Παράκληση στην Υπεραγία Θεοτόκο 
που ψάλλεται σε κάθε θλίψη 
 
Ωδή α'. Ήχος πλ. δ'. Υγράν διοδεύσας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Μυρίαις βαλλόμεθα συμφοραίς, σφορδάς τα οδύνας, υφιστάμενοι εν αυταίς, αλλ' ήδη συ τούτων Θεοτμήτορ, τους επί σοι πεποιθότας εξάρπασον.
 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τα λίαν ταράττοντα νυν πολλά, πληρούντα θορύβων, τας καρδίας πάντων ημών, γαλήνιω νυν δίδου συ Παρθένε, τοις σε προστάτιν πλουτήσασιν άμαχον.
 
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Η ευρούσα και φρένας και λογισμούς, ημών των αχρείων, αναξίων τε δούλων σων, ενίσχυσον κόρη σαις πρεσβείαις, τα δυσχερή ευχερώς αποκρούσασθαι.
 
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Η σώζουσα πάντας τους γηγενείς, αεί τε κινδύνων, λυτρουμένη των χαλεπών, σώζε νυν εκ βλάβης σους οικέτας, κατακρατούσης ημάς Θεονύμφευτε.  
 
Ωδή γ'. Ουρανίας αψίδος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Καταιγίς αθυμίας, νυν εφ' ημάς έπνευσε, Δέσποινα παράκλησις κόσμου, ταύτω κατεύνασον, όρμω προσάγουσα, πάντας ημάς αθυμίας, κυβερνούσα χάριτι σης αντιλήψεως.
 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Επηρείαις δαιμόνων, ως τα πολλά πάσχομεων, όθεν και κατώδυνον όλων ζωήν ανύομεν, συ μας βοήθησον, θείας χαράς η αιτία, τα λυπούντα τάχιστα διασκεδάζουσα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Μητρικαίς ικεσίαις, τον των δεινών κλύδωνα, τον καταλαβόντα σους δούλους παύσον πανάμωμε, κατακοιμίζουσα, τα πονηράς αντιπνεύσεις, εναντίαν ζάλην τε πόρρω ελαύνουσα.
 
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Σον υιόν δυσωπούσα, τον συμπαθή Κύριον, λύσιν σοις οικέταις παράσχου πάσης κακώσεως, μόν τω νεύματι, τα λυπηρά εκδιώκειν, την ισχύν ως έχουσα Θεογεννήτρια.
 
Ωδή δ'. Εισακήκοα Κύριε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τα δεινώς νυν χειμάζοντα, κύματα της λύπης συ καταπράυνον, η τον εύδιον κυήσασα, της χαράς λιμένα Μητροπάρθενε.
 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αλγηδόνων απάλλαξον, επικαμπτομένη οικτραίς δεήσεσι, πάσαν άχραντε επάχθειαν, οπιούσαν άφνω αναστέλλουσα. 
 
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Λυπηραίς περιστάσεσι, κάμνομεν εσχάτως ταλαιπωρούμενοι, αλλά τούτων την δυσχέρειαν, ευμαρώς Παρθένε μεταποίησον.
 
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Την οδύνην θεράπευσον, την νυν κατασχούσαν ημάς τους δούλους σου, η ωδίνας εν τω τόκω σου, μητρικαίς φυγούσα Θεονύμφευτε.
 
Ωδή ε'. Φώτισον ημάς.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σκέδασον αχλύν, αθυμίας τελεώτατα, τω σω φωτίζουσα φωτί τας ψυχάς, των σοι προθύμως προσφευγόντων Παναμώμητε.
 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ρώσον κραταιώς, τας καρδίας των τιμώντων σε, ως αλγεινών των επιόντων βολαίς, ατρώτους μένειν σκεπομένους θεία χάριτι.
 
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Όφιν σκολιόν, σοις οικέταις επεμβαίνοντα, επεβουλάς τε συσκευάζοντα, παντοίω τρόπω διολέσασα θανάτωσον.
 
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Πάντα εχθρόν, δυσμενώς επιτιθέμενον, ημίν, τοις δούλοις σου πανάμωμε, θείω σου κράτει, συμπατούσα εξαφάνισον.
 
Ωδή ς'. Την δέησιν εκχεώ.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Επέθεντο κραταιοί επέθεντο, τοις σοις δούλοις Θεομήτωρ Παρθένε, οι εχθρικώς ημίν έχοντες φύσει, εκπολεμούντες και θλίβοντες άμετρα, συ ουν ελπίς η κραταιά, επηρμένην οφρύν τούτων σύστειλον.
 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Οι μώλωπες προφανώς ως έοικεν,  ανιάτρευτοι ημίν συντηρούνται, δι ο και νυν ανιάτως νοσούσι, προς θεραπείαν πληγαί επιφέρονται, μαστίζουσαι οδυνηρώς, αλλά τούτων αγνή συ απάλλαξον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Του βίου ταις ηδοναίς δουλεύοντες, απωθούμενοι εγκράτειαν πάσαν, κρίσει Θεού όντως δικαιοτάτη, ανιαροίς τοις παρούσι εάλομεν, αλλ' άβυσσον ημών κακών, η νικησάτω χριστότης η άπειρος.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Εξέχεεν εφ' ημάς ο Κύριος, την οργήν αυτού ευθεία τη ψήφω, ως γαρ οργής χρηματίσαντας τέκνα, και ο θυμός της οργής αυτού έλαβε, κατάβρωμα δεινώς ποιών, αλλ' αυτόν ημίν συ εξιλέωσας.

Ωδή ζ'. Οι εκ Ιουδαίας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σαις λιταίς Θεοτόκε, σον υιόν εκδυσώπει οίκτον ενδείξασθαι, εις πταίοντας οικέτας, θερμώς δε εκβοώντας, και εν πίστει κραυγάζοντας, ο των πατέρων ημών Θεός ευλογητός ει.

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Θεϊκού νυν ελέους, δια σου προσδοκώντες  τεύξασθαι Πάναγνε, φωνάς τας ικεσίους, προσάγομεν εμπόνως, τας δεήσεις πληθύοντες , και σου εικόνη σεπτή ως ζώση προσλαλούντες.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Θησαυρόν σε ειδότες, μη κενούμενον όλως και αδαπάνητον, προστρέχομεν αντλήσαι, δαψιλούς ευποιΐας, πλουτισμόν αναφαίρετον, μην ουν ελπίδων ημάς τοιούτων νυν στερήσεις.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Νοός μικροψυχία, κατεβάρυνον όλως ημάς πανάμωμε, εις θλίψεις ενεγκούσα, και δάκρυα και πόνους, αλλ' αυτή νυν ανέλκυσον, ο των πατέρων βοάν, Θεός ευλογητός ει.

Ωδή η'. Τον βασιλέα.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τας κατηφείας των καρδιών τις ισχύεις διαλύειν ευκόλως Παρθένε, ει μη όντως μόνη, η θεία σου πρεσβεία.
 
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Πικράς οδύνας σων ικετών τις νυν παύση; ει μη μόνη συ Θεοκηύτορ η των ιατήρα των ψυχών αποτεκούσα.
 
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Περιωδίνους ημών ψυχάς θεραπεύεις, πειρασμών τε αχλύν απελαύνεις άχραντε ακτίσι σεπτής σου μεσιτείας.
 
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Τας περιστάσεις τας χαλεπάς μεταβάλεις, εις χαράν η χαράν τετοκυία, δέσποινα του κόσμου πιστών η προστασία.
 
Αινούμεν. Ο ειρμός.
Τον βασιλέα των ουρανών, ον υμνούσι, στρατιαί των  αγγέλων υμνείτε και υπερυψούται εις πάντας τους αιώνας.

Ωδή θ'. Κυρίως Θεοτόκον
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Σαρκί αποτεκούσα, Κύριον απάντων, ελευθερίαν δεινών ημίν χάρισαι, σαις προς αυτόν ευπροσδέκτοις θείαις εντεύξεσι.

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Οικτείρησον παρθένε, σους οικτρούς ικέτας, ανιαρού τε παντός ελευθέρωσον, επιφοράς επιούσας αναχαιτίζουσα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Χαράς και ευφροσύνης, πλήρωσον σους δούλους, ειλικρινώς σοι προσφεύγοντας Άχραντε, των καρδιών τας οδύνας απορραπίζουσα.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν
Θεόν τον ευεργέτην, πάντων και Σωτήρα, ταις μητρικαίς σου λιταίς εκδυσώπησον, ρύεσθαι πάντας κινδύνων αγνή τους δούλους σου.
 
 
 
 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου