Ευχαριστία φάρμακον αθανασίας αντίδοτον του μη αποθανείν

 

 

Φάρμακον αθανασίας αντίδοτον του μη αποθανείν

 

Ο άγιος Ιγνάτιος Θεοφόρος στην επιστολή του προς Εφεσίους κεφάλαιο 20 γράφει τα εξής για την Ευχαριστία, ἕνα ἄρτον κλῶντες, ὅς ἐστιν φάρμακον ἀθανασίας, ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν, ἀλλά ζῆν ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ· διά παντός. Τα λόγια του αγίου μας διδάσκουν ότι η Ευχαριστία δεν είναι συμβολική ή ανάμνηση ή έμβλημα ή ότι άλλο διατείνονται οι διάφοροι αιρετικοί αλλά είναι πρόξενος αιώνιας ζωής και αθανασίας. Οι φράσεις του αγίου Ιγνατίου φάρμακον ἀθανασίας, ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι ορμώμενες από δυο Βιβλικά χωρία, για την ακρίβεια το Πνεύμα λέγει δια αγίου ότι έχει πει παλαιότερα. Η πρώτη, το φάρμακον αθανασίας, είναι εκ της Σοφίας Σολομώντος και το χωρίο είναι το εξής έκτισε γὰρ εἰς τό εἶναι τά πάντα, καί σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καί οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπί γῆς. Σοφ. Σολ. 1,13-14. Ο Κύριος δημιούργησε τα πάντα για να υπάρχουν. Απ' αρχής έκτισε τα σύμπαντα για να ζουν και να διασώζονται από κάθε καταστροφή. Δεν υπήρχε σε αυτά το δηλητήριο του ολέθρου ούτε το βασίλειο του Άδη είχε ενθρονιστεί επί της γης. Με την Πτώση ο άνθρωπος δαγκώθηκε από φίδι με κέρατα, εισήλθε το δηλητήριο ολέθρου που έφερε τον θάνατο, ενθρονίστηκε το βασίλειο του Άδη. Οι λόγοι του Αγίου Ιγνατίου φάρμακο αθανασίας είναι το αντίθετο από το φάρμακον ὀλέθρου. Στην αντίθετη πλευρά από το φάρμακον αθανασίας έχουμε το φάρμακον ὀλέθρου. Η Ευχαριστία είναι φάρμακον αθανασίας και με αυτό ο άγιος εννοεί την μύηση η οποία φέρνει τον Χριστιανό σε έναν νέο κόσμο όπου δεν υπάρχει ο πνευματικός θάνατος.

Το δεύτερο συνθετικό της φράσης του Αγίου Ιγνατίου, δηλαδή το ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν, είναι ορμώμενο από τις Παροιμίες. Ας δούμε το χωρίο, μή μεθύσκεσθε ἐν οἴνοις, ἀλλά ὁμιλεῖτε ἀνθρώποις δικαίοις καί ὁμιλεῖτε ἐν περιπάτοις· ἐάν γάρ εἰς τάς φιάλας καί τά ποτήρια δῷς τοὺς ὀφθαλμούς σου, ὕστερον περιπατήσεις γυμνότερος ὑπέρου. τό δέ ἔσχατον ὥσπερ ὑπό ὄφεως πεπληγώς ἐκτείνεται, καί ὥσπερ ὑπό κεράστου διαχεῖται αὐτῷ ὁ ἰός. οἱ ὀφθαλμοί σου ὅταν ἴδωσιν ἀλλοτρίαν, τό στόμα σου τότε λαλήσει σκολιά, καί κατακείσῃ ὥσπερ ἐν καρδίᾳ θαλάσσης καί ὥσπερ κυβερνήτης ἐν πολλῷ κλύδωνι. ἐρεῖς δέ· τύπτουσί με καί οὐκ ἐπόνεσα, καί ἐνέπαιξάν μοι, ἐγώ δὲ οὐκ ᾔδειν· πότε ὄρθρος ἔσται, ἵνα ἐλθὼν ζητήσω μεθ᾿ ὧν συνελεύσομαι; Παρ. 23,31-35. Μη πίνετε οίνο ώστε να μεθάτε αλλά να συναναστρέφεστε με ανθρώπους ενάρετους και να συνομιλείτε με αυτούς. Διότι εάν ρίχνεις τα μάτια σου στις φιάλες του κρασιού, εν τέλει θα καταντήσεις να γυρίζεις γυμνότερος από το γουδοχέρι. Το δε κατάντημα του μέθυσου όταν γίνει αλκοολικός είναι σαν να δαγκώθηκε από δηλητηριώδες φίδι, παραλύει ο οργανισμός του, μοιάζει σαν να χύθηκε μέσα του δηλητήριο από φίδι με κέρατα. Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση μέθης και τα μάτια σου δουν μια γυναίκα, ανάψουν δε μέσα σου επιθυμίες πονηρές, τότε το στόμα σου θα πει χυδαία λόγια. Θα είσαι ξαπλωμένος και θα τρεκλίζεις σαν να βρίσκεσαι μέσα σε τρικυμιώδη θάλασσα και σαν κυβερνήτης πλοίου που βρίσκεται μέσα σε μεγάλη θαλασσοταραχή. Θα λες με χτύπησαν αλλά δεν πόνεσα, με χλεύασαν αλλά εγώ δεν κατάλαβα τίποτα. Κυριευμένος δε από το πάθος του κρασιού θα λες, πότε θα ξημερώσει ώστε να πάω να συναντήσω πάλι εκείνους με τους οποίους θα κάνω παρέα στο καπηλειό;  

Αυτά που λέει η Γραφή είναι μεταφορές. Όποιος ποιεί την αμαρτία βλάπτει τον εαυτό του και το συμφέρον του, είναι σαν ένας μεθυσμένος ο οποίος τρεκλίζει λες και βρίσκεται σε τρικυμιώδη θάλασσα. Είναι σαν πλοίο μέσα σε μεγάλη θαλασσοταραχή ενώ ταυτόχρονα δεν αντιλαμβάνεται την μεγάλη ζημιά της αμαρτίας. Δεν εννοεί τα χτυπήματα και τα τραύματα που αυτή του επιφέρει, βλέπουμε να λέει τύπτουσί με καί οὐκ ἐπόνεσα, ενώ οι δαίμονες τον εξαπατούν παρασύροντάς τον συνεχώς σε αμαρτίες και πάθη, ἐνέπαιξάν μοι, ἐγώ δέ οὐκ ᾔδειν·, αλλά και τον χλευάζουν περιπαικτικά. Αυτός που δεν ακολουθεί τις εντολές Θεού δεν καταλαβαίνει ότι ζημιώνεται, η φιλαργυρία του φαίνεται ασφάλεια, η κατάκριση του φαίνεται δική του ανόρθωση, η κρίση του φαίνεται ενδιαφέρον και όλα τα λοιπά όμοια ενώ οι δαίμονες εκμεταλλεύονται τα πάθη του και του προτείνουν καταστάσεις τις οποίες αυτός νομίζει ωφέλιμες και χαροποιές, στην πραγματικότητα όμως τον εξαπατούν αλλά δεν το καταλαβαίνει, τον ζημιώνουν αλλά δεν το κατανοεί. Παρατηρήσαμε την Γραφή να λέει με χτύπησαν και δεν πόνεσα, με κορόιδεψαν και δεν κατάλαβα τίποτα. Κυριευμένος δε από το πάθος της μέθης της αμαρτίας, ο κάθε αμαρτωλός σκέφτεται πότε να έρθει η ώρα ώστε να πάει ξανά στο καπηλειό, πότε ὄρθρος ἔσται, ἵνα ἐλθὼν ζητήσω μεθ᾿ ὧν συνελεύσομαι;. Καπηλειό εδώ είναι το κάθε τι, αμαρτία και πάθος, το οποίο προσφέρει τον οίνο του κόσμου τούτου.

Σε αυτά τα λόγια της Γραφής είδαμε τον ιό του κερασφόρου όφεως να διαχέεται με την αμαρτία ενώ το ίδιο έγινε και με την Πτώση. Τότε ο άνθρωπος δαγκώθηκε ως γένος από τον κερασφόρο όφι, έκτοτε στο γένος κυλάει το δηλητήριο του όφεως, κυλάει το φάρμακον ολέθρου. Τα λόγια της Αγίας Γραφής στις Παροιμίες που λένε ὑπό ὄφεως πεπληγώς ἐκτείνεται, καί ὥσπερ ὑπό κεράστου διαχεῖται αὐτῷ ὁ ἰός κάνουν λόγο για την ίδια στιγμή, δηλαδή την αμαρτία, μπορεί όμως να ειπωθεί χρησιμοποιώντας τα το εξής, ότι με την Πτώση ο άνθρωπος είναι ὑπό ὄφεως πεπληγώς και με την αμαρτία ὑπό κεράστου διαχεῖται αὐτῷ ὁ ἰός. Τα μυστήρια είναι "φάρμακον" ως προς την αμαρτωλή φύση και "αντίδοτον" ως προς την αμαρτία και τον αμαρτωλό. Αυτός είναι ο λόγος που εκτός από "αντίδοτον του μη αποθανείν" ο Άγιος Ιγνάτιος προσθέτει ότι είναι και "φάρμακον αθανασίας". Φύση και αμαρτία. Δήγμα εκ Πτώσεως φάρμακον και δήγμα εξ αμαρτίας αντίδοτον. Μπορεί να φαίνονται ίδια σε νόημα τα λεγόμενα του Αγίου Ιγνατίου ή μπορεί να φαίνονται ένα ρητορικό σχήμα πλεονασμού, φάρμακο για να ζήσεις αιώνια, αντίδοτο για να μην πεθάνεις, όμως τα λόγια του είναι θεόπνευστα και έχουν την μεγάλη σημασία τους. Είναι φωνή Πνεύματος το οποίο μίλησε δια του Αγίου και αυτή η φωνή λέει συνεχώς τα ίδια σε όλους τους αιώνες, μόνο η φρασεολογία του Πνεύματος αλλάζει.
Η Θεία Ευχαριστία είναι ζωοποιός. 

▶ Η Ευχαριστία στην πεσμένη φύση είναι φάρμακον. 

Έκτισε γὰρ εἰς τό εἶναι τά πάντα, καί σωτήριοι αἱ γενέσεις τοῦ κόσμου, καί οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρμακον ὀλέθρου οὔτε ᾅδου βασίλειον ἐπί γῆς. Σοφ. Σολ. 1,13-14

Φάρμακον ὀλέθρου -- φάρμακον αθανασίας.

Βάπτισμα Χρίσμα Ευχαριστία η μύηση. Η Χριστιανική μύηση, η εισαγωγή στο σώμα Χριστού την Εκκλησία, περιλαμβάνει όχι μόνο το Βάπτισμα και το Χρίσμα αλλά και την Ευχαριστία. Η Ευχαριστία είναι το τελευταίο βήμα της μυήσεως. Είναι ένα μυστήριο το οποίο παραλαμβάνει τον άνθρωπο από το Χρίσμα. Η ενότητα των τριών αυτών μυστηρίων στην μύηση είναι αδιάσπαστη οπότε είναι απαραίτητη η συμμετοχή στην Ευχαριστία του νεοφώτιστου. Η μύηση ολοκληρώνεται με την συμμετοχή στην Ευχαριστία οπότε είναι ζωτικής σημασίας να μετέχει στην Ευχαριστία ο νεοφώτιστος. Αν δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτό άμεσα τότε πρέπει να γίνεται το συντομότερο δυνατόν.

▶ Η Ευχαριστία στην αμαρτία είναι αντίδοτον.

Ὥσπερ ὑπό κεράστου διαχεῖται αὐτῷ ὁ ἰός Παρ. 23,32.

Υπό κεράστου διαχεῖται αὐτῷ ὁ ἰός -- αντιδοτον του μη αποθανείν.

Ο Χριστός είπε λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου· καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν και όταν μεταλαμβάνουμε ο ιερεύς λέει μεταλαμβάνει ο δούλος/η του Θεού σώμα και αίμα Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν αιώνιον 

Σύμφωνα με τους λόγους του αγίου Ιγνατίου δεν μπορεί να νοηθεί συμβολική προσέγγιση της Θείας Ευχαριστίας ή κατανόησή της με όποια άλλη αιρετική δοξασία. Με τα λόγια του ο άγιος μας δηλώνει ότι η Ευχαριστία δεν είναι μια συμβολική τελετή ή ένα έμβλημα ή μια φαντασιώδης δια της διανοίας ανάμνηση της Σταυρική θυσίας όπως λένε οι αιρετικοί αλλά είναι κοινωνία Χριστού με τον άνθρωπο. Η Ευχαριστία είναι μια μετοχή του ανθρώπου στην Ζωή, εγώ ειμί η ζωή. Αυτό γίνεται διότι η Ευχαριστία είναι πραγματικά σώμα και αίμα Χριστού. Η μετοχή στην Ευχαριστία μας κάνει μέλη της Εκκλησίας αλλά και υιούς Θεού αφού θεραπεύει από την νέκρωση δίδοντας το αντίδοτο, θεραπεύει από την αμαρτία η οποία απομακρύνει εκ του ουρανίου Πατρός. Θεραπεύει τον άνθρωπο από την νέκρωση που επιφέρει ο ιός του κερασφόρου όφεως, την νέκρωση που επιφέρει ο ιός της αμαρτίας. Από τα λεγόμενα του αγίου Ιγνατίου κατανοούμε ότι πρέπει να προσερχόμαστε στην Θεία Ευχαριστία διότι αυτή μας δωρίζει το αντίδοτον του μη αποθανείν. Η μετοχή στην Ευχαριστία ζωοποιεί τον άνθρωπο, τον ανασταίνει από την νέκρωση της αμαρτίας. Το σώμα και αίμα Χριστού είναι το αντίδοτο στο δηλητήριο της αμαρτίας. Η Ευχαριστία είναι ένας συνεχής αγιασμός, είναι πάροχος αθανασίας και ζωής. Στον αμύητο είναι φάρμακον και έπειτα στον μυημένο είναι αντίδοτον. Επίσης έχουμε και νόημα προς τους Ορθοδόξους τους ασθενείς τη πίστη. Βλέπουμε το ότι η Ευχαριστία είναι πρόξενος αιωνίας ζωής και μάλιστα πρόξενος της αληθινής αθανασίας. Οπότε είναι δείγμα απιστίας εάν νομίζουμε ότι θα κολλήσουμε κάποια ασθένεια από την κοινή λαβίδα. Όχι μόνο από αυτό αλλά είναι αρκετή και η δισχιλιετή παρατήρηση της Ευχαριστίας από τους πιστούς. Οι πιστοί θα παρατηρούσαν ότι οι ιερείς είναι περισσότερο επιρρεπείς σε μολύνσεις ή ασθένειες αφού στο τέλος της μετάληψης κάνουν κατάλυση, δηλαδή μεταλαμβάνουν το σώμα και αίμα Χριστού που υπάρχει στο ποτήριο. Στις παλαιότερες εποχές όταν η θνησιμότητα ήταν πολύ πιο αυξημένη από την τωρινή εποχή, θα είχε παρατηρηθεί από τους πιστούς ότι οι ιερείς πέθαιναν ή σε αυτούς μεταδίδονταν ασθένειες σε συχνότητα αξιοσημείωτα μεγαλύτερη σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτή συχνότητα θα δείκνυε ότι η κοινή λαβίδα είναι η αιτία πράγμα όμως που ουδέποτε παρατηρήθηκε ανά τους αιώνες. Οπότε έχουμε και την εντολή Χριστού και είναι αληθείς οι λόγοι Κυρίου αλλά και την παρατήρηση δυο χιλιάδων ετών οπότε μπορούμε να κατανοήσουμε ότι φόβος υπάρχει όχι από την προσέλευση στην Ευχαριστία αλλά από την αποχή.

 

 

Σήμερα 13-1-2023 εορτάζουν: Άγιοι Έρμυλος και Στρατόνικος. Όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης. Όσιος Ιάκωβος επίσκοπος Νισίβεως. Άγιος Αθανάσιος ο μάρτυρας. Άγιοι Παχώμιος και Παπυρίνος. Ανάμνηση των εγκαινίων της μονής του Προφήτη Ηλία της ονομαζόμενης του Βαθέος Ρύακος. Άγιος Ρεμίγιος επίσκοπος Ρημών. Άγιος Kentigern επίσκοπος Γλασκόβης. Όσιος Ειρήναρχος ο έγκλειστος. Όσιος Ελεάζαρος εκ Ρωσίας. Άγιος Ιλάριος επίσκοπος Πικτώνων. Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου της Μεσοπαντητίσσης εν Κρήτη.

 

Posted in Φάρμακον αθανασίας