Η συμβολική ερμηνεία της Ευχαριστίας

 11/7/2022 21:15

 

Η συμβολική ερμηνεία της Ευχαριστίας 

είναι απαράδεκτη

Οι διάφοροι αιρετικοί έχουν πάρα πολλές δοξασίες περί της Θείας Ευχαριστίας. Ιδού 13 λόγοι για τους οποίους η συμβολική ερμηνεία είναι παράλογη αλλά και αντιΒιβλική.

1) Είναι πασίγνωστο το Νομικό Πάσχα και ο ενιαύσιος αμνός. Ο αμνός που σφάζεται αναπαριστά πολύ καλύτερα από ότι ένα ποτήρι κρασί και ψωμί το πρωτότυπο, δηλαδή την θυσία Χριστού διότι έχουμε αίμα και θάνατο. Θα ήταν αδύνατον να παραδώσει ο Χριστός σύμβολο θυσίας κατώτερο της Παλαιάς.

 

2) Αν η Ευχαριστία είναι συμβολική ερχόμαστε στην θέση ότι ο Χριστός παραδίδει σύμβολο κατώτερο από το προηγούμενο και όσο αφορά το μάνα. Το μάνα συμβόλιζε το σώμα του και ήταν ένας άρτος ουράνιας προελεύσεως. Ο άρτος της Ευχαριστίας είναι ένας απλός και συνηθισμένος άρτος ανθρώπινης παραγωγής άρα εξαιρετικά υποδεέστερος από έναν ουράνιο άρτο.

 

3) Είναι αδύνατον να αντικατασταθεί το σύμβολο με νέο σύμβολο. Στην εποχή του πρωτότυπου οποιαδήποτε σύμβολα Χριστού θα πρέπει να καταργηθούν εντελώς διότι με την έλευση Χριστού λήγει η εποχή των συμβόλων. Το κάθε παραδοθέν είναι σε συνάφεια με την εποχή. Παλαιά, αναμενόμενη έλευση Χριστού, σύμβολο. Καινή, έλευση Χριστού, πρωτότυπο. Έκταση χειρών Μωυσή, σύμβολο. Έκταση χειρών Χριστού στον σταυρό, πρωτότυπο. Κρασί και ψωμί ο Μελχισεδέκ στον Αβραάμ, σύμβολο. Σώμα και αίμα Χριστού στον Μυστικό Δείπνο, πρωτότυπο.  

 

4) Αν η Ευχαριστία δεν ήταν η κορυφαία στιγμή της συνάξεως, ούτε πραγματικά σώμα και αίμα Χριστού το οποίο δίδει την αιώνια ζωή, ούτε με αυτό λαμβάνουμε τα οφέλη της Σταυρικής Θυσίας, τότε ο "ιερέας Θεού του Υψίστου" Μελχισεδέκ δεν θα προτύπωνε τον Χριστό στον Μυστικό Δείπνο.

 

5) Αν η Ευχαριστία δεν είναι σώμα και αίμα Χριστού το οποίο παρά το ότι λαμβάνουμε ένα μέρος με αυτό κοινωνούμε όλο τον Χριστό τότε αφενός δεν θα λεγόταν "αυτό είναι το σώμα μου που τεμαχίζεται για την σωτηρία σας" και αφετέρου δεν θα ήταν κάποιος ένοχος "αίματος Χριστού". Ως γνωστόν ο Χριστός σταυρώθηκε υπέρ ημών και δεν τεμαχίστηκε υπέρ ημών, λάβετε φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον· / ὥστε ὃς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον τοῦτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ Κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος ἔσται τοῦ σώματος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου.

 

6) Αν η Ευχαριστία δεν είναι πραγματικά σώμα και αίμα Χριστού αλλά με αυτό εννοούσε τα λόγια του τότε θα έπρεπε να έχει ειπωθεί το εξής, "τα λόγια μου είναι το μάνα τα οποία όποιος ακολουθεί τρέφεται σαν με ουράνιο άρτο", συμβολισμός και προτύπωση ορθή. Αντιθέτως φράση "τα λόγια μου είναι η σάρκα και το αίμα τα οποία όποιος ακολουθεί τρέφεται σαν με άρτο ουράνιο" είναι ένα αυθαίρετο και παράλογο σχήμα λόγων.

7) Λόγοι κάποιου οι οποίοι παρομοιάζονται αρχικά με αίμα και σάρκα τα οποία έπειτα δηλώνεται ότι πρέπει να... φαγωθούν, είναι όχι απλά μια από το πουθενά πρωτάκουστη και γελοία μεταφορά αλλά συνιστούν σχήμα το οποίο δεν θα χρησιμοποιούσε ούτε ο χειρότερος ομιλητής. Ο λόγος είναι ότι έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο ακροατήριο οπότε δεν εξυπηρετούν καθόλου την αποδοχή των λόγων του ομιλητή και κατ' επέκταση την προσέλευση ακροατών.

 

8) Τυχόν μεταφορική φράση να με φάτε ή να πιείτε το αίμα μου και αυτό ώστε να λάβετε κάτι το καλό, αιώνια ζωή, θα τοποθετούνταν αυτομάτως στο πάνθεον της βλακώδους ρητορείας. Προ Χριστού, στην εποχή Χριστού, αλλά ως γνωστόν και την σήμερον ημέρα η συγκεκριμένη μεταφορά για αίμα και σάρκα σημαίνει πάντα κάτι το πολύ άσχημο. Η μεταφορική φράση είναι εντελώς αδύνατον να έχει συνέχεια η οποία θα δηλώνει παροχή ευεργεσιών. Ας δούμε ανά τους αιώνες την έννοια.

Προ Χριστού: μισοῦντες τὰ καλὰ καὶ ζητοῦντες τὰ πονηρά, ἁρπάζοντες τὰ δέρματα αὐτῶν ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ τὰς σάρκας αὐτῶν ἀπὸ τῶν ὀστέων αὐτῶν. ὃν τρόπον κατέφαγον τὰς σάρκας τοῦ λαοῦ μου καὶ τὰ δέρματα αὐτῶν ἀπ᾿ αὐτῶν ἐξέδειραν καὶ τὰ ὀστέα αὐτῶν συνέθλασαν καὶ ἐμέλισαν ὡς σάρκας εἰς λέβητα καὶ ὡς κρέα εἰς χύτραν, οὕτως κεκράξονται πρὸς τὸν Κύριον, καὶ οὐκ εἰσακούσεται αὐτῶν. Μιχαίας 3,3-4. Ακούστε άρχοντες του οίκου Ιακώβ και οι υπόλοιποι άρχοντες του Ισραήλ, είσαστε άδικοι, αρπάζετε το δέρμα και τις σάρκες από τα κόκκαλα των φτωχών, δηλαδή τους εκμεταλλεύεστε στον έσχατο βαθμό. Όπως αυτοί οι πονηροί δυνάστες "έφαγαν" τις σάρκες του λαού μου, τους "έγδαραν", τους "σπάσανε" τα κόκκαλα όπως ο μάγειρας όταν ετοιμάζει το φαγητό, την ίδια μεταχείριση θα έχουν και αυτοί από τους εχθρούς τους. Θα "φάνε" και αυτών τις σάρκες και τότε θα θυμηθούν τον Θεό και θα φωνάζουν αλλά αυτός δεν θα τους ακούει.

Εποχή Χριστού: Ο χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίωται, καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν Ιακ. 5,3. Οι θησαυροί που έχετε μαζέψει ιδιοτελώς χωρίς να σκέφτεστε τον πλησίον και θεωρείται ότι θα σας σώσουν σκούριασαν και η σκουριά τους θα φάει τις σάρκες σας. 

Σήμερα: Μου ήπιαν το αίμα, μου τρώνε τις σάρκες, με έχουν φάει, με φάγανε, θέλουν να μου πιούν το αίμα, με έφαγες, μου ήπιες το αίμα, του πίνει το αίμα, δεν θα μου γλυτώσει θα τον φάω, θα του πιω το αίμα.

Αν εκλάβουμε τους λόγους με την μεταφορική έννοια τότε ο Χριστός χρησιμοποιεί κωμικά σχήματα λόγου ενώ ταυτόχρονα ερχόμαστε και στην γελοία θέση ότι αυτοί που κατανόησαν τους λόγους ορθώς και σώθηκαν μάλλον ήταν οι... Φαρισαίοι. Αυτοί ως γνωστόν "έφαγαν" τον Χριστό, του "ήπιαν" το αίμα. .

 

9) Ο Χριστός ποτέ δεν θα ίδρυε μια αλληγορική ή συμβολική τελετή, ουσιαστικά μια τελετή βαττολογίας, η οποία μάλιστα θα είχε κεντρικό ρόλο και σπουδαιότητα καὶ τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου εφόσον για κάτι άλλο που έχει κεντρικό ρόλο και είναι σπουδαίο ταῖς προσευχαῖς διέταξε μὴ βαττολογήσητε. Ἦσαν δὲ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ κοινωνίᾳ καὶ τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς. Πραξ. 2,42 Προσευχόμενοι δὲ μὴ βαττολογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί· δοκοῦσι γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται. Ματθ. 6,7. Όταν προσεύχεστε μην φλυαρείτε όπως κάνουν οι ειδωλολάτρες που φαντάζονται ότι θα εισακουστούν επειδή θα πολυλογήσουν.

 

10) Επειδή το σκεπτικό του Χριστού είναι η ουσία και όχι το θεαθήναι, ποτέ μια συμβολική τελετή δεν θα λάμβανε τέτοια διάσταση και ύψος. Το ποδόνηπτρο παρά το ότι έχει παρόμοια φρασεολογία με την Ευχαριστία, τοῦτο ποιεῖτε -- καὶ ὑμεῖς ποιῆτε, ως πραγματικώς συμβολικό εξαφανίστηκε σαν τελετή και δεν το συναντούμε ούτε στις Πράξεις ούτε σε επιστολές. Αντιθέτως η Ευχαριστία έχει κεντρικό ρόλο όπως διαπιστώνουμε σε Γραφή και έργα των πρώτων Χριστιανών.  

Ευχαριστία: τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν   και   ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. Ποδόνηπτρο: Ίνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ποιῆτε   και   οὐκ ἔχεις μέρος μετ' ἐμοῦ. Ευχαριστία κεντρικός ρόλος, ποδόνηπτρο καμία περαιτέρω αναφορά. 

Εκ του συμβολικού ή κυριολεκτικού χαρακτήρα ορίστηκε το ποιεῖτε. 

Για την μεν συμβολική έννοια εξαφανίζεται η φυσική τελετή, ποδόνηπτρο, και το ποιεῖτε εκπληρώνεται με την ταπείνωση και έτσι είναι που το άτομο λαμβάνει "μέρος με τον Χριστό" χωρίς να χρειάζεται να πλένει τα πόδια των άλλων. Για δε την κυριολεκτική έννοια, Ευχαριστία, παραμένει η φυσική τελετή με αυτήν τηρείται το ποιεῖτε και έτσι είναι ο τρόπος που το άτομο λαμβάνει "ζωή εν εαυτοίς".

 

11) Κανείς ακροατής δεν φεύγει καθώς ακούει πρώτη φορά τα λόγια του Χριστού που έκαναν λόγο για σάρκα και αίμα. Όσοι ακροατές και μαθητές του ευρύτερου κύκλου αποχώρησαν το έκαναν μόνο μετά από επανειλημμένες διευκρινήσεις. 

Η πορεία της συζήτησης έχει ως εξής: 

Αρχική διδαχή Χριστού περί πραγματικής σαρκός και αίματος 6,51. 

Ο ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς.

Ερώτηση επ' αυτής 6,52.  

Πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν;

Απάντηση και βεβαίωση ότι πραγματικώς είναι σάρκα και αίμα 6, 53-58.

ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον. 

ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. 

Διαπίστωση περί πραγματικής σαρκός και αίματος 6,60.

Σκληρός ἐστιν οὗτος ὁ λόγος·

Απορία περί πραγματικής σαρκός και αίματος 6,60.

Τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;

Τελικές διευκρινήσεις Χριστού 6,61-65.   

Αποχώρηση ακροατών και μαθητών του ευρύτερου κύκλου 6,66. 

Πολλοὶ ἀπῆλθον ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ᾿ αὐτοῦ περιεπάτουν.

Αποχώρηση μόνο μετά από συνεχείς διευκρινήσεις οι οποίες βεβαιώνουν τους αποχωρήσαντες ότι ο Χριστός ομιλεί περί πραγματικής σαρκός και αίματος.

 

12) Αν ο Χριστός μιλούσε αλληγορικά τότε δεν έχει νόημα μια ερώτηση του ύφους "μήπως και εσείς θέλετε να φύγετε;" διότι αφενός εφόσον έμειναν το έκαναν γιατί κατανόησαν σωστά την αλληγορία και αφετέρου γιατί η αιτία της ερωτήσεως αλλά και η φρασεολογία της είναι ορμώμενη εκ του γεγονότος ότι όσοι έφυγαν το έκαναν αντιδρώντας στην κυριολεξία των λόγων. Η ερώτηση προς τους αποστόλους ουσιαστικά έχει το νόημα: "Ναι αυτό λέω, μήπως και εσείς θέλετε να φύγετε;"

 

13) Έχοντας υπόψιν τις φράσεις που συνόδευσαν τις παραδόσεις της Ευχαριστίας, εάν υποθέσουμε ότι αυτή είναι συμβολική ή αλληγορία, τότε ο Χριστός συστήνει μια οινοαρτολατρεία, μια λατρεία μέσα στην λατρεία. Εάν στην εντολή "τούτο ποιείτε" προσθέσουμε τον οίνο και τον άρτο -υλικά πράγματα- που κρατά ο Χριστός μιλώντας για αίμα και σάρκα αλλά και την όλη διατύπωση της παράδοσης της Ευχαριστίας στον Μυστικό Δείπνο η οποία περιέχει κατεξοχήν φράσεις θυσιαστηριακές, αφού σε όλες τις θυσίες υπήρχε "έκχυσις αίματος προς άφεσιν", ενώ ταυτόχρονα φέρουμε κατά νου και τους προλόγους που προηγήθηκαν αυτής της παράδοσης, οι οποίοι πρόλογοι περιέχουν έννοιες όπως, άρτος εξ ουρανού, βρώση σαρκός-άρτος, πόση αίματος-οίνος και επιπλέον όλων αυτών λάβουμε υπόψιν τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις περί αποκτήσεως αιώνιου ζωής από αυτά και όλα τα εκλάβουμε συμβολικά, τότε έχουμε την σύσταση από τον Ιησού ενός είδους οινοαρτολατρείας, μιας λατρείας παράλληλης με αυτήν προς τον Θεό.

 

 

 

Posted in Συμβολική ερμηνεία της Ευχαριστίας