Σήμερα 10/8/16 μνήμη των πάπα Ξυστού, Ιερομάρτυρος Λαυρεντίου και Ιππολύτου.
Σίξτος είναι παραφθορά του Ελληνικού ονόματος Ξυστός.
Νερό στην Θεία Ευχαριστία
Σε αυτήν την ανάρτηση παρατίθενται σε ξεχωριστό κεφάλαιο πληροφορίες που μας δίδει η πρώτη Εκκλησία για το γεγονός ότι στο ποτήριο της Θείας Ευχαριστίας τοποθετείται και νερό και το ότι αυτή η πρακτική είναι Αποστολική παράδοση. Οι κατωτέρω μαρτυρίες εμπεριέχονται στο θέμα Θεία Ευχαριστία ως θυσία μέρος 5 ον λόγω όμως μεγάλης εκτάσεως της ανάρτησης παραδίδονται και χωριστά για ευκολότερη ανάγνωση.
Η πρακτική να εισάγεται ύδωρ στο ποτήριο της Ευχαριστίας είναι παραδεδομένη από τους Αποστόλους και φυσικά ως γνωστόν συνεχίζεται έως τώρα στην Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία η οποία είναι η μόνη που διατήρησε ανόθευτη την διδασκαλία Χριστού. Η Παπική "εκκλησία" είναι η σφετερίζουσα τον τίτλο Καθολική. Στην πραγματικότητα είναι "Καθολική εκκλησία του δήμου" δηλαδή μια συνάθροιση ατόμων υπό τον Πάπα. Η εισαγωγή ύδατος στο ποτήριο μαζί με το κρασί είναι Αποστολική εντολή, έτσι βλέπουμε τον Ιουστίνο 100-165μΧ όταν περιγράφει την τέλεση της Ευχαριστίας να ομιλεί για "ποτήριον ὕδατος καί
κράματος·".
Η λέξη κράματος σημαίνει κεκραμένος οίνος, νερωμένο κρασί. Δηλαδή βλέπουμε ότι μαζί με το κρασί, ασχέτως εάν αυτό είναι νερωμένο ή όχι, στο ποτήριο της Θείας Ευχαριστίας τοποθετείται και νερό. Έχοντας υπόψη αυτήν την πολύ πρώιμη μαρτυρία πρέπει να θεωρηθούν λανθασμένες οι αιτιολογίες ότι το νερό δεν είναι Αποστολική διαταγή και έμπαινε στο ποτήριο επειδή Έλληνες και Ρωμαίοι θεωρούσαν την πόση άκρατου οίνου ως βαρβαρική συνήθεια ή ότι αυτή η πρακτική γινόταν απλώς ώστε να μετριαστεί ο οινοπνευματικός βαθμός του οίνου.
Η πληροφορία που μας δίδει αργότερα ο Ειρηναίος όχι μόνο επιβεβαιώνει ξανά το παραπάνω, δηλαδή ότι νερό στο ποτήριο είναι Αποστολική εντολή, αλλά μας βεβαιώνει και διπλά την Ιερά Παράδοση. Ο Ειρηναίος αναφέρει για αυτούς που παρακολούθησαν τις δεύτερες διατάξεις των αποστόλων περί της Θείας Ευχαριστίας,
Η λέξη κράματος σημαίνει κεκραμένος οίνος, νερωμένο κρασί. Δηλαδή βλέπουμε ότι μαζί με το κρασί, ασχέτως εάν αυτό είναι νερωμένο ή όχι, στο ποτήριο της Θείας Ευχαριστίας τοποθετείται και νερό. Έχοντας υπόψη αυτήν την πολύ πρώιμη μαρτυρία πρέπει να θεωρηθούν λανθασμένες οι αιτιολογίες ότι το νερό δεν είναι Αποστολική διαταγή και έμπαινε στο ποτήριο επειδή Έλληνες και Ρωμαίοι θεωρούσαν την πόση άκρατου οίνου ως βαρβαρική συνήθεια ή ότι αυτή η πρακτική γινόταν απλώς ώστε να μετριαστεί ο οινοπνευματικός βαθμός του οίνου.
Η πληροφορία που μας δίδει αργότερα ο Ειρηναίος όχι μόνο επιβεβαιώνει ξανά το παραπάνω, δηλαδή ότι νερό στο ποτήριο είναι Αποστολική εντολή, αλλά μας βεβαιώνει και διπλά την Ιερά Παράδοση. Ο Ειρηναίος αναφέρει για αυτούς που παρακολούθησαν τις δεύτερες διατάξεις των αποστόλων περί της Θείας Ευχαριστίας,
"οι ταις δευτέραις των αποστόλων διατάξεσι παρηκολουθηκότες".
Αυτό το λεχθέν αναφέρεται στο τά δέ λοιπά ὡς ἂν ἔλθω διατάξομαι Α' Κορινθίους 11,34. Δεν είπε ο Απόστολος θα σας διατάξω στην Προς Κορινθίους Επιστολή και αυτά που θα σας λέω προφορικά είναι φλυαρίες αλλά και τα δύο είναι διαταγές των Αποστόλων, διατάξομαι. Εδώ πρώτιστα βλέπουμε καθαρά την επιβεβαίωση της Ιεράς Παραδόσεως και το ότι αυτή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γραπτής διδασκαλίας. Όχι μόνο φωτίζει διάφορα θέματα της Γραφής αλλά μας μεταφέρει και απαραίτητες για την ορθή λατρεία διδαχές. Έχουμε την βεβαίωση της Ιεράς Παραδόσεως δια μέσου των μαρτυριών οι οποίες μας λέγουν για την χρήση νερού στην Ευχαριστία από την πρώτη Εκκλησία.
Αυτό το λεχθέν αναφέρεται στο τά δέ λοιπά ὡς ἂν ἔλθω διατάξομαι Α' Κορινθίους 11,34. Δεν είπε ο Απόστολος θα σας διατάξω στην Προς Κορινθίους Επιστολή και αυτά που θα σας λέω προφορικά είναι φλυαρίες αλλά και τα δύο είναι διαταγές των Αποστόλων, διατάξομαι. Εδώ πρώτιστα βλέπουμε καθαρά την επιβεβαίωση της Ιεράς Παραδόσεως και το ότι αυτή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γραπτής διδασκαλίας. Όχι μόνο φωτίζει διάφορα θέματα της Γραφής αλλά μας μεταφέρει και απαραίτητες για την ορθή λατρεία διδαχές. Έχουμε την βεβαίωση της Ιεράς Παραδόσεως δια μέσου των μαρτυριών οι οποίες μας λέγουν για την χρήση νερού στην Ευχαριστία από την πρώτη Εκκλησία.
Μια διδαχή η οποία είναι απαραίτητη στην ορθή λατρεία.
Ο γραπτός λόγος μας λέει για οίνο και ο προφορικός για ύδωρ. Έτσι και τα δύο, γραπτή και προφορική διδασκαλία, είναι ισότιμα και συνθέτουν την ορθή διδαχή. Ή μπορεί να ειπωθεί ότι ο γραπτός λόγος αναφέρει το ύδωρ μυστικώς και ο προφορικός μας το κάνει εμφανές. Διάφορες ομάδες Γνωστικών χρησιμοποιούν μόνο νερό στο ποτήριο και ονομάστηκαν Υδροπαραστάτες όπως ο Εβίων, οπαδοί του οι Εβιωνίτες, ο Τατιανός Ασσύριος, αυτός ήταν ιδρυτής του εγκρατιτισμού, οι οπαδοί του ονομάστηκαν Εγκρατίτες, ο Μάνης, οπαδοί του οι Μανιχαίοι και λοιποί Γνωστικοί. Άρα κατανοούμε ότι όπως το σκέτο νερό είναι λάθος και συνιστά παρέκκλιση από την ορθή διδασκαλία, ομοίως παρέκκλιση είναι και μόνο οίνος. Στο ποτήριο της Ευχαριστίας χρησιμοποιείται ερυθρός οίνος ώστε να έχουμε ομοιότητα με το χρώμα του αίματος.
Ο γραπτός λόγος μας λέει για οίνο και ο προφορικός για ύδωρ. Έτσι και τα δύο, γραπτή και προφορική διδασκαλία, είναι ισότιμα και συνθέτουν την ορθή διδαχή. Ή μπορεί να ειπωθεί ότι ο γραπτός λόγος αναφέρει το ύδωρ μυστικώς και ο προφορικός μας το κάνει εμφανές. Διάφορες ομάδες Γνωστικών χρησιμοποιούν μόνο νερό στο ποτήριο και ονομάστηκαν Υδροπαραστάτες όπως ο Εβίων, οπαδοί του οι Εβιωνίτες, ο Τατιανός Ασσύριος, αυτός ήταν ιδρυτής του εγκρατιτισμού, οι οπαδοί του ονομάστηκαν Εγκρατίτες, ο Μάνης, οπαδοί του οι Μανιχαίοι και λοιποί Γνωστικοί. Άρα κατανοούμε ότι όπως το σκέτο νερό είναι λάθος και συνιστά παρέκκλιση από την ορθή διδασκαλία, ομοίως παρέκκλιση είναι και μόνο οίνος. Στο ποτήριο της Ευχαριστίας χρησιμοποιείται ερυθρός οίνος ώστε να έχουμε ομοιότητα με το χρώμα του αίματος.
Ο Μάρκος, ένας πρώιμος Σατανιστής σύγχρονος του αγίου Ειρηναίου, δείτε Μάρκος στην ανάρτηση Η Θεία Ευχαριστία ως θυσία μέρος 5 ον, χρησιμοποιεί λευκό κρασί το οποίο μετατρέπει σε κόκκινο είτε με κάποιο τρικ είτε με την επίδραση δαιμονικών δυνάμεων ώστε να εντυπωσιάσει τους πλανεμένους από αυτόν.
Ο Κλήμης, 150-215μΧ, κάνοντας αναφορά στο ποτήριο με κρασί και νερό μας λέει ότι η Γραφή το "διατάζει εμφανώς". Που διατάζει (τάττει) εμφανώς μάλιστα η Γραφή τον κεκραμένο οίνο για τον οποίο μιλάνε όλοι τόσο πρώιμα και αποδέχεται η Εκκλησία; Οπότε παρότι ο αιρετικός διατείνεται ότι ερμηνεύει την Γραφή όχι μόνο δεν μπορεί να την ερμηνεύσει αλλά ούτε το εμφανές να καταλάβει δεν είναι ικανός.
Εκτός από την πρακτική που παρέδωσαν οι Απόστολοι το ότι οι στίχοι στις Παροιμίες 9,5 μιλάνε προφητικά για το νερό στο ποτήριο το δίδαξαν ξανά οι ίδιοι στους πρώτους Χριστιανούς. Προφορικά τους αποκάλυψαν την ερμηνεία όπως έκανε ο Παύλος για άλλο θέμα, ἐν γάρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μή τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; δι᾿ ἡμᾶς γάρ ἐγράφη. Στον νόμο του Μωυσή έχει γραφτεί, δεν θα φιμώσεις το βόδι που αλωνίζει. Για εμάς το λέει, αυτός που κοπιάζει στον αγρό του Κυρίου μπορεί να θερίζει κάποια υλικά για την συντήρησή του. Εμείς όμως οι απόστολοι δεν κάναμε χρήση του δικαιώματος αυτό αλλά υπομένουμε κάθε στέρηση Α' Κορ. 9,12. Το γραπτό του Ιουστίνου είναι από τις αρχαιότερες Χριστιανικές απολογίες, είναι ανεκτίμητης αξίας για τις πληροφορίες που προσφέρει και πρέπει να έχει συγγραφεί γύρω στο 155 μΧ. Ο Ιουστίνος ανέλαβε την υπεράσπιση της Εκκλησίας, άρα έχει γίνει αποδεκτός από αυτήν όχι μόνο ως κατάλληλος για να το κάνει αλλά ταυτόχρονα και ως φορέας της γνήσιας διδαχής. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του 90μΧ. Τουτέστιν ο Ιουστίνος όχι μόνο ανέλαβε την υπεράσπιση της Εκλησίας αλλά αυτά που γράφει τα διαβάζουν και αυτόπτες αποστόλων.
Ο Κλήμης, 150-215μΧ, κάνοντας αναφορά στο ποτήριο με κρασί και νερό μας λέει ότι η Γραφή το "διατάζει εμφανώς". Που διατάζει (τάττει) εμφανώς μάλιστα η Γραφή τον κεκραμένο οίνο για τον οποίο μιλάνε όλοι τόσο πρώιμα και αποδέχεται η Εκκλησία; Οπότε παρότι ο αιρετικός διατείνεται ότι ερμηνεύει την Γραφή όχι μόνο δεν μπορεί να την ερμηνεύσει αλλά ούτε το εμφανές να καταλάβει δεν είναι ικανός.
Εκτός από την πρακτική που παρέδωσαν οι Απόστολοι το ότι οι στίχοι στις Παροιμίες 9,5 μιλάνε προφητικά για το νερό στο ποτήριο το δίδαξαν ξανά οι ίδιοι στους πρώτους Χριστιανούς. Προφορικά τους αποκάλυψαν την ερμηνεία όπως έκανε ο Παύλος για άλλο θέμα, ἐν γάρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μή τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; δι᾿ ἡμᾶς γάρ ἐγράφη. Στον νόμο του Μωυσή έχει γραφτεί, δεν θα φιμώσεις το βόδι που αλωνίζει. Για εμάς το λέει, αυτός που κοπιάζει στον αγρό του Κυρίου μπορεί να θερίζει κάποια υλικά για την συντήρησή του. Εμείς όμως οι απόστολοι δεν κάναμε χρήση του δικαιώματος αυτό αλλά υπομένουμε κάθε στέρηση Α' Κορ. 9,12. Το γραπτό του Ιουστίνου είναι από τις αρχαιότερες Χριστιανικές απολογίες, είναι ανεκτίμητης αξίας για τις πληροφορίες που προσφέρει και πρέπει να έχει συγγραφεί γύρω στο 155 μΧ. Ο Ιουστίνος ανέλαβε την υπεράσπιση της Εκκλησίας, άρα έχει γίνει αποδεκτός από αυτήν όχι μόνο ως κατάλληλος για να το κάνει αλλά ταυτόχρονα και ως φορέας της γνήσιας διδαχής. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του 90μΧ. Τουτέστιν ο Ιουστίνος όχι μόνο ανέλαβε την υπεράσπιση της Εκλησίας αλλά αυτά που γράφει τα διαβάζουν και αυτόπτες αποστόλων.
Εμείς θα πιστέψουμε τον Ειρηναίο, τον Κυπριανό, τον Κλήμη, τον Ιππόλυτο, τον Ιουστίνο, οι οποίοι ανέλαβαν την υπεράσπιση της πίστεως και έμειναν στην συνείδηση των τότε Χριστιανών σαν ένθερμοι κήρυκες και υπερασπιστές της διδαχής ή θα πιστέψουμε τον κάθε χθεσινό ο οποίος ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια την δική του αίρεση επειδή δεν του άρεσε η αίρεση στην οποία ήταν πρωτύτερα;
ἔλθετε φάγετε τῶν ἐμῶν ἄρτων καί πίετε οἶνον, ὃν ἐκέρασα ὑμῖν·. Παροιμίες 9,5.
ἐκέρασα από το κεράννυμι-κεραννύω, δηλαδή ανακατεύω, αναμιγνύω, εδώ κρασί με νερό. Κράματος και κεκραμένος οίνος, σημαίνουν κρασί με νερό.
ἔλθετε φάγετε τῶν ἐμῶν ἄρτων καί πίετε οἶνον, ὃν ἐκέρασα ὑμῖν·. Παροιμίες 9,5.
ἐκέρασα από το κεράννυμι-κεραννύω, δηλαδή ανακατεύω, αναμιγνύω, εδώ κρασί με νερό. Κράματος και κεκραμένος οίνος, σημαίνουν κρασί με νερό.
Κεκραμένον ποτήριον, ποτήρι με κρασί νερωμένο.
Ιουστίνος 100 - 165
Έπειτα
προσφέρεται τῷ προεστῶτι τῶν ἀδελφῶν ἄρτος, καί ποτήριον ὕδατος καί
κράματος· καί οὗτος, λαβὼν, αἶνον καί δόξαν τῷ Πατρί τῶν ὅλων διά τοῦ
ὀνόματος τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου ἀναπέμπει· καί εὐχαριστίαν
ὑπέρ τοῦ κατηξιῶσθαι τούτων παρ' αὐτοῦ ἐπί πολὺ ποιεῖται· οὗ
συντελέσαντος τάς εὐχάς καί τήν εὐχαριστίαν, πᾶς ὁ παρὼν λαός ἐπευφημεῖ
λέγων· Ἀμήν. Τό δέ ἀμήν τῇ Ἑβραΐδι φωνῇ τό γένοιτο σημαίνει. Εὐχαριστήσαντος
δέ τοῦ προεστῶτος, καί ἐπευφημήσαντος παντός τοῦ λαοῦ, οἱ καλούμενοι
παρ' ἡμῖν διάκονοι διδόασιν ἑκάστῳ τῶν παρόντων μεταλαβεῖν ἀπό τοῦ
εὐχαριστηθέντος ἄρτου καί οἴνου καί ὕδατος, καί τοῖς οὐ παροῦσιν
ἀποφέρουσι. Καί
ἡ τροφή αὕτη καλεῖται παρ' ἡμῖν εὐχαριστία· ἧς οὐδενί ἄλλῳ μετασχεῖν
ἐξόν ἐστιν ἢ τῷ πιστεύοντι ἀληθῆ εἶναι τά δεδιδαγμένα ὑφ' ἡμῶν, καί
λουσαμένῳ τό ὑπέρ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν καί εἰς ἀναγέννησιν λουτρόν, καί
οὕτως βιοῦντι ὡς ὁ Χριστός παρέδωκεν.
Οὐ
γάρ ὡς κοινόν ἄρτον οὐδέ κοινόν πόμα ταῦτα λαμβάνομεν· ἀλλ' ὃν τρόπον
διά λόγου Θεοῦ σαρκοποιηθείς Ἰησοῦς Χριστός ὁ σωτήρ ἡμῶν, καί σάρκα καί
αἷμα ὑπέρ σωτηρίας ἡμῶν ἔσχεν, οὕτως καί τήν δι' εὐχῆς λόγου τοῦ παρ'
αὐτοῦ εὐχαριστηθεῖσαν τροφήν, ἐξ ἧς αἷμα καί σάρκες κατά μεταβολήν
τρέφονται ἡμῶν, ἐκείνου τοῦ σαρκοποιηθέντος Ἰησοῦ καί σάρκα καί αἷμα
ἐδιδάχθημεν εἶναι.
Ειρηναίος 130 - 202
Ὁπότε
οὖν καί τό κεκραμένον ποτήριον καί ὁ γεγονὼς ἄρτος ἐπιδέχεται τόν λόγον
τοῦ Θεοῦ καί γίνεται εὐχαριστία καί σῶμα Χριστοῦ, ἐκ τούτων τε αὔξει
καί συνέστηκεν ἡ τῆς σαρκός ἡμῶν ὑπόστασις, πῶς δεκτικήν μή εἶναι τήν
σάρκα λέγουσι τῆς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, ἥτις ἐστί ζωή αἰώνιος, τήν ἀπό τοῦ
σώματος καί αἵματος τοῦ Κυρίου τρεφομένην καί μέλος αὐτοῦ ὑπάρχουσαν;
Οι
ταις δευτέραις των αποστόλων διατάξεσι παρηκολουθηκότες ίσασι, τον
Κύριον νέαν προσφοράν εν τη Καινή Διαθήκη καθεστηκέναι κατά το Μαλαχίου
του προφήτου. Διότι από ανατολών ηλίου και έως δυσμών το όνομα μου δεδόξασται εν τοις έθνεσι και εν παντί τόπο θυμίαμα προσάγεται τω ονόματι μου και θυσία καθαρά.
Σχόλιο: Η ευχαριστία είναι σώμα Χριστού ενώ η προφητεία του Μαλαχία που κάνει λόγο για θυσιαστήριο ο Ειρηναίος μας λέει ότι ομιλεί για την τωρινή εποχή, δηλαδή αυτήν της Καινής. Οπότε έχουμε θυσιαστήριο και κατ' επέκταση ειδική ιεροσύνη.
Κλήμης Αλεξανδρείας 150 - 215
Παιδαγωγός: Έπειτα
η άμπελος η αγία τον βότρυν εβλάστησεν τον προφητικόν, τούτο σημείον
τοις εις ανάπαυσιν εκ της πλάνης πεπαιδαγωγημένοις ο μέγας βότρυς ο
Λόγος ο υπέρ υμών θλιβείς, του αίματος της σταφυλής ύδατι κίρνασθαι
εθελήσαντος του Λόγου, ως και το αίμα αυτού σωτηρία κίρναται.
Στρωματέας: Αυτίκα
ο εις αίρεσιν υποπεσών διέρχεται δι' ερημίας ανύδρου τον όντως όντα
Θεόν καταλιπών, έρημος Θεού, ύδωρ άνυδρον ζητών την αοίκητον και δίψιον
επερχόμενος γην, συνάγων χερσιν ακαρπίαν. Και τοις ενδεέσι φρενών
παρακελεύομαι, λέγουσα φησίν η σοφία (εννοεί η σοφία του Σολομώντα, Παροιμίες κεφ. 9)
τοίς αμφί τας αιρέσεις δηλονότι, άρτων κρυφίων ηδέως άψασθε, και ύδατος
κλοπής γλυκερού, άρτο και ύδωρ ουκ επ΄άλλων τινών, αλλ' η επί
τω άρτω και ύδατι κατά την προσφοράν, μη κατά τον κανόνα της Εκκλησίας,
χρωμένων αιρέσεων, εμφανώς ταττούσης της Γραφής. Είσι γαρ οι και ύδωρ
ψιλόν ευχαριστούσιν.
Ιππόλυτος Ρώμης 170 - 235
Και εκέρασεν εις κρατήρα τον αυτής οίνον, εις την παρθένον την εαυτού θεότητα ενώσας τη σαρκί ως οίνον άκρατον, ο Σωτήρ εγεννήθη εξ αυτής ασυγχύτως Θεός και άνθρωπος. Και ητοιμάσατο την εαυτής τράπεζαν, την επίγνωσιν της Αγίας Τριάδος κατεπαγγελομένην, και το τίμιον και άχραντον αυτού σώμα και αίμα, άπερ εν τη μυστική και θεία τραπέζη καθ' εκάστην επιτελούνται θυόμενα εις ανάμνησιν της αειμνήστου και πρώτης εκείνης τραπέζης του μυστικού θείου δείπνου. Το δε απέστειλε τους εαυτής δούλους η Σοφία, ο Χριστός δηλονότι, συγκαλούσα μετά υψηλού κηρύγματος.
Ος εστιν άφρων, εκκλινάτω προς με, φάσκουσα, τους ιερούς αποστόλους πρόδηλον, τους ει τον σύμπαντα κόσμον διαδραμόντας και προσκαλέσαντας τα έθνη εις την εκείνου επίγνωσιν αληθώς τω υψηλώ και θείω τούτων κηρύγματι. Το δε και τοις ενδεέσι φρενών είπε, τοις μήπως κεκτημένοις της του αγίου Πνεύματος δύναμιν δηλονότι, έλθετε, φάγετε τον εμόν άρτον και πίετε οίνον ον κέκρακα υμίν, αυτού σάρκα και το τίμιον αυτού αίμα δέδωκεν ημίν, φησίν, εσθίειν και πίνειν εις άφεσιν αμαρτιών.
Κυπριανός 210 - 258
Επιπλέον το Άγιο Πνεύμα δια Σολομώντος προτυπώνει την θυσία του Κυρίου κάνοντας μνεία για το ολοκαυτωμένο θύμα, για το κρασί και τον άρτο, για τους Αποστόλους και το θυσιαστήριο, λέγοντας: Ἡ σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον καί ὑπήρεισε στύλους ἑπτά· ἔσφαξε τά ἑαυτῆς θύματα, ἐκέρασεν εἰς κρατῆρα τόν ἑαυτῆς οἶνον καί ἡτοιμάσατο τήν ἑαυτῆς τράπεζαν· ἀπέστειλε τοὺς ἑαυτῆς δούλους συγκαλοῦσα μετά ὑψηλοῦ κηρύγματος ἐπί κρατῆρα λέγουσα· ὅς ἐστιν ἄφρων, ἐκκλινάτω πρός με· καί τοῖς ἐνδεέσι φρενῶν εἶπεν· ἔλθετε φάγετε τῶν ἐμῶν ἄρτων καί πίετε οἶνον, ὃν ἐκέρασα ὑμῖν·. Δηλώνει το κρασί κεκραμένο, δηλαδή προλέγει με προφητική φωνή το ποτήριο του Κυρίου με το κρασί και το νερό.
Μέθοδοι Σκοπιάς.
Δανεισμός του επιτυχημένου modus operandi για να αυξηθούν οι οπαδοί των Πεντηκοστιανών. Ότι δεν συμφέρει (η μαρτυρία για ύδωρ) εξαφανίζεται και ότι συμφέρει (η λέξη σύμβολα) προστίθεται όπως γίνεται στην ΜΝΚ και γενικώς στην εταιρεία Σκοπιά. Αργότερα έρχεται το "Νέο Φως" και αλλάζει η διδαχή. Πριν προστέθηκε η λέξη σύμβολα ενώ δεν υπάρχει στο κείμενο του Ιουστίνου, έπειτα το νέο φως είπε ότι όσοι τα αποκαλούν σύμβολα θέλουν να υποβιβάσουν την Ευχαριστία.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου