Αχιτόφελ

Αχιτόφελ
αγίου γέροντα Δανιήλ Γούβαλη

Στην ζωή του προφήτη και βασιλιά Δαβίδ συναντούμε ώρες και ημέρες μεγάλης δόξας, καθώς και υπερβολικών θλίψεων. Ένα από τα πιο οδυνηρά γεγονότα που αντιμετώπισε ήταν η αιφνίδια επανάσταση του γιου του Αβεσσαλώμ.
Απερίγραπτος ήταν ο πόνος του καθώς και ο φόβος του σαν πληροφορήθηκε ότι ο γιος του επικεφαλής μεγά­λου πλήθους ανακηρύχθηκε βασιλεύς και ετοιμαζόταν να καταλάβει την Ιερουσαλήμ."Και είπε ο Δαβίδ στους δούλους του που ήσαν μαζί του στην Ιε­ρουσαλήμ: "Σηκωθείτε γρήγορα να φύγουμε... Να αναχωρήσουμε αμέ­σως μήπως μας προλάβει εδώ ο Αβεσσαλώμ και γεμάτος κακία κατασφάξει όλη την πόλη" Β' Βασιλ. 15, 14. Ο βασιλιάς, η οικογένειά, η φρουρά του, όλος ο αφοσιωμέ­νος λαός, αναχωρούσαν γεμάτοι θλίψη και αγωνία από την Ιερου­σαλήμ. Στο όρος των ελαιών ανέβαιναν όλοι βυθισμένοι σε μεγάλο πόνο. "Ο Δαβίδ ανέβαινε το όρος των ελαιών με σκε­πασμένο το κεφάλι  και ξυπόλητος. Και όλος ο λαός ανέβαινε με σκεπασμένα τα κεφάλια, κλαίγοντας συνεχώς" Β' Βασιλ. 15, 30. Το σκέπασμα του κεφαλιού ήταν δείγμα μεγάλης θλίψης.

"Και ανέβαινον αναβαίνοντες και κλαίοντας". Το όρος των ελαιών αναφέρεται σαν τόπος που πολλά πρόσωπα της Ιερής Ιστορίας πέρα­σαν στιγμές οδύνης. Προεικόνιση της λύπης του Χριστού στον ίδιο τό­πο, στην Γεθσημανή.

Ολόκληρη η συνοδεία του Δαβίδ είχε γίνει ένας μεγάλος πόνος και θρήνος.

Εν τω μεταξύ κατέφθασε μια πληροφορία που αύξησε στο έπα­κρο την οδύνη του βασιλέως. Ποια πληροφορία; Ότι ανάμεσα σε αυτούς που ακολούθησαν τον επαναστάτη γιό ήταν και ο Αχιτόφελ. Μόλις άκουσε αυτή την πληροφορία ο Δαβίδ λες και τον χτύπησε κεραυνός. Βουτηγμένος σε αφάνταστη θλίψη και ταραχή, γονάτισε και άφησε να βγει από μέσα του η πιο θερμή προσευχή: "Διασκέδασον δη την βουλήν Αχιτό­φελ, Κύριε ο Θεός μου". Δηλαδή: "Θεέ μου κάνε να αχρηστευθή η συμβουλή του Αχιτόφελ". Άλλα τι άραγε σήμαινε αυτή η φράση; Για να την κατανοήσουμε πρέπει να προχωρήσουμε τον λόγο πιο πίσω. Στην ορεινή περιοχή του Ιούδα υπήρχε η πόλις Γελμών. Σ' αυ­τήν γεννήθηκε ένα παιδί που ονομάσθηκε Αχιτόφελ. Από μικρός έδει­χνε έκτακτη ευφυΐα. Πανέξυπνο. Διαθέτοντας τόση οξύνοια όλο και προχωρούσε σε επιτυχίες. Στο τέλος κατέληξε να γίνει μυστικοσύμβουλος του βασιλιά. Όταν ο Δαβίδ αντιμετώπιζε κρίσιμα εθνικά θέματα όριζε να γίνει ειδικό συμβούλιο. Προσέρχονταν οι σύμβουλοί του και ο καθένας έλεγε την γνώμη του. Όταν άνοιγε το στόμα του ο Αχιτόφελ, προσέφερε τις πιο σοφές συμβουλές. Ποτέ δεν έτυχε να ακούσει ο βα­σιλεύς τις ιδέες του και να βγει ζημιωμένος. 

Πάντοτε η γνώμη του ήταν η πλέον βαρύνουσα. Χαρακτηριστικά σημειώνει η Γραφή: Ον τρόπον επερωτήση τις εν λόγω Θεού, ούτως πάσα η βουλή του Αχιτόφελ. Β' Βασ. 16, 23. Τις απαντήσεις που έπαιρνε απ' αυτόν ήταν σαν να τις έ­παιρνε από κάποιον προφήτη ή αρχιερέα που μετέδιδε τον λόγο του Κυρίου. Λες και μιλούσε με το στόμα του ο ίδιος ο Θεός. Η εκτίμηση όλων προς το πρόσωπο του Αχιτόφελ υπήρξε μεγά­λη. 

Ιδιαίτερα ο Δαβίδ τον ένοιωθε σαν τον πιο πολύτιμο φίλο και συνεργάτη. Η φιλία τους όμως αυτή διαταράχθηκε. Θα εξηγήσουμε τι συνέβη. Μελετώντας προσεκτικά την Γραφή συγκεντρώνουμε ορισμένα χρήσιμα στοιχεία που διαφωτίζουν την εξέλιξη των σχέσεων Αχιτόφελ Δαβίδ. Στο 23ο κεφάλαιο του Β' Βασιλειών αναφέρονται τα ονόματα των τριάντα δυνατών, αυτοί ήταν οι πιο ρωμαλέοι και γενναίοι άνδρες του Ισραήλ. Μεταξύ τους αναφέρεται και ο Ελιάβ ο υιός Αχιτόφελ του Γελμωνίτου. Ο Αχιτόφελ είχε ένα ηρωικό παιδί που διέπρεπε στις μάχες και κατετάγη στην χορεία των τριάντα δυνατών. 

Στην ομάδα των δυνατών άνηκε και ο Ουρίας ο Χετταίος, γεν­ναίος πολεμιστής. 

Σε αυτόν ο Ελιάβ έδωσε την θυγατέρα του Βηρσαβεέ. Τον έκανε γαμπρό. 

Σχετικά διαβάζουμε στο Β' Βασιλ. 11,3 ουχί αύτη Βηρσαβεέ, θυγάτηρ Ελιάβ γυνή Ουρίου του Χετταίου; Η Βηρσαβεέ λοιπόν ήταν εγγονή του Αχιτόφελ.

Είναι γνωστό ότι ο Δαβίδ έχει ένα μελανό σημείο στην ζωή του. Κατανικήθηκε από το σαρκικό πάθος με αποτέλεσμα να διαλύσει την οικογένεια του Ουρία και της Βηρσαβεέ, φονεύοντας τον πρώτο και παίρνοντας γυναίκα του την δεύτερη. Βέβαια γι' αυτά έδειξε μεγάλη με­τάνοια και εξιλεώθηκε. Ωστόσο έγινε μισητός στον Αχιτόφελ. Η προσβολή στην εγγονή του και ο θάνατος του συζύγου της ήταν πράγματα που έκαναν τον Αχιτόφελ να απομακρυνθεί από τον Δαβίδ και να γίνει εχθρός του.

Ο Αβεσσαλώμ γνώριζε καλά την μεταστροφή των αισθημάτων του Αχιτόφελ απέναντι στον βασιλέα. Όλοι οι δυσαρεστημένοι από τον Δαβίδ μπορούσαν να τον βοηθήσουν στο πραξικόπημα. Οπωσδή­ποτε και ο ονομαστός σύμβουλος Αχιτόφελ. Για αυτό πριν ξεσπάσει η επανάσταση φρόντισε να τον έχει πλάι του. Και απέστειλεν Αβεσσαλώμ και κάλεσε τον Αχιτόφελ τον Γελμωναΐον τον σύμβουλον Δαβίδ εκ της πόλεως αυτου. Η παρουσία ενός τόσο σημαντικού προσώπου έδινε κύρος στο ετοιμαζόμενο πραξικόπημα. Όλη η πείρα και η ασύγ­κριτη ευφυΐα του θα ενίσχυε το κίνημα του Αβεσσαλώμ και θα εξουδε­τέρωνε τις αντιδράσεις του Δαβίδ. Ο Αχιτόφελ όταν ο Αβεσσαλώμ κατέλαβε την Ιερουσαλήμ βρισκόταν στο πλευρό του έτοιμος να τον βοηθήσει στο κάθε τι. Και είπεν Αβεσσαλώμ προς Αχιτόφελ, φέρετε εαυτοίς βουλήν τι ποιήσωμεν; Σκεφθείτε μεταξύ σας και αποφασίστε τι θα κάνουμε. Ο νεα­ρός βασιλιάς θέλει να στηριχθεί στην σοφία του γηραιού συμβούλου. Και ο δεύτερος προτείνει μια ιδέα που στοχεύει να οξύνει στο έπακρον τις σχέσεις Αβεσσαλώμ και Δαβίδ: Να έρθεις σε σαρκική ένωση με τις παλλακίδες του πατέρα σου. Συνηθιζόταν στα ανάκτορα της Ανατολής εκτός από τις επίσημες συζύγους των βασιλέων να υπάρχουν και σύζυγοι δεύτερης σειράς, οι παλλακίδες. Ο Δαβίδ εγκαταλείποντας την Ιερουσαλήμ άφησε δέκα από αυτές να φυλάνε το παλάτι. Ο Αβεσσαλώμ έπραξε όπως τον συμβούλευσε ο Αχιτόφελ. Πράξη που προσδιόρισε τον ηθικό ξεπεσμό του Αβεσσαλώμ, πράξη που θεωρήθηκε πολύ εξευτελιστική και ατιμωτική για το πρόσωπο του Δαβίδ. 

Έτσι το χάσμα μεταξύ πατέρα και γιου κατέστη μέγα.

Συγχρόνως δηλωνόταν επίσημα η κατάληψη του θρόνου αφού σύμφωνα με τα έθιμα της Ανατολής η χρησιμοποίηση του βασιλικού γυναικωνίτη σήμαινε δημόσια ανάληψη της βασιλικής εξουσίας. Ο Αχιτόφελ σ' αυτήν την περίπτωση έδειξε τον κακό του εαυτό. Έσπρωξε τον Αβεσσαλώμ σε μία πράξη απαίσια και ακατονόμαστη. Μόνο σατανικό μυαλό θα σκεπτόταν κάτι τέτοιο. Έτσι εκδικήθηκε και τον Δαβίδ για ό,τι έπραξε στην εγγονή του Βηρσαβεέ. Και όπως νόμιζε προστάτευσε και τον εαυτό του αφού ένα τέτοιο ανοσιούργημα απέ­κλειε κάθε ελπίδα συνεργασίας Αβεσσαλώμ και Δαβίδ.

Η δεύτερη συμβουλή του Αχιτόφελ αφορούσε την επίθεση κατά του Δαβίδ και των οπαδών του: Πρέπει αμέσως χωρίς καθυστέρηση να του επιτεθούμε. Αυτή τη νύχτα. 

Θα τον βρούμε εξαντλημένο. Ο στρατός του θα αιφνιδιασθεί και θα τον εγκαταλείψει. Αυτός θα μείνει μόνος του και θα τον φονεύσουμε. Έτσι όλος ο λαός του θα αναγκασθεί να επιστρέψει σε σένα. Για αυτή την επιχείρηση ήταν αρκετοί, κατά την γνώμη του Αχιτόφελ, δώδεκα χιλιάδες στρατιώτες. Ζητούσε μάλι­στα από τον νεαρό βασιλέα να του επιτρέψει να τους διάλεξει ο ίδιος και να ηγηθεί της επιθέσεως. 
Ο Αβεσσαλώμ και όλοι οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ υιοθέτησαν την πρότασή του. 
Φάνηκε ευθύς ο λόγος, δηλαδή σωστός και συμφέ­ρων. Και πράγματι έτσι είχε το πράγμα. 
Η εφαρμογή αυτής της συμ­βουλής θα είχε σαν αποτέλεσμα την εξόντωση του Δαβίδ.

Γι' αυτήν την συμβουλή ο Δαβίδ είχε κάνει ειδική ένθερμη προσ­ευχή προς τον Κύριο, αχρήστεψε, Κύριε, την γνώμη του Αχιτόφελ. Πως όμως θα απορρίπτονταν μία τόσο ορθή άποψη; Μόνο αν βρισκόταν κάποιος άλλος μυστικοσύμβουλος που να διέθετε κύρος και πειθώ και να πρότεινε μία αντίθετη γνώμη και αυτός ήταν ο Χουσί.

Ο Χουσί άνηκε στους μυστικοσυμβούλους του Δαβίδ. Ήταν επι­στήθιος φίλος, δεξί του χέρι, αρχιεταίρος. Είχε ακολουθήσει τον Δα­βίδ στην απομάκρυνσή του από την Ιερουσαλήμ, αλλά εκείνος του συν­έστησε να επιστρέψει στην πόλη να τεθεί στην υπηρεσία του Αβεσσαλώμ και όταν θα προβάλει ο Αχιτόφελ την γνώμη του να προσπαθήσει να την ακυρώσει. Ο Δαβίδ φάνηκε πανέξυπνος σε αυτό το ζήτημα. Έτσι στην κρίσιμη ώρα βρέθηκε το κατάλληλο πρόσωπο να αποκρούσει την άποψη του Αχιτόφελ. Ο Αβεσσαλώμ είπε: Καλέστε και τον Χουσί, τον γιό του Αραχί να ακούσουμε και την δική του γνώμη. Αφού παρουσιάστηκε και κατατοπίστηκε για την συμβουλή του Αχιτόφελ άρχισε να την τορπιλίζει. Η θερμή προσευχή του Δαβίδ είχε εισακουσθεί. 

Ο Θεός φώτιζε τον Χουσί να παρουσιάζει ωραία και πειστικά επιχειρήματα. Στόχος του ήταν η αναβολή της επιθέσεως ώστε να κερδίσει χρόνο ο Δαβίδ για να ανασυντάξει τις δυνάμεις του. Ας παρακολουθήσουμε τα πειστικά και γεμάτα λογοτεχνική χάρη λόγια του:

Εσύ γνωρίζεις ότι ο πατέρας σου και οι άνδρες του είναι πολύ ισχυροί. Γνωρίζεις ότι είναι γεμάτοι ψυχική πικρία, όμοιοι με αρκούδα που της πήραν τα παιδιά της, όμοιοι με αγριεμένο αγριόχοιρο στους αγρούς. Ξέρεις ότι ο πατέρας σου είναι εμπειροπόλεμος και δεν θα διαλύσει τον στρατό του. Τώρα οπωσδήποτε μαζί με τους στρατιώτες του είναι κρυμμένος πίσω από κάποιο ύψωμα ή άλλο τόπο και ενεδρεύει. Σκέψου να επιτεθούμε εναντίον του και να νικηθούμε τώρα στις αρχές και να ακουστεί στον λαό ότι συντρίφτηκε ο στρατός που ακολούθησε τον Αβεσσαλώμ! Τότε και ο ανδρείος που έχει λιονταρίσια καρδιά θα νεκρωθεί. Μη ξεχνάς ότι ο πατέρας σου είναι γενναίος και δυνατός και αυτοί που τον ακολουθούν είναι όμοια γενναίοι και δυνατοί. Η δική μου συμβουλή είναι η εξής: Να συγκεντρώσεις όλους τους στρατιώτες του Ισραήλ από την βόρεια περιοχή του Δαν μέχρι την νότια της Βηρσαβεέ. Στρατός σαν την άμμο της θαλάσσης. Και συ ανάμεσά τους σαν αρχηγός. Θα επέλθουμε εναντίον του πατέρα σου στο μέρος που κρύβεται και θα στρατοπεδεύσουμε γύρω του. Θα πέ­σουμε επάνω του όπως η δροσιά στην γη. Και δεν πρόκειται να γλυτώσει κανένας ούτε αυτός ούτε οι άνδρες του. Αν υποτεθεί ότι βρει κάποια υψηλή πόλη με τείχη και αποσυρθεί εκεί, τότε όλοι μας θα δέσουμε με σχοινιά την πόλι και θα την σύρουμε στην ρεματιά, και δεν θα μείνει από αυτήν ούτε πέτρα. 

Η ομιλία του Χουσί, κρίσιμη για την τύχη του Δαβίδ, τους παρέ­συρε όλους. 

Τους ανάγκασε να ομολογήσουν: Αγαθή η βουλή Χουσί υπέρ την βουλήν Αχιτόφελ! Η συμβουλή του εγκρίθηκε ομόφωνα. Την δέχθηκε ο Αβεσσαλώμ και πας ανήρ Ισραήλ. Και το πράγμα έγι­νε εκ Θεού, για να εξουδετερωθεί η γνώμη του Αχιτόφελ, η οποία θα προξενούσε την καταστροφή του Δαβίδ. Ο Κύριος επενεργούσε στο στόμα του Χουσί και στο μυαλό των ακροατών, ώστε να υιοθετηθή μία συμβουλή ολέθρια για τον ολέθριο Αβεσσαλώμ. Κύριος ενετείλατο διασκεδάσαι την βουλήν του Αχιτόφελ την αγαθήν. Γιατί; Διότι έπρε­πε να τιμωρηθεί ο πραξικοπηματίας. Όπως αν επαγάγη Κύριος επί Αβεσσαλώμ τα κακά πάντα. Ότι έσπειρε θα το θέριζε. Η οδυνηρή προσευχή του Δαβίδ είχε εισακουσθεί. Ο Κύριος "διασκέδασε", αχρήστευσε την γνώμη του Αχιτόφελ. 

Την αχρήστευσε χρησιμοποιώντας τον Χουσί. Τις πιο πολλές φορές ο Θεός μας βοηθεί μέσω διαφόρων προσώπων. Σπανίως επεμβαίνει άμεσα. Εμείς πρέπει να έχουμε μυαλό για να κατανοούμε πρόσωπα και πράγματα που γίνον­ται όργανα του Κυρίου.

Δύο άλλα πρόσωπα, οι αρχιερείς Σαδώκ και Αβιάθαρ θα βοηθού­σαν επίσης με την σειρά τους την κατάσταση. Αυτοί, αφού πληροφορή­θηκαν από τον Χουσί τα διατρέξαντα, έστειλαν τους γιούς των τον Αχιμάας και τον Ιωνάθαν για να ενημερώσουν τον Δαβίδ. Λόγω του ευμετάβολου του χαρακτήρος του Αβεσσαλώμ, διαμηνύθηκε στον Δα­βίδ να περάσει χωρίς καθυστέρηση στην πέραν από τον Ιορδάνη χώρα. Έπρεπε να εκμεταλλευθεί την περίσταση. Όσο ο Αβεσσαλώμ θα έμενε στην συμβουλή του Χουσί, υπήρχε χρόνος να απομακρυνθεί ο Δαβίδ σε χώρα ασφαλή.

"Και ο Δαβίδ και όλος ο δικός του λαός ξεκίνησαν και πέρασαν τον Ιορδάνη. Ενώ χάραζε η καινούργια ημέρα, κανένας δεν υπήρξε που να μη πέρασε τον ποταμό". Κατέληξαν στην πόλι Μαναΐμ, ανατολι­κά του Ιορδάνου, στην αρχή της περιοχής Γαλαάδ. Εκεί η θεία πρόνοια εκδηλώθηκε εμφανώς. Πλούσιοι κάτοικοι της περιοχής προσέφεραν στον κυνηγημένο βασιλέα όλα τα απαραίτητα για αυτόν και για την ακο­λουθία του, από κρεβάτια για να κοιμηθούν μέχρι όσπρια να φάνε, από τάπητες και οικιακά σκεύη μέχρι γάλα και τυρί. Οι πεσμένες δυνάμεις ανορθώθηκαν. Το σβησμένο ψυχικό σθέ­νος ανέθαλλε. Γρήγορα συγκροτήθηκε και το στράτευμα αφού από πί­σω ερχόταν απειλητικός ο στρατός του Αβεσσαλώμ. Χωρίσθηκε στα τρία με επικεφαλής τρεις γενναίους άνδρες, τον αρχιστράτηγο Ιωάβ, τον αδελφό του Αβεσσά και τον Εθθί τον Γεθθαίο. Κοντά στην Μα­ναΐμ υπήρχε μεγάλο δάσος, φοβερός "δρυμός". Εκεί μέσα παρασύρθηκε ο στρατός του εχθρού και γνώρισε πρωτοφανή πανωλεθρία ενώ ο βασιλεύς τους κρεμάστηκε με τα μαλλιά του από μία βελανιδιά για να θανατωθεί στην συνέχεια από τα βέλη του τρομερού Ιωάβ. Το πτώ­μα του Αβεσσαλώμ ρίχθηκε σε ένα μεγάλο λάκκο του δάσους και σκεπάστηκε από αναρίθμητες πέτρες που απετέλεσαν περιφανή στήλη.

Όλα αυτά τα προέβλεπε ο πανέξυπνος Αχιτόφελ. Ήξερε πως αν ο Δαβίδ κέρδιζε λίγο χρόνο, αν συνερχόταν από το αιφνίδιο πλήγμα, αν ανακτούσε τις δυνάμεις του και συγκροτούσε τον στρατό του, θα εξου­δετέρωνε τον πραξικοπηματία γιό. Ποιος είχε την πολεμική πείρα του Δαβίδ; Ποιοι αξιωματικοί και στρατιώτες ήταν ικανότεροι από τους δι­κούς του; Έπρεπε όμως να συνέλθουν από τον αιφνιδιασμό. Δύο πρά­γματα τους χρειάζονταν, ένας τόπος απομακρυσμένος από την πρωτεύουσα όπου δέσποζε ο Αβεσσαλώμ και εξοικονόμηση των προς το ζην αναγκαίων.

Στην Μαναΐμ τα βρήκαν και τα δύο. Εκεί στην περιοχή της Γαλαάδ υπήρχε ανθηρή κτηνοτροφία. Και μόνο το βούτυρο και το γάλα και το τυρί που βρήκαν αρκούσε να στύλωση τα πόδια του το εξαντλη­μένο στράτευμα "ο λαός ο πεινών και εκλελυμένος και διψών εν τη ερήμω". Εκεί βρήκαν και "σιτάρι, κριθάρι, αλεύρι, άλφιτο (= χονδροαλεσμένο κριθάρι), κουκιά, φακές, μέλι...". Πλούσια τα ελέη του Κυρίου. Εκεί συνάντησαν τον Βερζελλί ο οποιος ήταν ένα είδος εφοπλιστή στην ξηρά. Ούτε ήξερε πόσα είχε. 

Ήταν ολοπρόθυμος να τα προσφέρει όλα στον Δαβίδ. Εδώ θα κάνουμε μία παρέκβαση: Όταν ο Δαβίδ γέρασε και πλη­σίαζε στον θάνατο, έδωσε ειδική εντολή στον διάδοχο του βασιλέα Σολομώντα να ανταποδώσει στην οικογένεια του Βερζελλί τις ευεργεσίες που έλαβε όταν βρέθηκε στην Μαναΐμ. Αν εφαρμοζόταν η συμβουλή του Αχιτόφελ ο στρατός του Δα­βίδ "εκλελυμένος" από φόβο και αγωνία και πείνα και δίψα θα διαλυό­ταν με ένα φύσημα από τους άνδρες του Αβεσσαλώμ. Η "βουλή" ό­μως του Αχιτόφελ αχρηστεύθηκε.

Για τον Αχιτόφελ εκείνη η νύχτα που βρέθηκε ο Δαβίδ και οι δι­κοί του μακρυά από την Ιερουσαλήμ ήταν η πιο κρίσιμη. "Καταδιώξω οπίσω Δαβίδ την νύκτα". Μέσα σ' όλα τα άλλα θα πιεζόταν ο στρατός του Δαβίδ και από τους νυκτερινούς φόβους και εφιάλτες. 

Η ήττα του ή­ταν περισσότερο από σίγουρη.

"Τώρα, συλλογιζόταν ο Αχιτόφελ, που παραγκωνίσθηκε η γνώμη μου το παιγνίδι είναι χαμένο. Τελικά θα επικρατήσει ο Δαβίδ. Δεν θα αργήσει να έρθει πάλι στην Ιερουσαλήμ, στον θρόνο του. Εμέ­να για όσα ενήργησα εις βάρος του με αναμένει θάνατος. Πριν με θανατώσουν οι εχθροί μου ας θανατωθώ μόνος μου". Περίλυπος και πικραμένος σαμάρωσε το γαϊδούρι του, το καβαλίκεψε και ξεκίνησε για την ορεινή Ιουδαία, για την πατρίδα του την Γελμών. Έδωσε τις τελευταίες συμβουλές στους δικούς του, τακτο­ποίησε τις οικογενειακές του υποθέσεις, έγραψε την διαθήκη του και στην συνέχεια έθεσε τέρμα στην ζωή του. Η αυτοκτονία έγινε με απαγχονισμό. 

"Απήγξατο και απέθανε και ετάφη εν τω τάφω του πατρός αυτού" Β' Βασιλ. 17, 23. 

Ο θάνα­τος του προτυπώνει τον θάνατο του Ιούδα. Ο Αχιτόφελ πρόδωσε τον βασιλέα του τον Δαβίδ και ο Ιούδας πρόδωσε τον "Βασιλέα τον εκ του οίκου Δαβίδ".

Ένα πνεύμα τόσο φωτεινό, ένα μυαλό τόσο οξυδερκές, ένας άν­θρωπος πολύτιμος για τον Ισραήλ και να έχει τέτοιο αξιοθρήνητο τέ­λος! Ορισμένες φορές τα δυνατά πνεύματα κινδυνεύουν περισσότε­ρο... "Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου...". Έτσι οι τελευταίες σελί­δες της ζωής του δικαίωσαν δυστυχώς και το όνομά του αφού Αχιτόφελ σημαίνει "αδελφός μωρίας". Πρβλ. Αχιμάας = ο αδελφός μου εναντίον μου, Αχιτώβ = αδελφός καλοσύνης, Αχινοόμ = αδελφή τέρ­ψεως. Τυχαίνει κάποτε άνθρωποι της Εκκλησίας, κληρικοί, που εργά­ζονται αποδοτικά και δοξάζουν τον Χριστό, να αντιμετωπίσουν αντιπά­λους σκληρούς που επιδιώκουν την εξόντωσή τους και πολλές φορές σε σκοτεινά παρασκήνια καταστρώνονται σχέδια φοβερά. "Έτσι και έτσι θα ενεργήσουμε για να καταστρέψουμε τον τάδε κληρικό και το έργο του". Η βουλή του Αχιτόφελ! 

Τότε ο άνθρωπος του Θεού ας μη δειλιάσει. Ας γονατίσει, ας υψώσει τα χέρια προς τον ουρανό και ας αναφωνήσει εκ βαθέων: "Διασκέδασον δη την βουλήν Αχιτόφελ, Κύ­ριε ο Θεός μου". Αχρήστεψε, Κύριε, την συμβουλή του Αχιτόφελ.

Και ο Κύριος που δεν εγκαταλείπει τους δικούς του, θα φέρει έτσι τα πράγματα ώστε να διαλυθούν τα πανούργα σχέδια του κάθε Αχιτόφελ.

Posted in Αχιτόφελ