Απολλώνιο Φως

19/3/2017

 

Απολλώνειο φως

αγίου γέροντα Δανιήλ Γούβαλη

 

Ένας Γάλλος διανοούμενος καθηγητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης έγραψε: δεν μπορεί κανείς να καταλάβει πως άνθρωποι που ανήκαν σε φυλή με μυαλό και ευθηνία παραλογίζονταν όταν μιλούσαν για τους θεούς.   

Τα καλά του αρχαίου Ελληνικού κόσμου μοιάζουν με τριαντάφυλλα, τα κακά με αγκάθια, η εικόνα είναι παρμένη από τον Μέγα Βασίλειο. Εμείς εδώ παρουσιάζουμε τα αγκάθια ώστε οι ακροατές μας να γνωρίζουν να αντιμετωπίζουν τους Νεοπαγανιστές. 

Ένα τρομερό αγκάθι είναι και αυτό των ανθρωποθυσιών. 

Υπήρχε σε μια Ελληνική πόλη κάποιο μεγάλο πρόβλημα, λόγου χάριν ενέσκυπτε μια λοιμική ασθένεια, ρωτούσαν τον Απόλλωνα, τις πυθίες, τους μάντεις περί του πρακτέου και ο Απόλλων συνιστούσε θυσία ανθρώπου για να αποτραπεί το κακό.

Καταρχήν παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ντυράν, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, από τον τόμο που αναφέρεται στην Ελλάδα και μάλιστα στους θεούς της Ελλάδος. Συχνότερον προσεφέροντο ζώα και ενίοτε εν περιστάσεις μεγάλης ανάγκης ανθρώπινα όντα. Ο Αγαμέμνων εθυσίασε την Ιφιγένεια δια εν άνεμον, ο Αχιλλεύς έσφαξε 12 νέους Τρώας επί της νεκρικής πυράς του Πατρόκλου, ανθρώπινα θύματα εκριμνίζοντο από τους βράχους της Κύπρου και της Λευκάδος χάριν του Απόλλωνος, άλλα προσεφέροντο εις τον Διόνυσον εις την Τένεδον, ο Θεμιστοκλής λέγεται ότι εθυσιάσε Πέρσας αιχμαλώτους εις τον Διόνυσον κατά την ναυμαχία της Σαλαμίνος και στην Αρκαδίαν ο Ζεύς εδέχετο ανθρωπίνας θυσίας μέχρι του δευτέρου αιώνος μετά Χριστόν, εις την Μεσσηνίαν εν καιρώ λοιμού εις εκ των φτωχοτέρων πολιτών ετρέφετο δημοσία δαπάνη ενεδύετο με ιερά άμφια εκοσμήτο με ιερούς κλάδους και ερίπτετο από ένα κρημνόν με προσευχάς για να υποστεί τιμωρίαν δι' όλας τις αμαρτίας του λαού, κλείνουν τα εισαγωγικά. Έχουμε πολλές περιπτώσεις που στην αρχαία Αθήνα ξέσπασε ένα κακό τότε ερωτήθηκε το μαντείο των Δελφών και ο Απόλλων συνέστησε ανθρωποθυσία. Είναι αναρίθμητοι οι αρχαίοι Έλληνες που φονεύθηκαν από τον Απόλλωνα, θα πρέπει κάποιος να μελετήσει το θέμα να κυκλοφορήσει και κάποιο βιβλίο και να το γνωστοποιήσει σε όλους τους Νεοπαγανιστές και σε αυτούς που ομιλούν για Απολλώνιο Φως.

Μάλιστα τις πιο πολλές φορές ο Απόλλων συνιστούσε φόνο κοριτσιών για να πλήττεται έτσι η Ελληνική φυλή και η μητρότητα. Στον πρώτο Μεσσηνιακό πόλεμο οι Μεσσήνιοι είχαν πολλά προβλήματα, ρώτησαν το μαντείο των Δελφών, απάντηση, θυσιάσατε άχραντον κόρην, να θυσιάστε μια παρθένα. Αυτή αύριο μεθαύριο θα γινόταν μητέρα θα προσέφερε τέκνα στην Ελλάδα αλλά τώρα έπρεπε να θυσιαστεί διότι το είπε ο Απόλλων.

