεν δειλιάζει να πολεμήσει με τους δαίμονες ή να ομολογήσει σε κάθε περίσταση τον Θεό.

Λένε οι Παροιμίες, δίκαιος δέ ὥσπερ λέων πέποιθε, ο δίκαιος σαν λιοντάρι είναι απτόητος και ακλόνητος, έχει την πεποίθησή του στον Θεό και την συμπαράσταση του Θεού.

Με την δεύτερη έννοια, δηλαδή της καταστροφικής μανίας, έχουμε να παρομοιάζεται ο διάβολος ως λέων ορυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ, όμοιος με λιοντάρι που βρυχάται και τριγυρνάει ζητώντας να κατασπαράξει. Η απεικόνιση του προφήτη Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων συμβολίζει την λύτρωση του Χριστιανού από τις δυνάμεις του κακού. Βλέπουμε κάτω την συγκεκριμένη παράσταση από κατακόμβη επίσης παρατηρούμε την εικόνα με το περιστέρι και το κλαδί ελιάς.

Αρνίο

Συμβολίζει τον σταυρωμένο Ιησού ο οποίος θυσιάζεται στον Σταυρό. Στην Αποκάλυψη παρουσιάζεται ο Χριστός ως εσφαγμένο αρνίο καί εἶδον ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καί τῶν τεσσάρων ζῴων καί ἐν μέσῳ τῶν πρεσβυτέρων ἀρνίον ἑστηκὸς ὡς ἐσφαγμένον, ο Χριστός είναι ο αμνός του Θεού, λέει ο Ιωάννης ο Πρόδρομος τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρός αὐτόν καί λέγει· ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. Επίσης έχουμε παράσταση με ποιμένα και αμνό στους ώμους η οποία συμβολίζει τον Χριστό που σώζει τον άνθρωπο, ἦλθε γάρ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τό ἀπολωλός.

Το αρνίο συμβολίζει και τους Αποστόλους στους οποίος ο Χριστός είπε ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· κατ' επέκταση συμβολίζει και τον Χριστιανό ο οποίος δέχεται πόλεμο από τους πονηρούς.

Ποιμένας

Συμβολίζει τον Χριστό τόν ποιμένα τῶν προβάτων τόν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν, δηλαδή τον μεγάλο ποιμένα των λογικών προβάτων τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ο οποίος πρόσφερε θυσία το αίμα του για να συνάψει αιώνια διαθήκη. Ο Χριστός είπε ἐγώ εἰμι ὁ ποιμήν ὁ καλός, ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων· ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καί οὐ μέλει αὐτῷ περί τῶν προβάτων. Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας. Ο ποιμένας ο καλός και την ζωή του ακόμα θυσιάζει για να προφυλάξει τα πρόβατα από κάθε κίνδυνο, ο μισθωτός βοσκός που δεν είναι δικά του τα πρόβατα βλέπει τον λύκο να έρχεται και παρατάει τα πρόβατα.

Οι Ψαλμοί παρουσιάζουν τον πιστό να βλέπει σαν στοργικό ποιμένα τον Θεό που τον περιφρουρεί, Κύριος ποιμαίνει με καί οὐδέν με ὑστερήσει.

Ο ποιμένας επίσης συμβολίζει την φιλανθρωπία του Χριστού ο οποίος ενδιαφέρεται για το απολωλός, είπε ο Χριστός ότι καταλείπει τά ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καί πορεύεται ἐπί τό ἀπολωλός ἕως οὗ εὕρῃ αὐτό; καί εὑρών ἐπιτίθησιν ἐπί τούς ὤμους αὐτοῦ χαίρων, καί ἐλθών εἰς τόν οἶκον συγκαλεῖ τούς φίλους καί τούς γείτονας λέγων αὐτοῖς· συγχάρητέ μοι ὅτι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τό ἀπολωλός, λέγω ὑμῖν ὅτι οὕτω χαρά ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπί ἑνί ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι ἢ ἐπί ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας. Δηλαδή, ποιος εάν έχει εκατό πρόβατα και χάσει ένα δεν αφήνει τα ενενήντα εννέα και πηγαίνει σε αναζήτηση του χαμένου μέχρι να το βρει; Όταν το βρει το βάζει γεμάτος χαρά πάνω στους ώμους του και αφού φτάσει στο σπίτι του προσκαλεί τους φίλους και τους λέει, χαρείτε γιατί βρήκα το χαμένο πρόβατό μου. Σας διαβεβαιώνω ότι η ίδια μεγάλη χαρά υπάρχει στον ουρανό για ένα αμαρτωλό που μετανοεί και είναι η χαρά αυτή μεγαλύτερη παρά για τους ενενήντα εννέα οι οποίοι δεν είχαν ανάγκη από μετάνοια. Χαρά γίνεται στον ουρανό, δεν είπε ο προφήτης Ηλίας και ο προορατικός Παΐσιος και Πορφύριος χαίρονται αλλά είπε στον ουρανό. Όλοι στον ουρανό έχουν πληροφόρηση εκ Πνεύματος. Ούτε είπε όταν πάει στον Παράδεισο χαίρονται αλλά όταν μετανοεί.

Τους πληροφορεί το Άγιο Πνεύμα για αυτό γνωρίζουν ότι πραγματικά μετανόησε, διότι μπορεί κάποιον σήμερα να βλέπουμε ότι έχει μετανοήσει όμως σε ένα χρόνο να είναι χειρότερος από πριν. Η γνήσια μετάνοια δεν μπορεί να πιστοποιηθεί με εξωτερική παρατήρηση, επειδή όμως πληροφορούνται από το Άγιο Πνεύμα γνωρίζουν πέραν πάσης αμφιβολίας και χαίρονται, ειδάλλως από εξωτερική παρατήρηση δεν θα ήταν σίγουρο ότι μετανόησε, θα χαίρονται όταν πήγαινε στον Παράδεισο. Όσοι είναι στον ουρανό λοιπόν βλέπουν αισθάνονται πληροφορούνται, γνωρίζουν και μάλιστα γνωρίζουν την πραγματική κατάσταση στις υποθέσεις. Άρα λοιπόν όταν εξομολογούμαστε και αγωνιζόμαστε χαροποιούμε τους δικούς μας που είναι στον ουρανό. Όχι μόνο τους δίνουμε χαρά αλλά αν θέλαμε να είμαστε μαζί με αυτούς για περισσότερο καιρό εδώ στην Γη, όπου μετρητός ο χρόνος και πολύς να είναι, δεν θέλουμε πολύ περισσότερο να είμαστε μαζί τους αμέτρητο χρόνο, δηλαδή αιώνια; Βεβαίως θέλουμε, ας πράξουμε λοιπόν ανάλογα.

Άρτος

Συμβολίζει τον Χριστό, τον "ζωντανό άρτο": εἶπε δέ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ πεινάσῃ, καί ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μή διψήσῃ πώποτε, τον "άρτο της ζωής": ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς, τον "άρτο εξ ουρανού": ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς·. Είναι και σύμβολο της συνεχούς κοινωνίας με τον Χριστό, μακάριος ὃς φάγεται ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ.

Άμπελος

Συμβολίζει τον Χριστό ο οποίος είπε Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή. Συμβολίζει την Θεία Ευχαριστία διότι από την άμπελο βγαίνει το κρασί, συμβολίζει επίσης και την Εκκλησία, ο Χριστός λέει ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τά κλήματα. Έχουμε και την Παναγία στην υμνογραφία της Εκκλησίας να παρομοιάζεται ως η άμπελος που βλάστησε, δηλαδή γέννησε, τον Χριστό Θεοτόκε σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς.

Φοίνικας

Συμβολίζει την δικαιοσύνη και τον δίκαιο άνθρωπο, δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει μας λέγει ο Ψαλμός 91. Τα κλαδιά της συμβολίζουν την νίκη κατά του θανάτου. Στην Αποκάλυψη βλέπουμε το πλήθος που είναι μπροστά από τον θρόνο του Θεού να κρατάει κλαδιά φοινίκων καί φοίνικες ἐν ταῖς χερσίν αὐτῶν·. Οι πρώτοι Χριστιανοί συνόδευαν τους νεκρούς με κλαδιά φοίνικα στα χέρια. Το Άσμα Ασμάτων παρομοιάζει το ωραίο παράστημα με τον φοίνικα λέγοντας ωμοιώθης τω φοίνικι.

Αστέρι

Συμβολίζει τον Χριστό ο οποίος όπως το αστέρι στην ναυσιπλοΐα δείχνει στους πιστούς τον δρόμο προς αυτόν. Συμβολίζει και τον αληθινό πιστό ο οποίος με την ζωή του και το παράδειγμά του λάμπει μέσα στον αμαρτωλό κόσμο ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καί ἀκέραιοι, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καί διεστραμμένης, ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ και εν τέλει γίνεται λαμπρός όπως το πρωινό αστέρι καί δώσω αὐτῷ τόν ἀστέρα τόν πρωϊνόν.

Ελάφι

Συμβολίζει τον θρησκευτικό ζήλο και τον Χριστιανό που διψάει για τον λόγο του Θεού.

Ὅν τρόπον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, οὕτως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μου πρός σέ, ὁ Θεός. Δηλαδή, όπως το διψασμένο ελάφι ποθεί πολύ και τρέχει στις πηγές των καθαρών νερών, έτσι και η ψυχή μου σε ποθεί Θεέ μου. Συμβολίζει επίσης την δύναμη που δίνει ο Θεός στον πιστό να υπερβαίνει δυσκολίες, ὁ Θεός ὁ περιζωννύων με δύναμιν καί ἔθετο ἄμωμον τήν ὁδόν μου· καταρτιζόμενος τούς πόδας μου ὡσεί ἐλάφου καί ἐπί τά ὑψηλά ἱστῶν με·. Ψαλμός 17. Ο Θεός με περιέζωσε με μεγάλη δύναμη, με ανέδειξε άμεμπτο και καθαρό στους δρόμους της ζωής μου. Αυτός κάνει ευκίνητα τα πόδια μου, τους δίδει την ταχύτητα του ελαφιού ώστε με ευκολία να ξεπερνώ κινδύνους και δυσκολίες, με ανεβάζει στα όρη τα ψηλά ασφαλή από κάθε απειλή.

Κυπαρίσσι

Συμβολίζει την υπομονετικότητα και την καρτερικότητα επειδή μεγαλώνει αργά και το ξύλο του κρατάει στον χρόνο, συμβολίζει και τον θάνατο. Συμβολίζει την ανόρθωση του γένους που προήλθε από την Σταυρική θυσία, συμβολίζει κατ' επέκταση και την αιωνιότητα μαζί με τον Κύριο για αυτό τον λόγο το βλέπουμε και στα κοιμητήρια. Καί ἀντί τῆς στοιβῆς ἀναβήσεται κυπάρισσος, ἀντί δέ τῆς κονύζης ἀναβήσεται μυρσίνη· καί ἔσται Κύριος εἰς ὄνομα καί εἰς σημεῖον αἰώνιον καί οὐκ ἐκλείψει. Ησ. 55,13. Κατά την περίοδο του Μεσσία αντί της θαμνώδους αστοιβής θα υψωθεί το μεγαλοπρεπές κυπαρίσσι. Αντί δε της δυσώδους κόνυζας θα βλαστήσει και θα μεγαλώσει η ευώδης μυρτιά. Ονομαστός και ένδοξος θα γίνει ο Κύριος κατά την ημέρα εκείνη και η λύτρωση που θα σας δοθεί εκ μέρους του θα είναι μέγα και αιώνιο θαύμα που δεν θα λείψει ποτέ. Πριν την έλευση Χριστού το γένος συμβολίζεται με θάμνο, μετά ανορθώνεται και φτάνει σε ύψη.

Μυρτιά

Συμβολίζει την ευλογία Κυρίου. Συμβολίζει και το Χρίσμα, είδαμε πριν το ἀντί δέ τῆς κονύζης ἀναβήσεται μυρσίνη· το ανθρώπινο γένος με την Πτώση ήταν νεκρό και τώρα ευωδιάζει.

Σιτάρι

Συμβολίζει τον Χριστό ο οποίος παρομοίασε τον εαυτό του με σπορέα και την διδασκαλία του με σπόρο σιταριού, ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλόν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·, συμβολίζει και το Θείο Πάθος, λέει ο Χριστός ἀμήν ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐάν μή ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσών εἰς τήν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτός μόνος μένει· ἐάν δέ ἀποθάνῃ, πολύν καρπόν φέρει. Δηλαδή, εάν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στο χώμα και δεν πεθάνει τότε μένει μόνος. Εάν όμως σπαρθεί και ταφεί στην γη τότε βλασταίνει και φέρνει πολύ καρπό. Η θυσία του Χριστού έφερε πολύ καρποφορία.

Επιτάφια πλάκα άγνωστου Χριστιανού με παράσταση της ανάστασης του Λαζάρου.

Ο Δάτος και η Αρετή στο παιδί τους Δάτο. Έζησε 20 έτη.

Η παράσταση εδώ συμβολίζει το προσδοκώ ανάσταση νεκρών

Λύκος

Συμβολίζει την δύναμη και την τόλμη, Βενιαμίν λύκος ἅρπαξ· τό πρωϊνόν ἔδεται ἔτι καί εἰς τό ἑσπέρας δίδωσι τροφήν. Ο Βενιαμίν θα είναι λύκος αρπακτικός. Το πρωί θα τρώει ακόμη από το κυνήγι της προηγουμένης ημέρας και το βράδυ της άλλης θα έχει τόσα νέα θηράματα ώστε να δίδει και σε άλλους τροφή. Εδώ γίνεται λόγος για την φυλή του Βενιαμίν. Ο λύκος όμως έχει κυρίως αρνητικό συμβολισμό. Συμβολίζει την αγριότητα των αντίθεων και την προδοσία, επίσης συμβολίζει τους αιρετικούς και τους ψευδοπροφήτες, λέει ο απόστολος ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου·. Με το προορατικό του χάρισμα ο απόστολος βλέπει ότι στο μέλλον θα έλθουν ψευδοδιδάσκαλοι και αιρετικοί οι οποίοι σαν άγριοι λύκοι θα προσπαθήσουν να κατασπαράξουν πνευματικά παρασύροντας στην πλάνη. Λέει ο Χριστός, προσέχετε δέ ἀπό τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες. Προσέχετε να μη παρασυρθείτε σε αιρέσεις από τους ψευτοδιδασκάλους οι οποίοι έρχονται με προβιά προβάτου όμως από μέσα είναι άγριοι και άρπαγες σαν λύκοι. Από αυτά τα λόγια έχουμε και το γνωστό "λύκος με προβιά προβάτου". Σε αυτή την φράση παρατηρούμε τον Χριστό να μας διδάσκει μεταξύ άλλων ότι ο Χριστιανός πρέπει να είναι σε εγρήγορση όχι για γνήσιο προφήτη αλλά για ψευδοπροφήτη, προσέχετε δέ ἀπό τῶν ψευδοπροφητῶν, ο προφήτης είναι κυρίως διδάσκαλος. Δηλαδή μας διδάσκει ότι είναι λανθασμένη η μανιώδης ενασχόληση με προφητείες υποδεικνύοντας ότι ο Χριστιανός πρέπει να είναι συνεχώς πιστός και να απασχολείται με την διάδοση της πίστεως και τον πλανημένο αδελφό ο οποίος έχει πέσει θύμα των αιρετικών λύκων.

Αετός

Αν και ο αετός σαν συμβολισμός υπάρχει σε διάφορα σημεία στην Βίβλο, δεν τον συναντούμε στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια διότι χρησιμοποιούνταν ως σύμβολο από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο αετός ήταν η σφραγίδα της κυβέρνησης των Ρωμαίων.

Τον έβαζαν σε δημόσια κτήρια σε νομίσματα ενώ τον είχε έμβλημα και ο στρατός.

Είναι ο αετός με το αρκτικόλεξο SPQR

Senatus PopulusQue Romanus - Σύγκλητος ΛαόςΚαι Ρωμαίων.

Η Σύγκλητος και ο λαός της Ρώμης.
Στην Αποκάλυψη βλέπουμε ότι κατά την περίοδο του Αντίχριστου δίνονται στην Εκκλησία δύο φτερούγες του "μεγάλου αετού", δηλαδή του Χριστού, ώστε να ξεφύγει από την μανία του Αντιχρίστου καί ἐδόθησαν τῇ γυναικὶ δύο πτέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ μεγάλου, ἵνα πέτηται εἰς τήν ἔρημον εἰς τόν τόπον αὐτῆς, ὅπως τρέφηται ἐκεῖ καιρόν καί καιρούς καί ἥμισυ καιροῦ ἀπό προσώπου τοῦ ὄφεως.
Ο αετός συμβολίζει την ανάσταση και την νέα ζωή της αφθαρσίας οἱ δὲ ὑπομένοντες τὸν Θεὸν ἀλλάξουσιν ἰσχύν, πτεροφυήσουιν ὡς ἀετοί, δραμοῦνται καὶ οὐ κοπιάσουσι, βαδιοῦνται καὶ οὐ πεινάσουσιν. Δηλαδή, εκείνοι όμως οι οποίοι υπομένουν και περιμένουν τον Κύριο θα πάρουν νέα μεγαλύτερη δύναμη, θα βγάλουν νέα φτερά σαν αετοί, θα τρέχουν και δεν θα καταβάλλονται από κόπο, θα βαδίζουν και δεν θα πεινάσουν.
Επίσης συμβολίζει την ανανέωση. Ανανέωση του συνεχούς πόθου προς το αγαθό, ανανέωση από την άφεση αμαρτιών, τόν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τόν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· τόν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου, ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου. Δοξολόγησε τον Θεό ο οποίος λυτρώνει την ζωή σου πολλές φορές από την φθορά του θανάτου και κοσμεί το κεφάλι σου σαν με λαμπρό στεφάνι με το πλήθος του ελέους και των οικτιρμών του. Δοξολόγησε τον Κύριο ο οποίος χορταίνει με όλα τα αγαθά τις ευγενείς επιθυμίες σου, ώστε η νεανικότητα σου να ανανεώνεται πάντοτε όπως του αετού.

Δείτε και ανάρτηση: Χριστιανικά τατουάζ;

Η αρχαιότερη τοιχογραφία που απεικονίζει την Υπεραγία Θεοτόκο, 150μΧ.

Κατακόμβη Αγίας Πρισκίλλης

Άποψη κατακόμβης Δομιτίλλας. BOSIO, το επώνυμο του ερευνητή Αντόνιο Μπόζιο που εξερεύνησε την κατακόμβη και είχε την κακή ιδέα να γράψει το όνομά του.