Πεντηκοστιανοί αίρεση

όψιμη βροχή
Χαρίσματα Αγίου Πνεύματος

ομιλία αγίου γέροντα Δανιήλ
Απόσπασμα ομιλίας η οποία εκφωνήθηκε στα Νέα Παλάτια Ωρωπού το 2002
....... επαναλαμβάνουμε, Ιωάννης ιδ 16 ἵνα μένῃ μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, αιωνίως, παντοτινά, συνεχώς θα παραμένει στην Εκκλησία, όπως ακριβώς το πιστεύουμε εμείς, συνεχώς θα υπάρχει μέσα στην Εκκλησία η δροσερή βροχή του Αγίου Πνεύματος, αιωνίως η βροχή αυτή θα ποτίζει τον αγρό της Εκκλησίας και σε όλους τους αιώνες θα αναδίδει καρπούς. Εάν υπήρχαν μόνο δύο βροχές, η πρώιμη και η όψιμη, τότε ο Χριστός θα μιλούσε διαφορετικά, τότε θα είχαν δίκιο οι Πεντηκοστιανοί. Ανάμεσα στα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος ανήκουν το χάρισμα της διδασκαλίας παράβαλε Α' Κορινθίους β 28 Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. Τα χαρίσματα του λόγου σοφίας και του λόγου γνώσεως, ᾧ μὲν γὰρ διὰ τοῦ Πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας, ἄλλῳ δὲ λόγος γνώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα Α' Κορινθίους ιβ' 8, όσοι έχουν αυτά τα χαρίσματα εννοούν σωστά την Αγία Γραφή την ερμηνεύουν σωστά και γίνονται σοφοί διδάσκαλοι της Εκκλησίας, λοιπόν, μέσα στους 20 Χριστιανικούς αιώνες που πέρασαν πάντοτε ο Άγιο Πνεύμα αναδείκνυε σοφούς διδασκάλους, σοφούς θεολόγους που ερμήνευαν σωστά την Αγία Γραφή. 
Έτσι τους πρώτους αιώνες έχομε τον Άγιο Ιγνάτιο Αντιοχείας, τον Άγιο Κλήμη Ρώμης, τον Άγιο Ειρηναίο, τον Άγιο Ιππόλυτο, κατόπιν τον Κυπριανό Καρχηδόνος, τον Διονύσιο Αλεξανδρείας, κατόπιν στον 4ο αιώνα τους Τρεις Ιεράρχες και άλλους σοφούς διδασκάλους σε ανατολή και δύση ανάμεσα τους ο Άγιος Ιερώνυμος που έφαγε την ζωή του μελετώντας και μεταφράζοντας λέξη προς λέξη την Αγία Γραφή και ο Άγιος Αυγουστίνος που μεταξύ των άλλων μας κληρονόμησε μια θαυμάσια ερμηνεία στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο. Αργότερα ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας που και αυτός ερμήνευσε υπέροχα σε βάθος και πλάτος το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο, μισό αιώνα αργότερα έχουμε τον Ανδρέα αρχιεπίσκοπο Καισαρείας που μας άφησε περίφημη ερμηνεία στο Βιβλίο της Αποκαλύψεως, στις αρχές του 6ου αιώνες έλαμψε ο Αναστάσιος ο Σιναΐτης συγγραφεύς του λεγομένου οδηγού, άριστος γνώστης των Γραφών και φόβος και τρόμος των μονοφυσιτών αιρετικών της εποχής εκείνης. Το πρώτο ήμισυ του 7ου αιώνος διαπρέπει μια καταπληκτική θεολογική μορφή ο Μάξιμος ο Ομολογητής που κουβαλούσε μέσα στον μυαλό του όλη την σοφία της Αγίας Γραφής. Ας διαβάσουν οι Πεντηκοστιανοί τα συγγράμματά του και ας μας πουν αν τότε υπήρχε βροχή του Αγίου Πνεύματος. 
Στο πρώτο ήμισυ του 8ου αιώνος λάμπει ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, μόνο ένα να πούμε για αυτόν, το σύγγραμμα του Πηγή Γνώσεως μεταφράστηκε στην Λατινική, στην Συριακή, στην Αρμενική, στην Γεωργιανή, στην Παλαιοσλαβική και σε πολλές νεότερες γλώσσες. 
Όποιος το διαβάζει καταλαβαίνει και τότε τον 7ο αιώνα έπεφτε άφθονη βροχή του Αγίου Πνεύματος στον αγρό της εκκλησίας. 
Τον 8ο αιώνα λάμπει ο μεγάλος θεολόγος Θεόδωρος ο Στουδίτης, ηρωικός αγωνιστής της πίστεως, ο 9ος αιών καυχάται για τον μέγα Φώτιο που είχε πάνω του όλες τις χάρες του Αγίου Πνεύματος μεγάλη και ανεπανάληπτη μορφή, ποιος είχε πιο μεγάλο διδασκαλικό χάρισμα από αυτόν; Ας διαβάσουν οι αιρετικοί κάποιο από τα έργα του, παραδείγματος χάριν τα "Αμφιλόχια", όπου ερμηνεύονται δύσκολα ζητήματα από την Αγία Γραφή και ας μας πουν αν τότε υπήρχε στην Εκκλησία Άγιο Πνεύμα.... 
Δεν θα πρέπει να συνεχίσουμε γιατί ο λόγος θα τραβήξει σε μάκρος, μόνο να σημειώσουμε ότι τον 14ο αιώνα έλαμψε σαν αστέρι πρώτου μεγέθους ο αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Μέσα στα πολλά συγγράμματα του ευωδιάζει η χάρις του Αγίου Πνεύματος και τι κρίμα όλες αυτές τις υπέροχες συγγραφές των σοφών διδασκάλων της εκκλησίας τις αγνοούν και τις περιφρονούν οι Πεντηκοστιανοί. 
Οι ποιμένες τους ποτέ δεν θα τους μιλήσουν για αυτές έτσι περιφρονούν ένα ανεκτίμητο πνευματικό πλούτο που αποτελεί δωρεά του Αγίου Πνεύματος με άλλα λόγια έρχονται σε αντίθεση με το Άγιο Πνεύμα. Αν ένας καλοπροαίρετος Πεντηκοστιανός μελετήσει αυτά τα θαυμάσια συγγράμματα θα καταλάβει ότι πάντοτε το Άγιο Πνεύμα άρδευε τον αγρό της Εκκλησίας και έτσι θα καταπέσει η Πεντηκοστιανή θεωρία για την μια παλαιά και για την μια νεότερη βροχή. Αν ένας αιρετικός δείξει καλή διάθεση και διαβάσει λόγου χάριν την ερμηνεία στο Πάτερ ημών ή το σύγγραμα "εις τον βίον του Μωυσέως" του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης ή τις ερμηνείες στους Ψαλμούς και τις 90 ομιλίες στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο του ιερού Χρυσοστόμου ή το σύγγραμα του Αγίου Βασιλείου περί του Αγίου Πνεύματος ή τις 50 πνευματικές ομιλίες του Μακαρίου του Αιγυπτίου θα καταπλαγεί από την ομορφιά και την σοφία αυτών των ποιμένων και θα καταλάβει ότι συνεχώς δρούσε μέσα στην εκκλησία το Άγιο Πνεύμα και συνεχώς παρουσίαζε το φως διδασκάλους. 
Παράλληλα στους 20 αιώνες του Χριστιανισμού το Άγιο Πνεύμα αναδείκνυε μεγάλους Αγίους με θαυματουργικό ιαματικό, προορατικό, και άλλα χαρίσματα. Παραπέμπουμε ενδεικτικά στους αγίους της Ρωσικής Εκκλησίας όπως λόγου χάριν στον Σεραφείμ του Σαρόφ. Ας διαβάσουν το βίο τους οι Πεντηκοστιανοί και ας μας πουν αν τότε τον 18ο και τον 19ο αιώνα υπήρχε Άγιο Πνεύμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Στις ημέρες μας είχαμε στον Ελλαδικό χώρο 3 γέροντες γεμάτους με Άγιο Πνεύμα οι οποίοι είχαν καταπληκτικά πνευματικά χαρίσματα. Οι βιογραφίες τους σημειώνουν επανειλημμένες εκδόσεις και μεταφράζονται συνεχώς σε ξένες γλώσσες και οι τρεις θαυματουργούν και μετά την κοίμησή τους. Ας μας δείξουν κάποια παρόμοια μορφή οι Πεντηκοστιανοί στον χώρο τους, τότε θα παραδεχθούμε ότι έχουν Άγιο Πνεύμα. 
Μια άλλη πλάνη των Πεντηκοστιανών είναι ότι πιστεύουν πως τα χαρίσματα του Θεού δίνονται χωρίς τον ανάλογο κόπο και μόχθο. Σύμφωνα με την μακραίωνη πείρα της Εκκλησίας μας όσοι έλαβαν κάποιο πνευματικό χάρισμα, λόγου χάριν το χάρισμα να εκδιώκουν δαιμόνια, αυτό το είχε ο Άγιος Γεράσιμος, το χάρισμα να προφητεύουν, αυτό το είχε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, το χάρισμα να θεραπεύουν ασθένειες, αυτό το είχε ο Άγιος Νεκτάριος, αυτοί πέρασαν από τον μόχθο, τον κόπο, την άσκηση , την νηστεία, την προσευχή, την υπομονή μεγάλων πειρασμών και θλίψεων. 
Για να λάβεις Άγιο Πνεύμα πρέπει να χύσεις αίμα, δος αίμα και λάβε Πνεύμα. Αυτή η αρχή ισχύει, στους Πεντηκοστιανούς ισχύουν άλλα. Μόλις προσχωρήσουν σε αυτήν την θρησκευτική ομάδα σε σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς ασκητικούς ιδρώτες, χωρίς εξαγόρευση αμαρτιών, χωρίς υπομονή σε μακροχρόνιες δοκιμασίες, χωρίς κόπο, λαμβάνουν πλούσια τα χαρίσματα του Πνεύματος. Αλλά τι λέει ο Χριστός; Το μέρος του σπόρου που έπεσε σε καλό έδαφος σημαίνει εκείνους τους ανθρώπους που καλοπροαίρετα άκουσαν τον λόγο του Θεού και τον κατανόησαν και καρποφορούν με υπομονή Λουκάς η'15 καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ. Χρειάζεται χρόνος και υπομονή, καρτερία σε θλίψη, σε δοκιμασίες, σε εμπόδια, σε πειρασμούς που δεν λείπουν ποτέ από τους πνευματικούς αγωνιστές. Είπε κάποτε σε μια αντιαιρετική ομιλία στο Στρατώνι Χαλκιδικής ένας Αγιορείτης ηγούμενος (ο γέροντας εννοεί τον μακαριστό αρχιμ. Γεώργιο Καψάνη ηγούμενο της μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους): "Χωρίς σταυρό γίνεται ανάστασις; Χωρίς να σταυρωθεί ο άνθρωπος με την νηστεία, την προσευχή, την μετάνοια, την ταπείνωση, την άσκηση, μπορεί να δει τον Θεό; Προηγείται ο Σταυρός στην ζωή του Χριστού και του Χριστιανού και έπεται η Ανάστασις και η Πεντηκοστή ενώ αυτοί θέλουν Ανάσταση και χαρίσματα πνευματικά χωρίς να σταυρώσουν τον εαυτό τους δια της μετανοίας, της ασκήσεως, της νηστείας, της υπακοής στην Εκκλησία".





0 comments:

Δημοσίευση σχολίου