Καύση των νεκρών



Καύση των νεκρών

 
                                                                     ΚΑΥΣΗ ΔΙΑ ΚΤΙΣΤΟΥ ΠΥΡΟΣ
                               ΥΛΙΚΗ ΚΤΙΣΗ  ⇗
ΤΕΛΕΙΩΣΗ
                               ΑΝΘΡΩΠΟΣ      ⇘
                                                                     ΚΑΥΣΗ ΔΙΑ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΠΥΡΟΣ
 
Για την καύση των νεκρών άπειρα έχουν γραφτεί οπότε σε αυτήν την σχετική με το θέμα ανάρτηση θα παρατεθούν εν συντομία μερικές σκέψεις για την καύση η οποία είναι συγκαλυμμένη αποκήρυξη της αναγέννησης, ως εκ τούτου ευνοείται από τον Διάβολο. Ο Θεός βλέποντας προ των αιώνων την πτώση όρισε και την θεραπεία, όρισε δηλαδή τον τρόπο της αναγεννήσεως και της φυγής από την ματαιότητα και την δουλεία για την κτίση αλλά και για τον άνθρωπο ώστε να έρθει πάλι η Παραδείσια τάξη και μάλλον μεγαλύτερο από αυτό τώρα έρχεται. Για αυτήν την αναγέννηση μας λέγει η Γραφή πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν Λουκ. 12,49, φωτιά ήρθα να βάλω επί Γης και ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Ιω. 3,5 Απάντησε ο Ιησούς, αλήθεια σου λέγω ότι εάν δεν αναγεννηθεί κάποιος από το νερό του βαπτίσματος και την χάρη του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να εισέλθει στην βασιλεία του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα που μας αναγεννά και οδηγεί στην σωτηρία παρομοιάζεται με φωτιά και την Πεντηκοστή είχε μορφή πύρινων γλωσσών. Σε άλλο σημείο βλέπουμε ότι ο Θεός μας είναι φωτιά Καὶ γὰρ ὁ Θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον. Εβρ. 12,29. Ο Χριστιανός έχει εντολή να παραδοθεί ώστε να φλεχθεί από πυρ για να φύγει από την πτώση. Αυτή η εντολή λέει ότι πρέπει να φλεχθεί από το πυρ του Αγίου Πνεύματος. Αυτό το πυρ τον αναγεννά, τον ανακαινίζει, του δίδει την υιοθεσία. Με το πυρ του Πνεύματος ανακαινίζεται και λαμβάνει το ευλογημένο όνομα Χριστιανός. Όχι μόνο ο άνθρωπος αλλά και η υπόλοιπη κτίση έχει οριστεί να αναγεννηθεί διότι με την πτώση υποτάχθηκε στην φθορά. Λέει ο Παύλος "και αυτή ακόμη η άψυχη κτίση βρίσκεται σε αναμονή γιατί έχει υποδουλωθεί στην φθορά με την ελπίδα όμως της απαλλαγής. Θα ελευθερωθεί και άφθαρτη πλέον θα λάβει μέρος στην ελευθερία της δόξης των τέκνων του Θεού".  Η γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται. τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα, ἐπ᾿ ἐλπίδι ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν· οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ Πνεύματος ἔχοντες καὶ ἡμεῖς αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι, τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν. Ρωμ. 8,19-23 Και αυτή ακόμη η άψυχη κτίση βρίσκεται σε συνεχή αναμονή περιμένοντας με πόθο την ένδοξη φανέρωση των τέκνων του Θεού. Διότι και η κτίσις έχει υποδουλωθεί στην φθορά όχι βέβαια με την θέλησή της αλλά από τον Θεό ο οποίος την υπέταξε στην φθορά μετά την Πτώση με την ελπίδα όμως της απαλλαγής. Η βεβαία δε ελπίδα είναι ότι και αυτή η κτίση θα ελευθερωθεί από τον ζυγό της φθοράς και του θανάτου και άφθαρτη πλέον θα λάβει μέρος στην ελευθερία της δόξης των τέκνων του Θεού. Διότι γνωρίζουμε ότι όλη η κτίση μαζί στενάζει και πονάει μέχρι σήμερα. Και όχι μόνον η κτίση αλλά και εμείς οι ίδιοι, μολονότι έχουμε ήδη πάρει την απαρχή των δωρεών του Αγίου Πνεύματος ως προκαταβολή τρόπον τινά και εγγύηση για τα μέλλοντα αγαθά, στενάζουμε εν τούτοις εσωτερικά, περιμένοντας το πλήρες και τέλειο δώρο της υιοθεσίας μας εκ μέρους του Θεού, την απολύτρωση του σώματος μας εκ της φθοράς.
Ο τρόπος που θα επιτελεστεί αυτή η ανακαίνιση της ύλης που έχει υποταχθεί στην φθορά είναι δια πυρός διότι ο Πέτρος είπε "οι ουρανοί θα παρέλθουν και θα εξαφανιστούν με βοή και κρότο τα δε υλικά στοιχεία που αποτελούνται οι ουρανοί θα αναφλεγούν και θα διαλυθούν και η Γη και τα έργα επάνω σε αυτήν θα κατακαούν. Την μεγάλη ημέρα του Θεού οι ουρανοί φλεγόμενοι από το πυρ θα διαλυθούν και τα υλικά στοιχεία θα λιώσουν και καινούργιοι ουρανοί και Γη θα έλθουν στους οποίους θα κατοικεί αρετή και δικαιοσύνη". Ἥξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾖ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται. Τούτων οὖν πάντων λυομένων ποταποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν ἁγίαις ἀναστροφαῖς καὶ εὐσεβείαις, προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι᾿ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ. Θα έλθει η μεγάλη ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας έξαφνα σαν κλέπτης την νύκτα. Και κατά την ημέρα αυτήν οι ουρανοί θα παρέλθουν και θα εξαφανισθούν με απερίγραπτη βοή και κρότο. Τα δε υλικά στοιχεία θα αναφλεγούν και θα διαλυθούν και η γη και τα έργα που υπάρχουν σε αυτή θα κατακαούν. Αφού λοιπόν όλα αυτά και με τέτοιο τρόπο πρόκειται να διαλυθούν σκεφθείτε ποίοι πρέπει να είσθε σεις οι Χριστιανοί στις αγίες συναναστροφές σας και τα έργα της ευσέβειας. Να περιμένετε δε όχι με φόβο αλλά με ελπίδα και χαρά και να προχωράτε με όρεξη και ενδιαφέρον προς την παρουσία της μεγάλης εκείνης ημέρας του Θεού κατά την οποία οι ουρανοί φλεγόμενοι από το πυρ θα διαλυθούν και τα υλικά στοιχεία του σύμπαντος καιόμενα και αυτά θα λιώσουν! Εμείς δε καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη σύμφωνα με την υπόσχεσιν του Θεού περιμένουμε, στους οποίους πλέον μονίμως θα κατοικεί η δικαιοσύνη και κάθε αρετή.
Και πριν από τον Πέτρο οι προφήτες έλεγαν "Έρχεται ο Κύριος. Κάτω από αυτόν θα συγκλονιστούν τα βουνά, οι δε κοιλάδες θα λιώσουν όπως το κερί" και "όπως το κερί λιώνει μπροστά στην φωτιά έτσι λιώνουν τα όρη μπροστά στον Κύριο. 
Τὰ ὄρη ὡσεὶ κηρὸς ἐτάκησαν ἀπὸ προσώπου Κυρίου, ἀπὸ προσώπου Κυρίου πάσης τῆς γῆς. Ψαλ. 96,5 Διότι ἰδοὺ Κύριος ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ καὶ καταβήσεται καὶ ἐπιβήσεται ἐπὶ τὰ ὕψη τῆς γῆς, καὶ σαλευθήσεται τὰ ὄρη ὑποκάτωθεν αὐτοῦ, καὶ αἱ κοιλάδες τακήσονται ὡς κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρὸς καὶ ὡς ὕδωρ καταφερόμενον ἐν καταβάσει. Μιχ. 1,3-4 Αλλά και δια στόματος Ησαΐα ο Κύριος είπε να περιμένουμε ανακαινισμένη καινούργια γη που θα παραμένει αιώνια μαζί με αυτούς που ανακαινίστηκαν με το άκτιστο πυρ, "όπως ο νέος ουρανός και η νέα γη που θα δημιουργήσω θα παραμείνουν αιώνια ενώπιον μου έτσι και οι απόγονοι σας θα μείνουν αιώνια ενώπιον μου και το όνομα σας αιώνιο είπε ο Κύριος" και αλλού πάλι λέγει "σε εκείνους που με υπηρετούν θα δώσω καινούργιο όνομα το οποίο θα είναι ευλογημένο στην οικουμένη. Ο ουρανός θα γίνει νέος και η γη νέα και δεν θα θυμούνται πλέον τις προγενέστερες θλίψεις τους". ὃν τρόπον γὰρ ὁ οὐρανὸς καινὸς καὶ ἡ γῆ καινή, ἃ ἐγὼ ποιῶ, μένει ἐνώπιον ἐμοῦ, λέγει Κύριος, οὕτω στήσεται τὸ σπέρμα ὑμῶν καὶ τὸ ὄνομα ὑμῶν. Ησ. 66,22 Όπως δε ο νέος ουρανός και η νέα γη, τους οποίους θα δημιουργήσω, θα παραμείνουν ενώπιόν μου αιώνια, έτσι και οι απόγονοί σας θα μείνουν αιώνιοι ενώπιόν μου και το όνομά σας αιώνιο, είπε ο Κύριος. Και αλλού πάλι λέγει ο προφήτης "νέο όνομα θα δώσω σε αυτούς ευλογημένο και τα θλιβερά της προγενέστερης ζωής τους δεν θα θυμούνται διότι ο ουρανός θα γίνει νέος και η γη νέα". Τοῖς δὲ δουλεύουσί μοι κληθήσεται ὄνομα καινόν, ὃ εὐλογηθήσεται ἐπὶ τῆς γῆς· εὐλογήσουσι γὰρ τὸν Θεὸν τὸν ἀληθινόν, καὶ οἱ ὀμνύοντες ἐπὶ τῆς γῆς ὁμοῦνται τὸν Θεὸν τὸν ἀληθινόν· ἐπιλήσονται γὰρ τὴν θλῖψιν αὐτῶν τὴν πρώτην, καὶ οὐκ ἀναβήσεται αὐτῶν ἐπὶ τὴν καρδίαν. ἔσται γὰρ ὁ οὐρανὸς καινὸς καὶ ἡ γῆ καινή, καὶ οὐ μὴ μνησθῶσι τῶν προτέρων, οὐδ᾿ οὐ μὴ ἐπέλθῃ αὐτῶν ἐπὶ τὴν καρδίαν, ἀλλ᾿ εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίαμα εὑρήσουσιν ἐν αὐτῇ· ὅτι ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ ἀγαλλίαμα Ἱερουσαλὴμ καὶ τὸν λαόν μου εὐφροσύνην. Ησ. 65,15-17.
Σε εκείνους όμως που με υπηρετούν λέει ο Κύριος θα δοθεί νέο όνομα, το οποίο θα είναι ευλογημένο σε όλη την οικουμένη. Οι εκλεκτοί μου δούλοι θα ευλογούν και θα δοξάζουν τον αληθινό Θεό. Θα λησμονήσουν την προηγουμένη συμφορά και θλίψη και δεν θα επανέλθει πλέον στην διάνοια και την καρδία αυτών ούτε η ανάμνηση αυτής της θλίψεως. Τίποτε από τα θλιβερά της προγενέστερης ζωής δεν θα θυμούνται, διότι ο ουρανός θα γίνει νέος και η γη νέα και δεν θα θυμούνται πλέον τις προγενέστερες θλίψεις. Ούτε και θα έλθει στην διάνοια και την καρδία των η ανάμνηση αυτών. Αλλά στην νέα αυτήν κατάσταση θα βρουν ευφροσύνη και αγαλλίαση, διότι ιδού, εγώ δημιουργώ και φέρω αγαλλίαση στην Ιερουσαλήμ, ευφροσύνη σε ολόκληρο τον λαό μου.
Είναι φανερό ότι άνθρωπος και κτίση διαμέσω πυρός και ύδατος αναγεννιούνται και μένουν εις τον αιώνα. Στο νερό του βαπτίσματος μας αναγεννά το Άγιο Πνεύμα, στον υλικό κόσμο προηγήθηκε ο Κατακλυσμός και έπεται το υλικό πυρ ώστε να ανακαινιστεί. Οι περιγραφές του αποστόλου"οι ουρανοί θα παρέλθουν και θα εξαφανισθούν με απερίγραπτη βοή και κρότο" δηλαδή περιγράφονται ήχοι που ακούγονται σε φωτιά αλλά και τα χωρία, "τα υλικά στοιχεία θα αναφλεγούν και θα διαλυθούν", "η γη και τα έργα που υπάρχουν σε αυτή θα κατακαούν", " οι ουρανοί φλεγόμενοι από φωτιά θα διαλυθούν", "τα υλικά στοιχεία του σύμπαντος καιόμενα θα λιώσουν" αλλά και τα λόγια του προφήτη "οι δε κοιλάδες θα λιώσουν όπως το κερί" μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πυρ που θα ανακαινιστεί η κτίση ώστε να έχουμε τους "καινούργιους ουρανούς και γη" θα είναι υλικό πυρ. Οπότε ο Κύριος ως ο οδηγός προς την τελείωση έχει δώσει τις οδηγίες για το πως όλη η κτίση θα απελευθερωθεί από την δουλεία της φθοράς. Και το μεν σώμα θα απελευθερωθεί δια του ακτίστου πυρός η δε υπόλοιπη κτίση δια του κτιστού πυρός.  
Ο Χριστός ότι όρισε να πράττουμε είναι ώστε να οδηγηθούμε στην αγιότητα, τα πάντα που γίνονται από τον άνθρωπο πρέπει να έχουν σκοπό την αγιότητα. Ο Χριστιανός οτιδήποτε κάνει το βλέπει υπό το πρίσμα των Θείων εντολών οι οποίες οδηγούν στην τελείωση, στην αφθαρσία, στην Βασιλεία, οπότε επιλέγει τον τρόπο που υπέδειξε ο Θεός ότι αυτή έρχεται. Η καύση δια κτιστού πυρός είναι τελείωση ορισμένη από τον Θεό για την υλική κτίση και όχι για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος δεν λαμβάνει μέρος στην δια υλικού πυρός ανακαίνιση του Σύμπαντος. Η δική του ανάσταση και αφθαρτοποίηση έχει έρθει πολύ πιο πριν. Η τελείωση ως προς το σώμα για τον άνθρωπο διαφέρει από την υλική κτίση και είναι η ταφή. Η τελείωση του σώματος με καύση του είναι εφεύρεση Διαβόλου ώστε ο άνθρωπος αφενός να απορρίπτει την φωτιά του Πνεύματος, δηλαδή να αρνείται τον Θεό και τις εντολές του, και αφετέρου να προσβάλλει τον Θεό και τον εαυτό του, δηλαδή να θεωρεί το δημιούργημα Θεού όχι κατ' εικόνα αλλά μικρής αξίας, δημιούργημα όπως οι πέτρες και τα χώματα. Ο άνθρωπος είναι πλασμένος από Γη και έχει εντολή σε αυτήν να καταλήξει ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ· Γεν. 3,19. Δεν θα αναγεννηθεί μαζί με αυτήν ούτε με τρόπο όπως αυτή, η αφθαρτοποίηση για αυτόν έχει ήδη συντελεστεί, έλαβε χώρα προ του θανάτου, όταν ο άνθρωπος ήδη ζει. Για αυτό και ο τρόπος της αναστάσεως, της επαναφοράς του ανθρώπου είναι η αντίθετη με αυτή του τάφου, δηλαδή όπως το σώμα διαλύθηκε έτσι επαναφέρεται. Περιγράφει ο προφήτης. Τάδε λέγει Κύριος τοῖς ὀστέοις τούτοις· ... καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐμὲ προφητεῦσαι καὶ ἰδοὺ σεισμός, καὶ προσήγαγε τὰ ὀστᾶ ἑκάτερον πρὸς τὴν ἁρμονίαν αὐτοῦ καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἐπ᾿ αὐτὰ νεῦρα καὶ σάρκες ἐφύοντο, καὶ ἀνέβαινεν ἐπ᾿ αὐτὰ δέρμα ἐπάνω, καὶ πνεῦμα οὐκ ἦν ἐπ᾿ αὐτοῖς. .... καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς τὸ πνεῦμα, καὶ ἔζησαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν, συναγωγὴ πολλὴ σφόδρα. Ιεζ. 37,5-10 Έγινε σεισμός ο οποίος έφερε τα οστά το καθένα στην φυσική του θέση και τα εναρμόνισε προς τα αλλά οστά ώστε να αποτελέσουν ολόκληρους σκελετούς. Και με κατάπληξη είδα ότι φύτρωσαν επάνω σε αυτά νεύρα και σάρκες. Επάνω δε στις σάρκες και τα νεύρα απλώθηκε δέρμα αλλά πνοή ζωής δεν υπήρχε ακόμη στα σώματα .... και εισήλθε πράγματι σε αυτά το Πνεύμα της ζωής και έζησαν και στάθηκαν όρθια επάνω στους πόδια τους, λαός πολύς.
Ο Χριστιανός έχει ήδη ανακαινιστεί, έχει ήδη καινουργιωθεί από το πυρ της Θεότητος και δεν χρειάζεται να τον φλέξει το κτιστό πυρ το οποίο θα ανακαινίσει την υπόλοιπη πλάση. Αν δεχθεί τέλος με καύση δια κτιστού πυρός τότε είναι σαν να θεωρεί ότι δεν έχει φλεχθεί από το πυρ του Πνεύματος, δηλώνει χωρίς να το καταλαβαίνει ότι δεν έχει αναγεννηθεί. Από τους δυο τερματισμούς, κτιστό και άκτιστο πυρ, εκλέγει ως τέλος αυτό που φυλάσσεται για την υλική κτίση ενώ επιπλέον παραδίδει τον ναό του Αγίου Πνεύματος σε κάτι που δεν έχει οριστεί από τον Θεό, δηλαδή στην καύση. Ο άνθρωπος θέλει να ταφεί κοντά στους προγόνους του ή στα αγαπημένα του πρόσωπα ή στην Πατρίδα του. Κατά τον ίδιο τρόπο ο Χριστιανός θέλει να ταφεί κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα, αυτά είναι οι άγιοι, θέλει να ταφεί κοντά στους προγόνους του, αυτοί είναι οι πατέρες της πίστεως που μας δίδαξαν, θέλει να ταφεί στην Πατρίδα του, αυτή είναι η Ουράνια Βασιλεία αφού ο Χριστιανός έχει κυρίως επουράνια πατρίδα όχι μόνο επίγεια στην οποία κατοικεί προσωρινά. Αν θέλει να είναι κοντά σε όλους αυτούς τότε πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμά που του δόθηκε από τους πατέρες του στην πίστη, από τους συγγενείς του εν Χριστώ, από τους πατριώτες του της ουρανίας πατρίδος. Ο Μωυσής τάφηκε, ο Δαυίδ τάφηκε, ο Χριστός τάφηκε, αντιθέτως οι πολέμιοι έριχναν τα σώματα των μαρτύρων στην πυρά. Ο ναός του Θεού ορίστηκε ότι πρέπει να καεί από το άκτιστο πυρ ώστε να αναγεννηθεί για αυτό και κανείς από τους πιστούς δεν παρέδωσε το σώμα του στην φωτιά διότι ήδη το είχε παραδώσει σε άλλη φωτιά, αυτή που ο Δημιουργός όρισε για την τελείωση του ανθρώπου, δηλαδή την φωτιά του Πνεύματος. Ο Διάβολος που τα πάντα διαστρέφει διαστρέβλωσε κρυφά με ποιο από τα δυο ο άνθρωπος πρέπει να φλεχθεί. Με παμπόνηρο τρόπο διαδίδει την καύση των νεκρών με διάφορες προφάσεις ώστε ο άνθρωπος με την καύση όταν πεθάνει χωρίς να το καταλάβει να ακυρώνει την αναγέννηση που έλαβε. Αντί να έρθει ο άνθρωπος σε τέλος με την φλέξη Αγίου Πνεύματος έρχεται σε τέλος με υλικό πυρ. Με την καύση ο άνθρωπος αρνείται χωρίς να το καταλαβαίνει τον Θεό, παραδέχεται την μη αναγέννηση του, αποκηρύσσει το βάπτισμα, αρνείται το ευλογημένο όνομα Χριστιανός, θεωρεί εαυτόν όχι εικόνα Θεού αλλά κτίσμα όπως οι πέτρες και τα χώματα. Η καύση του σώματος είναι και τύπος της κολάσεως. Αυτός που δεν τήρησε τις εντολές όταν αναστηθεί και δει τον Θεό ο οποίος είναι φωτιά ας πούμε ότι θα λάβει τα άσχημα αποτελέσματα που έχει η υλική φωτιά. Όποιος παραδίδεται στην πυρά ώστε να αποτεφρωθεί θεωρεί ότι δεν έχει λάβει τα επαγγέλματα της πίστεως, δηλαδή δεν έγινε κοινωνός Θείας φύσεως. Οι Χριστιανοί ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης. Εδώ ο απόστολος λέει, η ζωή της αγιότητας είναι ωφέλιμη σε όλα και στο σώμα και στο πνεύμα, όχι όπως την γυμναστική που είναι ωφέλιμη μόνο στο σώμα, διότι υπόσχεται και προσφέρει αγαθά όχι μόνο στην παρούσα αλλά και στην αιώνια ζωή. Τώρα η πνευματική υπόσχεση, επαγγελία, είναι η ίδια με την μέλλουσα μόνο που τότε θα είναι πρόσωπον προς πρόσωπον ενώ τώρα είναι δι εσόπτρου εν αινίγματι. Επαγγελίες ότι ο άνθρωπος θα γίνει κοινωνός Θείας φύσεως, μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως, από τώρα ο ευσεβής Χριστιανός είναι ανακαινισμένος, είναι κοινωνός Θείας φύσεως, είναι υιός Θεού.
Παλαιότερα είχε τελετουργικό χαρακτήρα η καύση τώρα υπάρχουν και διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες προβάλλονται επί παραδείγματι λόγοι περιβαλλοντολογικοί. Καταστροφή όμως του περιβάλλοντος είναι η αμαρτία και όχι η τήρηση των εντολών. Δεν είναι η καύση λύση για κανένα πρόβλημα διότι όπως είπε ο Χρυσόστομος για όλες τις καταστροφές και όλων των κακών αιτία είναι μόνο η αμαρτία.
 
 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου