Θυμίαμα και θυμιατό, το διδάσκει η Γραφή;
Αγαπητοί σε αυτήν την δημοσίευση θα δούμε εν συντομία το θυμίαμα και το θυμιατό.
Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τον Θεό να διατάζει την κατασκευή θυμιατηρίου.
Καὶ ποιήσεις θυσιαστήριον θυμιάματος ἐκ ξύλων ἀσήπτων· καὶ ποιήσεις αὐτὸ πήχεως τὸ μῆκος καὶ πήχεως τὸ εὖρος, τετράγωνον ἔσται, καὶ δύο πήχεων τὸ ὕψος· ἐξ αὐτοῦ ἔσται τὰ κέρατα αὐτοῦ. καὶ καταχρυσώσεις αὐτὰ χρυσίῳ καθαρῷ, τὴν ἐσχάραν αὐτοῦ καὶ τοὺς τοίχους αὐτοῦ κύκλῳ καὶ τὰ κέρατα αὐτοῦ, καὶ ποιήσεις αὐτῷ στρεπτὴν στεφάνην χρυσῆν κύκλῳ καὶ δύο δακτυλίους χρυσοῦς καθαροὺς ποιήσεις ὑπὸ τὴν στρεπτὴν στεφάνην αὐτοῦ, εἰς τὰ δύο κλίτη ποιήσεις ἐν τοῖς δυσὶ πλευροῖς· καὶ ἔσονται ψαλίδες ταῖς σκυτάλαις, ὥστε αἴρειν αὐτὸ ἐν αὐταῖς. καὶ θήσεις αὐτὸ ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος τοῦ ὄντος ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τῶν μαρτυρίων, ἐν οἶς γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν.καὶ θυμιάσει ἀπ᾿ αὐτοῦ Ἀαρὼν θυμίαμα σύνθετον λεπτόν· τὸ πρωΐ πρωΐ, ὅταν ἐπισκευάζῃ τοὺς λύχνους, θυμιάσει ἐπ᾿ αὐτοῦ, καὶ ὅταν ἐξάπτῃ Ἀαρὼν τοὺς λύχνους ὀψέ, θυμιάσει ἐπ᾿ αὐτοῦ· θυμίαμα ἐνδελεχισμοῦ διὰ παντὸς ἔναντι Κυρίου εἰς γενεὰς αὐτῶν καὶ ποιήσεις σκυτάλας ἐκ ξύλων ἀσήπτων καὶ καταχρυσώσεις αὐτὰς χρυσίῳ. Εξ. 30,6-8
Δηλαδή, Θα κάνεις θυσιαστήριο για το θυμίαμα από ξύλα που δεν σαπίζουν. Θα κατασκευάσεις από ξύλα που δεν σαπίζουν τις ράβδους, τις οποίες και θα επιχρυσώσεις. Το μήκος του θα είναι ένας πήχης και το πλάτος επίσης ένας πήχης, το επάνω μέρος θα είναι τετράγωνο, το ύψος του θα είναι δύο πήχεις. Από αυτό θα υπάρχουν εξοχές. Θα επιχρυσώσεις με καθαρό χρυσό τα μέρη του, δηλαδή την σχάρα, τις πλευρές και τις εξοχές. Θα κατασκευάσεις στεφάνι ελικοειδές.
Θα κατασκευάσεις από ξύλα που δεν σαπίζουν τις ράβδους, τις οποίες και θα επιχρυσώσεις, το θυσιαστήριο αυτό του θυμιάματος θα το τοποθετήσεις απέναντι από καταπέτασμα, το οποίο ευρίσκεται μπροστά στην Κιβωτό των Μαρτυρίων από όπου εγώ θα ομιλώ και θα γίνομαι γνωστός σε εσένα. Επάνω σε αυτό θα προσφέρει ο Ααρών ειδικά παρασκευασμένο θυμίαμα. Θα θυμιάζει πρωί πρωί όταν ετοιμάζει τους λύχνους της επτάφωτης λυχνίας. Και το βράδυ όταν θα ανάβει τους λύχνους θα θυμιάζει. Το θυμίαμα αυτό θα γίνεται πάντοτε ενώπιον του Κυρίου σε όλες τις γενεές σας.
Εκτός από αυτόν τον βωμό θυμιάματος ο οποίος από ότι είδαμε είναι ευμεγέθης και δεν μεταφέρεται έχουμε και μικρό φορητό θυμιατό
καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ θυμιατήριον τοῦ θυμιάσαι ἐν τῷ ναῷ, Β' Παραλ. 26,19.
κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου· Λουκ. 1,9
Στην εποχή της Καινής Διαθήκης έχουμε θυμίαμα και κατ' επέκταση θυμιατό, αυτό είναι εντολή και εντός του λόγου του του Θεού αφού προφητεύεται ήδη από την Παλιά Διαθήκη.
Διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου ἕως δυσμῶν τὸ ὄνομά μου δεδόξασται ἐν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐν παντὶ τόπῳ θυμίαμα προσάγεται τῷ ὀνόματί μου καὶ θυσία καθαρά, διότι μέγα τὸ ὄνομά μου ἐν τοῖς ἔθνεσι, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.
Δεν χρησιμοποιήθηκε εξ αρχής όμως το θυμίαμα επειδή ήταν ιδιαίτερα συνδεδεμένο με την ειδωλολατρική λατρεία, το ίδιο συνέβη και με τα άνθη, δείτε Τα λουλούδια στην Εκκλησία.
Θα παρατεθούν και μερικές μαρτυρίες από συγγραφείς που βρίσκονταν κοντά χρονικά στην πρώτη εκκλησία.
Ειρηναίος
Οι ταις δευτέραις των αποστόλων διατάξεσι παρηκολουθηκότες ίσασι, τον Κύριον νέαν προσφοράν εν τη Καινή Διαθήκη καθεστηκέναι κατά το Μαλαχίου του προφήτου. Διότι από ανατολων ηλίου και εως δυσμών το όνομα μου δεδόξασται εν τοις έθνεσι και εν παντί τόπο θυμίαμα προσάγεται τω ονόματι μου και θυσία καθαρά....όπως αποφήνη την θυσίαν ταύτην και τον άρτον σώμα του Χριστού, και το ποτήριον, το αίμα του Χριστού.
Θεοδώρητος Κύρου
Διότι απο ανατολών ηλίου, και έως δυσμών, το όνομά μου δεδόξασται εν τοις έθνεσι και εν παντί τόπω θυμίαμα προσάγεται τω ονόματί μου και θυσία καθαρά· διότι μέγα το όνομά μου εν τοίς έθνεσι, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Υμάς με ουν απώσομαι παντελώς· βδελύττομαι γαρ κομιδή τα παρ' υμών γινόμενα· διότι και τας παρ' υμών προσφερομένας αποστρέφομαι θυσίας· ανθ' ημών δε πάσαν έχω σεβομένην την οικουμένη. Οι γαρ πάσαν οικούντες την γήν, ήν ήλιος ανίσχων τε και δυόμενος καταλάμπει και θυμίαμα μοι προσοίουσι πανταχού και την θυσίαν ιερεύσουσι την καθαράν και φίλην εμοί.
Αποστολικοί Κανόνες
Εἴ τις ἐπίσκοπος ἢ πρεσβύτερος, παρὰ τὴν τοῦ Κυρίου διάταξιν τὴν ἐπὶ τῇ θυσίᾳ, προσενέγκῃ ἕτερα τινα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ἢ μέλι ἢ γάλα ἢ ἀντὶ οἴνου σίκερα ἐπιτηδευτὰ ἢ ὄρνεις ἢ ζῶά τινα ἢ ὄσπρια, παρὰ τὴν διάταξιν, καθαιρείσθω, πλὴν νέων χίδρων ἢ σταφυλῆς, τῷ καιρῷ τῷ δέοντι. Μὴ ἐξὸν δὲ ἔστω προσάγεσθαί τι ἕτερον πρὸς τὸ θυσιαστήριον ἢ ἔλαιον εἲς τὴν λυχνίαν καὶ θυμίαμα τῷ καιρῷ τῆς ἁγίας προσφορᾶς.
Σχολιάζει ο Βαλσαμών, 1140-1199,
Οι θείοι Απόστολοι την υπό του Κυρίου παραδοθείσαν αναίμακτον θυσίαν εκέλευσαν γίνεθαι και τον παρά ταύτα ποιούντα ιερέα καθαιρείσθαι διωρίσαντο ..... θυμίαμα δε και έλαιον χάριν θυσίας ου προσάγεσθαι, αλλ' εις φωταγωγίαν του ναού και ευχαριστίαν του αληθινού φωτός και Θεού.
Το ότι θυμίαμα θα προσφέρεται και κατά την περίοδο της Καινής Διαθήκης βλέπουμε στην Αποκάλυψη. Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτὸν χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλά, ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου. Αποκ. 8,3
Δηλαδή, και ένας άλλος άγγελος ήλθε και στάθηκε στο επουράνιο θυσιαστήριο κρατώντας στα χέρια του ολόχρυσο θυμιατό. Και δόθηκαν σε αυτόν πολλά θυμιάματα για να δώσει τις προσευχές όλων των αγίων στο χρυσό θυσιαστήριο που είναι εμπρός στον θρόνο του Θεού. Όπως είναι φυσικό το θυμίαμα πρέπει να προσφέρεται από καθαρότητα και όχι τυπικά ειδάλλως δεν είναι δεκτό από τον Θεό.
Τί μοι πλῆθος τῶν θυσιῶν ὑμῶν; λέγει Κύριος· πλήρης εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων κριῶν, καὶ στέαρ ἀρνῶν καὶ αἷμα ταύρων καὶ τράγων οὐ βούλομαι, οὐδὲ ἂν ἔρχησθε ὀφθῆναι μοι. τίς γὰρ ἐξεζήτησε ταῦτα ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν; πατεῖν τὴν αὐλήν μου οὐ προσθήσεσθαι· ἐὰν φέρητε σεμίδαλιν, μάταιον· θυμίαμα, βδέλυγμά μοί ἐστι· τὰς νουμηνίας ὑμῶν καὶ τὰ σάββατα καὶ ἡμέραν μεγάλην οὐκ ἀνέχομαι· νηστείαν καὶ ἀργίαν καὶ τὰς νουμηνίας ὑμῶν καὶ τὰς ἑορτὰς ὑμῶν μισεῖ ἡ ψυχή μου· ἐγενήθητέ μοι εἰς πλησμονήν, οὐκέτι ἀνήσω τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν. Ησαΐας. 1:11-14
Ο Κύριος λέγει, τι να το κάνω εγώ το πλήθος των θυσιών σας; Είμαι γεμάτος από θυσίες, δεν θέλω πλέον ούτε το λίπος των αμνών ούτε το αίμα των ταύρων και των τράγων. Ούτε θέλω να έρχεσθε και να παρουσιάζεστε ενώπιόν μου στον ναό με τις προσφορές και τις θυσίες σας. Ποιος τα ζήτησε αυτά από τα χέρια σας; Δεν θα σας επιτρέψω λοιπόν να πατήσετε την αυλή του ναού μου. Εάν μου προσφέρετε θυσία είναι μάταια και άχρηστη αυτή η προσφορά. Και το θυμίαμα είναι σιχαμερό σε εμένα όταν δεν συνοδεύεται από καθαρότητα καρδίας. Δεν θα ανεχθώ πλέον την εορτή της πρώτης εκάστου μηνός, ούτε την ημέρα του Σαββάτου, ούτε την εορτή του Εξιλασμού, ούτε τις νηστείες σας και τις αργίες των εορτών σας.
Φυσικά όταν ο Θεός λέει τίς γὰρ ἐξεζήτησε ταῦτα ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν; δεν έχει ξεχάσει ότι ο ίδιος τις διέταξε αλλά εννοεί, ποιος σας είπε ότι εγώ θέλω τυπικές θυσίες; Αυτές αν δεν συνοδεύονται με σωστή συμπεριφορά είναι μάταιες. Ο Θεός καταδικάζει την σκέψη ότι κάποιος μπορεί να τον δωροδοκήσει λες και είναι ένας τελώνης. Δεν δέχεται θυσίες δώρα προσευχές θυμίαμα αφού αυτά προσφέρονται με το σκεπτικό ότι τώρα ο Θεός θα κάνει τα κλειστά μάτια σε ότι αμαρτία διαπράξουν.
Λέγει ο Χρυσόστομος, θυμίαμα βδέλυγμα μοι εστιν, οράς ότι ου τη φύσει των προσφερομένων έχαιρεν αλλά την γνώμην των προσαγόντων εξήταζε; Δια δη τούτο τον μεν καπνόν και την κνίσσαν την από της θυσίας του Νώε οσμήν ευωδίας εκάλεσε, το δε θυμίαμα βδέλυγμα. Όπερ γαρ έφην, ου την ουσίαν των δώρων, αλλα την διάθεσιν των προσφερόντων επιζητεί.
Όταν θυμιάζουμε στο σπίτι υπάρχει διαφορά από το θυμίαμα που προσφέρει ο ιερέας στην Εκκλησία, το μεν είναι τιμητικό το δε λατρευτικό.
Για αυτό τον λόγο μπορούμε να θυμιάζουμε σπίτι αλλά όχι την ώρα της Θείας Λειτουργίας, εκεί αν δεν θυμιά ο ιερέας ή ο διάκονος πρέπει να θυμιάζει κατώτερος κληρικός, ο νεωκόρος.
Πρέπει λοιπόν να προσφέρουμε σωστά το θυμίαμα, δηλαδή καθαροί και όχι τυπικά και να σεβόμαστε τον Κύριο διότι μακροθυμεί μεν αλλά είναι και δίκαιος. Ας δούμε τον Οζία,
Καὶ ἐποίησεν ἐν Ἱερουσαλὴμ μηχανὰς μεμηχανευμένας λογιστοῦ τοῦ εἶναι ἐπὶ τῶν πύργων καὶ ἐπὶ τῶν γωνιῶν βάλλειν βέλεσι καὶ λίθοις μεγάλοις· καὶ ἠκούσθη ἡ κατασκευὴ αὐτῶν ἕως πόῤῥω, ὅτι ἐθαυμαστώθη τοῦ βοηθῆναι, ἕως οὗ κατίσχυσε. Καὶ ὡς κατίσχυσεν, ὑψώθη ἡ καρδία αὐτοῦ τοῦ καταφθεῖραι, καὶ ἠδίκησεν ἐν Κυρίῳ Θεῷ αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν ναὸν Κυρίου θυμιάσαι ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν θυμιαμάτων καὶ εἰσῆλθεν ὀπίσω αὐτοῦ Ἀζαρίας ὁ ἱερεὺς καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἱερεῖς τοῦ Κυρίου ὀγδοήκοντα υἱοὶ δυνατοὶ καὶ ἔστησαν ἐπὶ Ὀζίαν τὸν βασιλέα καὶ εἶπαν αὐτῷ· οὐ σοί, Ὀζία, θυμιάσαι τῷ Κυρίῳ, ἀλλ᾿ ἢ τοῖς ἱερεῦσιν υἱοῖς Ἀαρὼν τοῖς ἡγιασμένοις θυμιάσαι· ἔξελθε ἐκ τοῦ ἁγιάσματος, ὅτι ἀπέστης ἀπὸ Κυρίου, καὶ οὐκ ἔσται σοι τοῦτο εἰς δόξαν παρὰ Κυρίου Θεοῦ. καὶ ἐθυμώθη Ὀζίας, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ θυμιατήριον τοῦ θυμιάσαι ἐν τῷ ναῷ, καὶ ἐν τῷ θυμωθῆναι αὐτὸν πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ ἡ λέπρα ἀνέτειλεν ἐν τῷ μετώπῳ αὐτοῦ ἐναντίον τῶν ἱερέων ἐν οἴκῳ Κυρίου ἐπάνω τοῦ θυσιαστηρίου τῶν θυμιαμάτων καὶ ἐπέστρεψε πρὸς αὐτὸν Ἀζαρίας ὁ ἱερεὺς ὁ πρῶτος καὶ οἱ ἱερεῖς, καὶ ἰδοὺ αὐτὸς λεπρὸς ἐν τῷ μετώπῳ· καὶ κατέσπευσαν αὐτὸν ἐκεῖθεν, καὶ γὰρ αὐτὸς ἔσπευσεν ἐξελθεῖν, ὅτι ἤλεγξεν αὐτὸν Κύριος. Β' Παραλ. 26,15-20
Δηλαδή: ο Οζίας κατεσκεύασε στην Ιερουσαλήμ πολεμικές μηχανές, τις οποίας εφεύρε κάποιος μηχανικός, ώστε αυτές τοποθετούμενες στις γωνίες του τείχους και στους πύργους να εκτοξεύουν βέλη και μεγάλες πέτρες. Η φήμη για αυτές τις πολεμικές μηχανές έφθασε πολύ μακριά. Ο Οζίας κατά θαυμαστό τρόπο βοηθήθηκε από τον Θεό ώστε να καταστεί ισχυρός.
Όταν όμως αυτός απέκτησε αυτήν την ισχύ υπερηφανεύθηκε η καρδιά του ώστε να οδηγήσει αυτόν σε καταστροφή. Αμάρτησε ενώπιον Κυρίου του Θεού, διότι, χωρίς να έχει ιερατικό αξίωμα, εισήλθε παρανόμως στον ναόν του Θεού, δια να προσφέρει θυμίαμα στο θυσιαστήριον των θυμιαμάτων. Πίσω από αυτόν ακολουθούσε ο αρχιερεύς Αζαρίας και μαζί με τον αρχιερέα εκατόν ογδοήκοντα ιερείς του Κυρίου, άνδρες δυνατοί. Αυτοί αντιστάθησαν στον Οζία και του είπαν, δεν είναι δικό σου καθήκον ούτε και δικαίωμά σου να προσφέρεις θυμίαμα στον ναό του Κυρίου. Αυτό είναι καθήκον και δικαίωμα των ιερέων, των απογόνων του Ααρών, οι οποίοι είναι καθιερωμένοι για να προσφέρουν το θυμίαμα. Βγες λοιπόν από τον ναό γιατί έχεις πλέον αποστατήσει από τον Κύριο. Αυτή δε η πράξη την οποίαν επιχειρείς να κάνεις κάθε άλλο παρά δόξαν από τον Θεό θα σου δώσει.
Ο Οζίας νευρίασε καθ' ον χρόνο κρατούσεν στο χέρι του το θυμιατήριο για να θυμιάσει τον ναόν, την ώραν ακριβώς, κατά την οποία είχε οργισθεί εναντίον των ιερέων, φάνηκε λέπρα στο μέτωπο του εκεί εμπρός στους ιερείς, στον ναό του Κυρίου, πλησίον στο θυσιαστήριον των θυμιαμάτων.
Ο αρχιερεύς Αζαρίας και οι άλλοι ιερείς στράφηκαν προς αυτόν και είδαν ξαφνικά ότι αυτός ήταν λεπρός στο μέτωπό του. Τον έδιωξαν αμέσως από εκεί και αυτός ο ίδιος έσπευσε να εξέλθει διότι ο Κύριος τον είχε τιμωρήσει.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου