Το βιβλίο της ζωής
Στην Βίβλο σε διάφορα μέρη παρατηρούμε να γίνεται λόγος για το βιβλίο της ζωής, ας δούμε μερικά χωρία τα οποία κάνουν λόγο για αυτό το βιβλίο στο οποίο όποιος στην Κρίση βρεθεί εγγεγραμμένος λαμβάνει την αιώνια ζωή και εισάγεται στην ουράνιο βασιλεία. Στην Αποκάλυψη διαβάζουμε ο νικῶν οὗτος περιβαλεῖται ἐν
ἱματίοις λευκοῖς, καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλου τῆς
ζωῆς, καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρός μου καὶ ἐνώπιον
τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ. Αποκ. 3,5. Οποιοσδήποτε που δια μέσου
των αιώνων θα νικά την αμαρτία θα περιβάλλεται ολόλευκα λαμπρά ενδύματα
και δεν θα σβήσω ποτέ το όνομα του από το βιβλίο της ζωής και θα
διαλαλήσω το όνομά του εμπρός στον Πατέρα μου και εμπρός στους αγγέλους.
Στο κεφάλαιο 20 λέει καὶ εἶδον τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν· καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστι τῆς ζωῆς· καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. Αποκ. 20,12
Και είδα τους νεκρούς όλων των αιώνων, μεγάλους και μικρούς, να στέκονται εμπρός στον θρόνο του Χριστού. Και είδα ότι ανοίχθηκαν βιβλία που είχαν γραμμένες τις πράξεις των ανθρώπων. Και άλλο βιβλίο ανοίχθηκε, το οποίο είναι το βιβλίο της ζωής, μέσα σε αυτό είναι γραμμένοι όσοι θα κληρονομήσουν την αιώνια ζωή. Και από όσα είναι γραμμένα μέσα στα βιβλία κρίθηκαν όλοι οι νεκροί σύμφωνα με τα έργα τους.
Και στο 13ο κεφάλαιο μπορούμε να συναντήσουμε το βιβλίο της ζωής καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Αποκ. 13,8. Και θα προσκυνήσουν οι κάτοικοι της γης τον Αντίχριστο που αλαζονικά θα παριστάνει τον εαυτό του για Θεό, αυτοί των οποίων το όνομα από καταβολής κόσμου δεν έχει γραφτεί στο βιβλίο της ζωής του σφαγμένου Αρνίου. Το βιβλίο της ζωής δεν το συναντούμε μόνο στο τέλος της Γραφής όπου βρίσκεται η Αποκάλυψη αλλά και σε πολλά άλλα σημεία μα και από πολύ νωρίς. Στην Έξοδο διαβάζουμε καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν αὔριον εἶπε Μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν· ὑμεῖς ἡμαρτήκατε ἁμαρτίαν μεγάλην· καὶ νῦν ἀναβήσομαι πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα ἐξιλάσωμαι περὶ τῆς ἁμαρτίας ὑμῶν ὑπέστρεψε δὲ Μωυσῆς πρὸς Κύριον καὶ εἶπε· δέομαι, Κύριε· ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς οὗτος ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς θεοὺς χρυσοῦς καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ἄφες· εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆς βίβλου σου, ἧς ἔγραψας καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· εἴ τις ἡμάρτηκεν ἐνώπιόν μου, ἐξαλείψω αὐτοὺς ἐκ τῆς βίβλου μου. Εξ. 32,30-33. Την επόμενη ημέρα είπε ο Μωυσής προς τον λαό, κάνατε αμαρτία μεγάλη, θα ανεβώ στον Θεό να τον παρακαλέσω να φανεί ευσπλαχνικός για την αμαρτία σας αυτή. Επέστρεψε ο Μωυσής προς τον Κύριο και είπε, Κύριε θερμά σε παρακαλώ, ο λαός αυτός υπέπεσε σε βαριά αμαρτία διότι λησμόνησε εσένα και κατασκεύασε για τον εαυτό του χρυσούς θεούς. Και τώρα εάν φανείς ευσπλαχνικός και συγχωρήσεις την αμαρτία αυτήν, συγχώρεσε τους. Εάν όμως δεν τους συγχωρήσεις εξάλειψε μαζί με αυτούς και εμένα από το βιβλίο σου στο οποίο με έχεις. Ο Κύριος απάντησε προς τον Μωυσή, εκείνον ο οποίος έχει αμαρτήσει αυτόν θα εξαλείψω από το βιβλίο μου.
Και στον προφήτη Δανιήλ γίνεται λόγος για εγγραφή στο βιβλίο αυτό, καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναστήσεται Μιχαὴλ ὁ ἄρχων ὁ μέγας, ὁ ἑστηκὼς ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου· καὶ ἔσται καιρὸς θλίψεως, θλῖψις οἵα οὐ γέγονεν ἀφ᾿ οὗ γεγένηται ἔθνος ἐν τῇ γῇ ἕως τοῦ καιροῦ ἐκείνου· καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ σωθήσεται ὁ λαός σου, πᾶς ὁ γεγραμμένος ἐν τῇ βίβλῳ·. Δαν. 12,1. Κατά τον καιρό εκείνο θα εγερθεί ο αρχάγγελος Μιχαήλ ο οποίος στέκεται προστάτης των υιών του λαού σου. Θα είναι τότε περίοδος θλίψεως, μεγάλης θλίψεως, που όμοια της δεν έγινε από την εποχή που υπήρξαν άνθρωποι και έθνη επί της γης, έως την εποχή εκείνη. Κατά την περίοδο όμως της μεγάλης αυτής θλίψης θα σωθούν από τον λαό σου αυτοί που είναι γραμμένοι στο βιβλίο της ζωής. Εδώ γίνεται λόγος για τον Ταξιάρχη ο οποίος είναι "προστάτης στους γιούς του λαού σου". Τώρα ο λαός του Χριστού είναι ο Χριστιανικός λαός και ο Ταξιάρχης είναι προστάτης του πνευματικού λαού του Θεού, δηλαδή είναι εστηκώς επί τους Χριστιανούς, όλοι γνωρίζουμε τα θαύματα που επιτελεί, επί παραδείγματι στον Μανταμάδο Λέσβου βρίσκεται η πασίγνωστη θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ο γνωστός "Ταξιάρχης".
Στο κεφάλαιο 20 λέει καὶ εἶδον τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν· καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστι τῆς ζωῆς· καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. Αποκ. 20,12
Και είδα τους νεκρούς όλων των αιώνων, μεγάλους και μικρούς, να στέκονται εμπρός στον θρόνο του Χριστού. Και είδα ότι ανοίχθηκαν βιβλία που είχαν γραμμένες τις πράξεις των ανθρώπων. Και άλλο βιβλίο ανοίχθηκε, το οποίο είναι το βιβλίο της ζωής, μέσα σε αυτό είναι γραμμένοι όσοι θα κληρονομήσουν την αιώνια ζωή. Και από όσα είναι γραμμένα μέσα στα βιβλία κρίθηκαν όλοι οι νεκροί σύμφωνα με τα έργα τους.
Και στο 13ο κεφάλαιο μπορούμε να συναντήσουμε το βιβλίο της ζωής καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. Αποκ. 13,8. Και θα προσκυνήσουν οι κάτοικοι της γης τον Αντίχριστο που αλαζονικά θα παριστάνει τον εαυτό του για Θεό, αυτοί των οποίων το όνομα από καταβολής κόσμου δεν έχει γραφτεί στο βιβλίο της ζωής του σφαγμένου Αρνίου. Το βιβλίο της ζωής δεν το συναντούμε μόνο στο τέλος της Γραφής όπου βρίσκεται η Αποκάλυψη αλλά και σε πολλά άλλα σημεία μα και από πολύ νωρίς. Στην Έξοδο διαβάζουμε καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν αὔριον εἶπε Μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν· ὑμεῖς ἡμαρτήκατε ἁμαρτίαν μεγάλην· καὶ νῦν ἀναβήσομαι πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα ἐξιλάσωμαι περὶ τῆς ἁμαρτίας ὑμῶν ὑπέστρεψε δὲ Μωυσῆς πρὸς Κύριον καὶ εἶπε· δέομαι, Κύριε· ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς οὗτος ἁμαρτίαν μεγάλην καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς θεοὺς χρυσοῦς καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ἄφες· εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆς βίβλου σου, ἧς ἔγραψας καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· εἴ τις ἡμάρτηκεν ἐνώπιόν μου, ἐξαλείψω αὐτοὺς ἐκ τῆς βίβλου μου. Εξ. 32,30-33. Την επόμενη ημέρα είπε ο Μωυσής προς τον λαό, κάνατε αμαρτία μεγάλη, θα ανεβώ στον Θεό να τον παρακαλέσω να φανεί ευσπλαχνικός για την αμαρτία σας αυτή. Επέστρεψε ο Μωυσής προς τον Κύριο και είπε, Κύριε θερμά σε παρακαλώ, ο λαός αυτός υπέπεσε σε βαριά αμαρτία διότι λησμόνησε εσένα και κατασκεύασε για τον εαυτό του χρυσούς θεούς. Και τώρα εάν φανείς ευσπλαχνικός και συγχωρήσεις την αμαρτία αυτήν, συγχώρεσε τους. Εάν όμως δεν τους συγχωρήσεις εξάλειψε μαζί με αυτούς και εμένα από το βιβλίο σου στο οποίο με έχεις. Ο Κύριος απάντησε προς τον Μωυσή, εκείνον ο οποίος έχει αμαρτήσει αυτόν θα εξαλείψω από το βιβλίο μου.
Και στον προφήτη Δανιήλ γίνεται λόγος για εγγραφή στο βιβλίο αυτό, καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναστήσεται Μιχαὴλ ὁ ἄρχων ὁ μέγας, ὁ ἑστηκὼς ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ σου· καὶ ἔσται καιρὸς θλίψεως, θλῖψις οἵα οὐ γέγονεν ἀφ᾿ οὗ γεγένηται ἔθνος ἐν τῇ γῇ ἕως τοῦ καιροῦ ἐκείνου· καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ σωθήσεται ὁ λαός σου, πᾶς ὁ γεγραμμένος ἐν τῇ βίβλῳ·. Δαν. 12,1. Κατά τον καιρό εκείνο θα εγερθεί ο αρχάγγελος Μιχαήλ ο οποίος στέκεται προστάτης των υιών του λαού σου. Θα είναι τότε περίοδος θλίψεως, μεγάλης θλίψεως, που όμοια της δεν έγινε από την εποχή που υπήρξαν άνθρωποι και έθνη επί της γης, έως την εποχή εκείνη. Κατά την περίοδο όμως της μεγάλης αυτής θλίψης θα σωθούν από τον λαό σου αυτοί που είναι γραμμένοι στο βιβλίο της ζωής. Εδώ γίνεται λόγος για τον Ταξιάρχη ο οποίος είναι "προστάτης στους γιούς του λαού σου". Τώρα ο λαός του Χριστού είναι ο Χριστιανικός λαός και ο Ταξιάρχης είναι προστάτης του πνευματικού λαού του Θεού, δηλαδή είναι εστηκώς επί τους Χριστιανούς, όλοι γνωρίζουμε τα θαύματα που επιτελεί, επί παραδείγματι στον Μανταμάδο Λέσβου βρίσκεται η πασίγνωστη θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ο γνωστός "Ταξιάρχης".
Τα αόρατα θαύματα του Ταξιάρχη είναι απείρως περισσότερα.
Όπως είδαμε από όλα τα παραπάνω, ο Θεός εμφανίζεται να έχει κάποιο βιβλίο με σελίδες στις οποίες υπάρχουν ονόματα, αυτά τα ονόματα είναι των εγγεγραμμένων ανθρώπων οι οποίοι θα μπουν στην ουράνιο βασιλεία. Φυσικά είναι ευκόλως εννοούμενο ότι ο Θεός ούτε χρειάζεται κάποιο βιβλίο, ούτε σημειώνει ονόματα σε τεφτέρια, ούτε κινείται με βάση τις ανθρώπινες συνήθειες, οπότε κατανοούμε ότι η έκφραση είναι ένας ανθρωπομορφισμός, μια εικόνα που έχει αιτία τον
άνθρωπο και αυτά που ο ίδιος γνωρίζει. Ο Θεός εμφανίζεται να έχει κάποιο βιβλίο και
αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει και διδάσκει ότι είναι παντογνώστης και ότι έχει την
απόλυτη εξουσία στο να εισάγει στην Ουράνια Βασιλεία. Η εικόνα με το βιβλίο που περιέχει ονόματα είναι μια έκφραση η οποία κάνει χρήση παραστάσεων ανθρώπινων και έτσι όσοι είναι εγγεγραμμένοι σώζονται όσοι σβήνονται δεν εισάγονται στην Βασιλεία.
Λέει ο απόστολος Παύλος, Εὐοδίαν παρακαλῶ καὶ Συντύχην παρακαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν Κυρίῳ· ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέ, Σύζυγε γνήσιε, συλλαμβάνου αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς. Φιλιπ. 4,2-3. Παρακαλώ την Ευοδία και την Συντύχη να έχουν το ίδιο κατά Χριστόν φρόνημα, εσένα ιδιαιτέρως σε παρακαλώ Σύζυγε να βοηθάς να καθοδηγείς και να στηρίζεις την Ευωδία και την Συντύχη, οι οποίες ταλαιπωρήθηκαν και αγωνίστηκαν για το κήρυγμα του Ευαγγελίου μαζί με εμένα και τον Κλήμη, των οποίων τα ονόματα είναι γραμμένα από τον Θεό στο βιβλίο της ζωής.
Λέει ο απόστολος Παύλος, Εὐοδίαν παρακαλῶ καὶ Συντύχην παρακαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν Κυρίῳ· ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέ, Σύζυγε γνήσιε, συλλαμβάνου αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς. Φιλιπ. 4,2-3. Παρακαλώ την Ευοδία και την Συντύχη να έχουν το ίδιο κατά Χριστόν φρόνημα, εσένα ιδιαιτέρως σε παρακαλώ Σύζυγε να βοηθάς να καθοδηγείς και να στηρίζεις την Ευωδία και την Συντύχη, οι οποίες ταλαιπωρήθηκαν και αγωνίστηκαν για το κήρυγμα του Ευαγγελίου μαζί με εμένα και τον Κλήμη, των οποίων τα ονόματα είναι γραμμένα από τον Θεό στο βιβλίο της ζωής.
Βλέπουμε ότι και ο απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί την εικόνα με βιβλίο ζωής.
Επιπλέον παρατηρούμε ότι μαζί με τον απόστολο ήταν και γυναίκες οι οποίες αγωνίζονταν μαζί του για την κήρυξη του Ευαγγελίου όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Οπότε αντιθέτως με αυτό που πλασάρουν ορισμένοι συκοφάντες, ότι ο Χριστιανισμός υποβιβάζει την γυναίκα, αυτή 2000 χρόνια πριν, δηλαδή σε εποχές πολύ δύσκολες για την γυναίκα, είχε μεγάλη θέση στην Εκκλησία και ήταν δίπλα στον κορυφαίο απόστολο των εθνών Παύλο καθώς αυτός κήρυττε την πίστη. Είναι φανερό ότι οι συκοφάντες στην πραγματικότητα δεκάρα δεν δίνουν για την γυναίκα, ούτε φυσικά για οτιδήποτε άλλο υποστηρίζουν εντός εισαγωγικών, αλλά ενεργούν με αρχή εντολές οι οποίες επιτάσσουν τον σφοδρό πόλεμο εναντίων της Εκκλησίας. Η υποστήριξη που δίδουν σε ομάδα ανθρώπων είναι επιλεκτική, μόνο φαινομενική και καθορίζεται από απώτερο σκοπό.
Στους αποστόλους που επέστρεψαν έχοντας κάνει μεγάλα θαύματα και εκδιώξεις δαιμόνων λέει ο Χριστός, πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Λουκ. 10,20 Να μην χαίρεστε μόνο επειδή τα πονηρά πνεύματα
υποτάσσονται σε εσάς αλλά κυρίως πρέπει να χαιρόσαστε διότι τα ονόματα
σας έχουν γραφτεί στους ουρανούς.
Εδώ δεν γίνεται λόγος για κάποιο βιβλίο αλλά για εγγραφή ονομάτων στον ουρανό, όσων τα ονόματα είναι γραμμένα στον ουρανό σώζονται. Και σε άλλο σημείο η Καινή κάνει λόγο για εγγραφή τον ουρανό λέγοντας ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων Εβρ. 12,23. Εκκλησία πρωτοτόκων που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς. Η Γραφή λέει για πρωτότοκους, δηλαδή τους Χριστιανούς, οι οποίοι είναι εγγραμμένοι στον ουρανό. Εδώ παρατηρούμε ότι ο κάθε ένας μας είναι μονάκριβος για τον Θεό, ο κάθε ένας αποκαλείται πρωτότοκος. Οπότε εφόσον έχουμε εγγραφή στον ουρανό κατά συνέπεια έχουμε και το αντίθετο, δηλαδή την εγγραφή ονομάτων στην Γη, το οποίο σημαίνει μη εισαγωγή στην Βασιλεία, διαβάζουμε στον προφήτη Ιερεμία, ὑπομονὴ Ἰσραήλ, Κύριε, πάντες οἱ καταλιπόντες σε καταισχυνθήτωσαν, ἀφεστηκότες ἐπὶ τῆς γῆς γραφήτωσαν, ὅτι ἐγκατέλιπον πηγὴν ζωῆς, τὸν Κύριον. Ιερ. 17,13. Εσύ Κύριε είσαι η ελπίδα και η υπομονή του Ισραήλ. Όλοι εκείνοι οι οποίοι σε εγκατέλειψαν θα καταισχυνθούν. Σαν όνομα γραμμένο στο χώμα που σβήνεται και χάνεται έτσι είναι αυτοί που απομακρύνθηκαν από σένα διότι εγκατέλειψαν την πηγή της ζωής τον Κύριο.
Δύο αντίθετα, ουρανός και Γη, στα οποία γράφονται τα ονόματα εκείνων που θα σωθούν και θα απολεσθούν αντίστοιχα. Από την παραπάνω εικόνα έχουμε το περιστατικό όπου ο Χριστός γράφει στην γη όταν οι πονηροί Φαρισαίοι του φέρνουν την γυναίκα ώστε να τον ρίξουν σε παγίδα, σὺ οὖν τί λέγεις; τοῦτο δὲ εἶπον ἐκπειράζοντες αὐτόν, ἵνα σχῶσι κατηγορίαν κατ᾿ αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάτω κύψας τῷ δακτύλῳ ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν. Ιω. 8,6 Εσύ λοιπόν Ιησού τι λες να κάνουμε; Αυτό το είπαν για να τον θέσουν σε παγίδα και να έχουν εναντίον του κατηγορία. Ο δε Ιησούς έσκυψε κάτω και με το δάκτυλό του έγραφε στο έδαφος. Οι Φαρισαίοι ήταν παμπόνηροι. Αν ο Χριστός έλεγε "κάντε ότι ορίζει ο Μωυσής" θα διέδιδαν ότι δεν έχουν ανάγκη οι άνθρωποι να ακούν αυτόν τον νεόφερτο πλάνο και ότι τα λόγια του Μωυσή που ο ίδιος παραδέχεται εκείνοι είναι οι αρμόδιοι και οι ορισμένοι από τον Θεό ώστε να τα διδάσκουν και να καθοδηγούν τον λαό, στους δε Ρωμαίους θα έλεγαν ότι καταπατεί τον Ρωμαϊκό νόμο και θα επέμεναν ότι πρέπει να συλληφθεί άμεσα. "Αυτός ο πλάνος περιφρονεί τους νόμους τις αρχές και τον Καίσαρα, διέταξε τον θάνατο της γυναίκας και οι επαναστάτες οπαδοί του την σκότωσαν".
Εδώ δεν γίνεται λόγος για κάποιο βιβλίο αλλά για εγγραφή ονομάτων στον ουρανό, όσων τα ονόματα είναι γραμμένα στον ουρανό σώζονται. Και σε άλλο σημείο η Καινή κάνει λόγο για εγγραφή τον ουρανό λέγοντας ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων Εβρ. 12,23. Εκκλησία πρωτοτόκων που έχουν καταγραφεί στους ουρανούς. Η Γραφή λέει για πρωτότοκους, δηλαδή τους Χριστιανούς, οι οποίοι είναι εγγραμμένοι στον ουρανό. Εδώ παρατηρούμε ότι ο κάθε ένας μας είναι μονάκριβος για τον Θεό, ο κάθε ένας αποκαλείται πρωτότοκος. Οπότε εφόσον έχουμε εγγραφή στον ουρανό κατά συνέπεια έχουμε και το αντίθετο, δηλαδή την εγγραφή ονομάτων στην Γη, το οποίο σημαίνει μη εισαγωγή στην Βασιλεία, διαβάζουμε στον προφήτη Ιερεμία, ὑπομονὴ Ἰσραήλ, Κύριε, πάντες οἱ καταλιπόντες σε καταισχυνθήτωσαν, ἀφεστηκότες ἐπὶ τῆς γῆς γραφήτωσαν, ὅτι ἐγκατέλιπον πηγὴν ζωῆς, τὸν Κύριον. Ιερ. 17,13. Εσύ Κύριε είσαι η ελπίδα και η υπομονή του Ισραήλ. Όλοι εκείνοι οι οποίοι σε εγκατέλειψαν θα καταισχυνθούν. Σαν όνομα γραμμένο στο χώμα που σβήνεται και χάνεται έτσι είναι αυτοί που απομακρύνθηκαν από σένα διότι εγκατέλειψαν την πηγή της ζωής τον Κύριο.
Δύο αντίθετα, ουρανός και Γη, στα οποία γράφονται τα ονόματα εκείνων που θα σωθούν και θα απολεσθούν αντίστοιχα. Από την παραπάνω εικόνα έχουμε το περιστατικό όπου ο Χριστός γράφει στην γη όταν οι πονηροί Φαρισαίοι του φέρνουν την γυναίκα ώστε να τον ρίξουν σε παγίδα, σὺ οὖν τί λέγεις; τοῦτο δὲ εἶπον ἐκπειράζοντες αὐτόν, ἵνα σχῶσι κατηγορίαν κατ᾿ αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάτω κύψας τῷ δακτύλῳ ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν. Ιω. 8,6 Εσύ λοιπόν Ιησού τι λες να κάνουμε; Αυτό το είπαν για να τον θέσουν σε παγίδα και να έχουν εναντίον του κατηγορία. Ο δε Ιησούς έσκυψε κάτω και με το δάκτυλό του έγραφε στο έδαφος. Οι Φαρισαίοι ήταν παμπόνηροι. Αν ο Χριστός έλεγε "κάντε ότι ορίζει ο Μωυσής" θα διέδιδαν ότι δεν έχουν ανάγκη οι άνθρωποι να ακούν αυτόν τον νεόφερτο πλάνο και ότι τα λόγια του Μωυσή που ο ίδιος παραδέχεται εκείνοι είναι οι αρμόδιοι και οι ορισμένοι από τον Θεό ώστε να τα διδάσκουν και να καθοδηγούν τον λαό, στους δε Ρωμαίους θα έλεγαν ότι καταπατεί τον Ρωμαϊκό νόμο και θα επέμεναν ότι πρέπει να συλληφθεί άμεσα. "Αυτός ο πλάνος περιφρονεί τους νόμους τις αρχές και τον Καίσαρα, διέταξε τον θάνατο της γυναίκας και οι επαναστάτες οπαδοί του την σκότωσαν".
Αν είχε αντίθεση τότε θα διέδιδαν ότι καταπατεί τον Νόμο οπότε δεν πρέπει ούτε μισή λέξη να ακούν οι άνθρωποι από αυτόν τον ασεβή άνομο διότι έρχεται από τον Διάβολο.
Ο Χριστός αρχικώς δεν τους απαντάει, έπειτα σκύβει και γράφει στην γη και όταν επιμένουν να τον ρωτούν λέει το πασίγνωστο "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω", ὡς δὲ ἐπέμενον ἐρωτῶντες αὐτόν, ἀνέκυψε καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον ἐπ᾿ αὐτήν καὶ πάλιν κάτω κύψας ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν. Ιω. 8,7-8
Επειδή εκείνοι επέμεναν να τον ρωτούν σήκωσε το κεφάλι και απάντησε, ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος τον λίθο. Οι Φαρισαίοι και οι παρατρεχάμενοί τους είχαν μένος εναντίων του Χριστού. Αν δούμε αργότερα στο ίδιο κεφάλαιο, δηλαδή το όγδοο του Ιωάννη, προσπαθούν να λιθοβολήσουν και τον ίδιο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που προσπάθησαν όχι απλά να παγιδεύσουν τον Χριστό αλλά να τον δολοφονήσουν χωρίς κανένα πρόσχημα. Προσπάθησαν να τον λιθοβολήσουν το λιγότερο δυο φορές ενώ σε άλλη περίσταση επιχείρησαν να τον ρίξουν από έναν γκρεμό ώστε να σκοτωθεί.
Η εύστοχη και κατάλληλη φράση "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω" μάλλον δεν θα ήταν ικανή από μόνη της να τους κάνει έτσι απλά να φύγουν, οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐξήρχοντο εἷς καθ᾿ εἷς, ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ κατελείφθη ὁ Ἰησοῦς καὶ ἡ γυνὴ ἐν μέσῳ οὖσα. Ιω. 8,9 Αυτοί όταν το άκουσαν άρχισαν ο ένας μετά τον άλλον να φεύγουν αρχής γενομένης από τους γεροντότερους. Είναι εξαιρετικά πιθανόν αυτά που έγραφε στο χώμα ο Χριστός να είχαν σημαντική επίδραση στο, οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐξήρχοντο. Ο Χριστός σίγουρα δεν έκανε γραμμούλες στο έδαφος ώστε να περάσει η ώρα ή για να παραστήσει τον απασχολημένο όμως το τι έγραφε δεν μας το μεταφέρουν οι Ευαγγελιστές. Πιθανόν έγραψε τον στίχο του Ιερεμία "όσοι σε εγκατέλειψαν θα γραφτούν στην Γη", θα συνέχισε γράφοντας κάτω από τον στίχο τα μικρά ονόματα των αρχηγών του όχλου και δίπλα στα ονόματα μονολεκτικά αμαρτίες τους, κλοπή, πορνεία, οι οποίες για κάποιους ίσως ήταν ακριβώς ίδιες με της γυναίκας, τάδε-μοιχεία.
Η εγγραφή μας στον ουρανό ή διαφορετικά η εγγραφή μας στο βιβλίο της ζωής γίνεται με το βάπτισμα. Από εκεί και έπειτα είναι στο χέρι του ανθρώπου να θελήσει να παραμένει εγγεγραμμένος ή να σβήσει ο ίδιος το όνομά του από το βιβλίο ή από τον ουρανό. Παραμένει εγγεγραμμένος με την συμμετοχή στα μυστήρια και την ορθή ζωή ενώ διαγράφεται με την αδιαφορία προς τα μυστήρια, με την αδράνεια προς την τήρηση των εντολών, με τις αμετανόητες αμαρτίες, αυτές που δεν ενδιαφέρεται να αφεθούν και δεν προσπαθεί να διορθώσει, διαγράφεται με την πλάνη, διαγράφεται με την αίρεση.
Η εγγραφή μας στον ουρανό ή διαφορετικά η εγγραφή μας στο βιβλίο της ζωής γίνεται με το βάπτισμα. Από εκεί και έπειτα είναι στο χέρι του ανθρώπου να θελήσει να παραμένει εγγεγραμμένος ή να σβήσει ο ίδιος το όνομά του από το βιβλίο ή από τον ουρανό. Παραμένει εγγεγραμμένος με την συμμετοχή στα μυστήρια και την ορθή ζωή ενώ διαγράφεται με την αδιαφορία προς τα μυστήρια, με την αδράνεια προς την τήρηση των εντολών, με τις αμετανόητες αμαρτίες, αυτές που δεν ενδιαφέρεται να αφεθούν και δεν προσπαθεί να διορθώσει, διαγράφεται με την πλάνη, διαγράφεται με την αίρεση.
Κάθε ένα από όλα αυτά, από το μικρότερο, αμετανόητη αμαρτία, έως και το μεγαλύτερο το οποίο είναι η αίρεση, διαγράφει τον άνθρωπο από το βιβλίο της ζωής. Για αυτό τον λόγο βλέπουμε τον 68ο Ψαλμό να λέει ότι σβήνονται τα ονόματα των αμαρτωλών από το βιβλίο της ζωής και εκεί παραμένουν μόνο αυτά των δικαίων, ἐξαλειφθήτωσαν ἐκ βίβλου ζώντων καὶ μετὰ δικαίων μὴ γραφήτωσαν Ψαλ. 68,29. Ας σβηστούν εξ ολοκλήρου τα ονόματα των αμαρτωλών από το βιβλίο που περιέχει τα ονόματα των σωζόμενων στην ζωή την αιώνια και ας μη καταγραφούν μαζί με τα ονόματα των δικαίων.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου