Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα
του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος
Νηπιοβαπτισμός
ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1 Η Εκκλησία κατηχητήριο βαπτισμένων και όχι κλειστό κλαμπ για γνώστες
2 Ορισμένες βαπτίσεις στην Καινή
Αγαπητοί
σε αυτήν την δημοσίευση θα δούμε τα ανωτέρω λόγια του Χριστού διότι πολλοί
λένε ότι με αυτά μας διδάσκει ότι πρέπει να μαθαίνει κάποιος την πίστη
και μετά να βαπτίζεται.
Αυτό όμως το επιχείρημα είναι μια πονηριά του Διαβόλου διότι
εκμεταλλεύεται δυσερμήνευτα χωρία ώστε να παρασύρει και μεθοδεύει
ερμηνείες όπως τον βολεύουν.
Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν·. Από αυτό το λεχθέν οι αιρετικοί προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το μαθητεύω, το οποίο διαστρεβλώνεται στο να εννοεί διδασκαλία ώστε να μπορέσει να ειπωθεί μετά ότι ο Χριστός λέει πρώτα διδάξτε και μετά βαπτίστε. Βεβαίως αυτό δεν συνάδει ούτε με τις πράξεις των Αποστόλων που θα δούμε αλλά ούτε με την φρασεολογία του χωρίου διότι σε αυτό παρατηρούμε ότι απουσιάζει ο σύνδεσμος από τις λέξεις βαπτίζοντες -- διδάσκοντες δηλαδή δεν λέει μαθητεύσατε και βαπτίστε.
Βλέπουμε ότι ο Χριστός δίνει εντολή να συνεχιστεί η πρακτική της Παλαιάς Διαθήκης στην οποία ο Ισραηλίτης περιτεμνόταν ενώ μετά σταδιακά μάθαινε την πίστη, αυτό θα το παρατηρήσουμε και στις βαπτίσεις που θα παρατεθούν στο 2ο Κεφάλαιο.
Και τώρα, όπως τότε, ο πολίτης του Νέου Ισραήλ εισάγεται με το βάπτισμα στον λαό του Θεού ενώ μαθαίνει την πίστη μέσα στο κατηχητήριο που είναι η Εκκλησία, δεν γίνεται κάτοχος της πίστης και μετά εισέρχεται στην Εκκλησία. Εκείνη την εποχή επειδή ήταν η αρχή του Νέου Ισραήλ θα έχουμε την πρακτική του προσήλυτου να κατέχει την μερίδα του λέοντος στις περιγραφές όμως στην πραγματικότητα η πρακτική αυτή ήταν είναι και θα είναι η εξαίρεση ή καλύτερα η μειοψηφία όπως ήταν και στην Παλαιά Διαθήκη. Πολύ σύντομα θα έχουμε το σύνηθες, δηλαδή το νήπιο του πολίτη του Νέου Ισραήλ θα εισάγεται βρέφος στον λαό του Θεού.
Όπως μπορούμε να εννοήσουμε διαβάζοντας την Γραφή οι Απόστολοι και οι Διάκονοι δεν βάπτιζαν με βάση την κατοχή της πίστης επιπλέον Το στάνταρ είναι εξαιρετικά χαμηλό όσο αφορά την έκταση της γνώσης και είναι πολύ φανερό ότι στην βάπτιση έχουμε την πρακτική της Παλαιάς να έρχεται στα μέτρα των ενηλίκων όχι μια νέα διδαχή η οποία απαγορεύει σε άτομα που δεν κατέχουν την πίστη να βαπτιστούν. Ο οκταήμερος Ισραηλίτης της Παλαιάς τώρα είναι ο οκταήμερος οκτάωρος οκτώλεπτος ενήλικος. Οι δώδεκα στην Έφεσο δεν είχαν ακούσει τι είναι το Άγιο Πνεύμα και ο δεσμοφύλακας βαπτίστηκε περισσότερο από συναισθηματικούς λόγους και την στιγμή της βαπτίσεως του ήταν μάλλον θαυμαστής του Παύλου παρά κάτοχος της διδαχής Χριστού. Η καταφατική απάντηση σε φράσεις όπως μετανοήσατε!, μετανοείς; πιστεύεις ότι ο Χριστός είναι υιός Θεού; σε ορισμένους ακροατές θα σήμαινε πήγαινε να κάνεις θυσίες για να σου συγχωρηθούν οι αμαρτίες ενώ σε άλλους δεν θα είχε καμία έννοια. Στην Εκκλησία εισάγονται άτομα παντελώς αρχάρια ή εντελώς άπιστα. Η Εκκλησία δέχεται αρχαρίους οδηγημένους στην απόφαση βαπτίσεως από διάφορους λόγους και όχι από την μετάνοια ή την κατοχή και την αποδοχή της πίστης, οι οποίοι υπήρχε περίπτωση αργότερα σε εβδομάδες μήνες ή χρόνια όταν μάθαιναν κάπως αναλυτικά τι είδους τρόπο ζωής ή συμπεριφορά υπαγόρευε η νέα τους πίστη να την αρνούνταν. Θα λέγαμε ότι οι βαπτισμένοι διάβασαν τον ωραίο και ελκυστικό τίτλο αλλά δεν ήξεραν οτιδήποτε από τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου που μόλις υπέγραψαν.
Φυσικά εδώ έχουμε το ακριβώς αντίθετο από τα ψιλά γράμματα διότι τα μεν ψθλά γράμματα είναι απάτη ενώ με το βάπτισμα παρέχονται μόνο τρισμέγιστα οφέλη αλλά καμία βλάβη, ταυτόχρονα δεν υπάρχει ουδεμία υποχρέωση από μέρους του βαπτισμένου, αυτός μπορεί να αποκηρύξει χωρίς καν να κινηθεί από την θέση του.
Γνωρίζουμε ότι ο Χριστός σε όλη την διδασκαλία του είτε στην Παλαιά είτε στην Καινή με έμφαση λέει ότι δεν θέλει οπαδούς αλλά πραγματικούς γνήσιους πιστούς. Οπότε κατανοούμε ότι αυτοί έγιναν αποδεκτοί όχι επειδή θέλει ποσότητα και όχι ποιότητα, όχι επειδή θέλει να αυξήσει την Εκκλησία με οποιοδήποτε τρόπο για αυτό έχουμε και Σίμωνες, αλλά διότι προσφέρει τις δωρεές άνευ όρων.
Με αυτά μας διδάσκει αφενός ότι αποδέχεται όλους όσους θα προσέλθουν στο βάπτισμα, διότι ως πατήρ αγαθών προσφέρει τα αγαθά δωρεάν, και αφετέρου ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνεισφέρει τίποτα προς την σωτηρία. Κατ' επέκταση είναι αδιάφορο ως προς την λήψη των δωρεών εάν οι προσερχόμενοι είναι νήπια, άνθρωποι με μειωμένη αντιληπτική ικανότητα, άνθρωποι που δεν ξέρουν αναλυτικά την πίστη, άνθρωποι που είναι μεγάλοι θεολόγοι, άνθρωποι που βαπτίστηκαν για υστερόβουλους λόγους, άνθρωποι που όταν τους είπαν μετανοείς θα νόμιζαν ότι πρέπει να πάνε για θυσίες ζώων στον Ναό. Όσα άτομα θα δούμε παρακάτω να βαπτίζονται εφόσον κατά την στιγμή της βαπτίσεως δεν ήξεραν όχι εις βάθος αλλά σχεδόν τίποτα για την διδαχή, δεν διέφεραν σε οτιδήποτε από ένα νήπιο. Το νήπιο ίσως χρειαζόταν λιγότερο χρόνο να μάθει την πίστη από κάποιον ενήλικο που βαπτίστηκε, ο δε Σίμωνας προσήλθε με πονηρά κίνητρα στο βάπτισμα. Την στιγμή της βαπτίσεως το νήπιο δεν γνώριζε λόγω ηλικίας, ο δεσμοφύλακας δεν γνώριζε λόγω χρόνου, ο Σίμωνας δεν γνώριζε διότι δεν τον ενδιέφερε να μάθει. Οι δυο τελευταίοι έλαβαν αλλά το νήπιο τάχα δεν είναι δεκτό στο βάπτισμα και φυσικά η αιτία είναι γιατί έτσι αρέσει στον Σατανά ο οποίος προσπαθεί με τα φερέφωνα του τους αιρετικούς να στερηθεί το νήπιο των δωρεών του βαπτίσματος.
Στο νέο εντελώς αρχάριο βαπτισμένο μέλος, η μετάδοση της διδασκαλίας και η μάθηση θα λάμβανε χώρα αργότερα μέσα στην Εκκλησία το οποίο θα ήταν μια προοδευτική και τις περισσότερες φορές μακροχρόνια διαδικασία. Έτσι αν λάβουμε υπόψιν τον αριθμό ατόμων που βαπτίζονται στην Βίβλο αλλά να μην έχουν ούτε καν μέτρια γνώση της πίστης κατανοούμε ότι αφενός το βάπτισμα είναι το μυστήριο εισαγωγής στην Εκκλησία και αφετέρου ότι η Εκκλησία θεωρείται από τους Αποστόλους ως κατηχητήριο και όχι σαν κλειστό κλαμπ μελών προχωρημένων στην πίστη. Το βάπτισμα είναι το διαβατήριο προς το κατηχητήριο και όχι η γνώση το διαβατήριο προς το βάπτισμα.
Επιπλέον των παραπάνω στις τοπικές εκκλησίες ενώ βλέπουμε επί παραδείγματι "τάγμα χηρών" δεν βλέπουμε κάποιο "τάγμα κατηχούμενων". Την εποχή αυτή οι κάτοχοι της πίστεως που μπορούν να την μεταδώσουν επακριβώς και ορθά είναι σχετικά λίγοι, έτσι θα έπρεπε να βλέπαμε ομάδες ατόμων να βαπτίζονται αργότερα. Όπως θα δούμε όμως όσοι βαπτίζονται αυτό γίνεται εκεί που τους βρίσκουν οι απόστολοι και άμεσα. Οι βαπτισμένοι θα προσέλθουν αργότερα στην Εκκλησία ώστε να μάθουν. Όπως δέχτηκε η Εκκλησία προς κατήχηση έναν ήδη βαπτισμένο με ρόλο κατηχητή κάποιο άλλο μέλος, κατά όμοιο τρόπο μπορεί κάλλιστα να δεχθεί ένα νήπιο για το οποίο ρόλο κατηχητή θα αναλάβει ο γονέας ή άλλο μέλος της Εκκλησίας. Ένα μέλος λαμβάνει κατηχητής ενός ήδη βαπτισμένου και δεν έχει σημασία εάν η μαθητεία διαρκέσει μήνες, χρόνια ή δεκαετίες λόγω ηλικίας, όρεξης για μάθηση ή αντιληπτικής ικανότητας.
Έτσι παρόλο το γεγονός ότι ο ένας είναι ενήλικας και ο άλλος ανήλικος ισχύει και για τους δύο το οἱ πατέρες ἐκτρέφετε ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Ας υποθέσουμε ότι βαπτίστηκε κάποιος μεγάλος όπως ο δεσμοφύλακας, αυτός μπορεί να χρειαζόταν κάποια έτη ώστε να μάθει την πίστη, το ίδιο συμβαίνει και με το νήπιο. Όπως παρατηρούμε στην Καινή όχι μόνο δεν περιέχεται εντολή απαγόρευσης βαπτίσεως νηπίων αλλά βλέπουμε την συνέχεια από την Παλαιά. Οι απόστολοι δρουν ακολουθώντας το ΠαλαιοΔιαθηκικό μοντέλο, δηλαδή βάπτιση και έπειτα κατοχή της πίστης, όπως γινόταν προ Χριστού όπου εκεί είχαμε πρώτα περιτομή ενώ μετά ερχόταν η διδασκαλία και η κατοχή της πίστης.
Θα δούμε στο λεχθέν του Ιησού στον Ματθαίο ότι ο εκχριστιανισμός των εθνών και η εισαγωγή τους στην Εκκλησία γίνεται με το βάπτισμα και έπεται η κατοχή της πίστης. Δηλαδή ο ίδιος ο Χριστός όχι μόνο δεν δίνει ρητή και κατηγορηματική "νεωτέρα εντολή" η οποία είναι απολύτως απαραίτητη όταν κάτι αλλάζει ριζικά, αλλά συνεχίζει το προϋπάρχων σύστημα εισαγωγής στην Εκκλησία.
Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· Ματθ. 28,19-20
Πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται. Μαρκ. 16,15-16
Στα λόγια που βλέπουμε στον Ματθαίο ο Χριστός μας δίνει την έναρξη της πορείας προς την σωτηρία η οποία είναι η εισαγωγή στην Εκκλησία δια του βαπτίσματος.
Ενώ ο Ματθαίος μας δίνει την οπτική από την αρχή της πορείας ο Μάρκος μας την παρουσιάζει από το τέλος της. Ας φανταστούμε ότι ο ένας μας δείχνει την αρχή του αγώνα προς την σωτηρία και ο άλλος τον τερματισμό. Θα έλεγε κάποιος ότι ο Ματθαίος συμπληρώνει αυτό που μας λέει ο Μάρκος και το αντίθετο.
Καὶ εἶπεν αὐτοῖς
Και είπε ο Χριστός
πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει (Μάρκος)
πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη (Ματθαίος)
Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο και κάνετε Χριστιανούς
βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· (Ματθαίος)
με το να τους βαπτίζετε στο όνομα της Τριάδος, με το να τους διδάσκετε να τηρούν ότι έχω πει
ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται. (Μάρκος)
και ο βαπτισμένος που ειλικρινά θα πιστεύσει θα σωθεί.
2 Ορισμένες βαπτίσεις στην Καινή
Αγαπητοί φανταστείτε ότι δεν γνωρίζετε τίποτα για τον Ιησού, φανταστείτε ότι δεν έχετε μεγαλώσει σε Χριστιανικό περιβάλλον ώστε να ξέρετε κάποια πολλά ή λίγα για τον Χριστό, φανταστείτε ότι δεν υπάρχει η Καινή Διαθήκη ώστε να προμηθευτείτε διότι δεν έχει γραφτεί ακόμη κανένα Ευαγγέλιο και γενικώς κανένα βιβλίο της, φανταστείτε ότι σας μιλάνε για έναν εντελώς άγνωστο.
Ας δούμε λοιπόν ορισμένες βαπτίσεις στην Γραφή.
Ἀνοίξας δὲ Πέτρος τὸ στόμα αὐτοῦ εἶπεν· ἐπ᾿ ἀληθείας καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστι τὸν λόγον ὃν ἀπέστειλε τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ· οὗτός ἐστι πάντων Κύριος· ὑμεῖς οἴδατε τὸ γενόμενον ῥῆμα καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας μετὰ τὸ βάπτισμα ὃ ἐκήρυξεν Ἰωάννης, Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεὸς Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ δυνάμει, ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ·καὶ ἡμεῖς ἐσμεν μάρτυρες πάντων ὧν ἐποίησεν ἔν τε τῇ χώρᾳ τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ· ὃν καὶ ἀνεῖλον κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι, οὐ παντὶ τῷ λαῷ, ἀλλὰ μάρτυσι τοῖς προκεχειροτονημένοις ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡμῖν, οἵτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν· καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν τούτῳ πάντες οἱ προφῆται μαρτυροῦσιν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν λαβεῖν διὰ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τὸν πιστεύοντα εἰς αὐτόν.Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον. καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκκέχυται· ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούντων γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τὸν Θεόν τότε ἀπεκρίθη ὁ Πέτρος· μήτι τὸ ὕδωρ κωλῦσαι δύναταί τις τοῦ μὴ βαπτισθῆναι τούτους, οἵτινες τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔλαβον καθὼς καὶ ἡμεῖς; προσέταξέ τε αὐτοὺς βαπτισθῆναι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου. τότε ἠρώτησαν αὐτὸν ἐπιμεῖναι ἡμέρας τινάς. Πραξ. 10,34-48
Σύντομη μετάφραση, ο Πέτρος είπε, αλήθεια καταλαβαίνω τώρα πολύ καλά ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Αλλά σε κάθε έθνος καθένας που σέβεται τον Θεό και είναι δίκαιος γίνεται δεκτός από αυτόν. Εσείς γνωρίζετε καλά το γεγονός που διαδόθηκε σε όλη την Ιουδαία και το οποίο έχει αρχίσει από την Γαλιλαία μετά από το βάπτισμα που είχε κηρύξει ο Ιωάννης. Γνωρίζετε τον Ιησού από την Ναζαρέτ πως τον έχρισε ο Θεός με Πνεύμα Άγιο του έδωσε την δύναμη και αυτός πέρασε περιοχές ευεργετώντας και θεραπεύοντας όλους όσους βασανίζονταν από τον διάβολο, έκανε δε αναρίθμητα και μεγάλα θαύματα γιατί ο Θεός ήταν μαζί του. Εμείς είμαστε αυτόπτες μάρτυρες για όλα όσα έκανε ο Ιησούς στην χώρα και στην Ιερουσαλήμ. Αλλά αυτό τον μεγάλο ευεργέτη τους τον σταύρωσαν, ο Θεός όμως τον ανέστησε την τρίτη ημέρα και ευδόκησε να γίνει ορατός και φανερός όχι πλέον σε όλο τον λαό όπως πρώτα αλλά στους αυτόπτες που είχαν εκλεγεί από τον Θεό, σε εμάς δηλαδή οι οποίοι φάγαμε και ήπιαμε μαζί του. Και μας παρήγγειλε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο σε όλο τον λαό, να μαρτυρήσουμε και να διαλαλήσουμε ότι αυτός είναι ο ορισμένος από τον Θεό κριτής ζώντων και νεκρών. Για αυτόν όλοι οι προφήτες μαρτυρούν και διδάσκουν ότι καθένας που πιστεύει σε αυτόν θα λάβει άφεση αμαρτιών. Ενώ ο Πέτρος έλεγε τα λόγια αυτά αίφνης έπεσε το Πνεύμα το Άγιο σε όλους αυτούς που άκουγαν. Οι εκ περιτομής Χριστιανοί που είχαν έλθει μαζί με τον Πέτρο όταν είδαν το γεγονός αυτό θαύμασαν γιατί και στους εθνικούς ξεχύθηκε πλούσια η δωρεά. Και βεβαιώθηκαν διότι άκουγαν να ομιλούν ξένες γλώσσες και να δοξολογούν τον Θεό. Τότε πήρε τον λόγο ο Πέτρος και είπε, μήπως μπορεί να εμποδίσει κανείς το νερό για να μη βαπτιστούν αυτοί που όπως και εμείς έλαβαν Πνεύμα Άγιο; Και διέταξε να βαπτισθούν στο όνομα του Κυρίου. Τότε τον παρακάλεσαν να μείνει ακόμη λίγες ημέρες.
Εδώ άτομα βαπτίζονται έχοντας ακούσει μερικές προτάσεις του Πέτρου.
Προχωράμε στον ευνούχο
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος τῷ Φιλίππῳ εἶπε· δέομαί σου, περὶ τίνος ὁ προφήτης λέγει τοῦτο; περὶ ἑαυτοῦ ἢ περὶ ἑτέρου τινός; ἀνοίξας δὲ ὁ Φίλιππος τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γραφῆς ταύτης εὐηγγελίσατο αὐτῷ τὸν Ἰησοῦν ὡς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν ὁδόν, ἦλθον ἐπί τι ὕδωρ, καί φησιν ὁ εὐνοῦχος· ἰδοὺ ὕδωρ· τί κωλύει με βαπτισθῆναι; εἶπε δὲ ὁ Φίλιππος· εἰ πιστεύεις ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἔξεστιν ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε· πιστεύω τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν καὶ ἐκέλευσε στῆναι τὸ ἅρμα, καὶ κατέβησαν ἀμφότεροι εἰς τὸ ὕδωρ, ὅ τε Φίλιππος καὶ ὁ εὐνοῦχος, καὶ ἐβάπτισεν αὐτόν. Πραξ. 8,34-38
Μετάφραση, πήρε τότε τον λόγο ο ευνούχος και είπε στον Φίλιππο σε παρακαλώ πολύ για ποιον ο προφήτης το λέει αυτό; Για τον εαυτό του η για κανένα άλλο; Άνοιξε τότε το στόμα του ο Φίλιππος και αφού άρχισε από το χωρίο αυτό της Γραφής κήρυξε σε εκείνον τον Ιησού. Καθώς προχωρούσαν στον δρόμο έφθασαν κάπου που υπήρχε νερό και είπε τότε ο ευνούχος· να εδώ υπάρχει νερό, τι με εμποδίζει να βαπτιστώ; Είπε ο Φίλιππος, εάν πιστεύεις με όλη σου την καρδιά μπορείς. Απάντησε ο ευνούχος και είπε, πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού και διέταξε αμέσως να σταματήσει η άμαξα. Κατέβηκαν και οι δύο στο νερό και ο Φίλιππος τον βάπτισε.
Ο ευνούχος πρώτη φορά άκουσε για τον Χριστό από τον Φίλιππο, δεν γνώριζε οτιδήποτε για τον Ιησού, "για ποιόν τα λέει αυτά ο προφήτης; για τον εαυτό του ή άλλον;"
Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν·. Από αυτό το λεχθέν οι αιρετικοί προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το μαθητεύω, το οποίο διαστρεβλώνεται στο να εννοεί διδασκαλία ώστε να μπορέσει να ειπωθεί μετά ότι ο Χριστός λέει πρώτα διδάξτε και μετά βαπτίστε. Βεβαίως αυτό δεν συνάδει ούτε με τις πράξεις των Αποστόλων που θα δούμε αλλά ούτε με την φρασεολογία του χωρίου διότι σε αυτό παρατηρούμε ότι απουσιάζει ο σύνδεσμος από τις λέξεις βαπτίζοντες -- διδάσκοντες δηλαδή δεν λέει μαθητεύσατε και βαπτίστε.
Βλέπουμε ότι ο Χριστός δίνει εντολή να συνεχιστεί η πρακτική της Παλαιάς Διαθήκης στην οποία ο Ισραηλίτης περιτεμνόταν ενώ μετά σταδιακά μάθαινε την πίστη, αυτό θα το παρατηρήσουμε και στις βαπτίσεις που θα παρατεθούν στο 2ο Κεφάλαιο.
Και τώρα, όπως τότε, ο πολίτης του Νέου Ισραήλ εισάγεται με το βάπτισμα στον λαό του Θεού ενώ μαθαίνει την πίστη μέσα στο κατηχητήριο που είναι η Εκκλησία, δεν γίνεται κάτοχος της πίστης και μετά εισέρχεται στην Εκκλησία. Εκείνη την εποχή επειδή ήταν η αρχή του Νέου Ισραήλ θα έχουμε την πρακτική του προσήλυτου να κατέχει την μερίδα του λέοντος στις περιγραφές όμως στην πραγματικότητα η πρακτική αυτή ήταν είναι και θα είναι η εξαίρεση ή καλύτερα η μειοψηφία όπως ήταν και στην Παλαιά Διαθήκη. Πολύ σύντομα θα έχουμε το σύνηθες, δηλαδή το νήπιο του πολίτη του Νέου Ισραήλ θα εισάγεται βρέφος στον λαό του Θεού.
Όπως μπορούμε να εννοήσουμε διαβάζοντας την Γραφή οι Απόστολοι και οι Διάκονοι δεν βάπτιζαν με βάση την κατοχή της πίστης επιπλέον Το στάνταρ είναι εξαιρετικά χαμηλό όσο αφορά την έκταση της γνώσης και είναι πολύ φανερό ότι στην βάπτιση έχουμε την πρακτική της Παλαιάς να έρχεται στα μέτρα των ενηλίκων όχι μια νέα διδαχή η οποία απαγορεύει σε άτομα που δεν κατέχουν την πίστη να βαπτιστούν. Ο οκταήμερος Ισραηλίτης της Παλαιάς τώρα είναι ο οκταήμερος οκτάωρος οκτώλεπτος ενήλικος. Οι δώδεκα στην Έφεσο δεν είχαν ακούσει τι είναι το Άγιο Πνεύμα και ο δεσμοφύλακας βαπτίστηκε περισσότερο από συναισθηματικούς λόγους και την στιγμή της βαπτίσεως του ήταν μάλλον θαυμαστής του Παύλου παρά κάτοχος της διδαχής Χριστού. Η καταφατική απάντηση σε φράσεις όπως μετανοήσατε!, μετανοείς; πιστεύεις ότι ο Χριστός είναι υιός Θεού; σε ορισμένους ακροατές θα σήμαινε πήγαινε να κάνεις θυσίες για να σου συγχωρηθούν οι αμαρτίες ενώ σε άλλους δεν θα είχε καμία έννοια. Στην Εκκλησία εισάγονται άτομα παντελώς αρχάρια ή εντελώς άπιστα. Η Εκκλησία δέχεται αρχαρίους οδηγημένους στην απόφαση βαπτίσεως από διάφορους λόγους και όχι από την μετάνοια ή την κατοχή και την αποδοχή της πίστης, οι οποίοι υπήρχε περίπτωση αργότερα σε εβδομάδες μήνες ή χρόνια όταν μάθαιναν κάπως αναλυτικά τι είδους τρόπο ζωής ή συμπεριφορά υπαγόρευε η νέα τους πίστη να την αρνούνταν. Θα λέγαμε ότι οι βαπτισμένοι διάβασαν τον ωραίο και ελκυστικό τίτλο αλλά δεν ήξεραν οτιδήποτε από τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου που μόλις υπέγραψαν.
Φυσικά εδώ έχουμε το ακριβώς αντίθετο από τα ψιλά γράμματα διότι τα μεν ψθλά γράμματα είναι απάτη ενώ με το βάπτισμα παρέχονται μόνο τρισμέγιστα οφέλη αλλά καμία βλάβη, ταυτόχρονα δεν υπάρχει ουδεμία υποχρέωση από μέρους του βαπτισμένου, αυτός μπορεί να αποκηρύξει χωρίς καν να κινηθεί από την θέση του.
Γνωρίζουμε ότι ο Χριστός σε όλη την διδασκαλία του είτε στην Παλαιά είτε στην Καινή με έμφαση λέει ότι δεν θέλει οπαδούς αλλά πραγματικούς γνήσιους πιστούς. Οπότε κατανοούμε ότι αυτοί έγιναν αποδεκτοί όχι επειδή θέλει ποσότητα και όχι ποιότητα, όχι επειδή θέλει να αυξήσει την Εκκλησία με οποιοδήποτε τρόπο για αυτό έχουμε και Σίμωνες, αλλά διότι προσφέρει τις δωρεές άνευ όρων.
Με αυτά μας διδάσκει αφενός ότι αποδέχεται όλους όσους θα προσέλθουν στο βάπτισμα, διότι ως πατήρ αγαθών προσφέρει τα αγαθά δωρεάν, και αφετέρου ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνεισφέρει τίποτα προς την σωτηρία. Κατ' επέκταση είναι αδιάφορο ως προς την λήψη των δωρεών εάν οι προσερχόμενοι είναι νήπια, άνθρωποι με μειωμένη αντιληπτική ικανότητα, άνθρωποι που δεν ξέρουν αναλυτικά την πίστη, άνθρωποι που είναι μεγάλοι θεολόγοι, άνθρωποι που βαπτίστηκαν για υστερόβουλους λόγους, άνθρωποι που όταν τους είπαν μετανοείς θα νόμιζαν ότι πρέπει να πάνε για θυσίες ζώων στον Ναό. Όσα άτομα θα δούμε παρακάτω να βαπτίζονται εφόσον κατά την στιγμή της βαπτίσεως δεν ήξεραν όχι εις βάθος αλλά σχεδόν τίποτα για την διδαχή, δεν διέφεραν σε οτιδήποτε από ένα νήπιο. Το νήπιο ίσως χρειαζόταν λιγότερο χρόνο να μάθει την πίστη από κάποιον ενήλικο που βαπτίστηκε, ο δε Σίμωνας προσήλθε με πονηρά κίνητρα στο βάπτισμα. Την στιγμή της βαπτίσεως το νήπιο δεν γνώριζε λόγω ηλικίας, ο δεσμοφύλακας δεν γνώριζε λόγω χρόνου, ο Σίμωνας δεν γνώριζε διότι δεν τον ενδιέφερε να μάθει. Οι δυο τελευταίοι έλαβαν αλλά το νήπιο τάχα δεν είναι δεκτό στο βάπτισμα και φυσικά η αιτία είναι γιατί έτσι αρέσει στον Σατανά ο οποίος προσπαθεί με τα φερέφωνα του τους αιρετικούς να στερηθεί το νήπιο των δωρεών του βαπτίσματος.
Στο νέο εντελώς αρχάριο βαπτισμένο μέλος, η μετάδοση της διδασκαλίας και η μάθηση θα λάμβανε χώρα αργότερα μέσα στην Εκκλησία το οποίο θα ήταν μια προοδευτική και τις περισσότερες φορές μακροχρόνια διαδικασία. Έτσι αν λάβουμε υπόψιν τον αριθμό ατόμων που βαπτίζονται στην Βίβλο αλλά να μην έχουν ούτε καν μέτρια γνώση της πίστης κατανοούμε ότι αφενός το βάπτισμα είναι το μυστήριο εισαγωγής στην Εκκλησία και αφετέρου ότι η Εκκλησία θεωρείται από τους Αποστόλους ως κατηχητήριο και όχι σαν κλειστό κλαμπ μελών προχωρημένων στην πίστη. Το βάπτισμα είναι το διαβατήριο προς το κατηχητήριο και όχι η γνώση το διαβατήριο προς το βάπτισμα.
Επιπλέον των παραπάνω στις τοπικές εκκλησίες ενώ βλέπουμε επί παραδείγματι "τάγμα χηρών" δεν βλέπουμε κάποιο "τάγμα κατηχούμενων". Την εποχή αυτή οι κάτοχοι της πίστεως που μπορούν να την μεταδώσουν επακριβώς και ορθά είναι σχετικά λίγοι, έτσι θα έπρεπε να βλέπαμε ομάδες ατόμων να βαπτίζονται αργότερα. Όπως θα δούμε όμως όσοι βαπτίζονται αυτό γίνεται εκεί που τους βρίσκουν οι απόστολοι και άμεσα. Οι βαπτισμένοι θα προσέλθουν αργότερα στην Εκκλησία ώστε να μάθουν. Όπως δέχτηκε η Εκκλησία προς κατήχηση έναν ήδη βαπτισμένο με ρόλο κατηχητή κάποιο άλλο μέλος, κατά όμοιο τρόπο μπορεί κάλλιστα να δεχθεί ένα νήπιο για το οποίο ρόλο κατηχητή θα αναλάβει ο γονέας ή άλλο μέλος της Εκκλησίας. Ένα μέλος λαμβάνει κατηχητής ενός ήδη βαπτισμένου και δεν έχει σημασία εάν η μαθητεία διαρκέσει μήνες, χρόνια ή δεκαετίες λόγω ηλικίας, όρεξης για μάθηση ή αντιληπτικής ικανότητας.
Έτσι παρόλο το γεγονός ότι ο ένας είναι ενήλικας και ο άλλος ανήλικος ισχύει και για τους δύο το οἱ πατέρες ἐκτρέφετε ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Ας υποθέσουμε ότι βαπτίστηκε κάποιος μεγάλος όπως ο δεσμοφύλακας, αυτός μπορεί να χρειαζόταν κάποια έτη ώστε να μάθει την πίστη, το ίδιο συμβαίνει και με το νήπιο. Όπως παρατηρούμε στην Καινή όχι μόνο δεν περιέχεται εντολή απαγόρευσης βαπτίσεως νηπίων αλλά βλέπουμε την συνέχεια από την Παλαιά. Οι απόστολοι δρουν ακολουθώντας το ΠαλαιοΔιαθηκικό μοντέλο, δηλαδή βάπτιση και έπειτα κατοχή της πίστης, όπως γινόταν προ Χριστού όπου εκεί είχαμε πρώτα περιτομή ενώ μετά ερχόταν η διδασκαλία και η κατοχή της πίστης.
Θα δούμε στο λεχθέν του Ιησού στον Ματθαίο ότι ο εκχριστιανισμός των εθνών και η εισαγωγή τους στην Εκκλησία γίνεται με το βάπτισμα και έπεται η κατοχή της πίστης. Δηλαδή ο ίδιος ο Χριστός όχι μόνο δεν δίνει ρητή και κατηγορηματική "νεωτέρα εντολή" η οποία είναι απολύτως απαραίτητη όταν κάτι αλλάζει ριζικά, αλλά συνεχίζει το προϋπάρχων σύστημα εισαγωγής στην Εκκλησία.
Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· Ματθ. 28,19-20
Πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται. Μαρκ. 16,15-16
Στα λόγια που βλέπουμε στον Ματθαίο ο Χριστός μας δίνει την έναρξη της πορείας προς την σωτηρία η οποία είναι η εισαγωγή στην Εκκλησία δια του βαπτίσματος.
Ενώ ο Ματθαίος μας δίνει την οπτική από την αρχή της πορείας ο Μάρκος μας την παρουσιάζει από το τέλος της. Ας φανταστούμε ότι ο ένας μας δείχνει την αρχή του αγώνα προς την σωτηρία και ο άλλος τον τερματισμό. Θα έλεγε κάποιος ότι ο Ματθαίος συμπληρώνει αυτό που μας λέει ο Μάρκος και το αντίθετο.
Καὶ εἶπεν αὐτοῖς
Και είπε ο Χριστός
πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει (Μάρκος)
πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη (Ματθαίος)
Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο και κάνετε Χριστιανούς
βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· (Ματθαίος)
με το να τους βαπτίζετε στο όνομα της Τριάδος, με το να τους διδάσκετε να τηρούν ότι έχω πει
ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται. (Μάρκος)
και ο βαπτισμένος που ειλικρινά θα πιστεύσει θα σωθεί.
2 Ορισμένες βαπτίσεις στην Καινή
Αγαπητοί φανταστείτε ότι δεν γνωρίζετε τίποτα για τον Ιησού, φανταστείτε ότι δεν έχετε μεγαλώσει σε Χριστιανικό περιβάλλον ώστε να ξέρετε κάποια πολλά ή λίγα για τον Χριστό, φανταστείτε ότι δεν υπάρχει η Καινή Διαθήκη ώστε να προμηθευτείτε διότι δεν έχει γραφτεί ακόμη κανένα Ευαγγέλιο και γενικώς κανένα βιβλίο της, φανταστείτε ότι σας μιλάνε για έναν εντελώς άγνωστο.
Ας δούμε λοιπόν ορισμένες βαπτίσεις στην Γραφή.
Ἀνοίξας δὲ Πέτρος τὸ στόμα αὐτοῦ εἶπεν· ἐπ᾿ ἀληθείας καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστι τὸν λόγον ὃν ἀπέστειλε τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ· οὗτός ἐστι πάντων Κύριος· ὑμεῖς οἴδατε τὸ γενόμενον ῥῆμα καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας μετὰ τὸ βάπτισμα ὃ ἐκήρυξεν Ἰωάννης, Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεὸς Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ δυνάμει, ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ·καὶ ἡμεῖς ἐσμεν μάρτυρες πάντων ὧν ἐποίησεν ἔν τε τῇ χώρᾳ τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ· ὃν καὶ ἀνεῖλον κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι, οὐ παντὶ τῷ λαῷ, ἀλλὰ μάρτυσι τοῖς προκεχειροτονημένοις ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡμῖν, οἵτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν· καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν τούτῳ πάντες οἱ προφῆται μαρτυροῦσιν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν λαβεῖν διὰ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τὸν πιστεύοντα εἰς αὐτόν.Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον. καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκκέχυται· ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούντων γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τὸν Θεόν τότε ἀπεκρίθη ὁ Πέτρος· μήτι τὸ ὕδωρ κωλῦσαι δύναταί τις τοῦ μὴ βαπτισθῆναι τούτους, οἵτινες τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔλαβον καθὼς καὶ ἡμεῖς; προσέταξέ τε αὐτοὺς βαπτισθῆναι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου. τότε ἠρώτησαν αὐτὸν ἐπιμεῖναι ἡμέρας τινάς. Πραξ. 10,34-48
Σύντομη μετάφραση, ο Πέτρος είπε, αλήθεια καταλαβαίνω τώρα πολύ καλά ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Αλλά σε κάθε έθνος καθένας που σέβεται τον Θεό και είναι δίκαιος γίνεται δεκτός από αυτόν. Εσείς γνωρίζετε καλά το γεγονός που διαδόθηκε σε όλη την Ιουδαία και το οποίο έχει αρχίσει από την Γαλιλαία μετά από το βάπτισμα που είχε κηρύξει ο Ιωάννης. Γνωρίζετε τον Ιησού από την Ναζαρέτ πως τον έχρισε ο Θεός με Πνεύμα Άγιο του έδωσε την δύναμη και αυτός πέρασε περιοχές ευεργετώντας και θεραπεύοντας όλους όσους βασανίζονταν από τον διάβολο, έκανε δε αναρίθμητα και μεγάλα θαύματα γιατί ο Θεός ήταν μαζί του. Εμείς είμαστε αυτόπτες μάρτυρες για όλα όσα έκανε ο Ιησούς στην χώρα και στην Ιερουσαλήμ. Αλλά αυτό τον μεγάλο ευεργέτη τους τον σταύρωσαν, ο Θεός όμως τον ανέστησε την τρίτη ημέρα και ευδόκησε να γίνει ορατός και φανερός όχι πλέον σε όλο τον λαό όπως πρώτα αλλά στους αυτόπτες που είχαν εκλεγεί από τον Θεό, σε εμάς δηλαδή οι οποίοι φάγαμε και ήπιαμε μαζί του. Και μας παρήγγειλε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο σε όλο τον λαό, να μαρτυρήσουμε και να διαλαλήσουμε ότι αυτός είναι ο ορισμένος από τον Θεό κριτής ζώντων και νεκρών. Για αυτόν όλοι οι προφήτες μαρτυρούν και διδάσκουν ότι καθένας που πιστεύει σε αυτόν θα λάβει άφεση αμαρτιών. Ενώ ο Πέτρος έλεγε τα λόγια αυτά αίφνης έπεσε το Πνεύμα το Άγιο σε όλους αυτούς που άκουγαν. Οι εκ περιτομής Χριστιανοί που είχαν έλθει μαζί με τον Πέτρο όταν είδαν το γεγονός αυτό θαύμασαν γιατί και στους εθνικούς ξεχύθηκε πλούσια η δωρεά. Και βεβαιώθηκαν διότι άκουγαν να ομιλούν ξένες γλώσσες και να δοξολογούν τον Θεό. Τότε πήρε τον λόγο ο Πέτρος και είπε, μήπως μπορεί να εμποδίσει κανείς το νερό για να μη βαπτιστούν αυτοί που όπως και εμείς έλαβαν Πνεύμα Άγιο; Και διέταξε να βαπτισθούν στο όνομα του Κυρίου. Τότε τον παρακάλεσαν να μείνει ακόμη λίγες ημέρες.
Εδώ άτομα βαπτίζονται έχοντας ακούσει μερικές προτάσεις του Πέτρου.
Προχωράμε στον ευνούχο
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος τῷ Φιλίππῳ εἶπε· δέομαί σου, περὶ τίνος ὁ προφήτης λέγει τοῦτο; περὶ ἑαυτοῦ ἢ περὶ ἑτέρου τινός; ἀνοίξας δὲ ὁ Φίλιππος τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς γραφῆς ταύτης εὐηγγελίσατο αὐτῷ τὸν Ἰησοῦν ὡς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν ὁδόν, ἦλθον ἐπί τι ὕδωρ, καί φησιν ὁ εὐνοῦχος· ἰδοὺ ὕδωρ· τί κωλύει με βαπτισθῆναι; εἶπε δὲ ὁ Φίλιππος· εἰ πιστεύεις ἐξ ὅλης τῆς καρδίας, ἔξεστιν ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε· πιστεύω τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι τὸν Ἰησοῦν Χριστόν καὶ ἐκέλευσε στῆναι τὸ ἅρμα, καὶ κατέβησαν ἀμφότεροι εἰς τὸ ὕδωρ, ὅ τε Φίλιππος καὶ ὁ εὐνοῦχος, καὶ ἐβάπτισεν αὐτόν. Πραξ. 8,34-38
Μετάφραση, πήρε τότε τον λόγο ο ευνούχος και είπε στον Φίλιππο σε παρακαλώ πολύ για ποιον ο προφήτης το λέει αυτό; Για τον εαυτό του η για κανένα άλλο; Άνοιξε τότε το στόμα του ο Φίλιππος και αφού άρχισε από το χωρίο αυτό της Γραφής κήρυξε σε εκείνον τον Ιησού. Καθώς προχωρούσαν στον δρόμο έφθασαν κάπου που υπήρχε νερό και είπε τότε ο ευνούχος· να εδώ υπάρχει νερό, τι με εμποδίζει να βαπτιστώ; Είπε ο Φίλιππος, εάν πιστεύεις με όλη σου την καρδιά μπορείς. Απάντησε ο ευνούχος και είπε, πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού και διέταξε αμέσως να σταματήσει η άμαξα. Κατέβηκαν και οι δύο στο νερό και ο Φίλιππος τον βάπτισε.
Ο ευνούχος πρώτη φορά άκουσε για τον Χριστό από τον Φίλιππο, δεν γνώριζε οτιδήποτε για τον Ιησού, "για ποιόν τα λέει αυτά ο προφήτης; για τον εαυτό του ή άλλον;"
Η Γραφή μας λέει ότι ο διάκονος κηρύττει τον Ιησού
και ενώ δεν περνάει λίγη ώρα ο ευνούχος ήδη έχει βαπτισθεί. Βεβαίως
για να σας κηρύξουν τον Ιησού από μηδενική βάση και να έχετε κατανοήσει
το τι και πως της νέας διδασκαλίας κάπως μέτρια θα χρειαζόταν πολλές
ημέρες. Το να πιστεύω ότι "ο Χριστός είναι υιός του Θεού" είναι κάτι που δεν
λέει πολλά από μόνο του διότι αυτός ο υιός του Θεού μπορεί να είναι ο
αρχάγγελος Μιχαήλ όπως λένε οι μάρτυρες του Ιεχωβά, ένα άψυχο κουφάρι όπως έλεγε ο Απολλινάριος, μια μάσκα του Πατρός όπως έλεγε ο Σαβέλλιος, ένα φάντασμα
όπως έλεγαν οι Γνωστικοί. Ας υποθέσουμε χάριν συζητήσεως ότι πρόλαβε να εξηγήσει ο Φίλιππος τα Χριστολογικά, πράγμα αδύνατον. Για τις υπόλοιπες διδαχές θα χρειαζόταν να πάνε 20,30 φορές στην Κανδάκη και ξανά
πίσω εκεί που συναντήθηκαν μέχρι να γινόταν κάτοχος της πίστης ο
ευνούχος. Μια απλή επιφανειακή ανάγνωση της Καινής Διαθήκης θέλει
αρκετές ώρες.
Είναι εντελώς εμφανές ότι όταν βαπτίστηκε ο ευνούχος θα ήξερε πάρα πολύ λίγα για το τι είπε και δίδαξε ο Ιησούς διότι χρειάζεται κάποια χρόνια ώστε να μάθει κάποιος έστω μέτρια την πίστη σε θέματα όπως είναι επί παραδείγματι η Χριστολογία, η Ευχαριστία, η αναγέννηση, ο Θεός πατήρ, το Άγιο Πνεύμα και τόσα άλλα, τότε είναι απόλυτα εμφανές ότι ο ευνούχος το μόνο που θα είχε μάθει ήταν ορισμένες προτάσεις από όλα αυτά που δίδαξε ο Ιησούς.
Ευθύς αμέσως θα δούμε την περίπτωση του δεσμοφύλακα.
ἔξυπνος δὲ γενόμενος ὁ δεσμοφύλαξ καὶ ἰδὼν ἀνεῳγμένας τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, σπασάμενος μάχαιραν ἔμελλεν ἑαυτὸν ἀναιρεῖν, νομίζων ἐκπεφευγέναι τοὺς δεσμίους ἐφώνησε δὲ φωνῇ μεγάλῃ ὁ Παῦλος λέγων· μηδὲν πράξῃς σεαυτῷ κακόν· ἅπαντες γάρ ἐσμεν ἐνθάδε αἰτήσας δὲ φῶτα εἰσεπήδησε, καὶ ἔντρομος γενόμενος προσέπεσε τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ, καὶ προαγαγὼν αὐτοὺς ἔξω ἔφη· κύριοι, τί με δεῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ; οἱ δὲ εἶπον· πίστευσον ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου καὶ ἐλάλησαν αὐτῷ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου καὶ πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τῆς νυκτὸς ἔλουσεν ἀπὸ τῶν πληγῶν, καὶ ἐβαπτίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάντες παραχρῆμα, ἀναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ παρέθηκε τράπεζαν, καὶ ἠγαλλιάσατο πανοικὶ πεπιστευκὼς τῷ Θεῷ. Ἡμέρας δὲ γενομένης ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς ῥαβδούχους λέγοντες· ἀπόλυσον τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους ἀπήγγειλε δὲ ὁ δεσμοφύλαξ τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν Παῦλον, ὅτι ἀπεστάλκασιν οἱ στρατηγοὶ ἵνα ἀπολυθῆτε νῦν οὖν ἐξελθόντες πορεύεσθε ἐν εἰρήνῃ. Πραξ. 16,27-34
Μετάφραση, ο Παύλος και ο Σίλας ήταν φυλακισμένοι και καθώς ξύπνησε ο δεσμοφύλακας από τον σεισμό και βλέποντας ανοιχτές τις πόρτες της φυλακής έβγαλε το σπαθί του και ετοιμάστηκε να αυτοκτονήσει γιατί νόμισε ότι είχαν δραπετεύσει οι φυλακισμένοι. Ο Παύλος όμως του φώναξε δυνατά λέγοντας, μη κάνεις κανένα κακό στον εαυτό σου γιατί όλοι οι φυλακισμένοι είμαστε εδώ. Αφού ζήτησε φώτα ο δεσμοφύλακας όρμησε μέσα στην φυλακή και είδε ότι πραγματικά όπως του είχε πει ο Παύλος όλοι οι φυλακισμένοι ήταν εκεί. Κατάλαβε αμέσως το θαύμα, κυριεύτηκε από τρόμο και έπεσε στα πόδια του Παύλου και του Σίλα. Ύστερα τους έβγαλε έξω από την φυλακή και τους είπε, κύριοι, τι πρέπει να κάνω για να βρω και εγώ την σωτηρία; Και εκείνοι του είπαν, πίστεψε στον Ιησού και θα σωθείς εσύ και όλο σου το σπίτι. Κήρυξαν σε αυτόν τον λόγο του Κυρίου και σε όλους όσοι ήταν στο σπίτι του και αφού τους πήρε εκείνη την ώρα της νύχτας τους έλουσε από τα αίματα των πληγών τους και αμέσως βαπτίσθηκε αυτός και όλοι οι δικοί του και αφού τους ανέβασε στο σπίτι του παρέθεσε τραπέζι φαγητών δοκιμάζοντας μεγάλη χαρά μαζί με όλη την οικογένειά του επειδή είχε πιστέψει στον Θεό. Αφού ξημέρωσε έστειλαν οι στρατηγοί τους ραβδούχους στον δεσμοφύλακα να του πουν άσε ελεύθερους εκείνους τους ανθρώπους από την φυλακή. Ο δεσμοφύλακας πήγε και είπε στον Παύλο, έστειλαν οι στρατηγοί και με διέταξαν να αποφυλακιστείτε.
Ο δεσμοφύλακας δεν είχε ακούσει ποτέ του για τον Χριστό, ήταν ένας Ρωμαίος στρατιωτικός ο οποίος δεν ήξερε οτιδήποτε για κάποιον Ιησού από την Γαλιλαία, αντιθέτως ήξερε πολύ καλά ότι εάν ο φυλακισμένος δραπέτευε την πλήρωνε ο δεσμοφύλακας. Σημειώστε ότι όλα αυτά που διαβάσατε ξεκινούν να λαμβάνουν χώρα τα μεσάνυχτα, κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον. Ο Παύλος μιλάει σε κάποιον ο οποίος πριν λίγο ήθελε να αυτοκτονήσει ενώ τώρα διακατέχεται ξανά από έντονα αισθήματα όπως τρόμος έκπληξη και θαυμασμός τα οποία τον κάνουν να πέσει στα γόνατα για να προσκυνήσει τους δύο αποστόλους, καὶ ἔντρομος γενόμενος προσέπεσε τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ.
Σε αυτόν τον άνθρωπο που διακατέχεται από πολύ έντονα συναισθήματα οι Απόστολοι μιλάνε για τον Ιησού, έπειτα αυτός φέρνει τους δικούς του, ίσως στην φυλακή, ώστε να ακούσουν και εκείνοι διότι αργότερα λέει ότι πάει τους αποστόλους σπίτι του "καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς -- ἀναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ". Στο σπίτι πλένει τις πληγές των Αποστόλων, πηγαίνει και βαπτίζεται μαζί με κάποια άτομα, παίρνει τους Αποστόλους σπίτι του, κάνει ένα τραπέζι για να φάνε όλοι μαζί και μετά τους ξαναπάει στην φυλακή. Όλα αυτά ξεκινάνε μετά τα μεσάνυχτα ενώ έχουν τελειώσει πριν καν χαράξει διότι όπως βλέπουμε οι απόστολοι όταν ξημερώνει είναι ήδη ξανά μέσα στην φυλακή !!
Είναι εντελώς εμφανές ότι όταν βαπτίστηκε ο ευνούχος θα ήξερε πάρα πολύ λίγα για το τι είπε και δίδαξε ο Ιησούς διότι χρειάζεται κάποια χρόνια ώστε να μάθει κάποιος έστω μέτρια την πίστη σε θέματα όπως είναι επί παραδείγματι η Χριστολογία, η Ευχαριστία, η αναγέννηση, ο Θεός πατήρ, το Άγιο Πνεύμα και τόσα άλλα, τότε είναι απόλυτα εμφανές ότι ο ευνούχος το μόνο που θα είχε μάθει ήταν ορισμένες προτάσεις από όλα αυτά που δίδαξε ο Ιησούς.
Ευθύς αμέσως θα δούμε την περίπτωση του δεσμοφύλακα.
ἔξυπνος δὲ γενόμενος ὁ δεσμοφύλαξ καὶ ἰδὼν ἀνεῳγμένας τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, σπασάμενος μάχαιραν ἔμελλεν ἑαυτὸν ἀναιρεῖν, νομίζων ἐκπεφευγέναι τοὺς δεσμίους ἐφώνησε δὲ φωνῇ μεγάλῃ ὁ Παῦλος λέγων· μηδὲν πράξῃς σεαυτῷ κακόν· ἅπαντες γάρ ἐσμεν ἐνθάδε αἰτήσας δὲ φῶτα εἰσεπήδησε, καὶ ἔντρομος γενόμενος προσέπεσε τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ, καὶ προαγαγὼν αὐτοὺς ἔξω ἔφη· κύριοι, τί με δεῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ; οἱ δὲ εἶπον· πίστευσον ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου καὶ ἐλάλησαν αὐτῷ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου καὶ πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τῆς νυκτὸς ἔλουσεν ἀπὸ τῶν πληγῶν, καὶ ἐβαπτίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάντες παραχρῆμα, ἀναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ παρέθηκε τράπεζαν, καὶ ἠγαλλιάσατο πανοικὶ πεπιστευκὼς τῷ Θεῷ. Ἡμέρας δὲ γενομένης ἀπέστειλαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς ῥαβδούχους λέγοντες· ἀπόλυσον τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους ἀπήγγειλε δὲ ὁ δεσμοφύλαξ τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν Παῦλον, ὅτι ἀπεστάλκασιν οἱ στρατηγοὶ ἵνα ἀπολυθῆτε νῦν οὖν ἐξελθόντες πορεύεσθε ἐν εἰρήνῃ. Πραξ. 16,27-34
Μετάφραση, ο Παύλος και ο Σίλας ήταν φυλακισμένοι και καθώς ξύπνησε ο δεσμοφύλακας από τον σεισμό και βλέποντας ανοιχτές τις πόρτες της φυλακής έβγαλε το σπαθί του και ετοιμάστηκε να αυτοκτονήσει γιατί νόμισε ότι είχαν δραπετεύσει οι φυλακισμένοι. Ο Παύλος όμως του φώναξε δυνατά λέγοντας, μη κάνεις κανένα κακό στον εαυτό σου γιατί όλοι οι φυλακισμένοι είμαστε εδώ. Αφού ζήτησε φώτα ο δεσμοφύλακας όρμησε μέσα στην φυλακή και είδε ότι πραγματικά όπως του είχε πει ο Παύλος όλοι οι φυλακισμένοι ήταν εκεί. Κατάλαβε αμέσως το θαύμα, κυριεύτηκε από τρόμο και έπεσε στα πόδια του Παύλου και του Σίλα. Ύστερα τους έβγαλε έξω από την φυλακή και τους είπε, κύριοι, τι πρέπει να κάνω για να βρω και εγώ την σωτηρία; Και εκείνοι του είπαν, πίστεψε στον Ιησού και θα σωθείς εσύ και όλο σου το σπίτι. Κήρυξαν σε αυτόν τον λόγο του Κυρίου και σε όλους όσοι ήταν στο σπίτι του και αφού τους πήρε εκείνη την ώρα της νύχτας τους έλουσε από τα αίματα των πληγών τους και αμέσως βαπτίσθηκε αυτός και όλοι οι δικοί του και αφού τους ανέβασε στο σπίτι του παρέθεσε τραπέζι φαγητών δοκιμάζοντας μεγάλη χαρά μαζί με όλη την οικογένειά του επειδή είχε πιστέψει στον Θεό. Αφού ξημέρωσε έστειλαν οι στρατηγοί τους ραβδούχους στον δεσμοφύλακα να του πουν άσε ελεύθερους εκείνους τους ανθρώπους από την φυλακή. Ο δεσμοφύλακας πήγε και είπε στον Παύλο, έστειλαν οι στρατηγοί και με διέταξαν να αποφυλακιστείτε.
Ο δεσμοφύλακας δεν είχε ακούσει ποτέ του για τον Χριστό, ήταν ένας Ρωμαίος στρατιωτικός ο οποίος δεν ήξερε οτιδήποτε για κάποιον Ιησού από την Γαλιλαία, αντιθέτως ήξερε πολύ καλά ότι εάν ο φυλακισμένος δραπέτευε την πλήρωνε ο δεσμοφύλακας. Σημειώστε ότι όλα αυτά που διαβάσατε ξεκινούν να λαμβάνουν χώρα τα μεσάνυχτα, κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον. Ο Παύλος μιλάει σε κάποιον ο οποίος πριν λίγο ήθελε να αυτοκτονήσει ενώ τώρα διακατέχεται ξανά από έντονα αισθήματα όπως τρόμος έκπληξη και θαυμασμός τα οποία τον κάνουν να πέσει στα γόνατα για να προσκυνήσει τους δύο αποστόλους, καὶ ἔντρομος γενόμενος προσέπεσε τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ.
Σε αυτόν τον άνθρωπο που διακατέχεται από πολύ έντονα συναισθήματα οι Απόστολοι μιλάνε για τον Ιησού, έπειτα αυτός φέρνει τους δικούς του, ίσως στην φυλακή, ώστε να ακούσουν και εκείνοι διότι αργότερα λέει ότι πάει τους αποστόλους σπίτι του "καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς -- ἀναγαγών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ". Στο σπίτι πλένει τις πληγές των Αποστόλων, πηγαίνει και βαπτίζεται μαζί με κάποια άτομα, παίρνει τους Αποστόλους σπίτι του, κάνει ένα τραπέζι για να φάνε όλοι μαζί και μετά τους ξαναπάει στην φυλακή. Όλα αυτά ξεκινάνε μετά τα μεσάνυχτα ενώ έχουν τελειώσει πριν καν χαράξει διότι όπως βλέπουμε οι απόστολοι όταν ξημερώνει είναι ήδη ξανά μέσα στην φυλακή !!
Ἡμέρας δὲ γενομένης -- νῦν οὖν ἐξελθόντες.
Βεβαίως εφόσον η όλη ιστορία ξεκίνησε από το γεγονός ότι αυτοί παρέμεναν στην φυλακή και δεν έφυγαν είναι φανερό ότι σίγουρα θα οδηγήθηκαν ξανά στο κελί αρκετά σύντομα και όχι λίγο πριν φανεί το φως. Αυτό ώστε να μην ανακαλύψουν οι στρατηγοί ότι οι δύο φυλακισμένοι έλειπαν. Η βάπτιση είχε τα αίτια της στο έντονο συναίσθημα και όχι στην γνώση του τι έλεγε ο Χριστός, παραπάνω από σίγουρο είναι ότι όλοι οι δικοί του θα επηρεάστηκαν καίρια από αυτόν και όχι από την διδαχή ώστε να οδηγηθούν στην βάπτιση μεταμεσονύχτιες ώρες. Εβαπτίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάντες παραχρῆμα βαπτίστηκε αυτός και όλοι οι δικοί του αμέσως. Θα είναι εντελώς κωμικό να υποθέσουμε ότι ο δεσμοφύλακας με τους δικούς του έμαθαν πολλά από την πίστη, μπροστά τους ο ευνούχος ήταν μέγας θεολόγος. Η ώρα που βαπτίστηκαν, μεσάνυχτα, δείχνει ταυτόχρονα και το που βρισκόταν από πλευράς γνώσης της πίστης, έτσι δεν θα ήταν ανάρμοστο σχήμα υπερβολής εάν λέγαμε ότι κάποιος από τους βαπτισμένους το πρωί ίσως δεν θυμόνταν ούτε το όνομα αυτού για τον οποίον του μίλαγε ο Παύλος.
Περνάμε τώρα στον Σίμωνα.
Ἀνὴρ δέ τις ὀνόματι Σίμων προϋπῆρχεν ἐν τῇ πόλει μαγεύων καὶ ἐξιστῶν τὸ ἔθνος τῆς Σαμαρείας, λέγων εἶναί τινα ἑαυτὸν μέγαν· ᾧ προσεῖχον πάντες ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου λέγοντες· οὗτός ἐστιν ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡ μεγάλη προσεῖχον δὲ αὐτῷ διὰ τὸ ἱκανῷ χρόνῳ ταῖς μαγείαις ἐξεστακέναι αὐτούς ὅτε δὲ ἐπίστευσαν τῷ Φιλίππῳ εὐαγγελιζομένῳ τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ὀνόματος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐβαπτίζοντο ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες ὁ δὲ Σίμων καὶ αὐτὸς ἐπίστευσε, καὶ βαπτισθεὶς ἦν προσκαρτερῶν τῷ Φιλίππῳ, θεωρῶν τε δυνάμεις καὶ σημεῖα γινόμενα ἐξίστατο. Ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐν Ἱεροσολύμοις ἀπόστολοι ὅτι δέδεκται ἡ Σαμάρεια τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτοὺς τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην· οἵτινες καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐτῶν ὅπως λάβωσι Πνεῦμα Ἅγιον· οὔπω γὰρ ἦν ἐπ᾿ οὐδενὶ αὐτῶν ἐπιπεπτωκός, μόνον δὲ βεβαπτισμένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ τότε ἐπετίθουν τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐλάμβανον Πνεῦμα Ἅγιον ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων δίδοται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, προσήνεγκεν αὐτοῖς χρήματα λέγων· δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην, ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπιθῶ τὰς χεῖρας λαμβάνῃ Πνεῦμα Ἅγιον. Πέτρος δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν, ὅτι τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ ἐνόμισας διὰ χρημάτων κτᾶσθαι οὐκ ἔστι σοι μερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ· ἡ γὰρ καρδία σου οὐκ ἔστιν εὐθεῖα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μετανόησον οὖν ἀπὸ τῆς κακίας σου ταύτης, καὶ δεήθητι τοῦ Θεοῦ εἰ ἄρα ἀφεθήσεταί σοι ἡ ἐπίνοια τῆς καρδίας σου·εἰς γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδεσμον ἀδικίας ὁρῶ σε ὄντα.
Λόγω έκτασης σύντομη μετάφραση,
Ζούσε στην πόλη κάποιος ονόματι Σίμωνας ο οποίος έκανε μαγείες και εξέπληττε τον λαό της Σαμάρειας και όλοι τον είχαν περί πολλού και τον θαύμαζαν διότι επί χρόνια τους είχε καταπλήξει με τις μαγείες του. Οι άνθρωποι πίστευαν στον Φίλιππο ο οποίος έκανε μεγάλα θαύματα και βαπτίζονταν. Ο Σίμωνας πίστεψε και αφού βαπτίστηκε καθόταν στον Φίλιππο δίπλα για να πάρει και αυτός την ίδια δύναμη να κάνει σημεία γιατί είχε εκπλαγεί με τα υπερφυσικά θαύματα που αυτός δεν μπορούσε να κάνει. Ήρθαν οι απόστολοι και αυτός τους πρότεινε λεφτά για να αγοράσει την θαυματουργική δύναμη ο Πέτρος του απάντησε εσύ και τα λεφτά σου ας καταστραφείτε, δεν υπάρχει δωρεά για εσένα, μετανόησε και ίσως σου συγχωρέσει ο Θεός αν και αμφιβάλλω διότι σε βλέπω και σε έχει καταλάβει εντελώς η κακία και έχεις γίνει επικίνδυνος και στους άλλους.
Ο Σίμωνας μας προσφέρει ένα πολύ ωραίο παράδειγμα ώστε να διδαχθούμε.
Οι άνθρωποι τον νόμιζαν απεσταλμένο του Θεού "οὗτός ἐστιν ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡ μεγάλη" και αυτός πλάσαρε τον εαυτό του σαν μεγάλο και τρανό "λέγων εἶναί τινα ἑαυτὸν μέγαν·". Δηλαδή ο Σίμωνας εκμεταλλευόταν τον κόσμο και ενώ ήταν μάγος πλασαριζόταν με έπαρση και στόμφο σαν Θεϊκός απεσταλμένος. Εξέπεσε με την έλευση του Φίλιππου έτσι ήθελε με τα χαρίσματα του Χριστού και την φήμη που ήδη κουβαλούσε να ανακτήσει ξανά την θέση του. Με λίγα λόγια ήταν εντελώς πωρωμένος για αυτό και η μεγάλη αυστηρότητα των αποστόλων, τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν.
Η αιτία της τόσης αυστηρότητας δεν ήταν απλά επειδή σκέφτηκε να αγοράσει τα χαρίσματα, όχι, αν ήταν από πίκρα ή ζήλια ή άλλο όμοιο η προσφορά των χρημάτων ο απόστολος θα τον νουθετούσε πατρικά και θα του έλεγε ότι αυτά δεν γίνονται στον Χριστιανισμό, πράγμα που έκανε ο Χριστός στις μητέρες των αποστόλων. Δυστυχώς ο Σίμωνας είχε διαβολοποιηθεί και κατέστρωσε πονηρό σχέδιο το οποίο ήταν περίπου όμοιο με της μαντευομένης των Φιλίππων. Δεν έχει πειράξει τον Απόστολο που πρόσφερε χρήματα αλλά με την αυστηρότητα του δηλώνει ότι "δεν θα λάβεις την δωρεά με λεφτά αλλά με το να παρατήσεις τα σχέδια που έχεις για να κάνεις τον ψευτοπροφήτη τον ψευδαπόστολο τον αντίχριστο θέλοντας να γίνεις ενάντιος στην Εκκλησία και έρχεται η Θεία δίκη αν συνεχίσεις το σχέδιο σου, θα απωλεστείς".
Εφόσον ήταν διαβολοποιημένος κατ' επέκταση η πορεία του ήταν από πονηριά σε πονηριά σαν τον διάβολο. Βαπτίστηκε με πονηρά κίνητρα ώστε να ανακτήσει την θέση, τώρα ενάντια στην Εκκλησία. Καθόταν δίπλα στον Φίλιππο όχι για να διδαχθεί αλλά για να λάβει τα χαρίσματα. Όταν δεν έλαβε σκέφτηκε να δωροδοκήσει ή ορθότερα να τα αγοράσει Έπειτα δεν ζήτησε απλά να λάβει χαρίσματα αλλά να βάζει τα χέρια του ώστε να δίνει και αυτός χαρίσματα. Δηλαδή δεν ήθελε μόνο να κατέχει κάποιο χάρισμα αλλά απέβλεπε θέση ώστε να δίδει ο ίδιος, δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην. Αυτό ώστε να ανακτήσει την χαμένη θέση του σαν δήθεν μέγας και χορηγός δυνάμεων αλλά και για να δημιουργήσει στρατό από πλανεμένους ακολούθους, δηλαδή ψευδοεκκλησία.
Ο Πέτρος με το διορατικό χάρισμα που είχε είδε μέσα στην ψυχή του Σίμωνα καταλαβαίνοντας το σχέδιο του αλλά και την άσχημη πνευματική του κατάσταση. Αυτό εννοεί με το "σε βλέπω", ὁρῶ σε, δεν σημαίνει σε κόβω εσένα από την φάτσα ότι είσαι απατεώνας. Είδε την κακία και πονηρία η οποία τον είχε εντελώς καταλάβει για αυτό του λέει "ίσως σου συγχωρηθεί η αμαρτία", εἰ ἄρα, διότι όλα γίνονταν ώστε να κάνει εαυτόν ψευδαπόστολο και αντίχριστο. Τι σημαίνει ίσως; Υπήρχε περίπτωση να ζητήσει άφεση και ο Χριστός να του έλεγε όχι, δεν σε συγχωρώ γιατί τέτοιες προσβολές εγώ δεν τις σηκώνω; Καμία. Επειδή όμως όλα έγιναν από πονηριά και αυτός είχε διαβολοποιηθεί δεν μπορούσε ούτε ειλικρινή συγγνώμη να ζητήσει ώστε να λάβει άφεση για αυτό τον λόγο θα επερχόταν και Θεία δίκη διότι υπήρχε κίνδυνος για την τοπική Εκκλησία που τότε ήταν στα σπάργανα άρα ευκολότερο να παρασύρει άτομα ο Σίμωνας.
Το "και αυτός πίστεψε" δεν εννοεί ότι πραγματικά πίστεψε αφήνοντας τις απάτες, αυτό είναι αυταπόδεικτο εξάλλου, αλλά σημαίνει πίστεψε ότι από τον Χριστό προέρχονταν τα χαρίσματα και βεβαίως αυτό του ήταν αρκετό, μέχρι εκεί θέλησε να μάθει. Η κατήχηση όπως είδαμε στις άλλες βαπτίσεις ήταν από σύντομη έως και των λίγων προτάσεων όμως στον Σίμωνα και εκτενής να ήταν δεν θα έδινε καμία σημασία σε κάτι παραπάνω από αυτό που τον ενδιέφερε. Όπως είναι φανερό ο Σίμωνας εκτός από περίπτωση είναι και διαφορετική περίπτωση. Οι υπόλοιποι δεν είχαν χρόνο να μάθουν, αυτόν δεν τον ενδιέφερε να μάθει, φυσικά για ειλικρινή μετάνοια ούτε λόγος. Εξ άλλου αυτός που κατέχει λίγα εντελώς βασικότατα πράγματα από την διδαχή θα έβλεπε το γελοίο και ανώφελο της δωροδοκίας που απλά θα τον εξευτέλιζε χωρίς να του δώσει οτιδήποτε. Ποιος λογικός θα πήγαινε στον Παΐσιο προτείνοντας του λεφτά ώστε να πάρει και αυτός τα ίδια χαρίσματα; Ουδείς, ακόμη και ένας εντελώς αρχάριος στην πίστη διότι και δεν θα κατάφερνε τίποτα και θα γινόταν περίγελος. Ο έχων την εντελώς βασική γνώση από την διδαχή θα γνώριζε άριστα ότι οι Απόστολοι δεν έχουν τσιφλίκι τα χαρίσματα γιατί αυτά δεν είναι αποτέλεσμα μαγικών φίλτρων και συνταγών που θα του πουλούσαν.
Βεβαίως εφόσον η όλη ιστορία ξεκίνησε από το γεγονός ότι αυτοί παρέμεναν στην φυλακή και δεν έφυγαν είναι φανερό ότι σίγουρα θα οδηγήθηκαν ξανά στο κελί αρκετά σύντομα και όχι λίγο πριν φανεί το φως. Αυτό ώστε να μην ανακαλύψουν οι στρατηγοί ότι οι δύο φυλακισμένοι έλειπαν. Η βάπτιση είχε τα αίτια της στο έντονο συναίσθημα και όχι στην γνώση του τι έλεγε ο Χριστός, παραπάνω από σίγουρο είναι ότι όλοι οι δικοί του θα επηρεάστηκαν καίρια από αυτόν και όχι από την διδαχή ώστε να οδηγηθούν στην βάπτιση μεταμεσονύχτιες ώρες. Εβαπτίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάντες παραχρῆμα βαπτίστηκε αυτός και όλοι οι δικοί του αμέσως. Θα είναι εντελώς κωμικό να υποθέσουμε ότι ο δεσμοφύλακας με τους δικούς του έμαθαν πολλά από την πίστη, μπροστά τους ο ευνούχος ήταν μέγας θεολόγος. Η ώρα που βαπτίστηκαν, μεσάνυχτα, δείχνει ταυτόχρονα και το που βρισκόταν από πλευράς γνώσης της πίστης, έτσι δεν θα ήταν ανάρμοστο σχήμα υπερβολής εάν λέγαμε ότι κάποιος από τους βαπτισμένους το πρωί ίσως δεν θυμόνταν ούτε το όνομα αυτού για τον οποίον του μίλαγε ο Παύλος.
Περνάμε τώρα στον Σίμωνα.
Ἀνὴρ δέ τις ὀνόματι Σίμων προϋπῆρχεν ἐν τῇ πόλει μαγεύων καὶ ἐξιστῶν τὸ ἔθνος τῆς Σαμαρείας, λέγων εἶναί τινα ἑαυτὸν μέγαν· ᾧ προσεῖχον πάντες ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου λέγοντες· οὗτός ἐστιν ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡ μεγάλη προσεῖχον δὲ αὐτῷ διὰ τὸ ἱκανῷ χρόνῳ ταῖς μαγείαις ἐξεστακέναι αὐτούς ὅτε δὲ ἐπίστευσαν τῷ Φιλίππῳ εὐαγγελιζομένῳ τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ὀνόματος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐβαπτίζοντο ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες ὁ δὲ Σίμων καὶ αὐτὸς ἐπίστευσε, καὶ βαπτισθεὶς ἦν προσκαρτερῶν τῷ Φιλίππῳ, θεωρῶν τε δυνάμεις καὶ σημεῖα γινόμενα ἐξίστατο. Ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐν Ἱεροσολύμοις ἀπόστολοι ὅτι δέδεκται ἡ Σαμάρεια τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτοὺς τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην· οἵτινες καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐτῶν ὅπως λάβωσι Πνεῦμα Ἅγιον· οὔπω γὰρ ἦν ἐπ᾿ οὐδενὶ αὐτῶν ἐπιπεπτωκός, μόνον δὲ βεβαπτισμένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ τότε ἐπετίθουν τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐλάμβανον Πνεῦμα Ἅγιον ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων δίδοται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, προσήνεγκεν αὐτοῖς χρήματα λέγων· δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην, ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπιθῶ τὰς χεῖρας λαμβάνῃ Πνεῦμα Ἅγιον. Πέτρος δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν, ὅτι τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ ἐνόμισας διὰ χρημάτων κτᾶσθαι οὐκ ἔστι σοι μερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ· ἡ γὰρ καρδία σου οὐκ ἔστιν εὐθεῖα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μετανόησον οὖν ἀπὸ τῆς κακίας σου ταύτης, καὶ δεήθητι τοῦ Θεοῦ εἰ ἄρα ἀφεθήσεταί σοι ἡ ἐπίνοια τῆς καρδίας σου·εἰς γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδεσμον ἀδικίας ὁρῶ σε ὄντα.
Λόγω έκτασης σύντομη μετάφραση,
Ζούσε στην πόλη κάποιος ονόματι Σίμωνας ο οποίος έκανε μαγείες και εξέπληττε τον λαό της Σαμάρειας και όλοι τον είχαν περί πολλού και τον θαύμαζαν διότι επί χρόνια τους είχε καταπλήξει με τις μαγείες του. Οι άνθρωποι πίστευαν στον Φίλιππο ο οποίος έκανε μεγάλα θαύματα και βαπτίζονταν. Ο Σίμωνας πίστεψε και αφού βαπτίστηκε καθόταν στον Φίλιππο δίπλα για να πάρει και αυτός την ίδια δύναμη να κάνει σημεία γιατί είχε εκπλαγεί με τα υπερφυσικά θαύματα που αυτός δεν μπορούσε να κάνει. Ήρθαν οι απόστολοι και αυτός τους πρότεινε λεφτά για να αγοράσει την θαυματουργική δύναμη ο Πέτρος του απάντησε εσύ και τα λεφτά σου ας καταστραφείτε, δεν υπάρχει δωρεά για εσένα, μετανόησε και ίσως σου συγχωρέσει ο Θεός αν και αμφιβάλλω διότι σε βλέπω και σε έχει καταλάβει εντελώς η κακία και έχεις γίνει επικίνδυνος και στους άλλους.
Ο Σίμωνας μας προσφέρει ένα πολύ ωραίο παράδειγμα ώστε να διδαχθούμε.
Οι άνθρωποι τον νόμιζαν απεσταλμένο του Θεού "οὗτός ἐστιν ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡ μεγάλη" και αυτός πλάσαρε τον εαυτό του σαν μεγάλο και τρανό "λέγων εἶναί τινα ἑαυτὸν μέγαν·". Δηλαδή ο Σίμωνας εκμεταλλευόταν τον κόσμο και ενώ ήταν μάγος πλασαριζόταν με έπαρση και στόμφο σαν Θεϊκός απεσταλμένος. Εξέπεσε με την έλευση του Φίλιππου έτσι ήθελε με τα χαρίσματα του Χριστού και την φήμη που ήδη κουβαλούσε να ανακτήσει ξανά την θέση του. Με λίγα λόγια ήταν εντελώς πωρωμένος για αυτό και η μεγάλη αυστηρότητα των αποστόλων, τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν.
Η αιτία της τόσης αυστηρότητας δεν ήταν απλά επειδή σκέφτηκε να αγοράσει τα χαρίσματα, όχι, αν ήταν από πίκρα ή ζήλια ή άλλο όμοιο η προσφορά των χρημάτων ο απόστολος θα τον νουθετούσε πατρικά και θα του έλεγε ότι αυτά δεν γίνονται στον Χριστιανισμό, πράγμα που έκανε ο Χριστός στις μητέρες των αποστόλων. Δυστυχώς ο Σίμωνας είχε διαβολοποιηθεί και κατέστρωσε πονηρό σχέδιο το οποίο ήταν περίπου όμοιο με της μαντευομένης των Φιλίππων. Δεν έχει πειράξει τον Απόστολο που πρόσφερε χρήματα αλλά με την αυστηρότητα του δηλώνει ότι "δεν θα λάβεις την δωρεά με λεφτά αλλά με το να παρατήσεις τα σχέδια που έχεις για να κάνεις τον ψευτοπροφήτη τον ψευδαπόστολο τον αντίχριστο θέλοντας να γίνεις ενάντιος στην Εκκλησία και έρχεται η Θεία δίκη αν συνεχίσεις το σχέδιο σου, θα απωλεστείς".
Εφόσον ήταν διαβολοποιημένος κατ' επέκταση η πορεία του ήταν από πονηριά σε πονηριά σαν τον διάβολο. Βαπτίστηκε με πονηρά κίνητρα ώστε να ανακτήσει την θέση, τώρα ενάντια στην Εκκλησία. Καθόταν δίπλα στον Φίλιππο όχι για να διδαχθεί αλλά για να λάβει τα χαρίσματα. Όταν δεν έλαβε σκέφτηκε να δωροδοκήσει ή ορθότερα να τα αγοράσει Έπειτα δεν ζήτησε απλά να λάβει χαρίσματα αλλά να βάζει τα χέρια του ώστε να δίνει και αυτός χαρίσματα. Δηλαδή δεν ήθελε μόνο να κατέχει κάποιο χάρισμα αλλά απέβλεπε θέση ώστε να δίδει ο ίδιος, δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην. Αυτό ώστε να ανακτήσει την χαμένη θέση του σαν δήθεν μέγας και χορηγός δυνάμεων αλλά και για να δημιουργήσει στρατό από πλανεμένους ακολούθους, δηλαδή ψευδοεκκλησία.
Ο Πέτρος με το διορατικό χάρισμα που είχε είδε μέσα στην ψυχή του Σίμωνα καταλαβαίνοντας το σχέδιο του αλλά και την άσχημη πνευματική του κατάσταση. Αυτό εννοεί με το "σε βλέπω", ὁρῶ σε, δεν σημαίνει σε κόβω εσένα από την φάτσα ότι είσαι απατεώνας. Είδε την κακία και πονηρία η οποία τον είχε εντελώς καταλάβει για αυτό του λέει "ίσως σου συγχωρηθεί η αμαρτία", εἰ ἄρα, διότι όλα γίνονταν ώστε να κάνει εαυτόν ψευδαπόστολο και αντίχριστο. Τι σημαίνει ίσως; Υπήρχε περίπτωση να ζητήσει άφεση και ο Χριστός να του έλεγε όχι, δεν σε συγχωρώ γιατί τέτοιες προσβολές εγώ δεν τις σηκώνω; Καμία. Επειδή όμως όλα έγιναν από πονηριά και αυτός είχε διαβολοποιηθεί δεν μπορούσε ούτε ειλικρινή συγγνώμη να ζητήσει ώστε να λάβει άφεση για αυτό τον λόγο θα επερχόταν και Θεία δίκη διότι υπήρχε κίνδυνος για την τοπική Εκκλησία που τότε ήταν στα σπάργανα άρα ευκολότερο να παρασύρει άτομα ο Σίμωνας.
Το "και αυτός πίστεψε" δεν εννοεί ότι πραγματικά πίστεψε αφήνοντας τις απάτες, αυτό είναι αυταπόδεικτο εξάλλου, αλλά σημαίνει πίστεψε ότι από τον Χριστό προέρχονταν τα χαρίσματα και βεβαίως αυτό του ήταν αρκετό, μέχρι εκεί θέλησε να μάθει. Η κατήχηση όπως είδαμε στις άλλες βαπτίσεις ήταν από σύντομη έως και των λίγων προτάσεων όμως στον Σίμωνα και εκτενής να ήταν δεν θα έδινε καμία σημασία σε κάτι παραπάνω από αυτό που τον ενδιέφερε. Όπως είναι φανερό ο Σίμωνας εκτός από περίπτωση είναι και διαφορετική περίπτωση. Οι υπόλοιποι δεν είχαν χρόνο να μάθουν, αυτόν δεν τον ενδιέφερε να μάθει, φυσικά για ειλικρινή μετάνοια ούτε λόγος. Εξ άλλου αυτός που κατέχει λίγα εντελώς βασικότατα πράγματα από την διδαχή θα έβλεπε το γελοίο και ανώφελο της δωροδοκίας που απλά θα τον εξευτέλιζε χωρίς να του δώσει οτιδήποτε. Ποιος λογικός θα πήγαινε στον Παΐσιο προτείνοντας του λεφτά ώστε να πάρει και αυτός τα ίδια χαρίσματα; Ουδείς, ακόμη και ένας εντελώς αρχάριος στην πίστη διότι και δεν θα κατάφερνε τίποτα και θα γινόταν περίγελος. Ο έχων την εντελώς βασική γνώση από την διδαχή θα γνώριζε άριστα ότι οι Απόστολοι δεν έχουν τσιφλίκι τα χαρίσματα γιατί αυτά δεν είναι αποτέλεσμα μαγικών φίλτρων και συνταγών που θα του πουλούσαν.
Φυσικά ο Σίμωνας σαν μάγος αυτό ήξερε, αυτό νόμισε, αυτό ζήτησε.
Ο έχων την εντελώς βασική γνώση θα είχε ακούσει ότι μόνο ο άξιος λαμβάνει ή θα ήξερε ότι ο Χριστός δίδαξε πλήρη αξιοκρατία και όχι μέσον ή δώρα στους ημετέρους στέλνοντας άπρακτες ακόμη και τις μανάδες των αποστόλων που ζητούσαν πρωτοκαθεδρίες το δε καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων μου οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου. Ο Σίμωνας προσήλθε στο βάπτισμα με κίνητρα παμπόνηρα, ο Πέτρος το καταλαβαίνει αυτό απόλυτα αλλά το βάπτισμα του συνεχίζει να ισχύει. Ούτε λέει κάτι στον Φίλιππο που τον βάπτισε ούτε του λέει ξαναβαπτίσου. Δηλαδή ο Σίμωνας έχει λάβει όλα όσα προσφέρει το βάπτισμα. Ναι αγαπητοί, ο Σίμωνας αναγεννήθηκε, έλαβε την υιοθεσία, ενδύθηκε τον Χριστό, η απιστία του τα κατέστησε όλα όχι άκυρα αλλά ανενεργά για αυτό λέμε και εν βάπτισμα δηλαδή ένα, γίνεται εφάπαξ, μόνο μια φορά, έτσι ο απόστολος παρά το ότι "βλέπει" τον Σίμωνα δεν του λέει να ξαναβαπτιστεί αλλά να μετανοήσει αν και αμφιβάλλει με αυτά που το διορατικό χάρισμα του έδειξε.
Ας δούμε τώρα τους 12 στην Έφεσο.
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· εἰς τί οὖν βαπτίσθητε; οἱ δὲ εἶπον· εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα εἶπε δὲ Παῦλος· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον. ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δεκαδύο. εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαῤῥησιάζετο ἐπὶ μῆνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Όταν ο Απολλώς βρισκόταν στην Κόρινθο ο Παύλος αφού πέρασε τα βορειότερα μέρη της Μ. Ασίας ήλθε στην Έφεσο όπου και συνάντησε μερικούς μαθητές και τους είπε εάν όταν πίστεψαν έλαβαν Πνεύμα Άγιο. Εκείνοι του απάντησαν, εμείς δεν έχουμε ακούσει ούτε καν αν υπάρχει Πνεύμα Άγιο. Και είπε τότε προς αυτούς, σε ποιανού το όνομα βαπτιστήκατε; Εκείνοι του είπαν, στο βάπτισμα του Ιωάννη του Προδρόμου. Τότε τους είπε ο Παύλος, ο Ιωάννης σας βάπτισε με βάπτισμα μετανοίας λέγοντας συγχρόνως σε όσους βάπτιζε να πιστέψουν σε εκείνον που θα ερχόταν κατόπιν αυτού, δηλαδή στον Χριστό. Όταν εκείνοι άκουσαν βαπτίστηκαν στο όνομα του Χριστού και όταν ο Παύλος τους έκανε επίθεση των χειρών επάνω στα κεφάλια τους πήραν χαρίσματα, όλοι αυτοί ήταν περίπου δώδεκα άνδρες. Έπειτα ο Παύλος μπήκε στην συναγωγή των Εβραίων και εκεί κήρυττε με θάρρος επί τρεις μήνες.
Είναι φανερό ότι το περιστατικό μας παραδίδεται σαν ένα σύντομο συμβάν που έλαβε χώρα την στιγμή που έφτασε στην πόλη ο Παύλος και έληξε τάχιστα. Εάν ο Παύλος τους έλεγε μετανοείτε; αυτοί θα καταλάβαιναν κάτι για τον Ναό. Οι 12 βαπτίζονται ενώ πριν λίγα λεπτά δεν είχαν ακούσει τι είναι Άγιο Πνεύμα. Τώρα έχουν χαρίσματα Πνεύματος αλλά δεν ξέρουν τι είναι το Πνεύμα. Ακούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, οι 12 βαπτίστηκαν ακούγοντας απλά την προτροπή του Παύλου ενώ δεν γνώριζαν τίποτα από την Χριστιανική διδαχή και θα παρακολουθούσαν ήδη βαπτισμένοι τα μαθήματα του Παύλου στην Συναγωγή ή στην σχολή του Τύραννου ώστε να μάθουν το τι και πως. Επειδή κάποιοι από τους Ιουδαίους συκοφαντούσαν κακολογούσαν και έβαζαν εμπόδια στο έργο του Παύλου αυτός κήρυξε μόνο τρεις μήνες στην Συναγωγή και μετά έφυγε παίρνοντας μόνο τους μαθητές, ἀφώρισε τοὺς μαθητάς, κάνοντας τώρα τα μαθήματα αλλού, στην σχολή του Τύραννου.
Σειρά ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ
1 Νηπιοβαπτισμός
2 Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται
3 Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτιζοντες αυτούς
Ο έχων την εντελώς βασική γνώση θα είχε ακούσει ότι μόνο ο άξιος λαμβάνει ή θα ήξερε ότι ο Χριστός δίδαξε πλήρη αξιοκρατία και όχι μέσον ή δώρα στους ημετέρους στέλνοντας άπρακτες ακόμη και τις μανάδες των αποστόλων που ζητούσαν πρωτοκαθεδρίες το δε καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων μου οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ’ οἷς ἡτοίμασται ὑπὸ τοῦ πατρός μου. Ο Σίμωνας προσήλθε στο βάπτισμα με κίνητρα παμπόνηρα, ο Πέτρος το καταλαβαίνει αυτό απόλυτα αλλά το βάπτισμα του συνεχίζει να ισχύει. Ούτε λέει κάτι στον Φίλιππο που τον βάπτισε ούτε του λέει ξαναβαπτίσου. Δηλαδή ο Σίμωνας έχει λάβει όλα όσα προσφέρει το βάπτισμα. Ναι αγαπητοί, ο Σίμωνας αναγεννήθηκε, έλαβε την υιοθεσία, ενδύθηκε τον Χριστό, η απιστία του τα κατέστησε όλα όχι άκυρα αλλά ανενεργά για αυτό λέμε και εν βάπτισμα δηλαδή ένα, γίνεται εφάπαξ, μόνο μια φορά, έτσι ο απόστολος παρά το ότι "βλέπει" τον Σίμωνα δεν του λέει να ξαναβαπτιστεί αλλά να μετανοήσει αν και αμφιβάλλει με αυτά που το διορατικό χάρισμα του έδειξε.
Ας δούμε τώρα τους 12 στην Έφεσο.
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· εἰς τί οὖν βαπτίσθητε; οἱ δὲ εἶπον· εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα εἶπε δὲ Παῦλος· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον. ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δεκαδύο. εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαῤῥησιάζετο ἐπὶ μῆνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Όταν ο Απολλώς βρισκόταν στην Κόρινθο ο Παύλος αφού πέρασε τα βορειότερα μέρη της Μ. Ασίας ήλθε στην Έφεσο όπου και συνάντησε μερικούς μαθητές και τους είπε εάν όταν πίστεψαν έλαβαν Πνεύμα Άγιο. Εκείνοι του απάντησαν, εμείς δεν έχουμε ακούσει ούτε καν αν υπάρχει Πνεύμα Άγιο. Και είπε τότε προς αυτούς, σε ποιανού το όνομα βαπτιστήκατε; Εκείνοι του είπαν, στο βάπτισμα του Ιωάννη του Προδρόμου. Τότε τους είπε ο Παύλος, ο Ιωάννης σας βάπτισε με βάπτισμα μετανοίας λέγοντας συγχρόνως σε όσους βάπτιζε να πιστέψουν σε εκείνον που θα ερχόταν κατόπιν αυτού, δηλαδή στον Χριστό. Όταν εκείνοι άκουσαν βαπτίστηκαν στο όνομα του Χριστού και όταν ο Παύλος τους έκανε επίθεση των χειρών επάνω στα κεφάλια τους πήραν χαρίσματα, όλοι αυτοί ήταν περίπου δώδεκα άνδρες. Έπειτα ο Παύλος μπήκε στην συναγωγή των Εβραίων και εκεί κήρυττε με θάρρος επί τρεις μήνες.
Είναι φανερό ότι το περιστατικό μας παραδίδεται σαν ένα σύντομο συμβάν που έλαβε χώρα την στιγμή που έφτασε στην πόλη ο Παύλος και έληξε τάχιστα. Εάν ο Παύλος τους έλεγε μετανοείτε; αυτοί θα καταλάβαιναν κάτι για τον Ναό. Οι 12 βαπτίζονται ενώ πριν λίγα λεπτά δεν είχαν ακούσει τι είναι Άγιο Πνεύμα. Τώρα έχουν χαρίσματα Πνεύματος αλλά δεν ξέρουν τι είναι το Πνεύμα. Ακούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, οι 12 βαπτίστηκαν ακούγοντας απλά την προτροπή του Παύλου ενώ δεν γνώριζαν τίποτα από την Χριστιανική διδαχή και θα παρακολουθούσαν ήδη βαπτισμένοι τα μαθήματα του Παύλου στην Συναγωγή ή στην σχολή του Τύραννου ώστε να μάθουν το τι και πως. Επειδή κάποιοι από τους Ιουδαίους συκοφαντούσαν κακολογούσαν και έβαζαν εμπόδια στο έργο του Παύλου αυτός κήρυξε μόνο τρεις μήνες στην Συναγωγή και μετά έφυγε παίρνοντας μόνο τους μαθητές, ἀφώρισε τοὺς μαθητάς, κάνοντας τώρα τα μαθήματα αλλού, στην σχολή του Τύραννου.
Σειρά ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ
1 Νηπιοβαπτισμός
2 Ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται
3 Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτιζοντες αυτούς
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου