Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου

11/10/2018 εορτή Αγίου Φιλίππου του Διακόνου  

 

Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου

ο μη ων μετ' εμού κατ' εμού εστι 

ὁ μή ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι

Αγαπητοί σε αυτήν την ανάρτηση θα δούμε τα λόγια του Χριστού "όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου". Είναι γνωστό ότι ο Διάβολος προσπαθεί να παρασύρει με διάφορες μεθόδους, ο απόστολος λέει τάς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·, δηλαδή μας κάνει γνωστό ότι μεθοδεύει την πτώση μας. Όταν καταφέρει και γίνουν αποδεκτές οι μεθοδείες τότε ο άνθρωπος αυτόματα έχει συστρατευθεί με τον Διάβολο.
Αναλόγως με την απομάκρυνση από τον Θεό ο άνθρωπος γίνεται μικρός ή μεγάλος βοηθός Διαβόλου. Η απομάκρυνση αυτή έχει διαβάθμιση, (αμαρτία, πλάνη, σχίσμα, αίρεση) όμως ακόμη και η μικρότερη απομάκρυνση από τον Θεό, δηλαδή η αμαρτία, όταν αφήνεται χωρίς διάθεση αλλαγής και αγώνα διορθώσεως μας κάνει σύμμαχους Διαβόλου και αντίπαλους Χριστού. Αυτό γίνεται διότι ο αμαρτωλός ο οποίος δεν αγωνίζεται και δεν έχει διάθεση διορθώσεως οδηγεί τον εαυτό του το λιγότερο στο να είναι κακό παράδειγμα, κακή επιρροή, ώθηση άλλου προς αμαρτία εξ αιτίας κάποιας κακής πράξης του ή συμβουλής του, άρα σε ανάλογο βαθμό είναι σύμμαχος Διαβόλου. 

Επί παραδείγματι αυτός που κάνει την αμαρτία και δεν έχει διάθεση διορθώσεως θα πει για κάποια ανομία, "τόσοι το κάνουν", ή θα πει "κορόιδο είσαι εσύ;" ή αν πρόκειται για κλοπή ή κερδοσκοπία θα πει "εγώ θα σώσω τον κόσμο;" και όλα τα λοιπά όμοια, οπότε με όλα αυτά δικαιολογεί ή ευνοεί την αμαρτία εξ αιτίας κάποιου πάθους που έχει. Δικαιολογεί κατάλληλα το κάθε πάθος και την κάθε αμαρτία και αυτό είναι εξ αιτίας του εγωισμού του. Εκτός τις δικαιολογίες αυτού του τύπου υπάρχει και άλλη τακτική, αυτή του να ντύνει την αμαρτία με ευσέβεια ή να προσπαθεί να δικαιωθεί διαστρεβλώνοντας τα αισθήματα που μας έχει δώσει ο Θεός, δηλαδή μετατρέπει το πάθος σε δήθεν ωφέλιμο αντί να το καταργεί. Επί παραδείγματι διαστρεβλώνει την αγάπη ή την δικαιοσύνη και τα κάνει να υπηρετούν το κακό. Σε αυτήν την περίπτωση οι δικαιολογίες δεν λένε "τόσοι το κάνουν" αλλά "έχω μεγάλη ανάγκη" ή όταν δεν έχει πραότητα και είναι μεγάλος εγωιστής οι δικαιολογίες λένε "θίχτηκε η αξιοπρέπειά μου" ή αν κάνει κάτι κακό θα πει "εμένα τόσα μου έχουν κλέψει" και λοιπές άλλες μύριες προφάσεις εν αμαρτίαις οι οποίες οδηγούν σε λόγους πονηρούς ώστε να δικαιολογήσουν τις ολοφάνερες αμαρτίες κατά το παράδειγμα των ανθρώπων οι οποίοι καταπατούν τον νόμου του Θεού και εργάζονται το κακό. (1)
Οπότε με όλους αυτούς τους τρόπους οι αμαρτωλοί όχι μόνο αποτρέπουν εαυτούς και αλλήλους από την τήρηση των εντολών αλλά αποτρέπουν και από την μετάνοια. 

Άρα αφενός ο άνθρωπος πεθαίνει μέσα στην αμαρτία και αμετανόητος και αφετέρου οι αμαρτίες μετατρέπονται ώστε δήθεν να μην είναι αμαρτίες. Όμως με αυτό το τελευταίο βοηθούν τα μέγιστα ώστε η κοινωνία που ζει ο άνθρωπος να είναι αμαρτωλή και έτσι ο συνάνθρωπος να παρασύρεται μακριά από τις εντολές. Όταν όμως υπάρχει αμαρτωλός περίγυρος απαλύνεται ο φόβος Θεού, δηλαδή η ευλάβεια σε αυτόν, ο άνθρωπος νομίζει ότι επειδή πολλοί κάνουν κάτι τότε αυτό είναι καλό σωστό αγαθό, πυξίδα του γίνεται αυτό που θεωρούν οι άνθρωποι καλό. Τα αυτιά και τα μάτια του έχουν αμαρτωλά ακούσματα καθημερινά, η γλώσσα όχι μόνο δεν έχει φραγμό αλλά παραδειγματίζεται κιόλας προς το κακό, ο άνθρωπος μιμείται αλλά και αναγκάζεται να κινηθεί σύμφωνα με το πλήθος, έτσι γίνεται και εκείνος όμοιος. Αν οι αρχές που πιστεύει η πλειοψηφία είναι διεστραμμένες τότε το άτομο θα είναι εντός αυτών των αρχών κάνοντας συνεχώς την ανομία που είναι νόμιμη ενώ ταυτόχρονα θα υπάρχει μια απάλυνση της αμαρτίας, αυτή θα φαίνεται μικρότερη ή και ανύπαρκτη. Οπότε το τι είναι ευγενές κίνητρο, το τι είναι καλό και κακό, το τι είναι επιτυχία και πρόοδος, το τι πρέπει να έχει ο άνθρωπος, το ποιος είναι ανώτερος σκοπός, το τι δήθεν θέλει ο θεός, τα έχει πλάσει ο ίδιος ο Σατάν και ο αμετανόητος αμαρτωλός είναι εργαλείο διάδοσης και επιβολής. Ο Σατάν με αυτό έχει καταφέρει να δημιουργήσει την διαβολική αδιάλειπτη προσευχή κατά απομίμηση της γνήσιας νοεράς προσευχής. Ο άνθρωπος μένει συνεχώς στην πλάνη και ενώθηκε με τον Σατανά, ο νους εσωτερικά παραμένει σταθερός και ακίνητος στην Διαβολική επίκληση διότι με τον αμαρτωλό περίγυρο θα ζητάει την αμαρτία συνεχώς, δεν θα υπάρχει καμία απολύτως πάλη ώστε να διώξει ο άνθρωπος τον κακό λογισμό αφού νομίζει ότι αυτό που υπαγόρευσε ο αμαρτωλός περίγυρος είναι καλό, στόχος, επιτυχία. Δηλαδή με τον αμαρτωλό περίγυρο γίνεται ευκολότερο το έργο του Σατανά διότι έτσι όχι μόνο θα έχει δημιουργήσει ένα εχθρικό περιβάλλον αν ακολουθείς τον νόμο του Θεού αλλά κυρίως θα χρειαστεί να παραλείψει αρκετά προκαταρκτικά βήματα για την νίκη. Δεν θα πρέπει να ξεράνει το δέντρο της πίστης, πράγμα δύσκολο, αλλά θα πρέπει απλά να προσπαθήσει ώστε να πάρει τον σπόρο. Τον σπόρο που έχει ρίξει ο Θεός εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ.
Ο άνθρωπος θα γεννιέται τυφλός και με πυξίδα ότι ο Διάβολος έχει ορίσει.
Εκτός την κοινωνία, όπου όπως είδαμε ο αμαρτωλός είναι μέγα όπλο Διαβόλου, αυτός που δεν ακολουθεί τις εντολές γίνεται σύμμαχος Σατάν και σε επίπεδο οικογενειακό διότι παρασύρει μεταξύ συγγενών φίλων και γνωστών. Μπορεί να επηρεάσει ευκολότερα από έναν άγνωστο προς την μη τήρηση των εντολών και εν τέλει προς την αμετανόητη αμαρτία ή μπορεί να επηρεάσει ευκολότερα ώστε να γίνει συμβιβασμός με μια αμαρτωλή κατάσταση. Ας θυμηθούμε το "όποιος αγαπάει τον πατέρα του και την μητέρα του δεν είναι άξιος για εμένα", δείτε εδώ την ερμηνεία του χωρίου αυτού.
Οπότε σύμφωνα με τα παραπάνω όλοι οι αμαρτωλοί, τουτέστιν οι μη έχοντες διάθεση απαλλαγής και διορθώσεως, είναι στον κοντινό αλλά και στον ευρύτερο περίγυρο άτομα που βοηθάνε τον Διάβολο πολλαπλώς. Για όλους αυτούς τους λόγους ο Χριστός είπε ότι όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίων μου, ὁ μὴ ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι. 
Αυτό δεν είναι απειλή αλλά κινείται από αγάπη. Από πατρικό ενδιαφέρον ο Χριστός μας λέει ότι εκείνος που δεν τον αποδέχεται έχει όλη την ευχέρεια να το κάνει αλλά με αυτή του την πράξη γίνεται ενάντιος στο καλό και στρατιώτης Διαβόλου. Ας θυμηθούμε τι λένε οι εντολές, ου κλέψεις, ου φονεύσεις και λοιπά. Οπότε αυτό δεν μπορεί να είναι ούτε απειλή ούτε κάτι άλλο κακό αλλά είναι πατρική νουθεσία προς το καλό. Απαντάει ο Χριστός στους Φαρισαίους εἰ δέ ἐγώ ἐν Πνεύματι Θεοῦ ἐκβάλλω τά δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾿ ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ἢ πῶς δύναταί τις εἰσελθεῖν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ καὶ τά σκεύη αὐτοῦ ἁρπάσαι, ἐάν μή πρῶτον δήσῃ τόν ἰσχυρόν; καί τότε τήν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει. ὁ μή ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι, καί ὁ μὴ συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει. Ματθ. 12,28-30 Εάν όμως εγώ διώχνω τα δαιμόνια με την δύναμη του Πνεύματος του Θεού, αυτό αποδεικνύει ότι έφθασε σε σας η βασιλεία του Θεού. Ή πως μπορεί κανείς να εισέλθει στο σπίτι του ισχυρού και να αρπάξει τα υπάρχοντά του εάν πρώτα δεν δέσει τον ισχυρό; Και τότε θα διαρπάξει το σπίτι του. Καθορίστε την θέση σας σε αυτόν τον πόλεμο, γιατί εκείνος που δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου και εκείνος που μαζί με εμένα δεν συγκεντρώνει, σκορπίζει.
Ο Χριστός νικάει τον Σατανά και τον δένει, αρπάζει τους αιχμαλώτους ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος Β Τιμοθ. 2,26 ενώ ο αμετανόητος αμαρτωλός όπως είδαμε αφενός θέλει να παραμείνει αιχμάλωτος ο ίδιος και αφετέρου γίνεται στρατιώτης Διαβόλου αιχμαλωτίζοντας τους ανθρώπους. 

1. Προφάσεις εν αμαρτίαις
Μή ἐκκλίνῃς τήν καρδίαν μου εἰς λόγους πονηρίας τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις σύν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τήν ἀνομίαν, καί οὐ μὴ συνδυάσω μετά τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν. Ψαλ. 140,4 
Μη επιτρέψεις να παρεκκλίνει η καρδία μου σε λόγους και αποφάσεις πονηρές, ώστε να παρασυρθώ σε ανόητες προφάσεις για να δικαιολογήσω ολοφάνερες αμαρτίες μου, κατά το παράδειγμα των ανθρώπων οι οποίοι καταπατούν τον νόμο σου και εργάζονται το κακό. Δεν θέλω να συναναστρέφομαι και να έχω επικοινωνία ούτε καν με τους εκλεκτούς από αυτούς.

Posted in Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου