Γέρων Παΐσιος
οι γνήσιες προφητείες του
και οι Γιεζαίοι 
 

Όλοι γνωρίζουμε τους γέροντες που δόξασε ο Θεός με θαυμάσια χαρίσματα επί των ημερών μας.
Λέγει ο γέροντας Δανιήλ, "όταν λέμε προφήτης και προφητικό χάρισμα δεν εννοούμε μόνο προφητείες για το τι θα συμβεί στο μέλλον αλλά κυρίως διδασκαλία υπό την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος. Η Θεία Χάρη δίδει στον προφήτη λόγο που έχει δύναμη να οικοδομήσει πνευματικά τους ακροατές, να τους ενισχύσει στις αρετές, να τους απαλλάξει από κατήφειες, θλίψεις, αποθαρρύνσεις και απελπισίες. Με το κήρυγμα του ο προφήτης ανυψώνει όλο το σώμα της Εκκλησίας, οικοδομεί όλους όσους βρίσκονται μέσα στην λατρευτική σύναξη, οδηγεί στην γνώση των Χριστιανικών αληθειών όσους είναι ακατήχητοι.Ο προφητεύων λαλεῖ οἰκοδομὴν καὶ παράκλησιν καὶ παραμυθίαν ὁ προφητεύων ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ. Από όταν απέρριψαν τον Χριστό οι Ισραηλίτες δεν έβγαλαν ούτε έναν προφήτη."
Ο Όσιος Παΐσιος, ο Όσιος Πορφύριος και οι υπόλοιποι χαρισματούχοι γέροντες που γνωρίσαμε είναι προφήτες της Καινής Διαθήκης. Οι προφήτες προ Χριστού, δηλαδή της Παλαιάς Διαθήκης, μίλησαν για την έλευση του Μεσσία, αυτός ήταν ο κατεξοχήν σκοπός τους εκτός από το να φέρνουν την αποκάλυψη Θεού στον λαό. Τώρα ο Μεσσίας έχει έλθει και φυσικά οι προφήτες έχουν σταματήσει να μιλάνε για αυτό το μεγάλο γεγονός αφού πραγματοποιήθηκε. 
Στην μετά Χριστόν εποχή οι προφήτες που μίλησαν και έφεραν προφητείες περί ελεύσεως ξανά του Ιησού είναι ελάχιστοι και αυτό για ευνοήτους λόγους. Ο Ιωάννης επί παραδείγματι είναι ένας από τους λίγους προφήτες της Χριστιανικής εποχής που μίλησαν για το Τέλος.
Αλλά και οι δυο προφήτες Ενώχ και Ηλίας μας μίλησαν προ Χριστού και θα μας μιλήσουν ξανά επί εποχής Καινής Διαθήκης για την τότε επικείμενη Δευτέρα ένδοξη έλευση του Χριστού.
Όμως βλέπουμε πολλούς να έχουν τον προφήτη μόνο και μόνο για να μας λέει ξανά και συνεχώς για έλευση του Χριστού, για επικείμενους πολέμους, για Αντίχριστο, για Αρμαγεδδώνα. Προφήτης δεν είναι αυτός που μιλάει για την Β Παρουσία, ούτε προφήτης είναι κάποιος που απλά λέει ένα γεγονός ή γεγονότα τα οποία θα πραγματοποιηθούν σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο ή αργότερα, αλλά προφήτης είναι αυτός που διδάσκει υπό την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος. Θα διαπιστώσουμε βέβαια ότι οι προφήτες εκτός από την διδασκαλία υπό την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος και την ερμηνεία των Γραφών είχαν και πολλά άλλα χαρίσματα και προ έλεγαν γεγονότα πριν αυτά λάβουν χώρα.
Κατά καιρούς διάφοροι στην Γραφή προφήτευσαν, επί παραδείγματι ο Καϊάφας προφήτευσε και είπε "συμφέρει να πεθάνει ένας για χάρη του λαού". Λόγω του γεγονότος ότι το χάρισμα της προφητείας έχει την βάση του σε μια κατάσταση, ο Παΐσιος εκτός από διδάσκαλος σε εμάς γίνεται και "βλέπων". Δηλαδή λαμβάνει προορατικό χάρισμα δεν προλέγει απλά μια φορά κάτι όπως ο Καΐαφας.
Εάν δούμε τους Αποστόλους, παραδείγματος χάριν τον Πέτρο, διαπιστώνουμε ότι ταυτόχρονα με το προφητικό χάρισμα, δηλαδή την διδασκαλία υπό την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, είναι και βλέπων. Έτσι προλέγει την τιμωρία του Ανανία και της Σαπφείρας, ή προλέγει ότι μετά τον θάνατο του θα εμφανιστούν ψευδοδιδάσκαλοι και θα αμφισβητήσουν την διδαχή του.
Και ο απόστολος Παύλος είναι βλέπων, δηλαδή προορατικός, προλέγει επί παραδείγματι τον θάνατο του. Είναι προφήτες, δηλαδή κηρύσσουν υπό την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος και ερμηνεύουν τον λόγο του Θεού στους πρώτους πιστούς, αλλά και προγνωρίζουν γεγονότα τα οποία πρόκειται να γίνουν.
Έτσι οι συνεχιστές του Πέτρου και του Παύλου εκτός από την διδασκαλία που αναγεννά ψυχές και ερμηνεύει τον λόγο του Θεού προλέγουν και αυτοί γεγονότα. 
Ο Άγιος γέροντας Παΐσιος, ο Άγιος γέροντας Πορφύριος, ο γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης και πολλοί άλλοι, είναι οι προφήτες της Καινής Διαθήκης, διδάσκουν υπό την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος και οικοδομούν την Εκκλησία.
Λόγω της πνευματικής καταστάσεως τους έχουν πληροφόρηση από τον πραγματικά γνήσιο εξ ύψους αγωγό, εν αντιθέσει με κάποιον άλλον ψευταγωγό Εταιρείας εξ Αμερικής που με το "προφητικό" του χάρισμα προβλέπει κάθε τρεις και λίγο το τέλος του κόσμου στην Σκοπιά. Στην πληροφόρηση αυτή εκτός από διδαχές υπάρχουν και προφητείες για μελλοντικά γεγονότα. 
Σε αυτήν την κατάσταση, σε αυτήν την θέαση, περιλαμβάνονται όχι μόνο διδασκαλίες και ορθές ερμηνείες, αλλά περιλαμβάνονται και γεγονότα άγνωστα στον κόσμο ή γνωστά σε κάποιους αλλά άγνωστα μέχρι τότε στον προφήτη. Έτσι πολλοί πηγαίναν να επισκεφτούν τον Άγιο γέροντα Πορφύριο ή τον Άγιο γέροντα Παΐσιο ή τον Άγιο γέροντα Ιάκωβο και άκουγαν "τα άδηλα και τα κρύφια" δηλαδή αυτά που κάνεις δεν ήξερε ή με έκπληξη άκουγαν τον γέροντα να τους μιλάει σαν να ξέρει από παιδιά αυτούς και την ζωή τους ή επισκεπτόμενοι έβρισκαν την λύση στο πρόβλημα που τους βασάνιζε.
Αυτό έχει μεν σκοπό να βοηθηθεί ο εκάστοτε επισκέπτης αλλά κύριο σκοπό έχει να καταδειχθεί στον κόσμο η αληθινή οδός προς τον Χριστό, η Ορθοδοξία, να δημιουργηθεί η καλή περιέργεια προς έρευνα ώστε να δοθούν τα εχέγγυα σε όσους δεν ήταν αρκετός ο λόγος, όχι να γίνει εφαλτήριο εκφοράς ημερομηνιών ελεύσεως του Αντιχρίστου και φανταστικών προφητειών οι οποίες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στα έντυπα και στον διαδίκτυο.
Οι σημερινοί προφήτες είναι στην θέση των παλαιών προφητών και αυτό όχι επειδή έχουν απλώς την ίδια διδασκαλία αλλά και επειδή η ζωή τους είναι η ίδια. 
Ακολουθούν την ίδια πορεία και έτσι φτάνουν στον ίδιο προορισμό. 
Για όλα αυτά που μας διδάσκουν, τα περί ευχής Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησε με, τα περί καθάρσεως της καρδιάς μας και τα λοιπά τα οποία τους οδήγησαν στην μέθεξη της δόξας του Θεού, το προορατικό τους χάρισμα είναι επιβεβαίωση προς εμάς και αφορμή ώστε να μετανοήσουμε και να τους ακολουθήσουμε.
Είναι γνωστό ότι ο προφήτης Ηλίας άφησε στην θέση του ως προφήτη τον Ελισαίο. 
Λίγο μετά την ανάληψη του προφήτη Ηλία στο όρος που ήταν ο Ελισαίος ήλθε μια γυναίκα, αυτή είχε αποκτήσει θαυματουργικά ένα παιδί το οποίο όμως πέθανε, έτσι πήγε και βρήκε τον προφήτη. Μόλις τον είδε έπεσε στο έδαφος και του έπιασε τα πόδια, ήταν μια κίνηση ικεσίας, ώστε να τον παρακαλέσει για να την βοηθήσει.
Η Γραφή μας λέει τα εξής καὶ ἦλθε πρὸς Ἑλισαιὲ εἰς τὸ ὄρος καὶ ἐπελάβετο τῶν ποδῶν αὐτοῦ καὶ ἤγγισε Γιεζὶ ἀπώσασθαι αὐτήν, καὶ εἶπεν Ἑλισαιέ ἄφες αὐτήν, ὅτι ἡ ψυχὴ αὐτῆς κατώδυνος αὐτῇ, καὶ Κύριος ἀπέκρυψεν ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ οὐκ ἀνήγγειλέ μοι.
Ο Γιεζί ήταν βοηθός του προφήτη, ο υποτακτικός του, μόλις είδε την γυναίκα να έρχεται και να πέφτει στα πόδια του προφήτη την πλησίασε για να την απωθήσει. Ο Ελισαίος όμως είπε προς τον Γιεζί "άφησε την διότι η καρδιά της είναι καταπικραμένη και θλιμμένη αλλά ο Κύριος απέκρυψε από έμενα και δεν μου είπε την αιτία του πόνου της".
Γνωρίζει ο προφήτης ότι ο λόγος επισκέψεως και η κίνηση αυτή της γυναίκας έχουν ελατήριο κάποιο πολύ σοβαρό γεγονός, έτσι δεν κάνει καμία κίνηση να την απωθήσει και περιμένει να μάθει από αυτήν τις λεπτομέρειες. 
Για κάποιο σοβαρό λόγο στην καρδιά της η γυναίκα έχει μεγάλη θλίψη και αυτό είναι ένα γεγονός που ο μεν Γιεζί δεν έχει καταλάβει και προσπαθεί να την απωθήσει ο δε προφήτης το γνωρίζει διότι έχει πληροφόρηση από τον Θεό.
Διαβάζουμε ότι ο γέρων Πορφύριος είπε σε κάποιον "τι είναι νομίζεις το Άγιο Πνεύμα; τηλεόραση είναι να γυρίζεις ένα κουμπί και να σου δείχνει; αν θέλει, θα μου πει, αν δεν θέλει δεν θα μου πει". 
Το προορατικό χάρισμα είναι πάντοτε για υψηλό πνευματικό σκοπό, οι Όσιοι Παΐσιος και Πορφύριος, οι προορατικοί που υπάρχουν σήμερα και αυτοί που θα ακολουθήσουν, είναι οδοδείκτες και οδηγοί, όχι μέντιουμς ή πωλητές στην υπηρεσία των Γιεζαίων που πλασάρουν στο όνομα τους "προφητείες". Με όλες αυτές τις ψευτοπροφητείες ρίχνουν το διαβολικό τσιμέντο στον Παΐσιο για να τον θάψουν από τα μάτια των ανθρώπων αφενός κάνοντας τον ένα μέντιουμ που μας λέει για πολέμους και την Πόλη και όχι τον άνθρωπο που μας δίνει βεβαίωση υπάρξεως Θεού. Άρα και τον Θεό διαγράφουν και ο νους εύκολα παρασέρνεται σε άλλα μέντιουμ-μελλοντολόγους,. Επιπλέον ρίχνουν την αμφιβολία, διότι κάθε τρεις και λίγο θα έχουμε "προφητείες" Παϊσίου που θα πέφτουν έξω, άρα αμφιβολία για το ίδιο το προφητικό χάρισμα που μας δείχνει τον Θεό, οπότε πάλι διαγραφή Θεού.
Μην μεταβιβάζουμε το κέντρο στον εντυπωσιασμό και όχι στην σωτηρία. 
Ο γέροντας δεν ήρθε να μας λέει μελλοντικά γεγονότα λες και είναι μέντιουμ αλλά να μας δείξει τον δρόμο προς τον Χριστό. Και κοιτάξτε ότι ο Χριστός ως φιλεύσπλαχνος πατέρας όλους μας βοήθησε. Σε αυτούς που τον επισκέφθηκαν μέσω Αγίου Πνεύματος έδωσε τις κατάλληλες πληροφορίες αλλά με αυτό είχε κύριο σκοπό να κοιτάξουν στον ουρανό, γιατί τι ήταν το ανώτερο; Ότι βρήκαν μια λύση σε ένα επίγειο πρόβλημα ή ότι ήρθαν κοντά στον Χριστό; Μήπως και ο Λάζαρος δεν πέθανε ξανά;  Είδες λοιπόν ότι και αυτούς που δεν μπόρεσαν να τον επισκεφθούν βοήθησε; Γιατί όλοι οι Χριστιανοί από τα χαρίσματα αυτά λαμβάνουν δύναμη στις δυσκολίες, στερεώνονται στην αγάπη του Χριστού και έχουν πίστη στην πρόνοια εκείνου ο οποίος δίδαξε ότι είναι παράκλητος (παρηγορητής).
Όπως ο προφήτης Ηλίας ομοίως και ο Ελισαίος και οι Απόστολοι και ο γέροντας Παΐσιος, διάγουν βίο ασκητικό, προσεύχονται αδιαλείπτως. Δεν διεξάγει ο Ελισαίος ατέρμονες φιλοσοφικές συζητήσεις περί Θεού με τον Γιεζί, ούτε θα αναζητούσε "προφητείες" και διάφορα πιασάρικα "θρησκευτικά" θέματα στο διαδίκτυο εάν τότε υπήρχε.  
Οι γνήσιες προφητείες των γερόντων λοιπόν είναι η Ορθόδοξος Διδαχή και η ζωή τους η οποία είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Ο Γιεζί στέλνεται από τον Ελισαίο να αναστήσει το παιδί της γυναίκας όμως ο υποτακτικός αν και συνέχεια μαζί με τον προφήτη ούτε έχει πληροφόρηση, δηλαδή προορατικό χάρισμα, ούτε έχει θαυματουργικό χάρισμα και έτσι δεν μπορεί να επιτελέσει θαύμα αναστάσεως. Στέλνεται από τον Ελισαίο να αναστήσει τον γιό της γυναίκας αλλά οὐκ ἦν φωνὴ καὶ οὐκ ἦν ἀκρόασις από το παιδί. 
Από εκεί έχει βγει και το γνωστό μας ρητό "ούτε φωνή ούτε ακρόαση". 
Ο Ελισαίος, ο Πέτρος, ο Παΐσιος, δεν λαμβάνουν χρήματα παρότι τους προσφέρονται από τον Νεεμάν ή τον Σίμωνα ή από προσκυνητές. Ο Νεεμάν ήταν κάποιος αξιωματούχος τον οποίον θεράπευσε ο Ελισαίος από λέπρα, ο Σίμων ήταν ένας μάγος που προσέφερε χρήματα στον Πέτρο ώστε να λάβει και αυτός χαρίσματα, από τον Σίμωνα έχουμε τον όρο Σιμωνία, σημαίνει χειροτονία με οικονομικό αντάλλαγμα
Ο Ελισαίος θεραπεύει τον Νεεμάν, αυτός από ευγνωμοσύνη του προσφέρει χρήματα όμως ο προφήτης αρνείται αλλά λίγο μετά ο υποτακτικός του ο Γιεζί κρυφά πάει στον Νεεμάν και λέει ένα ψέμα. Του είπε ότι τον είχε στείλει δήθεν ο προφήτης  ιατί τελικά ήθελε κάποια χρήματα όχι για τον εαυτό του αλλά για να βοηθήσει άλλους. Δηλαδή καταλαβαίνουμε ότι ήταν ακτήμονες και τότε οι προφήτες όπως και οι σημερινοί γέροντες και ο υποτακτικός επένδυσε καταλλήλως το ψέμα. Η πραγματικότητα βέβαια ήταν ότι ο Γιεζί ήθελε να βγάλει λεφτά από τον προφήτη.
Ο προφήτης επιτελεί το θαύμα για να διδάξει πνευματικά και ο Γιεζί αντί να εννοήσει τον υψηλό πνευματικό σκοπό των χαρισμάτων, χρησιμοποιεί τον προφήτη για να 'κονομήσει. 
Το ίδιο κάνουν και όλοι οι Γιεζαίοι σήμερα.
Η πορεία των δύο, Ελισαίου και Γιεζί, είναι που οδηγεί σε διαφορετικό προορισμό, τον προφήτη στην μέθεξη Θεού και τον βοηθό στην λέπρα, ο Θεός τον τιμώρησε, και προσέξτε, η λέπρα έχει την σημασία της.
Εκτός από την ομοιότητα πορείας και αποτελέσματος βλέπουμε και κάτι άλλο από το περιστατικό, ότι το προορατικό χάρισμα δεν είναι ούτε για εντυπωσιασμό, ούτε αφ' εαυτού ώστε το κάνεις όπως και ότι θέλεις.  Οι πληροφορίες που δίδονται στον προορατικό έρχονται όταν θέλει και είναι αυτές που θέλει ο Κύριος, έχουν δε πάντα ψυχωφελή σκοπό.
Οι γνήσιες λοιπόν προφητείες του γέροντα Παΐσιου είναι η Ορθόδοξη Διδασκαλία και ο δρόμος που δίδαξαν ώστε να μπορέσουμε συναντήσουμε τον Θεό, όχι τα λεγόμενα του περί κάποιων γεγονότων, τα οποία μπορεί να είναι αληθινά ή ίσως και όχι, αφού εν τέλει δεν μπορεί να τα ξεχωρίσει κανείς τι πραγματικά έχει πει ο Παΐσιος με τον εσμό όλων αυτών που καπηλεύονται το όνομα του. Οπότε με τα καμώματα τους καταστρέφονται οτιδήποτε έχουν πει οι γέροντες. Διότι προσπαθούν τόσοι με κατασκευασμένες και φανταστικές προφητείες να πουλήσουν βιβλία, να λάβουν δημοσιότητα, να κερδίσουν επισκέψεις σε ιστοτόπους, αναγνώσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ότι άλλο.
Είπε ο γέροντας το ένα, είπε ο γέροντας το άλλο, είπε ο γέροντας το παρ' άλλο....
Δυστυχώς για αυτούς ο γέροντας Παΐσιος είναι προορατικός όχι επειδή εξαιτίας πνευματικού ύψους έλαβε ουράνια χαρίσματα και κατέστη πνευματικός καθοδηγητής ψυχών και οδοδείκτης της αληθείας αλλά επειδή συμφέρει τους σκοπούς τους. 
Το προορατικό χάρισμα του απλά ένα όχημα που θα μεταφέρει τα θέλω τους.
Θα εννοήσουν άραγε και θα αλλάξουν πορεία;
Το προορατικό χάρισμα είναι ένα μικρο κλάσμα από τους πολλούς τρόπους που χρησιμοποιεί η πρόνοια του Θεού ώστε να κάνει τον άνθρωπο να κοιτάξει στον Ουρανό και κάποιοι το μεταποιούν ώστε να κοιτάξουν οι άνθρωποι στην Γη, είναι φοβερό κακό αυτό.
Η ψυχική αναγέννηση και θεραπεία που έφεραν οι διδαχές του, μα και οι ερμηνείες του επάνω στις εντολές του Θεού, είναι κάτι ανώτερο από την οποιαδήποτε ρήση του περί κάποιου επίγειου γεγονότος, ανώτερες ακόμη και από την οποιαδήποτε σωματική θεραπεία και όμως δυστυχώς αυτό που είναι το μέγιστο περνά όχι μόνο χωρίς να γίνει το κέντρο αλλά περνά εντελώς απαρατήρητο από διάφορους.
Ενώ οι γέροντες έχουν κέντρο τον Χριστό και αυτόν δείχνουν στον συνάνθρωπο, οι διάφοροι φορείς "προφητειών" στο όνομα του γέροντα έχουν κέντρο τον εαυτό τους. 
Έτσι δημοσιεύουν "προφητείες" σε περιοδικά, αναρτούν στο διαδίκτυο δήθεν προφητείες Παΐσιου και δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τις πραγματικές προφητείες του Παΐσιου.
Δεν φέρνουν το χάρισμα ως πρέπει αλλά το φέρνουν σαν βάση για να χτίσουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Ομοιάζει το πράγμα όπως όταν οι Ευαγγελιστές έγραψαν τα Ευαγγέλια και κάποιοι άλλοι ψευδώνυμοι έγραψαν ευαγγέλια στο όνομα των Ευαγγελιστών.
Ας θυμηθούμε την μαντευόμενη των Φιλίππων. 
Το δαιμόνιο που ήταν σε αυτήν τη νεαρή κοπέλα διαφήμιζε τους Αποστόλους Παύλο και Σίλα ότι είναι εκ Θεού, ἔκραζε λέγουσα· Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡμῖν ὁδὸν σωτηρίας. Το δαιμόνιο το έκανε αυτό ώστε αφού αποκτήσει κύρος ύστερα να παρασύρει τους ανθρώπους.
Δυστυχώς εκτός από τους παραπάνω έχουμε και κάποιους που δεν ήταν ποτέ Χριστιανοί ή δεν είναι πια λόγω πράξεων Χριστιανοί και σαν την μαντευόμενη των Φιλίππων ανάμεσα σε αυτά που λένε να ανακατεύουν, αγίους, γέροντες ή και "προφητείες", ώστε με αυτό το μυστικό συστατικό η σούπα που σερβίρουν να αποκτήσει γεύση. Προσοχή λοιπόν να μην εμπιστευόμαστε ουδέποτε διάφορους που πλασάρουν "προβλέψεις" για το μέλλον, θεραπείες, θεωρίες. Πρέπει να έχουμε πνευματικό και αυτός σαν πιο έμπειρος να μας καθοδηγεί.
Βλέπουμε με λύπη και διάφορους να λοιδορούν τους γέροντες. Αυτό δεν θα έπρεπε να το έκανε κανείς, διότι ασχέτως εάν είσαι Χριστιανός ή όχι, άτομα που τόσο βοηθούν και μάλιστα ενώ έχουν αποκτήσει τέτοια φήμη και τόσοι τους επισκέπτονται αυτοί πεθαίνουν "στην ψάθα", είναι άξια μεγάλων επαίνων και τιμών.  
Αυτό το τελευταίο λόγω της οικονομικής κατάστασης, μπορούμε σήμερα να το εννοήσουμε καλύτερα.
Οι γέροντες ήταν μεγάλες πνευματικές μορφές.
Το διορατικό, προορατικό, θαυματουργικό, προφητικό τους χάρισμα είναι διαπιστωμένο από χιλιάδες αυτόπτες μάρτυρες, με δυο τρεις μάρτυρες καταδικάζεσαι ή αθωώνεσαι σε δικαστήριο. Τα χαρίσματά τους λοιπόν είναι μια ισχυρότατη ένδειξη σε επίπεδο αποδείξεως για όσους αναζητούν την απάντηση στο μεγαλύτερο ερώτημα της ανθρωπότητας, το ερώτημα εάν υπάρχει Θεός.
Δεν είναι μόνο όμως το χάρισμα, οι συμβουλές, η ψυχολογική στήριξη και η ψυχική θεραπεία που προσέφεραν οι γέροντες στον πονεμένο συνάνθρωπο που τους επισκεπτόταν, αλλά όπως είπαμε είναι και η ασκητική ζωή τους και η πλήρης ακτημοσύνη τους παρά το πλήθος που τους επισκεπτόταν, τα οποία τους κάνουν άξιους όχι μόνο συγχαρητηρίων αλλά πολλών ευχαριστιών και μεγάλων τιμών.
Και γεννιέται η απορία, όχι ποιοι θα κορόιδευαν αυτήν την μεγάλη πνευματική μορφή, αλλά πόσοι και τι είδους άνθρωποι θα κορόιδευαν έναν που απλώς και μόνο είχε βοηθήσει χιλιάδες συνανθρώπους έστω και με έναν καλό λόγο. 
Και ενώ για μια πράξη σωτηρίας ενός ή λίγων ατόμων βλέπουμε να αποδίδονται βραβεία και να γίνονται τιμητικές τελετές στον ευεργέτη, δυστυχώς στην περίπτωση του γέροντος βλέπουμε άτομα όχι μόνο να μην λαμβάνουν τίποτα από αυτά υπόψιν, όχι μόνο να μην σέβονται κάποιον που βοήθησε τον συνάνθρωπο, αλλά δήθεν να σατιρίζουν τον γέροντα. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν είναι να στρέφονται κατά ενός που βοήθησε τα μέγιστα τον πονεμένο και μη συνάνθρωπο, έτσι στρέφονται ταυτόχρονα και ενάντια στους ανθρώπους που βοήθησε.
Όλοι αυτοί δεν στρέφονται απλώς κατά του γέροντος και κατά αυτών που βοηθήθηκαν, αλλά στρέφονται κατ' επέκταση και ενάντια στο καλό, στην ανθρωπιά, στην ανθρωπότητα, διαπράττουν έγκλημα κατά της ανθρωπότητος.
Οι γέροντες ήσαν ακτήμονες παρά το πλήθος επισκέψεων, ενώ οι διδαχές τους ήταν πραγματικό χρυσάφι για το κύτταρο της κοινωνίας, το άτομο. Τι θα έλεγε και πως θα ένιωθε κάποιος σωσμένος από βέβαιο πνιγμό εάν αρχίζαμε και κοροϊδεύαμε τον σωτήρα του ;
Όταν κοροϊδεύουν τον γέροντα Παΐσιο στρέφονται και λοιδορούν τους σωσμένους από πνιγμό συνανθρώπους μας οι οποίοι απευθύνθηκαν στον γέροντα και βοηθήθηκαν. Λοιδορούν αυτούς που είναι στον ωκεανό του πόνου και βρίσκουν στα λόγια του δύναμη παρηγοριά και έμπνευση.
Όλοι αυτοί που λοιδορούν είναι οι νέοι Ρωμαίοι στρατιώτες.
Οι στρατιώτες του Καίσαρα χτυπούσαν τον Χριστό λέγοντας του να βρει ποιος από όλους το έκανε και αυτό διότι τους είχαν πει ότι προφητεύει. Έτσι και τώρα κάποιοι στρατευμένοι στον νοητό Καίσαρα που διώκει τον Χριστιανισμό χτυπούν τον Άγιο γέροντα Παΐσιο με τα γνωστά φαιδρά ονόματα. 
Και αφού είδατε την ομοιότητα κοιτάξτε και την διαφορά.  
Οι Ρωμαίοι στρατιώτες δεν είχαν παρακολουθήσει τα κηρύγματα και τα θαύματα του Ιησού ειδάλλως δεν θα τον χτυπούσαν. Μόλις ο εκατόνταρχος και οι στρατιώτες είδαν τον ουρανό να σκοτεινιάζει στην Σταύρωση είπαν, "αληθινά αυτός είναι γιος του Θεού". 
Εδώ είναι τόσοι οι αυτόπτες και οι μαρτυρίες και όμως κάποιοι αντί να πουν, υπάρχει Θεός, αυτός αληθινά είναι εκ Θεού, λοιδορούν και με αυτό γίνονται χειρότεροι από τους Ρωμαίους στρατιώτες. 
Εάν ένας πιστός κάποιας θρησκείας είχε το ένα χιλιοστό από τα χαρίσματα των φωτισμένων γερόντων μας, όλοι θα έτρεχαν να του κάνουν τεμενάδες λέγοντας ότι είναι θεός επί γης. 
Οι δε πιστοί της θρησκείας θα μας είχαν "φάει" τα αυτιά ή άλλοι το κεφάλι και θα είχαν διπλό τον ζήλο ώστε να μας κάνουν να πιστέψουμε. Εμείς όμως που τον έχουμε και συμπατριώτη τον κοροϊδεύουμε ή χρησιμοποιούμε λανθασμένα το όνομα του. Είναι να θλίβεται κανείς....

=============================

..... όπως σήμερα ακούμε διάφορα και χαζομάρες και βλασφημίες ακούμε και λέει τις είπε ο πάτερ Παΐσιος. Μα εγώ έζησα 16 χρόνια με τον γέροντα Παΐσιο και τέτοια πράγματα δεν άκουσα εκείνος που τα άκουσε που πήγε μια φορά και τον είδε ή δεν τον είδε καθόλου ακόμα; <.....> Αφού και όταν ζούσε ακόμη ο ίδιος πολλές φορές ερχόντουσαν εκεί άνθρωποι και ερχόντουσαν φήμες και ακοές ότι είπε ο γέροντας σε τρεις μήνες θα γίνει πόλεμος ούτε είχε πει τέτοια κουβέντα, τίποτε, τίποτε δεν είχε πει αυτό το πράγμα αλλά από στόμα σε στόματος πήγαινε και μια φορά ήρθε ένας εκεί και του είπε γέροντα ακούσαμε στην Αθήνα ότι θα γίνει πόλεμος ε του λέει τι θέλεις να μάθεις; θα γίνει πόλεμος; του λέει, καλά και εσύ τι ενδιαφέρεσαι αν θα γίνει πόλεμος; <.....> έλεγαν διάφορα είπε μια φορά, και παρερμήνευαν, είπε μια φορά κάποιος, γέροντα στην επαρχία μας έχουμε τον τάδε Δεσπότη και λέει τον ξέρω τον ξέρω. Και πήγαν και είπαν του Δεσπότη ότι είπαμε του γερο Παΐσιου ότι είσαι ο Μητροπολίτης της επαρχίας μας και είπε, τον ξέρω εγώ... τον ξέρω... Σκεφτείτε το ένα από το άλλο δηλαδή πόσο απείχε, τον ξέρω λέει τι παλιάνθρωπος είναι. Πήγαν και είπαν του Δεσπότη. Ήρθε ο Δεσπότης κατασκανδαλισμένος είπε ο γέροντας αυτήν την κουβέντα, την άκουσε και ο γέροντας λέει εγώ είπα ότι τον ξέρω τον ξέρω, δηλαδή τον ξέρω τον άνθρωπο .....




0 comments:

Δημοσίευση σχολίου