Οι έσχατες ημέρες

6/3/2021 Ψυχοσάββατο. Οσίου Ησυχίου του θαυματουργού 

Έσχατες ημέρες

 

Αγαπητοί ένα ερώτημα που έρχεται στο νου πολλών με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας είναι το εξής: Ζούμε στις έσχατες ημέρες; Αν ναι τι πρέπει να κάνουμε;

Η ξεκάθαρη απάντηση είναι: Ναι! 

Πράγματι ζούμε στις έσχατες ημέρες!

Ποιος όμως το βεβαιώνει; Μα η Αγία Γραφή αλλά και όλοι οι Πατέρες.

Ας δούμε τι μας μεταφέρει η Γραφή σχετικά με το γεγονός του ότι πραγματικά ζούμε στις τελευταίες ημέρες. Ας δούμε τις πράξεις των αποστόλων, εκεί θα παρατηρήσουμε τον απόστολο Πέτρο να λέει οὐ γάρ, ὡς ὑμεῖς ὑπολαμβάνετε, οὗτοι μεθύουσιν· ἔστι γὰρ ὥρα τρίτη τῆς ἡμέρας· ἀλλὰ τοῦτό ἐστι τὸ εἰρημένον διὰ τοῦ προφήτου Ἰωήλ· καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει ὁ Θεός, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν, καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται. Πραξ. 2,15-17 Δεν είναι ορθό αυτό που λέτε κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, αυτοί οι άνθρωποι που μιλούν ενώπιόν σας ξένες γλώσσες δεν είναι μεθυσμένοι όπως εσείς νομίζετε, άλλωστε η ώρα είναι τρεις μετά την ανατολή και ως γνωστό σύμφωνα με την διδασκαλία των ραβίνων δεν πίνουν ακόμη κρασί οι άνθρωποι. Αυτό που βλέπετε είναι εκπλήρωση εκείνου που προφήτευσε ο προφήτης Ιωήλ που είπε: κατά τις τελευταίες ημέρες, λέει ο Θεός, θα δώσω τις δωρεές και τα χαρίσματα του Πνεύματός μου σε κάθε άνθρωπο και θα προφητεύουν θα βλέπουν αποκαλυπτικές θεωρίες και λοιπά.

Ας φύγουμε από τον Πέτρο και ας πάμε στον Παύλο και την προς Τιμόθεο επιστολή. 

Σε αυτήν διαβάζουμε: Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι. καὶ τούτους ἀποτρέπου. Β' Τιμ. 3,1-5 Μάθε Τιμόθεε και τούτο, ότι κατά τις τελευταίες ημέρες θα παρουσιασθούν καιροί δύσκολοι διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζονικοί, υπερήφανοι, φιλοκατήγοροι και υβριστές, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς ιερό και όσιο, γυμνοί ακόμη και από την στοιχειώδη στοργή προς τους οικείους, αδιάλλακτοι και ασυμβίβαστοι, διαβολείς και συκοφάντες, άγριοι και σκληροί, χωρίς καμία αγάπη προς το αγαθό, προδότες, αυθάδεις, φουσκωμένοι και σκοτισμένοι από οίηση, θα αγαπούν περισσότερο τις ηδονές παρά τον Θεό. Άνθρωποι που θα έχουν εξωτερική ευσέβεια θα έχουν όμως αρνηθεί την δύναμή της. Φεύγε μακρυά από αυτούς.

Παρατηρήσαμε και στα δυο αποσπάσματα ότι γίνεται λόγος για έσχατες ημέρες, ἐν ἐσχάταις ἡμέραις. Ο Πέτρος έσχατες ημέρες αποκαλεί την περίοδο που δρα, δηλαδή την περίοδο αμέσως μετά την έλευση του Χριστού. Αντιθέτως ο Παύλος αποκαλεί έσχατες ημέρες την περίοδο κοντά στο Τέλος της ανθρώπινης Ιστορίας. Ο απόστολος Παύλος κάνει λόγο για κάποια εποχή που η απιστία και η ανομία θα φτάσει σε χείριστο βαθμό κάνοντας σε αυτό αναφορά ως ἐσχάταις ἡμέραις. Αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι ότι ο Πέτρος αποκαλεί τελευταίες ημέρες την εποχή που δρα και αυτό διότι ούτως ή άλλως η χρονική περίοδος κοντά στο τέλος της ανθρώπινης ιστορίας είναι εκ των πραγμάτων έσχατες ημέρες. Ένας χρόνος, δέκα είκοσι πενήντα πριν την Συντέλεια, είναι de facto τελευταίες ημέρες. Οπότε ακόμη και αν εκλάβουμε ότι το ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις του αποστόλου Παύλου κάνει λόγο όχι για το Τέλος αλλά για κάποια χρόνια αργότερα τον 1ο αιώνα ξανά καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα, η 

περίοδος από την έλευση Χριστού έως το Τέλος ονομάζεται τελευταίες ημέρες. 

Έσχατες ημέρες η εποχή κοντά στον Χριστό, ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, έσχατες ημέρες η εποχή κοντά στο Τέλος, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις. Οι τελευταίες ημέρες είναι οι ημέρες από την Ενανθρώπιση έως την Συντέλεια και μπορούν αλλιώς να αποκαλεστούν το δεύτερο μέρος των ημερών ή το δεύτερο μέρος των εποχών. Πρώτη εποχή είναι αυτή προ της έλευσης του Μεσσία όπου επικρατεί ο Νόμος και δεύτερη εποχή είναι η μετά Χριστόν εποχή όπου επικρατεί η χάρη. Αν θέλουμε να εστιάσουμε περισσότερο και να αναλύσουμε εκτενέστερα έχοντας ως μέτρο μεγέθυνσης το σχέδιο του Θεού για την σωτηρία, τότε η εποχή που ζούμε είναι το τρίτο στάδιο της επί Γης εποχής του ανθρωπίνου γένους. Το πρώτο μέρος από τον πεπτοκώτα Αδάμ μέχρι που δόθηκε ο Νόμος στον Μωυσή, το δεύτερο από τον Νόμο μέχρι την έλευση του Χριστού και έπειτα το τρίτο μέρος, δηλαδή η Χριστιανική εποχή όπου προσφέρεται η σωτηρία η οποία εποχή καλείται οι τελευταίες ημέρες. Τι μας διδάσκει ο λόγος του Θεού όταν λέει ότι οι ημέρες από την ενανθρώπινη έως την Β Παρουσία ονομάζονται τελευταίες ημέρες;

 

Μας διδάσκει:

ότι όποια ήταν η συμπεριφορά των αποστόλων και των πιστών τις τελευταίες ημέρες του Πέτρου, δηλαδή την εποχή Χριστού, ακριβώς η ίδια πρέπει να είναι η δική μας και όλων των Χριστιανών σε όλους τους αιώνες. Χασομερούσε, έβλεπε διάφορα ανωφελή θεάματα, αργολογούσε, βαριόταν, απασχολούνταν με κουτσομπολιά ο Παύλος ο Χρυσόστομος ο Παΐσιος ο Πορφύριος; Όχι. Αυτό που τους απασχολούσε ήταν ο Χριστός η Εκκλησία και να ευαγγελιστεί ο αδελφός. Άρα είτε ζούμε την εποχή του Χριστού είτε ζούμε στο Τέλος είναι έσχατες ημέρες οπότε στις δυο περιπτώσεις ο Χριστιανός κινείται με παραδείγματα τους αποστόλους και πατέρες. Δηλαδή έχει καθήκον να ευαγγελίζει, να διαδίδει το μήνυμα του Χριστού, έχει καθήκον να μιλάει για τον Χριστό και όχι για τον Αντίχριστο, ειδικά στην εποχή μας όπου ο Αντίχριστος είναι παρών και αυτό που απουσιάζει είναι ο Χριστός. Ο Αντίχριστος είναι παρών όχι φυσικώς αλλά υπό την έννοια περισσότερο παρών από ποτέ, δηλαδή η απιστία και ο πόλεμος εναντίων του Χριστού είναι αυξημένα και το πνεύμα Αντιχρίστου σε αφθονία ενώ ο Χριστός δέχεται επίθεση παρουσιάζεται démodé και όλα τα γνωστά. Σε κάθε εποχή υπάρχουν οι "αλαζονικοί, υπερήφανοι, φιλοκατήγοροι και υβριστές, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς ιερό και όσιο" που διαβάσαμε στην προς Τιμόθεο, οι οποίοι όμως είναι αδελφοί και θα πρέπει να ενδιαφερθούμε ορθά όπως οι απόστολοι ώστε να μην παραμένουν τυφλωμένοι από τον άρχοντα του αιώνος τούτου αλλά να δουν την Αλήθεια ειδάλλως και εμείς "χάσαμε την ημέρα". Diem perdidi (έχασα την ημέρα) έλεγε ο Καίσαρας Τίτος 39-81μΧ όταν δεν είχε βοηθήσει κάποιον την συγκεκριμένη ημέρα. Το μεταφέρει ο Σουητώνιος στο έργο του De vita Caesarum Περί βίου Καισάρων. Μην νομίζουμε όμως ότι πρέπει να δράσουμε και να κηρύξουμε και να παλέψουμε και να κάνουμε το ένα και το άλλο χωρίς μυστηριακή ζωή. Η αφετηρία όλων είναι τα μυστήρια, απόφαση και αγώνας απαλλαγής από κάθε αμαρτία, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, μνημόνευση στις Λειτουργίες των ονομάτων εαυτών και αλλήλων, ειδάλλως δεν καταφέρνουμε απολύτως τίποτα.

 

Μας διδάσκει:

ότι όσοι κάνουν λόγο για έσχατες ημέρες οι οποίες δεν αρχίζουν από το 33μΧ αλλά από κάποια εποχή αργότερα με σκοπό έπειτα να πουν ότι "σε αυτές τις έσχατες ημέρες εκχύνεται το Άγιο Πνεύμα σαν όψιμη βροχή" είναι όχι Πνευματέμφοροι αλλά πονηροί του χειρίστου είδους. Ο αιρετικός Προτεστάντης πουλάει παραμύθια ότι η εποχή που έφτιαξε την αίρεσή του είναι έσχατες ημέρες και έπειτα υποστηρίζει ότι "σε αυτές τις έσχατες ημέρες εκχύνεται το Άγιο Πνεύμα σαν όψιμη βροχή το λένε και οι προφήτες". Οπότε πέφτοντας η όψιμη βροχή Πνεύματος υπάρχουν στην "εκκλησία" που ίδρυσε "προφητείες" "γλωσσολαλιές" και λοιπά "χαρίσματα" τα οποία είναι απόδειξη Αγίου Πνεύματος. Οι προφήτες που τάχα το λένε είναι ο Ιερεμίας ή ο Ωσηέ που βέβαια δεν κάνουν λόγο για βροχές Αγίου Πνεύματος αλλά για βροχές στα σπαρτά τις οποίες όμως ο αιρετικός πουλάει στο θύμα για αλληγορίες. Καὶ οὐκ εἶπον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν· φοβηθῶμεν δὴ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, τὸν διδόντα ἡμῖν ὑετὸν πρώϊμον καὶ ὄψιμον κατὰ καιρὸν πληρώσεως προστάγματος θερισμοῦ καὶ ἐφύλαξεν ἡμῖν. αἱ ἀνομίαι ὑμῶν ἐξέκλιναν ταῦτα, καὶ αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ἀπέστησαν τὰ ἀγαθὰ ἀφ᾿ ὑμῶν· Ιερ. 5,24-25 Δεν είπαν στην καρδιά τους ας σεβαστούμε τον Θεό ο οποίος δίνει σε μάς βροχή πρώιμη και βροχή όψιμη τον κατάλληλο καιρό ώστε να εκπληρώνονται οι εντολές του περί θερισμού. Αυτός επίσης μας προφυλάσσει από την ξηρασία και από επιβλαβείς βροχές. Οι παρανομίες σας όμως σας έβγαλαν από τον κανονικό δρόμο και τις ορισμένες εποχές, οι αμαρτίες σας στέρησαν τα αγαθά της γης. Δυστυχώς για τον αιρετικό η Γραφή που τάχα παραδέχεται λέει ξεκάθαρα ποιες είναι οι έσχατες ημέρες. Έσχατες ημέρες δεν είναι η εποχή που κατέβηκε στο κεφάλι του κάθε ενός να φτιάξει αίρεση αλλά όλο το διάστημα από την Ενανθρώπιση έως το Τέλος. Εφόσον είναι τελευταίες ημέρες και η περίοδος της Χάριτος, τότε το Άγιο Πνεύμα πάντοτε θα είναι παρών στην Εκκλησία η οποία δεν καταλύεται ποτέ εφόσον "οι πύλες Άδη δεν έχουν σε αυτήν δύναμη". Θα είναι παρών το Πνεύμα πάντοτε ώστε να σώζει και πάντοτε θα δίδει χαρίσματα στα μέλη της, άρα δεν υπάρχουν πρώιμες και όψιμες βροχές χαρισμάτων του Πνεύματος. Σε κάθε εποχή όποιο μέλος της Εκκλησίας δεν ακολουθεί τις εντολές δεν λαμβάνει χαρίσματα ενώ όποιο τις ακολουθεί σώζεται και παίρνει χαρίσματα και όχι το Άγιο Πνεύμα και φεύγει για να ανοίξει το δικό του μαγαζί.

 

Μας διδάσκει:

ότι εφόσον η περίοδος από Χριστό έως την Συντέλεια αποκαλείται έσχατες ημέρες, άρα με την παρουσία Χριστού και την Κρίση τα πράγματα τελειώνουν. Δεν λένε οι απόστολοι προτελευταίες ημέρες αλλά τελευταίες ημέρες, οπότε η θεωρία για κάποια επόμενη εποχή που θα έχουμε Χιλιετή Βασιλεία είναι παραμύθι. Με αυτήν την θεωρία της Χιλιετούς ο επιτήδειος αιρεσιάρχης έχει σκοπό "νάνι νάνι το υποψήφιο θύμα μου να κάνει", δηλαδή να αποκοιμηθεί και να ονειρεύεται μάσες και ξάπλες και παντρειές, δείτε κάτω. Οι συγγραφείς της Καινής κάνοντας λόγο για έσχατους καιρούς ή ύστερους καιρούς λαμβάνουν το Εβραϊκό μοντέλο καιρών ή αλλιώς εποχών. Αυτό μιλάει για εποχή τωρινή και μέλλουσα. Η τωρινή εποχή είναι η εποχή προ Μεσσία όπου τον αναμένουν οι Εβραίοι ενώ η μέλλουσα εποχή αυτή που θα έχει έρθει ο Μεσσίας. Οι συντάκτες της Καινής είναι Εβραίοι όμως ως Χριστιανοί αποδέχονται τον Χριστό ως Μεσσία οπότε δεν ζουν στον παρόντα αλλά στον μέλλοντα και τελευταίο κόσμο που έχει έρθει, ζουν στην οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, Εβρ. 2,5 όπως μας λέει η Προς Εβραίους επιστολή. Αυτή είναι και η ορθή ερμηνεία της φράσεως. Εφόσον ζουν ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ζουν στην συντελείᾳ τῶν αἰώνων, Εβρ. 9,26. Σε αυτήν την δεύτερη και τελευταία εποχή θα υπάρξει η τελευταία ημέρα των τελευταίων ημερών, δηλαδή η Β' Παρουσία, όπου θα γίνει η ανάσταση νεκρών και με αυτήν τελειώνει η ανθρώπινη ιστορία άρα και δεύτερη διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχουν ούτε πολλές αναστάσεις ούτε Χιλιετής Βασιλεία. 

ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ Ιω. 6,39-40-44-54, 12,48 -- ἐν ἐσχάταις ἡμέραις. 

Για εμάς τους Χριστιανούς η μέλλουσα εποχή ήρθε και ζούμε σε αυτήν. 

Αυτή η εποχή είναι η γνήσια Νέα Εποχή αλλά ταυτόχρονα και η Τελευταία Εποχή. Η Νέα Εποχή που έχει εμφανιστεί περίπου την τελευταία εκατονταετία είναι στην πραγματικότητα Τρίτη Εποχή και η κάλπικη Νέα Εποχή, δηλαδή μια επιδίωξη να υπάρξει μια επόμενη χωρίς Χριστό και διαφορετική εποχή. Ο Διάβολος είναι αντίθετος σε όλα, σε αυτό το θέμα θέλει να δημιουργήσει την δική του Νέα Εποχή ενώ αυτή ήδη υπάρχει. Μήπως όμως ο απόστολος με την φράση οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν εννοεί κάποια "μέλλουσα κατοικημένη Γη"; (έτσι μεταφράζει η Σκοπιά). Βεβαίως και όχι διότι η οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν δεν είναι οι ψευτιές της Σκοπιάς για κάποια, άκουσον, "κατοικημένη γη που θα έρθει" με μάσες φρούτα πιλάφια και μέλια, αλλά εδώ γίνεται λόγος για τὴν οἰκουμένην στην οποία θα εισήγαγε ο Θεός τὸν πρωτότοκον, δηλαδή τον Θεό Υιό, για την οποία πρωτύτερα έκανε λόγο ο απόστολος, ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ -- Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν. Επειδή όλοι οι Χριστιανοί ζούμε στους έσχατους καιρούς, αυτό που έλεγε μυστικά στις καρδιές το Άγιο Πνεύμα πριν την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, το ίδιο θα λέει και στην προσπάθεια καταστροφής της Νέας Ιερουσαλήμ, αλλά και σε κάθε δυσκολία μας, ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ. Εβρ. 10,37 Καλλιεργήστε την υπομονή σας, διότι λίγος χρόνος απομένει και ο Κύριος ο ερχόμενος για να κρίνει ζώντες και νεκρούς θα έλθει και δεν θα αργήσει.

Ακολουθούν τα χωρία:

Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν,
διεμαρτύρατο δὲ πού τις λέγων· τί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ, ἢ υἱὸς ἀνθρώπου ὅτι ἐπισκέπτῃ αὐτόν; Εβρ. 2,5-6 

Η υπεροχή του Χριστού φαίνεται και εκ του γεγονότος ότι ο Θεός δεν υπέταξε στους αγγέλους τον μέλλοντα κόσμο περί του οποίου κόσμου κάνουμε τώρα λόγο, αλλά τον υπέταξε στον Χριστό. Παραστατικά δε, κάποιος μαρτύρησε στους Ψαλμούς λέγοντας: τι αξία έχει ο άνθρωπος ώστε να τον θυμάσαι ή το παιδί του ανθρώπου ώστε να τον επισκέπτεσαι με την πατρική σου φροντίδα;  

Διότι δὲν ὑπέταξεν εἰς ἀγγέλους τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ τῆς ὁποίας λαλοῦμεν. Ἐμαρτύρησε δὲ τις ἔν τινι μέρει, λέγων· Τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὥστε νὰ ἐνθυμῆσαι αὐτόν, Ἤ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε νὰ ἐπισκέπτησαι αὐτόν; Βάμβας. 

 

Διότι δεν έχει υποτάξει σε αγγέλους την κατοικημένη γη που θα έρθει για την οποίαν μιλάμε. Αλλά όπως είπε κάποιος μάρτυρας σε κάποιο σημείο: Τι είναι ο άνθρωπος και τον θυμάσαι ή ο γιος του ανθρώπου και τον φροντίζεις; 

Μετάφραση Σκοπιάς. 

Η μετάφραση της Σκοπιάς μοιάζει βγαλμένη από κάποια κωμική παράσταση. 

Για να πουλήσει μάσες σε επίγειο παράδεισο, η μέλλουσα οικουμένη δηλαδή η τωρινή εποχή έγινε κατοικημένη Γη που θα έρθει. Στην επόμενη "βελτιωμένη" έκδοση θα μεταφράσει ως εξής: "Αλλά όπως είπε κάποιος μάρτυρας καθώς έτρεχε από πόρτα σε πόρτα για να μοιράζει την Σκοπιά: τι είναι ο άνθρωπος και τον θυμάσαι."

καὶ καλὸν γευσαμένους Θεοῦ ῥῆμα δυνάμεις τε μέλλοντος αἰῶνος, Εβρ. 6,5 καὶ γευθέντες τὸν καλὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὰς δυνάμεις τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, Βάμβας. Και γεύθηκαν τον καλό λόγο του Θεού, δηλαδή κατάλαβαν πόσο ευεργετικός είναι, και γνώρισαν τα υπερφυσικά θαύματα του μέλλοντα αιώνα.

 

ἐπεὶ ἔδει αὐτὸν πολλάκις παθεῖν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· νῦν δὲ ἅπαξ ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας διὰ τῆς θυσίας αὐτοῦ πεφανέρωται. Εβρ. 9,26 Διότι ἔπρεπε τότε πολλάκις νὰ πάθῃ ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· τώρα δὲ ἅπαξ εἰς τὸ τέλος τῶν αἰώνων ἐφανερώθη, διὰ νὰ ἀθετήσῃ τὴν ἁμαρτίαν διὰ τῆς θυσίας ἑαυτοῦ. Βάμβας. Διότι τότε θα έπρεπε να θυσιαστεί ο Χριστός στον σταυρό πολλές φορές από τότε που έγινε ο κόσμος και υπάρχει η αμαρτία. Τώρα δε όταν συμπληρώθηκαν οι χρόνοι της Παλαιάς, μια φορά ενανθρώπησε για να καταργήσει με την θυσία του την αμαρτία.

 

Αδερφέ η Χιλιετής είναι παραμύθι και ο Παράδεισος με μάσες ανοησίες.

 

 

 

Posted in Τελευταίες ημέρες