Υπάρχει Θεός;

 11/7/2022 21:28

 

 

 ο άγιος γέροντας Δανιήλ Γούβαλης

Έβλεπαν οι Ισραηλίτες ότι το πρόσωπο του Μωυσή ακτινοβολούσε

καὶ ἦν δεδοξασμένη ἡ ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ

 

Υπάρχει Θεός;

 

Το αν υπάρχει Θεός είναι το μεγαλύτερο ερώτημα της ανθρωπότητος και για αυτό έχουν γραφτεί και ειπωθεί άπειρα. Η απάντηση ναι ή όχι αλλάζει τα πάντα. Το ερώτημα περί υπάρξεως Θεού έχει προσεγγιστεί από πολλές πλευρές. Αποκαλύπτει ο Θεός τον εαυτό του; Παραμένει μήπως για πάντα κρυμμένος; Ένα ανώτερο ων όμως θα ήταν αδύνατον να παραμείνει άγνωστο αφού η δημιουργία του κόσμου θα είχε κάποιο σκοπό.

[0 Θεός πάντοτε αποκαλύπτει και αποδεικνύει εαυτόν]

Ο Θεός δεν μπορεί να ανακαλυφθεί από τον άνθρωπο διότι είναι εντελώς απρόσιτος από το οποιοδήποτε δημιούργημα. Θα ήταν όμως αδύνατον να δημιουργήσει ο Θεός τον κόσμο και έπειτα να εξαφανιστεί, να παραμείνει για πάντα κρυμμένος και απρόσιτος. Εν τοιαύτη περιπτώσει η δημιουργία θα επιτελεί ή θα οδηγείται σε ένα σκοπό διαφορετικό από αυτόν για τον οποίο προορίστηκε. Ένας άνθρωπος δημιουργεί κάποιο αντικείμενο και αυτό όπως είναι φυσικό προορίζεται για κάποια χρήση. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος δημιουργεί ένα πρωτοποριακό ιατρικό μηχάνημα. Αν φτιαχτεί και ο δημιουργός του απλά το παρατήσει τότε η δημιουργία του μπορεί να καταλήξει τραπέζι αν είναι παραλληλόγραμμο η άγκυρα αν είναι πολύ βαρύ. Οπότε ο Θεός πάντοτε αποκαλύπτει τον εαυτό του και αυτό γίνεται διότι ως δημιουργός έχει να διδάξει και να οδηγήσει στον σκοπό για τον οποίο δημιούργησε. Οπότε ο Θεός πάντοτε αποκαλύπτει και αποδεικνύει εαυτόν. Αυτό που πρέπει ο άνθρωπος να κάνει είναι όχι να ανακαλύψει τον Θεό αλλά να ερευνήσει για τα στοιχεία που δίδει ο ίδιος ο Θεός για την ύπαρξή του. Ως εκ τούτου ο άνθρωπος θα πρέπει να αναζητήσει χωρίς καμία προκατάληψη τις ενδείξεις ή τις αποδείξεις για την ύπαρξη Θεού τις οποίες θα παρέχει ο Θεός. Αν ερευνήσουμε είναι πολύ εύκολο να δούμε τις ενδείξεις υπάρξεως Θεού. Χιλιάδες θαύματα έχουν καταγραφεί σε τόμους βιβλίων. Οι τόμοι βιβλίων θαυμάτων των αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης ή του αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης είναι γεμάτοι από στοιχεία τα οποία όχι απλώς είναι μια ένδειξη υπέρ της υπάρξεως Θεού αλλά είναι αποδείξεις υπάρξεως Θεού. Οι άγιοι γέροντες όπως ο άγιος Παΐσιος ή ο άγιος Πορφύριος οι οποίοι είναι πασίγνωστοι ομοίως και αυτοί δίδουν αποδείξεις υπάρξεως Θεού. Ο οποιοσδήποτε έχων την στοιχειώδη ειλικρίνεια θα παραδεχθεί ότι αυτά παρουσιάζουν το λιγότερο στοιχεία άξια ερεύνης για το ερώτημα αν υπάρχει Θεός. Οποιοσδήποτε έχων την θέληση για πραγματική και αμερόληπτη έρευνα θα παραδεχθεί ότι όλες αυτές οι μαρτυρίες μας παρέχουν τα εχέγγυα ώστε να τις ερευνήσουμε. Χρήζουν και είναι άξιες ερεύνης εφόσον δεν πρόκειται περί κάποιων ασαφών πληροφοριών ή φημών. Δεν είναι κάτι που είπε ένας ούτε είναι γεγονός το οποίο έγινε άπαξ ούτε είναι γεγονός το οποίο έλαβε χώρα "τω καιρώ εκείνω". Στην Ορθοδοξία η απόδειξη περί υπάρξεως Θεού δεν έρχεται από την ρητορική ή τα φιλοσοφικά σχήματα αλλά έρχεται από την απτή πραγματικότητα. Τα σημεία είναι αλληλένδετα με την διδαχή του Χριστιανισμού, η διδαχή του είναι καθ' ολοκληρίαν βασισμένη σε υπερφυσικά σημεία. Ενανθρώπιση Χριστού, πορεία με τα θαύματα που επιτέλεσε, Ανάσταση, εν συνεχεία τα θαύματα των Αποστόλων και των συνεχιστών τους. Όχι μόνο η διδαχή αλλά η φήμη αμέτρητων Χριστιανών όπως ο άγιος Νεκτάριος, ο άγιος Παΐσιος, ο άγιος Πορφύριος, βασίζεται καθ' ολοκληρίαν σε σημεία. Μάλιστα επειδή οι Ορθόδοξοι έχουν πείρα από το αυθεντικό, αν κάποιος Ορθόδοξος υποστηρίξει ότι είναι προφήτης περνάει από την βάσανο της γεύσης του γνησίου. Έτσι παρατηρούμε ότι οι Ορθόδοξοι επίδοξοι προφήτες και εντός εισαγωγικών χαρισματούχοι καταντούν γραφικοί και χωρίς ακροατές σε συντομότατο χρονικό διάστημα. Αντιθέτως στις διάφορες αιρέσεις οι νέες ψευτοπροφητείες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια και οι παλαιές ξεχνιούνται εν ριπή οφθαλμού χωρίς σε κανένα μέλος να καίγεται καρφί. Ο Ορθόδοξος σε όλους τους αιώνες μπορεί να απευθύνεται στον κόσμο ακριβώς όπως απευθύνθηκαν οι Απόστολοι στους σύγχρονούς τους. Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, ἀκούσατε τοὺς λόγους τούτους. Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον, ἄνδρα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἀποδεδειγμένον εἰς ὑμᾶς δυνάμεσι καὶ τέρασι καὶ σημείοις οἷς ἐποίησε δι᾿ αὐτοῦ ὁ Θεὸς ἐν μέσῳ ὑμῶν, καθὼς καὶ αὐτοὶ οἴδατε Πραξ. 2,22 Άνδρες Ισραηλίτες, ακούστε με προσοχή τα λόγια που θα σας πω, τον Ιησού τον Ναζωραίο ο οποίος απεδείχθη και μαρτυρήθηκε σε σας από τον ίδιο τον Θεό με υπερφυσικές δυνάμεις καταπληκτικά θαύματα και υπερφυσικά σημεία, τα οποία διαμέσω αυτού έκανε ανάμεσα σε όλους σας ο Θεός, όπως άλλωστε και σεις οι ίδιοι καλά γνωρίζετε, αυτόν τον Ιησού, ο οποίος με την ορισμένη βουλή του Θεού τον πιάσατε και τον σκοτώσατε με τα χέρια των Ρωμαίων. Θα ήταν παράλογο να απευθυνόταν με αυτά τα λόγια ο Πέτρος σε άτομα που ήταν αυτόπτες και σύγχρονοί του. Το κύρος του θα περιερχόταν στο μηδέν και η πιθανότητα διάδοσης της νέας διδαχής θα είχε μειωθεί στο ελάχιστο. Σήμερα κάποιος μπορεί να πει το ίδιο για τον γέροντα Παΐσιο ή τον γέροντα Πορφύριο και όχι μόνο να μην φαίνεται παράλογος αλλά να έχει πολλούς αυτόπτες που βεβαιώνουν. Ακούστε με προσοχή τα λόγια που θα σας πω, τον Παΐσιο, τον Πορφύριο, οι οποίοι αποδείχθηκαν από τον Θεό με υπερφυσικές δυνάμεις και καταπληκτικά θαύματα. Δηλαδή εν τέλει άθεος στην Ελλάδα είναι όχι αυτός που δεν του έχουν παρασχεθεί αποδείξεις ή ισχυρότατες ενδείξεις υπάρξεως Θεού αλλά αυτός που τις αρνείται. Ο μη πιστεύων σε Θεό ισοδυναμεί με κάποιον ο οποίος αρνείται την πραγματικότητα και ζει σε ένα αυτιστικό κόσμο που δημιούργησε ο ίδιος όπου όχι μόνο μερικά άτομα, όπως ο Παΐσιος και ο Πορφύριος, αλλά χιλιάδες άτομα, δηλαδή οι αυτόπτες τους, έχουν εξαφανιστεί. Δυστυχώς όμως πάντοτε υπάρχουν οι διάφοροι πολέμιοι οι οποίοι είναι εχθροί της αλήθειας.

[ο πολέμιος άθεος ποιεί εαυτόν ανώτερο του Θεού]

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι πολέμιοι για την απόδειξη Θεού απαιτούν κατά παραγγελία θαύματα, να φυτρώσει ένα κομμένο πόδι να εμφανιστεί ο Θεός σε κάποια πλατεία και άλλα όμοια. Αυτό φυσικά είναι λανθασμένο διότι όπως είναι φυσικό την απόδειξη Θεού και το είδος της θα τα θέσει ο Θεός και όχι ο κάθε ένας. Είναι συνηθισμένο το φαινόμενο να κάθεται ο πολέμιος σε έναν θρόνο και η μεγαλειότητά του να καλεί τον Θεό εμπρός του και έπειτα να απαιτεί. Για να αποδειχθεί ύπαρξη Θεού ο τάδε ζητάει να γίνει το άλφα, ο άλλος ζητάει να γίνει το βήτα, άλλος απαιτεί κάτι διαφορετικό. Τουτέστιν ο Θεός καλείται εμπρός στον εξοχότατο ώστε να περάσει από μια οντισιόν ξεπερνώντας κάποιον πήχη που έχει θέσει ο εκάστοτε πολέμιος.  Προφανώς έπειτα ο Θεός θα έχει το δικαίωμα να είναι.... και αυτός Θεός.

[ο πολέμιος άθεος απορρίπτει την πραγματικότητα]

Τις αποδείξεις για την ύπαρξη Θεού θα μπορούσαμε να τις χωρίσουμε σε μη μεταβιβάσιμες και αυτές που μπορούν να μεταβιβαστούν. Κάποιος ασθενής θεραπεύεται από έναν Άγιο, τέτοια περιστατικά υπάρχουν επωνύμως σε βιβλία όπως η σειρά βιβλίων των θαυμάτων του Αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης ή του Αγίου Εφραίμ Νέας Μάκρης. Αυτές οι εμπειρίες χιλιάδων ατόμων παρέχουν μεν αποδείξεις, επί παραδείγματι στον οικογενειακό κύκλο, αλλά μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε μη μεταβιβάσιμες. 

Είναι μια διήγηση η οποία έχει υψηλότατο κύρος όμως ο ακροατής δεν μπορεί να την γευθεί καθ' ολοκληρίαν, δεν μπορεί να έχει εμπειρία αυτής. Εκτός από αυτού του είδους τις εμπειρίες υπάρξεως Θεού υπάρχουν και οι μεταβιβάσιμες. Η εμπειρία της συναντήσεως με τον άγιο γέροντα Παΐσιο ή τον άγιο γέροντα Πορφύριο μπορούσε πολύ εύκολα να μεταβιβαστεί. Ο κάθε επισκέπτης μπορούσε να γευθεί την εμπειρία υπάρξεως Θεού για την οποία του έκανε λόγο άλλος αυτόπτης. Αυτά τα συγκεκριμένα άτομα που έγιναν γνωστά για κάποιες ιδιότητες δεν έδρασαν για μερικές ημέρες αλλά για χρόνια. Δεν πήγαιναν πενήντα και διαπίστωνε ένας. Δεν τους είδαν ένα δυο άτομα ή κάποιος στον ύπνο του. Δηλαδή ο γέροντας Παΐσιος ή ο γέροντας Πορφύριος μπορεί να ειπωθεί ότι προσέφεραν αποδείξεις υπάρξεως Θεού σε επίπεδο εργαστηρίου. Ακόμη και σήμερα είναι τόσοι οι αυτόπτες που είναι εξαιρετικά εύκολο να αναζητηθούν στα πλαίσια μιας αμερόληπτης έρευνας. Δυστυχώς όμως η απόρριψη των στοιχείων περί υπάρξεως Θεού ή γενικώς η απόρριψη στοιχείων τα οποία κατατάσσονται στα αξιόλογα προς εξέταση για το θέμα και άρα χρήζουν ερεύνης είναι εξαιρετικά συχνή. Η απόρριψη έχει πολλές και διάφορες αιτίες. Ένα σύνηθες φαινόμενο είναι η απόρριψη να βασίζεται στον εγωισμό και στην αυθεντία του ατόμου. Η αιτιολογία για την απόρριψη των αποδείξεων ή η απόρριψη για την έρευνα αυτών είναι το ότι ξεπερνούν την αντίληψη του συγκεκριμένου ατόμου. Έτσι πολλές φορές ενώ τα στοιχεία μπορεί να οδηγήσουν σε ισχυρές ενδείξεις και αποδείξεις αυτά απορρίπτονται χωρίς καν να ερευνηθούν επειδή απλώς δεν χωράνε στο μυαλό κάποιου. Δεν γίνεται να υπάρχει Θεός. Το άτομο αυτό θα απέρριπτε τις ενδείξεις και την έρευνα για την ύπαρξη αεροπλάνου αν δεν το είχε δει ποτέ και ο λόγος θα ήταν επειδή θα θεωρούσε ότι είναι αδύνατον να πετάξει ένα τόσο βαρύ μεταλλικό αντικείμενο. 

[ο πολέμιος άθεος φέρει εαυτόν σε ένα ιδιόρρυθμο αυτισμό]

Άλλη εξαιρετικά συνήθης απόρριψη των στοιχείων περί υπάρξεως Θεού έχει την ρίζα της στην αυθεντία κάποιας κοσμοθεωρίας. Τουτέστιν η έρευνα των στοιχείων απορρίπτεται επειδή δεν συνάδει με την κοσμοθεωρία που έχει ή που έχει ασπαστεί το άτομο. Είναι εξαιρετικά συνηθισμένο να έχουμε άτομα τα οποία έχουν ασπαστεί κονσερβοποιημένη κοσμοθεωρία η οποία υπαγορεύει αρνητικό συμπέρασμα ως προς την ύπαρξη Θεού έχοντας όμως καταλήξει στο συγκεκριμένο συμπέρασμα χωρίς να έχει προηγηθεί καμία έρευνα. Τουτέστιν ο Θεός δεν υπάρχει επειδή απλά το διατάζει η τάδε θεωρία η οποία δεν έχει κάνει καμία έρευνα επάνω στο θέμα. Μαρτυρίες, άφθονοι αυτόπτες, αλλά και οτιδήποτε άλλο, δεν παίζει κανένα ρόλο στο αποτέλεσμα. Είναι περιττό να ειπωθεί ότι αυτό μακράν απέχει από το να είναι γνώρισμα ενός γνήσιου αναζητητή της αληθείας ή κάποιου που έχει σκοπό το να ωφελήσει.  

Η θεωρία είναι απλά μια κονσέρβα της οποίας το περιεχόμενό πρέπει να καταποθεί αμάσητο. Έτσι γίνεται φανερό ότι οι θεωρίες αυτές έχουν δόλιο στόχο και ομολογούν ότι απευθύνονται σε άτομα που τυχόν άγονται και φέρονται. Οι αιτίες απόρριψης των αποδείξεων ή της έρευνας των αξιόλογων στοιχείων κινούνται σε μεγάλο εύρος. Εκτός των προηγούμενων κατηγοριών υπάρχει και αυτή της λογικής πλάνης. 

Έτσι επί παραδείγματι θα δούμε ότι κάποιοι αρνούνται την έρευνα των στοιχείων με αίτιο την... σύγχρονη εποχή. Ο Θεός για αυτούς είναι μια θεωρία περασμένων εποχών οπότε σήμερα δεν γίνεται να πιστεύεις σε αυτόν ή δεν γίνεται να υπάρχει Θεός την σήμερον ημέρα. Για την συγκεκριμένη κατηγορία φαίνεται ότι το ζήτημα περί υπάρξεως Θεού έληξε όχι με το πέρας ερεύνης όπως υπαγορεύεται για το κάθε σοβαρό ζήτημα, αλλά με την παρέλευση κάποιας... πρωτοχρονιάς. Κατ' επέκταση θα δούμε επιχειρήματα τα οποία εδράζονται αποκλειστικά σε λογική πλάνη και διέπονται από διάθεση υποβιβασμού του συνανθρώπου όπως, "την σήμερον ημέρα πάει σε εκκλησίες" ή "εν έτη τάδε πιστεύει σε Θεό" και άλλα όμοια τα οποία αποδεικνύουν την πλήρη επικράτηση της λογικής πλάνης στον νου του εκφέροντος. Επιχειρήματα αυτού του είδους καταδεικνύουν ότι το άτομο το οποίο τα εκφέρει όχι μόνο δεν είναι γνήσιος αναζητητής της αληθείας αλλά και ότι αδυνατεί να συγκροτήσει συνετό λόγο.

[η επιχειρηματολογία του πολέμιου άθεου είναι ναζιστική και φασιστική]

Συχνό επίσης είναι το φαινόμενο όχι απλά να αγνοούνται τα στοιχεία αλλά ταυτόχρονα να υπάρχει και πολεμική εναντίων της θρησκείας. Η πολεμική γίνεται με όπλο διάφορες λογικές πλάνες οι οποίες παρουσιάζονται με ρητορική μίσους. Οι άθεοι πολέμιοι τεχνηέντως καλλιεργούν και υποστηρίζουν αντιεπιστημονικές υποτιμητικές και ρατσιστικές απόψεις όπως το ότι η επιστήμη είναι ενάντια στην θρησκεία, ότι η επιστήμη είναι ασυμβίβαστη με την θρησκεία, ότι ο πιστός είναι κάποιος αδαής και ανόητος, ότι άθεος είναι συνώνυμο με τα επιστήμονας και έξυπνος, ενώ ένθεος είναι συνώνυμο του αφελούς, του ευκολόπιστου, του νοητικά ανήλικου, του θύματος το οποίο έχει χάψει τα ψέμματα του "παπαδαριού" και όλων των όμοιων υποτιμητικών και ρατσιστικών λέξεων και εκφράσεων οι οποίες βρίθουν στην ρητορική μίσους που χρησιμοποιεί ο πολέμιος άθεος εναντίων του συνανθρώπου του. Το μίσος και τον παραλογισμό των ρατσιστικών επιχειρημάτων του πολέμιου άθεου συνοδεύει η ψευδαίσθηση μεγαλείου και ένα αίσθημα ανωτερότητας όπως γίνεται πάντοτε στην σκέψη αυτού του είδους. Ο πολέμιος άθεος θεωρεί τους πιστούς κατώτερους και κατ' επέκταση θύματα γραφικούς ή βλάκες. 

Είναι όμως αποδεικτικό του είδους σκέψεως που τον διέπει ότι δεν περνάει από το μυαλό του αφενός ότι μια τεράστια μερίδα ένθεων δεν πίστεψαν επειδή απλά τους είπε για την ύπαρξη Θεού κάποιος και αφετέρου ότι αρκετοί από αυτούς μπορεί από απόψεως ευφυίας να είναι πολύ ανώτεροι από εκείνον. 

Είναι αμέτρητοι όσοι έχουν οδηγηθεί στην πίστη από την πλήρη αθεΐα και ο λόγος ήταν η προσωπική εμπειρία υπάρξεως Θεού. Ο πολέμιος άθεος όμως θεωρεί ότι όλοι όσοι πίστεψαν σε Θεό το έκαναν επειδή είναι βλάκες ή ευκολόπιστοι. Ενώ ο πολέμιος άθεος θεωρεί εαυτόν ανώτερο, εξυπνότερο, μη θύμα σαν τους άλλους, χρησιμοποιεί χαμηλότατου επιπέδου επιχειρήματα όπως επί παραδείγματι την επιστήμη σαν όπλο εναντίων της θρησκείας καταδεικνύοντας ότι αδυνατεί να εννοήσει κάτι το πολύ απλό, ότι τα δυο δραστηριοποιούνται σε εντελώς διαφορετικά πεδία, το ένα υπέρ φύσιν το άλλο κατά φύσιν. Εξ αυτού αφενός δεν είναι ασυμβίβαστα και αφετέρου είναι αδύνατον να μπορέσει το πρώτο να καταρρίψει το δεύτερο. Σε μια υποθετική σύγκρουση επιστήμης και Θεού είναι απολύτως αδύνατον να νικήσει η επιστήμη. Ας υποθέσουμε ότι επιστήμη και θρησκεία διαφωνούν για τον χρόνο ύπαρξης του κόσμου. Η θρησκεία ως υπέρ φύσιν μπορεί εύκολα να εκμηδενίσει την επιστήμη. Ένα παντοδύναμο ον θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει τον κόσμο σήμερα και ο άνθρωπος κοιτώντας γύρω να νομίζει ότι υπήρξε χτες. Βεβαίως το να θέσουμε υπόψιν ισχυρισμούς εφόσον δεν παρέχονται αποδείξεις ή ισχυρότατες ενδείξεις θα ήταν λογική πλάνη διότι όλοι φέρουν το onus probandi για ότι υποστηρίζουν. Για κακή τύχη του επαγγελματία πολέμιου η θρησκεία έχει υπέρ της το λιγότερο ισχυρότατες ενδείξεις, στην πραγματικότητα παρουσιάζει αποδείξεις.

Όπως θα ήταν κωμικό το να απαιτήσουμε να ανακαλυφθεί ο Θεός στο εργαστήριο, ομοίως γελοίο θα είναι να υποστηρίξει κάποιος ότι η ύπαρξη Θεού καταρρίφθηκε στο εργαστήριο. Είναι όχι απλώς λογική πλάνη και αντιεπιστημονικό αλλά ανοησία το να ειπωθεί ότι η επιστήμη κατέρριψε τον Χριστιανισμό. Είναι το πιο σίγουρο πράγμα στον κόσμο ότι ο Θεός δεν μπορεί να ανακαλυφθεί από τον άνθρωπο στο μικροσκόπιο ή στον δοκιμαστικό σωλήνα. Αν αυτό γινόταν τότε ο Θεός που ανακαλύφθηκε θα ήταν κατασκεύασμα διότι ένα αδύνατον ένα πεπερασμένο ων να αποκαλύψει ένα άπειρο. Ομοίως, είναι παραλογισμός το να υποστηρίξει κάποιος ότι η ύπαρξη Θεού καταρρίφθηκε στον δοκιμαστικό σωλήνα. Ο πολέμιος άθεος ενώ κατηγορεί τον ένθεο για αναχρονισμό, για ανοησία, για βλακεία, ο ίδιος είναι χρήστης χαμηλού επιπέδου επιχειρημάτων και θιασώτης παράλογων θεωριών. Άξιο παρατηρήσεως είναι και το γεγονός ότι ο πολέμιος άθεος σε ένα πολύ υψηλό ποσοστό δεν γνωρίζει ούτε καν τι διδάσκει αυτό στο οποίο επιτίθεται. Έτσι θα δούμε επιχειρήματα που εδράζονται σε έναν φανταστικό Χριστιανισμό ο οποίος υπάρχει μόνο στο μυαλό του πολεμίου. Ο πολέμιος άθεος στις πλείστες των περιπτώσεων επιτίθεται όχι σε αυτά που πραγματικά διδάσκει ο Χριστιανισμός αλλά σε έναν Χριστιανισμό ο οποίος υπάρχει στην φαντασία του. Ως εκ τούτου από αυτόν ακούγονται διάφορα παράλογα επιχειρήματα όπως ότι ο πιστός δεν πάει στον παπά αλλά στον γιατρό, ότι η επιστήμη έκανε καλά τον τάδε και όχι ο Θεός και τα διάφορα παρεμφερή. Αυτό είναι ένα επιχείρημα προερχόμενο εξ αγνοίας της διδαχής και το οποίο εδράζεται σε έναν φανταστικό Χριστιανισμό όπου σε αυτόν η ιατρική είναι απορριπτέα και ο Χριστός διδάσκει την ίαση με θαύματα και αγιασμούς και όχι με την μεταφορά στο νοσοκομείο. Εδράζεται σε έναν φανταστικό Χριστιανισμό στο μυαλό του πολέμιου άθεου όπου ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ο οποίος μάλιστα είναι αυτός που έχει συγγράψει την περισσότερη Καινή, δεν ήταν και ο ίδιος... γιατρός. Άλλο παράδειγμα από τα πολλά επιχειρήματα ορμώμενα από την άγνοια της διδαχής αναμεμιγμένη με λογική πλάνη είναι όταν κάποιος αναφέρει την θαυματουργική του διάσωση. Ο αντίλογος του πολεμίου είναι ότι αν υπήρχε Θεός θα έσωζε και τους υπόλοιπους. Όταν κάποιος αναφέρει ότι θαυματουργικά σώθηκε από βέβαιο θάνατο αυτός είναι συχνά ο αντίλογος του πολέμιου άθεου. Εδώ εκτός του γεγονότος ότι ο πολέμιος απευθύνεται σε κάποιον αυτόπτη ο οποίος προφανώς ξέρει τα πράγματα όσο καλύτερα γίνεται, είναι ξανά φανερή η άγνοια ως προς την διδαχή διότι αυτή δίνει την προτεραιότητα στην εισαγωγή στην Βασιλεία και όχι στην αθανασία ή την έως βαθύτατου γήρατος παραμονή στην Γη. Αυτό είναι πασίγνωστο και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος θεολόγος ώστε να το γνωρίζει. Ο σκοπός του Χριστιανισμού δεν είναι να πας σίγουρα 100 ετών ώστε αν σωθεί ένας ή μερικοί τότε έχουμε ανακολουθία. Άρα εφόσον ισχύει το ανωτέρω, τότε για πολλούς λόγους μπορεί να σωθεί ένας όλοι ή και κανένας και πάλι να υπάρχει Θεός ή θαυματουργική σωτηρία. Με την εκφορά όμως του επιχειρήματος αυτομάτως ο πολέμιος άθεος καταλήγει όχι απλά στο να παρουσιάζει έναν παράλογο αντίλογο αλλά να επιβεβαιώνει την μη αποδοχή της πραγματικότητος από τον εαυτό του. Ο πολέμιος άθεος κατηγορεί ψευδώς όχι μόνο εξ αγνοίας αλλά και εν γνώση του. Δεν είναι λίγοι όσοι διαδίδουν χωρίς νόηση απόψεις όπως ότι ο Θεός βασανίζει τον άνθρωπο στην κόλαση μέσα σε καζάνια και σούβλες. Είναι όμως πασίγνωστο ότι ο Χριστιανισμός διδάσκει ότι η ψυχή είναι άυλη και ότι το αναστημένο σώμα θα είναι αθάνατο και άφθαρτο άρα απρόσβλητο από τον πόνο. Ο πολέμιος άθεος όμως παραβλέπει εν γνώση του αυτό το γεγονός και προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση ενός βασανιστή Θεού ο οποίος μετά θάνατον βάζει άτομα επάνω σε κάποια ψησταριά. Άλλο επιχείρημα του πολέμιου άθεου που ανήκει στην δημοφιλέστατη κατηγορία ad passiones είναι τα πασίγνωστα πεινασμένα παιδάκια. Αν υπήρχε ο Θεός θα τα τάιζε. Το ίδιο όμως θα γινόταν αν ο κατήγορος απαρνιόταν μη απαραίτητα. Αντιθέτως κατηγορεί τον Θεό δια μέσω ακριβής συσκευής ενδεχομένως καθώς αναμένει σε ινστιτούτο ομορφιάς ή μέχρι να έρθει η παραγγελία στο εστιατόριο. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο όχι τον απάνθρωπο, τα πεινασμένα παιδάκια είναι δημιούργημα του απάνθρωπου. Στην πραγματικότητα το επιχείρημα για να αποδείκνυε γνήσιο αναζητητή και πραγματικό ενδιαφέρον προς τον συνάνθρωπο θα έπρεπε να λέει ότι ο Θεός δεν υπάρχει όχι επειδή δεν ταΐζει τα παιδάκια αλλά επειδή δεν ενεργεί ώστε να πεινάσει ο εκφέρων εφόσον ο κατήγορος είναι εν τινι μέτρω ο δημιουργός των πεινασμένων. Δυστυχώς η σκέψη του πολέμιου άθεου αδιαφορεί προς την γνήσια έρευνα ενώ διέπεται από έλλειψη λογικής, ρατσισμό, λογική πλάνη, αγνόηση της διδαχής και απλώς ενδιαφέρεται ώστε να καταφερθεί εναντίων του Θεού. Ερευνώντας την επιχειρηματολογία του πολεμίου άθεου ώστε να φωτιστεί η αιτία της προς όφελος του ίδιου και του συνανθρώπου θα πρέπει κάποιος να αναρωτηθεί αν η ρίζα δεν έγκειται στο τυφλό μίσος αλλά στο πεδίο της αντιληπτικότητας. Εκτός των ανωτέρω υπάρχουν και οι σοφιστείες με τις οποίες ενίοτε γαρνίρονται τα επιχειρήματα όπως επί παραδείγματι το αν ο Θεός μπορεί να φτιάξει μια πέτρα που δεν μπορεί να σηκώσει. Όπως είναι φυσικό κουταμάρες βαριάς πέτρας τύπου "μπορεί ... που δεν μπορεί" μακράν απέχουν από το να καταδείξουν οτιδήποτε για τον Θεό και να προσφέρουν στον συνάνθρωπο. Χαριτολογώντας θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι τυχερός ο σοφιστής που ο Θεός δεν εμφανίζεται να δημιουργήσει μια πέτρα και να την σηκώσει απαντώντας ότι αφού είναι Θεός και αυθύπαρκτος παντογνώστης παντοδύναμος και γενικώς εις πάντα ακατάληπτος, τότε και έφτιαξε την πέτρα και την σήκωσε. Να εμφανιστεί απαντώντας ότι αν, "μπορεί να κάνει κάτι που δεν μπορεί;", εφόσον είναι Παντοδύναμος τότε "γιατί να μην μπορεί να κάνει κάτι που μπορεί;", συμπληρώνοντας ίσως και κάτι όπως 3-0 χαχαχα ώστε και η κατάληξη να είναι ταιριαστή στις καφενειακού επιπέδου αμπελοφιλοσοφαναζητήσεις περί Θεού.

Η επιχειρηματολογία του πολεμίου βρίσκεται στο φάσμα του ακραίου ναζισμού

Άλλο εξαιρετικά σύνηθες που εκφέρει ο πολέμιος άθεος είναι η κατηγορία ότι οι Χριστιανοί έκαναν ή είπαν το ένα ή το άλλο άσχημο ή είναι όμοιοι με πιστούς ή ιερωμένους άλλων θρησκειών που προάγουν την βία. Αυτό είναι τόσο παράλογο όσο το να παραδεχθεί κάποιος ότι 1+1=5 είναι σωστό. Οι Χριστιανοί δεν έκαναν τίποτα το άσχημο ούτε μοιάζουν με κάποιους που προάγουν την βία εκτός και αν η θεωρία παράγει κάτι αντίθετο από αυτό που διδάσκει, πράγμα εντελώς ανόητο να το υποστηρίξει κάποιος όμως πράγμα που παραδέχεται αυτός που προτάσσει το συγκεκριμένο επιχείρημα! Θεωρεί ότι 1+1=5 είναι σωστό και ο λόγος είναι ότι σε κάποιον ήρθε και είπε 1+1=5.  

Για αυτό το λανθασμένο αποτέλεσμα δεν είναι υπεύθυνος ο εκφέρων αλλά τα... μαθηματικά τα οποία μάλιστα παρήγαγαν κάτι αντίθετο από αυτό που διδάσκουν ! 

Εξ αυτού συχνά θα δούμε εκφράσεις όπως Χριστιανοταλιμπάν ή θα ακουστεί οι Χριστιανοί έκαναν ή είπαν το τάδε άσχημο ή μοιάζουν με πιστό άλλης θρησκείας που προάγει την βία και έτσι η θεωρία που λέει μην κλέψεις και μη φονεύσεις παρήγαγε κάτι... αντίθετο από αυτό που διδάσκει !! Η πηγή αυτών των επιχειρημάτων είναι το τυφλό μίσος και ο ρατσισμός του πολέμιου άθεου ενώ γίνεται φανερό ότι το μίσος του είναι σε υπέρτατο βαθμό και εναντίων του Χριστιανισμού. Έτσι φτάνει να υπαγορεύσει την ενοχή και καταδίκη του Χριστιανισμού για πράξεις που αυτός δεν διδάσκει !  

Φορτώνει πράξεις άλλων σε μια θεωρία που δεν υπαγορεύει τις συγκεκριμένες πράξεις, αυτό είναι απόδειξη υπέρτατου μίσους εναντίων της θεωρίας, δηλαδή του Χριστιανισμού. Από την "σοφία" ότι για την κάθε προσωπική αλογία στις αριθμητικές πράξεις δεν ευθύνεται το άτομο που τις εξέφερε αλλά η.... επιστήμη των μαθηματικών προέρχεται και η ανοησία που ενίοτε εκστομίζει ο πολέμιος άθεος ότι οι Χριστιανοί έχουν τώρα προοδεύσει αλλά όμως τον Μεσαίωνα έκαναν αυτά που κάνουν τώρα οι Μωαμεθανοί. 

Ο κάθε ένας που πράττει αντίθετα από αυτά που διδάσκει ο Χριστιανισμός εκπροσωπεί τον εαυτό του και όχι τον Χριστιανισμό. Όμως επειδή ο πραγματικός στόχος είναι ο Χριστιανισμός ο πολέμιος άθεος δεν διστάζει να κατηγορήσει τον Χριστιανισμό προτάσσοντας ανοησίες με τις οποίες δυστυχώς αυτογελοιοποιείται. 

Οι πράξεις βαρύνουν τον άνομο και όχι τον Χριστιανισμό. Χριστιανός κλέφτης, Χριστιανός δολοφόνος, Χριστιανός που δίνει μπουνιές ή κόβει κεφάλια και εκφράσεις όπως Χριστιανοταλιμπάν υπάρχουν μόνο στην ναζιστική αντίληψη και την φασιστική προπαγάνδα του πολέμιου άθεου ο οποίος φορτώνει τις πράξεις στον Χριστιανισμό ώστε έπειτα να τον καταδικάσει στην αθεοφασιστική ιερά εξέταση. 

Όχι μόνο δεν μπορεί να κρατηθεί υπεύθυνος ο Χριστιανισμός για πράξεις που δεν διδάσκει, αλλά ένας εγκληματίας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε εντός εισαγωγικών Χριστιανός. Αν τον χαρακτηρίσουμε εντός εισαγωγικών γινόμαστε υπερασπιστές των πράξεών του. Θα χαρακτηρίζαμε έναν δολοφόνο ως "φιλάνθρωπο" επειδή με δόλωμα φιλανθρωπίας δολοφόνησε κάποιον; Ουδέποτε. Τον σκότωσε ο "φιλάνθρωπος" ή ο στυγνός εγκληματίας δολοφόνος; Θα ανέφερε κάποιος, αυτά έκανε ο "ιατρός", για έναν εγκληματία που διεξήγαγε πειράματα σε αιχμαλώτους πολέμου; Ουδέποτε εκτός αν ήθελε να αποπροσανατολίσει και να εμπλέξει την ιατρική στο θέμα. Ο άθεος πολέμιος δεν θα διστάσει κάποιον άνομο να τον χαρακτηρίσει εντός εισαγωγικών Χριστιανό ώστε να εμπλέξει τον Χριστιανισμό. Το να χαρακτηριστεί κάποιος άνομος "Χριστιανός" συνιστά αφενός υπεράσπιση της εγκληματικής πράξεως από τον πολέμιο και αφετέρου είναι δείγμα του ότι πραγματικός στόχος του πολεμίου είναι ο Χριστιανισμός.  

Επιπλέον τα εισαγωγικά αποδεικνύουν ότι το άτομο που εκφέρει τα συγκεκριμένα επιχειρήματα που περιέχουν "Χριστιανό" δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν ο οποίος ενδύεται κάποιον μανδύα με σκοπό να διαπράξει εγκλήματα. 

Πολλάκις βλέπουμε απατεώνες να ενδύονται την ιατρική ώστε να παραπλανήσουν. 

Ομοίως ο πολέμιος άθεος ενδύθηκε την δικαιοσύνη και επιτέθηκε σαν άλλος εκδικητής στον Χριστιανισμό τον οποίον καταδίκασε για πράξεις που δεν διδάσκει.

Δηλαδή ο πολέμιος άθεος προσπαθεί να επιτεθεί στον Χριστιανισμό διαμέσω ενός συστήματος προπαγάνδας φασιστικής φύσεως. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές στις οποίες όταν κάποιος προβαίνει σε μια έκνομη ενέργεια μαζί με τα ανωτέρω γίνεται αναφορά από τον πολέμιο άθεο σε τυχόν σταυρό που έχει φορεθεί, σε τυχόν προσκυνήματα που έχει επισκεφθεί, σε τυχόν ιερές εικόνες που έχει αναρτήσει σε κοινωνικό δίκτυο και λοιπά όμοια. 

Σε αυτήν την περίπτωση η θεωρία όχι μόνο παρήγαγε κάτι αντίθετο από αυτό που διδάσκει αλλά κάποιο στοιχείο αυτής συνιστά γνώρισμα εγκληματία !

Η συγκεκριμένη επιχειρηματολογία του πολέμιου άθεου είναι απόδειξη ακραίου ρατσισμού και υπέρτατου ναζισμού διότι δεν διαφέρει από επιχειρήματα και πρακτικές θεωριών όπου σε αυτές το σχήμα του κεφαλιού συνιστά γνώρισμα εγκληματία ή το χρώμα του δέρματος συνιστά γνώρισμα υπανθρώπου. Ομοίως ο σταυρός, κάποια εικόνα, τυχόν επίσκεψη σε προσκύνημα, συνιστά δείγμα εγκληματία. Μάλιστα εδώ έχουμε πράγματα που όχι απλά δεν έχουν σχέση με τις ανομίες, όπως το χρώμα του δέρματος ή του κεφαλιού, αλλά πρεσβεύουν το ακριβώς αντίθετο.

 

Άτομα όπως ο άγιος Παΐσιος ή ο άγιος Πορφύριος αλλά και βιβλία θαυμάτων όπως των αγίων Ραφαήλ Νικολάου Ειρήνης ή του Αγίου Εφραίμ προσφέρουν όχι απλώς ισχυρότατες ενδείξεις περί υπάρξεως Θεού αλλά αποδείξεις περί υπάρξεως Θεού.

Posted in Υπάρχει Θεός;