Στην της κάτω Ιταλίας εμφανίστηκαν διάφορα κακά, τα απέδιδαν σε κάποιον άδικο θάνατο. Ρωτήθηκε σχετικώς το μαντείο των Δελφών, απάντηση, να θυσιάστε την πιο ωραία κοπέλα της πόλεως, δεν το είπαμε καλά, να θυσιάζετε κάθε έτος την πιο ωραία κοπέλα της πόλεως. Εδώ τα πράγματα υπήρξαν πιο φοβερά, δεν αρκούσε ένας θάνατος χρειάζονταν πολλοί, έτσι το ήθελε ο Απόλλων.

Ο Παυσανίας στα Αττικά 5,2 περιγράφοντας διάφορα αξιοθέατα των Αθηνών αναφέρεται και σε αγάλματα ηρώων όπως λόγου χάριν του Αίαντος του Ερεχθέος κάνει λόγο και για το άγαλμα του Λεώ. Ο Λεώς υπήρξε θύμα του Απόλλωνος. 

Κινδύνευε η Αθήνα ρωτήθηκε το μαντείο των Δελφών και η απάντησις, να θυσιαστούν κοπέλες. Και όλες παρέδωσε τις θυγατέρες του προς σφαγή, θυσιάστηκαν.

Κάποια φορά στην Βοιωτία, στην περιοχή της Αλιάρτου, υπήρχε πρόβλημα υδρεύσεως. Ένας από τους άρχοντες πήγε και ρώτησε για αυτό τον Απόλλωνα τους Δελφούς, απάντησις, επιστρέφοντας στην Αλίαρτο όποιον πρωτοσυναντήσεις να τον φονεύσεις με το ξίφος σου, μόνο έτσι θα σας λυθεί το πρόβλημα. Εδώ βέβαια ήταν λίγο απίθανο να θυσιαστεί κοπέλα διότι οι κοπέλες δεν κυκλοφορούσαν εύκολα έξω. Συνάντησε ένα νεαρό παλικάρι ονόματι Λόφις ο οποίος παρακαλώ ήταν γιος του, τότε χωρίς καθυστέρηση σήκωσε το ξίφος του και τον φόνευσε. 

(Ας το δουν οι πολέμιοι που λένε για την κόρη του Ιεφθάε στην οποία θυσία που ποτέ δεν έγινε εάν υποθέσουμε ότι έλαβε χώρα δεν είχε καμία ανάμειξη ο Θεός, ενώ ο Απόλλωνας διέταξε αυτήν την ανθρωποθυσία)

Πονηρό πνεύμα έδωσε τον χρησμό στους Δελφούς και πονηρό πνεύμα έβαλε την ιδέα στον Λόφι να βγει έξω στους αγρούς στον δρόμο έτσι η πίκρα του ανθρώπου που γύριζε από το Μαντείο υπήρξε απέραντη. Η Αγία Γραφή σημειώνει, πάντες οι Θεοί των εθνών δαιμόνια Ψαλμός 95,5 και, εκείνος ο διάβολος ανθρωποκτόνος ην απαρχής Ιωάννης 8,44.

Άλλη περίπτωσις, ο Ερεχθεύς βασιλεύς της Αθήνας είχε πόλεμο με τον βασιλέα των Θρακών, το μαντείο των Δελφών είπε στον Ερεχθέα ότι θα νικούσε αν θυσίαζε μια θυγατέρα του, έτσι θυσίασε την ονομαζόμενη Χθονία. Αλλά οι αδελφές της από την θλίψη τους αυτοκτόνησαν μετά την θυσία, έτσι χάθηκαν περισσότερες κοπέλες, περισσότερες αυριανές μητέρες Ελλήνων. Είπαμε στην αρχή ότι πολλοί προκειμένου να βρουν δικαίωση στα πάθη τους και τις αμαρτίες τους ερωτοτροπούν προς τους αρχαίους θεούς, ας ξέρουν όμως ότι ανάμεσα σε αυτούς υπάρχει και ο Απόλλων και οι μάντεις του και δεν ξέρεις τι γίνεται αν ο Απόλλων συνεχίσει να χρησμοδοτεί και να λέγει, θυσιάσατε άχραντον κόρην.

Μάλιστα οι αρχαίοι είχαν πολλά παιδιά και περίσσευε και κανένα, τώρα αν έχεις ένα ή δύο και επιπέσει πάνω σου κάποιος Απολλώνιος χρησμός τα πράγματα δεν είναι και τόσο ευχάριστα.

Posted in Απολλώνιο φώς, Νεοπαγανισμός