Μας βλέπουν οι νεκροί;
χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι
χαρά γίνεται στον ουρανό όταν ένας αμαρτωλός μετανοεί
Μήπως φύλακας του αδελφού μου είμαι εγώ;
Οι σύγχρονοι Καϊνίτες
Αγαπητοί
στην σημερινή δημοσίευση θα δούμε ένα πολύ γνωστό χωρίο από τα λόγια
του Κυρίου όταν ομιλεί περί καλού ποιμένος. Το χωρίο είναι αυτό το οποίο
κάνει λόγο περί χαράς στον ουρανό όταν ένας αμαρτωλός μετανοεί.
Διάφοροι αιρετικοί αρνούνται τις πρεσβείες των Αγίων, αρνούνται το ότι
οι εν τω ουρανώ έχουν πληροφόρηση εξ Αγίου Πνεύματος, αρνούνται το ότι
αυτοί μπορούν και πληροφορούνται για γεγονότα που λαμβάνουν χώρα επί
Γης. Ο Κύριος απευθυνόμενος στους Φαρισαίους οι οποίοι γόγγυζαν επειδή
συναναστρέφεται με αμαρτωλούς τους αναφέρει δυο παραβολές. Αυτήν του
καλού ποιμένα ο οποίος αφήνει τα ενενήντα εννέα πρόβατα και αναζητεί το
ένα που έχει χαθεί και την παραβολή της απολεσθείσας δραχμής. Το
απόσπασμα με τους λόγους του Κυρίου είναι το εξής: εἶπε
δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν ταύτην λέγων· τίς ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων
ἑκατὸν πρόβατα, καὶ ἀπολέσας ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐ
καταλείπει τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ πορεύεται ἐπὶ τὸ ἀπολωλὸς
ἕως οὗ εὕρῃ αὐτό; καὶ εὑρὼν ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤμους αὐτοῦ χαίρων, καὶ
ἐλθὼν εἰς τὸν οἶκον συγκαλεῖ τοὺς φίλους καὶ τοὺς γείτονας λέγων
αὐτοῖς· συγχάρητέ μοι ὅτι εὗρον τὸ πρόβατόν μου τὸ ἀπολωλός. λέγω ὑμῖν
ὅτι οὕτω χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι
ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας. Ἢ τίς γυνὴ δραχμὰς
ἔχουσα δέκα, ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν, οὐχὶ ἅπτει λύχνον καὶ σαροῖ τὴν
οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς ἕως ὅτου εὕρῃ; καὶ εὑροῦσα συγκαλεῖ τὰς φίλας καὶ τὰς γείτονας λέγουσα· συγχάρητέ μοι ὅτι εὗρον τὴν δραχμὴν ἣν ἀπώλεσα. οὕτω, λέγω ὑμῖν, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι.
Λουκ. 15,3-10. Είπε ο Χριστός προς αυτούς την εξής παραβολή, ποιος
άνθρωπος από σας εάν έχει εκατό πρόβατα και χάσει ένα δεν αφήνει τα
ενενήντα εννέα σε ερημικό μέρος και πηγαίνει να αναζητήσει το χαμένο
μέχρι να το βρει; Αφού το βρει το βάζει γεμάτος χαρά πάνω στους ώμους
του και αφού έλθει στο σπίτι του προσκαλεί φίλους και γείτονες και τους
λέει χαρείτε διότι βρήκα το χαμένο πρόβατό μου. Σας διαβεβαιώνω ότι
ομοίως μεγάλη χαρά γίνεται στον ουρανό για ένα αμαρτωλό που μετανοεί,
περισσότερο από όσο είναι η χαρά για τους ενενήντα εννέα δίκαιους οι
οποίοι δεν έχουν ανάγκη από μετάνοια. Ή ποια γυναίκα που έχει δέκα
δραχμές εάν χάσει μία δεν ανάβει το λυχνάρι και δεν σαρώνει το σπίτι και
δεν ψάχνει προσεκτικά με το φως του λυχναριού παντού μέχρι να βρει την
δραχμή;
Αφού την βρει καλεί στο σπίτι της όλες τις φίλες και γειτόνισσες και
λέει, χαρείτε διότι βρήκα την δραχμή που έχασα. Σας διαβεβαιώνω ότι
γίνεται χαρά μεγάλη εμπρός στους αγγέλους του Θεού για ένα αμαρτωλό που
μετανοεί.
Στις
δυο παραβολές
παρατηρούμε ότι υπάρχει χαρά στον ουρανό και χαρά ενώπιον των αγγέλων
όταν κάποιος αμαρτωλός μετανοεί. Τι ακριβώς εννοεί εδώ ο Χριστός με τις
φράσεις αυτές; Οι διάφοροι αιρετικοί προσπαθούν να διαστρεβλώσουν το
χωρίο ώστε έπειτα να μπορέσουν να υποστηρίξουν τις διάφορες κακοδοξίες
τους. Αν το χωρίο κάνει λόγο για χαρά στον ουρανό των Αγίων τότε
κακοδοξίες όπως ότι οι νεκροί βρίσκονται σε κώμα και δεν καταλαβαίνουν,
όπως ότι οι νεκροί είναι αποκομμένοι και δεν γνωρίζουν τίποτα από τα
τεκταινόμενα στην Γη, όπως ότι οι εν των ουρανώ δεν μεσιτεύουν για όσους
είναι στην Γη, καταρρέουν. Βεβαίως όλα αυτά δεν είναι αντίθετα μόνο
προς την Γραφή όπως θα διαπιστώσουμε αλλά είναι αντίθετα και προς την
κοινή λογική. Ποιος λογικός θα παραδεχόταν ότι η ψυχή του ανθρώπου μετά
θάνατον βρίσκεται σε κώμα, ότι οι νεκροί είναι εντός κάποιας χρυσής
φυλακής, κλεισμένοι σε έναν ΚαινοΔιαθηκικό ουράνιο Άδη, ότι ενώ ο
πόλεμος στην Γη μαίνεται οι εν των ουρανώ κάθονται και απολαμβάνουν τις
λιμνούλες και τα ρυάκια του Παραδείσου; Ουδείς.
Στο απόσπασμα παρατηρούμε αρχικώς ότι η Βίβλος μας διδάσκει την εξ Αγίου Πνεύματος πληροφόρηση προς αγγέλους και όσους είναι στον ουρανό. Είναι
επόμενο ότι για να γίνει χαρά στον ουρανό την ώρα που μετανοεί και όχι όταν πεθαίνει και μπει στην Βασιλεία αυτό
σημαίνει ότι υπάρχει πληροφόρηση
από το Άγιο Πνεύμα για τα επί Γης γεγονότα. Δεν λέει ο προφήτης Ησαΐας ο
προφήτης Ηλίας ο διορατικός Παΐσιος και ο διορατικός Πορφύριος
χαίρονται αλλά λέει χαρά στον ουρανό. Όλοι οι άγιοι, δηλαδή όλοι όσοι
είναι στον Παράδεισο, δέχονται πληροφορίες εξ Αγίου Πνεύματος, όλοι
είναι διορατικοί και προορατικοί, όχι μερικοί όπως εδώ. Ούτε λέει όταν
πάνε στον Παράδεισο χαίρονται αλλά όταν μετανοεί. Τους πληροφορεί το Άγιο Πνεύμα για αυτό γνωρίζουν
ότι πραγματικά μετανόησε. Διότι μπορεί έναν να βλέπουμε σήμερα και να
φαίνεται ότι έχει μετανοήσει αλλά σε ένα χρόνο να είναι ξανά στην
αμαρτία ίσως και χειρότερος από πριν. Επειδή όμως οι εν τω ουρανώ πληροφορούνται από το Άγιο Πνεύμα
γνωρίζουν πέραν πάσης αμφιβολίας και χαίρονται ειδάλλως από εξωτερική
παρατήρηση δεν θα ήταν σίγουρο, θα χαίρονται όταν πήγαινε στον
Παράδεισο. Η γνήσια μετάνοια είναι αδύνατον να πιστοποιηθεί με εξωτερική παρατήρηση αλλά μόνο με παρατήρηση εντός της καρδίας. Δεν
έχουν ανάγκη την εξωτερική παρατήρηση για την πιστοποίηση της
μετάνοιας, εισαγωγή στην Βασιλεία, όσοι είναι στον ουρανό όπως δεν είχαν ανάγκη την σύσταση εκ
Χριστού οι απόστολοι ώστε να αναγνωρίσουν άτομα που δεν είχαν δει ποτέ
στην
ζωή τους, τον Μωυσή και τον προφήτη Ηλία, οι άγιοι πληροφορούνται από
το Άγιο Πνεύμα. Όσοι
είναι στον ουρανό βλέπουν αισθάνονται πληροφορούνται.
Οπότε στο χωρίο υπάρχει η πιστοποίηση για την εκ Θεού πληροφόρηση προς
το ουράνιο στερέωμα. Θα ήταν παράλογο να προσπαθήσει κάποιος να πει ότι
όταν ο Χριστός αναφέρει στον ουρανό εννοεί μόνο τους αγγέλους ή εννοεί
τον
εαυτό του. Η φράση είναι ξεκάθαρη και δηλώνει το ουράνιο στερέωμα, τον
περίγυρο του Θεού διότι όλοι οι άγιοι και οι άγγελοι εκ φύσεως αποζητούν
την κοινωνία όλων των ανθρώπων με τον Θεό όπως ακριβώς ο ίδιος ο Θεός
επιθυμεί. Η χαρά αυτή είναι φυσική σε Αγίους και αγγέλους, είναι
αποτέλεσμα που προέρχεται από την αγάπη προς τον αδελφό ο οποίος τώρα
αντί να βαδίζει στην απώλεια βαδίζει στην σωτηρία. Στην
αντίθετη πλευρά η αγάπη προς τον πλησίον είναι αιτία λύπης όταν κάποιος
απομακρύνεται από τον Θεό και προχωράει προς την απώλεια. Όσοι
αγαπούν τον Θεό χαίρονται όταν κάποιος μετανοεί, όσοι αγαπούν τον
Διάβολο και την αμαρτία λυπούνται. Όπως από αγάπη ο Θεός έδωσε τον Υιό
του τον μονογενή για να έχουμε ζωή αιώνια ομοίως και οι Άγιοι είτε είναι
στον ουρανό είτε στην Γη δίνουν τα πάντα για τον αδελφό. Δέονται
κοπιάζουν, ενεργούν. Αυτό γίνεται είτε είναι στην Γη είτε είναι στον
ουρανό. Οι αδελφοί μας που έμπλεξαν με τους διάφορους αιρεσιάρχες
αποδέχονται τις πιο απίθανες θεωρίες και τους πιο ακραίους
παραλογισμούς. Ας διαπιστώσουμε όμως του λόγου το αληθές των ανωτέρω για
να μην
υπάρχει καμία πιθανότητα διαστρέβλωσης από τους αιρετικούς. Το ποιοι
εννοούνται με την φράση χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ και χαίρονται για ψυχωφελές αποτέλεσμα θα μας βοηθήσει να το κατανοήσουμε η Αποκάλυψη. Καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην ἐν τῷ οὐρανῷ λέγουσαν· ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήθη ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, ὁ κατηγορῶν αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός.
καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου καὶ διὰ τὸν λόγον τῆς
μαρτυρίας αὐτῶν, καὶ οὐκ ἠγάπησαν τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάτου. διὰ
τοῦτο εὐφραίνεσθε οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες·. Αποκ. 12,10-12. Και άκουσα φωνή μεγάλη στον ουρανό να λέει, τώρα πλέον πραγματοποιήθηκε η σωτηρία των ανθρώπων και η δύναμη και η βασιλεία του Θεού μας και η κυριαρχία του Χριστού του διότι καταρρίφθηκε ο κατήγορος των αδελφών μας που είναι στην γη, αυτός που τους κατηγορούσε ενώπιον του Θεού μας συνεχώς ημέρα και νύκτα. Και αυτοί τον νίκησαν χάρις στο αίμα του Αρνίου και χάρις στο κήρυγμα της μαρτυρίας των ενώπιον του κόσμου και οι οποίοι δεν αγάπησαν την ζωή τους μέχρι και μαρτυρικού ακόμη θανάτου για την πίστη τους και την μαρτυρία τους υπέρ Χριστού. Για αυτό τούτο ευφραίνεσθε ουρανοί και όσοι κατοικούν σε αυτούς. Οι ουρανοί έχουν κατοίκους οι οποίοι χαίρονται για χαρμόσυνο γεγονός ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν και την νίκη των αδελφών, ἐνίκησαν αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου. Ομοίως χαίρονται για την νίκη κάθε αδελφού ο οποίος μετανοεί και νικάει τον πονηρό με το αίμα Χριστού. Στο 18ο κεφάλαιο βλέπουμε τα εξής. Εὐφραίνου ἐπ᾿ αὐτῇ, οὐρανέ, καὶ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται, ὅτι ἔκρινεν ὁ Θεὸς τὸ κρῖμα ὑμῶν ἐξ αὐτῆς.
Αποκ. 18,20. Και ο άγγελος στράφηκε τώρα προς τον ουρανό και φώναξε με
χαρούμενη φωνή, ευφραίνου για την δίκαιη καταστροφή της αμαρτωλής πόλεως
ουρανέ και οι άγιοι και οι απόστολοι και οι προφήτες διότι δίκασε ο
Θεός την αμαρτωλή πόλη και η τιμωρία της είναι απόδοση δικαιοσύνης για
τους διωγμούς που έκανε εναντίον σας και για το αίμα σας που έχυσε. Εδώ
παρατηρούμε τους ουρανούς οὐρανέ και το ποιοι είναι σε αυτούς ἅγιοι ἀπόστολοι προφῆται και χαίρονται εὐφραίνου. Χαρά
γίνεται στον ουρανό από αγίους αποστόλους προφήτες και αγγέλους όταν
ένας αμαρτωλός μετανοεί, όταν παύει η δίωξη των αδελφών τους και γενικώς
όλοι οι άγιοι που βρίσκονται στον ουρανό χαίρονται για ψυχωφελές αποτέλεσμα. Η
χαρά τους φυσικά δεν είναι για εκδίκηση αλλά επειδή δεν θα χυθεί άλλο
το αίμα των αδελφών τους αφού η αμαρτωλή πόλη η οποία φονεύει Χριστιανούς παύει να υπάρχει. Εδώ όπως είναι φανερό έχουμε μια ειδική περίπτωση αναγγελίας και θα
ήταν κωμικό να υποθέσουμε ότι
για τα επίγεια πράγματα η πληροφόρηση των αγίων και των αγγέλων είναι
από κάποιον ο οποίος
δίκην δημόσιου κήρυκα αναγγέλλει τα τεκταινόμενα στην πλατεία του
ουρανού ή θα ήταν κωμικό να υποθέσουμε ότι ο Χριστός πάει κοντά στα
πολλά εκατομμύρια ψυχές και τους μιλάει για το τι συμβαίνει στην Γη λες
και οι ψυχές
έχουν επίγεια αυτιά. Μπορούμε να διαπιστώσουμε την πληροφορία εξ Αγίου
Πνεύματος και χωρίς κάποιος να αναγγέλλει. Καί
ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καί ὁ
ἀληθινός, οὐ κρίνεις καί ἐκδικεῖς τό αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπί
τῆς γῆς; Αποκ. 6,10. Φώναξαν με φωνή μεγάλη λέγοντας, έως πότε
Κύριε ο εξουσιαστής πάντων, ο άγιος και αληθινός, δεν κάνεις δικαία
κρίση για το αίμα μας που χύθηκε αδίκως από τους κατοίκους της γης; Εδώ
οι Άγιοι της Μεγάλης Θλίψης εάν δεν υπήρχε πληροφόρηση ομιλούν παράλογα
διότι μπορεί και να είχε γίνει δικαία κρίση. Επίσης δεν μπορεί να
εννοηθεί ότι πληροφορούνται από άλλους που έρχονται στον ουρανό, δεν
αποκλείεται οι αιρετικοί να αντιτείνουν και αυτήν την κωμική
δικαιολογία. Η κρίση είναι πολλών τρόπων και ειδών, μόνο ο Θεός μπορεί
να αποκαλύψει και να γίνει φανερό ότι δεν έχει ενεργήσει ακόμη.
Προχωρώντας στο θέμα θα δούμε δυο αποσπάσματα ξανά από την Αποκάλυψη. Μετὰ
ταῦτα ἤκουσα ὡς φωνὴν μεγάλην ὄχλου πολλοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ λεγόντων·
ἀλληλούϊα· ἡ σωτηρία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
Αποκ. 19,1. Έπειτα από αυτά άκουσα σαν φωνή μεγάλη πολύ
λαού που έλεγαν: αλληλούια, η σωτηρία και η δόξα και η δύναμη
είναι του Θεού μας. Καὶ
ἤκουσα ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ καὶ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν
βροντῶν ἰσχυρῶν, λεγόντων· ἀλληλούϊα· ὅτι ἐβασίλευσε Κύριος ὁ Θεὸς ὁ
παντοκράτωρ. χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιώμεθα καὶ δῶμεν τὴν δόξαν αὐτῷ, ὅτι ἦλθεν ὁ γάμος τοῦ ἀρνίου καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἡτοίμασεν ἑαυτήν. Αποκ.
19,6-7. Και άκουσα σαν φωνή πλήθους λαού και σαν βοή πολλών υδάτων που
πέφτουν σε μεγάλους καταρράκτες και σαν κρότους ισχυρών βροντών. Και οι
φωνές έλεγαν αλληλούια διότι βασίλευσε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτορας. Ας
χαιρόμαστε και ας ευφραινόμαστε και ας δώσουμε σε αυτόν δόξα διότι ήλθε
ο καιρός να γίνει ο γάμος του Αρνίου, δηλαδή του ουράνιου Νυμφίου
Χριστού, με την γυναίκα του, δηλαδή την πνευματική νύμφη Εκκλησία, η
οποία έχει ετοιμάσει τον εαυτό της. Στον ουρανό είναι το μέγα πλήθος των Αγίων οι οποίοι χαίρονται και αγάλλονται για τον γάμου του Αρνίου με την Εκκλησία.
Όπως χαίρονται για
τον επικείμενο γάμο του Νυμφίου με την Εκκλησία, ομοίως χάρηκαν για τον
γάμο του Νυμφίου με την νύμφη κάθε μέλος της Εκκλησίας το οποίο
μετανόησε όταν ήταν στην Γη. Χαίρονται για την μετάνοια του αμαρτωλού η
οποία είναι νίκη στο πόλεμο εναντίων των αντίθεων δυνάμεων και του
Διαβόλου. Θα
περίμενε κάποιος από ορισμένους, ειδικά Προτεστάντες, όχι απλά να μην
είναι θιασώτες της απόψεως ότι οι νεκροί είναι κάπου κλεισμένοι και δεν
βλέπουν δεν ακούν, αλλά ότι δεν μένουν λεπτό στον Παράδεισο αφού ο
πόλεμος στην Γη συνεχίζεται. Στην Γη ο
κάθε ένας Προτεστάντης μετά από λίγο καιρό παίρνει μια Γραφή στο χέρι,
φεύγει από την ομάδα που
ήταν, ιδρύει την δική του "εκκλησία" και εκεί παρουσιάζει,
"γλωσσολαλιές",
"προφητείες", "θαύματα", τριγυρίζει σε δρόμους και πλατείες και βοηθάει
τάχα στην διάδοση του λόγου του Θεού. Όταν όμως πάει στον ουρανό
φυλακίζεται και δεν βλέπει δεν ακούει δεν
κάνει θαύματα δεν βοηθάει. Αντίθετα
με τις αιρετικές κωμικές αυτές θεωρίες, στον πόλεμο οι Άγιοι όχι απλώς
έχουν πληροφόρηση όπως είδαμε αλλά έχουν πολύ ενεργή συμμετοχή. Δεν
πληροφορούνται λες και ακούν κάποια πολεμική ανταπόκριση, ούτε είναι
απλοί θεατές οι οποίοι χαίρονται καθώς παρατηρούν γεγονότα από κάποια
ουράνια εξέδρα αλλά λαμβάνουν ενεργά μέρος. Είναι τα ουράνια στρατεύματα που ακολουθούν τον Λόγο του Θεού στην μάχη. Τι θα έκαναν εξάλλου εφόσον ο πόλεμος ακόμη διεξάγεται; Θα αδρανούσαν; Όπως μας λέει η Αποκάλυψη οι Άγιοι είναι ακόλουθοι του Αρνίου, ἀκολουθοῦντες τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἂν ὑπάγῃ, οι οποίοι πολεμούν μαζί του στον αγώνα για την σωτηρία οὗτοι μετά τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι,
καί τό ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστί καί βασιλεὺς
βασιλέων, καί οἱ μετ᾿ αὐτοῦ κλητοί καί ἐκλεκτοί καί πιστοί.
Και όσοι είναι μετ' αυτού είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί, Βάμβας.
Με πολύ απλά λόγια: όσοι είναι μαζί του είναι μαζί του. Κλητοί σημαίνει αυτοί που είναι μαζί του, αυτοί που είναι προσκαλεσμένοι, όμως έχει πει πριν ότι είναι μαζί του, οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, και τώρα λέει κλητοί. Για το νόημα της φράσης μετ᾿ αὐτοῦ κλητοί παράβαλε το ἤκουσεν Ἀδωνίας καί πάντες
οἱ κλητοί αὐτοῦ Γ' Βασ. 1,41. Δηλαδή, άκουσε ο Αδωνίας και όλοι οι επίσημοι που ήταν μαζί
του στο συμπόσιο. Εδώ βλέπουμε ότι οι άγιοι πολεμούν μαζί με τον
Χριστό ίνα αυτός νικήσει. Η Γραφή μας διδάσκει ότι ο Χριστός έχει ουράνια πομπή η οποία είτε στο δείπνο, εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι Αποκ. 19,9,
είτε στην μάχη για την σωτηρία, πολεμήσουσι -- νικήσει, είτε στον ουράνιο θρόνο, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ
θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου Αποκ. 7,9,
είτε οπουδήποτε αλλού βρίσκεται ο Κύριος, είναι μαζί του. Είναι
κλητοί-κεκλημένοι στο έργο της σωτηρίας και στην μάχη εναντίων του
Διαβόλου. Είναι εδώ στην Γη και βοηθούν τους πιστούς στον αγώνα εναντίων
του Διαβόλου και προς την σωτηρία. Είναι η πομπή του Αρνίου το οποίο ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ.
Είναι τα ουράνια στρατεύματα τα οποία ακολουθούν το Αρνίο, τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθει αὐτῷ Αποκ. 19,14. Το
μέγα μέλημα του κάθε Χριστιανού είναι να οδηγήσει στην μετάνοια και
στην πίστη στον Κύριο. Στον ουρανό ο άνθρωπος δεν χάνει την ιδιότητα του
πολεμιστή Κυρίου ούτε χάνει το να σκέφτεται όπως αρέσει στον Κύριο και
έτσι να χαίρεται για ψυχωφελές αποτέλεσμα ή να θέλει ενεργά να βοηθήσει
στον πόλεμο υπέρ των αδελφών και εναντίων του Δαιμονικού στρατεύματος. Ανάμεσα στα όπλα των πολεμιστών Κυρίου είναι και η υπερφυσική
πληροφόρηση για επίγεια γεγονότα η οποία είναι όπλο και μέσο σωτηρίας. Άγγελοι
και Άγιοι όχι απλώς γνωρίζουν τα επί Γης και χαίρονται αλλά είναι
ενεργοί στον αγώνα προς την σωτηρία που δίδουν οι αδελφοί τους. Καὶ
εἶδον τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος
ἐπ᾿ αὐτόν, καλούμενος πιστὸς καὶ ἀληθινός, καὶ ἐν δικαιοσύνῃ κρίνει καὶ
πολεμεῖ·. Αποκ. 19,11. Καὶ τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθει αὐτῷ ἐπὶ ἵπποις λευκοῖς, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκὸν καθαρόν.
Αποκ. 19,14. Και είδα τον ουρανό ανοικτό. Και ιδού ένας ίππος λευκός
και ο καθήμενος επάνω σε αυτόν καλείτο αξιόπιστος κατά πάντα και
αληθινός και κρίνει και δικάζει με δικαιοσύνη και πολεμάει με
ακατανίκητη δύναμη. Και τα επουράνια στρατεύματα τον ακολουθούσαν ως
Κύριο των
δυνάμεων επάνω σε λευκούς ίππους και ήταν όλοι ενδεδυμένοι με ολόλευκο
κατακάθαρο βύσσινο ένδυμα. Η λέξη βύσσινον εννοεί ένδυμα φτιαγμένο από
βύσσο, βύσσινον λευκὸν σημαίνει
λευκό λινό. Τα ουράνια στρατεύματα λοιπόν δεν είναι μόνο οι άγγελοι
αλλά και οι άγιοι, οι κλητοί Κυρίου, η βασιλική πομπή του Βασιλιά
Βασιλέων, οι οποίοι "περιβεβλημένοι στολάς λευκάς" ακολουθούν τον Χριστό
και πολεμούν στο πλάι του Αρνίου. Μετὰ
ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύνατο, ἐκ
παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ
θρόνου καὶ ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, περιβεβλημένους στολὰς λευκάς, καὶ
φοίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν· Αποκ. 7,9. Έπειτα από αυτά είδα
και ιδού πολύς λαός τον οποίο κανείς δεν μπορούσε να αριθμήσει. Ο
αμέτρητος αυτός λαός προερχόταν από κάθε έθνος και από όλες τις φυλές
και τους λαούς και τις γλώσσες. Και όλοι αυτοί στέκονταν εμπρός στον
θρόνο του Θεού και εμπρός στο Αρνίο και φορούσαν λευκές στολές και
κρατούσαν στα χέρια των φοίνικες σύμβολο θριάμβου. Το μέγα πλήθος των
Αγίων με τις λευκές στολές είναι
όπου και το Αρνίο, είτε βρίσκεται στον ουράνιο θρόνο του είτε στην μάχη
για την σωτηρία είναι μαζί του. Το μέγα πλήθος των Αγίων είναι ο
στρατός του Αρνίου, είναι η ουράνια στρατιά, είναι οι ακόλουθοι του
Αρνίου όπου και αν υπάγει. Όλοι οι Άγιοι αναλόγως λαμβάνουν ενεργά μέρος
στον αγώνα χωρίς να είναι απλοί θεατές ή απλοί πληροφορούμενοι περί γεγονότων. Η
ενέργεια υπέρ των αδελφών δεν είναι μόνο στην Γη αλλά συνεχίζεται και
στον ουρανό. Μόνο οι πονηροί και διαβολοποιημένοι άνθρωποι θα έμεναν
αδρανείς και θα έλεγαν με την στάση τους μὴ φύλαξ τοῦ ἀδελφοῦ μου εἰμὶ ἐγώ;
Γεν. 4,9. Φύλακας του αδελφού σου είσαι αφού δεν έχει
κάποιον άλλον, διότι ο άλλος είναι ο Διάβολος και οι συνεργάτες του. Ο
Χριστιανός έχει υποχρέωση να είναι φύλακας στον αδελφό του και είτε να
τον οδηγήσει στην μετάνοια είτε να τον ενισχύει στον αγώνα. Έχοντας
υπόψη τα ανωτέρω, στην αμέσως συνέχεια του λόγου του Χριστού που
αναφέρει την παραβολή του ασώτου, οι φράσεις του μετανοημένου ασώτου ο
οποίος ομιλεί περί αμαρτίας ενώπιον ουρανού και Πατρός, κάνουν λόγο για
τον Θεό και τον
περίγυρο του. ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου.
Λουκ. 15,18. Και αμέσως πήρε απόφαση επιστροφής και είπε, θα σηκωθώ και
θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω, πατέρα αμάρτησα στον ουρανό και
ενώπιόν σου, εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ υἱός· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου. Λουκ. 15,21. Είπε ο υιός,
πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και ενώπιόν σου και δεν είμαι άξιος να
ονομαστώ υιός σου, δεν σημαίνουν στον ουρανό σε εσένα αλλά με την φράση
ουρανός εννοείται ο περίγυρος του Θεού. Παρατηρούμε ότι γίνεται διαχωρισμός, ουρανός οὐρανὸν, και ενώπιον Θεού ἐνώπιόν σου, δηλαδή με την φράση οὐρανὸν
εννοείται το ουράνιο στερέωμα, ο Θεϊκός περίγυρος, τα πρόσωπα που
περιβάλλουν τον Θεό και τα οποία όταν κάποιος αμαρτάνει επηρεάζονται από
αυτό το γεγονός. Όπως όταν επιστρέφει κάποιος χαίρονται ομοίως στην
αντίθετη περίπτωση στενοχωρούνται όταν ένας απορρίψει τον Θεό και φύγει
μακριά του όπως στενοχωρήθηκε και έκλαψε ο Χριστός για την Ιερουσαλήμ.
Όπως ο πατήρ κοιτούσε πότε θα επιστρέψει ο υιός του,
ομοίως και το ουράνιο στερέωμα κοιτούσε πότε θα επιστρέψει. Όταν ο
άσωτος επέστρεψε ο ουρανός, δηλαδή οι άγγελοι και οι άγιοι, είχαν χαρά
μεγάλη. Για την επιστροφή του ασώτου έγινε χαρά μεγάλη, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι, ευφράνθηκε ο ουρανός και οι άγιοι και οι απόστολοι και οι προφήτες εὐφραίνου ἐπ᾿ αὐτῇ, οὐρανέ, καὶ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται, διότι μετανόησε άφησε την πνευματική μοιχεία και ήλθε στον νυμφίο Χριστό, ὅτι ἦλθεν ὁ γάμος τοῦ ἀρνίου.
.jpg)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου