Αγία Γραφή και Προτεστάντες
Οι διάφοροι αιρετικοί απορρίπτουν τους Πατέρες της Εκκλησίας και τους Χριστιανούς συγγραφείς λέγοντας ότι εφόσον έχουμε την Γραφή δεν χρειαζόμαστε οτιδήποτε άλλο. Αυτό όμως το κάνουν επειδή απλά δεν τους συμφέρουν τα λεγόμενα των πατέρων διότι καταστρέφουν τις αιρετικές διδαχές τους.
Ο αιρετικός ποιμένας δήθεν λέει ότι μιλάει από την Γραφή και υποστηρίζει ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα λεγόμενα του ενός ή άλλου συγγραφέα. Όμως ουσιαστικά αυτό που διδάσκει είναι ότι η Βίβλος γράφει εκείνο που λέει αυτός, δηλαδή η Γραφή χορεύει στα λεγόμενά του. Ο Χρυσόστομος, ο Γρηγόριος Θεολόγος, ο Μέγας Βασίλειος, ο Κυπριανός, δεν έχουν κάνει ομιλίες επάνω σε κάποιο άλλο βιβλίο αλλά στην Γραφή. Ο αιρετικός υποστηρίζει ότι πρέπει να αφήσουμε αυτούς και να ακούσουμε εκείνον. Όταν ο αιρετικός ποιμένας λέει "μόνο η Γραφή" κολοβώνει την φράση από πονηριά και αφαιρεί την φράση "ότι λέω εγώ" διότι αυτό που ουσιαστικά διδάσκει είναι το εξής: μόνο ότι λέω εγώ ότι λέει η Γραφή, δηλαδή δεν ακολουθεί αυτός την Γραφή αλλά η Γραφή χορεύει στα λεγόμενά του. Αν πραγματικά ήταν "μόνο η Γραφή" τότε αυτό που θα έπραττε θα ήταν να δίδει την Γραφή και να έπεμπε στην ευλογία του Θεού τον κάθε ένα χωρίς να του κάνει Βιβλικά μαθήματα ή να του λέει "σωστές" ερμηνείες. Το ίδιο λογικό σφάλμα κάνει έπειτα και το θύμα του ποιμένα που ανέβηκε σε αυτήν την θέση από.... την απόδειξη λιανικής πώλησης της Βίβλου. Λέει επί παραδείγματι "εμείς έχουμε την Γραφή, εσείς τους Πατέρες" ώστε δήθεν να δείξει την ανωτερότητα των διδαχών του. Όμως η αλήθεια είναι ότι εμείς έχουμε τους Πατέρες που εξηγούν την Βίβλο και αυτός έχει τον καταγέλαστο τον οποίο χειροτόνησε στην θέση του ποιμένα ο υπάλληλος του βιβλιοπωλείου ο οποίος ήρθε να μας ερμηνεύσει την Βίβλο πουλώντας "αποστολικές" ερμηνείες. Δηλαδή αυτό που γίνεται φανερό είναι ότι απλά έχει κλέψει την Γραφή από το φυσικό της περιβάλλον που είναι η Εκκλησία ώστε να αποκτήσει υπόσταση διότι αλλιώς δεν μπορεί να σταθεί. Για αυτόν η Γραφή δεν είναι ο λόγος του Θεού αλλά ένα διακοσμητικό, είναι απλά ένα διακοσμητικό κύρους και υπόστασης ειδάλλως δεν θα έβρισκε κανένα ακροατή.
Όπως είναι γνωστό ο Χριστός δεν συνέγραψε κανένα βιβλίο "λόγος του Θεού" από το οποίο από εκεί μόνο πρέπει να μιλάμε. Ο Χριστός δίδασκε προφορικά ενώ ακριβώς το ίδιο έκαναν και οι απόστολοι. Η πίστη μεταδιδόταν προφορικά και μια χαρά προχωρούσαν προς την αγιότητα οι Χριστιανοί. Άραγε περίμεναν να γραφτεί το κατά Ματθαίον ώστε να αρχίσουν να λένε το Πάτερ ημών; Περίμεναν να γραφτεί το Ευαγγέλιο του Ιωάννη για να τελέσουν Ευχαριστία; Εάν πήγαινε κάποιος το 50 το 60 το 70 το 80 μετά Χριστόν και έλεγε στους Χριστιανούς "φέρτε τον λόγο του Θεού και από εκεί μόνο θα μιλάμε" τα μέλη της Εκκλησίας σίγουρα θα τον περνούσαν για φρενοβλαβή ή αιρετικό. Το να απορρίψει ο αιρετικός τους πατέρες είναι μέγιστος παραλογισμός διότι το γεγονός ότι η Καινή των 27 βιβλίων είναι θεόπνευστη δεν μπορεί να το συνάγει διαφορετικά, το δέχεται αποκλειστικά από τις μαρτυρίες των Χριστιανών. Οι διάφορες αποδείξεις που φέρνει ώστε να αποφύγει τον σκόπελο ότι τον λόγο του Θεού τον έφτιαξε εν τέλει λόγος ανθρώπου, τον οποίον άνθρωπο αυτός απορρίπτει, συνιστούν λογική πλάνη αλλά και ανοησία. Οι δικαιολογίες προς τα θύματα είναι πολλές και διάφορες και περιλαμβάνουν Βιβλικά χωρία. Ας δούμε ορισμένες. Μια δικαιολογία είναι το Β Τιμ. 3,16 πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιμος. Το χωρίο αυτό αφενός δεν κάνει αναφορά στην Καινή και αφετέρου όταν συγγράφει ο Παύλος την Προς Τιμόθεον επιστολή δεν υπάρχουν σημαντικότατα, αν μπορεί να ειπωθεί αυτό, βιβλία της Καινής όπως το Ευαγγέλιο Ιωάννη ή η Αποκάλυψη Ιωάννη. Εξάλλου το πάσα γραφή θεόπνευστος δεν κάνει κάποια διαλογή βιβλίων. Επί παραδείγματι δεν μας λέει αν η επιστολή Βαρνάβα την οποία είχε περί πολλού η πρώτη Εκκλησία είναι γνήσια και θεόπνευστη ή όχι.
Άλλες δικαιολογίες των αιρετικών είναι ότι οι Σύνοδοι απλά έντυσαν με το κύρος τους τα βιβλία που όλοι ήδη παραδέχονταν. Όμως αυτό δείχνει είτε πονηριά είτε ανοησία διότι καταδεικνύει την παντελή άγνοια εντός ή εκτός εισαγωγικών της Ιστορίας και το τι γινόταν με τα βιβλία. Δηλαδή αγνοεί ποια βιβλία διαβάζονταν στις τοπικές Εκκλησίες αλλά και ποια θεωρούνταν γνήσια και ποια όχι. Εξάλλου πως θα ήταν δυνατόν να ντύσουν οι Σύνοδοι με το κύρος τους τον λόγο του Θεού που όλοι ήδη ήξεραν αν δεν ήταν οι ίδιες αυθεντίες του λόγου του Θεού; Άλλη δικαιολογία των αιρετικών είναι ότι ο Χριστός ορισμένες φορές ενεργεί με πλανεμένους ή αμαρτωλούς οπότε και εδώ ενέργησε με παραστρατημένους και αυτοί συνέταξαν τον κανόνα ο οποίος όμως είναι σωστός κατά το παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ συνήχθησαν γὰρ ἐπ᾿ ἀληθείας ἐπὶ τὸν ἅγιον παῖδά σου Ἰησοῦν, ὃν ἔχρισας, Ἡρῴδης τε καὶ Πόντιος Πιλᾶτος σὺν ἔθνεσι καὶ λαοῖς Ἰσραήλ, ποιῆσαι ὅσα ἡ χείρ σου καὶ ἡ βουλή σου προώρισε γενέσθαι. Πραξ. 4,26-28 Βεβαίως και αυτό είναι λογική πλάνη αλλά και μεγάλη ανοησία. Καταρχήν εάν κάτι είναι δυνατόν να συμβεί δεν σημαίνει ότι συνέβη. Ο αιρετικός θα πρέπει να αποδείξει ότι αυτό συνέβη εδώ και όχι απλά ότι επειδή μπορεί κάτι να συμβεί άρα συνέβη. Ας δούμε όμως πέρα από την λογική πλάνη και θα διαπιστώσουμε ότι ο λόγος που ο επιτήδειος προτάσσει αυτήν την δικαιολογία παύλα λογική πλάνη είναι ώστε να ναρκώσει το μυαλό του υποψήφιου θύματος και να προσπαθήσει ώστε αυτό να ξεχάσει ότι όλοι όσοι αναλαμβάνουν υψηλή αποστολή δεν είναι ούτε κατά διάνοια ενάντιοι στον Θεό κατὰ τοῦ Χριστοῦ ή αμετανόητοι αμαρτωλοί. Δεν ήταν αμαρτωλή η Μητέρα του, ο Πρόδρομός του, οι Απόστολοι του. Θα ήταν άραγε αμαρτωλοί αυτοί που συνέθεσαν τον λόγο του Θεού "που μας αναγεννά", που "μόνο από αυτόν πρέπει να μιλάμε", που κάνει το ένα και το άλλο; Φυσικά και όχι. Επιπλέον όσοι συνάχθηκαν ώστε να καθορίσουν τα γνήσια συγγράμματα τα οποία θα απάρτιζαν το βιβλίο "Καινή Διαθήκη" δεν είχαν κανένα σκοπό κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ αλλά είχαν σκοπό υπέρ του Ιησού ον έχρισε ο Θεός, οπότε δεν εμπίπτουν στην κατηγορία διότι δεν έκαναν σχέδια εναντίων του Θεού και αυτός τα γύρισε ανάποδα εκτός εάν ο Χριστός έκανε εκ των υστέρων κάποιο βιβλίο γνήσιο ενώ αυτό πριν ήταν ψεύτικο. Στην προσπάθειά τους να ξεγλιστρήσουν οι αιρετικοί λένε πολλά και διάφορα ώστε να αποδείξουν την θεοπνευστία της Καινής. Όμως η Καινή δεν μπορεί να είναι θεόπνευστη επειδή ένας την διαβάζει και γίνεται καλός άνθρωπος ή αλλάζει την ζωή του. Αυτό είναι αφελές να το υποστηρίξει κάποιος διότι την ζωή αλλάζει και η Σκοπιά. Την ζωή αλλάζει και ένα βιβλίο που διδάσκει τον διαβολικό άνθρωπο-θεό ο οποίος "με την δική του δύναμη μπορεί να καταφέρει τα πάντα" και έτσι αυτό το βιβλίο έκανε έναν που το διάβασε να παρατήσει το ποτό ή το κάπνισμα. Είναι αυτά θεόπνευστα; Φυσικά και όχι. Η Γραφή δεν μπορεί να θεωρηθεί θεόπνευστη ούτε επειδή το κάθε βιβλίο έχει στην αρχή το όνομα ενός Αποστόλου διότι και τα ψευδεπίγραφα το όνομα Αποστόλου έχουν και αυτό γινόταν ώστε να αποκτήσουν κύρος. Παράδειγμα η Προς Εβραίους δεν περιέχει τους συνήθεις χαιρετισμούς του Παύλου οπότε θα έπρεπε να μην έχει μπει στον κανόνα. Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ Εφ. 1,1. Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Α Θεσ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος οὐκ ἀπ᾿ ἀνθρώπων Γαλ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ Κολ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ Β Τιμ. 1,1 Παῦλος, δέσμιος Χριστοῦ Ἰησοῦ Φιλημ. 1,1 Παῦλος, δοῦλος Θεοῦ, ἀπόστολος δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ Τιτ. 1,1 Πολεμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις Εβρ. 1,1. Επιπλέον αν δούμε την ιστορία της θα διαπιστώσουμε ότι στην Δύση αν και είχε κύρος δεν την δέχονταν εύκολα όπως στην Ανατολή ενώ αρκετοί θεωρούσαν ότι είχε παρεμβολές. Έτσι άργησε αρκετά να γίνει αποδεκτή από όλους η συγκεκριμένη επιστολή. Δείτε ανάρτηση: Προς Εβραίους Επιστολή.
Με όλα αυτά ερχόμαστε στο συμπέρασμα ότι μέσα στα βιβλία της Γραφής τίποτα δεν μπορεί να μας υποδείξει την ορθότητα του αριθμού των βιβλίων της Καινής. Δεν μπορούν να μας υποδείξουν την ορθότητα του αριθμού ούτε οι προφητείες που αναφέρονται στα βιβλία της Καινής. Αυτό διότι αφενός θα μπορούσαν να έχουν εισαχθεί από άλλο σύγγραμμα, οπότε το αληθές και μόνο θεόπνευστο θα ήταν οι προφητείες, ενώ αφετέρου θα έκαναν γνήσιο το εκάστοτε βιβλίο και όχι την Καινή των 27 βιβλίων. Όμως ένα μεγάλο μέρος των Βιβλίων της Καινής δεν περιέχουν καμία προφητεία. Η προς Εβραίους, ένα σημαντικότατο βιβλίο το οποίο χρησιμοποιούν οι αιρετικοί ώστε δήθεν να αποδείξουν την ανυπαρξία ειδικής ιεροσύνης, δεν περιέχει καμία προφητεία. Ομοίως και άλλες επιστολές της Καινής όχι μόνο δεν περιέχουν κάποια προφητεία αλλά επιπλέον δεν ήταν καθολικά παραδεκτές από την πρώτη Εκκλησία. Εφόσον όμως ορισμένα βιβλία διαφέρουν στην αποδοχή τους από την πρώτη Εκκλησία και επιπλέον διαφέρουν με κάποια άλλα στο ύφος γραφής τότε είναι επόμενο ότι ούτε η φιλολογική κριτική, ούτε η αρχαιολογία, ούτε η ιστορική επιστήμη μπορεί να μας βεβαιώσει για το ορθό του αριθμού 27. Όμως θα αναρωτηθεί κάποιος πως γνωρίζουμε ότι υπάρχει ορθότητα και θεοπνευστία στην εκλογή; Το γνωρίζουμε διότι αναγνωρίζουμε την θεοπνευστία των πατέρων και την αυθεντία της Εκκλησίας η οποία δεν μπορεί να πλανηθεί ποτέ διότι την οδηγεί το Άγιο Πνεύμα και πάντοτε κατέχει την αλήθεια. Οπότε η Εκκλησία μίλησε και αυτό που είπε ήταν σωστό. Ο Χριστός δεν έγραψε έργο "Καινή Διαθήκη" και οι Απόστολοι δεν είπαν ποτέ ότι θα υπάρχει ένα βιβλίο "λόγος του Θεού" το οποίο θα πρέπει αποκλειστικά να χρησιμοποιούμε όταν μιλάμε. Επιπλέον αυτού υπάρχει αφθονία ψευδεπίγραφων βιβλίων όμως εν τέλει αυτά που παρέδωσαν εκείνοι οι οποίοι έφτιαξαν τον κανόνα είναι: θεόπνευστα, τα γνήσια, αλλά και όλα τα γνήσια. Αυτό το παραδέχεται και ο ίδιος ο αιρετικός. Αυτόν τον "λόγο του Θεού" κρατάει ο αιρετικός και τον θεωρεί ανεκτίμητο, θεωρεί ότι σώζει και τον έχει περί πολλού. Τα θεωρεί αυτά όμως δεν σκέφτεται ότι αν αυτά συμβαίνουν τότε εκείνοι που απορρίπτει ποίησαν τα μείζονα έργα. Ο Χριστός είπε ο πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καὶ μείζονα τούτων ποιήσει. Εκείνος που πιστεύει στον Χριστό τα θαύματα που έκανε εκείνος θα κάνει, αλλά και μεγαλύτερα θα κάνει. Αυτό διότι δεν θα ανασταίνει μόνο σώματα αλλά ψυχές θαύμα που είναι απείρως μεγαλύτερο. Οι πνευματικές αναστάσεις, οι αναγεννήσεις που γίνονται με τον λόγο του Θεού, δεν είναι απλά μείζον έργο αλλά είναι το μείζον έργο. Όταν παραδέχεται λοιπόν ο αιρετικός ότι αυτός είναι ο λόγος του Θεού που τον σώζει, που τον οδηγεί, που μόνο από εκεί μιλάμε, που μας αναγεννά και λοιπά, τότε αυτόματα παραδέχεται ότι εκείνοι που συνέθεσαν τον λόγο του Θεού εποίησαν τα μείζονα έργα και αυτό έγινε διότι ήταν πιστεύοντες εις Αυτόν και όχι αιρετικοί ή πλανεμένοι ή αποστάτες. Άρα τα έλεγαν σωστά όχι μόνο για τον κανόνα αλλά και για τον νηπιοβαπτισμό και για την ειδική ιεροσύνη και για την Ευχαριστία και για το βάπτισμα και όλα τα λοιπά διότι ο πλανεμένος δεν είναι πιστεύων εις Αυτόν και οδηγεί στην απώλεια διότι αποσπά από τον ορθό δρόμο της σωτηρίας και παρασύρει όντας διεστραμμένος, ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. Όλοι όσοι έκαναν τα μείζονα έργα, επί παραδείγματι αυτό της γεννήσεως, αυτό του προδρομικού κηρύγματος, αυτό του κηρύγματος της Αναστάσεως, αυτό της συγγραφής των Ευαγγελίων και Επιστολών, ήταν μετ᾿ αὐτοῦ· και είχαν το Άγιο Πνεύμα το οποίο δεν τους χρησιμοποίησε σαν άβουλα και αμαρτωλά όντα αλλά ήταν εντός αυτών και συνεργάστηκε μαζί τους. Ομοίως και αυτοί που μας παρέδωσαν την Καινή έκαναν τα μείζονα έργα και ήταν μετ᾿ αὐτοῦ·. Άρα όχι μόνο τα δίδασκαν όλα σωστά αλλά κυρίως έπρατταν σωστά, είχαν σωστή ζωή. Για αυτό ο Κύριος διαμέσω αυτών μίλησε επί γης και επικύρωσε την Καινή Διαθήκη η οποία ευεργετεί και ελευθερώνει όσους βασανίζονται από την τυραννία του Διαβόλου και κάνει μεγάλα θαύματα, δηλαδή αναγεννά, κάνει το τάδε και το δείνα όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο αιρετικός, εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ·.
Άρα λοιπόν η αιτία διαλογής των συγγραμμάτων αλλά και του αριθμού των βιβλίων δεν ήταν το αποτέλεσμα αρχαιολογικής ιστορικής ή άλλης επιστημονικής έρευνας των συντακτών ούτε ήταν και μια άπαξ φώτιση απλά και μόνο για την σύνταξη του κανόνα. Ήταν το αποτέλεσμα της διαρκούς φωτίσεως από την κατοχή αλλά και πράξη της ορθής διδαχής. Αυτοί που ποίησαν "τα μείζονα έργα" παραδίδοντας μας τον ορθό και συνάμα σωτήριο λόγο του Θεού μπόρεσαν και το έκαναν γιατί ήταν "πιστεύοντες εις αυτόν", είχαν την σωστή πίστη αλλά και την ορθή ζωή. Οπότε οι συντάκτες της Καινής είχαν πρώτα την ορθή διδαχή και την ορθή πράξη τα οποία έπειτα και τους έδωσαν την θεοπνευστία. Εξ αιτίας αυτής της θεοπνευστίας μπόρεσαν να αποκαλύψουν τα γνήσια από τα ψευδεπίγραφα και να καθορίσουν τον κανόνα. Όταν ο αιρετικός τους αρνείται βάλει εναντίων της Γραφής και του Θεού. Εξάλλου πως είναι δυνατόν να έλεγαν κάποια σωστά και κάποια λάθος λες και είσαι πλανεμένος Δευτέρα Τετάρτη Παρασκευή; Η κατοχή μέρους της αλήθειας αφενός δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια αφετέρου είναι βοηθός του ψεύδους, ας θυμηθούμε την μαντευόμενη των Φιλίππων.
Όσοι λοιπόν διάλεξαν τα γνήσια βιβλία και ονόμασαν αυτά Καινή Διαθήκη ποίησαν τα "μείζονα έργα" τα οποία επιτελεί μόνον ο "πιστεύων εις εμέ". Αυτοί οι άνθρωποι ανταναπλήρωσαν τα υστερήματα του Χριστού ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία και αυτό το έκαναν διότι η Εκκλησία είναι ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνες. Ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία. Όσα δεν κατέστη δυνατόν να κάνουν οι Απόστολοι σε κάποια στιγμή της ιστορίας εάν ζούσαν, όπως το να υποδείξουν τα βιβλία που έγραψαν και αυτά που δεν έγραψαν, τα κάνει ο Χριστός διαμέσω άλλων οι οποίοι "ποιούν τα μείζονα έργα" και "ανταναπληρούν τα υστερήματα υπέρ του σώματος αυτού" διότι είναι στην έδρα των αποστόλων. Ο Χριστός βεβαίωσε την Παλαιά Διαθήκη μιλώντας κατά την επίγειο παρουσία του αναφερόμενος σε αυτήν, ομοίως βεβαίωσε την Καινή Διαθήκη των 27 βιβλίων μιλώντας δια της Εκκλησίας. Κατ' αυτόν τον τρόπο σήμερα ο αιρετικός κρατάει την Καινή Διαθήκη η οποία είναι η Νέα Διαθήκη, είναι ο γνήσιος λόγος του Θεού που δεν περιέχει κανένα λαθεμένο ή άχρηστο βιβλίο, είναι αυτός που περιέχει όλα τα βιβλία των αποστόλων και δεν έχει αγνοήσει κανένα, είναι αυτός από εκεί πρέπει να συζητούμε όπως διδάσκει.
Οι πατέρες που δεν παραδέχεται ο αιρετικός είπαν για τους Αποστόλους ορισμένα πράγματα. Είπαν επί παραδείγματι για τον Παύλο ότι η ανυπόγραφη προς Εβραίους επιστολή η οποία δεν έχει ούτε τους συνήθεις χαιρετισμούς του Παύλου ούτε το ύφος γραφής του είναι Καινή. Οι πατέρες που δεν παραδέχεται είπαν για τους Αποστόλους, επί παραδείγματι για τον Πέτρο ότι η επιστολή Β Πέτρου είναι Καινή. Οι πατέρες που δεν παραδέχεται είπανε για τους Αποστόλους, συγκεκριμένα για τον Ιωάννη, ότι η Αποκάλυψη είναι δική του και Καινή. Αυτούς πιστεύει για το τι είπαν οι Απόστολοι, άρα πιστεύει ότι αυτοί έδωσαν τον λόγο του Θεού, δηλαδή παραδέχεται ότι ποίησαν τα "μείζονα έργα" τα οποία επιτελεί αποκλειστικά και μόνο ο "πιστεύων εις εμέ". Αυτούς παραδέχεται ότι "ανταναπλήρωσαν τα υστερήματα υπέρ της Εκκλησίας" δηλαδή όσα οι απόστολοι δεν πρόλαβαν να ποιήσουν τα ποιεί ο Χριστός διαμέσω αυτών. Φυσικά για το παμπόνηρο σκεπτικό του αιρετικού "ποιμένα" άπαξ και έφτιαξαν την Καινή των 27 αυτό αρκούσε. Πρέπει το υποψήφιο θύμα να κλείσει το μυαλό του και να μην σκεφτεί κάτι παραπάνω διότι τώρα μπορεί ο κάθε ένας να αγοράσει την Γραφή από το βιβλιοπωλείο, να χειροτονηθεί από τον πωλητή επίσκοπος, να ενοικιάσει μια αίθουσα και έπειτα να πουλήσει τις γραφικές με μικρό γάμμα διδαχές του. Αν ο Χριστός επικύρωσε την Παλαιά με λόγια του με ποια λόγια του επικύρωσε την Καινή των 27 βιβλίων; Με τον λόγο αυτών. Είδες λοιπόν πως μόνος ομολογεί ότι έγιναν στόμα Χριστού και διαμέσω αυτών εκείνος μίλησε βεβαιώνοντας; Πως λοιπόν λέγει ότι δεν τους παραδέχεται; Ω της σατανικής αυθαδείας, ω της διαβολικής προσβολής και διαστρεβλώσεως, ενώ μόνος ομολογεί ότι είναι θεόπνευστοι, ότι εποίησαν τα μεγαλύτερα έργα, ότι ανταναπλήρωσαν τα υστερήματα υπέρ του σώματος Χριστού που είναι η Εκκλησία, τους απορρίπτει και σαν τον κλέπτη έρχεται και αρπάζει την Καινή απλά για να αποκτήσει υπόσταση και κύρος. Βλέπεις λοιπόν ότι αυτοί τον μαστιγώνουν στο όνομα Ιησού και εκείνος σαν τους δαίμονες θέλοντας και μη ομολογεί την αλήθεια ενώ ταυτόχρονα παραδέχεται ότι είναι ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν και ότι κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής;.
ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ; ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς; οἶδά σε τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ.
"άφησέ μας", φώναξαν οι δαίμονες, "ποια σχέση μπορεί να υπάρχει μεταξύ εμάς και εσένα Ιησού Ναζαρηνέ;"
Δείτε ανάρτηση: Προσφώνηση Πάτερ. Οι σχετικές και οι απόλυτες προσφωνήσεις στην Γραφή.
Όλοι οι τίτλοι που κατέχει ο Θεός με απόλυτη έννοια αποδίδονται με την σχετική και σε ανθρώπους. Πάτερ, Διδάσκαλος, Ποιμένας, Αγαθός, Αθάνατος, Κύριος, Σωτήρας, Σωτήρας Ψυχών, Βασιλιάς Βασιλιάδων, Άγιος, Αγιότατος, Άγιος Αγίων, Υπεράγιος, Πανάγιος, Δεσπότης, Θεός.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου