Το όνομα του Θεού

 

 

 

Άγιος Ευτύχιος

 

 Το όνομα του Θεού

 

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά πλασάρουν την δοξασία ότι πρέπει υποχρεωτικά να αποκαλούμε τον Θεό με το όνομα Ιεχωβά ειδάλλως δεν μπορούμε να σωθούμε. Έχουν αυτήν την παράλογη θεωρία λες και αν πούμε αντί Ιεχωβά Κύριος μπορεί ο Θεός να μην γυρίσει όπως γίνεται με κάποιον άνθρωπο ή λες και ο Θεός είναι γραμμένος σε δημοτολόγια. Όπως είναι φυσικό η Γραφή απορρίπτει τέτοιες θεωρίες διότι ουδέποτε οι απόστολοι μίλησαν σε αυτήν για τον Θεό με το όνομα Ιεχωβά. Αυτό είναι καταπέλτης για την θεωρία των Ιεχωβάδων διότι οι συγγραφείς της Καινής σε πολλά σημεία όταν γράφουν Ελληνικά αυτά είναι στην ουσία τα Εβραϊκά που σκέπτονται. Πιο απλά, σε ορισμένα σημεία οι συγγραφείς γράφουν Ελληνικά σκεπτόμενοι όμως Εβραϊκά, μεταφράζουν στα Ελληνικά την Εβραϊκή σκέψη τους. Θα ήταν παντελώς αδύνατον να είχαμε την υποχρέωση να αποκαλούμε τον Θεό Ιεχωβά και οι απόστολοι ενώ λένε Εβραϊκές σκέψεις στα Ελληνικά να μην κάνουν καμία αναφορά σε αυτό.

Οπότε η θεωρία της Σκοπιάς πάει εκεί που της αξίζει, στο καλάθι των αχρήστων.

Ας δούμε κάποια παραδείγματα.  

Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις·. Εδώ ο Χριστός δεν αποκρίνεται σε καμία ερώτηση. Δεν τον ρώτησε κάποιος από τον ουρανό και αυτός άρχισε να λέει ούτε φυσικά παραμιλάει. Στην πραγματικότητα το "απάντησε" δεν είναι Ελληνικό αλλά είναι Εβραϊκό και σημαίνει "έστρεψε ο Χριστός τον λόγο προς τον ουρανό και είπε...".
Ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. Εδώ ο καλεσμένος στον γάμο της πασίγνωστης παραβολής αλλά και απάντησης δεν ρωτάει κάποιον αν θα τον παρατήσει. Ο απόστολος ενώ λέει "σε ρωτάω" στην ουσία έχει κάνει Ελληνικά την Εβραϊκή σκέψη του. Το σε ρωτώ λαμβάνει την Εβραϊκή έννοια και δεν σημαίνει σε ρωτάω αλλά σε παρακαλώ και η φράση λέει το εξής "σε παρακαλώ να θεωρήσεις δικαιολογημένη την απουσία μου". 

Ο συγγραφέας σκέπτεται Εβραϊκά שָׁאַל shaal και γράφει Ελληνικά ἐρωτῶ σε. 

Θα ήταν ποτέ δυνατόν να μεταφέρονται στα Ελληνικά Εβραϊκές εκφράσεις και σκέψεις που δεν έχουν καμία επίπτωση στην διδαχή αλλά μια άλλη σκέψη και μάλιστα σωτήρια να απουσιάζει; Ουδέποτε, αλλά η Σκοπιά αγρόν ηγόρασε.

ὁ δὲ εἶπεν· ἑκατὸν βάτους ἐλαίου. καὶ εἶπεν αὐτῷ· δέξαι σου τὸ γράμμα καὶ καθίσας ταχέως γράψον πεντήκοντα. Λουκ. 16,6 "Πόσα χρωστάς στο αφεντικό μου;" ρώτησε ο άδικος οικονόμος. Ο οφειλέτης απάντησε "εκατό βάτους λαδιού". Ο άδικος οικονόμος του είπε "πάρε το παλιό γραμμάτιο και κάθισε γρήγορα και γράψε ένα νέο ότι χρωστάς πενήντα βάτους".  Ο βάτος είναι παντελώς άγνωστος στα Ελληνικά ως μονάδα μέτρησης, ήταν μια Εβραϊκή μονάδα μέτρησης υγρών. Ο απόστολος έχει στον νου την εικόνα του Χριστού να ομιλεί στην Αραμαϊκή και να διδάσκει την παραβολή του άδικου οικονόμου. Ο απόστολος γράφει "χρωστούσε εκατό βάτους λαδιού" και στα Ελληνικά εννοεί "χρωστούσε 3 (περίπου) τόνους λαδιού". Μονάδες μέτρησης οι οποίες μένουν ίδιες χωρίς καμία αλλαγή στο αντίστοιχο Ελληνικό της εποχής αλλά όμως το Γιαχβέ παντού γίνεται Κύριος.
οἱ δὲ ἀρχιερεῖς λαβόντες τὰ ἀργύρια εἶπον· οὐκ ἔξεστι βαλεῖν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐπεὶ τιμὴ αἵματός ἐστι. Ματθ. 27,6 Οι αρχιερείς πήραν τα τριάντα αργύρια και είπαν, δεν επιτρέπεται να τα βάλουμε στο ταμείο του ναού διότι είναι τιμή αίματος.

ὑμεῖς δὲ λέγετε· ἐὰν εἴπῃ ἄνθρωπος τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, κορβᾶν, ὅ ἐστι δῶρον, ὃ ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς Μαρκ. 7,11 Εσείς όμως λέτε: ένας άνθρωπος είναι αδέσμευτος απέναντι των γονιών του εάν πει στον πατέρα του ή την μητέρα του ότι αυτό που θέλεις να πάρεις από εμένα για την εξυπηρέτηση σου είναι κορβάν, δηλαδή ιερό δώρο στον Θεό.

Κορβάν λέξη δεν υπάρχει στα Ελληνικά, υπάρχει όμως η ιδέα. Υπάρχει η έννοια κορβάν, υπάρχει δηλαδή το τάμα. Στα Εβραϊκά κορβάν σημαίνει τάμα, σημαίνει δώρο στον Θεό όπως το μεταφράζει ο ίδιος ο απόστολος, κορβᾶν, ὅ ἐστι δῶρον.

Κορβάν και ο γνωστός σε όλους κορβανάς, κορβανᾶν. Είναι δυνατόν ο απόστολος να λέει κορβάν ο εστί δώρον και να μην λέει πουθενά "Ιεχωβά ο εστί το σωτήριον όνομα που πας πιστός πρέπει υποχρεωτικά να επικαλείται"; Αν οι απόστολοι λένε κορβάν ή βάτος, δηλαδή για μηδαμινά θέματα κάνουν την Εβραϊκή σκέψη τους Ελληνικά, τότε η διδαχή "πρέπει να λέω τον Θεό αποκλειστικά Ιεχωβά" θα ήταν ρητώς αναγραφόμενη σε χίλια σημεία στην Καινή. Αντιθέτως δεν βλέπουμε πουθενά οι άνθρωποι να απευθύνονται στον Θεό λέγοντας Ιεχωβά.

Εκτός από διάφορες λέξεις έχουμε και Εβραϊκά αποτελέσματα λειτουργιών σώματος ή Εβραϊκά μέρη σώματος να γίνονται Ελληνικά και έτσι γράφτηκε, καρπός οσφύος (παιδί) Πραξ. 2,30, καρπός κοιλίας (παιδί) Λουκ. 1,42, καρπός χειλέων (προσευχή) Εβρ. 13,15, πλατιά καρδιά (ελεήμων) Β' Κορ. 6,11 και όμως παρά όλα τα παραπάνω πουθενά στην Καινή ο Εβραϊκός ΓΧΒΧ δεν γίνεται Ελληνικός Ιεχωβά. 

Θα ήταν ποτέ δυνατόν αυτό; Φυσικά και όχι. Αδελφέ η Σκοπιά νομίζει ότι απευθύνεται σε τίποτα μπούφους και έτσι διδάσκει χονδροειδή ψέμματα επιπέδου Μινχάουζεν.

 

Σήμερα 6/4/21 εορτάζει Άγιος Ευτύχιος πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, Όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης. Άγιοι Εκατόν είκοσι Μάρτυρες που μαρτύρησαν στην Περσία. Οσία Πλατωνίς. Άγιοι Δύο μάρτυρες οι εν Ασκάλωνι. Όσιος Γρηγόριος ο εν Άθω. Άγιος Γεννάδιος ο Διονυσιάτης ο Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς. Άγιοι Τιμόθεος και Διογένης οι Μάρτυρες. Άγιος Τερβίλλιος ο πρίγκιπας. Άγιος Αφφίωνος Επίσκοπος Νόβγκοροντ. Άγιοι Γεώργιος, Μανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος και Μιχαήλ από τη Σαμοθράκη.

Posted in Το όνομα του Θεού